تساوی استقلال مقابل الاهلی نوید روزهای خوش موسیمانه با تیم را میدهد
پنالتیهای باد آورده
زهره فلاحزاده: پس از پیروزی دراماتیک پرسپولیس در واپسین لحظات بازی مقابل الشرطه عراق، همه نگاهها به ورزشگاه کینگ عبدالله عربستان بود؛ جایی که استقلال باید به مصاف صدرنشین لیگ نخبگان میرفت.
شاید کمتر کسی گمان میکرد استقلال بتواند با امتیاز به خانه بازگردد و اینکه تیم عربستانی که هر ۵ دیدار قبلی را با برد پشت سر گذاشته بود، کار سختی برابر استقلال بحرانزده ندارد اما الاهلی با وجود سروصدا و تشویقهای کرکننده هوادارانش هم نتوانست مقابل استقلال چندان توانمند و بابرنامه نشان دهد. شاید یک دلیل آن این بود که تیمهای عربی همیشه استقلال را یک تیم بزرگ با ۲ عنوان قهرمانی در آسیا میشناسند و البته آبیهای پایتخت در برابر عربستانیها عملکرد بهتری نسبت به سایر نمایندههای ایران داشتهاند. به نظر میرسید الاهلی تحت فشار و استرس نام استقلال قرار گرفته بود و نتوانست در نیمه اول برخلاف انتظار همگان موقعیت آنچنانی ایجاد کند. برعکس این استقلال بود که میتوانست به راحتی به دروازه میزبان نزدیک شود اما فقر همیشگی این تیم در خط حمله مانع باز شدن دروازه حریف میشد. شاگردان موسیمانه که در این بازی راحتتر بازی میکردند و آسانتر به 18 قدم تیم حریف میرسیدند، مزد تلاششان را گرفتند و رافائل سیلوا، مدافع جلوکشیده تیم دقیقه ۴۲ گل اول را به ثمر رساند. شاید اگر استقلالیها به این خودباوری میرسیدند که میشود مقابل صدرنشین لیگ نخبگان پیروز شد، اشتباهات فردی آنها باعث نمیشد دسته گلی جدید به آب بدهند اما این اشتباهات و پنالتی دادن به حریف یک امر عادی برای استقلال شده است. در واقع پنالتی مفت دادن به عادتی تبدیل شده که عدم تکرارش ممکن نیست. در حالی که نیمه اول با نتیجه یک بر صفر به سود استقلال در حال اتمام بود، این بار قرعه به نام دیدیه اندونگ افتاد که در وقتهای تلفشده نیمه اول یک پنالتی به حریف هدیه دهد؛ خطایی که نیازی به انجامش نبود و مهاجم الاهلی در آن موقعیت امکان گلزنی نداشت اما به هر حال استقلال با نتیجه مساوی به رختکن رفت.
نیمه دوم هم الاهلی نمیتوانست فشار آنچنانی بیاورد و اغلب حملههای این تیم راه به جایی نمیبرد. استقلال اما آمده بود که شانسش را برای گل دوم امتحان کند. برخلاف دیدارهای قبلی، استقلال تشنه گلزنی بود و میدانست میتواند خانه حریف را تسخیر کند. دقیقه ۵۰ محمدحسین اسلامی که یک موقعیت بسیار خوب گلزنی را از دست داد، درست چند ثانیه بعد اشتباهش را جبران کرد و با یک شوت استثنایی و غافلگیرکننده دروازه الاهلی را باز کرد. گل اسلامی به قدری زیبا، سر ضرب و دیدنی بود که ورزشگاه کینگ عبدالله را برای لحظاتی به سکوت واداشت.
الاهلی که زخمی حملات استقلال شده بود و برای بار دوم در خانه از میهمانش عقب افتاده بود، تلاش بسیار کرد که نزدیک دروازه سید حسین حسینی شود. همه چیز به نفع استقلال در جریان بود تا باز هم اشتباه فردی یقه تیم موسیمانه را بگیرد. این بار اسلامی دقیقه ۸۰ با یک خطای شدید با کارت قرمز مستقیم از زمین بازی اخراج شد تا استقلالیها به قصه «هر چه داشتند، پنبه شد» نزدیک شوند. همین هم شد و درست ۲ دقیقه بعد اخراج اسلامی، داور چینی مسابقه بیرون آمدن حسینی و مشت کردن توپ توسط او را که باعث برخورد با بازیکن حریف شد پنالتی تشخیص داد و استقلال به راحتی گل دوم را هم دریافت کرد. البته الاهلیها یک گل دیگر به ثمر رساندند که با اعتراض استقلالیها به ویایآر رفت و مشخص شد این گل در موقعیت آفساید به ثمر رسیده است. این بازی در نهایت با نتیجه ۲-۲ به پایان رسید اما شاید اگر استقلالیها کمی باهوش بودند و اشتباهات فردیشان تا این حد بزرگ و پررنگ نبود، میتوانستند نخستین برد موسیمانه در آسیا را به دست بیاورند. اما آنچه در این دیدار مشهود بود؛ تغییر نگرش بازی و روحیه جاهطلبی شاگردان پیتسو موسیمانه بود. حالا هواداران استقلال به این تیمی که دکترها برای دوباره برخاستن قطع امید از آن کرده بودند و به نظر میرسید داروها دیگر جواب نمیدهد، با درمان سرمربی آفریقایی که باعث شده بار دیگر روی پاهایش ایستاده و هر آن ممکن است جای راه رفتن، بدود امیدوار شدهاند. البته باید دید استقلال همچنان میخواهد درمان شود یا زود خسته میشود و از دویدن دست میکشد.
استقلال حالا باید خود را آماده بازی با فولاد در اهواز کند. موسیمانه میداند وضعیت استقلال در جدول خوب نیست و البته گرفتن ۳ امتیاز از شاگردان یحیی گلمحمدی هم آسان نیست اما او همه را امیدوار نگه داشته تا شرایط نابسامان آبیها را بهبود بخشد.