در میانه آتش خشمی که در مناطق مختلف اراضی اشغالی به‌دنبال تصمیم خودسرانه و یک‌جانبه واشنگتن درباره قدس، زبانه کشیده است، رژیم صهیونیستی از بامداد جمعه باریکه غزه را در چندین نوبت هدف حملات توپخانه‌‌ای و هواپیماهای جنگی خود قرار داده است.
صهیونیست‌ها مدعی هستند این حملات هوایی و توپخانه‌ای که 2 مرکز نظامی مقاومت فلسطین را در غزه هدف قرار داده‌‌اند در پاسخ به پرتاب 5 تا 7 راکت از داخل نوار غزه به شهرک‌های صهیونیست‌‌نشین «شعرهانقب»، «اسدوت نقب»، «عسقلان»، «اشکول» و «سدیروت» در جنوب فلسطین اشغالی بوده است. با این حال آرایش جنگی نیروهای رژیم اشغالگر در این منطقه طی ماه‌‌های اخیر این ادعا را باطل می‌کند. اما مقاومت فلسطین در مقابل این تجاوز آشکار بیکار ننشسته و بعد از ظهر دیروز چند فروند موشک از بخش جنوبی باریکه غزه به سمت پایگاه‌‌های ارتش صهیونیستی شلیک کرد. رسانه‌‌های اسرائیلی به نقل از شاهدان عینی گزارش داده‌‌اند که از جمعه‌شب تا عصر دیروز چندین بار صدای آژیرهای هشدار در مناطق مجاور غزه شنیده شده است. هنوز مشخص نیست که آیا رژیم تل‌آویو در شرایطی که افکار عمومی جهانی بر علیه‌‌‌‌اش بسیج شده است جرأت آغاز جنگ ازپیش‌باخته دیگری علیه نوار غزه را خواهد داشت یا خیر؟ اما می‌توان آشکارا مشاهده کرد که تصمیم اخیر ترامپ مبنی بر به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم جعلی اسرائیل، سرزمین‌‌های اشغالی را درگیر وضعیت جنگی کرده است.
وزارت بهداشت فلسطین، عصر شنبه اعلام کرد حملات نظامیان رژیم صهیونیستی به فلسطینی‌ها طی 2 روز گذشته منجر به شهادت 6 فلسطینی (از جمله 4 شهید در غزه) و مجروحیت 1120 تن در مناطق مختلف اراضی اشغالی شده است. بنا به گزارش مذکور، تعداد مجروحان کرانه باختری و قدس 935 نفر و تعداد مجروحان غزه 179 تن اعلام شده‌ است؛ حال 5 تن از زخمی‌ها هم وخیم است. روز جمعه که در اعتراض به اقدام آمریکا برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت فلسطین اشغالی، «جمعه خشم» اعلام شد، درگیری‌های شدیدی میان جوانان فلسطینی و نظامیان رژیم صهیونیستی در کرانه باختری، قدس و غزه درگرفت.
دعوت به ادامه انتفاضه
در همین راستا، جنبش حماس از تمام گروه‌ها و اعضای مقاومت فلسطین خواست به این انتفاضه مبارک تا تحقق تمام خواسته‌های عادلانه مردم ادامه دهند. در بیانیه جنبش حماس آمده است: قدرت ما به عنوان فلسطینی‌ها در وحدت‌مان نهفته است، برای همین از همگان می‌خواهیم تحت پرچم مقاومت اتحاد داشته باشند. ما از فلسطینی‌ها می‌خواهیم به تمام مناطق تماس با نظامیان صهیونیست بروند و وارد درگیری با سربازان و شهرک‌نشینان شوند. حماس تأکید کرد: این انتفاضه مبارک از نو متولد شده است و جز با پس گرفتن حقوق مردم‌مان پایان نخواهد یافت. ما از مردم فلسطین و جهان عرب و آزادگان جهان می‌خواهیم از مردم‌مان حمایت کنند و چهره واقعی اشغالگران و همپیمان‌شان آمریکا را برملا کنند. همزمان «خالد مشعل» رئیس سابق دفتر سیاسی حماس، انتفاضه جدید در فلسطین و جهان برای حمایت از قدس را خواستار شد.
 

محمدابراهیم کریمی: در علم روش تحقیق میان متغیر وابسته (Dependent Variable) و  متغیر مستقل(independent variable) ارتباط معناداری وجود دارد. در یک تعریف ساده، متغیر مستقل، دقیقا همان متغیر محرک درون‌داد است. این متغیر توسط پژوهشگر دستکاری می‌شود تا تاثیر یا ارتباط آن با متغیر دیگر (متغیر وابسته) مشخص شود، بنابراین  متغیر مستقل پیش‌فرض متغیر وابسته است. در یک عبارت کلی‌تر، متغیر مستقل حکم مقدمه و متغیر وابسته حکم نتیجه را دارد. در علم روش تحقیق، متغیر وابسته از طریق متغیر مستقل پیش‌بینی شده و مورد سنجش و ارزیابی  قرار می‌گیرد.
17 آذرماه سال 94، رهبر انقلاب اسلامی در نامه‌ای ضمن بیان شروط نه‌گانه در قبال تصویب برجام به نکته مهمی در خصوص معادلات اقتصادی کشور در دوران پسابرجام اشاره فرمودند: «گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدی گرفتن و پیگیری همه‌‌جانبه‌ اقتصاد مقاومتی میسر نخواهد شـد. امید است مراقبت شود این مقصود با جدیت تمام دنبال شود و بخصوص به تقویت تولید ملی، توجه ویژه صورت گیرد».
یکی از تفاوت‌های بنیادین «اقتصاد مقاومتی» و «اقتصاد وابسته به تحریم»، در نوع متغیر بودن آنهاست. اقتصاد مقاومتی بیش از آنکه متغیری وابسته به عوامل خارجی باشد، متغیری مستقل محسوب می‌شود که ریشه در توانایی داخلی و ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل موجود در عرصه اقتصاد دارد. با این حال «اقتصاد وابسته به تحریم» متغیری وابسته به اخم و لبخند دیگر بازیگران اقتصادی و سیاسی دنیا محسوب می‌شود. محصول تکیه بر «اقتصاد وابسته به تحریم»، پذیرش  غیرقابل پیش‌بینی بودن اقتصاد کشور است. سوال اصلی اینجاست: آیا در دوران پسابرجام، رویکرد دستگاه‌های اقتصادی و اجرایی کشور، مبتنی بر «اقتصاد مقاومتی» بوده یا «اقتصاد وابسته به تحریم»؟ به عبارت بهتر، اقتصاد ایران طی 2 سال گذشته متغیری مستقل و تاثیرگذار بوده یا متغیری وابسته و تاثیرپذیر از عوامل بیرونی؟ از آنجا که پاسخ‌دهی به این سوال مجال مفصلی را می‌طلبد، در اینجا صرفا به ذکر یک نمونه  یعنی نحوه مواجهه وزارت نفت و شخص آقای زنگنه با شرکت توتال اکتفا می‌کنیم. در این باره لازم است نکات زیر را مدنظر قرار دهیم.
یک- تیرماه امسال، شاهد انعقاد قرارداد وزارت نفت با شرکت فرانسوی «توتال» بودیم. بر این اساس، شرکت فرانسوی توتال سهمی 1/50 درصدی در این کنسرسیوم دارد و شرکت‌های CNPC چین و پتروپارس ایران هم به ترتیب سهمی 30 و 9/19 درصدی در آن دارند. ارزش این قرارداد، 4/8 میلیارد دلار و مدت زمان آن 20 ساله است. قرارداد با توتال، نخستین قراردادی بود که با استفاده از مدل جدید قراردادهای نفتی (IPC) در کشورمان منعقد شد. کارنامه غیرقابل دفاع شرکت توتال که نمونه بارز آن، خروج از صنعت نفت و گاز ایران در سال 87 [به بهانه ریسک‌پذیری بالای سرمایه‌گذاری در ایران] بود، در کنار انتقادات جدی و مستندی که درباره نحوه عملکرد فنی این شرکت فرانسوی در توسعه فازهای 2 و 3 پارس جنوبی مطرح است، جای هیچ‌گونه دفاعی را در این باره برای وزارت نفت باقی نگذاشت اما مقامات وزارت نفت و شخص آقای زنگنه، همچنان از «توتال» به عنوان اسم رمز «گذار به دوران اقتصادی جدید» یاد می‌کردند.
