موفقیت بارسا بیش از آمادگی‌‌اش
آیا والنسیا می‌رسد؟
گراهام هانتر: فصل فوتبالی اسپانیا کاملا قابل توجه، کاملا غیرقابل پیش‌بینی و آنقدر در هم و برهم است که به نظر می‌رسد عده کمی متوجه شده‌اند بارسلونا با وجود بازی‌های ضعیفش رکوردهای عددی را جابه‌جا می‌کند. اگر طرفدار بارسا هستید عذر موجهی برای لذت بردن از این موقعیت و موضع دفاعی برابر انتقادهای سازنده دارید؛ بعد از باختن نیمار به پاری‌سن‌ژرمن در یک روند خنده‌دار تا شکست در جذب هدف‌های کلیدی نقل‌وانتقال مثل فیلیپ کوتینیو و مارکو وراتی و تحقیر شدن مقابل رئال‌مادرید در سوپرجام اسپانیا و بعد از مصدوم شدن ناامیدکننده عثمان دمبله. همه اینها برای کسانی که بارسا را می‌ستایند کافی است که بگویند: نمی‌توانم باور کنم همه چیز حالا اینقدر خوب است. اما اگر واقع‌گرا باشید جنجال‌های گذشته که بارسا را در بازی‌هایی آزار داده که آنها راحت باید می‌بردند و بهتر بازی کردن تیم‌های کوچک‌تر و تلاشگر مقابل آنها و بیش از حد وابسته شدن به فقط 3 یا 4 بازیکن، می‌تواند راه را برای هوای توفانی در تیم تا تعطیلات کریسمس باز کند. در واقع این اتفاق معنادار است که روز یکشنبه باشگاه بارسلونا در توئیتر خودش تصویری از مارک آندره تراشتگن و لیونل مسی در آغوش هم با این متن منتشر کرد: «دو تا از بزرگ‌ترین دلیل‌های جایگاهی که حالا در آن هستیم.» اگرچه آنها یک یا دو نقش فرعی مهم را هم از یاد برده بودند. بویژه ساموئل اومتیتی و سرخیو بوسکتس، یوردی آلبا و پائولینیو که به کار گرفتن او از نظر مالی به صرفه بوده است. نبوغ مسی همچنان چشم‌ها را باز نگه می‌دارد و نتیجه بازی‌ها را در آخر مشخص می‌کند و تراشتگن در یک‌سوم اول این فصل بیشتر از همین دور در کل فصل‌های قبل مهارهای فوق‌العاده داشته است. در حالی که او در آمادگی‌ای قرار دارد که هیچ وقت در زندگی‌اش نبوده، 2 باشگاه بزرگ مادرید در فاصله‌ای محسوس از بارسلونا و والنسیای پیشتاز قرار دارند. این یک هجوم بیهوده به دستاوردهای بارسلونا نیست؛ ارنستو والورده استحکام دفاعی را به تیم اضافه کرده، او سیستم اصلی تیم را
3 بار با اثرهای مطلوبی تغییر داده و دستاوردهای بزرگی در کوتاه‌مدت برابر پیشینه بی‌نظمی نهادی این تیم داشته است؛ باید از او برای اینها تجلیل شود اما این هفته آزمون سختی است. بازی یکشنبه در مستایا داستان جداگانه‌ای دارد. جدا از فرم وحشتناک مادرید و اتلتیکو، عملکرد درخشان و جوان‌گرایی و رکوردزنی‌های لوس‌چه (والنسیا) است که حواس‌ها را از پیشتاز نیوکمپی افتان اما موفق لیگا پرت کرده است. به این مساله اینطور نگاه کنید: وقتی بارسلونا با تقلای زیاد از تورین بازگردد و در خطر طولانی‌تر شدن لیست ناراحت‌کننده مصدومانش است، والنسیا بعد از پیروزی 2 بر صفر مقابل اسپانیول روح تازه‌ای می‌گیرد، مشکل مینیسک دردسرساز سیمونه زازا را حل می‌کند و نقاط قوتش را صیقل می‌دهد و اگر واقعیت را بخواهید پا به زمین می‌کوبد که به بارسا برسد. 4 سال پیش، وقتی مادرید و بارسلونا برای آخرین‌بار در چنین آمادگی غیرمعمولی بودند اتلتیکو قهرمانی را گرفت. آن زمان در چنین موقعی، مردان دیگو سیمئونه فقط یک امتیاز از بارسای پیشتاز عقب بودند و والنسیا الان 4 امتیاز عقب است اما گل‌های‌زده و خورده‌شان تقریبا یکسان است. اگر والنسیا روز شنبه برنده باشد، کاری که تقریبا جز بارسا همه اسپانیا امیدوارند آنها انجام دهند، تقریبا در همان شرایطی قرار می‌گیرد که اتلتی در فصل قهرمانی در آن بود. آیا والنسیا می‌تواند نخستین قهرمانی بعد از سال 2004 که بنیتس سرمربی این تیم بود را به دست آورد؟ اگر بارسا خیلی زود بازی‌اش را ارتقا ندهد پاسخ این خواهد بود: احتمالا.
کانگوروها به دنبال کی‌روش
یک سایت استرالیایی از حضور کارلوس کی‌روش در تیم‌ملی این کشور بعد از جام‌جهانی روسیه خبر داد. به نقل از بریزبان تایمز، آنژه پوستج اوغلو، سرمربی یونانی‌تبار تیم‌ملی فوتبال استرالیا سه‌شنبه‌شب از هدایت تیم‌ملی این کشور کناره‌گیری کرد. سایت بریزبان نوشت: گزینه اصلی هدایت تیم‌ملی فوتبال استرالیا، کارلوس کی‌روش است و این مربی بعد از جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه هدایت تیم‌ملی فوتبال استرالیا را بر عهده می‌گیرد. او توانسته است در ایران عملکرد بسیار خوبی داشته باشد و تیم‌ملی فوتبال ایران را به عنوان تیم نخست آسیا برساند و به نظر می‌رسد اعضای فدراسیون فوتبال استرالیا نظر بسیار مساعدی روی این مربی داشته باشند. به نظر می‌رسد استرالیا قصد دارد برای جام‌جهانی یک مربی موقت انتخاب کند و بعد از این جام‌جهانی سراغ مربی اصلی خواهد رفت.
اخبار