شادی گل مهدی طارمی به النصر عربستان بازخورد فراوانی داشت. سعودی‌ها که در بازی رفت بعد از گل سوم دقیقا چنین شادمانی‌ای را انجام داده بودند حالا ادعا می‌کنند این حرکت مهاجم پرسپولیس درست نبوده است. البته عده‌ای از داخلی‌ها هم که مشخص نیست چرا نگران منافع عربستان هستند صحبت از جوانمردی ورزشی می‌کنند. البته طارمی دقیقا همان کاری را کرد که بازیکن النصر انجام داد. او دستش را به زیر گلویش برد به معنی تمام شدن کار النصر. در بازی رفت هم بازیکن سعودی همین کار را کرده بود. در ادامه به واکنش‌های افراد مختلف می‌پردازیم. فیصل بن ترکی، رئیس باشگاه النصر عربستان در گفت‌وگویی زنده در برنامه «فی‌المرمی» شبکه العربیه از آنچه در ایران با آن مواجه شد، با اصطلاح بحث‌برانگیز «تروریسم ورزشی» نام برد! وی در این زمینه با مطرح کردن یک ادعای واهی گفت: آنچه در تهران روبه‌روی خود می‌دیدیم، شرایطی بود که تنها عبارت تروریسم ورزشی بیانگر آن است. فیصل ادامه داد: ما در تهران با شعار‌های نژادپرستانه روبه‌رو شدیم. هنگامی که کاروان‌مان برای مدت 2 ساعت در فرودگاه بود، به ما اهانت‌های فراوانی شد. ما از AFC شکایت داریم که تضمین مناسبی به منظور آرامش بازیکنان‌‌مان ارائه نداد. ما شکایت داریم. فیصل بن ترکی که 43 سال دارد، از شاهزادگان سعودی است. گفتنی است معنای اصطلاحی واژه «تروریسم» که در 10 سال اخیر بسیار شایع شده است، «پیش بردن اهداف با ابزار هراس‌افکنی است». فیصل بن ترکی در حالی این ادعا را مطرح کرده که همواره سازمان‌های بین‌المللی فوتبال از جمله کنفدراسیون فوتبال آسیا، فدراسیون بین‌المللی فوتبال و اتحادیه فوتبال اروپا و... بارها اعلام کرده‌اند هیچ مدیر و ورزشکار حرفه‌ای حق ندارد مسائل سیاسی را در فوتبال و ورزش دخالت دهد. این ادعای رئیس باشگاه النصر عربستان مصداق بارز دخالت سیاست در امر ورزش است و به کار بردن واژه تروریسم ورزشی می‌تواند تبعات سنگینی را برای یک مدیر ورزشی و باشگاه مربوطه در پی داشته باشد، اگرAFC با دقت به این مساله ورود کند. در جریان بازی تیم‌های پرسپولیس ایران و النصر عربستان بیش از 100 هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی حاضر شدند و با شور و هیجان خاصی نماینده ایران را مورد تشویق قرار دادند، تعداد پرشمار هواداران از جمله اهداف اصلی مدیران ارشد AFC است تا بلکه بتوانند شور و هیجان فوتبالی را در قاره آسیا افزایش دهند اما شکست النصر آن هم در روزی که نیاز مبرمی به پیروزی داشتند به مذاق سعودی‌ها خوش نیامده و حالا از هر ترفندی استفاده می‌کنند تا شکست در آزادی را توجیه کنند.
نژادفلاح: در بیانیه‌ای جواب سعودی‌ها را می‌دهیم
قائم‌مقام باشگاه پرسپولیس از انتشار بیانیه‌ای در پاسخ به اظهارات کذب مسؤولان باشگاه النصر عربستان خبر داد. در پی اظهارات توهین‌آمیز رئیس باشگاه النصر عربستان درباره هواداران پرسپولیس که کار آنها را تروریسم ورزشی نامیده بود، باشگاه پرسپولیس قصد دارد با انتشار بیانیه‌ای پاسخ این اظهارات کذب را بدهد. محمدحسن نژادفلاح در این باره گفت: به عوامل باشگاه دستور داده‌ام تمام اظهارات رسمی مسؤولان این باشگاه را جمع‌آوری کنند تا در ابعاد مختلف هر چه را گفته‌اند پاسخ دهیم. وی ادامه داد: آنها حتی پیش از این گفته بودند بازی در زمین تهران برایشان مثل یک زمین جنگ است و حتی لباسی هم که در بازی به تن داشتند پیام داشت که ما با بررسی همه‌جانبه پاسخی به آنها خواهیم داد. قائم‌مقام باشگاه پرسپولیس در پاسخ به این سوال که آیا این باشگاه از النصر عربستان شکایت خواهد کرد، اظهار داشت: درباره شکایت کردن از این باشگاه هم در این بیانیه صحبت خواهیم.
