گروه سیاسی: پلیس دانمارک روز پنجشنبه گذشته اعلام کرد 3 نفر را که روز چهارشنبه به ظن همکاری با گروه تروریستی الاحوازیه بازداشت کرده بود، آزاد کرده است، یعنی به فاصله کمتر از 24 ساعت تمام دستگاه‌های امنیتی و قضایی این کشور اروپایی به این نتیجه رسیده‌اند که اعضای این گروهک تروریستی باید از زندان آزاد شوند. به گزارش «وطن امروز»، بازداشت و آزادی این افراد آن هم در کمتر از یک روز در حالی رخ داد  که پیش‌تر پلیس دانمارک رسما عضویت این 3 نفر در گروهک تروریستی الاحوازیه را تایید کرده بود، یعنی همان گروهک تروریستی‌ای که روز 31 شهریورماه سال جاری در جریان برگزاری رژه نیروهای مسلح ایران در اهواز، در یک حمله تروریستی، 25 نفر از مردم کشورمان از جمله یک کودک 4 ساله را به شهادت رساند. به نظر می‌رسد اروپا در حال تثبیت روند اعتمادسازی به تروریست‌هاست؛ اینکه آنها می‌توانند نه‌تنها با خیال راحت در اروپا پناه بگیرند، بلکه از هرگونه پیگیری قضایی و سیاسی  نیز مصون خواهند بود. نیویورک تایمز روز چهارشنبه 16 آبان در گزارشی در این باره می‌نویسد: «پلیس دانمارک اعلام کرده است 3 نفر را به خاطر تمجید از کسانی که در حمله تروریستی سی‌ویکم شهریور در اهواز دست داشته‌اند، دستگیر کرده است. سخنگوی پلیس دانمارک اعلام کرده است این کار در تضاد با قوانین دانمارک بوده است و می‌تواند جریمه نقدی یا تا 2 سال حبس را در پی داشته باشد. سخنگوی پلیس دانمارک همچنین اعلام کرد هر 3 شخص عضو گروهک تروریستی الاحوازیه هستند». اما حالا بعد از آزادی این 3 نفر، پلیس دانمارک می‌گوید این 3 مرد را مورد سوال و جواب قرار داده و پس از احراز بی‌گناهی آنان، دلیلی برای ادامه بازداشت نداشته است. دادستان هم گفته است: «برای درخواست حبس موقت تا زمان برگزاری جلسه دادگاه، دلیلی وجود نداشته است».
نکته قابل تامل اینکه بلافاصله بعد از جنایت تروریستی اهواز، «یعقوب حر تُستری» سخنگوی گروهک تروریستی «الاحوازیه» مستقر در شهر «کپنهاگ» دانمارک در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی «ایران اینترنشنال» وابسته به محمد بن‌سلمان، رسما حمله تروریستی به مراسم رژه در شهر اهواز را بر عهده گرفت و تصریح کرد که این گروهک مسبب و عامل این حمله تروریستی بوده است.
بعد از آن نیز روزنامه گاردین در گزارشی نوشت ایران اینترنشنال با بودجه سعودی مدیریت می‌شود و «آفکام» سازمان تنظیم مقررات رسانه‌ای در انگلیس نیز به دلیل مصاحبه این شبکه مستقر در لندن با عضو گروهک تروریستی الاحوازیه از پیگیری موضوع خبر داده بود اما حالا مقامات دانمارکی به این نتیجه رسیده‌اند که به دلیل اثبات بی‌گناهی، دلیلی بر تداوم بازداشت اعضای رسمی این گروهک تروریستی وجود ندارد. برخورد مهربانانه پلیس دانمارک با اعضای این گروهک تروریستی مستقر در دانمارک در حالی است که مقامات دانمارکی بعدازظهر روز سه‌شنبه  9 آبان‌ماه به وقت تهران ادعا کردند یک نروژی ایرانی‌تبار را که قصد داشته با همکاری عوامل اطلاعاتی ایران، «حبیب جبر» رهبر شاخه دانمارک گروهک تروریستی الاحوازیه را در دانمارک مورد حمله قرار دهد دستگیر کرده‌اند. ادعایی که مقامات این کشور اروپایی تنها با استناد به چند عکس کشف‌شده مطرح کرده‌اند. 
سرویس اطلاعاتی دانمارک در این زمینه اعلام کرد از یک نروژی ایرانی‌تبار چند عکس پیدا کرده که مربوط به خانه یکی از سران تروریست‌‌های الاحوازیه مقیم دانمارک است. سرویس اطلاعاتی دانمارک حتی اذعان کرده است این نروژی ایرانی‌تبار ادعای همکاری با وزارت اطلاعات ایران و دست داشتن در چنین نقشه‌ای را رد کرده است. وزارت خارجه دانمارک نیز بلافاصله پس از این نشست خبری رئیس دستگاه اطلاعاتی این کشور، سفیر ایران در دانمارک را به وزارت خارجه احضار کرد و سپس سفیر خود در تهران را نیز فراخواند.
 تروریست‌ها در اروپا چه می‌کنند؟
آنچه مسلم است سناریوی جدید دولت دانمارک، یعنی آزادی 3 عضو رسمی گروهک تروریستی الاحوازیه بعد از تنها 24 ساعت بازداشت و اعلام برائت آنها و از سوی دیگر متهم کردن دستگاه اطلاعاتی ایران برای برخورد با یکی از اعضای این گروهک تروریستی که در دانمارک مستقر است به صورت کاملا هماهنگ با دیگر کشورهای اروپایی در حال انجام است. اقدامات اروپایی‌ها طی چند ماه گذشته به صورت حساب‌شده و متناسب با رویه دولت آمریکا در قبال ایران انجام شده است اما فارغ از همه مباحثات موجود، این سوال مهم وجود دارد که اساسا اعضای یک گروهک تروریستی که کمتر از 2 ماه از آخرین جنایت آنها می‌گذرد و پلیس دانمارک نیز رسما عضویت آنها در الاحوازیه را تایید کرده است بر چه اساسی با مصونیت کامل در دانمارک حضور دارند، زندگی می‌کنند، مصاحبه و اعلام موضع می‌کنند و سران آنها در همین کشور اروپایی در مصاحبه‌های رسمی جنایت تروریستی اهواز را برعهده می‌گیرند و آن را تمجید می‌کنند. در کنار این رفتار عجیب دانمارک و البته دیگر کشورهای اروپایی، رفتار وزارت امور خارجه ایران عجیب‌تر و البته مشکوک است.  دستگاه دیپلماسی ایران که به صورت کاملا مشخص این روزها در پی تثبیت برجام اروپایی از هرگونه اقدامی که منجر به تیره شدن روابط با اروپا شود اجتناب می‌کند طی ماه‌های گذشته در قبال همه اقدامات ضدایرانی کشورهای اروپایی روند انفعالی در پیش گرفته است.
به نظر می‌رسد همه چیز قرار است فدای حفظ برجام اروپایی شود. اروپایی‌ها البته نشان داده‌اند جز ابراز تاسف از اعلام تحریم‌های آمریکا و وعده‌هایی با زمان تحقق نامشخص عملا هیچ اقدام دیگری انجام نخواهند داد. اما رفتار عجیب و مشکوک وزارت امور خارجه ایران در موضوعاتی چون اعطای پناهندگی هلند به «کلاهی» عامل بزرگ‌ترین جنایت تروریستی تاریخ ایران، اخراج دو دیپلمات ایرانی از هلند، حضور نیسی سرکرده گروهک تروریستی الاحوازیه در هلند، دستگیری 4 ماهه اسدالله اسدی دیپلمات کشورمان توسط پلیس آلمان، حملات متعدد به سفارتخانه‌های ایران در کشورهای اروپایی در سایه تعلل پلیس و بسیاری از موضوعات مشابه، به وضوح قابل مشاهده است.
دستگاه دیپلماسی نه‌تنها در قبال هر یک از این اقدامات کم‌سابقه، عجیب و غیرقانونی اروپا در قبال ایران اقدام متقابل عملی نکرده است، بلکه در برخی موارد حتی از اقدامات عرفی دیپلماتیک یعنی احضار سفیر کشور مرتبط با این موضوعات نیز خودداری کرده است. به عنوان نمونه در جریان همین توطئه دانمارک، سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرد سفیر دانمارک در وزارت امور خارجه «حضور» یافت و با رئیس اداره اول امور شمال اروپا «ملاقات» کرد! قاسمی روز چهارشنبه 9آبان‌ماه در این‌باره گفته بود: «سفیر دانمارک در تهران با حضور در وزارت امور خارجه با رئیس اداره اول امور شمال اروپا ملاقات کرد. در این ملاقات مراتب اعتراض کشورمان نسبت به واکنش‌‌های شتابزده سیاسی ـ رسانه‌ای برخی مقامات دانمارکی نسبت به دستگیری یک شهروند نروژی ایرانی‌تبار به اتهام داشتن برنامه برای ترور فردی در دانمارک به سفیر این کشور در تهران اعلام شد». ادبیات سخنگوی وزارت امور خارجه که برخلاف ادبیات معمول دیپلماتیک درباره احضار سفراست نشان می‌دهد سفیر دانمارک در تهران «احضار» نشده است. اما این نوع ادبیات تنها به تاریخ یادشده ختم نشد. سخنگوی وزارت امور خارجه در تاریخ 14 آبان نیز اعلام کرد: در پی اقدام اخیر تروریستی در اهواز و اعتراض شدید کشورمان به دانمارک، سوئد، نروژ و هلند و با توجه به اتهامات اخیر به جمهوری اسلامی ایران در فرانسه و دانمارک که با دسیسه‌چینی رژیم صهیونیستی و طراحی سناریوهای ناشیانه صورت گرفت، دستیار وزیر خارجه و مدیرکل اروپای وزارت خارجه سفرای نروژ و سوئد و کاردار دانمارک در تهران را به وزارت امور خارجه «دعوت» کرد.
سخنگوی وزارت امور خارجه این بار نیز از لفظ دعوت به جای احضار استفاده کرده است. همانطور که مطرح شد، دستگاه دیپلماسی نه‌تنها از اقدام متقابل بلکه از انجام امور عرفی دیپلماتیک در قبال اروپایی‌ها نیز کاملا اجتناب می‌کند. این رفتار عجیب وزارت امور خارجه البته بارها و بارها مورد انتقاد چهره‌های سیاسی، مذهبی و رسانه‌ای قرار گرفته است. به اعتقاد ناظران سیاسی تا زمانی که این رفتار عجیب و البته مشکوک از سوی وزارت امور خارجه در قبال اروپا ادامه دارد، روند اقدامات ضدایرانی کشورهای اروپایی علیه ایران نیز نه‌تنها ادامه خواهد داشت بلکه به صورت تصاعدی بیشتر خواهد شد.

باج دانمارک به آمریکا و متهم کردن ایران؟!
30 شهریورماه سال جاری خبری با عنوان «بزرگ‌ترین پولشویی تاریخ اروپا در غول بانکی دانمارک» مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. به گزارش «وطن امروز»، بزرگ‌ترین رسوایی پولشویی تاریخ اروپا در «دانسکه بانک» دانمارک با رقم ۲۰۰ میلیارد یورو رقم خورد. مهر به نقل از رویترز در این باره نوشت: «توماس بورگن» مدیرعامل دانسکه بزرگ‌ترین بانک دانمارک بعد از بازجویی‌های انجام شده از این بانک که مشخص شد مجموع پرداخت‌های ۲۰۰ میلیارد یورویی (۲۳۴ میلیارد دلار) این بانک از طریق شعبه‌اش در استونی مشکوک به پولشویی اعلام شده، استعفا کرد. بر همین اساس، «بیل برودر» موسس و مدیرعامل مدیریت سرمایه «هرمیتاج» گفت: این به عنوان بزرگ‌ترین رسوایی پولشویی در تاریخ اروپاست و دانسکه یک بانک بزرگ است که دلار را به سراسر جهان ارسال می‌کند. فکر می‌کنم این موضوع توجه مقامات آمریکایی را به خود جلب می‌کند. بر همین اساس، به دنبال انتشار این پیام، سهام دانسکه بانک در حدود ۸ درصد سقوط کرد و احتمال عدم دسترسی بانک‌های آمریکایی به دانسکه و کوتاه شدن دست بزرگ‌ترین بانک دانمارک از شبکه مالی جهانی وجود دارد. برخی ناظران مسائل سیاست خارجی، معتقدند یکی از دلایل رفتارهای اخیر دولت دانمارک در قبال ایران همین باج دادن به آمریکا برای فراموشی این رسوایی مهم بانکی و فرار از مجازات‌های احتمالی است.

