محمدرضا پورصباغ: جناب آقای رئیس‌جمهور! سلام. با هر نگاهی که به مخالفان و منتقدان خود دارید خواهش می‌کنم سطرهایی را که دلسوزانه به نگارش درآورده‌ام با دقت ملاحظه کنید. گاهی منتقدان از سر دلسوزی و نه از سر تخطئه عملکرد، سعی می‌کنند در قالب نقد، اشارات راهبردی و موثری بروز دهند. بنده می‌دانم که شما با هر گرایش سیاسی جناحی، به روحانی بودن خود بسیار تعصب دارید. از این منظر مطالبه‌ام این است که سطرهای منتشر شده در این یادداشت کوتاه را با دقت ملاحظه بفرمایید. اگر منتقد جریان فرهنگی هم باشیم و صدایمان به گوش وزیر ارشاد نرسد می‌دانیم که حوزه فرهنگی بویژه سینما، برای شما از اهمیت چندانی برخوردار است. از سوی دیگر اینکه یادآوری می‌کنم شما به روحانی بودن خود چنان تعصبی دارید که حاضر نیستید هم‌مسلکان و حتی نزدیکان شما به هیچ عنوان چهره روحانیت را با هر ترفندی مورد هجمه قرار دهند. اما این نوشتار گزارشی از چند فیلم موهن است در جشنواره‌ای که گذشت؛ فیلم‌هایی که با روکش ارزشی تولید شده‌اند اما مقصود شیطنت‌آمیز دارند. من اعتراض افتخارآفرین شما درباره فیلم مارمولک را به یاد دارم و با مصیبت بریده مطبوعاتی آن را پیدا کردم. در این اعتراض شما فرمودید که در رژیم طاغوت هم کسی جرات ساخت فیلم موهنی مثل «مارمولک» را نداشت. سند این سخن شما در این صفحه عیان است. آن زمان در هرج و مرج فرهنگی سال‌های پایانی دوره اصلاحات، هنرمندان چموش به صورت مستقیم به کسانی که پرچمدار انقلاب بودند در قالب فیلم «مارمولک» تاختند و حضرتعالی هم مردانه در مقابلشان ایستادید. طی ایام گذشته آدم‌هایی از این جنس یاد گرفتند که چگونه چهره روحانیت را از چه دریچه‌ای تخریب کنند. جناب آقای روحانی! امسال در جشنواره آدم‌هایی ایدئولوژیک از همان جنس فیلم‌هایی ساخته‌اند که هتاکانه موجب تخریب چهره روحانیت می‌شود. بنده به چشم در سالن سینما دیدم که تن کاراکتری لباس روحانیت پوشانده‌اند و او که مقابل دوربین می‌دود صدای خنده مردم در سالن سینما جاری می‌شود. روحانی دیگری را در فیلم «حق سکوت» دیده‌ایم که بابت منبری بودن و اینکه این لباس مقدس را به تن دارد مردم را تلکه می‌کند. شما همان حسن روحانی هستید که پایمردانه در مقابل فیلم توهین‌آمیز مارمولک و شیطنت سازندگانش ایستادید. امروز برای تخریب چهره روحانیت آقایان در نهاد ارزشی سنگری بنا کرده‌اند و پشت این سنگر ارزشی فیلم‌هایی می‌سازند که عرضه آنها در سینما موجب تخریب چهره روحانیت می‌شود. تهیه‌کننده همان شوی روحوضی مارمولک، امروز در تمام کارگروه‌های سازمان سینمایی در کنار ایوبی می‌نشیند و با همین روکش‌های ارزشی برای ساخت فیلم‌هایش مجوز می‌گیرد. اینان همان برج عاج‌نشینانی هستند که هزاران بار در روزنامه «وطن امروز» درباره‌شان نوشتیم و قلم زدیم. اما شما در نامه‌ای سرگشاده به هنرمندان در جشنواره فیلم فجر فرمودید برج عاج‌نشین نداریم. اتفاقا آقای روحانی! اینان همان برج عاج‌نشینانی هستند که حضرتعالی در مقابلشان اعلام موضع کردید. چه شده که رئیس سازمان سینمایی می‌خواهد جرعه‌ای آب نوش کند برج عاج‌نشینان در دفترش حضور پیدا می‌کنند. این برج عاج‌نشینان در حرکتی مافیایی سه فیلم هتاکانه و ریاکارانه ساخته‌اند که قطعا پیامدهای فرهنگی خوبی برای دولت شما نخواهد داشت. آقای روحانی! در فیلم حق سکوت نشان می‌دهند روحانیت اقدام به اخذ غیرقانونی وجوهات مردمی می‌کند! آیا این نمایش و درام توهین به مقام شامخ روحانیت نیست؟ لحن انتقادی مرا چه کسی می‌خواهد خاموش کند... فریاد می‌زنم جناب روحانی! این یادداشت‌ها انتقاد نیست... بلکه هشداری است برای جلوگیری از تابوشکنی. نمایش چنین فیلم‌هایی موجب سلب اعتماد مردم به روحانیت می‌شود. واقعا حکم صادر نمی‌کنیم اما می‌دانیم که در انتخابات بعدی قصد حضور و پیروزی در انتخابات را دارید. تصور کنید با نمایش فیلم‌هایی نظیر «فرشته‌ها با هم می‌آیند»، «میهمان داریم» و بویژه «حق سکوت» اعتماد مردم به روحانیت کمرنگ خواهد شد که از خدا می‌خواهم چنین نشود. پس بار دیگر می‌طلبد همان اقدام انقلابی که درباره فیلم مارمولک نشان دادید در باره فیلم «حق سکوت» و فیلم ریاکارانه‌ای مثل «فرشته‌ها با هم می‌آیند» و «میهمان داریم» صورت پذیرد. در فیلم «میهمان داریم» به صورت شیطنت‌آمیزی مفهوم انتظار و حضور حضرت حجت هجو می‌شود و قطعا این شیطنت‌ها به صورت مویرگی در فیلم‌های نهادی ارزشی اعمال شده است و می‌طلبد که اقدامی انقلابی درباره این فیلم‌ها صورت پذیرد. امیدواریم با تدبیر درباره این فیلم‌ها اقدامی صورت پذیرد تا امید مردم به روحانیت کمرنگ نشود.