گروه سیاسی: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح روز پنجشنبه در دیدار جمعی از بانوان، شاعران و ذاکران اهل بیت علیهم‌السلام ضمن تبریک سالروز میلاد حضرت فاطمه زهرا(س)، مطالب بسیار مهمی را درباره مذاکرات هسته‌ای و همچنین تحولات یمن بیان کردند.
  کار الزام‌آوری صورت نگرفته
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، ایشان سخنان خود را با این مقدمه شروع کردند که «برخی سؤال می‌کنند چرا رهبری درباره مذاکرات اخیر هسته‌ای موضع‌گیری نکرده است؟»
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: علت موضع‌گیری نکردن رهبری این است که جایی برای موضع‌گیری وجود ندارد، زیرا مسؤولان کشور و مسؤولان هسته‌ای می‌گویند هنوز کاری انجام نگرفته و هیچ موضوع الزام‌آوری میان دو طرف به‌وجود نیامده است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: چنین وضعیتی نیاز به موضع‌گیری ندارد.
ایشان گفتند: اگر از من سؤال شود که «شما موافق مذاکرات اخیر هسته‌ای هستید یا مخالف»، می‌گویم نه موافق هستم و نه مخالف، چون هنوز اتفاقی نیفتاده است. رهبر انقلاب اسلامی افزودند: همه مشکل بعد از این است که باید درباره جزئیات بحث و گفت‌وگو شود، زیرا طرف مقابل، لجوج، بدعهد، بدمعامله و اهل از پشت خنجر زدن است و ممکن است در دوره بحث درباره جزئیات، کشور و ملت و مذاکره‌کنندگان را در حصار قرار دهند.
ایشان گفتند: آنچه تاکنون اتفاق افتاده نه اصل توافق، نه مذاکره منتهی به توافق و نه محتوای توافق را تضمین نمی‌کند و حتی این موضوع را هم تضمین نمی‌کند که این مذاکرات به توافق منتهی شود، بنابراین تبریک گفتن معنایی ندارد.
رهبر انقلاب اسلامی در ادامه چند نکته را متذکر شدند و گفتند: من هیچگاه درخصوص مذاکره با آمریکا خوشبین نبودم و این موضوع هم به‌واسطه یک توهم نیست بلکه به‌دلیل تجربه‌ای است که در این باره وجود دارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: اگر در آینده جزئیات مسائل و حوادث و یادداشت‌های مذاکرات هسته‌ای این روزها منتشر شود، همه متوجه خواهند شد این تجربه ما از کجا نشأت می‌گیرد.
ایشان خاطرنشان کردند: با اینکه به مذاکره با آمریکا خوشبین نبودم اما از این مذاکرات موردی با تمام وجود حمایت کردم و اکنون نیز حمایت می‌کنم.
  توافقی که منافع ملت را تأمین کند
رهبر انقلاب اسلامی گفتند: من از توافقی که عزت ملت ایران را تأمین کند، صددرصد حمایت می‌کنم و اگر کسی بگوید که رهبری با رسیدن به توافق مخالف است، سخن خلاف واقع گفته است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه ایشان با توافقی که منافع ملت و کشور را تأمین کند، کاملاً موافق هستند، افزودند: البته این را هم گفته‌ام که «توافق نکردن بهتر از توافق بد است»، زیرا قبول نکردن توافقی که بخواهد منافع ملت ایران را پایمال کند و عزت ملت را از بین ببرد، شرف دارد بر توافقی که بخواهد ملت ایران را تحقیر کند.
رهبر انقلاب اسلامی سپس به یک ابهام صراحتاً پاسخ دادند و گفتند: برخی اوقات گفته می‌شود جزئیات این مذاکرات، زیر نظر رهبری است در حالی که این سخن دقیق نیست. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: من نسبت به مذاکرات بی‌تفاوت نیستم اما تا به‌حال در جزئیات مذاکرات دخالت نکرده‌ام و از این پس هم دخالت نخواهم کرد.
ایشان خاطرنشان کردند: من مسائل کلان، خطوط اصلی، چارچوب‌ها و خط قرمزها را عمدتاً به رئیس‌جمهور و در برخی موارد محدود به وزیر امور خارجه گفته‌ام اما جزئیات در اختیار آنهاست.
  به مجریان مذاکرات اعتماد دارم
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: بنده به مجریان مذاکرات هسته‌ای اعتماد دارم و تاکنون تردیدی نسبت به آنها نداشته‌ام و ان‌شاءالله که در آینده هم اینچنین باشد اما در خصوص مذاکرات هسته‌ای، دغدغه جدی دارم.
  تقلب آمریکایی
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به طرف مقابل که اهل فریب و دروغ و عهدشکنی و حرکت در خلاف مسیر صحیح است، علت دغدغه جدی را این موضوع دانستند و گفتند: یک نمونه از چنین رفتارهای طرف مقابل در مذاکرات اخیر اتفاق افتاد و کاخ سفید بعد از گذشت حدود 2 ساعت از پایان مذاکرات، بیانیه چند صفحه‌ای را در تبیین مذاکرات منتشر کرد که در اغلب موارد خلاف واقع بود.
ایشان افزودند: نگارش چنین بیانیه‌ای در مدت 2 ساعت امکان‌پذیر نیست بنابراین آنها در همان زمانی که در حال مذاکره با ما بودند، مشغول تدوین بیانیه‌ای مخدوش، غلط و برخلاف محتوای مذاکرات بودند.
رهبر انقلاب اسلامی با تأکید بر اینکه طرف مقابل ما، طرف بدعهد و متقلبی است، خاطرنشان کردند: نمونه دیگر این است که آنها بعد از هر دور مذاکرات، سخنان علنی بیان می‌کنند و سپس خصوصی می‌گویند، این سخنان برای آبروداری در داخل و برای مقابله با مخالفان است در حالی که این مسائل به ما ربطی ندارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: آنها براساس همان ضرب‌المثل معروف که «کافر همه را به کیش خود پندارد»، می‌گویند اگر رهبری ایران هم مخالفتی با مذاکرات کند، سخن واقعی آنها نیست بلکه برای آبروداری داخلی است در حالی که آنها واقعیات داخل ایران را نمی‌فهمند.
ایشان تأکید کردند: سخنان رهبری با مردم براساس اعتماد متقابل است و همانطور که مردم به بنده حقیر اعتماد دارند، من هم نسبت به مردم اعتماد کامل دارم و معتقدم همواره دست خدا با این مردم است. رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: حضور مردم در سرمای 22 بهمن، و در گرمای ماه رمضان در روز قدس همه نشانه‌های دست خداست و ما هم بر همین اساس به مردم اعتماد کامل داریم و سخن ما با آنان در چارچوب این احساس و صدق و بصیرت مردم است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: من نسبت به نحوه رفتار طرف مقابل در ادامه مذاکرات دغدغه دارم.
ایشان با اشاره به برخی موافقت‌ها و مخالفت‌ها با مذاکرات هسته‌ای خاطرنشان کردند: نباید در این خصوص مبالغه و عجله شود بلکه باید صبر کرد و دید چه اتفاقی خواهد افتاد.
  هیچ چیز محرمانه‌ای وجود ندارد
رهبر انقلاب اسلامی در عین حال به مسؤولان تأکید کردند باید مردم و به‌خصوص نخبگان را در جریان جزئیات قرار دهند و آنها را از واقعیات مطلع کنند، زیرا هیچ چیز محرمانه‌ای وجود ندارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در جریان قرار دادن مردم و نخبگان را از جزئیات مذاکرات هسته‌ای، مصداق همدلی مسؤولان با مردم خواندند و تأکید کردند: همدلی یک موضوع دستوری نیست بلکه باید آن را به‌وجود آورد و رشد داد که شرایط کنونی فرصت مناسبی برای به‌وجود آمدن همدلی با مردم است. ایشان در ادامه یک پیشنهاد را به مسؤولان مطرح کردند و گفتند: مسؤولان که افراد صادق و علاقه‌مند به منافع ملی هستند باید منتقدان شاخص مذاکرات را دعوت کنند و با آنان صحبت کنند؛ اگر در مطالب آنان، نکته‌ای بود، از آن برای پیشبرد بهتر مذاکرات، استفاده کنند و اگر نکته‌ای هم نبود، آنان را قانع کنند.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: این مصداق همدلی و یکسان‌سازی دل‌ها و عمل‌هاست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: ممکن است مسؤولان بگویند به‌علت فرصت 3 ماهه برای رسیدن توافق، زمان زیادی به‌منظور بحث و شنیدن سخنان منتقدین وجود ندارد که در پاسخ باید گفت این فرصت 3 ماهه یک موضوع غیرقابل تغییر نیست و اگر این مدت زمان افزایش یابد هیچ اشکالی ندارد همانگونه که طرف مقابل در برهه‌ای از مذاکرات، زمان را 7 ماه عقب انداختند.
