|
ارسال به دوستان
نگاهی به مفهوم عدل علوی با بهرهگیری از اندیشههای رهبر انقلاب
شعاع عدالت توحیدی امام علی(ع)
فاطمه صابری: امیرالمومنین(ع) یکی از معدود شخصیتهایی است که همیشه اسوه مطلوب برای شیعیان و مسلمانان و نیز خاورشناسان و متفکران غیرمسلمان بوده است؛ به گونهای که هرچه افراد در اقیانوس بیکران شخصیت ایشان و فضایل امیرالمومنین فرو میروند و عمیقتر میشوند، بر حیرتشان افزوده میشود. ایمان، اخلاص و تقوا، صبر و بصیرت، عبادت، فارغ بودن از خودخواهی، ایثار و انفاق، زهد، تسلیم بودن در برابر پیامبر(ص)، انتخاب سختترینها، جهاد و تلاشگری، عدالت، شجاعت، اصولگرایی و صلابت، قاطعیت در جنگهای داخلی، مراقبت از بیتالمال، یتیمنوازی و توجه به فقیران، همگی صفات و فضایل برجسته انسانی و اخلاقی و ایمانی است که ایشان را در همه دورانهای تاریخ، به اسوهای بیمانند تبدیل کرده است.
«جرج جرداق» متفکر مسیحی و لبنانیاصل، نویسنده کتاب «امام علی، صدای عدالت انسانی» در پاسخ به سؤالی پیرامون نظر شخصیاش درباره امام علی(ع) میگوید: «علی(ع) فرمول کیهانی بیمانند برای تفکر انسانی برگرفته از قوانین ثابت است که زمان و مکان از جوهر آن نمیکاهد. او یک دانشمند، عالم و ادیب در شخصیتی واحد است». شاید برای همین است در 14 قرنی که از تولد ایشان میگذرد، همه نسلها احساس کردهاند حضرت علی(ع) با آنها میزیسته و سخنانش برای زمان آنها بوده است و امروز که نوبت به نسل ما رسیده است، ما نیز چنین احساسی داریم و بلکه یقین داریم نسلهای بعدی، حضرت علی(ع) را بهتر خواهند شناخت و تعلقخاطر بیشتری نسبت به ایشان احساس خواهند کرد. اما در زندگی پربار پرمضمون درسآموز امام علی(ع)، آنچه در درجه اول اهمیت قرار دارد، مساله عدالت است. (1) عدالت خواسته طبیعی و تاریخى همه آحاد بشر در طول تاریخ بشریت است. همان چیزی است که بشر تشنه آن است و در طول تاریخ شاهد هستیم جز در حکومت انبیای عظام الهی - آنهایی که به حکومت رسیدند - یا اولیای برجسته مثل امیرالمؤمنین، عدالت به معنای واقعی کلمه اجرا نشده است. (2)
امام علی(ع) مظهر عدل الهی
به شهادت قرآن در آیه 36 سوره نحل، «لَقَد بَعَثنا فی کُلِّ اُمَّهٍ رَسولًا اَنِ اعبُدُوا اللهَ وَ اجتَنِبُوا الطّاغوت» هدف خلقت، عبد خدا شدن است که بالاترین کمالات هم همین عبودیت خداست. لیکن در راه رسیدن به آن هدف برای تحقق این هدف نهایی، باز به شهادت قرآن، ادیان و پیامبران الهی، هدف خودشان را عدالت قرار دادند. همچنین در آیه 25 سوره حدید «لَقَد أَرسَلنا رُسُلَنا بِالبَیِّناتِ وَأَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتابَ وَالمیزانَ لِیَقومَ النّاسُ بِالقِسطِ» خداوند حکم میکند بر اینکه، هدف ارسال رسل و انزال کتب و آمدن بینات و میزان، «قیام به قسط» بوده است و این آیه به آن تصریح میکند. (3) بنابراین انبیا برای اجرای عدالت آمدهاند؛ برای نزدیک کردن مردم به خدا آمدهاند؛ برای اجرای مقررات الهی در بین مردم آمدهاند. (4) یا در رابطه با بحث ظهور، وقتی میگوییم منتظر امام زمان هستیم، بیشترین خصوصیتی که برای امام زمان ذکر میکنیم، این است که «یَملَأُ الله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً»؛* نمیگوییم: «یَملَأُ الله دیناً و صلوهً و صوماً». با اینکه آن هم هست و قسط و عدل در چارچوب دین، بهترین و بیشترین تحقق را پیدا میکند، لیکن معلوم میشود این عدل، یک مصرعِ بلند درخواستهای انسان است. (5)