پاسخ باشگاه پرسپولیس به انتقاد سرمربی النصر از شادی گل طارمی
مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس گفت: سرمربی تیم النصر عربستان در حالی از شادی گل مهدی طارمی انتقاد می‌کند که یادش رفته مشابه همین کار را بازیکن خودشان در بازی رفت انجام داد. حسین قدوسی درباره پیروزی تیم فوتبال پرسپولیس مقابل النصر عربستان گفت:‌ زمانی که ما در عربستان به این تیم باختیم سرمربی اروگوئه‌ای این تیم به من گفت ما آماده هستیم تا به عروسی 100 هزار نفره در تهران بیاییم اما آنها روز چهارشنبه دیدند که نه تنها برایشان عروسی نگرفتیم بلکه یک جهنم 100 هزار نفره برایشان ساختیم. وی ادامه داد: بعد از پایان دیدار رفت قصد داشتم از سرمربی النصر چند سوال بپرسم و در نزدیکی رختکن این تیم توانستم توسط مترجمش با او صحبت کنم. من به خورخه‌ داسیلوا گفتم که شما در تهران با حضور 100 هزار تماشاگر کارتان سخت می‌شود که او گفت ما به این تعداد تماشاگر عادت داریم و مشکلی هم از این بابت نیست و می‌خواهیم در تهران به عروسی 100 هزار نفره برویم. البته او با این صحبت‌ها می‌خواست به تیمش روحیه بدهد غافل از اینکه عروسی در تهران برای آنها تبدیل به جهنم خواهد شد. مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس درباره انتقاد سرمربی النصر از شادی گل  مهدی طارمی در بازی روز چهارشنبه گذشته تصریح کرد:‌ داسیلوا در حالی از شادی گل بازیکن ما انتقاد کرد که یادش رفته در بازی رفت بازیکن این تیم و تماشاگرانشان بعد از گل سوم النصر چه حرکتی کردند. همان حرکت باعث ناراحتی بازیکنان ما شد و قصد جبران آن را داشتند. قدوسی در پایان خاطرنشان کرد: چون ملیت خورخه داسیلوا اروگوئه‌ای بود از او درباره گاز گرفتن برخی بازیکنان توسط لوئیز سوارز هموطن او پرسیدم که این مربی اعلام کرد این مسائل جزئی از فوتبال است اما جالب اینجاست که حرکت طارمی را که مشابه حرکت بازیکن خودشان بود را غیرعادی می‌داند و از آن انتقاد می‌کند. آن هم در حالی که بازیکن خودشان دقیقاً چنین کاری را انجام داده بود.
کفشگری: به شرط شادی گل مخصوص پنالتی را به طارمی دادم
از سوی دیگر هافبک پرسپولیس گفت: به طارمی گفتم به شرطی می‌گذارم پنالتی بزند که بعد از گل آن شادی خاص را انجام دهد. مهرداد کفشگری درباره پیروزی پرسپولیس مقابل النصر عربستان اظهار داشت: واقعاً بازی جذابی بود. وقتی 100 هزار تماشاگر را در ورزشگاه آزادی دیدیم مسؤولیت‌مان چند برابر شد و با تمام وجود بازی کردیم. هافبک تیم فوتبال پرسپولیس درباره خوشحالی بعد از گل مهدی طارمی که باعث ناراحتی النصری‌ها شده است، خاطرنشان کرد: پیش از بازی قرار بود اگر پنالتی شد من بزنم و اتفاقاً توپ را هم گرفتم تا خودم پنالتی بزنم اما طارمی مرا قسم داد تا بگذارم او پنالتی را بزند. به طارمی گفتم به شرطی می‌گذارم پنالتی بزند که بعد از گل چنین شادی انجام دهد.کفشگری درباره اینکه چرا بعد از گل طارمی به سمت نیمکت النصر رفته و خوشحالی عجیبی انجام داده است، گفت: ببینید! عربستانی‌ها عادت دارند ایرانی‌ها را اذیت کنند. چند روز قبل از بازی هم اتفاقی در عربستان رخ داد که شرم دارم آن را بیان کنم به همین خاطر این کار را انجام دادم. فکر می‌کنم النصری‌ها لیاقت چنین برخوردی را داشتند، چون ما را در بازی رفت خیلی آزار دادند. وی ادامه داد: حتی اگر کارت قرمز هم می‌گرفتم باید چنین حرکتی را انجام می‌دادم، چون بعد از بازی رفت با النصر بشدت تحت فشار بودیم.