رهبر انقلاب اسلامی در ادامه بار دیگر با تأکید بر اینکه مذاکره با آمریکایی‌ها فقط درباره موضوع هسته‌ای است و نه هیچ موضوع دیگری، خاطرنشان کردند: البته مذاکرات درخصوص موضوع هسته‌ای یک تجربه است. اگر طرف مقابل از کج‌تابی‌های خود دست بردارد، این تجربه را می‌توان در مسائل دیگر ادامه داد اما اگر طرف مقابل به کج‌تابی‌های خود ادامه دهد، تجربه قبلی ما در بی‌اعتمادی به آمریکا تقویت خواهد شد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همچنین با اظهار گلایه از برخی موضع‌گیری‌ها که طرف مقابل را جامعه بین‌المللی می‌داند، افزودند: طرف مقابل ملت ایران که بدعهدی می‌کند، آمریکا و 3 کشور اروپایی است و نه جامعه بین‌المللی. جامعه بین‌المللی همان 150 کشوری هستند که رؤسا و نمایندگان ارشد آنها چند سال پیش در اجلاس غیرمتعهدها در تهران شرکت کردند و اینکه گفته می‌شود طرف مقابل ما جامعه بین‌المللی است که باید به ما اعتماد کند، سخن بی‌موردی است.
رهبر انقلاب اسلامی سپس به مواردی که ایشان در جلسات خصوصی از مسؤولان در موضوع هسته‌ای مطالبه کرده‌اند، اشاره کردند و گفتند: من اصرار دارم که مسؤولان، دستاوردهای کنونی هسته‌ای را بسیار با اهمیت تلقی کنند و آنها را کم‌ارزش و سبک نشمارند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه صنعت هسته‌ای یک ضرورت برای کشور است، افزودند: اینکه برخی روشنفکرنماها بگویند «صنعت هسته‌ای را برای چه می‌خواهیم؟» یک فریب است.
ایشان با اشاره به نیاز کشور به صنعت پیشرفته هسته‌ای در عرصه‌های انرژی، تولید رادیودارو، شیرین کردن آب دریا و کشاورزی خاطرنشان کردند: مهم‌ترین ویژگی صنعت هسته‌ای کشور این است که دستیابی به این صنعت بسیار مهم، نتیجه انفجار استعدادهای ذاتی جوانان ایرانی بوده است، بنابراین روند پیشرفت در صنعت هسته‌ای باید ادامه یابد.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به ادعاهای چند کشور جنایتکار همچون آمریکا که از بمب اتمی استفاده کرده یا فرانسه که آزمایش‌های هسته‌ای خطرناک انجام داده است، گفتند: آنها ما را متهم به تلاش برای ساخت بمب اتمی می‌کنند، در حالی که نظام اسلامی ایران بر مبنای فتوای شرعی و همچنین بر مبنای عقلانی، هیچگاه به‌دنبال سلاح هسته‌ای نبوده و نخواهد بود و آن را مایه دردسر می‌داند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مطالبه بعدی از مسؤولان را اعتماد نکردن به طرف مقابل خواندند و افزودند: اخیراً یکی از مسؤولان صریحاً گفت ما به طرف مقابل اعتماد نداریم، که اینگونه موضع‌گیری‌ها خوب است.
ایشان با تاکید بر اینکه نباید فریب لبخند طرف مقابل را خورد و نباید به وعده‌های او اعتماد کرد، گفتند: نمونه بارز این مسأله، مواضع و سخنان رئیس‌جمهور آمریکا بعد از بیانیه اخیر است.
   لغو تحریم‌ها در همان روز توافق
رهبر انقلاب، لغو یکجای تحریم‌ها را یکی دیگر از مطالبات از مسؤولان بیان کردند و افزودند: این موضوع بسیار مهم است و تحریم‌ها باید در همان روز توافق به طور کامل لغو شوند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: اگر قرار باشد لغو تحریم‌ها به یک فرآیند جدید مرتبط شود، اساس مذاکرات بی‌معنا خواهد بود، زیرا هدف از مذاکرات برداشته شدن تحریم‌هاست.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان مطالبه بعدی به بحث بازرسی‌ها اشاره و تأکید کردند: مطلقاً نباید اجازه داده شود به بهانه نظارت، به حریم امنیتی و دفاعی کشور نفوذ کنند و مسؤولان نظامی کشور نیز به هیچ‌وجه اجازه ندارند به بهانه نظارت و بازرسی، بیگانگان را به این حریم راه دهند یا توسعه دفاعی کشور را متوقف کنند.
ایشان افزودند: لازم است توانایی دفاعی کشور و مشت محکم ملت در عرصه نظامی همچنان محکم بماند و روز به‌روز نیز محکم‌تر شود. همچنین به هیچ وجه نباید در مذاکرات، حمایت از برادران مقاوم‌مان در نقاط مختلف مورد خدشه قرار گیرد.
رهبر انقلاب اسلامی درباره شیوه نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران نیز تاکید کردند: هیچگونه شیوه نظارت غیر متعارف که ایران را به یک کشور اختصاصی از لحاظ نظارت‌ها تبدیل کند، مورد قبول نیست و نظارت‌ها باید تنها در محدوده همان نظارت‌های متعارفی که در همه دنیا انجام می‌شود اعمال شود، نه بیشتر.
تذکر آخر رهبر معظم انقلاب درباره ضرورت تداوم توسعه فنی برنامه هسته‌ای کشورمان بود.
ایشان تاکید کردند: توسعه علمی و فنی در ابعاد گوناگون باید ادامه یابد البته تیم مذاکره‌کننده ممکن است لازم بداند که برخی محدودیت‌ها را قبول کند که در این زمینه حرفی نداریم اما توسعه فنی باید حتماً ادامه یابد و با قدرت پیش رود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: تأمین این خواسته‌ها برعهده مذاکره‌کنندگان است و باید با بهره‌گیری از نظرات افراد مطلع و امین و همچنین نظرات منتقدان، شیوه‌های درست مذاکراتی را پیدا و دنبال کنند.
  هشدار به سعودی‌ها
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس در بخش دیگری از سخنان خود به تحولات بسیار مهم یمن اشاره و تأکید کردند: سعودی‌ها با تجاوز به یمن، خطا و اشتباه کردند و بدعت بدی را در منطقه بنیان گذاشتند.