خصوصیت دیگر ادیان این است که انبیا در طول تاریخ در کنار مظلومان قرار گرفتهاند؛ یعنی برای عدالت عملا پیکار کردند. در قرآن کریم تصریح شده که انبیا با طواغیت مواجهند، با مترفین مواجهند، با ملأ -آن اصحاب و دستاندرکاران قدرت-مواجهند که همه اینها جزو طبقات ستمگرند، بنابراین پیغمبران در معارضه بین ظالم و مظلوم، همیشه در طرف مظلوم قرار گرفتند؛ یعنی برای عدالت وارد میدان شدند و جنگیدند؛ این هم بینظیر است. حکما درباره عدالت حرف زدند اما خیلی اوقات مثل بسیاری از روشنفکران گوناگون حرفهایی میزنند ولی در مقام عمل وارد میدان نمیشوند. انبیا اینجور نبودند؛ انبیا وارد میدان میشدند، سینه سپر میکردند؛ حتی آن وقتی که مترفین به اینها میگفتند- آیه شریفه 31 سوره هود «وَلَا أَقُولُ لَکُمْ عِنْدِی خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّی مَلَکٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِی أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللَّهُ خَیْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِی أَنْفُسِهِمْ إِنِّی إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِینَ» پاسخ حضرت نوح به مترفین و کفار- که شما چرا طرفدار طبقات مظلوم هستید، از اینها جدا شوید، با اینها برخورد میکردند. (6)
بنابراین مشاهده میکنیم امام علی(ع) بر اساس این مختصات توحیدی، رسالت خود در وصایت پیغمبر و خلافت اسلامی را جامه عمل میپوشانند و ایشان یک لحظه از این راه عقبنشینی و کوتاهی نکردند. ایستادگی ایشان باعث شد رفقای قدیمی از امام ببرند؛ متوقعان از ایشان جدا شوند و علیهشان جنگهای براندازی راه اندازند. اینگونه، کسانی که تا دیروز ایشان را ستایش میکردند، عدالتشان را که دیدند، تبدیل به دشمن خونى امام شدند؛ لکن ملامت ملامتگران ذرهای در امیرالمؤمنین اثر نگذاشت؛ راه را محکم ادامه دادند؛ بعد هم در همین راه به شهادت رسیدند(7) بنابراین میتوان امیرالمؤمنین را مظهر عدل الهی دانست.
از عدالت شخصی تا عدالت اجتماعی
اما امام علی(ع) چگونه صدای عدالت انسانی در طول تاریخ شدند و توانستند در زمان کوتاه حکومتداری خویش، عدالت اجتماعی را برقرار کنند؟ برای بررسی این موضوع لازم است عدالت انسانی امام علی(ع) را در قلمرو فردی و در زمینه حکومت و فرمانروایی ایشان که به آن عدالت اجتماعی میگوییم، بررسی کنیم. هر دوی اینها در زندگی امیرالمؤمنین برجسته است. اما نکته مهم و قابل تأمل در این بررسی این است که اگر عدالت امام علی (ع) در قلمروی جامعه و تأمین عدالت اجتماعی در زمینه اقامه عدل، حمایت از مظلوم، مواجهه با ظالم و طرفداری از حق در همه شرایط، الگویی مطلق از عدالت است که باید از آن تبعیت شود، علت موفقیت امام علی(ع) در این بعد از عدالت را باید در ویژگیهای شخصیتی و عدالت شخصی این امام همام جستوجو کرد. در واقع در هر انسانی، عدالت شخصی و نفسانی او، پشتوانه عدالت جمعی و منطقه تأثیر عدالت در زندگی اجتماعی است. انسانی که مراقب خود نیست و در عمل و کلام و زندگی شخصی خود دچار بیعدالتی و بیتقوایی است، نمیتواند در محیط جامعه منشأ عدالت اجتماعی باشد. چنین چیزی ممکن نیست. هر کس بخواهد در محیط زندگی مردم منشا عدالت شود، اول باید در درون خود تقوای الهی را رعایت کند.