دو- طی هفته‌های اخیر در حالی که کمتر از 4 ماه از انعقاد قرارداد با توتال گذشته است، مواضع قابل تاملی از سوی مسؤولان این شرکت فرانسوی بیان شده است! «پاتریک پویان» مدیرعامل شرکت توتال بتازگی دفتری در واشنگتن برای هماهنگی بیشتر با سیاست‌های تحریمی آمریکا در قبال دیگر کشورها، از جمله ایران  تاسیس کرده است. مدیرعامل شرکت توتال چندی پیش در بحبوحه خط و نشان کشیدن‌های ترامپ و مقامات کاخ سفید علیه برجام اعلام کرد: «توتال از هر گونه تحریمی که مانع فعالیت این شرکت در تهران شود، تبعیت می‌کند. تهران می‌داند اگر ما نتوانیم کار را ادامه دهیم، این به دلیل تصمیم دولت آمریکاست».
با این حال اظهارات اخیر مقامات شرکت توتال مبنی بر  اینکه «حتی در صورت اعمال تحریم یکجانبه  آمریکا از ایران خارج نخواهند شد» با استقبال مقامات وزارت نفت همراه شد و به عنوان نماد و نشانه‌ای دال بر تعهدپذیری توتال مورد ارزیابی قرار گرفت.
سه- متاسفانه مواضع اخیر وزارت نفت، شخص آقای زنگنه و رسانه‌های دولتی نشان می‌دهد در معامله اقتصادی شکل‌گرفته، «توتال» به متغیری مستقل و وزارت نفت ما به متغیری وابسته تبدیل شده‌است. به عبارت بهتر، طی 4 ماه اخیر، این مدیرعامل توتال بوده که قواعد بازی و حتی شرایط ماندن یا خروج از ایران را برای ما تعیین کرده است. واقعا جای بسی سوال است که چگونه در این شرایط، آقای زنگنه از قرارداد با توتال به عنوان قراردادی امنیت‌زا(!) یاد می‌کند. طی 4 ماه اخیر، مقامات توتال 2 بار سخن از احتمال ترک ایران به میان آورده‌اند. با این حال «توتالیزه شدن» آقای وزیر و همراهان ایشان مانع از آن می‌شود که قواعد بازی توتال را «وزارت نفت» به عنوان متغیری مستقل تعیین کند. تبدیل شدن مقامات وزارت نفت کشورمان به متغیری وابسته به مواضع رسمی توتال، نه‌تنها با اصول اقتصاد مقاومتی و تقویت اقتصاد ملی سازگاری ندارد، بل راه را برای عهدشکنی‌های این شرکت فرانسوی در آینده باز خواهد کرد. آیا زمان آن نرسیده است که آقای زنگنه، مشی خود را در این باره اصلاح کند؟
 

آمریکا زمانی قدرت مسلط و غالب جهان بود اما نشست اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره قدس اشغالی متحد بار دیگر افول قدرت آمریکا را نشان داد و در اقدامی بی‌سابقه 14 عضو این شورا با تصمیم ترامپ در به رسمیت‌شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی مخالفت کردند. بر این اساس، نمایندگان کشورهای سوئد، مصر، بریتانیا، روسیه، فرانسه، بولیوی، ایتالیا، اروگوئه، سنگال و اردن و برخی دیگر کشورها در این نشست در رد تصمیم ترامپ درباره قدس سخن گفته و تأکید کردند قدس شرقی بخشی از اراضی فلسطین اشغالی است. همچنین در اقدامی بی‌سابقه، نمایندگان کشورهای اروپایی از جمله فرانسه، آلمان، سوئد، بریتانیا و ایتالیا (اعضای دائم و غیردائم اروپایی شورای امنیت به علاوه آلمان) پس از نشست شورای امنیت درباره وضعیت فلسطین، در بیانیه‌ای مشترک تصمیم آمریکا برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی را «خلاف قطعنامه‌های شورای امنیت» و «غیر مفید برای صلح در منطقه» توصیف کردند. در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «بر اساس قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های مربوطه، ما قدس شرقی را به عنوان بخشی از اراضی فلسطینی اشغال‌شده می‌شناسیم و توافق نهایی باید بر اساس مرزهای ۴ جولای ۱۹۶۷ و معاوضه زمین مورد توافق میان طرفین باشد. اتحادیه اروپایی هیچ تغییری را در مرزهای پیش از ۱۹۶۷ به رسمیت نمی‌شناسد، مگر آنهایی که به تایید طرفین رسیده باشد». در مقابل «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل، در قبال موج انتقاد کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل، این سازمان را به «بی‌طرفی» علیه اسرائیل متهم کرد. نماینده آمریکا همچنین سازمان ملل متحد را متهم کرده بیش از کمک به روند صلح خاورمیانه، درصدد ضربه زدن به صلح است.
ترامپ خودشیفته مثل بن‌سلمان احمق!
روزنامه انگلیسی گاردین دیروز در مقاله‌ای تصمیم اخیر رئیس جمهور آمریکا را عاملی برای آغاز انتفاضه‌ای جدید و بزرگ‌‌‌‌‌‌تر از گذشته علیه اشغالگران اسرائیلی  دانست. در این مقاله آمده است: دونالد ترامپ درست همانند کامیونی اسرائیلی که 30 سال پیش با زیر گرفتن فلسطینی‌ها باعث آغاز انتفاضه شد، سوار بر یک کامیون مساله حساسی را زیر گرفت که بیان مظلومیت‌های فلسطینی‌هاست: قدس! اکنون فلسطینی‌ها خواهان روزهای خشمی شده‌اند که احتمالا سال‌ها ادامه داشته باشد. از نظر گاردین ترامپ درباره به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت آمریکا به قدس اقدامی تحریک‌کننده و گستاخانه مرتکب شد که به پراکندگی همپیمانان عرب او و اعتراضات گسترده در جهان عرب منجر شده و اثر نابودکننده خود را در روند حل‌وفصل نزاع میان فلسطین و اسرائیل خواهد گذاشت. این تصمیم همچنین وقایع جدیدی را به‌وجود خواهد آورد؛ نظیر مساله آوارگان فلسطینی و شهرک‌ها و مرزها، آن هم در حالی که هنوز مذاکرات صلح به نتیجه نرسیده، توافقی از سوی ادیان سه‌گانه درباره قدس صورت نگرفته و نه حاکمیت اسرائیل و نه هیچ دولت دیگری بر قدس به رسمیت شناخته نشده است. در نتیجه ترامپ در نظر فلسطینی‌ها به عنوان حامی اشغالگری شناخته می‌شود نه میانجی صلح. در این مقاله همچنین آمده است: «ترامپ غالبا به دیگران توجه نمی‌کند و سیاست‌های خود را دارد. از طریق مداخله در نهاد سیاست خارجه و عزل آمریکا در جهان در بالاترین وضعیت ترامپی خود قرار دارد و قیچی اعدام را بر پیچیدگی‌های ژئوپلیتیکی در قرن ۲۱ گذاشته است. لجبازی و قلدری دیگران به موضع خودشیفته او کمک کرد. حماقت کنگره از آنجا نشأت گرفت که قانونی را تصویب کرد که اجازه انتقال سفارت آمریکا به قدس را می‌دهد. امروز ترامپ درست مثل نمایندگان آمریکایی و همچنین محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان که تمام ماجراجویی‌هایش در یمن و لبنان نتیجه عکس داد و طرحش برای تشکیل کشور فلسطین موجب خنده شد، احمق به نظر می‌رسد».