دونالد ترامپ به رقم از دست رفتن سیطره کامل حزب متبوعش بر کنگره آمریکا، ادعا کرد در انتخابات میان‌دوره‌ای چهارم نوامبر پیروز شده و این در حالی است که این انتخابات از سوی رسانه‌ها و کارشناسان، نمود دوقطبی شدن جامعه آمریکا تعبیر شده است. در همین حال زمزمه اجماع 2 حزب اصلی ایالات‌متحده برای عزل رئیس‌جمهور بیشتر و بیشتر در واشنگتن به گوش می‌رسد. با این حال عملکرد جمهوری‌خواهان حامی ترامپ در انتخاباتی داغ و حساس که حتی از آن به عنوان «همه‌پرسی درباره سرنوشت رئیس‌جمهور جنجالی» یاد می‌شد، آنقدر هم که رسانه‌های جریان اصلی آمریکا پیش‌بینی می‌کردند بد نبود. حزب حاکم با حفظ اکثریت خود در سنا، گلوگاه تصویب قوانین ارسالی از کاخ سفید را در کنترل ترامپ و تیمش نگه داشت اما همان طور که پیش‌بینی می‌شد در انتخابات یکشنبه گذشته، این دموکرات‌ها بودند که توانستند اکثریت مجلس پایین‌دست کنگره ایالات‌متحده یعنی خانه  نمایندگان را پس از 7 سال از چنگ جمهوری‌خواهان درآورند. جمهوری‌خواهان حامی ترامپ تا هفته گذشته در این مجلس که ۴۳۵ عضو دارد صاحب ۲۳۵ کرسی بوده و اکثریت را در دست داشتند اما در شرایطی که هر حزب برای کنترل خانه نمایندگان باید حداقل ۲۱۸ کرسی داشته باشد، دموکرات‌ها برای این مهم باید دست‌کم ۲۳ کرسی را از جمهوری‌خواهان می‌گرفتند که از این هم فراتر رفته و با 225 کرسی در مقابل 197 نماینده جمهوری‌خواه، اکثریت را در مجلسی از آن خود کردند که می‌تواند سیاست‌های ترامپ را به طور جدی به چالش بکشد.  عدم شرکت دوباره پل رایان، رئیس‌جمهوری‌خواه سابق خانه نمایندگان از ایالت ویسکانسین نیز ترامپ را از یکی از حامیان مهم خود در این مجلس محروم کرد.
اگرچه رئیس‌جمهور آمریکا خیلی زود پیروزی رقیب را در تماس با نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌ها در خانه نمایندگان و رئیس جدید احتمالی این مجلس تبریک گفت و خواستار همکاری 2 حزب برای حل مشکلات در آمریکا شد اما واکنش ساعاتی بعد پلوسی به برکناری دادستان کل  «جف سشنز» توسط  ترامپ و تاکید او بر اقدامی قانونی علیه کارشکنی‌های کاخ سفید در مسیر تحقیقات پرونده دخالت روسیه در انتخابات این کشور، ثابت کرد که شکاف بزرگ سیاسی در ینگه دنیا پر شدنی نیست. روز چهارم نوامبر، 2 حزب اصلی برای کسب ۳۵ کرسی سنا در انتخابات میان‌دوره‌ای جنگیدند که جمهوری‌خواهان با وجود از دست دادن سناتور مک کین که 2 ماه پیش مرده بود، توانستند با برتری خود در مجموع 100 کرسی بخش علیای کنگره را از سال 2015 به این سو حفظ کرده و حتی با فرستادن سناتورهایی از ایالت‌های تحت کنترل سنتی دموکرات‌ها از جمله در فلوریدا و حفظ برتری شکننده‌شان در ایالت‌های داکوتای شمالی، میزوری، و ایندیانا در مجموع 51 کرسی خود را در برابر 44 کرسی رقیب و 2 سناتور حفظ کنند.
ترامپ در عوض از دست دادن حامی نومحافظه‌کار و جنگ‌طلب مهمی مثل مک کین در  سنا به خاطر غیبت باب کورکر، سناتور پیشین تنسی که به عنوان رئیس کمیته روابط خارجی سنا، بزرگ‌ترین مخالف او در حزب محسوب می‌شد احساس پیروزی می‌کند. گفته می‌شود کورکر به خاطر مواضع ضد ترامپی خود، جایگاهش را در حزب جمهوری‌خواه از دست داده بود و عدم شرکت او در انتخابات می‌تواند به معنی یکدست‌تر شدن حزب در حمایت از کاخ سفید  تلقی شود. 
انتخابات میان‌دوره‌ای هم چنین عرصه‌ای بود برای رقابت ترامپ و رقبایش در کنترل مستقیم ایالت‌ها از طریق سمت فرمانداری که در ساختار قوه مجریه آمریکا به نوعی جانشینی محلی برای رئیس‌جمهور در ایالت‌ها محسوب می‌شود. روز یکشنبه یانکی‌ها در ۳۶ ایالت برای انتخاب فرماندار به پای صندوق‌ رفتند که با وجود پیروزی فرمانداران جمهوری‌خواه در کسب مجوز اداره در 20 ایالت، دموکرات‌ها در ۱۶ ایالت اکثریت آرا را کسب کردند که این شامل بیرون آوردن پست فرمانداری 6 ایالت از چنگ رقیب بود و برگ برنده مهمی در جهت پیشبرد آنها برای مقابله با قوانین و تصمیمات کاخ سفید در سطح دولت‌های فدرال محسوب می‌شود، به طوری که آنها حالا در مجموع در نصف منهای دو ایالت آمریکا، فرماندارانی دارند که می‌توانند تصمیمات ترامپ در سطح ایالتی را به چالش بکشند.
البته با آنکه در مجموع تعداد آرای ریخته شده در روز یکشنبه در هر 3 بخش انتخابات میان‌دوره‌ای (خانه نمایندگان، سنا و فرمانداری‌ها)، دموکرات‌ها موفق شدند برتری 2 درصدی 2 سال پیش خود در ریاست‌جمهوری را به 6 درصد افزایش دهند اما در عوض آنها در ایالت‌هایی پرجمعیت و کلیدی را که می‌توانند به صورت بالقوه در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ به در قدرت ماندن ترامپ کمک کنند شامل فلوریدا و تگزاس را به جمهوری‌خواهان واگذار کردند.
ترامپیزه شدن جامعه آمریکا
ترامپ روز چهارشنبه گذشته در نشستی زنده با خبرنگاران که به درگیری لفظی او با «جیم آکوستا» خبرنگار «سی‌ان‌ان» و اخراجش از مراسم انجامید، ادعا کرد در انتخابات اخیر «حزب جمهوری‌خواه با بسط اکثریت خود در سنا، تاریخ را به مبارزه طلبید، در حالی که در مجلس نمایندگان به شکل معنی‌داری فراتر از انتظارات ظاهر شد». او سپس در توئیتی با تکرار ادعای پیروزی در انتخابات میان‌دوره‌ای، دموکرات‌ها را به عیاشی و دروغگویی متهم کرد. یکی از نکات مهم انتخابات میان‌دوره‌ای چهارم نوامبر این بود که برخلاف ادوار گذشته به جای مسائل اقتصادی، امنیتی و بین‌المللی این مسائل تحمیل شده توسط ترامپ به آمریکا مانند حذف بیمه درمانی، تغییر نظام مالیاتی و قوانین سختگیرانه مهاجرتی بودند که به چالش اصلی رای‌دهندگان تبدیل شده بودند که این نمود آشکار «ترامپیزه شدن» آمریکاست. شکاف اجتماعی سر باز کرده در این انتخابات تنها سیاسی نیست، بلکه بررسی طیف‌های مختلف حامی دو حزب
جمهوری خواه و دموکرات در آوردگاه سیاسی هفته گذشته نشان از آن دارد که یک چالش هویتی سراسری با چشم اندازی از جنگ‌های ایالتی، قومیتی و نژادی در آمریکا در گرفته است. ریچارد هاس، تحلیلگر سرشناس آمریکایی و رئیس اندیشکده شورای روابط خارجی بلافاصله پس از اعلام نتایج انتخابات درباره سر باز کردن شکاف اجتماعی در جامعه دو و حتی چندقطبی شده ایالات نه‌چندان متحد آمریکا سخن گفت. او که سیاستمداری نزدیک به کارتل صهیونیستی راکفلرهاست، گفت: «نتایج انتخابات نشان داد که آمریکا چقدر دچار شکاف است. رقابت‌های انتخابات 2020 بزودی آغاز می‌شود و دو طرف تلاش می‌کنند از نتیجه این انتخابات به نفع خود استفاده کنند». به گفته هاس، انتخابات اخیر دلالت بر این دارد که به‌غم چالش‌هایی بزرگی که در داخل آمریکا وجود دارند، دو طرف نمی‌توانند کاری در داخل از پیش ببرند و در عوض دونالد ترامپ احتمالا سمت و سوی سیاست‌هایش را بیشتر به سمت سیاست خارجی می‌برد.
حملات جدید ترامپ
ترامپ بلافاصله پس از آنچه پیروزی حزب خود در انتخابات میان‌دوره‌ای خواند، روز چهارشنبه هفته پیش جف سشنز، متحد سابقش در پست ریاست دادگستری را برای استعفا تحت فشار گذاشت و بلافاصله با درخواست استعفای او موافقت کرد. او سپس در تلاشی عاجل  برای بستن پرونده دخالت روسیه در انتخابات 2 سال پیش، بلافاصله «متیو ویتیکر» رئیس دفتر سشنز را به عنوان وزیر دادگستری موقت منصوب کرد. ترامپ بارها از عملکرد سشنز در زمینه‌های مختلف بویژه عدم اتخاذ مواضع قاطع‌تر در قبال مقابله با مهاجرت غیرقانونی بشدت انتقاد کرده بود.
دولت آمریکا در نخستین حمله تقنینی به مخالفانش پس از انتخابات هفته گذشته، بامداد دیروز محدودیتی جدید علیه مهاجران لاتین‌تبار اعمال کرد. وزرای امنیت داخلی و سرپرست جدید وزارت دادگستری ایالات متحده در بیانیه‌ای مشترک با در خطر خواندن نظام پناهندگی آمریکا اعلام کردند افرادی که به صورت غیرقانونی از مرز مکزیک وارد آمریکا شوند نمی‌توانند در این کشور درخواست پناهندگی بدهند.
تظاهرات ضد ترامپ در واشنگتن
هزاران شهروند آمریکایی با برپایی تظاهرات در نزدیکی کاخ‌سفید و نیویورک نسبت به اخراج وزیر دادگستری ایالات متحده اعتراض کردند. این اعتراضات در شرایطی است که دموکرات‌ها توانسته‌اند کنترل مجلس نمایندگان را در دست بگیرند و خواستار تحقیقات بیشتری درباره تبانی روسیه با کمپین انتخاباتی ترامپ شده‌اند.
 

عامل قتل عام چهارشنبه شب کالیفرنیا در آستانه روز «کهنه‌سربازان» در ایالات متحده خود یک کهنه سرباز آمریکایی با سابقه حضور نظامی در افغانستان بوده است. «اف‌بی‌آی» در حالی  در توجیهی تکراری «ایان دیوید لانگ» تفنگدار دریایی سابق آمریکایی را که حدود 6 ماه در افغانستان جنگیده، دارای پیشینه مشکلات روحی و روانی دانسته که این روایت پس از هر اقدام به جنایت از سوی نظامیان و نیروهای امنیتی سابق و فعلی آمریکا مطرح می‌شود.
واحد تفنگداران دریایی ارتش آمریکا نیز تایید کرده ضارب 28 ساله بین سال‌های  ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ در این نیرو متخصص تیربار بوده و از نوامبر ۲۰۱۰ تا ژوئن ۲۰۱۱ در افغانستان خدمت کرده و چند مدال هم گرفته بود.
او  ساعت ۱۱:۲۰ شب چهارشنبه گذشته به وقت کالیفرنیا در یک بار بزرگ و  پر رفت و آمد به نام «بوردرلاین» در شهر «تاوزند اوکز» در ۶۵ کیلومتری شمال‌غربی لس‌آنجلس که تخمین‌زده می‌شود ۲۰۰ نفر در آن برای مراسمی دانشجویی اجتماع کرده بودند، حاضران را به گلوله بست. شاهدان عینی می‌گویند او پس از از پای در آوردن محافظ بار به ضرب گلوله، در بدو ورود یک نارنجک دودزا پرتاب کرده و سپس به روی مردم آتش گشوده است.
تفنگی که این کهنه‌سرباز  به کار برده یک تفنگ دستی نیمه‌خودکار با کالیبر ۴۵ بوده است که به صورت قانونی خریده بود، همچنین او تفنگش را به خشاب دومی مجهز کرده بود که بتواند بدون وقف تیرهای بیشتری شلیک کند. او در مجموع 12 تن از حاضران از جمله یک پلیس را کشت و ده‌ها نفر را زخمی کرد.
طبق ادعای پلیس فدرال، لانگ که سرتاپا سیاه پوشیده بود، در پایان کشتار با شلیک به خودش به زندگی‌اش پایان داد. «اف‌بی‌آی» مدعی شده این تفنگدار سابق دریایی آمریکا پیش‌تر به دلیل رفتار «غیرمنطقی» در فهرست ممنوعه خرید و مالکیت سلاح قرار داشته اما در ابتدای همین سال میلادی، دایره بهداشت روانی پلیس نام او را از این سیاهه خارج کرده بود.
جالب اینکه یکی از نجات‌یافتگان این حادثه به شبکه خبری «سی‌بی‌اس» گفته او و دوستانش از نجات‌یافتگان کشتار مشهور سال گذشته در لاس‌وگاس هستند.
رسوایی دیگر آنجاست که پلیس کالیفرنیا مدعی شده به رغم چند مواجهه با ضارب در سال‌های گذشته و حرف‌های غیرمنطقی که او در مصاحبه با متخصصان داشته، نیازی به بستری کردنش در بیمارستان روانی تشخیص داده نشده است اما در همان حال کلانتر شهر «تاوزند اوکز» می‌گوید طبق تشخیص متخصصان بهداشت روان، لانگ از اختلال استرسی پس از آسیب روانی رنج می‌برده است. بنا به آمار تارنمای «گان وایولنس آرکایو» تا اینجا در سال ۲۰۱۸ در آمریکا بیش از ۱۲ هزار نفر با تفنگ کشته شده‌اند. حدود 3 هزار نفر از این افراد زیر 18 سال سن داشته‌اند. این آمار بدون در نظر گرفتن ۲۲ هزار نفری است که با تفنگ خودکشی می‌کنند.
