اجباری شدن نام خانوادگی برای افراد در ایران (1313 ش)
در ایران انتخاب نام خانوادگی از سال‌های انقلاب مشروطه در میان قشر روشنفکر جامعه رواج یافته بود، اما با پایان یافتن جنگ اول جهانی و در سال 1304، واحد زیرمجموعه بلدیه به «اداره» ارتقا یافت و عنوان «احصائیه» برای آن انتخاب شد. پس از آن و در زمان سلطنت رضاشاه، در سال 1313 با تصویب قانون مدنی، استفاده از القاب گذشته منسوخ و انتخاب نام خانوادگی برای همه اتباع ایران اجباری شد. در این دوران، افرادی به عنوان مامور ثبت به مناطق مختلف فرستاده می‌شدند تا نام خانوادگی برای هر طایفه مرجع قانونی داشته باشد. گزینش نام خانوادگی نیز معمولا از چند روش پیروی می‌کرد که یکی از آنها پیشه نیاکان در یک قوم است. محل اسکان قوم و نام یا شهرت بزرگ خاندان (پدر، پدربزرگ، جد) از دیگر شیوه‌های متداول انتخاب نام خانوادگی بوده است. گاهی هم یک نام خانوادگی بر اساس شغل یا حرفه (همچون صراف، جواهریان، پزشکزاد) یا یک ویژگی بدنی یا فیزیکی (خوش‌چهره، قهرمان) انتخاب می‌شد. در نهایت و با تصویب قانون مدنی کشور در سال 1313 ثبت نام خانوادگی نیز اجباری شد. بر اساس قانون، سرپرست خانواده باید برای خانواده خود نام‌خانوادگی انتخاب می‌کرد و نام خانوادگی تخصیص‌یافته از سوی وی به سایر افراد خانواده‌اش هم اطلاق می‌شد. و از آن زمان تاکنون بیش از چهار نسل از ایرانیان به این نام‌های خانوادگی خوانده می‌شوند.
آتش‏سوزی مسجدالاقصی توسط رژیم صهیونیستی (1348 ش)
در سی‏ام مرداد 1348ش، مسجدالاقصی، اولین قبله مسلمین و یکی از مقدس‏ترین معابد مورد احترام ادیان آسمانی، توسط اشغالگران صهیونیست به آتش کشیده شد. ستون‏های آتش و دود تا ارتفاع صدها متری به آسمان برخاست. در قسمت جنوب شرقی در حدود دویست متر مربع از سقف مسجد کاملاً منهدم شد و گنبد مسجد در 5 نقطه سوخت. همچنین یکی از آثار متبرک مسجد و یک منبر ویژه که 800 سال سابقه داشت نیز کاملاً از بین رفت. این جنایت دردناک، بازتاب تند و موج خروشانی در جهان اسلام به وجود آورد؛ آتش خشم مبارزان نهضت اسلامی ایران را برافروخته کرد و رژیم شاه را که همیار اسرائیل بود، دچار بحران جدی کرد. تلاش روزنامه‏های ایران که دست ساواک را در پشت سر داشتند، به منظور فرو نشاندن خشم ملت مسلمان ایران بی‏نتیجه ماند. در نهایت محمدرضا پهلوی پس از این حادثه ناگزیر شد برای کاستن از خشم عمومی، مزوّرانه، بیانیه‏ای منتشر و اظهار داغداری کند در حالی که وی پس از مدتی که در اجلاس سران کشورهای اسلامی سخنرانی می‏کرد، از مسجدالاقصی نامی نبرد. حضرت امام خمینی(ره)، آتش زدن مسجدالاقصی و کنفرانس اسلامی را به‌شدت محکوم کردند و کنفرانس را متهم نمودند که تلاش دارد جنایت صهیونیزم را در این حادثه لوث کند.
روز بزرگداشت دانشمند شهیر «علامه محمدباقر مجلسی»
علامه محمدباقر مجلسی در سال 1037 ق در اصفهان به دنیا آمد. پدرش ملا محمدتقی مجلسی از شاگردان بزرگ شیخ بهایی بود و در علوم اسلامی از سرآمدان روزگار خود به شمار می‏رفت. علامه محمدباقر مجلسی درس و بحث را از 4 سالگی نزد پدر آغاز کرد و نبوغ سرشار او به حدی بود که در 14 سالگی از فیلسوف و دانشمند بزرگ اسلام، ملا صدرای شیرازی، اجازه روایت گرفت. از آن پس در حضور استادانی چون: علامه شوشتری، میرزای جزایری، ملا محسن فیض کاشانی، ملا صالح مازندرانی و شیخ حرعاملی زانوی ادب زد و به مقامات عالی علمی رسید. سپس به تدریس روی آورد و شاگردان بی‏شماری از مکتبش استفاده کردند. علامه مجلسی دست به کاری عظیم زد و شروع به نگارش دایره..‌المعارف بزرگ تشیع کرد. کتاب عظیم «بحارالانوار» حاوی احادیث ارزشمند اهل‏بیت(ع) در یکصد و ده جلد بزرگ‌ترین و ماندگارترین اثر این محدث کبیر شیعه به شمار می‏رود. همچنین حق‌الیقین، عین‌الحیات، مشکوهُ‌الانوار به فارسی و شرح اربعین، مِراهُ العُقول و رسالهٌ فی الاوزان به عربی از دیگر آثار این علامه سترگ است. سرانجام علامه محمدباقر مجلسی این رادمرد علم و عمل در 27 رمضان سال 1111 ق در 74 سالگی درگذشت و در جوار پدر علامه‏اش در کنار مسجد جامع اصفهان مدفون شد.