دست رد شیخ‌الازهر بر سینه معاون ترامپ
احمد الطیب، شیخ الازهر در راستای موضع ثابت خود در قبال تصمیم دونالد ترامپ در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت واشنگتن به قدس، درخواست رسمی مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا برای دیدار دوجانبه در ۲۰ دسامبر را رد کرد. وی در بیانیه‌ای اعلام کرد: چگونه می‌توانم با افرادی که حق و حقوق مسلمانان را پایمال و تاریخ را تحریف می‌کنند و مقدسات را زیر پا می‌گذارند، سر یک میز بنشینم. الطیب خطاب به مردم فلسطین گفت: انتفاضه سوم شما بستگی به ایمانی دارد که به مسأله فلسطین دارید و عشقی که به وطن دارید و ما همراه شما هستیم و از یاری و همراهی شما دست نمی‌کشیم.
پادشاه خائن سعودی زیر پای فلسطینی‌ها
برای نخستین‌بار فلسطینی‌ها تصویر محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی را در کنار تصاویر ترامپ و نتانیاهو آتش زدند. آنها همچنین پادشاه سعودی را در خیانت به قدس همردیف دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو قرار داده و عکس او را لگدمال کردند. از روز جمعه تصویری در شبکه‌‌های مجازی میان کاربران عرب دست به دست می‌شود که عبور مردم بیت‌المقدس از روی پوستری منقش به تصاویر این سه را نشان می‌دهد. کاربران عرب در پی تصمیم ترامپ درباره قدس، با هشتگ «خائن القدس و الحرمین»، همسویی سلمان بن عبدالعزیز، دیکتاتور عربستان با رئیس‌جمهور آمریکا را زیر سوال برده‌اند.
شعار علیه بن‌سلمان در تظاهرات اردنی‌ها
ده‌ها هزار اردنی خشمگین در تظاهراتی گسترده برای محکومیت اقدام خودسرانه ترامپ درباره قدس، در اقدامی بی‌سابقه علیه محمد بن‌سلمان، ولیعهد سعودی نیز شعار سر دادند. تظاهرات‌کنندگان خشمگین در حالی ‌که پرچم‌های اردن و فلسطین را حمل می‌کردند، شعار می‌دادند «ما علیه تو هستیم ‌ای بن‌سلمان،‌ ای مزدور آمریکایی‌ها». این برای نخستین‌بار است که در خیابان‌های اردن علیه یکی از سران سعودی شعار سر داده می‌شود که نشان می‌دهد افکار عمومی ماهیت نقش رژیم سعودی در سرپوش گذاشتن بر تصمیم اخیر ترامپ را درک کرده‌اند. ترامپ از این شعارها سهم بیشتری داشت، راهپیمایان او را «احمق، سبک‌سر و مغرور» توصیف کردند. همچنین اردنی‌ها در شهر اربد در شمال کشور شعارهایی با مضمون سیاسی «قدس نه شیعی است نه سنی، بلکه عربی- اسلامی است» سر دادند. عبدالله دوم، پادشاه اردن هم در توئیتی نسبت به تظاهرات گسترده در این کشور به منظور اظهار مخالفت با تصمیم ترامپ درباره قدس ابراز تعجب کرد.
عباس: آمریکا دیگر صلاحیت ندارد
رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین اعلام کرد آمریکا دیگر صلاحیت نظارت بر روند صلح خاورمیانه را ندارد. محمود عباس این موضوع را پس از آن اعلام کرد که از ملاقات با مایک پنس، معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده سر باز زد. عباس که زمانی همه امیدش را به واشنگتن معطوف کرده بود، حال از اجماع بین‌المللی و نشست شورای امنیت درباره قدس به منظور محکوم کردن تصمیم ترامپ درباره قدس استقبال می‌کند. همچنین صائب عریقات، دبیرکل کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش فلسطین و عضو کمیته مرکزی جنبش، خواستار قطع روابط تشکیلات خودگردان فلسطین با آمریکا شد.
کره‌شمالی ترامپ خرفت را محکوم کرد
دولت کره‌شمالی به‌رغم آنکه در حال مذاکره با هیأت نمایندگی سازمان ملل به ریاست معاون آمریکایی- اسرائیلی آنتونیو گوترش است اما در تصمیمی شجاعانه از ملت فلسطین در برابر توطئه آمریکایی-اسرائیلی برای تصاحب قدس دفاع کرد. به‌گزارش خبرگزاری دولتی «کی‌سی‌ان‌ای»، سخنگوی وزارت خارجه کره‌شمالی طی بیانیه‌ای به رسمیت شناختن قدس از سوی رئیس جمهور آمریکا به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل را محکوم کرده و آن را حرکتی گستاخانه و زشت دانست.
در این بیانیه با اشاره به دونالد ترامپ آمده است: «با توجه به اینکه این دیوانه خرفت، در سازمان ملل، آشکارا نابودی کامل کشور با اقتدار ما را خواستار شده، این اقدام آنچنان غافلگیر‌کننده نیست اما این حرکت به روشنی به تمام جهان نشان می‌دهد چه کسی منفور، سرکش و نابودگر صلح و امنیت جهان است».
تظاهرات بزرگ واشنگتن و نیویورک در حمایت از قدس
هزاران آمریکایی در واشنگتن و نیویورک علیه تصمیم ترامپ مبنی بر به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی تظاهرات کردند. این تظاهرات عظیم  به دعوت شورای روابط آمریکایی-اسلامی، انجمن اسلامی آمریکای شمالی و  انجمن مسلمانان آمریکایی برای فلسطین  که بزرگ‌ترین نهادهای دفاع از حقوق مدنی مسلمانان در ایالات متحده هستند، برگزار شد و مسلمانان شرکت‌کننده در واشنگتن مقابل کاخ سفید آیین نماز جمعه را برگزار کردند. آنها شعار سر دادند که آمریکا دیگر در فرآیند صلح جایی ندارد. همچنین گروه‌‌های اسلامی مزبور  با همراهی «اتحاد یهودیان علیه صهیونیسم»‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ شکایت خود را نسبت به فرمان اخیر ترامپ به کنگره آمریکا ابلاغ کردند. عمر سلیمان، پژوهشگر مسلمان در این اجتماع بزرگ اعلام کرد هرگز چیزی به نام فرآیند صلح (فلسطین) در کار نبوده و نیست. او رهبران عربی را به خیانت پنهانی به مردم‌شان متهم کرد و گفت اگر مسلمانان می‌خواهند یک فرآیند صلح صادقانه را آغاز کنند باید دلالی به نام آمریکا را کنار  بگذارند.  «ییسروئل دیوید وایز» و پیروان او از اتحاد یهودیان علیه صهیونیسم نیز در این تظاهرات شرکت‌ و بنرهایی در محکومیت اشغال فلسطین و قدس در دست داشتند.
سکوت مفتیان سعودی درباره قدس
خطیبان و مفتیان سعودی سکوت پیشه کرده و به جای پرداختن به مسأله فلسطین از شاه و ولیعهد عربستان ستایش کردند. به‌گزارش مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، «ماهر بن حمد المعیقلی» امام و خطیب مسجدالحرام تنها در آغاز خطبه نماز جمعه یک جمله درباره قدس سخن گفت. او فقط به آنچه آن را «نقش عربستان در همبستگی با مسلمانان و حمایت از مقدسات آن» خواند، اشاره کرد. وی سپس به ستایش از سلمان بن عبدالعزیز شاه سعودی پرداخت. در مدینه منوره نیز «عبدالله البعیجان» امام و خطیب مسجد نبوی در خطبه نماز جمعه فقط به مسائل دینی اشاره کرد و به هیچ‌وجه به مسأله قدس و فلسطین نپرداخت. همزمان با وجود موج تظاهرات و اعتراضات به تصمیم ترامپ علیه شهر اشغالی قدس در سراسر جهان اسلام، «عبدالعزیز آل‌الشیخ» مفتی عربستان سکوت پیشه کرد و نه‌تنها سخنی از قدس و جایگاه دینی و تاریخی آن به زبان نیاورد، بلکه دست‌کم بیانیه‌ای با امضای خود در این‌باره منتشر نکرد. با این‌حال، در سایه نزدیک شدن روابط بین رژیم اشغالگر اسرائیل و عربستان، این وضعیت تعجب‌برانگیز به نظر نمی‌رسد.