 

گروه بین‌الملل: رژیم عربستان‌سعودی و شخص ولیعهد، هنوز از اتهام قتل وحشیانه جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد هیات حاکمه تبرئه نشده است که منابع مخالف این کشور از کشته شدن یک روزنامه‌نگار دیگر تحت شکنجه مقام‌های امنیتی سعودی در زندان خبر دادند. صفحه توئیتری زندانیان عقیدتی عربستان موسوم به «معتقلی الرای» که اخبار بازداشت‌شدگان و نقض حقوق بشر در عربستان را پیگیری می‌کند، چهارشنبه اعلام کرد که ترکی بن‌عبدالعزیز الجاسر، روزنامه‌نگار و نویسنده سعودی زیر شکنجه جان باخته است. این صفحه تاکید کرد: مقام‌های سعودی مدعی هستند که وی مدیریت حساب توئیتری «کشکول» را برعهده داشته که گزارش‌های مربوط به نقض قوانین حقوق بشری ریاض را منتشر می‌کرده است. منابع مخالف اعلام کردند که مقام‌های سعودی توانستند از طریق ابزار جاسوسی که در دفتر توئیتر در دوبی کار گذاشته بودند، وی را شناسایی و سرانجام در ماه مه ‌گذشته دستگیر کنند. این جنایت از چند جنبه قابل بررسی است. نخست اینکه جنایت‌های رژیم آل‌سعود در سایه حکومت‌داری بن‌سلمان نه‌تنها تمامی ندارد، بلکه روند صعودی نیز گرفته است. جنگ یمن را می‌توان نقطه آغاز این جنایت قلمداد کرد. دوم اینکه جنس یکسان جنایت علیه خاشقجی و الجاسر گویای این است که مقام‌های کنونی رژیم سعودی هیچ مخالف و منتقدی را نه‌تنها تحمل نمی‌کنند، بلکه به اشکال مختلف آنها را به قتل می‌رسانند؛ یکی را با 15 نیروی امنیتی در خاک یک کشور دیگر خفه و مثله می‌کنند و دیگری را به حدی شکنجه می‌کنند تا به قتل برسد. سوم اینکه قتل این دو روزنامه‌نگار طی یک ماه این پیام را به منتقدان بن‌سلمان می‌رساند که تداوم مخالفت آنها با ماهیت و چگونگی حکومت‌داری در عربستان، «بهایی در حد جان» برای آنها دارد. براساس گزارش‌های تایید شده، حداقل 3 تن از شاهزادگان سعودی که در اروپا زندگی می‌کردند، طی چند سال گذشته بنا به دستور مستقیم بن‌سلمان ناپدید شده‌اند. همه این شاهزادگان از منتقدان هیات حاکمه در عربستان بوده‌اند که در اروپا ربوده و به کشورشان منتقل شده‌اند؛ این در حالی است که تاکنون اخباری درباره سرنوشت آنها گزارش نشده است. در همین راستا، بی‌بی‌سی عربی در گزارشی، از سلسله عملیات‌های مقام‌های سعودی علیه معارضان‌شان در داخل عربستان و اروپا خبر داد و به نقل از یک منبع سعودی نوشت محمد بن‌سلمان تابستان سال گذشته جوخه مرگ 50 نفره‌ای برای حذف فیزیکی مخالفان سیاسی خود تاسیس کرده است. به گفته این منبع، خاشقجی نیز دوم اکتبر گذشته توسط این جوخه مرگ در کنسولگری سعودی در استانبول به قتل رسید. بی‌بی‌سی همچنین در گزارش خود آورده است: پلیس لندن یک مخالف سعودی را پس از اینکه احتمال می‌رفت جان او در خطر باشد، تحت حفاظت امنیتی قرار داده است. میدل‌ایست‌آی نیز با تایید این خبر، نوشت ماموریت این گروه 50 نفره که وفادار به ولیعهد سعودی و تحت نظارت او هستند، قتل مخفیانه مخالفان رژیم سعودی در داخل یا خارج از این کشور به صورتی‌ است که رسانه‌ها و جامعه بین‌المللی یا سیاسیون از آن مطلع نشوند، البته طبق گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، شرکت‌‌های مشاوره‌ای آمریکا با بن‌سلمان برای بازداشت منتقدانش همکاری می‌کند. این روزنامه در گزارشی فاش کرده که 3 شرکت آمریکایی در زمینه امنیت اطلاعات در عربستان فعالیت می‌کنند و ریاض با شرکت بوز آلن همیلتون با سرپرستی کاخ سفید در زمینه پشتیبانی و توسعه توانمندی‌های عربستان در زمینه امنیت اطلاعات همکاری می‌کند. اما در واقع امنیت اطلاعات صرفا عنوانی است که این روزنامه به داستان اضافه کرده است؛ زیرا شرکت بوز آلن و 2 شرکت مشورتی مکنزی و بوستن در روند سرکوب مخالفان در داخل و حمله به یمن در خارج در عربستان دست دارند.
«حل شدن» معمای جسد خاشقجی!
به دنبال درخواست فرزندان جمال خاشقجی برای انتقال جسد روزنامه‌نگار مقتول عربستانی به کشورشان، عناصر تیم‌های تحقیقات جنایی ترکیه در جریان تفتیش خانه کنسول سعودی در استانبول، به اطلاعات جدیدی دست یافتند از جمله اینکه جسد مزبور در اسید حل شده است. این کشف به فرضیه تکه‌تکه شدن جسد خاشقجی در داخل کنسولگری عربستان و انتقال آن به بیرون پایان داد. یک منبع در دادستانی کل ترکیه با اعلام اینکه پرونده قتل روزنامه‌نگار منتقد سعودی تکمیل شده، اعلام کرد جسد او که بیش از یک ماه پیش در کنسولگری عربستان به قتل رسید به طور کامل در مواد شیمیایی اسیدی حل شده است. او به شبکه الجزیره گفت: «ماموران سعودی که خاشقجی را در داخل کنسولگری به قتل رساندند جسد این قربانی را در یکی از اتاق‌های منزل محمد العتیبی، کنسول عربستان در اسید حل کرده‌اند. بعد از بررسی‌ها و نمونه‌‌برداری‌ها از چاه موجود در منزل کنسول عربستان و کانال‌های فاضلاب منطقه، بقایای موادی نظیر اسید هیدروفلوئوریک و مواد شیمیایی خاص یافت شده است». این در حالی است که مقامات سعودی تاکنون به ترکیه‌ای‌ها اجازه بررسی چاه واقع در منزل کنسول را نداده‌اند. همزمان با افشای این اطلاعات، «نعمان کورتولموش» معاون رئیس حزب عدالت و توسعه ترکیه گفت: «به هیچ‌کس اجازه نخواهیم داد بر این جنایت کثیف و مخالف انسانیت سرپوش بگذارد. جنایت ترور خاشقجی قابل اغماض همانند هیچ مساله سیاسی گذرایی نیست».
ماست‌مالی به سبک شاه و شاهزاده
ملک سلمان که این‌روزها بشدت تحت فشارهای بین‌المللی مربوط به قتل روزنامه‌نگار منتقد در خاک ترکیه است، در اقدامی بی‌سابقه از زمان پادشاهی در سال 2015 تاکنون، اقدام به انجام سفرهای استانی و اطلاع از وضعیت شهروندان از نزدیک کرده است. به باور ناظران، این سفر تحت تاثیر فشارهای فزاینده بین‌المللی درباره پاسخگویی ریاض درقبال پرونده قتل جمال خاشقجی، صورت گرفته است. همزمان با مانور رسانه‌های سعودی روی این سفر داخلی شاه سعودی، اخباری نیز از آزادی شماری از شاهزاده‌های خاندان سلطنتی در عربستان که به دستور ولیعهد بازداشت شده بودند، منتشر می‌شود. پس از آزادی شاهزاده خالد بن‌طلال بن عبدالعزیز، برادر ولید بن‌طلال، میلیاردر شاخص در روز شنبه هفته گذشته، برخی منابع نیز اقدام به انتشار عکس‌هایی از شاهزاده عبدالعزیز، پسر ملک فهد بن عبدالعزیز که از جمله شاهزاده‌های تحت بازداشت ولیعهد عربستان بود، کردند. «مجتهد» فعال رسانه‌ای معروف که اقدام به انتشار اخبار محرمانه دربار سعودی می‌کند، هفته گذشته در توئیتی خبر داد که بن‌سلمان برای کاستن از فشارهای ناشی از دخالت در قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد این کشور تصمیم دارد همه زندانیانی را که طی یک سال گذشته بازداشت شده‌اند آزاد کند.
 

محمدرضا کردلو: فضای باز متاثر از فرار رضاخان، در اوایل دهه 20، امکان ظهور و بروز برخی گروه‌های سیاسی و اجتماعی را فراهم کرده بود. تختی نیز متاثر از این فضا و با توجه به پیشینه خانوادگی و اجتماعی، مذهبی و تاریخی‌ای که داشت، وارد جمع‌های سیاسی شد. او متولد شهریور 1309 بود و سال‌های آخر حکومت رضاخان را خوب به خاطر داشت و زندگی‌اش در محله‌های پایین‌شهر و در خانی‌آباد، معرف نسبت و مواجهه او با مردم بود. سالگرد تولد 11 سالگی غلامرضاست که متفقین چندساعته تهران را اشغال می‌کنند و رضاخان را از ایران می‌برند.  تختی که در 20 سالگی قهرمان کشور شده و در سال‌های 1951و 1952 میلادی در مسابقات جهانی و المپیک صاحب مدال شده است، به چهره‌ای سرشناس تبدیل می‌شود و نظرها به سوی او جلب می‌شود. از این رو حضور نیروهای سیاسی در اطرافش چندان دور از ذهن نیست. حال آنکه تختی نیز زمینه‌های حضور در حرکت‌های اصلاحی و جنبش‌های مردمی را داشت. حسین شاه‌حسینی می‌گوید: «تختی متولد جنوب تهران بود و اراضی‌ای نیز در خانی‌آباد داشت که از نظر ملکی شاه آنها را تصرف کرده بود، پس یک دلخوری و ناراحتی باطنی در وجودش شکل گرفته بود. او به مرور زمان و با مطالعه روزنامه‌ها و آشنایی با طیف‌های فکری مختلف و همچنین حضور در هیات‌ها و سخنرانی‌ها با محافل سیاسی بیشتر آشنا و به آن متمایل شد».
حضور تختی در جبهه ملی اما به سال‌ها بعد از دهه 20 بازمی‌گردد، زمانی که حسابی در میان عامه مردم شناخته‌شده است. او در سال 1340 عضو سازمان ورزشی جبهه ملی می‌شود. عضویت تختی باعث می‌شود تعداد دیگری از ورزشکاران نیز به عضویت این سازمان درآیند. از طرفی تختی علاقه زیادی به ابراز علایق مذهبی‌اش دارد و در شرایطی که رژیم به دنبال ایجاد محدودیت‌هایی برای گروه‌های مذهبی است او تلاش می‌کند تربیت مذهبی‌اش را بیشتر به رخ بکشد. عکس معروفی را که آیت‌الله طالقانی در حال امضای یک جلد قرآن و اهدای او به تختی است، خیلی‌ها دیده‌اند. او  اسوه‌های اخلاقی را احترام می‌کند و در عالم روحانیت نیز سراغ پهلوان سیاسی می‌رود و در کنار مرحوم طالقانی می‌ایستد. طبیعی است که این تصویر حکومت را ناراحت خواهد کرد. این ناراحتی حتی در سال‌های بعد بیشتر نیز می‌شود، وقتی در مراسم بزرگداشت تختی تصاویری از امام خمینی و آیت‌الله طالقانی در کنار عکس تختی قرار می‌گیرد. تختی در میان مردم، روحانیت و متدینین، گروه‌های دانشگاهی و تحصیلکرده جایگاه ویژه‌ای داشت. تقابلی که او با رفتارهای عادی‌اش با رژیم سابق ایجاد کرده بود، ائتلافی از علاقه‌مندان به او تشکیل داده بود که طیف گسترده‌ای را شامل می‌شود؛ از آیت‌الله طالقانی که تختی به خاطر او یک پای ثابت مسجد هدایت شده بود، تا اصغر حاج‌سیدجوادی که در مقاله‌ای تختی را مظهر شرافت و انسانیت می‌داند تا سیاوش کسرایی از شاعران چپ که «جهان پهلوانا صفای تو باد» را برای تختی سروده است. تختی کار سیاسی نمی‌کرد اما رفتارهای مردمی‌اش در آن روزگار، سیاسی‌ترین کارکرد را داشت، البته نه برای او. به این کارکردها فکر نمی‌کرد اما رژیم سابق محبوبیت او را که ناشی از رفتارهایش بود، برنمی‌تابید. در حالی که تختی هیچ‌گاه عضو ثابت احزاب و گروه‌های سیاسی نشد، در جبهه ملی مسؤولیت ورزشی را عهده‌دار شده بود. او بعد از 28 مرداد 32 و کودتای آمریکایی نیروهای نظامی و الوات شاه علیه دولت مردمی مصدق، حاضر به شرکت در برنامه‌های حکومتی نشد. در جایی دیگر وقتی شاه از تختی می‌پرسد: «تا کی می‌خواهد پهلوان بماند؟ در جواب شاه می‌گوید: تا زمانی که مردم بخواهند». منظور تختی این است که انتصاب این عنوان به «تو» به عنوان شاه ربطی ندارد. در مورد دیگری، به منظور تطمیع تختی، پیشنهاد مدیریت شهرداری تهران را به او می‌دهند و تختی بدون درنگ این پیشنهاد را رد می‌کند و در پاسخ می‌گوید: «من و خانواده‏ام از زورگویی‌های خاندان پهلوی خاطرات تلخی داریم».