رهبر انقلاب کار این روزهای دولت سعودی در یمن را مشابه جنایت صهیونیست‌ها در غزه خواندند و به 2 جنبه مهم این موضوع پرداختند. ایشان اقدام علیه ملت یمن را «جنایت، نسل‌کشی و قابل تعقیب بین‌المللی» دانستند و افزودند: کشتن کودکان، تخریب خانه‌ها و نابود کردن زیربناها و ثروت‌های ملی یک کشور، جنایتی بزرگ است. رهبر انقلاب تأکید کردند: یقیناً سعودی‌ها در این مساله خسارت و ضرر خواهند کرد و به هیچ‌وجه پیروز نخواهند شد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره دلیل پیش‌بینی شکست سعودی‌ها گفتند: دلیل این پیش‌بینی واضح است، زیرا توانایی نظامی صهیونیست‌ها چندین برابر سعودی‌ها و منطقه غزه نیز یک منطقه کوچک بود اما آنها نتوانستند موفق شوند، در حالی که یمن، کشوری پهناور و با جمعیت ده‌ها میلیونی است. رهبر انقلاب تأکید کردند: سعودی‌ها در این ماجرا قطعاً ضربه خواهند خورد و بینی آنها  به خاک مالیده خواهد شد. ایشان با اشاره به سوابق سعودی‌ها در مسائل سیاست خارجی گفتند: ما با سعودی‌ها در مسائل گوناگون سیاسی اختلافات متعددی داریم اما همیشه می‌گفتیم آنها در سیاست خارجی متانت و وقار نشان می‌دهند اما چند جوان بی‌تجربه امور آن کشور را در دست گرفته‌اند و دارند جنبه توحش را بر جنبه متانت و ظاهرسازی غلبه می‌دهند که این کار قطعاً به ضررشان تمام خواهد شد. رهبر انقلاب اسلامی خطاب به دولت سعودی تأکید کردند: این حرکت در منطقه قابل قبول نیست و من هشدار می‌دهم که باید دست از حرکت جنایت‌آمیز در یمن بردارند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس به حمایت و دفاع آمریکا از دولت سعودی اشاره کردند و افزودند: این طبیعت آمریکاست که در همه قضایا به‌جای اینکه از مظلوم حمایت کند، طرف ظالم را می‌گیرد اما آنها نیز در این موضوع ضربه خواهند دید و شکست خواهند خورد. ایشان با اشاره به ادعای دخالت ایران در یمن گفتند: هواپیماهای جنایتکارشان آسمان یمن را ناامن کرده و بهانه‌های ابلهانه‌ای که از نظر خداوند، ملت‌ها و منطق بین‌المللی مردود است برای دخالت در یمن جور می‌کنند اما این کارها را دخالت نمی‌دانند و در مقابل، ایران را متهم می‌کنند. رهبر انقلاب، ملت یمن را ملتی کهن و با سابقه دیرین که ظرفیت و توانایی تعیین دولت خود را دارد خواندند و مجدداً تأکید کردند: لازم است دولت سعودی هرچه زودتر دست از این جنایت‌های فاجعه‌بار  بردارد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نقشه اولیه طراحی شده توسط بدخواهان ملت یمن را ایجاد خلأ قدرت و به‌وجود آوردن شرایطی مشابه وضعیت بسیار بد و رقت‌بار لیبی خواندند و گفتند: خوشبختانه در تحقق چنین هدفی ناکام ماندند، زیرا جوانان مؤمن، علاقه‌مند و معتقد به راه و روش حضرت امیرالمؤمنین(ع) اعم از شیعه، سنی، زیدی و حنفی مقابل آنان ایستادند و از این به بعد نیز ایستادگی کرده و پیروز خواهند شد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای بیانات خود ضمن گرامیداشت یاد مرحوم آهی، به عنوان مداحی متعهد، پایبند، خیرخواه و پرتلاش نکاتی را خطاب به مداحان متذکر شدند. «قدر دانستن فرصت حضور جمعیت انبوه بویژه جوانان در مجالس اهل بیت(ع)» و «لزوم ترویج معارف دین و سبک زندگی اسلامی و سوق دادن مخاطبان برای عمل به مسؤولیت‌های بزرگ این دوران»، اولین نکته‌ای بود که رهبر انقلاب خطاب به مداحان بیان کردند. «پرهیز از انحراف و خرافه‌گرایی و ایجاد گره در اعتقادات جوانان» نیز از دیگر نکاتی بود که رهبر انقلاب اسلامی به آن اشاره کردند.
 

سیدعلی هدایتی: در جریان جلسه غیرعلنی هفته گذشته مجلس شورای اسلامی که قرار بود در آن علی‌اکبر صالحی و محمدجواد ظریف درباره مفاد توافق لوزان به نمایندگان توضیح دهند؛ علی‌اکبر صالحی از توصیه رهبر انقلاب به جواد ظریف برای انتشار یک فکت‌شیت ایرانی جهت جلوگیری از سوء استفاده طرف مقابل مذاکرات خبر داد. او گفت در حال تهیه این فکت‌شیت هستیم. فردای آن روز صالحی در اظهارنظری دیگر تصریح کرد که فکت‌شیت ایرانی آماده شده و در اختیار ظریف قرار گرفته است. صالحی یک روز بعد نیز در گفت‌وگو با واحد مرکزی خبر اعلام کرد که فکت‌شیت ایران تهیه شده و در اختیار جواد ظریف قرار گرفته است.
این موضوع کمی دلگرم‌کننده بود. انتشار فکت‌شیت ایرانی در مقابل فکت‌شیت آمریکایی می‌توانست اثرات زیادی در پشت میز مذاکرات و نیز برآوردهای عمومی از داده‌ها و ستانده‌های مذاکرات هسته‌ای داشته باشد. با این حال اما در کمال حیرت و تنها به فاصله 2 روز، گویا نظر دولتی‌ها تغییر کرد و آنها به‌گونه‌ای سخن گفتند که گویی قرار نیست فکت‌شیت ایرانی منتشر شود! عباس عراقچی در این‌باره گفت که فعلا بنای انتشار فکت‌شیت را ندارند! از آن سو علی‌اکبر صالحی هم همین را گفت. او که خود اولین نفری بود که از دستور رهبر انقلاب به جواد ظریف برای انتشار فکت‌شیت ایرانی خبر داده بود اما در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری که پنجشنبه‌شب از شبکه دوم سیما پخش شد؛ درباره این ماجرا اظهارنظر متفاوتی کرد. صالحی درباره انتشار فکت‌شیت ایرانی گفت: «همین صحبت‌هایی که من کردم و آقای ظریف و عراقچی نیز بیان داشتند همان فکت‌شیت است.»
جدیدترین اظهارنظرهای عراقچی و صالحی درباره فکت‌شیت نشان می‌دهد جواد ظریف فعلا بنای انتشار فکت‌شیت ایرانی را ندارد.
تیم ایرانی می‌تواند چنین متنی را منتشر کند. همانگونه که اعضای تیم مذاکره‌کننده گفته‌اند؛ طرفین هرکدام می‌توانند برآورد و نوع نگاه خود نسبت به بیانیه لوزان را منتشر کنند. آمریکایی‌ها البته 2 روز قبل از قرائت بیانیه، متن مکتوب دلخواه خود را تهیه و تنها چند ساعت پس از قرائت بیانیه لوزان، آن را منتشر کردند. در ایران اما برخلاف انتظار عمومی، چنین اتفاقی نیفتاده است. یعنی مقامات مسؤول نمی‌خواهند یک متن مکتوب از برآورد ایران نسبت به بیانیه لوزان را منتشر کنند. آنها معتقدند همین اظهارنظرهای شفاهی می‌تواند رئوس یک متن مکتوب را تشکیل دهد اما حاضر نمی‌شوند همین اظهارنظرهای شفاهی خود را رسما مکتوب کنند! چرا؟
چرا جواد ظریف کاری را که آمریکایی‌ها هم پس از توافق ژنو و هم پس از بیانیه لوزان انجام داده‌اند؛ انجام نمی‌دهد؟ آیا او نمی‌خواهد یک قرائت و روایت مطلوب افکار عمومی نسبت به بیانیه لوزان مطرح شود؟ در حالی که آمریکایی‌ها با انتشار فکت‌شیت‌های خود، مارش پیروزی می‌زنند و خود را فاتح نبرد دیپلماتیک با ایران می‌دانند؛ چرا تیم جواد ظریف نیز اقدامی مشابه انجام نمی‌دهد و دستاوردهای ایران از مذاکرات هسته‌ای و بیانیه لوزان را رسما اعلام نمی‌کند؟ وقتی منتقدان داخلی اعتراض می‌کنند که چرا آمریکایی‌ها تفاسیر متفاوتی نسبت به تفاسیر شما از توافقات منتشر می‌کنند؛ ظریف و دوستان پاسخ می‌دهند که این تفسیرها برای ساکت کردن اعتراض‌های داخلی است. اگر چنین است  چرا آقایان این نسخه را در داخل کشور خودشان به اجرا نمی‌گذارند؟
به هر حال برخلاف انتظار عمومی، تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای در انتشار فکت‌شیت تعلل می‌کند. از بزرگ‌ترین آسیب‌های این اقدام، مخدوش‌شدن اعتماد عمومی نسبت به تیم مذاکره‌کننده است. اکنون امتناع از انجام یک مقابله به مثل علیه آمریکایی‌ها و عدم انتشار فکت‌شیت ایرانی می‌تواند دست طرف مقابل را در روایت آزادانه مذاکرات باز بگذارد.
در این میان نکته دیگری نیز وجود دارد که البته در فرمایشات اخیر رهبر انقلاب در دیدار مداحان مطرح شد.

رهبر انقلاب در این دیدار تصریح کردند که اطلاعات و واقعیات موجود درباره مذاکرات هسته‌ای با افکار عمومی به اشتراک گذاشته شود. ایشان تصریح کردند که نکته و موضوع مخفی در مذاکرات وجود ندارد و مردم باید در جریان قرار گیرند. البته یکی دیگر از توصیه‌های ایشان به تیم مذاکره‌کننده برگزاری جلسات متعدد با جامعه وسیع منتقدان بوده و هست. به‌رغم احساس ضرورت این اقدامات در عالی‌ترین سطح تصمیم‌گیری نظام اما متاسفانه دولتی‌ها تاکنون انگیزه‌ای برای این قبیل اقدامات از خود نشان نداده‌اند و فعلا از انتشار فکت‌شیت ایرانی بیانیه سوییس طفره می‌روند.