 

هشدار مقاومت فلسطین؛ منافع واشنگتن را به خطر می‌اندازیم
 شاخه‌های نظامی گروه‌های مقاومت فلسطین به رئیس‌جمهوری آمریکا هشدار دادند که اگر از دستور خود صرف‌نظر نکند، منافع واشنگتن در فلسطین اشغالی را به خطر خواهند انداخت. این گروه‌ها، دیروز در بیانیه‌های جداگانه اعلام کردند: عدم صرف‌نظر ترامپ از دستور خود باعث خواهد شد منافع آمریکا در سرزمین فلسطین اشغالی به خطر بیفتد. شاخه‌های نظامی مقاومت فلسطین اعلام کردند: دستور ترامپ عواقب ناگواری برای دولت آمریکا درپی خواهد داشت و جرقه انتفاضه را خواهد زد. شاخه نظامی کمیته‌های مقاومت مردمی فلسطین در بیانیه‌ای اعلام کرد: اگر سفارت آمریکا به قدس اشغالی منتقل شود، این سفارتخانه در تیررس شاخه نظامی کمیته‌های مقاومت مردمی فلسطین قرار خواهد گرفت. گردان‌های «شهدای مسجدالاقصی» هم تشکیلات خودگردان فلسطین را ناکارآمد توصیف کرد و افزود: تشکیلات خودگردان فلسطین باید منحل شود و همه توافقنامه‌هایی که با رژیم اشغالگر اسرائیل امضا شده نیز باید لغو شود. گردان‌های ابوعلی مصطفی، شاخه نظامی جبهه آزادیبخش خلق فلسطین هم تهدید به حمله به مراکز  و نهادهای آمریکایی مستقر در فلسطین اشغالی کرد و افزود: آمریکا نباید حتی در یک وجب از خاک فلسطین حضور داشته باشد.

بوریس جانسون، وزیر جنجالی خارجه انگلیس دیروز وارد تهران شد و با برخی مقامات ایران از جمله وزیر امور خارجه، رئیس مجلس و دبیر شورایعالی امنیت ملی دیدار کرد.
به گزارش «وطن‌امروز»، اگر چه تحولات منطقه‌ای و موضوع برجام از جمله مهم‌ترین محورهای سفر جانسون به ایران اعلام شده بود اما آنچه در محافل سیاسی و رسانه‌ای به عنوان مهم‌ترین محور سفر وزیر خارجه انگلیس به ایران مطرح بوده، ماجرای نازنین زاغری، شهروند دوتابعیتی ایرانی- انگلیسی است که چندی پیش با اثبات اقدامات خلاف امنیت ملی‌‌‌‌اش در ایران بازداشت و روانه زندان شده بود.
به گزارش «وطن‌امروز»، نازنین زاغری که در انگلستان اقامت دارد، پس از چند ماه حضور مشکوک در ایران، خرداد 95 هنگام خروج از کشور بازداشت شد. پس از دستگیری زاغری، دولت انگلیس و رسانه‌‌های وابسته به این کشور از جمله بی‌بی‌سی مدعی شدند این فرد دوتابعیتی تنها عضو موسسه خیریه تامسون رویترز بوده و برای امور خیریه وارد ایران شده بود. با این حال اما منابع اطلاعاتی در ایران اعلام کردند نازنین زاغری یکی از اجزای یک پروژه براندازی نرم در ایران بوده و در مدت زمانی که در ایران حضور داشته، فعالیت‌‌‌هایی برای تربیت برخی فعالان خبری و رسانه‌ای انجام داده است. این اتهام در دادگاه نیز اثبات و زاغری به 5 سال حبس محکوم شد. اثبات اتهام زاغری البته اخیرا توسط بوریس جانسون، وزیر خارجه انگلیسی‌ها تایید شد. در شرایطی که دولت و رسانه‌‌های انگلیس مدعی بودند نازنین زاغری بدون دلیل در ایران بازداشت شده و هیچ نقشی در برگزاری و راه‌اندازی کلاس‌‌های رسانه‌ای محرمانه نداشته است، بوریس جانسون در اظهارنظری قابل تامل گفت زاغری در ایران در حال اجرای یکی از پروژه‌‌های عملیات روانی بوده است. جانسون اواسط آبان‌ماه در جریان نشست کمیته امور خارجی پارلمان این کشور در این‌باره گفته بود: «وقتی نگاه می‌کنیم که نازنین زاغری [در ایران] در حال انجام چه کاری بود، آنطور که من می‌فهمم فقط در حال آموزش روزنامه‌نگاری بوده است». این اظهارنظر جانسون روایت ایران درباره جرم زاغری را اثبات کرد. همین موضوع باعث شد فشار شدیدی در انگلیس روی وزیر خارجه ایجاد شود و حتی برخی خواستار برکناری او شوند. حالا جانسون به ایران آمده است. همزمان با ورود وزیر خارجه انگلیس به تهران رسانه‌های این کشور هدف وی از سفر به تهران را رایزنی برای آزادی نازنین زاغری دانستند. روزنامه گاردین به نقل از ریچارد راتکلیف، همسر نازنین زاغری نوشت که بوریس جانسون در تهران تلاش خواهد کرد با همسرش در زندان دیدار کند و ملاقاتی با رئیس قوه‌قضائیه ایران داشته باشد که مستقل از دولت ایران عمل می‌کند و مسؤول رسیدگی به پرونده زاغری است. همچنین نشریه میرور در این‌باره نوشت: بوریس جانسون به ایران رفته است تا برای آزادی نازنین زاغری تلاش کند. وی همچنین در این سفر نسبت به پرونده زاغری ابراز نگرانی خواهد کرد. میرور در ادامه با اشاره به اینکه از سال 2003 تاکنون این سومین وزیر خارجه انگلیس است که به ایران سفر می‌کند، نوشت: انتظار می‌رود وی در دیدار با مقامات ایرانی خواستار آزادی نازنین زاغری، شهروند دو تابعیتی ایرانی- انگلیسی شود که به 5 سال حبس محکوم شده و در ایران زندانی است. نشریه سان نیز در گزارشی نوشت وزیر خارجه انگلیس به تهران سفر کرده است تا مقامات ایرانی را متقاعد کند نازنین زاغری را آزاد کنند و او را به خانه بازگرداند. اما در لابه‌لای طرح موضوع رایزنی جانسون برای نازنین زاغری، ماجرای وصول یک طلب 450 میلیون پوندی ایران از انگلیس نیز مطرح شده است.  در هفته‌های اخیر موضوع پرداخت بدهی معوق دولت انگلیس به ایران مطرح شده است، بدهی‌ای که بالغ بر ۴۵۰ میلیون پوند و مربوط به خرید تسلیحات از انگلیس توسط رژیم پهلوی است و در نتیجه احکام دیوان داوری لاهه طی سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۹ قطعی شده است اما سران لندن به بهانه‌های مختلف تاکنون از اجرای آن سر باز زده‌اند.  با مطرح شدن وصول این طلب ایران از انگلیس، برخی منابع رسانه‌ای در لندن تلاش کرده‌‌اند این ادعا را جا بیندازند که انگلیس به دنبال آن است تا با پرداخت این بدهی خود به ایران، آزادی مجرم امنیتی خود را نیز مطالبه کند. موضوعی که مقامات وزارت امور خارجه پیش از این آن را تکذیب کرده و گفته‌‌اند این 2 موضوع اساسا ارتباطی با هم ندارند. درباره موضوع تلاش وزیر خارجه انگلیس برای آزادی مجرم امنیتی تبعه انگلیس، برخی منابع نیز از احتمال حضور جانسون در زندان و ملاقات وی با زاغری خبر داده‌‌‌اند.  جانسون دیروز پس از دیدار با ظریف و شمخانی با علی لاریجانی نیز دیدار کرد. در دیدار وزرای خارجه ایران و انگلیس، 2 طرف درباره موضوعات مختلف روابط دوجانبه از جمله روابط اقتصادی، بانکی و تجاری و اهمیت گسترش آن، مسائل منطقه‌ای و موضوعات بین‌المللی بویژه تعهدات همه طرف‌های برجام به اجرای آن رایزنی و تبادل نظر کردند. وزیر خارجه انگلستان در این دیدار با اشاره به اینکه برجام از اهمیت و ارزش بالایی برای انگلستان برخوردار است، بر تعهد کشور متبوعش برای اجرای کامل آن تاکید کرد. وی همچنین خواهان گسترش همکاری‌ها و روابط و نیز تداوم رایزنی‌ها با جمهوری اسلامی ایران شد.