این رفتارهای تختی ادامه‌دار نیز هست. در اسفند 45، با وجود محاصره کامل احمدآباد توسط نیروهای نظامی، در مراسم شب هفت مرحوم دکتر مصدق شرکت می‌کند. مردمی که متوجه حضور او می‌شوند به محل مراسم هجوم می‌آورند. فضا شلوغ می‌شود و نیروهای حکومتی آنها را با واهمه دور می‌کنند. او اعتنایی به منع نظامیان شاه در مراسم نمی‌کرد و به افسران می‌گفت دستگیرم کنید. او چند نوبت از دیدار با شاه سر باز می‌زند و می‌گوید: «با کسی که با دکتر مصدق چنین می‌کند و منافع ملی را از بین می‌برد حتی نباید حرف زد». همین رفتارها بود که روی مواجهه حاکمیت با او تاثیر گذاشت.
در واقع تلاش رژیم برای مقابله با او روزافزون شد؛ تلاشی که از تحقیر مستقیم تختی تا تحریک عده‌ای برای شعار دادن علیه او خودش را نشان می‌داد. تلاش دیگر رژیم فاصله انداختن میان تختی و مردم بود. یکی از برنامه‌های نیروهای امنیتی شاه این بود که تختی را از همان طریقی که محبوب شده، منکوب کنند. حتی سناریوی آشنایی از سوی رژیم برای قرار دادن تختی در مقابل مردم طرح می‌شود. روزنامه کیهان با درج خبری آمادگی تختی را برای کاندیداتوری مجلس اعلام می‌کند اما چند روز بعد تختی ضمن تشکر از مردم، این خبر را تکذیب می‌کند. این رفتارهای او بشدت سیاسی تلقی و برای رژیم پهلوی گران تمام می‌شد، چرا که در آن روزگار به معنی به رسمیت نشناختن حکومت بود. حکومت به دنبال«غیرمردمی» نشان دادن جهان پهلوان و تلاش برای حذف فیزیکی او بود. اگرچه هنوز گمانه‌های بسیاری درباره مرگ مشکوک غلامرضا تختی وجود دارد اما آنچه مردم هیچ‌گاه باور نکردند، همان تیتری بود که ساواک به مطبوعات توصیه و اجبار می‌کرد: «تختی خودکشی کرد». این اتهام البته از سوی جریان روشنفکری نیز در سال‌های بعد به تختی نسبت داده شد؛ وقتی فصلنامه نگاه نو، 10 سال پیش در شماره 80 خود، پرونده‌ای پیرامون تختی منتشر کرد و انگشت اتهام را بعد از 40سال به سوی خود تختی بازگرداند و ادعای خودکشی تختی را برای دیگر بار مطرح کرد؛ ادعایی که در دی‌ماه 46 و به دستور مستقیم دربار در مطبوعات پرتیراژ بر آن تاکید می‌شد. طبیعی بود که رژیم پهلوی از پررنگ کردن این ادعا دو هدف عمده داشت؛ اول اینکه خود (رژیم پهلوی و ساواک) از اتهام قتل مبرا می‌شد و هدف دیگر آنکه به جایگاه مذهبی و ملی او لطمه می‌زد، چرا که حرمت خودکشی به خودی خود برای پراکنده کردن بخش‌های زیادی از مردم از دور نام و نشان تختی کافی بود. تختی اما این اعتبار را با صداقت به دست آورده بود و به همین جهت، زدودن نام او از صدر چهره‌های محبوب و مردمی ممکن نبود. همین که امروز پس از بیش از 50 سال هم کسی ادعای «خودکشی تختی» را باور نمی‌کند، شاهدی بر این مدعاست که صداقت تختی با مردم کار خودش را کرده بود. کاری که او در جمع‏آوری کمک در جریان زلزله بوئین‏زهرا کرد، هیچ‌گاه از نگاه مردم دور نماند. رژیم اما تلاش خودش را کرد؛ طرح اختلافات خانوادگی، بدهکار نشان دادن تختی و نسبت دادن برگه کاغذی مبهم به عنوان وصیتنامه تختی و انتشار آنها، از اقداماتی بود که ساواک پس از مرگ غلامرضا تختی انجام داد. اطلاعات و کیهان به عنوان 2 روزنامه وابسته به دربار، «خودکشی قهرمان» را تیتر کردند. در این راستا مقالات متعددی هم در این روزنامه‌ها به نگارش درآمد. روزنامه‌های اطلاعات و کیهان در روز ۱۸ دی ۴۶ نوشتند: «غلامرضا تختی به خاطر اختلافات خانوادگی با همسرش شهلا توکلی و بر اثر خودکشی جان باخته ‌است. از انگیزه‌های ممکن برای خودکشی، مواردی چون ناکامی‌هایش در مسابقات در پایان عمر ورزشی تختی نام برده می‌شود». زندگی تختی، مرگش را رقم می‌زند. مراسم هفتمین روز درگذشت او در ابن‌بابویه به یک همایش سیاسی علیه حکومت شاه تبدیل شد، واقعه‌ای که با هجوم مأموران امنیتی خاتمه یافت اما چرا باید رژیم به مراسم ختم تختی حمله می‌کرد؟
نوشیروان کیهانی‌زاده، خبرنگار وقت روزنامه اطلاعات در روایتی از روزهای بعد از مرگ تختی و تشییع او می‌گوید: «من که آن زمان در تحریریه روزنامه اطلاعات، یکی از دبیران خبر بودم از خلیل بهرامی، خبرنگار مربوط خواستم فتوکپی یادداشت (منصوب به پهلوان تختی) را تهیه کند و آن را عینا در صفحه حوادث روزنامه اطلاعات کلیشه کردیم تا صحت و سقم‌ مندرجات آن را روشن نکرده باشیم و مردم (مخاطبان روزنامه) خود قضاوت کنند و روز تشییع جنازه تختی هم، برخلاف روش روزنامه اطلاعات، با آماده کردن خود برای تحمل هرگونه اعتراض، عکس جسد جهان پهلوان را که در تالار تشریح پزشکی قانونی گرفته شده بود در صفحه اول روزنامه چاپ کردیم. به‌رغم نارضایتی باطنی دولت وقت، هزاران نفر جنازه جهان پهلوان ایران را از تهران تا ابن‌بابویه (شهرری) تشییع کردند». جلال آل‌احمد در مقاله‌ای که چند ماه بعد از مرگ تختی منتشر می‌کند، با اشاره به مراسم سوگواری او می‌نویسد: «از آن همه جماعت هیچ کس، حتی برای یک لحظه، به احتمال خودکشی فکر نمی‌کرد». با همه اینها مرگ تختی حالا پس از بیش از نیم قرن، هنوز پسوند «رازآلود» به خود می‌گیرد. همین چند سال پیش (خرداد 93) که شهلا توکلی، همسر غلامرضا تختی به دیار باقی شتافت، بسیاری از رسانه‌ها تیتر زدند: «بانوی رازها درگذشت!» چرا که بعد از درگذشت همسرش در روز 17 دی‌ماه سال 1346 هیچ‌گاه درباره مرگ تختی سخن نگفت و این راز را در دلش نگاه داشت. بابک تختی پسر جهان پهلوان طی این سال‌ها، البته تلاش‌هایی برای رمزگشایی از این مرگ رازآلود انجام داد اما او هم به نتیجه مشخصی نرسید. او البته تاکید کرد: مهم‌تر از چگونگی مرگ تختی، چگونه زندگی کردن او است!

گروه سیاسی: محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی که هنوز هم زیر سایه سنگین قتل فجیع جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد عربستانی قرار دارد، در تازه‌ترین اظهارنظر خود گفته است نباید اجازه داد قتل خاشقجی باعث شود جهان از موضوع ایران غفلت کند.
به گزارش «وطن‌امروز»، پسر شاه سعودی که بر اساس مواضع مقامات ترکیه، مسؤول مستقیم و صادر‌کننده فرمان قتل فجیع خاشقجی بوده است، طی هفته‌های اخیر سعی کرده کمتر مقابل دوربین‌ها حاضر شده و اظهارنظر کند. بر اساس اسناد و شواهد ارائه‌شده از سوی مقامات ترکیه و همین‌طور برخی رسانه‌های بین‌المللی، پسر شاه سعودی و ولیعهد این کشور، پشت‌پرده قتل جمال خاشقجی قرار داشته است و همین موضوع سبب شده اقدامات داخلی و منطقه‌ای بن‌سلمان مختل شود. با این حال اما ولیعهد تازه‌کار سعودی گویا بشدت از تبعات قتل خاشقجی برای سیاست‌هایش در داخل و خارج عربستان ناراضی است. او که در آستانه به دست گرفتن قدرت در عربستان تبدیل به یک سیاستمدار بی‌اعتبار شده است، در تازه‌ترین اظهارات خود در جمع یک گروه نزدیک به صهیونیست‌ها که روابط نزدیکی با نتانیاهو دارند، گفته است ماجرای قتل خاشقجی نباید توجه دیگران را از موضوع ایران غافل کند. این اظهارنظر ولیعهد متهم به قتل سعودی نشان می‌دهد از نگاه این سعودی تندرو، ماجرای قتل خاشقجی توانسته است منجر به تضعیف تلاش‌های سعودی علیه جمهوری اسلامی ایران شود.  بن‌سلمان در دیدار با هیاتی از اوانجلیست‌های آمریکا که به ریاست یک فرد آمریکایی-اسرائیلی به ریاض سفر کرده‌‌اند، گفته قتل خاشقجی نباید موجب شود جهان به «تهدید ایران» بی‌توجهی کند. به گزارش فارس، پنجشنبه هفته گذشته یک هیات از مسیحیان اوانجلیست (آخرالزمانی) که با رژیم صهیونیستی و «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا رابطه نزدیکی دارند، در سفر به عربستان سعودی با «محمد بن‌سلمان» ولیعهد این کشور دیدار کردند. «جوئل روزنبرگ» تبعه آمریکایی- اسرائیلی که ریاست این هیات را بر عهده داشته، به پایگاه «آکسیوس» گفته است بن‌سلمان در این دیدار قتل «خاشقجی» را مساله‌ای «وحشتناک» خوانده و گفته عاملان این حادثه را مجازات می‌کند اما این پرونده نباید جهان را از «تهدید ایران در منطقه و جهان» غافل کند. به گفته روزنبرگ، بن‌سلمان در این نشست علیه ایران، علیه «رجب‌طیب اردوغان» رئیس‌جمهور ترکیه و حتی علیه روسیه صحبت کرده است. روزنبرگ که چند ماه پیش به تمجید از «اصلاحات» بن‌سلمان پرداخته بود و از حامیان او به شمار می‌آید، درباره محتوای این نشست گفت: «او گفت دشمنانش هر آنچه در توان دارند انجام می‌دهند تا از این وضعیت سوءاستفاده کنند و شرایط را بدتر کنند». وی در این دیدار 2 ساعته مدعی شده ایران، روسیه و ترکیه هم مخالفان خود را بازداشت می‌کنند اما کسی علیه آنها موضع‌گیری نمی‌کند. روزنبرگ که تابعیت آمریکایی- اسرائیلی دارد، هم‌اکنون در فلسطین اشغالی زندگی می‌کند و زمانی هم برای «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی کار می‌کرده است. او که سفر این هیات به عربستان را تنظیم و برنامه‌ریزی کرده، می‌گوید مساله قتل خاشقجی نخستین موضوعی بوده که در نشست مطرح شده و «ولیعهد هم از آن دفاع نمی‌کرد». این در حالی است که مقام‌های ترکیه‌ای تاکید کرده‌اند دستور قتل خاشقجی از بالاترین سطح رژیم سعودی صادر شده است. افرادی هم که به عنوان عاملان این حادثه معرفی شده‌اند، همگی از معتمدین و نزدیک‌ترین افراد به بن‌سلمان بوده‌اند. روزنبرگ که در روایت خود تلاش کرده است از بن‌سلمان دفاع کند، می‌گوید: «او گفت: گوش کنید، این کار فجیعی بوده است. این اشتباهی وحشتناک است و ما تا الان ۱۸ نفر را بازداشت کرده‌ایم. من ۵ نفر را اخراج کرده‌ام. ما ته و توی این قضیه را درمی‌آوریم و عاملان این کار باید بهایش را بدهند. این اشتباهی غیرقابل قبول است و زمانی هم اتفاق افتاده که تمام اصلاحات ما را که برای انجامش داریم تلاش می‌کنیم، در معرض خطر قرار داده است. این یک فاجعه است». به گفته روزنبرگ، بن‌سلمان از این دیدار برای ارسال 2 پیام به کاخ سفید و جمهوری‌خواهان سنا استفاده کرده است: «اینکه این (قتل) وحشتناک و غیرقابل قبول بود... و اینکه نمی‌توانم اجازه دهم این مساله مرا از اصلاحاتی که برای بهبود شرایط زندگی مردم عربستان و محافظت از خود در برابر دشمنان‌مان، یعنی ایران، اخوان‌المسلمین، القاعده و داعش انجام داده‌ام، بازدارد». ولیعهد سعودی نیم‌ساعتی هم درباره مناقشه اسرائیل و فلسطین و گرم شدن روابط میان رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی صحبت کرده است.

فرضیه ارتباط قتل خاشقجی با افشای پشت پرده تلویزیون سعودی ایران اینترنشنال
 

اخبار پیرامون قتل فجیع جمال خاشقجی همچنان در شمار پربیننده‌ترین اخبار رسانه‌ها در دنیا قرار دارد. ماجرای قتل روزنامه‌نگار عربستانی آنقدر جنایی و دارای ابعاد پنهان و مخوف است که هر خبر تازه‌ای درباره آن باعث جلب توجه مخاطبان می‌شود.
به گزارش «وطن امروز»، در تازه‌ترین اخبار مربوط به قتل خاشقجی، حالا فرضیه‌ای مطرح شده که قتل این روزنامه‌نگار سعودی را در راستای سیاست‌های ضدایرانی بن‌سلمان ارزیابی می‌کند.
