والیبالیست‌های جوان پشت سد بی‌توجهی
وعده‌های پوشالی

ساناز سلیمان‌آبادی: با گذشت یک سال از تاریخ‌سازی والیبالیست‌های جوان در جهان، این تیم با بی‌توجهی مسؤولان دست و پنجه نرم می‌کند و وعده‌های مسؤولان باز هم پوشالی از آب در آمد. یک سال از قهرمانی تیم والیبال جوانان در جهان گذشت؛ قهرمانی‌ای که به دلیل تاریخ‌سازی با واکنش‌های بسیاری همراه شد و پیام‌های تبریک مسؤولان ورزشی و غیرورزشی را به دنبال داشت. مقامات مملکت خوشحالی خود از دلاوری بلندقامتان آینده‌دار تیم ملی والیبال در عرصه جهانی را در پیام‌های جداگانه نشان دادند. تیمی که با کادر ایرانی به جنگ با رقبای قدرتمند خود رفت و در نهایت در خاک بحرین در حالی در بازی فینال تیم قدرتمند ایتالیا را با نتیجه ۳ بر ۲ شکست داد که حتی خبری از پخش  زنده تلویزیونی نبود و علاقه‌مندان و خانواده‌های ملی‌پوشان برای تماشای درخشش جوانان کشور دست به دامان اینترنت شدند؛ تا جایی که وزیر جوان (آذری جهرمی) نیز پس از قهرمانی تیم ملی در توئیتی با کنایه گفت: «بیست! جوانان والیبالی ایران، گل کاشتند و حالا قهرمان جهانند. عالی بودند و عالی نتیجه گرفتند. بازی هیجان‌انگیز آنها را مستقیم از طریق تلویزیون اینترنتی دیدم، بی‌نظیر بودند»! تیم جوانان در آستانه خلق یک شگفتی و تاریخ‌سازی بود اما بازی تماشایی آنها حتی در فینال پخش نشد. تیم قهرمان شد و ناگهان بمب خبری‌ ترکید و سیر پیام‌های تبریک مسؤولان سرازیر شد. علی ربیعی، سخنگوی دولت در واکنش به پیروزی جوانان والیبالیست توئیتی منتشر کرد و نوشت: «قهرمانی جهان بر والیبالیست‌های جوان و ملت ایران مبارک باد. دولت و همه مردم از پیروزی شما خوشحال شدند. در دوران تحریم اقتصادی و فشار برای انزوای ایران، این پیروزی بیش از هر زمان دیگری برای مردم شیرین است. موفقیت شما نشان داد با سختکوشی و امید، می‌توانیم در همه عرصه‌ها موفق شویم». ربیعی بخوبی به تحریم و فشار برای انزوای ایران اشاره کرد. والیبالیست‌های جوان با درک تمام مسائل با غیرت و تلاش ستودنی مقابل رقبایی از جان مایه گذاشتند که با بهترین امکانات در میدان حاضر شدند اما در نهایت غرور جوانان ایرانی بر امکانات رقبا غلبه کرد تا نام، پرچم و سرود ایران بالاتر از حریفان قرار گیرد و طنین‌انداز شود. رئیس‌جمهور نیز گفت: «قهرمانی مقتدرانه جوانان ایران در مسابقات جهانی والیبال، نویدبخش آینده‌ای درخشان برای والیبال ایران عزیز ما است. این موفقیت غرورآفرین بر ملت ایران، بلندقامتان پرتلاش تیم ملی و مدیران و مربیان تیم مبارک باد». پیام تبریک رئیس‌جمهور نوید آینده‌ای درخشان برای والیبال ایران‌زمین می‌داد اما چگونه؟حال یک سال از آن تاریخ‌سازی گذشته است و پیام‌های شیرین تبریک در کنار وعده‌های عملی نشده در مقابل چشم بازیکنان قرار دارد. دیدار با رهبر حکیم انقلاب و معاف شدن بازیکنان از سربازی تنها تجلیل شیرین تیم ملی بود. بازیکنانی که نمایش قدرت آنها از دریچه رسانه ملی پخش نشد، پس از بازگشت نیز تنها شاهد پیام‌های رنگارنگ و وعده‌های زیبا بودند. بازیکنانی که پشتوانه قدرتمند تیم ملی خواهند بود و امید قهرمانی و تاریخ‌سازی در رده بزرگسالان را در دل زنده نگاه داشته‌اند، این روزها با دلسردی و یأس مواجه شده‌اند. دلسردی‌ای که از بی‌مهری مسؤولان نشأت می‌گیرد که فقط در زمان خلق شگفتی و افتخار در کنار آنها هستند اما سپس به دست فراموشی سپرده می‌شوند. این تیم یک سال است بلاتکلیف رها شده است و خبری از اردو و آماده‌سازی نیست. شاید بهتر بود به جای سیل عظیم تبریکات، برنامه‌ریزی مدون برای این تیم می‌شد تا این جوانان برای تکرار قهرمانی و همچنین تاریخ‌سازی در رده بزرگسالان امید و انگیزه می‌داشتند.