بنابراین در امیرالمؤمنین عدالت شخصی در حد اعلی بود؛ همان چیزی که از آن به تقوا -با همان معنای مراقبت هوشیارانه از رفتار و حرکات و اعمال خود -تعبیر میکنیم. عدالتورزی ایشان در عمل سیاسی، نظامی، در تقسیم بیتالمال، در استفاده از بهرههای زندگی، در هزینه کردن بیتالمال مسلمین، در قضاوت و در همه شؤون خود را نشان میدهد. اینجاست که امیرالمؤمنین (ع) درس همیشگی خود را به همه کسانی که در امور سیاسی جامعه خود نقشی دارند، در حکمت 73 نهجالبلاغه بیان میکنند: «مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً، [فَعَلَیْهِ أَنْ یَبْدَأَ] فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ؛ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ؛ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا، أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ»؛ هر کس که خود را در معرض ریاست، امامت و پیشواییِ جامعه میگذارد - در هر محدودهای - اول باید شروع به «تأدیب و تربیت» خود کند؛ بعد شروع به تربیت مردم کند. یعنی اوّل خودش را اصلاح کند، بعد سراغ دیگران برود. یعنی اگر میخواهد دیگران را تربیت کند، باید با سیره و روش و رفتار خود تربیت کند؛ نه فقط با زبان خود. به زبان بسیار چیزها میشود گفت اما آن چیزی که میتواند انسانها را به راه خدا هدایت کند، «سیره و عمل» کسی است که در محدودهای - چه در آفاق یک جامعه و چه در محدودههای کوچکتر- او را به عنوان پیشوا و معلم و کسی که مردم بناست از او پیروی کنند، منصوب کنند. و نیز کسی که خود را تعلیم میدهد و تأدیب میکند، بیشتر مستحق اجلال و تکریم است، از آن کسی که میخواهد دیگران را تأدیب کند، در حالی که خودش را تأدیب نکرده است. و این همان منطق و درس امیرالمؤمنین است؛ (8) برای مسؤولان و حاکمان نظام اسلامی که توجه به تأدیب و تقوای افراد، بیش از پیش در معیارگذاریها و صلاحیتهای انتخاب مدیران نظام اسلامی لحاظ شود.
مساله خویشتنداری در برابر طغیان نفس است؛ مالاندوزی، مشکلات اخلاقی، میل به زندگی تجملاتی و اشرافیت؛ اینها چیزهایی است که مسؤولان نظام اسلامی باید نسبت به آنها خیلی مراقب باشند، (9) چرا که در نظام اسلامی مسؤولان فقط فرمانروایی نمیکنند، بلکه نفوذ در دلها و مقبولیت در ذهنهاست که در نظام اسلامی مهم است. (10)
آیتالله خامنهای در دیدار رمضانی با مسؤولان نظام در سال گذشته در رابطه با اهمیت توجه به تقوا در میان مسؤولان نظام جمهوری اسلامی میفرمایند: «کسی که در مسؤولیت قرار میگیرد یا خود را قرار میدهد، اول باید در درون خود به صورت دائمی مشغول تأدیب باشد؛ خود را هدایت کند، به خود تذکر دهد و خود را موعظه نماید. تا اینگونه نباشد که ما در همان ساختمانی که آن طاغوت حکمرانی میکرد، حکمرانی کنیم، مثل آنها هم عمل کنیم. در این صورت ما با آنها فرقی نداریم. روشمان باید با روش بندگان شیطان و اتباع شیطان متفاوت باشد». و این همان درسی است که امام علی(ع) با عدالت شخصی و عدالت اجتماعیشان پیش روی ما گذاشتند.
