دریافت جایزه صلح نوبل توسط رئیس دولت میانمار تعجب دارد؟

علی‌اکبر عباسی: کشتار بی‌رحمانه مسلمانان روهینگیا که در هفته‌های اخیر توسط بوداییان میانمار و ارتش این کشور صورت می‌گیرد، به خاک و خون کشیده شدن هزاران نفر از زنان و کودکان و مردان بی‌گناه و آواره شدن ده‌ها هزار نفر از مسلمانان این کشور را در پی داشته است.  نکته قابل توجه اما جایی است که «آنگ سان سوچی» رئیس دولت میانمار به مناسبت دفاع از حقوق‌بشر یکی از برندگان جایزه صلح نوبل هم هست. تصاحب جایزه صلح نوبل توسط سوچی در کنار جنایت‌هایی که در این کشور در حال وقوع است، حال بحث‌هایی را در رابطه با این جایزه به وجود آورده و برخی‌ از لزوم پس گرفتن این جایزه از وی می‌گویند.  سخن گفتن از پس گرفتن جایزه نوبل از سوچی در حالی است که نگاهی به سوابق برخی دیگر از برندگان این جایزه نشان می‌دهد اقدامات ضدانسانی رئیس دولت میانمار و دریافت جایزه نوبل توسط او آنچنان هم با هم بی‌تناسب نیست و جای تعجب ندارد.  «شیمون پرز» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی یکی از کسانی است که در سال 1994 جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. در کارنامه پرز جنایت‌های فراوانی ثبت شده است. یکی از اقدامات جنایتکارانه او، کشتار غیرنظامیان در آوریل سال 1996 در «قانا» است. قانا روستایی در جنوب لبنان است که حدود 800 نفر از زنان و کودکان و مردان بی‌دفاع در آن پناه گرفته بودند اما هدف حمله وحشیانه جنگ‌افزارهای صهیونیست‌ها قرار گرفتند. «مناخیم بگین» ششمین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بود که او نیز در سال 1978 از سوی گردانندگان مراسم نوبل مستحق دریافت جایزه صلح در نظر گرفته شد. جنایت وی در روستای «دیریاسین» فلسطین از بارزترین اقدامات بگین است.  در حمله صهیونیست‌ها به دیریاسین در آوریل سال 1948 حدود 300 فلسطینی قتل‌عام شدند. همچنین در این حمله به دستور بگین، چندین زن فلسطینی مورد تجاوز صهیونیست‌ها قرار گرفتند و کودکان‌شان نیز ذبح شدند. «اسحاق رابین» یکی دیگر از نخست‌وزیران رژیم صهیونیستی است که سال 1994 با سیاهه‌ای از جنایت و خشونت، جایزه صلح نوبل را تصاحب کرد. وی بانی جنگ سوم اعراب و اسرائیل و طراح حمله هوایى رژیم صهیونیستی به پایتخت کشورهای عرب در سال 1967 بود. چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در بحبوحه اعتراضات مردم ایران به رژیم پهلوی، اسحاق رابین به عنوان نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با ارسال پیام‌هایی برای محمدرضا پهلوی، برای حفظ رژیم ستم‌شاهی در ایران و کشتار بیشتر مردم کشورمان از طریق گسترش همکاری میان موساد و ساواک، اعلام آمادگی کرد. «باراک اوباما» یکی دیگر از کسانی است که سال 2009 برنده جایزه صلح نوبل شد. وی که تا همین چند ماه قبل در رأس دولت ایالات متحده آمریکا قرار داشت، از جمله رؤسای جمهور آمریکا بود که شدیدترین خصومت‌ها را علیه مردم ایران اعمال کرد. دولت اوباما سخت‌ترین تحریم‌ها علیه ایرانیان را تصویب کرد تا در دشمنی نسبت به مردم ایران گوی سبقت را از پیشینیان خود برباید. ایجاد گروه تروریستی داعش در منطقه از اصلی‌ترین اقدامات باراک اوباماست.  «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه دولت اول اوباما در رابطه با ایجاد داعش در کتاب خاطراتش آورده: «ما وارد جنگ عراق،‌ لیبی و سوریه شدیم و همه چیز بر وفق مراد و بسیار خوب بود اما ناگهان انقلاب مصر در 30 ژوئن رخ داد و همه چیز ظرف 72 ساعت تغییر کرد. من به 112 کشور جهان سفر کرده بودم و با برخی دوستان این توافق حاصل شد تا به محض اعلام تاسیس داعش این گروه به رسمیت شناخته شود اما ناگهان همه چیز فروپاشید. توافق شده بود تا دولت اسلامی(داعش) در روز 5/7/2013  اعلام شود و ما منتظر اعلام تاسیس آن بودیم تا ما و اروپا هرچه سریع‌تر آن را به رسمیت بشناسیم». «جیمی کارتر» دیگر رئیس‌جمهور آمریکا بود که سال 2002 جایزه صلح نوبل دریافت کرد. از اقدامات مهم دوران ریاست‌جمهوری کارتر تأکید وی بر تولید بمب‌های نیتروژنی بود. وی در زمان وقوع انقلاب اسلامی ایران، رئیس دولت آمریکا بود. او هرچند 4 سال بیشتر در این مسؤولیت نبود اما حمایت از دیکتاتوری پهلوی در مقابل انقلاب مردم ایران یکی از اقدامات برجسته وی به شمار می‌رود.  «برژینسکی» مشاور امنیت ملی کارتر در خاطراتش می‌نویسد: «روز سوم نوامبر ۱۹۷۸ (۱۲ آبان‌ماه ۱۳۵۷) به دستور رئیس‌جمهور از ساعت 9:05 تا 9:11 مستقیما با شاه گفت‌وگو کردم. به شاه گفتم: آمریکا بدون هیچ ملاحظه‌ای در بحران کنونی کاملاً از شما پشتیبانی می‌کند». «انور سادات» از دیگر کسانی است که سال 1978 به اتفاق نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی برنده صلح نوبل شد. وی که قبل از «حسنی مبارک» رئیس‌جمهور مصر بود، این کشور را از خط مقدم جنگ با اسرائیل خارج کرد و با رژیم صهیونیستی قرارداد صلح امضا کرد. سادات با امضای قرارداد کمپ‌دیوید که به موجب آن موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخت، جهان اسلام را در بهت فرو برد. مصر به عنوان نخستین کشور اسلامی، موجودیت رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت. امام خمینی(ره) اردیبهشت سال 58 علاوه بر صدور پیامی در محکومیت این پیمان ننگین، در پاسخ به نامه‌ای فرمودند: «دولت‌های اسلامی باید دولت مصر را در این خیانت بزرگ که به اسلام و مسلمین نموده است، به جای خود بنشانند... ملت مصر باید دست این خیانتکار را از کشور خود قطع کند». «یاسر عرفات» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین یکی دیگر از افرادی بود که اکتبر 1994 به همراه اسحاق رابین و شیمون پرز به طور مشترک جایزه نوبل را دریافت کرد. وی در آغاز دهه ۱۹۹۰ میلادی، دولت جعلی اسرائیل را به رسمیت شناخت و به مذاکره با نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی اسحاق رابین پرداخت. مذاکراتی که به عقد پیمان اسلو میان اسرائیل و فلسطین منجر شد. لذا اگر هم امروز شاهد آن هستیم که دولت میانمار که اینچنین مردمان بی‌گناه این کشور را به خاک و خون می‌کشد در رأس آن برنده جایزه صلح نوبل قرار دارد، این مسأله چیز جدیدی نیست و جای تعجب ندارد.