گفتوگوی تند علیرضا رحیمی با یکی از خبرگزاریها و حمله شدید او به حمیدرضا سیاسی، رئیس هیات مدیره اختلافات موجود در باشگاه پرسپولیس را آشکارتر کرد.در حال حاضر باشگاه پرسپولیس به 3 جبهه تقسیم شده؛ جبهه طرفداران علی دایی که علیرضا رحیمی زعامت آن را برعهده دارد، جبهه مخالفان دایی و رحیمی به رهبری حمیدرضا سیاسی و گروه بیطرف که شامل اعضای کم نام و نشانتر و کمحرفتر باشگاه پرسپولیس است. 2 جبهه اول از زمان انتصاب فرمایشی علیرضا رحیمی به سمت مدیرعامل مقابل هم قرار گرفتهاند. آنها از زمان جلسه دوم هیاتمدیره که متن آن توسط یکی از نزدیکان رحیمی به بیرون درز کرد، تکلیف خود را مشخص کردند و از آن به بعد هم جنگ سردی بیپایان بین دو طرف درگیر، وجود داشته است. سیاسی از ابتدا متهم به طرفداری از حمید استیلی و سنگاندازی در کار مدیریت رحیمی و در نهایت ضربه زدن به علی دایی بوده و در عین حال سیاسی، رحیمی را به این ایراد متهم میکند که از زمان تشکیل هیات مدیره جدید حتی یکی از مصوبات هیات مدیره را اجرایی نکرده است. او در جایی گفته است، رحیمی حتی مصوباتی که خود پیشنهاد آنها را داده بود را اجرایی نکرده.یکی از مهمترین مسائل اخلاف بین دو طرف موضوع کمیته فنی باشگاه پرسپولیس است که رحیمی به انحای مختلف آن را وتو کرده است و حتی اجازه نداده یک جلسه کمیته فنی در باشگاه پرسپولیس تشکیل شود. رحیمی در این باره به جز موضوع مخالفت علی دایی، مساله ترس از امیر عابدینی را داشته؛ مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس که به هر حال برای پرسپولیسیها گزینه محتملتری برای باشگاه است. این احتیاط رحیمی و مسائل مالی بیپایان باشگاه و بدهکاریهای عجیب و غریب پرسپولیس مشکلات لاینحلی هستند که در نهایت کار را به بدترین جای ممکن رسانده است.