عبدالباری عطوان: حملات هوایی عربستان سعودی به مواضع الحوثی‌ها در یمن همچنان ادامه دارد اما تاکنون در رسیدن به بیشتر اهدافش ناکام مانده است. از سوی دیگر، با وجود اینکه جنگ علیه یمن نزدیک است به 3 هفته برسد، کسی به درخواست‌ها برای مداخله نظامی در چارچوب عملیات توفان قاطعیت توجهی نمی‌کند. منطقه شاهد تحرکات دیپلماتیک برای یافتن گزینه سیاسی با هدف برون‌رفت از بحران یمن است تا طرف‌های اصلی ائتلاف سنی متشکل از عربستان و برخی کشورهای عربی و غیرعربی مانند پاکستان و ترکیه از مخمصه دخالت زمینی خارج شوند زیرا بیشتر اعضای این ائتلاف چنین چیزی نمی‌خواهند. رجب طیب‌اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با حسن روحانی، همتای ایرانی‌اش در تهران به همه مسائل مهم در منطقه پرداخت جز مساله یمن؛ زیرا کاملا عیان بود که وی به علت بلندپروازی‌هایش درباره تبادل تجاری با ایران از پرداختن به مسائل پیچیده‌ای مانند سوریه، عراق و یمن پرهیز کرد تا مبادا سخنان وی در نقش احتمالی‌اش در آینده به عنوان میانجی برای برون‌رفت از بحران یمن تاثیرگذار باشد. در پاکستان نیز نواز شریف، نخست‌وزیر آن دچار سردرگمی بی‌سابقه‌ای شده و از پاسخ مثبت به درخواست متحد سعودی‌اش در اعزام نیروی نظامی به یمن ناتوان مانده است و علت آن نیز نگرانی وی از آغاز جنگ داخلی و ناامنی طایفه‌ای در کشورش است زیرا بیش از 20 درصد از نیروی ارتش این کشور را شیعیان تشکیل می‌دهند. (پارلمان پاکستان، دیروز از دولت این کشور خواست برای حل بحران یمن یک راهکار مسالمت‌آمیز بیابد.) از این‌رو، نواز شریف برای رایزنی عازم ترکیه شد اما در آنجا اردوغان را نیز به علت همان دلایل بیش از خود سردرگم و مردد دید. در ترکیه، بیش از 16 میلیون علوی ساکن هستند. افزون بر این، مخالفان راست ملی‌گرا و اسلام‌گرای تندرویی وجود دارند که می‌توانند برای او مشکل‌ساز شوند. چه‌بسا عربستان سعودی به طور اساسی از متحد مصری‌اش و عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهور آن ناامید شده باشد، کسی که عربستان بیش از 15 میلیارد دلار تاکنون به رژیم او کمک مالی کرده است اما او را بیشتر از همتای پاکستانی و ترکیه‌ای‌اش مردد دید. تفاوتی که بین پاکستان و مصر وجود دارد این است که نواز شریف دارای پارلمانی است که می‌تواند مخالفت آن را با اعزام نیرو بهانه قرار دهد اما عبدالفتاح السیسی چنین امکان دموکراتیکی در اختیار ندارد. شاید، به علت تردید عبدالفتاح السیسی بود که عربستان به طرف ترکیه و پاکستان متمایل شد. درست است که مانند ترکیه و پاکستان در مصر میان اهل تسنن و تشیع «عامل فرقه‌ای» وجود ندارد که بتواند جلوی سرکشی السیسی را بگیرد و بهانه را برای اجتناب از مداخله نظامی زمینی در یمن فراهم کند، ولی عامل مهم‌تری وجود دارد؛ مصر درباره یمن تجربه خونباری دارد که سبب شد این کشور جان بیش از 15 هزار نفر را به بهای آن بدهد و آن زمانی بود که قاهره برای حمایت از انقلاب یمن در سال 1962 در یمن دخالت کرد و در نتیجه شکست سال 1967 مصر در برابر اسرائیل نیز نتیجه مستقیم جنگ اول آن بود. بنابراین، اکنون پارلمان پاکستان از 3 روز پیش در حال بررسی این موضوع است و اردوغان نیز پس از دیدار با رهبر معظم ایران از مزایای حل و فصل سیاسی سخن گفت. عبدالفتاح السیسی نیز اکنون حضور کشتی‌های جنگی ایران را در تنگه باب‌المندب که ادامه مسیر آن به کانال سوئز منتهی می‌شود دنبال می‌کند و در این باره سکوت اختیار کرده و در حال بررسی اوضاع است. شاید عربستان روی «ائتلاف سنی» حساب باز کرده است که در بحبوحه بحران این کشور چندان شور و اشتیاقی [برای حمله یمن] ندارد؛ بحرانی که با انتشار اخباری درباره درگیری‌های مرزی با نیروهای حوثی در مرزهای این کشور با یمن یا حادثه تیراندازی در «ریاض» رو به وخامت نهاده که در جریان آن دو پلیس با گلوله افراد ناشناس کشته شدند. نمی‌دانیم که آیا شورای امنیت با درخواست کشورهای ائتلاف عربی مبنی بر صدور قطعنامه‌ای موافقت خواهد کرد که بر راهکار سیاسی بحران یمن از طریق گفت وگو تأکید می‌کند، ولی می‌دانیم که شورای امنیت عطوفتی نشان نخواهد داد که در بحران لیبی از خود نشان داد؛ زیرا روس‌ها و چینی‌ها همچنان نسبت به فریبی که در بحران لیبی خوردند، بسیار محتاطانه عمل می‌کنند. ما نمی‌توانیم پایان بحران یمن را پیش‌بینی کنیم، اما قدر مسلم این است که بحران در این کشور مانند سوریه و لیبی وارد حالتی از «تکرار» و «سکون» شده است؛ به‌گونه‌ای که سیاستمداران و نظامیان نیز هیچ چیز تازه‌ای نمی‌بینند که از آن سخن بگویند.
 

علیرضا پورصباغ: آرش مجیدی سال‌هاست در سینما و تلویزیون فعالیت می‌کند. با «ارمغان تاریکی» و تمام لحظات حسی این سریال میخکوبمان کرد و در «روباه» بسیار خوش درخشید. مجیدی در روباه بیش از اینکه بازیگر فیلم باشد، ستاره است. آنچه در پی خواهد آمد گفت‌وگوی صمیمانه‌ای با این بازیگر است.
 اولین نکته درباره همین مساله بازیگری است، من خیلی از بازیگران را دیده‌ام که در سریال‌های متنوع در تلویزیون می‌درخشند و نقش‌های خوب و فوق‌العاده‌ای را بازی می‌کنند اما اصلا گویی در سینما برای آنها جایی نیست. فیلمسازان جریان اصلی سینما آنها را نمی‌بینند یا وقتی هم به سینما می‌روند و امتحان خود را درست پس می‌دهند باز هم در سینما برایشان بسته‌تر می‌شود. قبل از اینکه به فیلم «روباه» و تمام حواشی آن بپردازیم می‌خواهم از اینجا شروع کنیم.
سوال خوبی است اما من هم پاسخ آن را نمی‌دانم چون من هم آدمی هستم که وسط این اتفاق هستم، آنقدر که گاهی با خودم می‌گویم شاید من خودم فکر می‌کنم که خوبم. شاید فکر می‌کنم که توانسته‌ام از پس نقش بربیایم، در حالی که اتفاقات ظاهرا این را نشان نمی‌دهد. من به‌عنوان یک بازیگر، ایرادی که به اتفاقات کنونی سینما می‌گیرم این است که یکسری بازیگر می‌بینیم که در همه کارها حضور دارند، از یک کار، شیفت می‌شوند به کار دیگر، چون جنس کارها آپارتمانی است و ژانرهای متنوعی هم کار نمی‌کنیم، خیلی گردش در جریان اصلی بازیگری را نمی‌بینیم و مخاطب باید بپذیرد که این بازیگران همیشه همین هستند و باید همه قصه را با همین بازیگران تحمل کند.
 در پروسه آسیب‌شناسی سینما، همین گزاره می‌تواند یکی از دلایل سینماگریزی مردم محسوب شود.