مهدی طاهرخانی: یکی از برچسب‌هایی که اهالی فوتبال به‌راحتی به یکدیگر، مخصوصا به مربیان خارجی می‌زنند؛ دلالی است. درباره کی‌روش دو سال و اندی قبل پا را فراتر از این گذاشتند و مدعی شدند او بازی ایران و قطر را فروخته است! بزرگ‌ترین اتهامی که می‌شود به یک مربی خارجی زد همین بود. هفته قبل نکونام روی خط 90 آمد و فاش کرد؛ کفاشیان در فاصله یک هفته مانده به بازی سرنوشت‌ساز قطر و ایران در دوحه، چگونه نگران خیانت تاریخی کی‌روش بود. آن روز بردیم و دست آخر به جام جهانی رفتیم. رو سیاهیش هم ماند به چهره مروجان آن تفکر به غایت کثیف.  حالا وزارت ورزش دولت یازدهم همان ادعاهای واهی و شرم‌آور را به گونه دیگر تکرار می‌کند و بعضی از اهالی رسانه هم خواسته و ناخواسته هیزم بر این آتش شرم‌آور می‌اندازند. کسانی به کی‌روش اتهام دلالی از امثال حقیقی و منتظری را می‌زنند که از دو واقعیت بزرگ بی‌خبرند:
١- قرارداد کی‌روش در سطح و اندازه‌های بهترین مربیان جهان است. یک رقم درشت و بزرگ که کی‌روش را بی‌نیاز از هرگونه آفتابه‌دزدی می‌کند. ما فارغ از اینکه بدانیم پیشینه این مرد چیست و در کجاها با چه مبالغی مشغول به‌کار بوده، احساس می‌کنیم مثلا حقیقی با آن قرارداد نازلش در پنافیل پرتغال توانسته، دم کی‌روش را ببیند. لابد گلر تیم‌ملی که اینک صاحب رکورد تنها کلین‌شیت تاریخ فوتبال ایران در جام‌جهانی است، با یک گوشی آیفون سیکس پلاس توانسته کی‌روش را مجاب کند که او مرد شماره یکش باشد! کاش برای یکبار،تنها یکبار، وزارت ورزش همه مدارکش را دال بر دلال بودن کی روش افشا کند. آنها که سند دائم‌الخمری کرانچار را کشف کردند و این بلا را سر تیم امید آوردند کاش دست کی‌روش را زودتر رو کنند، قبل از اینکه او تا چند وقت دیگر با تیم‌ملی یکی از کشورهای منطقه اسکاندیناوی قرارداد ببندد.
٢- دلال کیست؟ کی‌روش با قرارداد سفت و سخت چند میلیون یورویی که تنها جرمش بها دادن به حقیقی و منتظری است یا سرمربی تیم وزارت ورزش که در طول ٧ ماه بازیکنانی را به تیمش آورد که فضانوردان ایستگاه فضایی هم از آن بالا بوی دلالی و پورسانتش را استشمام کردند. چشمانتان را باز کنید؛ کارنامه منتظری و حقیقی در تیم‌ملی روشن است، آنها قبل از کی‌روش ملی‌پوش بودند و بعد از آن هم خواهند بود اما بروید ببینید چرا از ٩ خرید جدید تیم تحت نظر وزارت ورزش تنها ٣ نفر بازی می‌کنند و بقیه در حد نیمکت هم نیستند. وزارت ورزش بدیهیات پیش روی چشمش را که هر نابینایی با دیده دلش آن را می‌بیند نمی‌بینید آن وقت در اکتشافی بهت‌آور مدرک دلالی کی‌روش را با ذره‌بین کشف می‌کند.  نه اینکه ذوب در کی‌روش باشیم و بگوییم کارلوس برود ما می‌مانیم و یک تیم‌ملی خاکستر؛ مساله این است که اگر او برود باید سراغ بزرگ‌تر از کی‌روش برویم نه مردان به مراتب کوچک‌تر. از سویی کارنامه کی‌روش اگر هزار و یک ایراد داشته باشد و حتی اگر که با عینک دبیرکل هم آن را تصحیح کنیم به هر چیزی می‌رسیم جز دلالی. اصلا او دفاعی است، فوتبالش هم به‌زعم عده‌ای از منتقدان چرک است، اصلا در یک کلام دیکتاتور است اما دلالی، تعاریف خودش را دارد که آدرس سر راستش را می‌توانید در حوالی یکی از معروف‌ترین باشگاه‌های ایران پیدا کنید.  وزارت ورزش، سایر مدعیان، کلا هر که هر چه می‌داند همین الان آن را افشا کند؛ قبل از اینکه کی‌روش برود و ما بمانیم در تفکر گزینش بین فرکی، منصوریان و یحیی. ما استاد گند زدن به داشته‌هایمان هستیم، به وقتش خوب ضدخارجی می‌شویم، کور خود و بینای دیگران و وقتی شواهد زنده دلالیسم مربی وطنی را به روشنی خورشید نمی‌بینیم، آن وقت شرلوک هولمزوار کاشف تاریک دیگران می‌شویم و اکتشافاتی می‌کنیم به افتضاح فروختن نتیجه بازی ایران و قطر.