جانسون: سفارت‌مان در تل‌آویو می‌ماند
یکی دیگر از موضوعاتی که به عنوان محور سفر جانسون به ایران مطرح شده، تحولات اخیر منطقه غرب آسیا بویژه توطئه دولت آمریکا برای انتقال سفارتخانه خود در سرزمین‌‌های اشغالی از تل‌آویو به بیت‌المقدس است. وزیر خارجه انگلیس که کشورش اخیرا همراستا و همنوا با فرانسه پایبندی به برجام را مشروط به تحمیل یک توافق برای محدود کردن برنامه موشکی ایران دانسته است، دیروز در دیدار با دبیر شورایعالی امنیت ملی ایران ضمن حمایت از برجام گفت انگلیس برنامه‌ای برای انتقال سفارت خود از تل‌آویو به بیت‌المقدس ندارد. جانسون در این دیدار با اشاره به ضرورت تلاش بیشتر برای حل و رفع مشکلات و موانعی که در مسیر اجرای کامل تعهدات برجام بویژه در بخش مبادلات مالی و روابط بانکی وجود دارد، اظهار داشت: برجام توافقنامه‌ای چندجانبه و بین‌المللی است که اجرای کامل آن به نفع صلح و ثبات جهانی است. وزیر خارجه انگلیس با تاکید بر مخالفت لندن با تصمیم ایالات متحده آمریکا در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل و انتقال سفارت خود به این شهر افزود: اقدامات یکجانبه، دستیابی به صلح را دشوار می‌کند. جانسون خاطرنشان کرد: انگلیس تصمیمی برای انتقال سفارت خود به قدس نداشته و ما سفارت خود را در تل‌آویو نگه می‌داریم. دبیر شورایعالی امنیت ملی کشورمان هم در این ملاقات گفت: در حال حاضر و در شرایط پسابرجام مبادلات و همکاری‌های اقتصادی بین 2 کشور رضایتبخش نیست و تسهیل روابط بانکی در این زمینه می‌تواند مقدمه‌ای برای گسترش همکاری‌ها در دیگر بخش‌ها باشد. دریابان شمخانی با انتقاد از کشورهای اروپایی و آمریکا به دلیل عدم اجرای تعهدات خود نسبت به برجام تاکید کرد: رفتار آمریکا در قبال برجام فاجعه‌ای تمام‌عیار بوده و ادامه این رویکرد ضمن بی‌اعتباری سیاسی این کشور، موجب زیر سوال رفتن توافقات بین‌المللی می‌شود. علی شمخانی با اشاره به تصمیم ترامپ در به رسمیت شناختن قدس شریف به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی، این اقدام را خدمت ناخواسته به جهان اسلام دانست و گفت: فلسطین کشوری یکپارچه با پایتخت واحدی بوده و تصمیم جدید آمریکا به طور قطع موجب بازگشتن موضوع فلسطین به عنوان مسأله اصلی جهان اسلام  و انسجام بیشتر مسلمانان برای مقابله با رژیم کودک‌کش صهیونیستی و احقاق حقوق مردم مظلوم فلسطین خواهد شد. وی با تاکید برحق انتخاب دولت و نام حکومت از سوی مردم اصلی سرزمین فلسطین افزود: بدون شک مردم فلسطین نام اسرائیل  را برای کشور خود انتخاب نخواهند کرد و این ترجمان حذف اسرائیل از نقشه جهان است.

کاخ سفید همین چند روز قبل اعلام کرد دونالد ترامپ قصد ندارد رکس تیلرسون را از سمت وزارت خارجه آمریکا برکنار کند. این موضع‌‌‌گیری کاخ سفید پس از آن صورت گرفت که شایعات درباره برکناری قریب‌الوقوع تیلرسون توسط ترامپ تشدید شده بود.  به گزارش «وطن‌امروز»، اختلافات تیلرسون و ترامپ در مسائل سیاست خارجی از همان ماه‌‌های ابتدایی شروع به کار دولت جدید آمریکا نمودار شد. اختلاف تیلرسون و ترامپ بر سر چگونگی تضعیف ایران، مقابله با کره‌شمالی، موضوع روسیه و همینطور اروپا باعث شده روابط کاخ سفید با وزارت خارجه روابط خوبی نباشد. تیرگی روابط میان رئیس‌جمهور و وزیر خارجه آمریکا حتی باعث شد رئیس‌جمهور بودجه این وزارتخانه را بشدت کاهش دهد. در کنار این موضوع اهانت‌‌های کلامی ترامپ و تیلرسون به یکدیگر نیز صحنه‌‌های عجیبی از کینه‌‌‌های شخصی در این سطح از ساختار تصمیم‌گیری آمریکا را عیان کرد. از سوی دیگر به دلیل ناهماهنگی‌‌های تیلرسون و ترامپ، بسیاری از پست‌‌های کلیدی در وزارت خارجه آمریکا همچنان خالی مانده‌‌ و این موضوع هر از گاهی باعث ابراز گلایه و دلخوری تیلرسون می‌شود. حالا چند روز پس از آنکه کاخ سفید گمانه‌زنی‌ها درباره برکناری تیلرسون را رد کرده، منابع خبری در آمریکا می‌گویند کاخ سفید به دنبال ایجاد تغییرات ساختاری در وزارت خارجه آمریکاست. گویا قرار است یکی از افراد معتمد و نزدیک ترامپ به عنوان دستیار تیلرسون در امور ایران منصوب شود. گفته می‌شود یکی از وظایف این مهره ترامپ، برنامه‌‌ریزی برای پر کردن پست‌‌های خالی در وزارت خارجه با افراد و دیپلمات‌‌های وفادار به ترامپ است تا به مرور وزارت خارجه آمریکا همراهی بیشتری با مواضع ترامپ بویژه در قبال ایران داشته باشد. در همین راستا، یک نشریه آمریکایی گزارش داد: کاخ سفید قصد دارد یک فرد وفادار نزدیک به دونالد ترامپ را در سمت کلیدی دستیار وزیر خارجه در امور ایران و عراق منصوب کند. به نوشته نشریه فارین‌پالیسی، 3 مقام وزارت خارجه آمریکا گفتند که دولت ترامپ قصد دارد «اندرو ال‌پیک» افسر پیشین اطلاعات ارتش آمریکا را به عنوان دستیار وزیر خارجه در امور ایران و عراق منصوب کند که موجب خواهد شد یک حامی وفادار به رئیس‌جمهور جایگزین یک دیپلمات حرفه‌ای شود. عضو پیشین ارتش آمریکا هیچ تجربه‌ دیپلماتیک و سابقه‌ای در زمینه کارشناسی در امور ایران یا عراق ندارد اما سال‌ها در اطلاعات ارتش و سنا فعالیت داشته است. «اندرو ال‌پیک» قرار است جایگزین «کریس بک‌مایر» شود که در حال حاضر دستیار وزیر خارجه در امور ایران است. وی پیش از این معاون هماهنگ‌کننده سیاست‌های تحریمی در وزارت خارجه و سرپرست امور ایران در شورای امنیت ملی در سال‌های 2012 تا 2014 در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما بوده است. به نوشته فارین‌پالیسی، خبر این جایگزینی فردا دوشنبه اعلام می شود. فارین‌پالیسی در همین راستا نوشته است در طول یک سال گذشته از زمان روی کار آمدن دونالد ترامپ بسیاری از پست‌‌های وزارت خارجه که نیازمند انتصاب ریاست‌جمهوری هستند خالی مانده‌ است. با آغاز فعالیت اندرو پیک به عنوان دستیار وزیر خارجه، انتظار می‌رود وی از موضع سختگیرانه‌تر در قبال ایران حمایت کند. به گزارش ایسنا، نشریه آمریکایی در ادامه نوشت: از زمانی که ترامپ به ریاست‌جمهوری رسیده است مقامات کاخ سفید به‌طور خصوصی نسبت به افرادی که سیاست‌های مربوط به ایران را در وزارت خارجه تدوین و اجرا می‌کنند، ابراز یأس و ناامیدی کرده‌اند. درباره توافق هسته‌ای با ایران نیز برخی مقامات شورای امنیت ملی خواستار موضعی خصمانه در قبال تهران و راه‌هایی برای کنار گذاشتن این توافق هستند .
