شهادت مبارز انقلابی «سید اسدالله لاجوردی» توسط منافقین (1377 ش)
سیداسدالله لاجوردی در سال 1314 ش در تهران به دنیا آمد. وی در نوجوانی دروس دبیرستان را نیمه‌کاره رها کرد و همراه پدر به کار و فعالیت پرداخت. بعدها به دروس حوزوی روی آورد و تا حد کفایه پیش رفت. با آغاز نهضت اسلامی مردم به رهبری امام خمینی، شهید لاجوردی نیز به این جریان پیوست و در تاسیس و ایجاد جمعیت‏های مؤتلفه اسلامی در سال 1341ش نقش مهمی ایفا کرد. وی به همراه شهیدان بهشتی و مطهری تصمیم به ائتلاف بر ضد رژیم گرفت و فعالیت زیادی در این زمینه از خود نشان داد. این مبارز انقلابی، اولین بار پس از اعدام انقلابی حسنعلی منصور، نخست‏وزیر پهلوی، بازداشت شد و مبارزه علیه رژیم پهلوی و زندانی‌شدن‌های پیاپی او تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی ادامه یافت. شهید سیداسدالله لاجوردی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از طرف شهید دکتر بهشتی به دادستانی انقلاب اسلامی منصوب شد و پس از آن ریاست سازمان زندان‏های کشور را عهده‏دار شد. منافقین بارها کمر به قتل او بستند تا اینکه در اول شهریور 1377 در سن 63 سالگی در محل کار خود در بازار تهران به دست منافقی مزدور به شهادت رسید. پیکر آن مبارز نستوه و فداکار، پس از تشییعی باشکوه، در گلزار شهدای بهشت زهرا و در کنار شهیدان هفتم تیر به خاک سپرده شد.
روز بزرگداشت «حسین بن عبدالله» معروف به «ابوعلی سینا» و روز پزشک
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسین بن علی بن سینا ملقَّب به حجه‌الحق، معروف به شیخ الرئیس، از حکمای بزرگ و علمای نامدار جهان و پزشکان اسلام است. وی در سوم ماه صفر سال 370 ق در بلخ به دنیا آمد و از خردسالی به فراگیری علوم زمان پرداخت تا اینکه در جوانی، علامه دهر شد. او چنان در علم پیش‏رفت که استادان خود را استاد شد و عمرش به بیست نرسیده بود که به مطالعه علوم فلسفی همت گماشت. هرگاه مسأله‏ای از مسائل بر او مشکل می‏شد، با وضو به مسجد شهر می‏رفت و حل آن مسأله را از خداوند می‏خواست. ابوعلی سینا به سبب معالجه بیماری امیر نوح بن منصور سامانی، مقرب پادشاه شد. شیخ از این فرصت استفاده کرد و به کتابخانه دربار راه یافت. در مدت عمر ابوعلی‏سینا، وقایع متعددی بر او گذشت که از وزارت تا زندان را در بر داشت. شیخ به زبان‏های فارسی و عربی، تالیفات فراوان دارد که اشارات، شفا، حکمت عرشیه، قضا و قَدَر و لغه‌العَرَب و... از آن جمله‏اند. سرانجام این دانشمند شهیر و فیلسوف کبیر در 58 سالگی در همدان درگذشت و در همان شهر مدفون شد. به پاسداشت این پزشک نامدار مسلمان، روز اول شهریور در جمهوری اسلامی ایران، روز پزشک نامگذاری شده است.
آزادی پاریس از اشغال آلمان توسط قوای متفقین (1944م)
در روز پنجم ژوئن ۱۹۴۰م، هیتلر فرمان انهدام کامل نیروهای فرانسه را صادر کرد و سه روز بعد، نیروهای زرهی آلمان، خطوط دفاعی فرانسه را در شمال شرقی این کشور در هم شکستند و وارد خاک فرانسه شدند. در این میان، موسولینی نخست‏وزیر دیکتاتور ایتالیا و همپیمان آلمان پس از مدتی تردید و تعلل، در روز دهم ژوئن به انگلستان و فرانسه اعلان جنگ داد و فرانسه علاوه بر جبهه شمالی، در مرزهای جنوب شرقی خود نیز در معرض تهدید قرار گرفت. با نزدیکی نیروهای آلمان به پاریس، هیتلر طی پیامی به فرانسویان، آنها را به ترک مخاصمه دعوت کرد و از ارتش فرانسه خواست از مقاومت در پاریس خودداری کند. درنهایت، سحرگاه روز چهاردهم ژوئن ۱۹۴۰م، اولین واحدهای سربازان آلمانی وارد پاریس شدند و همان‏طور که هیتلر از فرانسویان خواسته بود، پاریس تقریباً بدون مقاومت در برابر ارتش آلمان تسلیم شد. در این میان درحالی‏که سربازان آلمانی در خیابان اصلی پاریس رژه می‏رفتند، اهالی شهر در کنار خیابان به نظاره آنها ایستاده بودند و می‏گریستند. فتح فرانسه برای آلمان به قیمت نزدیک به چهل و پنج هزار کشته و یک‏صد و ده هزار زخمی تمام شد. فرانسه تا بیست و سوم آگوست سال ۱۹۴۴ میلادی، به مدت بیش از چهار سال تحت اشغال آلمان بود.