 

مهدی امیرپور: مهدی طارمی شاید نتواند روزی به جایی که در آرزوهای بچگی‌اش می‌دیده، برسد اما با روراستی که چهارشنبه‌شب با خودش و با دل خشمگینش داشت، جایگاه مهمی در دل اجتماعش به دست آورد.
یک- فوتبال، این جادویی‌ترین پدیده مخلوق انسان متمدن، جایی شده برای دوا کردن دردها. برای گفتن‌‌ها و فریاد زدن‌ها. برای خالی کردن توی دل‌مانده‌هایی که نمی‌شود هیچ‌کجا گفت. پروتستان‌های متعصب پایتخت اسکاتلند، کجا می‌توانند آنطور که در داربی جلوی کاتولیک‌ها می‌ایستند، بایستند. اصلا چرا راه دور برویم؟ نجیب‌های افغانستان کی می‌توانند در خاک کشوری که مجبور شده‌اند برای یک لقمه نان، بودن در آن را و جان کندن را به بازگشت ترجیح دهند، خودی نشان دهند آنطور که در مقدماتی المپیک نشان دادند؟ فوتبال مدت‌هاست عرصه صف‌کشی شده. جدایی‌طلب‌ها، ناراضی‌ها، راضی‌ها و هرکسی که دلش با اتفاقی تکان خورده، توی زمین فوتبال می‌تواند حرفش را بزند. می‌تواند پیغامش را به دنیا برساند بدون اینکه چیزی بیشتر از مدتی محرومیت و جریمه در انتظارش باشد که این محرومیت و جریمه قطعا از عواقب رساندن پیغام بیرون از زمین فوتبال به مراتب بهتر خواهد بود.
دو– پسرک اهل جنوب، مثل همه اسلاف سرزمینش اهل جنگیدن تا آخرین نفس برای گرفتن حق است. شاید هرکسی جای او بود برای مهاجم اول پرسپولیس شدن، حتی همین تیم درب و داغون، اینقدر خودش را نمی‌کشت. مهدی اما تلاش می‌کند، جان می‌کند و حقش را هم می‌گیرد. شاید آنقدرها هم خوب نباشد حتی اما تلاشش آنقدر هست که او را به جایی که می‌خواهد می‌رساند. او حالا پیش چشم‌های برانکو خوش‌رقصی کرده؛ کسی چه می‌داند، شاید می‌تواند بهتر از این هم باشد.
سه- آن یکی که قبل از پنالتی به گلر نشان داد چطور می‌خواهد بدبختش کند، چیپ زد و خوشحالی نکرد، چه‌گوارای فوتبال مملکتش بود. از این چریک‌بازی‌ها زیاد درآورده بود. همه می‌دانستند اگر قرار باشد پیغامی از دل یک مسابقه فوتبال صادر شود، او بهترین پیغام‌رسان است. این یکی اما هنوز اول راه است؛ اصلا پشت خط ایستاده اما شروع خوبی داشت. او پیغامی که باید را رساند. پاسخ حرکت بازیکن النصر در بازی رفت، تکرارش توسط هواداران میزبان آن بازی و مهم‌تر، پیغام خشم مردمی که به عفت‌شان توهین شده. پسرک تمام اصالت جنوبی‌اش را پشت پای راستش جمع کرده بود که چیپ بزند؛ آن هم چه چیپی. توپ به خط نرسیده طاقتش طاق شد و تمام؛ دگردیسی روح فوتبال، حریف را بهم ریخت. لگد زدن‌ها، دعوا راه‌انداختن‌ها و حتما فحاشی‌های آنچنانی. او آنطور که می‌خواست و آنطور که دلش می‌گفت، حریف را بهم ریخت. حریفی که باید می‌دانست وقتی به آزادی آمدی وقتی مردم روی سکوهای طبقه دوم نشسته‌اند، باید منتظر انتقام آنها باشد.