پست‌‌‌هایی که خالی است
همزمان با انتشار خبر انتصاب اندرو ال‌پیک به عنوان دستیار وزیر خارجه آمریکا در امور ایران و عراق، شبکه خبری سی‌ان‌ان در گزارشی به برخی از پست‌های کلیدی در وزارت خارجه آمریکا پرداخته و نوشت: با گذشت 11 ماه از شروع به کار دولت ترامپ و 10 ماه پس از آغاز دوران وزارت خارجه رکس تیلرسون، برخی از پست‌های مهم وزارت خارجه آمریکا همچنان خالی است.
به گزارش میزان، سی‌ان‌ان در این‌باره گزارش داده است: در حال حاضر سفارت آمریکا در ده‌ها کشور بویژه متحدان کلیدی آمریکا مانند ژاپن، کره‌جنوبی و عربستان سعودی سفیر تأیید شده از سوی مجلس سنا ندارد. این شبکه خبری در ادامه می‌نویسد: در میان این پست‌های خالی در وزارت خارجه 30 پست وجود دارد که هنوز برای آنها گزینه‌ای اعلام نشده و 11 پست نیز وجود دارد که گزینه‌های انتخاب شده برای آنها در انتظار تأیید هستند. در ادامه این گزارش آمده است: علاوه بر این دونالد ترامپ هنوز افرادی را برای برخی از سمت‌های بسیار مهم در نهادهای بین‌المللی انتخاب نکرده و بر بسیاری از امور در دفاتر بین‌المللی و منطقه‌ای تاکنون نظارت نکرده است. سی‌ان‌ان می‌نویسد: در حالی که تنش دولت ترامپ با کره‌شمالی به طور فزاینده‌ای در حال افزایش است وی نه‌تنها یک سفیر دائمی در کره‌جنوبی انتخاب نکرده بلکه معاون دبیرکل دائمی برای کنترل تسلیحات و امور امنیتی بین‌المللی و همچنین معاون وزیر خارجه در امور شرق آسیا و اقیانوس آرام را نیز تاکنون مشخص نکرده است. این شبکه خبری در ادامه افزود: اگرچه مقامات ارشد اجرایی در حال حاضر در این سمت‌ها قرار دارند اما حضور آنها دائمی نبوده و محدودیت‌هایی  دارد؛ بر اساس قانون فدرال این مقامات ارشد تنها 300 روز می‌توانند در این سمت‌ها باقی بمانند و این در حالی است که در حال حاضر حدود 320 روز از دولت ترامپ می‌گذرد.
همچنان نیکی و مایک
اگرچه تغییر و تحولات در وزارت خارجه آمریکا از آن حکایت دارد که رئیس‌جمهور این کشور به دنبال همراه کردن ساختار تصمیم‌‌سازی این وزارتخانه با سیاست‌‌های خارجی خود است اما به اعتقاد کارشناسان گزینه تغییر رکس تیلرسون تنها گزینه واقعی پیش‌روی دونالد ترامپ برای همراه کردن وزارت خارجه با خود است.  نیکی هیلی، سفیر آمریکا در سازمان ملل که نقش ویژه‌ای در جریان همراه‌‌سازی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با مطالبه آمریکا برای بازرسی از مراکز نظامی ایران داشته است، یکی از گزینه‌‌‌هایی است که گفته می‌شود نظر ترامپ برای جانشینی تیلرسون روی او است. هیلی که هندی‌الاصل است نظر مساعد اکثریت حزب جمهوری‌خواه در کنگره را نیز با خود دارد. حتی برخی گمانه‌‌ها از احتمال کاندیداتوری او در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده آمریکا حکایت دارد. از دیگر گزینه‌‌های مطرح برای جایگزینی تیلرسون، مایک پمپئو رئیس سیا است. پمپئو که از حمایت‌‌های ویژه‌ای در کنگره برخوردار است اخیرا در جریان استراتژی ترامپ برای عدم تعهد به برجام و متهم کردن ایران به عدم پایبندی به برجام، همراهی چشمگیری با کاخ سفید داشته است.

رئیس کل دادگستری استان تهران از صدور حکم محکومیت محمودرضا خاوری، مدیرعامل سابق بانک ملی خبر داد. غلامحسین اسماعیلی در گفت‌وگو با میزان در تشریح این خبر تصریح کرد: نامبرده بر اساس کیفرخواست دادسرا و مستندات ارائه شده در 4 عنوان اتهامی به حبس طویل‌المدت و جزای نقدی و رد مال محکوم و مقرر شده دادسرا اموال به‌دست آمده از وی را به ‌فروش رسانده و از این طریق بخشی از محکومیت اجرا شود. اسماعیلی در پایان تصریح کرد: ضمنا حکم صادره غیابی و قابل واخواهی است. از سوی دیگر رئیس دادگاه انقلاب گفت: محمودرضا خاوری از باب دریافت رشوه به پرداخت 3 میلیون دلار جزای نقدی محکوم شده است. حجت‌الاسلام موسی غضنفرآبادی در گفت‌وگو با فارس، با تأیید خبر صدور حکم دادگاه برای محمودرضا خاوری به صورت غیابی به تشریح جزئیات این حکم پرداخت. وی افزود: خاوری از باب اخلال در نظام اقتصادی از سوی قاضی رسیدگی‌کننده به 20 سال حبس و از باب دریافت رشوه حدودا به مبلغ 3 میلیون دلار به 10 سال حبس محکوم شده است. رئیس دادگاه انقلاب تهران گفت: خاوری به پرداخت 3 میلیون دلار پول نقد به عنوان جزای نقدی نیز محکوم شده است.
 

گروه اقتصادی: اگر عادت دارید از روبه‌روی پاساژ علاءالدین رد شوید و نیم‌نگاهی به دستفروشان داشته باشید مسلما متوجه تغییری بزرگ شده‌اید؛ دستفروش‌ها دیگر اپل نمی‌فروشند، این یعنی دیگر اپل برای جیب‌زن‌ها و دزدها جذاب نیست. به گفته یکی از این دلالان خیابانی، مردم چند روزی است اپل را تنها از مغازه‌ها می‌خرند، چون می‌ترسند رجیستری نشود. به گزارش «وطن امروز»، رونق دوباره به پاساژ علاءالدین و بازار موبایل ایران بازگشته و به نظر می‌رسد شرایط بهتری نسبت به یک ماه گذشته دارند؛ ورود چند محصول جدید اپل و سامسونگ نیز بر این رونق افزوده است. اهمیت این دو مرکز فروش از این بابت است که قیمت موبایل در سطح تهران و ایران را با قاعده ننوشته علاءالدین و بازار موبایل ایران تعیین می‌کنند. اصلی‌ترین جمله‌ای که این روزها از فروشندگان علاءالدین می‌شنویم، دارای گارانتی بودن موبایل‌هاست. تمام مغازه‌ها به نمایندگی بودن یا تضمین رجیستر شدن موبایل‌های‌شان تاکید می‌کنند؛ دیگر نه دوربین چند مگاپیکسلی مهم است و نه حافظه ترابایتی، مردم فقط به دنبال رجیستر شدن هستند.
