جام‌جهانی قطر چه بود؟
ویکی‌توپیا
جام‌جهانی فوتبال - قطر 2022
به اولین (قطعا) و تنها (فعلا) جام‌جهانی فوتبال که در یک کشور اسلامی برگزار شده‌است، می‌گویند.
اسلام و فوتبال؟
یکی از سوالاتی که برای مردم مصلحت‌جوی اروپایی پیش آمده بود، این بود که مگر می‌شود یک دولت مسلمان و بنابر فیلم‌های هالیوودی، تروریستی که دغدغه‌ای جز سلاخی‌کردن مردم ندارد، جام‌جهانی فوتبال در کشورش برگزار کند؟! قطر این سوال را با پشت دست جواب داد و در حال برگزاری گران‌ترین جام‌جهانی فوتبال است و به نظر می‌رسد از این به بعد در فیلم‌های هالیوودی قطر را بخشی از ناف یا نقاط حساس‌تر اروپا به حساب بیاورند تا به داده‌های قبلی نیز ضربه نخورد.
کمیته برگزاری مسابقات یا دفتر حافظ منافع ستاد امر به معروف و نهی از منکر در قطر
پوشش مناسب، منع همراهداشتن پرچم اقلیت‌های جنسی، ممنوعیت خوردن مشروبات الکلی در انظار عمومی، پخش اذان در هنگام اذان و تلاوت قرآن در افتتاحیه جام‌جهانی، قوانینی بود که ثابت کرد برگزاری جام‌جهانی در یک کشور اسلامی، هرچند خیلی متفاوت است، اما آن‌قدرها هم درد ندارد! به‌قول رئیس فیفا می‌توان چند ساعتی الکل نخورد و نمرد! البته اروپایی‌های مدافع آزادی بیان و عقاید، در پی انتقاد تند‌وتیز به قطر بودند که رئیس فیفا با «دیگه روتون رو زیاد نکنید» از تیزی یادشده، کاست. البته اساسا برای آنها، برگزاری بزرگ‌ترین تورنمنت جهانی فوتبال در جایی جز باغ اروپا ننگ است... که گویا گاهی پذیرش مقداری ننگ را برای سلامتی عمومی خود مفید می‌دانند!
پنچری تیم‌ملی آلمان
در همین حین تیم ملی آلمان که پرچم‌دار اقلیت هم‌جنس‌بازان بود، به‌خاطر همراهداشتن نماد آنها بر هواپیمایش، مجبور شد در عمان فرود بیاید. البته این کار را با گرفتن دهان بازیکنان در ابتدای بازی اول جبران کرد و خدا نیز با باخت آن بازی، جبران پرومکس را به آنها نشان داد تا دیگر فکر این دغل‌بازی‌ها نباشند.
ایران، پاشنه‌آشیل جام‌جهانی + روسیه
روسیه که پس از انجام عملیات ویژه در اوکراین، بدون ایجاد خلل در سیاسی‌نبودن ورزش، از هرچه ورزش داشت ساقط شد. حالا این حضور ایران در کشور همسایه‌اش قطر به‌عنوان شرکت‌کننده در جام‌جهانی بود که عوامل کاملا غیرسیاسی ورزش را قلقلک می‌داد. اعتراضات به‌نظر گسترده و در واقع جمع‌و‌جور عده‌ای در ایران نیز آتش بر بنزین ریخت و حتی کانادا هم به امید حذف ایران از جام‌جهانی، از بازی تدارکاتی با ایران سر باز زد. ولی در نهایت ایران به بازی سومش رسید اما کانادا با شکست قاطعانه در بازی دوم به‌طور حتم از دور رقابت‌ها کنار گذاشته شد.
شادی یا غم؛ مسأله این است!
کسی که برای باخت تیم‌ملی کشورش دست به دامن تیم‌ملی بیگانه می‌شود، هیچ چیز برای از دست دادن ندارد. اما این افراد نشان دادند احتمال داشتن شرف نیز در آنها منتفی شده و حتی به دنبال دادن نظریه برای لزوم گرفتن مراسم ختم در هنگام بردن ایران هستند. البته آثار هیجان و خوشحالی در حرف‌های آنان زمانی که از برد تیم‌ملی سخن می‌گفتند قابل رؤیت است که با مبلغ بالا و فروشی‌بودن شرف قابل جبران و اغماض است. ضمن اینکه از رهاورد این جام‌جهانی، الگوی تازه‌ای از عزاداری به دنیا عرضه شد. بدین صورت که به‌دلیل ادعای عزاداربودن عده‌ای، هرچند انگشت‌شمار، در صورت بُرد تیم‌ملی کشوری که به آن منتسب هستند، احدی نباید حتی یک بشکن بزند اما اگر تیم‌ملی ببازد، به‌دلیل هم‌راستایی این باخت با عزاداری یادشده، می‌توان با حداکثر قوا، چهارنعلِ شادانه رفت.
خبرنگاران سرراهی
به نظر می‌رسد از قِبَل این جام‌جهانی، بالاخره عده‌ای با ناگوارترین حقیقت زندگی خود به‌صورت فول اچ‌دی روبه‌رو شدند. پس از اینکه ملیت‌های مختلف حاضر در جام‌جهانی حتی از عبورکردن از نزدیکی خبرنگاران صهیونیست هم خودداری کردند و در صورت عبور هم حتماً مراقب بودند که گوشه لباس‌های خود را جمع کنند تا به آنها نمالد، این خبرنگاران بالاخره به سرراهی بودن و بی‌هویتی خود پی بردند. بنابراین سعی کردند با جازدن خود به‌عنوان خبرنگاران آلمانی، اکوادوری و... درد این حقیقت تلخ را برای خود کمتر کنند.