چهار و آخر– خواه ناخواه، فوتبال جای گفتن نگفتنی‌هاست. جای گفتن حرف دل اجتماعی که نمی‌تواند حرفش را جای دیگر بگوید. فوتبال قرار است جایی برای سردادن فریاد صلح و آشتی باشد؛ جایی برای خواندن سرودهای خوب اما چطور می‌شود مردمی نجیب را که نجابت‌شان لکه‌دار شده از انتقام‌جویی، از فریاد زدن و از خشمگین بودن منصرف کرد.
مهدی طارمی شاید نتواند روزی به جایی که در آرزوهای بچگی‌اش می‌دیده، برسد اما با روراستی که چهارشنبه‌شب با خودش و با دل خشمگینش داشت جایگاه مهمی در دل اجتماعش به دست آورد.

آمار‌ها از برتری لوئیس انریکه نسبت سه سرمربی سابق بارسلونا در 46 بازی رسمی این تیم حکایت می‌کنند. منتقدان زیادی می‌خواهند عملکرد انریکه در بارسلونا را زیر سوال ببرند اما حقیقتا نمی‌توانند منکر تاثیر او در این تیم شوند. بارسلونا در این فصل 39 بازی از 46 بازی رسمی خود را با پیروزی پشت سر گذاشته است. آخرین پیروزی آبی و اناری‌ها چهارشنبه‌شب با برد 4 بر صفر برابر آلمریا در نوکمپ به دست آمد. با این برد، بارسلونا در عصر انریکه در 78/84 درصد بازی‌های خود پیروز شده است. این آمار می‌تواند شنبه در ورزشگاه سانچس پیسخوان برابر سویا، به 1/85 درصد افزایش یابد.
 

گزارش پایگاه 360
«ابهام» در آینده فوتبال ایران پس از کی‌روش
پایگاه اسپورت 360 رفتن کارلوس کی‌روش از فوتبال ایران را آغاز دورانی «مبهم» برای این تیم‌ملی توصیف کرد. به نظر می‌رسد دوران کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران به پایان رسیده است و این مربی پرتغالی دیگر روی نیمکت تیم‌ملی ایران نخواهد نشست. البته علی کفاشیان، رئیس فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد دیروز (جمعه) آخرین مهلت کی‌روش برای پاسخ دادن به فدراسیون فوتبال ایران بوده است. پایگاه اسپورت 360 در گزارشی به حضور کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران پرداخت و نوشت: در 4 سال حضور کی‌روش در فوتبال ایران، این مربی بارها از فدراسیون فوتبال ایران درخواست کرد تا تیمش با تیم‌های بزرگ بازی کند و در نهایت به آرزوی خود رسید و ایران برابر دو تیم شیلی و سوئد به میدان رفت؛ دیدارهایی که به نظر می‌رسد آخرین حضور مرد پرتغالی روی نیمکت ایران بوده‌ است. حالا احتمالا فرد دیگری از این بازی‌های دوستانه سود خواهد برد. کی‌روش در فوتبال ایران مربی محبوبی است و توانسته هواداران را با خود همراه کند. او در دو دیدار آخر ایران به‌عنوان مربی نتایج خوبی را به دست آورد. برتری برابر شیلی نتیجه خیره‌کننده‌ای‌ برای فوتبال ایران بود. برابر سوئد نیز در حالی ایران با نتیجه 3 بر یک شکست خورد که این فرصت را داشت تا بازی را به تساوی بکشاند ولی گل دقایق پایانی میزبان باعث شد اختلاف به 2 گل برسد. به نظر می‌رسید این مربی پرتغالی تاثیر خود را روی فوتبال ایران گذاشته است. پیروزی در میدان اولسان باعث شد کی‌روش به مربی محبوب ایرانی‌ها تبدیل شود، چرا که 4 سال قبل همین کره سد راه ایران برای رسیدن به جام‌جهانی شده بود. جنگ روانی کی‌روش