|
بهت منتقدان و اهالی رسانه از انتخاب عجیب نامزدهای بخش سودای سیمرغ توسط هیات داوران جشنواره سیوپنجم فیلم فجر
جشنواره آوار شد
گروه فرهنگ و هنر: اعلام اسامی نامزدهای بخشهای مختلف سودای سیمرغ سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر در شرایطی اعلام شد که موجب بهت و تعجب بسیاری از منتقدان، مخاطبان و اهالی رسانه شد. انتخابهایی خارج از عرف و ساختار جشنواره که با گافهای عجیب و غریب همراه شده است، هیات داوران جشنواره سی و پنجم فیلم فجر را کانون انتقادات فراوان گروههای مختلف سینمایی کرده است. با خلاقیتی که هیات داوران جشنواره فیلم فجر از خود نشان داده است، بایکوت فیلمهایی چون «ویلاییها» و «بیست و یک روز بعد» آنقدر نباید عجیب به نظر برسد، وقتی فیلمی که «موسیقی متن» ندارد، کاندیدای سیمرغ میشود. موارد عجیب و گافهای فراوان هیات داوران این دوره جشنواره فیلم فجر به حدی است که مسعود فراستی از آن به «مورد عجیب بنجامین باتن» تعبیر کرده است. فراستی در هفت گفت: این جشنواره بسیار عجیب است و این عجیبی از شروع جشنواره است. واقعا در 15 سال اخیر جشنواره چنین بدی را بهخاطر نمیآورم. جشنواره بد بدین معنا که فیلمهایی آنقدر بد دارد. در این جشنواره تعداد فیلمهای بد، توهین آمیز، نابلد و مبتذل رکورددار است. سینمای ایران کجای کار است؟ واقعا در چنین وضعیت استیصال و اضمحلالی قرار دارد؟ منتقدی که همواره مخالف من بود، نیز میگفت جشنواره قابل تحمل نیست. به اکران نیز فکر کنید که غیرقابل فروش هستند. 2 فیلم قابل اعتنای «ویلاییها» و «ماجرای نیمروز» محصول این جشنواره و این سیاستگذاری و اوضاع نیستند. هرکسی که من این روزها دیدم بر سر «ویلاییها»، «ماجرای نیمروز» و یکی، دو فیلم دیگر با همه اختلاف نظر داشتیم که در بخش کارگردانی و بهترین فیلم غیرقابل چشمپوشی هستند اما اینجا یکی هست یکی نیست. ارسال به دوستان
نامزدهای سودای سیمرغ معرفی شدند
هیات داوران سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر نامزدهای بخش سودای سیمرغ (مسابقه سینمای ایران) را اعلام کرد. به گزارش «وطن امروز» اسامی نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران (سودای سیمرغ) سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر به شرح زیر است: ارسال به دوستان
اعلام اسامی نامزدهای بخش مستند جشنواره فیلم فجر
جفای هیأت داوران به «کویرس وطن کوچک من»
نامزدهای بهترین فیلم، کارگردانی و دستاورد فنی و هنری بخش مستند سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر اعلام شدند. به گزارش «وطن امروز» در بخش مستند سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر متهمین دایره بیستم (حسام اسلامی)، آهستگی (یاسر خیر)، بزم رزم (مهدی همایونفر)، صفر تا سکو (مهتاب کرامتی و طهورا ابوالقاسمی) و آوانتاژ (آبان عسگری و محمد کارت) نامزد بهترین فیلم شدند. در بخش بهترین کارگردانی نیز آرش لاهوتی (آبی کمرنگ)، یاسر خیر (آهستگی)، حسام اسلامی (متهمین دایره بیستم)، سحر مصیبی (صفر تا سکو) و محمد کارت (آوانتاژ) نامزد شدند. همچنین در بخش بهترین دستاورد فنی سیدوحید حسینی برای پژوهش فیلم «بزم رزم»، سیدمحمدرضا هاشمیان برای پژوهش «رئیسالوزرا»، همیلا موید برای تدوین «صفر تا سکو»، امین ابوالصدق برای صداگذاری «صفر تا سکو»، مرتضی پایهشناس برای تدوین «کویرس وطن کوچک من» و بهروز بادروج برای فیلمبرداری «آهستگی» نیز نامزد شدند. ارسال به دوستان
جشنواره
محمدرضا شفاه، تهیهکننده فیلم پرمخاطب «بیست و یک روز بعد» : ارسال به دوستان
«بیست و یک روز بعد» را ندیدند
علی مرادخانی: مدتهاست نام حوزه هنری در محافل سینمایی محدود به خبرهایی شده که یا درباره تحریم برخی فیلمهای سینمایی است یا چرایی حمایت از برخی فیلمها. حوزهای که برای تاثیرگذاری جدی در فضای هنر انقلابی در حوزه سینما علم شده ولی مدتهاست منحصر به اخبار غیردوستداشتنی شده است. ولی امسال «بیستویک روز بعد» حیطه اخبار را تغییر داد. اکنون وقت آن رسیده که درباره حضور یک کارگردان جوان در سینمای ایران صحبت کنیم. جوان کارگردانی که با حمایت حوزه هنری فیلم ساخته و فیلمش به گواه اعلام روابط عمومی جشنواره جزو پرتماشاگرترین فیلمهای امسال بوده، ولو اینکه فیلم اول کارگردان هم هست. کسانی که با فیلمهای کوتاه سیدمحمدرضا خردمندان آشنا باشند میدانند دیدن یک فیلم خوب با فیلمنامه مطلوب از او جای تعجب ندارد. دوئل، تکتیرانداز و ناگهان نشان دادند که «خردمندان» فکورانه مینویسد و جسورانه میسازد و اینها بس است برای اینکه بدانیم با یک فیلم مهم طرف هستیم به نام «بیستویک روز بعد». فیلمنامه، پویا و زنده است؛ با تعلیقهای درست و روایت بجا که آنچنان از ریتم نمیافتد، نشانهگذاریهای هوشمندانه و فرعیاتی که هرکدامشان مهم هستند و ناگفته پیداست که برای تکتکشان فرصت و فکر زیادی وجود داشته است. نگاهی به طیفهای مختلفی از آسیبهای اجتماعی در بستری کاملا فقیرانه که بشدت مستعد تلخکامی برای مخاطب است ولی به درستی به این آسیبها اشاره میکند و قصهاش را روایت میکند و مخاطب را هم نمیگزد. خط اصلی داستان اما نقطه قوت کار است. روایتی از ممارست یک کودک برای خانوادهای که اسیر مشکلات خانوادگی بوده و حالا با تغییراتی روبهرو شده که او را ناگزیر به تلاش بیشتر میکند و همه اینها همراه است با علاقههای نوجوانانه او برای فیلمسازی. داستانی که به وضوح به چشم و دل مخاطب هم نشسته و هنگام تنظیم این یادداشت شنیدهها بر آن است که در صدر جدول محبوبترین فیلمهای جشنواره در نگاه تماشاگران قرار دارد. عجیب هم نیست، فیلمی که درباره یک دغدغه اجتماعی ساخته شده، حکایت تلاش یک نوجوان است، آسیبهای جدی اجتماعی را به نیکی در قالب فرعیات داستان مطرح میکند و سر آخر هم نه میگزد و نه ناامید میکند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|