------------------------------
پینوشت:
1. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 26/4/1387
2. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 26/4/1387
3. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 27/2/1390
4. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 6/5/1386
5. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 04/12/1377
6. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 27/2/1390
7. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 06/05/1386
8. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 01/05/1392
9. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 24/02/1398
10. بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 01/05/1392
* کمالالدین و تمام النعمه، شیخ صدوق، ج ۲، ص ۳۷۷؛ کفایه الأثر فی النص على الأئمه الإثنی عشر، على بن محمد خزاز قمى، ص ۲۸۰؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج ۵۱، ص ۱۵۶.
ارسال به دوستان
علی(ع) در عدالت بُرنده بود
سخنرانیهایی که رهبر انقلاب پیرامون شخصیت امیرالمومنین علیهالسلام از بدو پیروزی انقلاب اسلامی تا به امروز داشتهاند، مجموعه باارزشی است که به ابعاد مختلف شخصیت آن حضرت پرداخته و نکات دقیق و در عین حال مفید و جالبی را از زندگی سیاسی و سلوک فردی امام علی(ع) به مخاطب عرضه میکند. رهبر معظم انقلاب با برجسته ساختن خطوط اصلی حرکت سیاسی امام علی(ع) شاخصهای بنیادین یک عمل سیاستورزانه در چارچوب سیره علوی را نمایان میسازند.
دین بشریت به امام علی(ع)
اگر امروز مفاهیم حق، عدل و انسانیت با ارزش است و این مفاهیم زنده مانده و روز به روز قویتر و راسختر شده است، به خاطر همان مجاهدتها و فداکاریهاست. اگر امثال علی بن ابیطالب- که در طول تاریخ بشر بسیار نادرند- نمیبودند، امروز ارزشهای انسانی وجود نداشت؛ عنوانهای جذاب برای بشریت، جذابیت نداشت؛ بشر زندگی و تمدن و فرهنگ و آمال و آرمان و اهداف والا نداشت؛ و بشریت به یک حیوانیت وحشی و درنده تبدیل میشد. بشریت به خاطر حفظ آرمانهای والا، مرهون امیرالمؤمنین و انسانهای والایی در حد اوست.
بیانات در دیدار جمعی از مردم و کارگزاران نظام ۱۰/بهمن/۱۳۶۹
مردمیترین حکومت!
میفرماید: آنقدر مردم اطراف من جمع شدند که امام حسن و امام حسین (2 فرزندی که هر دو جوان بودند) کوبیده شدند. از بس مردم فشار آوردند، لباسم پاره شد.
فشار مردم برای این است که امیرالمؤمنین را شایستهترین کس میدانند که میتواند امور مردم را اداره کند. از اول در میان مردم و با مردم بود؛ دارای فکر الهی؛ دارای فضیلت سبقت به اسلام و فضایل فراوانی که دیگران آن فضایل را نداشتند. امیرالمؤمنین با یک چنین وضعی به حکومت میرسد و از اولین لحظاتی که این حکومت الهی آغاز میشود، همه گفتهها، توصیهها، فرمانها، کردارها و رفتارها در جهت خیر عامه مسلمانهاست.
خطبههای نماز جمعه ۱۰/تیر/۱۳۶2
حمایت از مستضعفان
امیرالمؤمنین علیهالسلام وقتی پا گذاشت روی منبع خلافت، اول حرف این بود: هر ذلیلی، هر مظلومی، هر ستمکشی از نظر من عزیز است و حق او در اولویت است تا وقتی که حق او از ظالم بگیرم و به عکسش ظالم- ولو در مقام عزت قرار داشته باشد- پیش من ذلیل است تا حق را از او بگیرم؛ بعد میشود مثل مردم عادی. فرمود: آن اموالی را که در دوره گذشته گرفتید و ناحق بوده، باید پس بدهید؛ حتی اگر با این اموال، کنیز خریده و یا ازدواج کرده باشید و یا آنها را در مصارف زندگی خرج کرده باشید. اینها مال بیتالمال و مال مردم است. باید پس بدهید! این حکومت امیرالمؤمنین است.