روزنامه انگلیسی گاردین چندی پیش در گزارشی نوشته بود شبکه تلویزیونی ضدایرانی «ایران اینترنشنال» که دفتر آن در لندن است، با هزینه یک تاجر عربستانی وابسته به محمدبن‌سلمان راه‌اندازی شده است. حالا خبرنگار گاردین که ماجرای ارتباط ایران اینترنشنال با بن‌سلمان  را فاش کرده بود، می‌گوید ماجرای ارتباط این شبکه تلویزیونی با محمدبن‌سلمان را جمال خاشقجی به او گفته است و شاید همین موضوع عامل اصلی قتل خاشقجی بوده است.
«دهقان» روزنامه‌نگار روزنامه «گاردین» دیروز جمعه مدعی شد «جمال خاشقجی» روزنامه‌نگار سعودی مقیم آمریکا به دلیل افشای پشت پرده حمایت «محمد بن‌سلمان» ولیعهد سعودی از یک شبکه ماهواره‌ای معاند و فارسی‌زبان مستقر در انگلیس کشته شده است.
بنا بر این گزارش، این روزنامه‌نگار گاردین در پیامی که دیروز جمعه در صفحه توئیترش منتشر کرد، نوشت: «من می‌توانم تأیید کنم که جمال خاشقجی به این دلیل کشته شد که صبح روز 26 سپتامبر از استانبول تلفنی با من صحبت کرد و این مسأله را افشا کرد که بودجه شبکه «ایران اینترنشنال» از جانب محمد بن‌سلمان و سعود القحطانی تأمین شده است».
این روزنامه‌نگار مستقر در لندن در ادامه، مخاطبان خود را به گزارشی ارجاع داده که برای روزنامه گاردین در این رابطه نوشته و این روزنامه آن را روز چهارشنبه 31 اکتبر (9 آبان‌ماه) منتشر کرده بود.
اما در این گزارش گاردین درباره شبکه تلویزیونی ضد ایرانی ایران اینترنشنال چه نوشته شده بود؟
«گاردین» در گزارش 9 آبان‌ماه درباره منبع مالی شبکه فارسی‌زبان و معاند «ایران اینترنشنال» نوشت که تامین مالی این شبکه را شرکتی مرتبط با «محمد بن سلمان»، ولیعهد سعودی انجام می‌دهد. روزنامه گاردین نوشت: بودجه شبکه فارسی‌زبان مستقر در انگلیس به نام «ایران اینترنشنال»، از یک شرکت خارجی تامین می‌شود که مدیر آن تاجری از عربستان سعودی و مرتبط با محمد بن‌سلمان است. طبق این گزارش، با این افشاگری، نگرانی‌هایی درباره استقلال مطالب پخش شده شبکه ایران اینترنشنال ایجاد می‌شود و نگرانی درباره تعداد شبکه‌های سعودی فعال در لندن به وجود می‌آید.  منبعی به روزنامه انگلیسی گاردین گفته: بن‌سلمان-که به عقیده عده زیادی مسؤول قتل «جمال خاشقجی» خبرنگار منتقد سعودی است- قدرت اصلی پشت پرده شبکه ایران اینترنشنال است. همچنین این شبکه ادعاها مبنی بر تامین هزینه‌های مالی خود توسط رژیم سلطنتی سعودی را رد نکرده است.
گاردین در ادامه نوشت: سال گذشته میلادی بود که شبکه ایران اینترنشنال به طور ناگهانی در میان رسانه‌های حاضر در لندن ظاهر شد و حقوق‌های سخاوتمندانه‌ای به کارمندان پیشنهاد کرد که در بیشتر موارد 2 برابر آن چیزی است که رسانه‌های رقیب پرداخت می‌کنند اما این شبکه از صحبت درباره منبع مالی‌اش گریزان بود. این منبع به گاردین گفته است «سعود القحطانی» مشاور ولیعهد عربستان سعودی که یکی از 2 مقام ارشد عزل شده بعد از قتل خاشقجی است، در تامین هزینه‌های مالی تلویزیون ایران اینترنشنال مشارکت داشته است. این منبع تاکید کرد می‌توان تصویر وسیع‌تری از این مساله داشت که چگونه غول‌های رسانه‌ای سعودی با توزیع پول‌های بن‌سلمان و خرید رسانه‌ها، سعی در تغییر جهان دارند. این منبع ادامه داد پول‌هایی که به رسانه‌های متعدد داده می‌شود، از عربستان می‌آید. به گفته یک منبع، عربستان سعودی ۲۵۰ میلیون دلار برای راه‌اندازی شبکه ایران اینترنشنال، تلویزیونی که هیچ تبلیغاتی پخش نمی‌کند، کمک کرده است.
البته خبرنگار گاردین کمی بعد از انتشار این پست در توئیترش، تمام پست‌های خود را حذف کرد!
نکته قابل تامل دیگر اینکه حسام‌الدین آشنا، روز شنبه 12 آبان یعنی 6 روز قبل از افشاگری خبرنگار گاردین، در توئیتی، فرضیه ارتباط قتل خاشقجی و افشای پشت‌پرده تلویزیون ایران اینترنشنال را مطرح کرد. این چهره امنیتی دولت روحانی، در توئیتی نوشت: «آیا منبع گاردین در گزارش منبع مالی ایران اینترنشنال، جمال خاشقجی بود؟ آیا خاشقجی به این خاطر به قتل رسیده که منبع مالی ایران ‌اینترنشنال را به گاردین لو داده است؟»

رد‌پای بن‌سلمان در بی‌بی‌سی

بی‌بی‌سی فارسی در سال‌‌های اخیر همواره در کنار سعودی و علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است. تعاریف غلو‌آمیز این شبکه از بن‌سلمان و اصلاحات ادعایی او که در گزارش اول آبان روزنامه «وطن امروز» با عنوان «آقای اصلاحات» به چند مورد آن اشاره شد، تنها بخش کوچکی از این سرویس‌دهی بی‌بی‌سی به سعودی را نشان می‌دهد، البته روابط بی‌بی‌سی و شبکه خبرنگاران اصلاح‌طلب با آل‌سعود در موارد دیگری نیز نمودار شد. حمایت بی‌پرده سعودی از این مجموعه، خود را در قضیه تاسیس شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال نشان داد؛ جایی که صادق صبا، سردبیر سابق بی‌بی‌سی فارسی عملا به خدمت سعودی درآمد و با کمک عربستان، این شبکه ضدایرانی را راه‌اندازی کرد. در تاریخ 9 آبان نشریه انگلیسی گاردین این موضوع را افشا کرد.
تمجید بی‌بی‌سی فارسی از بن‌سلمان
نقش دلارهای سعودی در تیترهای بی‌بی‌سی فارسی بخوبی قابل مشاهده است. به گونه‌ای که این رسانه سلطنتی گاهی گوی تمجید از بن‌سلمان را از رسانه‌هایی چون العربیه نیز ربوده است. بی‌بی‌سی فارسی در یک سال گذشته در کنار رسانه‌‌های داخلی اصلاح‌طلب به دفعات از بن‌سلمان تمجید کرد و اقدامات او را ستود. 22 اسفند 96 بی‌بی‌سی فارسی به بهانه اعلام این خبر که زنان سعودی حق حضانت مشروط فرزندان را دریافت کردند، تاکید کرد: «اصلاحات اخیر به ابتکار محمد بن‌سلمان، ولیعهد، به جریان افتاده است... تحول اخیر بخشی از برنامه دولت عربستان برای اصلاحات اجتماعی در این کشور توصیف شده است. این اصلاحات به ابتکار محمد بن‌سلمان، ولیعهد به جریان افتاده و بویژه بر گسترش حقوق زنان متمرکز بوده است. از جمله اینکه زنان سعودی از چند ماه پیش اجازه رانندگی یافته‌اند و ممنوعیت موسیقی با صدای زنانه نیز لغو شده است. همچنین زنان می‌توانند به ارتش بپیوندند». بی‌بی‌سی فارسی همچنین 7 اسفند 96 در گزارشی به بهانه اجازه عربستان به زنان برای ثبت‌نام برای خدمت سربازی، می‌نویسد: «بازنگری در ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های شدید برای فعالیت‌های اجتماعی زنان در عربستان از جمله برنامه‌هایی است که بویژه بعد از رسیدن محمد بن‌سلمان به ولیعهدی خاندان سلطنتی، در دستور کار قرار گرفته است. کاهش محدودیت رانندگی برای زنان و اجازه راه انداختن کسب‌وکار از جمله اقدامات دیگری بود که در ماه‌های اخیر انجام شد. محمد بن‌سلمان ۳۲ ساله، وعده داده است با اجرای اصلاحات بنیادین در کشورش قصد دارد عربستان را به سرزمینی که «اسلام مدرن در آن جاری است و درهایش به روی همه مذاهب و‌ آیین‌ها باز است» تبدیل کند». نسخه فارسی رسانه سلطنتی انگلیس همچنین روز 22 دی‌ماه 96 تیتر «روز تاریخی زنان عربستان؛ آنها وارد استادیوم شدند» را برای گزارش خود پیرامون عربستان برگزید. در این گزارش آمده که در ماه‌های اخیر، مقامات سعودی یک رشته اصلاحات را در زمینه حقوق و شرایط زنان به اجرا گذاشته‌اند. جالب اینکه بی‌بی‌سی در توضیح عکس حضور زنان سعودی در ورزشگاه نوشت: «گل عربستان به ایران: زنان عربستانی می‌توانند به استادیوم بروند»!
 بی‌بی‌سی فارسی حتی اخبار اخراج فرماندهان ارشد نظامی در عربستان را که توسط محمد بن‌سلمان در راستای ادامه پاکسازی مسؤولان سعودی انجام شد «ترمیم» و در راستای مبارزه با فساد تحلیل کرد(!) بی‌بی‌سی فارسی در این باره نوشته بود: «این ترمیم گسترده، اصلاحات دیگری در نهادهای سعودی است که در دوره ملک سلمان شروع شده، هرچند نیروی محرکه آن یک بار دیگر پسر او و ولیعهد، شاهزاده محمد بن‌سلمان است».  این رسانه انگلیسی  در متن خبر این برکناری‌ها را ادامه طرح مبارزه با فساد در عربستان‌سعودی عنوان کرد.

امید رامز: حضور جمعیت 5/2 میلیونی مردم کشورمان در مراسم اربعین در کشور عراق علاوه بر مستفیض شدن از فضای معنوی در این سفر پرخیر و برکت، موجی از نارضایتی اقتصادی و اجتماعی را نیز به همراه داشته است؛ نارضایتی‌ای که به سبب مشاهدات میدانی شرایط اقتصادی کشور عراق و سطح زندگی مردم این کشور توسط زائران و مقایسه آن با اوضاع داخلی کشور رقم خورده است. اگرچه برای مردم [به‌رغم میل باطنی] تا حدودی قابل پذیرش است که با توجه به شرایط اقتصادی «ظاهرا» مساعد کشورهای توسعه‌یافته و وضعیت بهتر این کشورها در شاخص‌های اقتصادی، پول کم‌ارزش‌تری نسبت به این کشورها داشته باشند اما آنها همچنان با این سوال روبه‌رو هستند: چرا کشور عراق به عنوان یک کشور جنگ‌زده که طی 2 دهه گذشته 2 جنگ وحشتناک و پرهزینه را پشت سر گذاشته و بنا به طبیعت جنگ با تخریب بسیاری از زیرساخت‌های خود مواجه شده است و به لحاظ شاخص‌های یک زندگی استاندارد نظیر رفاه عمومی، سلامت و بهداشت، آموزش، راه، ارتباطات و سایر زیرساخت‌های عمرانی و همچنین تولید صنعتی و خدمات به مراتب از ایران ضعیف‌تر است، پول باارزش‌تری نسبت به ایران دارد؟ نگارنده علاوه بر مشاهدات میدانی، برای اثبات این ادعا به بررسی شاخص‌های رایج توسعه اقتصادی که برتری واضح اقتصاد ایران را نسبت به اقتصاد عراق به اثبات می‌رساند نیز پرداخته که در ادامه می‌آید.
یکم- با توجه به اینکه پشتوانه همه ارز‌های جهان دلار و طلاست- فارغ از اینکه پشتوانگی دلار که خود ارزی بدون پشتوانه است چه تبعات منفی‌ای برای اقتصاد کشورها به دنبال دارد- طبیعتا به میزان افزایش ذخایر طلا و ارز هر کشوری، قدرت پول ملی آن کشور نیز تقویت خواهد شد. گزارش World Fact Book آژانس اطلاعات مرکزی ایالات متحده (CIA) در پایان سال 2017 درباره ذخایر طلا و ارز کشورها نشان می‌دهد ایران با 6/132 میلیارد دلار ارزش ذخیره طلا و دلار در حالی در رتبه بیستم رده‌بندی کشورها ایستاده که ذخایر آن نه‌تنها از عراق با 02/47 میلیارد دلار (رتبه 42) بلکه حتی از کشورهایی نظیر ترکیه (رتبه 25)، مالزی (27)، امارات (رتبه 28)، کانادا (رتبه 29)، دانمارک (رتبه 32)، نروژ (رتبه 35)، استرالیا (رتبه 36) و سوئد (رتبه 37) وضعیت به مراتب بهتری دارد.