 به نام رجیستری به کام فروشنده
رجیستری شدن یا نشدن اصلی‎‌ترین سوالی است که مشتری‌ها از فروشندگان می‌پرسند و همین حساسیت در کنار اطلاع‌رسانی ضعیف باعث شده برخی از سودجویان قیمت موبایل رجیستری شده را بیشتر اعلام کنند اما مشتریان می‌توانند با کمی جست‌وجو موبایل‌هایی با قیمت به مراتب کمتر پیدا کنند. گزارش میدانی خبرنگار «وطن امروز» نشان می‌دهد فروشندگان موبایل به بهانه رجیستر شدن موبایل‌ها  قیمت‌های مختلفی را اعلام می‌کنند. برای مثال جدیدترین محصول موبایل اپل یعنی آیفون x با ظرفیت 64 گیگ قیمتی بین 000/100/5 تومان تا 000/100/6 تومان در بازار علاءالدین دارد. نکته جالب اینجاست که هر دو گروه فروشنده گارانتی یک شرکت یعنی مدیا پردازش را روی گوشی‌های خود دارند اما فروشنده‌ای که با قیمت کمتری می‌فروشد ادعا می‌کند فروشندگان دیگر کلاهبردار هستند و فروشنده‌ای که با قیمت بیشتری می‌فروشد ادعا می‌کند گارانتی همکارش جعلی است و موبایل پس از یک ماه بلاک سیمکارت می‌شود. بر این اساس شرکت فروش اینترنتی دیجی‌کالا در اقدامی شگفت‌انگیز همین موبایل را با تخفیف طلایی 000/200/6 هزار تومان به فروش می‌رساند!  این یعنی عملا هر کس موبایل‌ را با هر قیمتی که دوست دارد می‌فروشد. بدین ترتیب به نظر می‌رسد با گذشت زمان نه‌چندان طولانی و بر اساس اصل عرضه و تقاضا و تعادل قیمت‌ها بزودی قیمت واقعی موبایل آشکار می‌شود و این حباب و اختلاف عجیب قیمتی از بین می‌رود. همین بلبشو  در مدل‌های دیگر و در محصولات جدید شرکت سامسونگ با اختلاف قیمتی پایین‌تر دیده می‌شود. اختلاف قیمت بین یک‌میلیون تومان از قیمت واقعی تا قیمت رجیستر شده نه تنها خلاف قانون است بلکه غیرعقلانی به نظر می‌رسد. آذری‌جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، عرف گران شدن موبایل‌ها پس از رجیستری را در بدترین شرایط اندازه گمرکی موبایل‌ها ( 16 درصد کل قیمت موبایل) اعلام کرده بود اما حالا شاهد افزایش قیمتی بیشتری هستیم.
چگونه از رجیستری بودن یک موبایل مطمئن شویم؟
به دلیل اطلاع‌رسانی ضعیف دستگاه‌های متعدد اجراکننده رجیستری، هنوز اکثر مردم نحوه رجیستر کردن موبایل را نمی‌دانند که البته حق هم دارند، در ادامه گام به گام با این موضوع آشنا می‌شویم. پس از خرید موبایل لازم است در همان واحد صنفی که موبایل خود را خریده‌اید کد #06#* را شماره‌گیری کنید تا یک کد 15 رقمی به نام IMEI برای شما نمایش داده شود. به این نکته توجه کنید که کد IMEI را تنها با شماره‌گیری به دست بیاورید زیرا امکان دارد شماره‌ای که روی جعبه نوشته شده تقلبی باشد (همین موضوع باعث شکست طرح رجیستری در سال‌های گذشته شده بود اما با تدابیر اندیشیده شده این باگ حل شده است). توجه کنید که موبایل‌های دو سیمکارته 2 کد IMEI دارند و باید هر دوی آنها را یادداشت کنید. پس از این کار کد IMEI را به شماره 7777 پیامک کنید یا با استفاده از کد دستوری #7777* و انتخاب گزینه استعلام اصالت، از اصالت گوشی مطمئن شوید. طبق اطلاعیه وزارت ارتباطات، تمام پیامک‌های مربوط به استعلام گوشی باید با سرشماره HAMTA  ارسال شده باشد و اگر پیامکی با سرشماره دیگری در پاسخ به شما ارسال شد، جعلی بوده و به هیچ وجه قابل استناد نیست. حتماً پس از خرید موبایل، فاکتور رسمی با مهر فروشگاه که شماره شناسه 15 رقمی (IMEI) دستگاه روی آن درج شده را از فروشنده دریافت کنید و در صورت بروز هرگونه مشکل درباره غیرقانونی بودن گوشی، فروشنده ملزم به پاسخگویی است. پس از اینکه از اصالت موبایل خود مطمئن شدید یک کد فعال‌سازی را فروشنده در اختیار شما می‌گذارد. برای فعال‌سازی باید کد دستوری #7777* را شماره‌گیری کرده و عدد مربوط به گزینه فعال‌سازی را انتخاب کنید. پس از آن شناسه  15 رقمی (IMEI) دستگاه و کد فعال‌سازی مربوط به دستگاه و شماره سیمکارت دستگاهی را که قصد فعال‌سازی آن را دارید به ترتیب وارد کنید. پس از تایید اطلاعات وارد شده، پیام موفقیت‌آمیز بودن فرآیند را دریافت می‌کنید. توجه کنید که پس از فعال‌سازی، تلفن همراه فقط روی سیمکارت فعال شده و قابلیت استفاده از شبکه برای یک سیمکارت است؛ اگر قصد استفاده از سیمکارت دیگری را دارید  باید فرآیند انتقال بهره‌برداری را طی کنید. در غیر این صورت تلفن همراه روی سیمکارت جدید فقط به مدت 30 روز قابل استفاده خواهد بود. فرآیند انتقال بهره‌برداری هم از طریق کد *7777# صورت می‌گیرد. ثبت و فعال‌سازی گوشی تلفن همراه کاملاً رایگان است. توجه کنید اگر در حال حاضر موبایل اپل دارید و می‌خواهید سیمکارت خود را تعویض کنید باید با HAMTA فرآیند انتقال مالکیت را ثبت کنید. این یعنی هر موبایل با یک کد IMEI حق فعال‌سازی یک سیمکارت را دارد.
آینده چه می‌شود؟
بازار موبایل این روزها کمی هیجانی به نظر می‌رسد و با توجه به ناآگاهی برخی مشتریان، برخی سودجویان قصد دارند از این وضعیت سوءاستفاده کنند. مشتریان برای خرید موبایل حتما باید به فروشگاه‌های مختلف مراجعه و از قیمت نهایی گوشی‌ها مطمئن شوند. خریداران اپل نیز حتما دستورالعمل بالا را رعایت کنند و باید از اصالت گوشی و رجیستری بودن آن مطمئن شوند. با توجه به تفاوت فاحش قیمت‌ها توصیه می‌شود خریداران با آگاهی به بازار موبایل بروند یا اینکه صبر کنند تا قیمت‌ها واقعی‌تر شود و حباب قیمت‌های هیجانی بترکد.
 

احسان سالمی: مرتضی‌علی عباس‏میرزایی را عمدتا با آثار مستند دفاع‌مقدس می‌شناسند. آنچنان هم با آب و تاب از جنگ تحمیلی و عملیات‌ها و سردارها صحبت می‌کند که انگار خودش وسط میدان جنگ بوده است، اگرچه او از نسل دهه شصتی‌هاست و مانند بسیاری از ما با خاطره‌‌های جنگ بزرگ شده است اما گرایش او به دفاع‌مقدس باعث شده اطلاعاتش در این حوزه بالا باشد. او مسیر فیلم‌‌های کوتاه داستانی‌‌‌‌اش را هم درباره شهدا ادامه داد. شاید این مقدمات کمک‌کننده باشد تا بفهمیم چرا عباس‏میرزایی انزوا را ساخته است؟! او به دنبال قهرمان است؛ شاید بهتر باشد بگوییم او عاشق قهرمان است. او همیشه در حوزه دفاع‌مقدس کار می‌کرده است، چون قهرمان‌هایش آنجا بودند و حالا هم در سینمای داستانی دنبال قهرمان‌‌سازی است. گفت‌وگو قرار بود صرفا درباره فیلم «انزوا» نخستین تجربه بلند سینمایی عباس‌میرزایی باشد اما بحث فراتر از فیلم او درباره «قهرمان در سینما» پیش رفت.