یکی از دلایل صددرصد همین دلیل است اما به نظر من نمی‌تواند خیلی دلیل اصلی محسوب شود. به نظرم یکی از دلایل، همین است. واقعا من خودم هم نمی‌دانم. با برخی دوستان که صحبت می‌کردیم، گفتم والله نمی‌دانم شاید من بازیگر محفلی نیستم، حقیقتا! کارگردان‌هایی که من با آنها کار کرده‌ام هم اتفاقا کارگردان‌های محفلی نیستند، چه تلویزیونی و چه سینمایی. چه مثل هادی مقدم‌دوست یا بهروز افخمی، جلیل سامان و روح‌الله حجازی، از جنس آدم‌هایی هستند که اهل سینما هستند و به‌اصطلاح این کاره‌اند تا اینکه بخواهند بیشتر به دنبال حواشی و این قبیل مسائل باشند اما به‌هر حال این مساله وجود دارد و من نمی‌دانم دلیل آن چیست.
 به نظرتان از آن دسته بازیگرانی هستید که با دفتر خاصی رابطه داشته باشید یا برای کارگردان، گل ببرید که ارتباطتان را با او حفظ کنید تا در کار بعدی هم از شما دعوت کند؟
نه، اصلا.
 چون یک دسته از بازیگران بزرگ سینما هم از این دسته کارها انجام می‌دهند، یعنی با دفتری ارتباط دارند، این ارتباط را حفظ می‌کنند تا در کار بعدی هم از آنها دعوت به همکاری شود. شما اصلا از این دسته آدم‌ها نبودید؟
نه! یعنی بلد نیستم از این کارها انجام دهم. اگر بخواهم این کار را بکنم، بدتر خرابش می‌کنم. نکته‌ای وجود دارد که خیلی مهم است، اصطلاحی وجود دارد که می‌گویند شوآف، برخی از بازیگران، شوآف را خوب بلدند، نمایش دادن خودشان را خوب بلدند. این ویژگی در وجودشان هست و اصلا هم نمی‌خواهم بگویم که چیز خوبی است یا بد! اصلا بحث ارزش‌گذاری نیست. فقط اینکه من این کار را بلد نیستم، کلا آدمی هستم که دوست دارم خیلی آرام باشم و بخزم و کلا اینطوری حال می‌کنم! برای همین اگر بخواهم آنگونه باشم چون چیزی است که از جنس من نیست، کار را خراب‌تر می‌کنم.
 من بعد از «رستگاران» یا مثلا بعد از «ارمغان تاریکی»، افق خوبی را برای شما در سینما متصور بودم اما اینطور نشد. فکر می‌کردم خواهید درخشید اما اینطور نشد. گویی چنین تعریف شده است که مثلا فلانی بازیگر تلویزیون است و باید سریال و تله بازی کند.
من حتی در خود تلویزیون هم خیلی خوش‌اقبال نبوده‌ام! که حالا مثلا بعد از ارمغان، پشت سر هم نقش اول به من پیشنهاد شود یا نقش‌های خیلی خوب دیگری به من پیشنهاد شده باشد. نه، اصلا این فضا نبود! من هنوز می‌گویم که از روی بخت و اقبالم بود که «ارمغان تاریکی» را بازی کردم، همانطور که از بخت و اقبالم بود که در رستگاران بازی کردم. البته من درباره فیلمنامه سختگیر هم هستم اما نه اینکه بخواهم حتما فیلمنامه، بهترین باشد. چون می‌گویم به‌هر حال از بین صد مورد کار خوب، فقط یکی ممکن است بهترین بشود. از کجا معلوم است که آن یک مورد به من برسد؟ واقعا سعی می‌کنم از بین فیلمنامه‌هایی که وجود دارد، براساس سلیقه و همان فهم محدودی که دارم انتخاب کنم.
 انتخاب فیلمی مثل «روباه» کمی سخت و دشوار است. در این شرایط حضور در فیلم روباه به ریسک زیادی نیاز دارد. آیا نگرش سیاسی شما برای پذیرش این نقش موثر بوده؟
نه واقعا. یعنی به آن معنا بخواهم آدم سیاسی باشم نه! ببین! یک اتفاق بد وجود دارد، حالا به تعبیر من، بد! آن هم اینکه در جهان سوم، همه چیز ما سیاسی است. یعنی از آب و نان گرفته تا هوایی که نفس می‌کشیم به‌هر حال سیاسی است! یعنی همه ما یک جور خط‌مشی و دیدگاه داریم اما اینکه بخواهم این مساله را در کار دخیل کنم که بگویم این کار بشود، به این دلیل یا فلان کار نشود، به این دلیل، نه واقعا! در حیطه بازیگری من یک بازیگرم و آسیاب باید بتواند همه چیز را خرد کند.
 پس به‌خاطر «ارمغان تاریکی» و به پیوست آن، «روباه» نمی‌توان گفت که انتخاب‌های شما سیاسی بوده‌ است یا اینکه نگاه ایدئولوژیک به قضیه داشته‌اید؟
نه واقعا! مثلا درباره «ارمغان تاریکی» اتفاقا آدمی که وجود دارد، غیرسیاسی‌ترین آدم آن جمع بوده است (در روند قصه). چون از یک جایی که خود را به صورت متظاهر، جزو مجاهدین نشان می‌دهد (به‌خاطر عشقش) می‌رود اما در انتها می‌گوید آقا من آدم عشق هستم، نه آدم این‌طرف هستم و نه آدم آن‌طرف! در کاری به اسم «روباه»، من اصلا نمی‌دانم چرا شما آن فیلم را سیاسی می‌بینید؟ یا چرا آن کاراکتر را سیاسی می‌بینید؟ او یک پلیس امنیتی است مثل همه جای دنیا. یک نیروی امنیتی که کارش حفاظت و امنیت است.
 خیلی از بازیگرها آمدند در این کار و همین که فهمیدند قصه فیلم چیست، دور بهروز را خالی کردند. این اتفاق را دیگر خودتان به چشم دیده‌اید.
از خوش‌اقبالی من بوده که نرفته‌اند و من رفتم به جایشان! (خنده) من اصلا آن‌طور به قضیه نگاه نمی‌کنم چون به‌هر حال من برای همیشه می‌خواهم در ایران زندگی کنم (چون یک حرف‌هایی می‌زنند که البته من دقیقا نمی‌دانم منظورشان چیست) به‌هر حال من دارم در این مملکت زندگی می‌کنم بعد هم در همه جای دنیا این تیپ فیلم ساخته می‌شود، فیلم پلیسی، جاسوسی.
  فکر می‌کنم فضای سینما کمی سیاسی شده است. زمانی که بهروز افخمی می‌خواست «روز شیطان» را با موضوعی شبیه همین فیلم «روباه» بسازد، این مسائل وجود نداشت یعنی مثلا منوچهر حامدی آمد در آن فیلم بازی کرد، آتیلا پسیانی بازی کرد یا عبدالرضا اکبری که ستاره آن دوران بود. ولی الان اوضاع به‌گونه‌ای است که گویی تمام افرادی که بازی در فیلم روباه را نپذیرفته‌اند، قهرمانان سیاسی سینما هستند.
مثلا «ارمغان تاریکی» درباره اتفاقاتی است که در سال‌های 60-59 افتاده است به‌هر حال از آن گذر کرده‌ایم، سالی است که به‌هر حال خیلی از مسائل آن دوران مشخص شده است. بعد هم فیلم روباه قرار نیست بخواهد تحلیلگر سیاسی باشد. درباره فیلم «روباه» هم باید بگویم که اصلا مساله هسته‌ای برای من چیز کم و بی‌ارزشی نیست و مهم‌تر از همه، قضیه ترور. به‌هر حال ترور دانشمندان برایم یک مساله و درد است. چرا؟ به‌خاطر اینکه ما مثلا سخت‌افزار انرژی اتمی یا هر چیز دیگری را می‌توانیم بیاوریم اما آد‌م‌هایی که نرم‌افزارش هستند و مال ما هستند را وقتی می‌کشند نمی‌توانیم راحت جایگزین کنیم. فرقی نمی‌کند، حتی آدم‌های سینما! ما افراد سینماگری که سینماگران خوب و توانا و فهیمی هستند، اگر اینها را خودمان بکشیم یا آنطرفی‌ها بکشند، حتی اگر کشتن شخصیت‌شان باشد، به‌هر حال این مساله یک درد است چون از دست دادن یک آدم است. به این راحتی هم جایگزین ندارد. برای همین ترور دانشمندان هسته‌ای
برای من یک درد و مساله است.
 پس ترور برای خودت مساله بود.
ترور در کل دنیا برایم دغدغه است. چرا نه؟ اما صرفا نمی‌توان گفت به این جهت که شخصی می‌گوید ترور برای من دغدغه است پس آدم سیاسی است. این است که می‌گویم ما آدم‌های جهان سوم همه چیزمان را سیاسی می‌کنیم. اصلا ربطی ندارد.