دوم- بنا بر گزارش سال 2017 بانک جهانی، تولید ناخالص داخلی ایران با رقم ۴۳۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ تقریبا ۲/۲ برابر تولید ناخالص داخلی عراق با ۱۹۷ میلیارد دلار بوده است اما با توجه به اینکه جمعیت 2 کشور متفاوت است و ایران با 80 میلیون نفر بیش از 2 برابر کشور عراق (با 38 میلیون نفر) جمعیت دارد، لازم است شاخصی کامل‌تر از GDP یعنی شاخص سرانه تولید ناخالص داخلی یا GDP per capita بررسی شود. این رقم در سال ۲۰۱۷ برای ایران  ۶۹۴۷ دلار و برای عراق ۵۵۴۶ دلار بوده است که برتری ایران را نشان می‌دهد اما با توجه به اینکه در سال ۲۰۱۷ ارزش هر یک دلار در ایران و عراق متفاوت بوده است، بهتر است سرانه تولید ناخالص داخلی با شاخص برابری قدرت خرید نیز تعدیل شود. مقایسه این شاخص یعنی GDP per capita PPP نیز نشان می‌دهد وضعیت ایران حتی در این شاخص نیز بهتر از عراق است؛ سال ۲۰۱۷ میلادی، ۱۹۰۸۲ دلار برای ایران در مقابل ۱۵۶۶۴ دلار برای عراق. پس وضعیت برتری در هر 3 شاخص یادشده از سال 2008 ـ که سال مبنای گزارش بانک جهانی است ـ همواره برقرار بوده است.
سوم- تراز تجاری ایران و عراق در سال ۱۳۹۶ مثبت 35/6 میلیارد دلار به نفع ایران بوده است. آمارهای گمرک نشان می‌دهد ارزش صادرات ایران به کشور عراق در سال 96 بیش از 425/6 میلیارد دلار بوده است، این در حالی است که میزان واردات از این کشور فقط 077/0 میلیارد دلار بوده.
چهارم- یکی دیگر از شاخص‌های رایج توسعه‌یافتگی، شاخص توسعه نیروی انسانی به عنوان موتور پیشران توسعه اقتصادی کشورهاست که با HDI یا Human Development Index سنجیده می‌شود. گزارش توسعه نیروی انسانی سازمان ملل در سال 2017 درباره کشورها نشان می‌دهد ایران با قرار گرقتن در رتبه شصتم رده‌بندی جهانی در دسته‌بندی کشورها، در میان کشورهای با وضعیت خوب (High) قرار دارد، در حالی که عراق در رتبه 120 این رده‌بندی قرار دارد و در میان کشورهای با وضعیت متوسط (Medium) قرار گرفته است. بر اساس همین گزارش درصد مردان و زنان دارای حداقل تحصیلات متوسطه در رده سنی 25 سال به بالا، در ایران به ترتیب 9/70 درصد و  8/65 درصد و در عراق برای مردان و زنان به ترتیب 7/56 درصد و 7/38 درصد است. مطابق این گزارش، ایران در رتبه 109 شاخص ناعدالتی جنسیتی (که در میزان مشارکت اقتصادی و اجتماعی زنان به عنوان نیمی از جامعه انسانی دارای توانمندی و تخصص موثر است) قرار دارد، در حالی که عراق با قرار گرفتن در رتبه 123 دارای جامعه‌ای با ناعدالتی بیشتر است.
پنجم- در حوزه بهداشت و سلامت گزارش سازمان ملل نشان می‌دهد در ایران نرخ مرگ و میر مادران در زمان تولد، 25 مورد از هر 100 هزار تولد است، درحالی که درباره عراق این نرخ دقیقا دو برابر و 50 مورد به ازای هر 100 هزار تولد است. همچنین بر اساس گزارش سازمان سلامت جهانی (WHO)، شاخص امید به زندگی در ایران برای مردان و زنان به ترتیب 5/74 و 6/76 سال (رتبه 62) و در عراق به ترتیب 2/66 و 8/71 سال (رتبه 121) است. این آمارها بخوبی وضعیت بهتر زیرساخت‌های علمی، تجهیزاتی و ساختمانی ایران را در بخش بهداشت و سلامت نسبت به عراق نشان می‌دهد.
ششم- در بخش زیرساخت‌ها نیز به عنوان 2 نمونه، ایران با داشتن 214 هزار کیلومتر جاده و همچنین توان اسمی تولید برق 73 هزار مگاواتی (مطابق گزارش سال 2015 CIA)، در مقابل 59 هزار کیلومتر جاده و توان اسمی تولید برق 28 هزار مگاوات در عراق برتری قابل توجهی دارد.
آنچه بررسی شده فقط بخشی از مهم‌ترین شاخص‌های اقتصادی و همچنین شاخص‌های توسعه‌یافتگی است که به خوبی نشان می‌دهد اقتصاد ایران در کل به مراتب توسعه‌یافته‌تر از اقتصاد عراق است.
اگرچه نگارنده با ارائه شاخص‌های این مستند، بیش از آنکه به دنبال «ارائه پاسخ» برای چرایی و چگونگی کاهش بسیار شدید ارزش ریال در مقابل دینار باشد، به دنبال «طرح مساله» است که با وجود شرایط اقتصادی به مراتب بهتر نسبت به عراق، چرا ارزش پول ملی به عنوان نمادی از قدرت اقتصادی در ایران کمتر از مابه‌ازای عراقی خود است اما صرفا به بخشی از مشکلات نظام اقتصادی کشور که زمینه‌ساز این مساله شده، اشاره خواهد کرد.
با وجود اینکه راهبرد کاهش ارزش پول ملی به عنوان ابزاری برای رونق صادرات در کشورها در نظر گرفته می‌شود- که به عنوان مثال بارز درباره چین شاهد هستیم- اما اولا این کاهش کاملا هوشمندانه و عامدانه انجام می‌شود و ثانیا هیچگاه به یک‌باره ارزش پول ملی برای رونق صادرات به یک‌باره فی‌المثل تا 4 برابر تنزل نمی‌یابد (اتفاقی که ریال در مقابل دینار، دلار و سایر ارزها تجربه کرد)، بلکه کاملا کنترل شده و محدود این راهبرد اتخاذ می‌شود، بنابراین اگرچه نمی‌توان سهم نقش دولت(های) جمهوری اسلامی را طی چند سال گذشته در کاهش ارزش پول ملی نادیده گرفت اما به نظر می‌رسد بخش اعظمی از این اتفاق ناخواسته و ناشی از اتخاذ سیاست‌های غلط و در واقع ناکارآمدی دولت‌ها در سیاست‌گذاری اقتصادی باشد. اگرچه مطابق آمار وضعیت اقتصادی ایران در حوزه تولید و خدمات و به طور کلی ایجاد ارزش افزوده نسبتا مناسب است اما آنچه در این میان قابل تامل است نقش بانک‌ها در خلق پول، افزایش نقدینگی و کاهش ارزش پول ملی است. از سال 1378 و اجرای برنامه سوم توسعه که تیم اقتصادی دولت روحانی نقش تعیین‌کننده‌ای در تدوین و اجرای آن داشته‌اند، بانک‌های خصوصی نقش به مراتب فعال‌تری در اقتصاد کشور ایفا کردند و نظام اقتصادی کشور با بی‌سابقه‌ترین سطوح تجربه‌شده رشد نقدینگی همراه با تخریب کیفیت نقدینگی روبه‌رو است. این نکته‌ای است که اخیرا در نقد دکتر شاکری به سیاست‌های مسعود نیلی-تئوریسین اقتصادی دولت‌‌های هاشمی، خاتمی و روحانی- نیز مطرح شد. در واقع از این سال است که امتیاز خلق پول از هیچ، به‌مثابه بزرگ‌ترین رانت قابل تصور به بانک‌های خصوصی اعطا شد و در کنار بی‌تدبیری‌های ملموس در خصوص بدهی‌های سررسید شده، زمینه رشد خیره‌کننده‌ نقدینگی فراهم شد به حدی که برای نخستین‌بار در تاریخ اقتصادی کشور، در دولت حسن روحانی، نسبت نقدینگی به تولید ناخالص داخلی به بیش از یک رسید. در این باره دقت در آمار نیز جالب توجه خواهد بود. فی‌المثل در مقام مقایسه ایران و عراق که موضوع این نوشته است، گزارش بانک جهانی از تعداد شعب بانکی به ازای هر 100 هزار نفر نشان می‌دهد در ایران به ازای هر 100 هزار نفر 51/28 بانک وجود دارد. این رقم در عراق فقط 12/4 است، بنابراین می‌توان تصور کرد این تعداد بانک چه خلق پولی را رقم زده‌اند. ضمن اینکه سیاست‌های بانک مرکزی در جهت کاهش «نرخ ذخیره قانونی» بانک‌ها را که در واقع باعث افزایش ضریب فزاینده و متعاقبا افزایش قدرت بانک‌ها در خلق پول می‌شود نیز نباید نادیده گرفت. مطابق آمار، نرخ ذخیره قانونی در سال 1381، معادل 30 درصد بوده است که طبق گزارش بانک مرکزی، این نرخ در سال 95 به 1/2 درصد رسیده است و حتی در حد فاصل این سال‌ها با اضافه برداشت بانک‌ها گاه منفی نیز شده است.
نکته دیگری که شایان توجه است اهمیت پیمان پولی دوجانبه در قبال کشورهایی است که تبادل تجاری بالایی با ایران دارند. مطابق آنچه ذکر شد، تراز تجاری ایران در قبال عراق در سال 96 مثبت 4/6 میلیارد دلار بوده است. این نسبت با مقداری کمتر یا بیشتر در سال‌های اخیر بر روند تجاری 2 کشور حاکم بوده است. اگر طی این سال‌ها مطابق الزامات برنامه پنجم و ششم توسعه پیمان پولی دوجانبه با عراق منعقد می‌شد، مطابق ساز و کار طلامحور این پیمان، می‌شد در ازای این مازاد صادرات، طلا به کشور وارد کرد و به جای تضعیف قدرت پول ملی برای افزایش صادرات و ارزآوری، پشتوانه ریال را به جای دلار به وسیله طلا تقویت کرد و در ضمن قدرت خرید ریال را نیز تحت کنترل داشت.

حسن رضایی:عباس آخوندی از قرار معلوم پاشنه‌ها را برای رفتن به شهرداری تهران ورکشیده است. ما حتما با ورود آخوندی به ساختمان بهشت، شاهد تحول اساسی در نحوه مدیریت‌ها خواهیم بود. واکنش آخوندی به رویدادهای شهر تهران در آینده نزدیک احتمالا اینگونه خواهد بود:
- افزایش مگس‌های سفید در تهران: عدم تمکین به منطق آزادسازی قیمت‌ها، مگس‌ها را به طمع یافتن غذای رایگان به تهران کشانده است! ما آزادسازی قیمت مواد خوراکی را برای کاهش طول عمر مگس‌ها در شهرداری مصوب کرده‌ایم و قاطعانه دنبال خواهیم کرد! خروج آمریکا از برجام، برنامه‌های ما را برای مقابله با مگس‌ها مختل کرد!
- ترافیک سنگین در تهران: برای حل این معضل پیگیر خرید هواپیمای توشهری از طریق فاینانس خارجی هستیم. متروسازی تفکری کمونیستی و ضدتوسعه بود که مدیریت قبلی دنبال می‌کرد. این متروها هم با هزینه رایگان در اختیار مردم قرار گرفته است و آنها را پررو کرده است لذا آزادسازی قیمت مترو در دستور کار است!
- کسری بودجه شهرداری: حجم عظیم نقدینگی ایجاد شده در طرح مزخرف مسکن‌مهر، باید به سمت شهرداری تهران هدایت می‌شد. از دولت می‌خواهم نقدینگی «مسکن اجتماعی» خودمان را حداقل به سمت لواسانات و حومه هدایت کند تا لااقل در این منطقه کمبود بودجه مرتفع شود!
- آلودگی بیش از حد هوای تهران: شهرداری طرح مالیات بر آسمان شهر را اجرا می‌کند. خوابیدن مردم در پشت بام‌ها نباید مجانی باشد. اخذ مالیات هوایی از کفتربازها به عنوان قشری که سال‌ها به صورت رایگان از هوای شهر استفاده کرده‌اند، بخش دیگر برنامه شهرداری در همین زمینه است. در مجموع، ما باید تمهیداتی اتخاذ کنیم تا هوا خودبه‌خود بیمه شود!
- فوت 2 کارتن‌خواب از سرما: بیمه کارتن‌خواب‌ها در دستور کار شهرداری نیست. قبلا هم گفته‌ام آزادسازی قیمت کارتن بهترین راه‌حل این معضل است، اینها اگر کارتن نداشته باشند، زودتر می‌میرند و هزینه‌ها پایین می‌آید؛ شهرداری وظیفه‌ای در قبال آسیب‌های اجتماعی ندارد و  این کارهایی که این قالیباف هم برای این مساله انجام داده است، دلسوزی‌های بیخودی است و فقط به بودجه طبقات مرفه لطمه ‌زده است!
- تأخیر در اجرای پروژه متروی تهران: مترو از نظر منطق اقتصادی، همان مسکن‌مهر زیرزمینی است و قفس‌های انسانی افقی در زیر تهران ایجاد کرده است. حمل‌ونقل نباید رایگان و کم‌هزینه باشد. مترو طرحی کمونیستی است! در اقتصاد امروز، اصل بر آزادسازی قیمت‌هاست [ضمن خاراندن پشت گوش چپش ادامه می‌دهد] البته من خودم نخستین فردی بودم که مترو را وارد نظام برنامه‌ریزی کشور کردم! مترو با وجود کمونیستی بودن، به دلیل جلوگیری از هدررفت سرمایه، بزودی افتتاح می‌شود! [در ذهنش سال 1507 هجری شمسی را موعد افتتاح خط بعدی مترو قرار می‌دهد!]
-افزایش تعداد موش‌ها در تهران: توزیع یارانه‌ها و کارت سوخت طرح‌هایی اقتصادبرانداز بود. با این‌حال ظاهرا چاره‌ای جز دادن یارانه غذای گربه برای مقابله با موش‌ها نداریم! این طرح البته موقت است و مشمولان تحت پوشش بیمه خواهند بود!  خروج آمریکا از برجام، برنامه‌های ما در استفاده از مگس‌ها برای مقابله با موش‌ها را مختل کرد!