در مقابل چنین روشی، آن کسانی که خیالات دیگری داشتند چه حالی پیدا میکنند؟ بعضی خیال کرده بودند که علی بن ابیطالب هم مثل دیگران یک مقامی، حکومتی یا ولایتی به آنها خواهد داد. اما امیرالمؤمنین قرص و محکم ایستاد. شب آمدند با وی صحبت کردند؛ حضرت اموال بیتالمال را میشمرد؛ چراغ را خاموش کرد! گفتند: این چه کاری است؟ فرمود: این چراغ بیتالمال است. خاموش کردم، چون حرف ما حرف خصوصی است!
این روش را دیدند، فهمیدند با این نمیشود ساخت. چه کسانی نمیتوانستند بسازند؟ عمار؟ اویس قرنی؟ صعصعه بن صوحان؟ نه؛ اینها میتوانستند، اینها مردم معمولی بودند، آدمهای عادت نکرده به رفاه و زندگی اشرافی و غارت نکرده بیتالمال بودند، اینها میتوانستند با علی بسازند. آن کسانی که ایمان قوی داشتند، سابقه بدی نداشتند، در اموالشان از اموال بیتالمال چیزی نبود، آن کسانی که میخواستند روزی حلالخوری کنند، اینها میتوانستند با علی بسازند. کسانی نمیتوانستند با علی بسازند که دستشان زیر کارد مظالم بیتالمال بود. آنها میدیدند که علی برنده است، و قاطعیت دارد و اقدام میکند.
بیانات در شب ۲۱ ماه مبارک رمضان
۹/خرداد/۱۳۶5
ارسال به دوستان
گسل مسکن
ادامه از صفحه 3
مصطفی قلیخسروی، رئیس اتحادیه مسکن تهران:
ارز، طلا، بورس و حاملهای انرژی بر قیمت مسکن تأثیرگذارند
مصطفی قلیخسروی اظهار داشت: قطعا خریداران خانه نباید در چنین شرایطی بر اساس وعدههای دولتیها مبنی بر کاهش قیمت منتظر بمانند. توصیه میکنیم مردم هر زمان نیاز به خرید و امکان خرید مسکن داشتند، این کار را انجام دهند، چرا که سیاستگذاریهای اقتصادی در 4 سال گذشته منجر به معجزهای در بخش مسکن به نفع اقشار کمدرآمد جامعه نشده است.
وی با رد افزایش 38 درصدی اجارهبها گفت: از ابتدای همهگیری ویروس کرونا و ترس ناشی از ابتلای به بیماری، بسیاری از صاحبان و مالکان خانهها برای امضای قرارداد در بنگاههای املاک حاضر نمیشوند.
وی با بیان اینکه تعیین اجارهبها به صورت دستوری در کاهش نرخ مسکن تاثیرگذار نیست، اظهار داشت: قطعا صاحبان خانه اولین و آخرین تعیینکنندگان اجارهبهای منزل خود هستند و نه تنها دولت ایران، بلکه هیچ دولتی به صورت دستوری نمیتواند مانع افزایش یا کاهش اجارهبها و قیمت مسکن یا زمین شود.
تمدید 2 ماهه اجاره خانهها فرصت خوبی برای یافتن مسکن مورد نیاز مستاجران است، لذا با توجه به اینکه مستاجران در 2 ماه آتی به دنبال یافتن مسکن مورد نیاز خود خواهند بود، دچار تراکمی در این بخش نمیشویم.
وی در این باره تصریح کرد: افزایش نرخ مسکن بر اساس شاخص تورم است اما بنده معتقدم به هیچوجه درباره افزایش قیمت مسکن و اجارهبها نباید رقم و عددی عنوان شود، چرا که این مسأله به افزایش قیمتها و التهاب بازار بیش از پیش دامن میزند. به نظر میرسد طرحهای دستوری کاهش اجارهبها یا فشار بر مالکان به هیچوجه تاثیری بر روند بازار مسکن به جا نگذارد، چرا که مشکل مسکن به شکل دستوری و بگیر و ببندهای دولت حل نمیشود.