 مثلا تو اگر بروی در فلان فیلم مثل روباه بازی کنی باید انگ بازیگر حکومتی را تحمل کنی، پس به نظرم کل پیکره این سینما دولتی است و با پول حاکمیت! پس استقلال اصلا محلی از اعراب ندارد.
یک نکته‌ای هست که نمی‌دانم آیا منظورت از فیلم حکومتی، همان فیلم سفارشی است؟ ببین! من اصلا معتقدم که فیلم سفارشی، چیز بدی نیست. چرا ما فکر می‌کنیم که فیلم سفارشی، چیز بدی است؟ من معتقدم که سینمای درست، سینمای هالیوود است (تعارف هم ندارم) به‌خاطر اینکه خوش‌قصه است، خوش‌ساخت است و خوش‌ریتم است و امتحان خود را به معنای مطلق پس داده است و چرخه سیستم اقتصادی‌اش در کل دنیا می‌گردد، بهترین ابزار جنگی هم هست دیگر! الان در هر کشوری که بخواهی به آن ورود کنی و تصاحبش کنی، اول، سینمایت را می‌فرستی آنجا، آن کشور مال خودت است، همان اتفاقی که در روسیه افتاده است (بعد از فروپاشی شوروی). می‌خواهم بگویم در همان سیستم هالیوود هم فیلم‌های سفارشی کمی نداریم که بی‌نهایت خوش‌ساخت هستند و بی‌نهایت خوبند. از دوره خیلی قدیم «ویولن‌زن....» فیلم، فیلم سفارشی است تا فیلم لینکلن؟ بسیاری از این فیلم‌های سفارشی آمریکایی ارزش هنری فراوانی دارند. سینما به هرحال یک نوع ابزار است. حالا یک ابزار اقتصادی است، یک ابزار داستانگو است، یک ابزار خیلی خوب است برای سیستم نمایشی که چرخه اقتصادی خیلی خوبی هم با آن می‌گردد اما مهم‌ترین اتفاقی که هست اینکه دارد یک کار سیاسی و فرهنگی هم انجام می‌دهد. این اشتباه است که بگوییم فیلم سفارشی قرار است فیلم بدی باشد. نه اتفاقا! یک فیلم سفارشی خوب بسازید، پول را بگیرید و تبدیلش کنید به یک فیلم خوبی که مردمتان با آن ارتباط برقرار کنند و حظ ببرند، لذت ببرند.مهم‌ترین اتفاق در روباه این است که یک متن درست و درمان وجود دارد! قصه‌ای که از ابتدا تا انتهایش را می‌دانی و معلوم است و آدم قصه، سرجایش است. یعنی اضافات ندارد. برخی کارها هستند که تنه ندارند و یکسری شاخ و برگ دارند که باید تازه برایشان تنه بسازی! اما در این کار، هم تنه وجود داشت و هم شاخ و برگ. این همان کار درست و حسابی می‌شود. بعد هم یک کارگردانی وجود دارد که به معنای مطلق نسبت به سینما اشراف دارد، این مساله از ب بسم‌الله قصه‌گویی وجود دارد تا ساخت آن. آنقدر که مثلا مدیر فیلمبرداری کسی را می‌آورد که مستندساز است تا جنس تصاویر کمی به مستند گرایش پیدا کند. خب! وقتی چنین کارگردانی داری و از طرفی او بازیگری را هم خیلی خوب می‌شناسد، می‌شود یک کمک اساسی. مهم‌تر و اساسی‌تر از همه این است که ما یک کارشناس داشتیم که اصل جنس بود.
 و برای رئال‌تر شدن قصه اقدام موثر تیم سازنده چه بود؟
ما یک کارشناس امنیتی خیلی خوب داشتیم. مثلا من وقتی برای این کار رفتم، خب می‌دانید آدم کلی نمونه‌های خارجی دیده است دیگر! نمونه‌های آمریکایی دیده‌ایم. به‌هر حال روباه را با آن فیلم‌ها و الگو‌ها مقایسه می‌کنید، اگر می‌خواستیم شبیه فیلم‌های هالیوودی باشد فیلم دیگری ساخته می‌شد و دیگر ایرانی نبود. مهم‌ترین ویژگی فیلم روباه این است که مأمور امنیتی‌اش ایرانی است. مأمور ایرانی هم هست که مثلا من نوعی، هیچوقت مأمور اطلاعاتی را ندیده بودم. شما دیده بودید؟
 نه!
بسیار خب! اما عینا همین است. آدم عجیب و غریب و پیچیده‌ای نیست. واقعا همین است. آقای اصفهانی که کارشناس ما بود، آدمی است که وقتی چند نمونه از کارهایی را که کرده شنیدم، گفتم مگر می‌شود این آدم این کارها را انجام داده باشد؟! ریگی را مگر می‌شود اصلا این آدم گرفته باشد؟ اصلا به ظاهرش نمی‌خورد!
 یعنی کسی که ریگی را گرفت، مشاور شما بود؟
بله! این آدم این کار را کرده است ولی بعد با خودم گفتم چرا باید عجیب و غریب به نظر برسد؟ باید هم همین‌طور باشد. اتفاق خوب یا بدش این بود که آقای افخمی به من گفت ببین! این نمونه واقعی ماست و ما باید به این واقعیت نزدیک بشویم. بویژه درباره چیزی که تا به حال ندیده‌ایم. بویژه نمونه ایرانی‌اش را ندیده‌ایم.
 یک جایی از فیلم مرا اذیت کرد مثلا آن موقع که می‌روی دم خانه حمید (حمید گودرزی) و از آن پایین داد می‌زنی بیا پایین، وزارت اطلاعات! خیلی فان و رو نیست.
حالا من یک نکته‌ای را بگویم که خیلی بامزه است. عینا همین اتفاق برای من افتاد. خانه بودم، شبکار هم بودم یعنی یادم هست که کار، به سر ظهر هم کشیده بود. دیگر ساعت 11-10:30 کسی خانه نبود، زنگ منزل را زدند، رفتم پشت در و گفتم بله؟ گفتند: تشریف می‌آورید پایین؟ گفتم: شما؟ گفتند: از اطلاعات هستیم. گفتم: خدایا! اطلاعات؟! من؟! خانه ما؟! چه ارتباطی دارد؟ رفتم پایین که واقعا هم اطلاعات بود اما با شخص دیگری کار داشت از من می‌خواستند یک سوالی بپرسند. همین! اما دیدم در زندگی روزمره‌ این اتفاق می‌افتد. دیده‌ام. دم در خانه خودم اتفاق افتاده.
 پس در آن صحنه خودت اصلا مقاومت نکردی که مامور امنیتی خودش را این‌طوری معرفی نکند؟
نه! اگر ندیده بودم حتما می‌گفتم مگر می‌شود؟! که قطعا باز هم بهروز افخمی مرا توجیه می‌کرد که بله می‌شود!
 مشاورتان درباره آن صحنه چه گفت؟
آن روز نمی‌دانم مشاور بود یا نه! (خنده)
 بهروز هم صحنه را گرفت دیگر! من شنیدم بهروز افخمی خیلی حساس است و بازیگران را خیلی اذیت می‌کند. یعنی پلان‌ها را همین‌طور نمی‌گیرد و رد شود. با اینکه می‌دانم عجله هم داشته‌اید اما مطمئنم حساسیت‌های بهروز وجود داشت.
این اولا به معنای اذیت کردن نیست اما یک چیزی که بود و خیلی هم جذاب بود درباره بهروز (که به نظرم برای همه بازیگران ارزشمند است) خیلی خوب بازی را می‌شناسد و این ویژگی چیزی بود که من از «شوکران» به یاد دارم. اول می‌شنود، می‌گوید اگر چیزی که اجرا می‌کنی، به گوش من درست بیاید قطعا تصویرش هم درست است. یعنی اگر لحن، لحن درستی باشد، قطعا درست است اما یک چیزی که داشت و خیلی مهم بود این بود که چند جا به من گفت: آرش خوب بود اما بازی‌اش کردی! تحت هیچ شرایطی بازی‌اش نکن! حس نکنم داری بازی می‌کنی.
 برای خودت جذاب نبود که این آقای مشاور، ریگی را دستگیر کرده؟ داستان ریگی برای سینماگر و بازیگر باید خیلی جذاب باشد.