با مربی کره‌ای نیز محبوبیت او را دو چندان کرد. وقتی کی‌روش می‌دید کره‌جنوبی و ژاپن برای برگزاری بازی دوستانه با تیم‌های بزرگ راهی مناطق مختلف جهان می‌شوند، خیلی ناراحت می‌شد. او مجبور بود تنها این بازی‌ها را ببیند و برای خود اردوهای تمرینی و بازی برابر تیم‌های نه چندان بزرگ برگزار کند. این برای تیمی که در جام‌جهانی بهترین تیم آسیا بود، اتفاق عجیبی بود. ایران در برزیل نشان داد بدون تمرین خوب نیز می‌شود کارهای بزرگ کرد. آنها با نیجریه به تساوی رسیدند و برابر آرژانتین با بازی زیبای خود قلب‌های هواداران فوتبال را تسخیر کردند و تنها برابر بوسنی خط دفاع ایران ضعیف کار کرد. اگر بازی با بوسنی را کنار بگذاریم، ایران در جام‌جهانی نمایش خوبی داشت و بهترین تیم آسیا بود. ایران در صورت رفتن کی‌روش نیز به یک مربی بزرگ خارجی نیاز دارد تا بتواند پایش را فراتر بگذارد و بخواهد اهداف خودش را دنبال کند. یک مربی با کاریزمایی بیشتر. تیم‌ملی ایران در جام ملت‌های آسیا نیز نمایش خوبی داشت و تنها بدشانسی باعث نرسیدن این تیم به جمع 4 تیم پایانی شد. ایران در این جام بازیکنان جوانی چون مرتضی پورعلی‌گنجی را به فوتبال معرفی کرد.

بازی باخت- باخت وزارت و فدراسیون
تو عامل رفتن کی‌روش بودی!
وزیر ورزش نگران است با اتفاقاتی که در مذاکرات کفاشیان و کی‌روش می‌افتد، همه این وزارت را عامل جدایی سرمربی تیم‌ملی بدانند. زمانی که رضا حسنی‌خو به‌عنوان نماینده وزارت ورزش در مذاکرات کفاشیان و کی‌روش انتخاب شد، ابتدا تصور می‌شد هدف گودرزی از این کار فشار بیشتر بر سرمربی تیم‌ملی و قطعی کردن پایان همکاری با او باشد اما حالا به نظر می‌رسد هدف اصلی وزیر ورزش کنترل مذاکرات کفاشیان و کی‌روش است. گودرزی از مدت‌ها قبل از طریق اطرافیان کفاشیان فشار روی فدراسیون برای قطع همکاری با کی‌روش را آغاز کرد. تلاشی که در نهایت به‌خاطر حمایت رسانه‌ها و افکار عمومی از کی‌روش ناکام ماند. حالا کی‌روش بعد از چند پیشنهاد خوب از انگلیس و قطر و جلسه‌ای بسیار بد با اسدی، تصمیم به جدایی گرفته است. جدایی کی‌روش با سناریوی فعلی، فقط یک برنده دارد. علی کفاشیان هم توانسته از سرمربی گرانقیمت و پردردسر تیم‌ملی راحت شود، هم دستور وزیر را اجرا کند و هم تمام هزینه‌های قطع همکاری را روی دوش وزارت ورزش بیندازد. حرف‌های کی‌روش درباره اسدی و حضور کفاشیان در برنامه 90 به‌عنوان حامی کی‌روش باعث شده انگشت اتهام به سمت وزارت ورزش برود. جلسات بی‌نتیجه و متشنج کفاشیان و کی‌روش هم احتمال ادامه همکاری سرمربی فعلی تیم‌ملی را پایین‌تر آورده است. وزیر ورزش که نمی‌خواهد «بدمن» ماجرا باشد، حسنی‌خو را به مذاکرات اضافه کرده تا مستقیم روی مذاکرات نظارت کند. حسنی‌خو رابطه نسبتا خوبی با کی‌روش دارد و می‌تواند با ذخالت در مذاکرات جلوی بدتر شدن ماجرا به نفع کفاشیان و به ضرر وزارت ورزش را بگیرد. هرچند فعلا رقابت بر سر کمتر کردن هزینه این قطع همکاری است و بعید به نظر می‌رسد پایان سناریوی فعلی، ماندن کی‌روش در فوتبال ایران باشد.