**
مهدی سلطانمحمدی، کارشناس بازار مسکن:
تولید خانه و ایجاد سامانههای شفافیتزا راهکار پایان کالای سرمایهای بودن مسکن است
مهدی سلطانمحمدی گرانیهای اخیر در بازار مسکن و ناتوانی دولت در مقابله با سوداگری را ناشی از نبود سامانه شفاف در حوزه مسکن میداند، البته وی معتقد است پیش از هر اقدامی باید تولید به یک نسبت قابل توجهی رشد داشته باشد تا مسکن از یک کالای سرمایهای تبدیل به کالایی مصرفی شود. وی در این باره به «وطن امروز» گفت: طراحی و راهاندازی سامانه شناسایی خانههای خالی که از 3 سال قبل باید جنبه اجرایی میگرفت، همچنان مسکوت مانده است. متاسفانه دولت تاکنون ساز و کار لازم را برای طراحی و اجرای این سامانه معرفی نکرده است. سلطانمحمدی با بیان اینکه با سیاستهای اتخاذ شده توسط دولت مالکان راهی برای فرار از پرداخت مالیات بر خانههای خالی پیدا میکنند، اظهار داشت: راهاندازی سامانه شناسایی خانههای خالی، سامانه اطلاعاتی کاملی در اختیار دولت قرار میدهد اما این موضوع بهرغم اهمیت آن از جهات مختلف تاکنون مورد بیاعتنایی دولت قرار گرفته است. ظاهرا مسؤولان وعده دادهاند تا پایان سال جاری سامانه طراحی و بهرهبرداری میشود. هر چند طراحی سامانه شناسایی خانههای خالی از جهات مختلفی قابل اعتناست اما تردیدهایی برای شناسایی خانههای خالی و چگونگی اخذ مالیات از آنها وجود دارد. معمولا صاحبان خانههای خالی با اجرای روشهای مختلفی از قبیل مصرف آب، برق و گاز یا مبلمان کردن خانه نشان دهند خانه خالی نیست و در حال بهرهبرداری است، لذا برای فرار از قانون و عدم پرداخت مالیات مسکن نمیتوان به این راهکار چندان امیدوار بود. کارشناس بازار مسکن با بیان اینکه دولت اطلاعات دقیقی از بخش مسکن و تعداد خانههای خالی ندارد، خاطرنشان کرد: متاسفانه دولت اطلاعات چندانی درباره تعداد خانههای خالی ندارد، تمام اطلاعات دولت بر اساس سرشماری سال 1395 است که با گذشت 4 سال از آن دادهها قدیمی شده است، ضمن اینکه سرشماری به صورت حرفهای دنبال نشده و هدف آن سرشماری لزوما شناسایی خانههای خالی نبوده، بلکه یکی از پرسشهایی که از خانوارها میشد، محل سکونت و برخورداری از مسکن دیگری بوده است. از سوی دیگر مجموعهای از عوامل ممکن است در خالی ماندن خانهها دخالت داشته باشد، این موضوع در 4 سال گذشته بستگی به میزان رونق یا رکود داشته و توام با نوساناتی بوده، لذا نمیتوان بدون شناسایی دقیق به دنبال اخذ مالیات از خانههایی بود که در سرشماری سال 95 آمده است. سلطانمحمدی اخذ مالیات از خانههای خالی را بدون ایجاد یک سامانه شفاف در روند کاهش قیمت مسکن بیتاثیر دانست و توضیح داد: بیتردید تا زمانی که سامانه طراحی و به بهرهبرداری نرسد، نمیتوان درباره تعداد خانههای خالی و امکان اخذ مالیات از آنها نظر قاطعی ارائه داد، هر چند که با توجه به دلایل اصلی و تاثیرگذار بر گرانی مسکن در کشور ما بعید به نظر میرسد تنها دریافت مالیات از خانههای خالی، تاثیر محسوس و ملموسی در وضعیت بازار مسکن بگذارد، بلکه باید سلسله اقداماتی برای تأمین مسکن و کنترل بازار صورت گیرد.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|