- ریزش ساختمان چندطبقه به دلیل گودبرداری غیرمجاز: وقتی اقتصاد مسکن را بر پایه‌ای جز لیبرالیسم قرار دهیم و هنوز تفکرات کمونیستی را در بتن‌ریزی‌ها دنبال کنیم، نتیجه همین است! دولت باید قربانیان را بیمه می‌کرد!
-تصادف برادر دوم عضو شورای شهر با ماشین شهرداری در کیش: بیمه وسایل نقلیه در شهرداری، جزو اولویت‌های ما است. خوشبختانه خود برادر دوم هم بیمه بود!
-آب‌گرفتگی معابر در باران‌های زمستانی: شهرداری نباید در امور اجرایی شهر دخالت کند، مردم هم نباید عجله داشته باشند چند روز که صبر کنند آب‌ها خودشان مسیر خودشان را پیدا می‌کنند، ما هم که ماشین شاسی‌بلند داریم مشکلی هم نداریم؛ خانه‌مان هم که اصلا تهران نیست.
- طرح ترافیک: از ابتدا هم باید یک تقسیم‌بندی اقتصادی صورت می‌گرفت، قیمت طرح ترافیک باید آنقدر بالا باشد که تنها صاحبان خودروهای 500 میلیون به بالا قدرت ورود به طرح ترافیک را داشته باشند، اینطوری کلی از بار ترافیکی شهر هم کاسته می‌شود!
- سوال خبرنگار درباره معضلات شهری: خبرنگار نباید چرت و پرت بپرسد! مهم‌ترین راه‌حل معضلات یک جامعه آزاد و توسعه‌یافته، همین پرت کردن میکروفن شما خبرنگاران کمونیست است! [ضمن تاکید بر بیمه بودن میکروفن خبرنگار، آن را از دستش کشیده، به نیمه زمین حریف پرتاب می‌کند!]
- بالا رفتن آمار تصادفات در شهر: آزادسازی قیمت حمل‌ونقل، اخذ عوارض در بزرگراه‌ها، پولی کردن تنفس در پارک‌های بزرگ، پولی کردن وسایل ورزشی بوستان‌ها، پولی کردن عبور از خط عابر پیاده و در یک کلام، گران کردن زنده ماندن در تهران، مهم‌ترین برنامه شهرداری برای حل این معضل است. دولت هم باید به کمک شهرداری بیاید و تصادفات را بیمه کند!
- قیمت پارکینگ‌های شهری: من نمی‌دانم چرا پارکینگ‌های شهری آنقدر کم‌هزینه هستند، من در وزارت راه هم که بودم در بازدیدم از فرودگاه مهرآباد و اعتراض به قیمت پارکینگ فرودگاه گفتم این قیمت عاقلانه و اقتصادی است، این رویه باید در همه پارکینگ‌های سطح شهر اعمال شود!
- طبقه‌بندی شهروندان: این طرح کلان جریان لیبرال که هزینه زندگی در تهران باید گران شود تا هر کسی نتواند اینجا زندگی کند باید اجرا شود، ما باید شهروندان را طبقه‌بندی کنیم! سرمایه‌داران که نور چشم ما هستند، کارمندان که باید عمله‌های خوبی باشند و در نهایت حاشیه‌نشین شوند، بقیه هم باید از گشنگی بمیرند یا تهران را ترک کنند!

گروه ورزشی: تیم فوتبال پرسپولیس امروز در حالی فینال لیگ قهرمانان آسیا را برگزار می‌کند که کسی توقع قهرمانی سرخپوشان پایتخت را ندارد اما همه انتظار یک معجزه را دارند؛ سرخ‌ترین معجزه.
به گزارش «وطن‌امروز»، آخرین بازی لیگ قهرمانان آسیا امروز و در یک روز تاریخی در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود و نتیجه دیدار برگشت پرسپولیس و کاشیما آنتلرز ژاپن تیم قهرمان فصل 2018 – 2017 آسیا را معرفی خواهد کرد. پرسپولیس هفته گذشته با نتیجه 2 بر صفر نتیجه را به حریف ژاپنی واگذار کرد و امروز به یک معجزه نیاز دارد تا در سخت‌ترین فصل ممکن به شیرین‌ترین عنوان تاریخ خود دست یابد. فینالیست شدن پرسپولیس در شرایط بسیار غیرمنتظره و سخت خود یک معجزه محسوب می‌شود؛ پرسپولیسی که از آبان سال گذشته، که محرومیت‌های فیفا به علت تخلف علیه سرخپوشان اعلام شد، اجازه جذب هیچ بازیکنی را نداشت و در طول فصل گذشته نیز چند بازیکن جاه‌طلب را به خاطر علاقه به بازی در خارج از ایران از دست داد. این پرسپولیس زخمی و تحریم‌شده توانست با تکیه بر جوانان و هوش مربی خود هم قهرمان لیگ ایران شود و هم به فینال آسیا راه یابد. قطعا تا همین جای کار نیز پرسپولیس معجزه کرده و نشان داده تاثیر انگیزه زیاد و همت بالا و برنامه‌ریزی خوب  بسیار بیشتر از تحریم و دستان خالی  و نامهربانی‌هاست. هواداران سرخ نیز سنگ تمام گذاشتند تا پرسپولیسی‌ها در هیچ یک از دیدارهای آسیایی که میزبان بودند تن به شکست ندهند و در 89 درصد بازی‌ها پیروز باشند. همین آمار است که انتظار معجزه را بالا برده و حتی اگر پرسپولیس نتواند به جام قهرمانی دست یابد، لااقل می‌تواند پیروز بازی بزرگ باشد. پرسپولیسی‌ها به غیر از بازیکنان از دست داده ابتدای فصل 2 بازیکن کلیدی مصدوم و یک بازیکن محروم دارند؛ عالیشاه و ماهینی مصدوم هستند و سیامک نعمتی به علت دریافت کارت قرمز در دیدار رفت نمی‌تواند پرسپولیسی‌ها را همراهی کند تا دستان برانکو بسته‌تر از همیشه باشد؛ حالا پرسپولیس باید با تغییرات اساسی مقابل کاشیما آنتلرز قرار گیرد و اگر قرار است قهرمان شود این قهرمانی باید حماسی‌تر از قبل به دست آید.
نکته دیگر فینال آسیا اینکه پرسپولیسی‌ها با استقبال چشمگیر خود از این بازی، در زمینه تعداد تماشاگران فینال رکوردشکنی کردند. کنفدراسیون فوتبال آسیا با تاکید بر اینکه همه بلیت‌های دیدار برگشت تیم‌های پرسپولیس و کاشیما آنتلرز فروخته شده، از ثبت رکورد تاریخی فینال این مسابقات توسط ایرانی‌ها خبر داد.
سختگیری‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا به خاطر مستقر نشدن تماشاگران روی پله‌های ورزشگاه کار را برای ورود بیشتر هواداران سخت کرد، با این حال این کنفدراسیون تاکید کرده است ایران رکورد بیشترین تعداد تماشاگر در فینال لیگ قهرمانان آسیا را شکسته است. شیخ سلمان در مصاحبه با سایت AFC ضمن تایید این خبر گفت: در تمام مسابقات ما شاهد نشانه‌های خوبی از حضور بی‌شمار هواداران در قاره آسیا هستیم. برای دومین سال متوالی در فینال لیگ قهرمانان آسیا شاهد ثبت رکوردی جدید از هواداران در ورزشگاه خواهیم بود و این دلیلی بر پیشرفت ما در رسیدن به آرمان‌ها و اهداف AFC بوده است. رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا در ادامه صحبت‌هایش عنوان کرده است: AFC مصمم است بر این حرکت عظیم تکیه کند و این مسابقات قاره آسیا را برای شکوفایی بیشتر هواداران فوتبال با تمام قدرت پیگیری کند.
با اعلام سایت رسمی AFC تمام بلیت‌های بازی پرسپولیس ایران و کاشیما آنتلرز ژاپن به فروش رفت و این دیدار با حدود ۷۸ هزار نفر پرتماشاگرترین بازی تاریخ فینال لیگ قهرمانان آسیا خواهد شد. پرتماشاگرترین فینال قبلی مربوط به بازی الهلال عربستان و وسترن سیدنی استرالیا بود که ۶۳ هزار و ۷۶۳ نفر در ورزشگاه ملک فهد این دیدار را تماشا کردند.
ورزشگاه آزادی نو شد
 ورزشگاه آزادی بعد از سال‌های سال و به علت الزامات کنفدراسیون فوتبال آسیا  برای برگزاری فینال آسیا تغییرات اساسی کرد.
با توجه به ایراداتی که AFC برای میزبانی ایران گرفته بود، با تلاش شبانه‌روزی مسؤولان ورزشگاه آزادی و وزارت ورزش  تغییرات انجام گرفته است و این دیدار بدون هیچ مشکلی در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد.
از جمله تغییراتی که در ورزشگاه آزادی انجام شد می‌توان به شرایط ویژه برای مراسم اهدای جام که در سکوها و جایگاه VIP برگزار خواهد شد اشاره کرد.
راهروی ورودی تماشاگران به سکوها هم تغییر کرد و سرویس‌های بهداشتی این ورزشگاه هم شرایط خوبی پیدا کرده  است.
جایگاه VIP، جایگاه گزارشگران بازی و همچنین صندلی‌های VIP تغییر کرده  و مورد تأیید AFC قرار گرفت. محل مصاحبه با بازیکنان و میکسدزون ورزشگاه آزادی هم به محل تونل استادیوم تغییر کرد تا خبرنگاران با بازیکنان در شرایط جدیدی مصاحبه انجام دهند. حسن کریمی، مدیرعامل شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی به همراه مسؤولان AFC آخرین بازدید خود را از ورزشگاه آزادی انجام دادند تا شرایط کاملا برای بازی امروز مهیا شود.
تغییر سالن کنفرانس خبری که به طبقه دوم منتقل شده است از دیگر تغییرات در ورزشگاه آزادی است. همچنین اتاق ویژه‌ای برای دبیران AFC ایجاد شده است تا بتوانند با آرامش کار خود را انجام دهند.
راهروی ورودی بازیکنان به سمت رختکن نیز تغییر کرد و مسؤولان ورزشگاه آزادی از سنگ‌هایی ویژه برای کف سالن استفاده کردند.
جایگاه مخصوص تیم میهمان کاملاً شرایط مطلوبی دارد، حتی سرویس‌های بهداشتی جایگاه تماشاگران کاملاً بازسازی شده است و بانوان هوادار تیم ژاپنی هم می‌توانند از سرویس‌های بهداشتی مخصوص استفاده کنند. همچنین جایگاه عکاسان و خبرنگاران کاملاً تغییر کرد و عکاسان ورزشی و خبرنگاران از جایگاه ویژه می‌توانند استفاده کنند و کار خود را انجام دهند.
تمام صندلی‌های سکوها و شماره‌ مخصوص جایگاه‌ها هم تغییر کرده است.
تاج: امسال سال رکورد فوتبال ایران بود
در همین حال رئیس فدراسیون فوتبال گفت: امسال برای فوتبال ما سال رکورد بود. علاوه بر اینکه امیدواریم امروز قهرمان شویم، سهمیه مسابقات باشگاه‌های آسیا برای ایران 1+3 شد که خبر بسیار خوبی است.
مهدی تاج با اشاره به کار استثنایی انجام شده در ورزشگاه آزادی گفت: بعد از بازی با السد ما نگران بودیم نتوانیم استادیوم را آماده کنیم اما با جلسه هماهنگی که وزیر ورزش و جوانان گذاشت روند کارها تسریع شد و بخوبی پیش رفت.
رئیس فدراسیون فوتبال ادامه داد: تمام موارد درخواستی AFC از جمله بازسازی کامل VVIP و VIP انجام شد. رنگ‌آمیزی ورزشگاه و در ورودی انجام شد و گیت‌های ورودی کاملا نوسازی شد. قبلا هر 10 ثانیه یک نفر از گیت رد می‌شد اما الان هر ثانیه 2 نفر از گیت عبور می‌کنند که اتفاق بسیار مهمی است که 20 سال منتظرش بودیم. وضعیت صوت و نور ورزشگاه هم بسیار خوب شده و صدا و سیما هم با 20 دوربین بازی را پوشش خواهد داد.
رئیس فدراسیون فوتبال در پایان گفت: امروز همچنین آغاز عملیات ساختمانی فدراسیون فوتبال است که زمینش را وزارت ورزش در اختیار ما قرار داد و فکر می‌کنیم تا 2 سال دیگر به اتمام برسد. تاکنون 500 هزار دلار از فیفا برای  این ساختمان گرفته‌ایم.
جزئیات ورود تماشاگران و ساعت بازشدن درها
نمایندگان کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کردند هیچ تماشاگر بدون بلیتی حق ورود به ورزشگاه آزادی را ندارد.
در همین راستا جلسه هماهنگی این دیدار دیروز برگزار و ساعت باز شدن درهای ورزشگاه آزادی برای بازی روز شنبه، ساعت ۱۲ اعلام شد. در این جلسه باشگاه پرسپولیس تعداد تماشاگران خود را ۷۵ هزار نفر و تیم ژاپنی ۳۰۰ نفر اعلام کرد. تمام بلیت‌های این دیدار پیش‌فروش شده است و هیچ بلیتی برای عرضه در ورزشگاه وجود نخواهد داشت‌. تمام بلیت‌های فروخته شده نیز با توجه به اینکه در سامانه، دارای کد رهگیری، کد ملی و شماره تلفن است قابل رهگیری برای نهادهای ذی‌ربط خواهد بود. نماینده کنفدراسیون فوتبال آسیا هم تاکید کرد هیچ فردی بدون بلیت نباید در ورزشگاه حضور داشته باشد.