جالب بود چون من آن جریان گرفتن ریگی را یک بار هم از یکی از دوستان که مربوط به سیستم امنیت هوایی کشور هستند شنیده بودم. یگان امنیتی، حفاظت هوایی کشور. به هرحال جذاب بود دیگر! آنها از آن‌طرف قصه را تعریف می‌کنند و اینها هم از این‌طرف و هر دوی اینها با هم مچ می‌شود و جذاب می‌شود. بله! جذاب بود. ببین! خیلی کارهای عجیب و غریبی می‌کنند، اصلا شوخی ندارد! تعارف نداریم به هرحال می‌بینیم که اطراف کشورمان، چه اتفاقاتی دارد می‌افتد. از عراق، سوریه، افغانستان و منطقه حاشیه خلیج‌فارس اما کشور ما با وجود همه این اتفاقات هنوز امنیت خود را دارد. یعنی در همه این بلبشویی که دارد اتفاق می‌افتد و واقعا بی‌نهایت حفظ امنیت کشور در این شرایط، کار سختی است.
 و روباه از چه جنبه‌هایی برای تو اهمیت داشت؟
بعد از انقلاب بیش از 17 هزار ترور در کشورمان رخ داده است یعنی در واقع 17 هزار قربانی ترور. اصلا شوخی نیست! کلا نسبت به ترور مشکل دارم. قبل از اینکه فیلم را نمایش بدهند همه می‌گفتند فیلم سفارشی است در حالی که اصلا سفارشی نیست. یعنی نه به آن معنا که جایی پول داده باشد که بیا و برای ما این فیلم را بساز. اصلا اینطور نیست اما همه می‌گفتند بهروز افخمی رفته فیلمی بسازد درباره انرژی هسته‌ای و ترور و... ولی وقتی فیلم را دیدند گفتند نه! یک فیلم خوب و خوش‌ساخت است درباره مسائل جذاب امنیتی که حالا یک فان جذابی هم در فیلم وجود دارد. یکی از ویژگی‌های جذاب روباه به نظرم این است که فیلمی نیست که بگوییم حالا اکشن عجیب و غریبی دارد یا تیر و تیراندازی خاصی باشد که همدیگر را لت و پار کنند. نه اتفاقا! یک اکشن در ساخت دارد که یک التهاب خیلی خوب است به نظرم. یک نوع بازی فکری است در واقع جاسوسی‌بازی که همه مهره‌های خودشان را دارند و براساس اندیشه و فکرشان بازی می‌کنند.

بهزاد مهرکش: همه را برای پیگیری ماجرای حمله به علی مطهری در شیراز بسیج کرده بودند. مسؤولان دولتی استان فارس هم که این موضوع را در صدر امور در دست اقدام خود گذاشته بودند. دولت تمام دستگاه‌های امنیتی کشور را به خط کرد تا مشخص شود چه کسانی بودند که در شیراز با  علی مطهری زد و خورد کردند. استاندار به تهران فراخوانده شد. دولت به او هشدار داد که اگر ماجرا مشخص نشود باید از سمت خود استعفا دهد. وزارت اطلاعات و وزارت کشور با دستور مستقیم رئیس‌جمهور موظف به پیگیری ماجرا شدند. وزارت کشور کمیته ویژه‌ای در این زمینه تشکیل داد و آن را برای بررسی بیشتر به شیراز اعزام کرد. در نهایت افراد شناسایی شدند و برخی از منابع خبر از صدور قرار برای آنها دادند. به گزارش «وطن امروز»، همه این دستورات و اقدامات دولتی در یک بازه زمانی کوتاه‌ رخ داد. عزم و اراده دولت برای پیگیری ماجرای درگیری این آقازاده برای همه آشکار شد. حامیان دولت از اینکه دولت آنها نسبت به این ماجرا حساسیت نشان داد؛ خرسند بودند اما آیا این حساسیت درباره سایر شهروندان هم وجود دارد؟ هنوز دولت و در راس آن شخص رئیس دولت نه‌تنها اقدام خاصی درباره تعرض 2 پلیس سعودی به 2 نوجوان زائر ایرانی در فرودگاه جده انجام نداده بلکه از اتخاذ موضعی حداقلی در این‌باره نیز خودداری کرده است. دولت محترم که خود را در ماجرای علی مطهری دغدغه‌مند نشان داد لازم بود نسبت به جنایت فرودگاه جده که تبدیل به یک خشم عمومی در ایران از آل‌سعود شده است نیز واکنش نشان می‌داد تا از اتهام نگاه دوگانه و سیاسی به موضوعات اجتماعی مبرا شود. اگرچه ماجرای جنایت جده یک موضوع بین‌المللی بوده و قطعا ابعاد مختلف این جنایت در هیچ چارچوبی قابل قیاس با واقعه شیراز نیست اما رئیس‌جمهور تمام دستگاه‌های امنیتی، اجرایی و اطلاعاتی را برای پیگیری ماجرای علی مطهری بسیج کرد ولی جز واکنش معمول وزارت امور خارجه و توضیحات مبهم سازمان حج و زیارت، عملا دولت نسبت به این جنایت سعودی‌ها موضع سکوت اتخاد کرده است. سکوت حسن روحانی و وزیر امور خارجه در این باره در حالی است که رؤسای دو قوه دیگر درباره هتک‌حرمت 2 نوجوان ایرانی موضع صریح گرفتند و رئیس قوه قضائیه خواستار اشد مجازات برای 2 پلیس سعودی شد. البته نگاهی به رفتار دولت یازدهم در دیگر موضوعات مشابه نیز این استاندارد دوگانه را تقویت می‌کند.
رفتار دولت و سخنرانی حسن روحانی درباره ماجرای اسیدپاشی اصفهان که بلافاصله دستاویزی برای روزنامه‌های زنجیره‌ای و البته رسانه‌های ضدانقلاب در حمله به قشر متدین جامعه و فریضه امر به معروف شد هنوز از یادها نرفته است اما در مقابل و در جریان ضرب و جرح جانباز کرمانی در نشست اصلاح‌طلبان کرمان، نه‌تنها شاهد اقدامی از سوی دولت نبودیم بلکه دولتی‌ها و شخص رئیس دولت از اتخاذ موضع نیز در این ماجرا خودداری کردند. سکوت دولت در این ماجرا حتی با واکنش علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز مواجه شد و او صراحتا از وزیر کشور خواست این موضوع را نیز پیگیری کند اما آنچه اکنون مهم به نظر می‌رسد، بعد ملی و البته بین‌المللی جنایت سعودی‌ها در فرودگاه جده است. عمل شنیع تعرض 2 پلیس سعودی به 2 نوجوان زائر ایرانی آن هم در کشوری که حاکمان آن خود را خادم‌الحرمین می‌دانند موضوعی نیست که در قالب مسائل حزبی و سیاسی به آن نگاه شود. ماجرای جده به عزت و شرف ملی ما مربوط می‌شود. فراگیر شدن خشم و نفرت عمومی در شبکه‌های مجازی، تشکیل کمپین‌های تحریم عمره، حضور 100 هزار نفری مردم در بازی اخیر در ورزشگاه آزادی و کارناوال شادی مردم در پی پیروزی بر تیم سعودی و از همه مهم‌تر ورود قاطع مراجع عظام تقلید به این واقعه ناگوار، به‌خوبی حاکی از جریحه‌دار شدن احساسات عمومی در ایران است. در مقابل اما مشخص نیست چرا دولت یازدهم و البته رئیس محترم جمهوری و وزیر امور خارجه مصلحت را بر سکوت و صرفا یک واکنش حداقلی از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه دیده‌اند. به هر حال این وقایع در حافظه تاریخی ملت ایران ثبت خواهد شد. اکنون که امسال همدلی و همزبانی دولت و ملت نام نهاده شده است، لازم به نظر می‌رسد دولت محترم در اعلام انزجار نسبت به هتک‌حرمت 2 نوجوان ایرانی توسط ماموران سعودی، خود را همدل و همزبان با ملت کرده و واکنش صریح نشان داده و اقدام قاطعی صورت دهد. در این گزارش اقدامات دولت در قبال پرونده علی مطهری و پرونده ملی و بین‌المللی تجاوز در فرودگاه جده، از نظر می‌گذرد. قضاوت در این‌باره برعهده مخاطبان خواهد بود.

