رهبر جریان صدر به نشست گفت‌وگوهای ملی برای پایان بن‌بست سیاسی در عراق نرفت
صدر وحدت شکنی!
گروه بین‌الملل: در حالی که تمام گروه‌های سیاسی عراق اعم از شیعه، سنی و کرد خواستار پایان اختلافات در این کشور هستند و دیروز هم در نشست گفت‌وگوهای ملی به درخواست مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق شرکت کردند، جریان صدر دوباره ساز ناکوک زند و در بیانیه‌ای اعلام کرد در این نشست شرکت نکرده است. نشست سران سیاسی عراق در کاخ دولت بنا به دعوت مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق برگزار شد.
این نشست با حضور سران چارچوب هماهنگی نیروهای سیاسی شیعه، فراکسیون‌های سنی و کرد و فائق زیدان، رئیس شورای عالی قضایی عراق و جنین هنیس پلاسخارت، نماینده سازمان ملل در عراق آغاز شد. در این نشست که برای گفت‌وگو جهت حل هرج‌و‌مرج سیاسی در عراق برگزار شد، تمام جریان‌های سیاسی کرد، شیعه و سنی شرکت کردند. در این نشست افرادی نظیر الحلبوسی، الکاظمی، نوری المالکی، عمار الحکیم، فائق زیدان، هادی العامری، فؤاد حسین، برهم صالح، حیدر العبادی، فالح الفیاض و قاسم الأعرجی (مشاور امنیت ملی عراق) شرکت کردند و شیخ خزعلی هم اعلام کرد هادی العامری به نمایندگی از وی در این جلسه حضور دارد.
این نشست در شرایطی برگزار شد که قرار بود روز شنبه هفته آینده به دستور مقتدا صدر تظاهرات بزرگی در میدان التحریر بغداد برگزار شود. چارچوب هماهنگی شیعی که متشکل از نیروهای مقاومت و شیعه عراق است، بلافاصله بعد از پیام صدر برای برگزاری این تجمع در بیانیه‌ای اعلام کرد گروه‌های شیعی هم برای حفظ کیان وطن و استقلال عراق تظاهرات بزرگ برگزار خواهند کرد که همین مورد سبب شد مقتدا صدر از تصمیم خود برای تظاهرات طرفدارانش عقب‌نشینی کند و در بیانیه‌ای اعلام کرد فعلا قصد برگزاری این راهپیمایی را ندارد.
عراق از سال گذشته و بعد از برگزاری انتخابات پارلمانی که مقتدا صدر در آن رتبه نخست احزاب سیاسی را کسب کرد دچار یک بحران بزرگ است. بلوک صدر، حلبوسی و بارزانی نتوانست دولت تشکیل دهد و به همین علت صدر دستور داد 73 نماینده این جریان در مجلس استعفا کنند. بعد از کناره‌گیری صدریون از پارلمان، کرسی‌های بیشتری به جریان چارچوب هماهنگی شیعه عراق رسید و آنها در تصمیمی واحد «محمد شیاع السودانی» وزیر سابق تجارت و صنایع عراق را به عنوان گزینه نهایی تصدی نخست‌وزیری به مجلس معرفی کردند.
صدری‌ها بعد از این اتفاق دیدند که بازی سیاست را واگذار کرده‌اند و به همین دلیل از ماه گذشته به صورت ناگهانی برخی طرفداران این جریان تاکنون ۲ بار به پارلمان هجوم برده‌اند و در مرتبه دوم تحصن نامحدود در مجلس انجام دادند و صدر هم در یک سخنرانی اعلام کرد می‌خواهد انقلاب جدیدی در عراق شکل دهد تا دست فاسدان را کوتاه کند! اختلافات سیاسی در حالی نفس عراق را گرفته است که وضعیت اقتصادی این کشور از سال 2019 تاکنون و بعد الثوره التشرین (اعتراضات تشرینی‌ها) بغرنج است و مردم با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. در چند روز گذشته هم علی عبدالامیر علاوی، وزیر دارایی عراق، استعفای خود را تقدیم نخست‌وزیر کرد. به گزارش خبرگزاری رسمی عراق (واع)، علاوی در جلسه هیات دولت عراق استعفای خود را تقدیم نخست‌وزیر کرد. مشکلات اقتصادی عراق چنان افزایش یافته است که به رغم افزایش منابع خزانه دولت به دلیل درآمدهای غیرمنتظره ناشی از افزایش قیمت نفت، بودجه‌ای برای سال 2022 تصویب نشد، به این معنی که نمی‌توان بیشتر مازاد را خرج کرد. فایننشال‌تایمز در گزارشی نوشته است صدر مدت‌هاست خود را خارج از دستگاه حاکم عراق می‌داند، به‌رغم اینکه جنبش او نقشی مهم در نظام سیاسی دارد. او قبلا ناآرامی‌های مدنی را برانگیخته بود، بویژه در سال 2016 که پیروانش به پارلمان و منطقه سبز یورش بردند. برخی تحلیلگران عراقی می‌گویند پایگاه حمایتی صدر تضعیف شده است، زیرا او با فساد عمومی مرتبط شده است که بسیاری از مردم آن را عامل وضعیت وخیم خدمات عمومی می‌دانند. اما برخی دیگر اشاره می‌کنند عوامل او در اکثر بخش‌های کشور، از جمله در کابینه، شرکت نفت دولتی، وزارتخانه‌های قدرتمند و مقامات محلی پخش شده‌اند. یکی از مقامات دولتی به عنوان مثال به قانون هزینه‌های اضطراری که ماه ژوئن توسط پارلمان تصویب شد، اشاره کرد که توسط صدری‌ها قبل از استعفای آنها تصویب شد. این کشور 25 تریلیون دینار عراقی (17.14 میلیارد دلار) از بودجه دولتی را به رفع نیازهای فوری مانند غذا، سوخت و حقوق اختصاص داد. این مقام گفت، دولت همچنین 150 هزار شغل مادام‌العمر در بخش عمومی اضافه شد که تا حد زیادی به نفع رای‌دهندگان صدری بود. به‌رغم اینکه صدری‌ها حرف از مبارزه با فساد می‌زنند، به بودجه دولتی وابسته هستند. برخی مقامات خزانه دولت تخمین می‌زنند جنبش صدر که برنامه‌های رفاه اجتماعی برای خود را پیش می‌برد که شامل یک نیروی شبه‌نظامی است، هر ماه به ده‌ها میلیون دلار برای حفظ خود نیاز دارد. در مجموع چند تحلیل برای اوضاع عراق وجود دارد. نخستین گزاره این است که صدر می‌خواهد با بروز یک آنارشیسم کامل در عراق یک دولت مقتدر مانند دوران نوری مالکی بر سر کار نیاید تا او و بازوان سیاسی و نظامی‌اش و طرفداران دوآتشه وی هر کاری که در عراق می‌خواهند انجام دهند که این فعالیت‌ها با وجود یک دولت مقتدر و قانونمند شاید انجام نشود، زیرا سال 2008 نوری مالکی به دلیل عدم رعایت قوانین و بروز آشوب توسط صدری‌ها در بصره با صدر برخورد کرد. دومین تحلیل این است که صدری‌ها به همراه مصطفی الکاظمی نقشه‌ای به راه انداخته‌اند تا وضعیت عراق اینگونه ادامه یابد تا هم صدر به فعالیت‌های انقلاب‌گونه خود ادامه دهد و هم کاظمی در مسند نخست‌وزیری باقی بماند.