سلطانی‌فر: امیدوارم پرسپولیس قهرمان شود
وزیر ورزش و جوانان هم در خصوص بازی امروز گفت: امیدوارم قهرمانی تیم پرسپولیس ادامه روند موفقیت‌های ورزش کشور در سال 97 باشد.
مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان پس از بازدید از مجموعه ورزشی آزادی گفت: امیدوارم همزمان با حلول ماه ربیع‌الاول نماینده ایران هم قهرمان مسابقات باشگاه‌های آسیا شود و دل ایرانیان سراسر جهان را شاد کند.
وزیر ورزش و جوانان ادامه داد: خوشبختانه بازدید ما از مجموعه آزادی نشان داد همکاران ما در شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و مجموعه آزادی در یک کار جهادگونه اقداماتی را که به طور معمول طی 4 الی 6 ماه باید انجام می‌شد ظرف کمتر از یک ماه انجام دادند.
وی افزود: این اقدامات باعث شد هم تاییدیه مقامات AFC را برای مسابقه فینال دریافت کنیم و هم استادیوم آزادی که بیش از 44 سال از عمرش می‌گذرد به عنوان یک سرمایه ملی، تعمیرات اساسی شود. البته کار بازسازی استادیوم آزادی را از 2 سال پیش آغاز کرده بودیم و به نحوی که به روند برگزاری مسابقات لطمه‌ای نخورد سکوهای تماشاگران را به تدریج مرمت کردیم.
پروین جام قهرمانی را روی سکو می‌گذارد
پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس جام قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا را روی سکو قرار می‌دهد. علی پروین از سوی باشگاه پرسپولیس به کمیته برگزاری مسابقات معرفی شد تا جام قهرمانی مسابقات را به داخل زمین برده و روی جایگاه ویژه قرار دهد.
در بازی رفت، زیکو این کار را در ورزشگاه کاشیما ساکر انجام داد اما اهمیت این حرکت در ورزشگاه آزادی از آن جهت است که بخشی از مراسم و تشریفات در روز اهدای جام به حساب می‌آید.
شوجی: قهرمانی در آسیا برای ما «جام مقدس» است
مدافع کاشیما آنتلرز پیش از دیدار با پرسپولیس گفت: برای همه بازیکنان و اعضای باشگاه، قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا به منزله «جام مقدس» است.
جن شوجی، بازیکن کاشیما آنتلرز پیش از دیدار با پرسپولیس در مصاحبه با سایت AFC گفت: ما تجربه کافی در مسابقات بین‌المللی را داریم. کاشیما بازیکنان توانمند زیادی با این ویژگی دارد و به همین خاطر باید تمام تلاش خود را کنیم تا به بقیه بازیکنان کم‌تجربه تجارب‌مان را انتقال دهیم.
وی افزود: برای همه بازیکنان و اعضای باشگاه قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا به منزله «جام مقدس» است. ما تا اینجای مسیر آمدیم و به همین خاطر باید تلاش کنیم قهرمان شویم و من واقعا می‌خواهم این جام را فتح کنم. البته باید ببینیم نتیجه بازی چه می‌شود. احساس می‌کنم در بازی پیش رو نحوه بازی پرسپولیس در هاله‌ای از ابهام است، چون آنها تلاش می‌کنند ما را ناکام بگذارند. آنها واقعا از فکرشان در بازی استفاده می‌کنند.
 

 مهدی محمدی:   یکم- هدف از  انتشار یک فهرست 700 نفره درهم و برهم از افراد تحریمی توسط آمریکا در شامگاه دوشنبه، وارد کردن یک شوک به تعادل روانی جامعه و روندها و شاخص‌های اقتصادی ایران بود. از بین میلیون‌ها ایرانی اما گمان می‌کنم تعداد کسانی که متن این تحریم‌ها را خواندند به چند هزار نفر نرسید. اثر روانی تحریم مدت‌هاست در جامعه ایرانی تخلیه شده و توان ابزار تحریم برای ایجاد تغییرات واقعی در شاخص‌های اقتصاد هم حداکثر همین است که اکنون می‌بینیم. جامعه ایرانی- بر اساس پژوهش‌های موجود- باور کرده است مشکلات موجود صرف‌نظر از اینکه منشا آن چیست، راه‌حل داخلی دارد، بنابراین بیش از آنکه به نمایش‌های سیاسی و رسانه‌ای موجود بی‌اعتباری مانند ترامپ توجه کند، در پی آن است که ببیند مسؤولان اجرایی در داخل چه خواهند کرد.
دوم- مجموعه سیگنال‌هایی که در 6 ماه گذشته از سوی آمریکا تولید و به افکار عمومی ایران تزریق شده، نظیر این جمله کلیشه‌ای که «ما در کنار ملت ایران ایستاده‌ایم»، یا اینکه «ما نظام ایران را تحریم کرده‌ایم نه ملت را»، اعتباری نزد مردم ایران نیافته است. آمریکا نتوانسته روایت خود از فشار به ایران را به یک روایت مشروع نزد مردم تبدیل کند. مردم می‌بینند این آمریکاست که فرزندان آنها را لب مرز یا در مراسم رژه می‌کشد، اجازه ورود دارو به کشور نمی‌دهد، صبح و شام ایران را تهدید نظامی می‌کند، با سعودی که منفورترین کشور تاریخ نزد ملت ایران است ائتلاف ضدایرانی تشکیل داده و رئیس اصلی‌ترین متحد آن در خاورمیانه یعنی اسرائیل، از لزوم «گرسنگی دادن به ملت ایران» حرف می‌زند. ایده مرکزی دولت ترامپ زمانی که از برجام خارج شد این بود که بتواند مردم را از طریق فشار اقتصادی علیه حاکمیت بسیج کند اما کمتر از 6 ماه پس از آغاز این بازی، چیزی که روی دست آمریکا مانده این است که حتی غرب‌گرایان سوپرحرفه‌ای ایران هم نمی‌توانند از آمریکا دفاع کنند. البته ما هنوز در ابتدای یک راه طولانی هستیم اما این شروع ناشیانه نشان می‌دهد کسانی که در آمریکا نشسته‌اند و درباره ایران تصمیم می‌گیرند، حتی قادر به شناخت سوءتفاهم‌های خود درباره جامعه ایران هم نیستند چه رسد به اینکه بر آنها غلبه کنند.
سوم- راز اثرگذاری تحریم‌ها وجود اجماع بین‌المللی و تفرقه داخلی است. تحریم به عنوان یک مکانیسم تولید فشار و تغییردهنده محاسبات، کار نمی‌کند؛ اگر برای اعمال آن در جهان اجماع وجود نداشته باشد. وقتی تحریم‌ها اجماعا اجرا نشود و بخشی از جامعه جهانی تحریم را اجرا کند و بخشی دیگر مقابل آن بایستد، عملا اتفاقی که می‌افتد این است که تحریم به جای آنکه به کشور تحریم‌شده فشار بیاورد، تبدیل به ابزاری برای نفع بردن کشورهایی می‌شود که آن را اجرا نمی‌کنند، چرا که بخشی از رقیبان آنها- یعنی کسانی که تحریم‌ها را اجرا می‌کنند- از صحنه تجارت با کشور تحریم‌شده حذف خواهند شد. همچنین تحریم کار نمی‌کند اگر در داخل کشور تحریم شده، شکاف و دودستگی رخ ندهد. کارکرد راهبردی تحریم‌ها اساسا اینگونه شکل می‌گیرد که بخش‌هایی از جامعه را برانگیزد تا به نظام برای سازش با تحریم‌کنندگان فشار بیاورند. حال اگر هیچ بخشی از جامعه (یا نیروهای سیاسی) چنین انگیزه‌ای نداشته باشد، تحریم‌ها به ابزار ایجاد همبستگی ملی تبدیل خواهد شد و نه‌تنها اثر راهبردی روی تصمیمات نظام سیاسی تحریم‌شده نمی‌گذارد بلکه بر توان مقاومت آن در مقابل تحریم‌ها و ایجاد هزینه برای کشورهای تحریم‌کننده خواهد افزود. درباره تحریم‌های ایران، استراتژی کاریکاتوری دولت ترامپ همزمان هر دو شرط اثرگذاری تحریم‌ها را از بین برده است. اکنون در جامعه جهانی برای اجرای تحریم‌های ایران اجماع وجود ندارد. آمریکا رهبر جامعه جهانی برای تحریم‌های ایران نیست بلکه سعی می‌کند به جهان زور بگوید. البته کسانی حرف زور را خواهند شنید اما همزمان بخش‌هایی از اقتصاد جهانی که نفعی در تجارت با آمریکا ندارند، سعی خواهند کرد شیوه‌هایی ایجاد کنند که برای همیشه از گزند ابزار تحریمی آمریکا مصون بمانند.
این امر حتی ممکن است به بخش‌هایی از جهان که درگیر تجارت با آمریکا هستند نیز سرایت کند و در این صورت است که آمریکا یک ضربه تاریخی دریافت خواهد کرد و توان آن برای تبدیل کردن نظام مالی جهان به اسلحه علیه کشورهایی مانند ایران به طور بنیادین آسیب خواهد دید. در داخل ایران هم آمریکا موفق به درگیر کردن بخش‌های مختلف جامعه و حاکمیت با یکدیگر نشده است. جامعه ایرانی به جای آنکه مطابق فرض‌های احمقانه کسانی مانند جان بولتون از فشارهای آمریکا عمل کند، در انتظار آن است که کی فرصتی دست خواهد داد از آمریکا و پادوهای منطقه‌ای آن انتقام بکشد.
چهارم- محاسبه دولت آمریکا این است که خواهد توانست از طریق تحریم‌ها اولا به منابع مالی ایران فشار جدی وارد کند و ثانیا از شتاب برنامه موشکی و منطقه‌ای آن بکاهد. آنچه در واقع رخ خواهد داد وادار شدن دولت در ایران به انجام اصلاحاتی است که می‌تواند به بهبود هزینه‌کرد منابع بینجامد و به برداشته شدن گام‌هایی اساسی برای حل برخی مشکلات ریشه‌دار اقتصاد ایران که شاید در شرایط عادی کسی ریسک رویارو شدن با آنها را نمی‌پذیرفت- مانند مساله بغرنج نظام بانکی- منجر شود. در ماه‌های آینده عجیب نیست اگر منابع کشور کمی تحت فشار قرار گیرد اما اگر نتیجه آن این باشد که همین منابع موجود بهتر مدیریت شود، ایران سرجمع بازنده نبوده است. درباره برنامه موشکی و منطقه‌ای نیز 2 مساله هست که دولت ترامپ از فهم آنها ناتوان بوده است؛ نخست اینکه تجربه محدود شدن برنامه هسته‌ای در برجام به مردم ایران نشان داد محدود کردن برنامه‌های امنیت ملی در ازای یک مشت وعده- ولو اینکه حجم آن وعده‌ها 150 صفحه باشد- آن هم از سوی دشمن، نه‌تنها به تحقق آن وعده‌ها نمی‌انجامد، بلکه محتمل‌ترین اتفاق این است که آن وعده‌ها گروگان گرفته شده و از ایران خواسته شود برای تحقق همان‌ها بخش‌های دیگری از برنامه‌های امنیت ملی خود را هم تعطیل کند. اساسا مکانیسم اعتمادسازی با آمریکا یک مکانیسم بی‌انتهاست که هر چه ظاهرا به پایان آن نزدیک‌تر شوید، در واقع به نقطه‌ای که از آن شروع کرده بودید، نزدیک‌تر شده‌اید! رفتار دولت ترامپ با برجام این سوال ساده را ایجاد کرده که کسانی که با برجام هسته‌ای چنان کردند، چه دلیلی دارد با برجام منطقه‌ای یا موشکی رفتاری بهتر داشته باشند. مساله دوم، از این هم بنیادی‌تر است. جامعه ایرانی درک کرده است که مساله فقط برجام نیست بلکه آمریکا موجویت کشور و ملت ایران را هدف گرفته  و آنچه درباره تحریم‌ها انجام شده بخشی از یک پروژه بسیار بزرگ‌تر برای حاکم کردن وحشی‌هایی مانند حاکمان فعلی سعودی بر ملت ایران است. مردم می‌پرسند اگر انتهای کار تبدیل کردن پسر سلمان به یک صدام دیگر و انداختن آن به جان مردم ایران و منطقه است، چرا باید برنامه موشکی و منطقه‌ای تعطیل شود؟ و چرا باید کسانی که تا آستانه کاخ پوشالی بن‌سلمان و نتانیاهو رفته‌اند، کار را تمام نکرده به خانه بازگردند؟ آمریکا نمی‌فهمد که با اقدامات احمقانه و عجولانه خود چه کمک بزرگی به ایجاد پشتوانه مردمی برای برنامه موشکی و منطقه‌ای ایران کرده و اکنون کار در مرحله‌ای است که نظام هم اگر بخواهد مردم اجازه تعطیلی یا تعدیل این برنامه‌ها را نخواهند داد.
پنجم- مهم‌ترین آسیب در ماه‌های آینده این خواهد بود که بخش‌هایی از دولت نگاه تاکتیکی به مقاومت داشته و به آن به مثابه مقدمه و زمینه‌چینی برای مذاکره نگاه کنند. همانطور که امید بستن به دموکرات‌ها یا انتخابات کنگره، در ماه‌های گذشته فرصت‌های مهمی را از کشور گرفت، نگاه تاکتیکی به مقاومت می‌تواند در ماه‌های آینده خسارت‌های جبران‌ناپذیری ایجاد کند. نگاه استراتژیک به مقاومت تنها گزینه منطقی پیش روی ایران است. تنها در این صورت است که مذاکره یا دیپلماسی هم جایگاه واقعی خود را پیدا خواهد کرد.