شادی گل مهدی طارمی به النصر عربستان بازخورد فراوانی داشت. سعودی‌ها که در بازی رفت بعد از گل سوم دقیقا چنین شادمانی‌ای را انجام داده بودند حالا ادعا می‌کنند این حرکت مهاجم پرسپولیس درست نبوده است. البته عده‌ای از داخلی‌ها هم که مشخص نیست چرا نگران منافع عربستان هستند صحبت از جوانمردی ورزشی می‌کنند. البته طارمی دقیقا همان کاری را کرد که بازیکن النصر انجام داد. او دستش را به زیر گلویش برد به معنی تمام شدن کار النصر. در بازی رفت هم بازیکن سعودی همین کار را کرده بود. در ادامه به واکنش‌های افراد مختلف می‌پردازیم. فیصل بن ترکی، رئیس باشگاه النصر عربستان در گفت‌وگویی زنده در برنامه «فی‌المرمی» شبکه العربیه از آنچه در ایران با آن مواجه شد، با اصطلاح بحث‌برانگیز «تروریسم ورزشی» نام برد! وی در این زمینه با مطرح کردن یک ادعای واهی گفت: آنچه در تهران روبه‌روی خود می‌دیدیم، شرایطی بود که تنها عبارت تروریسم ورزشی بیانگر آن است. فیصل ادامه داد: ما در تهران با شعار‌های نژادپرستانه روبه‌رو شدیم. هنگامی که کاروان‌مان برای مدت 2 ساعت در فرودگاه بود، به ما اهانت‌های فراوانی شد. ما از AFC شکایت داریم که تضمین مناسبی به منظور آرامش بازیکنان‌‌مان ارائه نداد. ما شکایت داریم. فیصل بن ترکی که 43 سال دارد، از شاهزادگان سعودی است. گفتنی است معنای اصطلاحی واژه «تروریسم» که در 10 سال اخیر بسیار شایع شده است، «پیش بردن اهداف با ابزار هراس‌افکنی است». فیصل بن ترکی در حالی این ادعا را مطرح کرده که همواره سازمان‌های بین‌المللی فوتبال از جمله کنفدراسیون فوتبال آسیا، فدراسیون بین‌المللی فوتبال و اتحادیه فوتبال اروپا و... بارها اعلام کرده‌اند هیچ مدیر و ورزشکار حرفه‌ای حق ندارد مسائل سیاسی را در فوتبال و ورزش دخالت دهد. این ادعای رئیس باشگاه النصر عربستان مصداق بارز دخالت سیاست در امر ورزش است و به کار بردن واژه تروریسم ورزشی می‌تواند تبعات سنگینی را برای یک مدیر ورزشی و باشگاه مربوطه در پی داشته باشد، اگرAFC با دقت به این مساله ورود کند. در جریان بازی تیم‌های پرسپولیس ایران و النصر عربستان بیش از 100 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی حاضر شدند و با شور و هیجان خاصی نماینده ایران را مورد تشویق قرار دادند، تعداد پرشمار هواداران از جمله اهداف اصلی مدیران ارشد AFC است تا بلکه بتوانند شور و هیجان فوتبالی را در قاره آسیا افزایش دهند اما شکست النصر آن هم در روزی که نیاز مبرمی به پیروزی داشتند به مذاق سعودی‌ها خوش نیامده و حالا از هر ترفندی استفاده می‌کنند تا شکست در آزادی را توجیه کنند.
نژادفلاح: در بیانیه‌ای جواب سعودی‌ها را می‌دهیم
قائم‌مقام باشگاه پرسپولیس از انتشار بیانیه‌ای در پاسخ به اظهارات کذب مسؤولان باشگاه النصر عربستان خبر داد. در پی اظهارات توهین‌آمیز رئیس باشگاه النصر عربستان درباره هواداران پرسپولیس که کار آنها را تروریسم ورزشی نامیده بود، باشگاه پرسپولیس قصد دارد با انتشار بیانیه‌ای پاسخ این اظهارات کذب را بدهد. محمدحسن نژادفلاح در این باره گفت: به عوامل باشگاه دستور داده‌ام تمام اظهارات رسمی مسؤولان این باشگاه را جمع‌آوری کنند تا در ابعاد مختلف هر چه را گفته‌اند پاسخ دهیم. وی ادامه داد: آنها حتی پیش از این گفته بودند بازی در زمین تهران برایشان مثل یک زمین جنگ است و حتی لباسی هم که در بازی به تن داشتند پیام داشت که ما با بررسی همه‌جانبه پاسخی به آنها خواهیم داد. قائم‌مقام باشگاه پرسپولیس در پاسخ به این سوال که آیا این باشگاه از النصر عربستان شکایت خواهد کرد، اظهار داشت: درباره شکایت کردن از این باشگاه هم در این بیانیه صحبت خواهیم.
پاسخ باشگاه پرسپولیس به انتقاد سرمربی النصر از شادی گل طارمی
مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس گفت: سرمربی تیم النصر عربستان در حالی از شادی گل مهدی طارمی انتقاد می‌کند که یادش رفته مشابه همین کار را بازیکن خودشان در بازی رفت انجام داد. حسین قدوسی درباره پیروزی تیم فوتبال پرسپولیس مقابل النصر عربستان گفت:‌ زمانی که ما در عربستان به این تیم باختیم سرمربی اروگوئه‌ای این تیم به من گفت ما آماده هستیم تا به عروسی 100 هزار نفره در تهران بیاییم اما آنها روز چهارشنبه دیدند که نه تنها برایشان عروسی نگرفتیم بلکه یک جهنم 100 هزار نفره برایشان ساختیم. وی ادامه داد: بعد از پایان دیدار رفت قصد داشتم از سرمربی النصر چند سوال بپرسم و در نزدیکی رختکن این تیم توانستم توسط مترجمش با او صحبت کنم. من به خورخه‌ داسیلوا گفتم که شما در تهران با حضور 100 هزار تماشاگر کارتان سخت می‌شود که او گفت ما به این تعداد تماشاگر عادت داریم و مشکلی هم از این بابت نیست و می‌خواهیم در تهران به عروسی 100 هزار نفره برویم. البته او با این صحبت‌ها می‌خواست به تیمش روحیه بدهد غافل از اینکه عروسی در تهران برای آنها تبدیل به جهنم خواهد شد. مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس درباره انتقاد سرمربی النصر از شادی گل  مهدی طارمی در بازی روز چهارشنبه گذشته تصریح کرد:‌ داسیلوا در حالی از شادی گل بازیکن ما انتقاد کرد که یادش رفته در بازی رفت بازیکن این تیم و تماشاگرانشان بعد از گل سوم النصر چه حرکتی کردند. همان حرکت باعث ناراحتی بازیکنان ما شد و قصد جبران آن را داشتند. قدوسی در پایان خاطرنشان کرد: چون ملیت خورخه داسیلوا اروگوئه‌ای بود از او درباره گاز گرفتن برخی بازیکنان توسط لوئیز سوارز هموطن او پرسیدم که این مربی اعلام کرد این مسائل جزئی از فوتبال است اما جالب اینجاست که حرکت طارمی را که مشابه حرکت بازیکن خودشان بود را غیرعادی می‌داند و از آن انتقاد می‌کند. آن هم در حالی که بازیکن خودشان دقیقاً چنین کاری را انجام داده بود.
کفشگری: به شرط شادی گل مخصوص پنالتی را به طارمی دادم
از سوی دیگر هافبک پرسپولیس گفت: به طارمی گفتم به شرطی می‌گذارم پنالتی بزند که بعد از گل آن شادی خاص را انجام دهد. مهرداد کفشگری درباره پیروزی پرسپولیس مقابل النصر عربستان اظهار داشت: واقعاً بازی جذابی بود. وقتی 100 هزار تماشاگر را در ورزشگاه آزادی دیدیم مسؤولیت‌مان چند برابر شد و با تمام وجود بازی کردیم. هافبک تیم فوتبال پرسپولیس درباره خوشحالی بعد از گل مهدی طارمی که باعث ناراحتی النصری‌ها شده است، خاطرنشان کرد: پیش از بازی قرار بود اگر پنالتی شد من بزنم و اتفاقاً توپ را هم گرفتم تا خودم پنالتی بزنم اما طارمی مرا قسم داد تا بگذارم او پنالتی را بزند. به طارمی گفتم به شرطی می‌گذارم پنالتی بزند که بعد از گل چنین شادی انجام دهد.کفشگری درباره اینکه چرا بعد از گل طارمی به سمت نیمکت النصر رفته و خوشحالی عجیبی انجام داده است، گفت: ببینید! عربستانی‌ها عادت دارند ایرانی‌ها را اذیت کنند. چند روز قبل از بازی هم اتفاقی در عربستان رخ داد که شرم دارم آن را بیان کنم به همین خاطر این کار را انجام دادم. فکر می‌کنم النصری‌ها لیاقت چنین برخوردی را داشتند، چون ما را در بازی رفت خیلی آزار دادند. وی ادامه داد: حتی اگر کارت قرمز هم می‌گرفتم باید چنین حرکتی را انجام می‌دادم، چون بعد از بازی رفت با النصر بشدت تحت فشار بودیم.