***
 به عنوان نخستین سوال دوست دارم کمی در ارتباط با ایده ساخت این اثر صحبت کنیم؛ انزوا چگونه متولد شد؟
«انزوا» قصه‌ای بود که احمد رفیع‌زاده نوشته بود و من آن را برای نخستین‌بار در دفتر امیر سماواتی خواندم و از آن خوشم آمد. بعد از مدتی تصمیم گرفتم این کار را بسازم و با پیمان جعفری صحبت کردم و او پذیرفت تهیه‌کننده کار باشد. ما سیناپس کار را به ارشاد دادیم، چون هنوز آن موقع فیلمنامه کاملی از کار نداشتیم. در ارشاد فیلمنامه ما را رد کردند و گفتند ساخت این فیلمنامه برای فیلم اول به صلاح شما نیست و بهتر است فیلمنامه کمدی بدهید! ولی من گفتم این فیلمنامه دغدغه من است و نمی‌توانم به این راحتی از آن بگذرم. ما برای جلسه پیش آقای حبیب ایل‌بیگی (معاون نظارت و ارزشیابی وقت) رفتیم و در جلسه با ایشان مشخص شد آقای اکبر نبوی فیلمنامه من را رد کرده‌اند و نظراتی دارند. من بعد از فهمیدن این موضوع چند باری با ایشان صحبت کردم. وقتی وارد جزئیات نظر ایشان درباره دلایل مخالفتش با ساخت این اثر شدم، متوجه شدم او نگاه متفاوت و اتفاقا جذابی نسبت به قصه دارد که اصلا در ذهن من نبود و اتفاقا همین نکته بعدها در ساخت اثر خیلی به من کمک کرد. در نهایت بعد از بازنویسی فیلمنامه توانستم پروانه ساخت اثر را بگیرم و وارد تولید شدیم.
 روال معمول سال‌های اخیر سینمای ایران این است که اغلب فیلمسازان کار اولی برای ورود به جریان فیلمسازی یا سراغ فیلم‌های اجتماعی آپارتمانی می‌روند یا فیلم‌های کمدی ولی شما در «انزوا» کار دیگری کردید و سراغ خلق قهرمان رفتید؛ چه شد که تصمیم گرفتید از این الگوی همیشگی پیروی نکنید؟
اجازه بدهید قبل از جواب به این سوال خاطره‌ای تعریف کنم که شاید به جواب این سوال هم کمک کند. من چند وقت قبل به فستیوال فیلم  «Camera Image» لهستان رفته بودم. این جشنواره به نوعی اسکار فیلمبردارهای جهان است ولی تا امروز فیلم‌های کمی از ایران به این جشنواره رفته است. وقتی از تعدادی از فیلمسازان حاضر در جشنواره خواستم برای دیدن فیلم من به سالن بیایند، خیلی از آنها می‌گفتند: «حتما این فیلم هم یک کپی از جدایی نادر از سیمین است!» آنها می‌گفتند شما فیلمسازان ایرانی جدایی نادر از سیمین را الگوی خودتان قرار دادید و از روی آن کپی می‌کنید و فیلم می‌سازید ولی من اصرار می‌کردم که اینگونه نیست و فیلم من اثری متفاوت است. جالب اینکه وقتی فیلم من در جشنواره نشان داده شد یکی از نخستین واکنش‌ها در سالن این بود که چقدر این فیلم با فیلم‌هایی که از سینمای ایران دیدیم متفاوت بود. یکی از آنها فردی بود که مدرک بالایی در فیلمسازی داشت و به من می‌گفت شما در روایت و تدوین به یک موقعیت منحصربه‌فرد رسیدید و من فقط می‌خواهم با شما حرف بزنم و ببینم چگونه به این شیوه فیلمسازی رسیدید. واقعیت این است که من از یکجایی به بعد در مسیر فیلمسازی کوتاه و مستندم بویژه در ارتباط با آثاری که پیرامون شهدا ساختم، سعی کردم به یک شیوه روایی جدید برسم و همین باعث شد سعی کنم در سینما به خودم برسم و ادای کسی را در نیاورم. نکته دوم این است که من برعکس بسیاری که عاشق سینمای اروپا هستند و حتی الان تا حدودی این موضوع مد هم شده، عاشق سینمای قهرمان‌محور و هالیوود هستم. سینمای هالیوود، آمریکا را صاحب تمدن کرد در حالی که تاریخ چندانی ندارد ولی ما در ارتباط با تاریخ ایرانی و اسلامی خودمان هنوز هیچ اثری را تولید نکرده‌ایم. ما این همه قهرمان در تاریخ ایران داریم ولی یک فیلم در ارتباط با هیچکدام از این شخصیت‌ها نساخته‌ایم. اصلا شما یک فیلم سینمایی درست و حسابی در ارتباط با امام خمینی(ره) دیده‌اید؟ ولی در ارتباط با «آبراهام لینکن» رئیس‌جمهور کشته شده آمریکا فیلم‌های مختلفی ساخته شده که اتفاقا مخاطب را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد.  این نخستین‌باری نیست که من با موضوع قهرمان‌ها فیلم می‌سازم، چون ما در مکتبی بزرگ شده‌ایم که قهرمان‌های بسیاری در آن وجود دارند. قصه‌های مادربزرگ‌ها را ببینید؛ هیچکدام نیست که قهرمان نداشته باشد.
 نکته‌ای که اینجا به نظر می‌رسد این است که شاید این فکر که شما می‌گویید من از کسی تقلید نکردم و خودم بودم، مربوط به طرز فکر خودتان باشد ولی شاید مخاطبی که در سینما این کار را دیده با خودش بگوید مرتضی‌علی عباس‌میرزایی می‌خواهد ادای مسعود کیمیایی و قهرمان‌های فیلم‌هایش را در بیاورد. 
اول اینکه ما انگشت کوچک بزرگان فیلمسازی ایران هم نمی‌شویم! دوم اینکه ببینید! من در زندگی‌ حرفه‌ای‌ام هیچگاه دستیار کسی نبودم ولی دستیاری را هم صرفا به این نمی‌دانم که ما بخواهیم در کنار کسی قرار بگیریم و از او کار یاد بگیریم. اصلا گاهی ممکن است ما کاری را از کسی یاد بگیریم که امروز دیگر نیست. این یاد گرفتن فقط در دستیاری خلاصه نمی‌شود. من از آدم‌هایی مثل آقای کیمیایی، بیضایی، مهرجویی و... کار یاد گرفتم. این افراد چه ما دل‌مان بخواهد و چه نخواهد ریشه‌های سینمای ایران هستند و من به عنوان یک فیلمساز در دهه 90 باید آنها را بشناسم و باید به مسیری که این بزرگان در گذشته رفته‌اند، نگاه کنم و نباید اشتباهات موجود در این مسیرها را تکرار کنم. جالب اینکه در داخل ایران برخی می‌گویند تو می‌خواهی شبیه کیمیایی فیلم بسازی ولی در خارج از ایران به من می‌گویند تو شبیه دیوید فینچر و کوئنتین تارانتینو فیلم ساختی.
 شاید منظور آنها از چنین تشبیهی بیشتر به خاطر قاعده‌شکن بودن فیلمسازانی چون فینچر و تارانتینو باشد؛ چون شما هم در این اثر چه به لحاظ تدوین و چه موسیقی قاعده‌شکن بودید.
بله! اصلا این نوع از تدوین که در آن کات‌های زیادی وجود دارد، اقتضای قصه و فضای فیلم من بود. خود من بارها به سینما رفته‌ام و از دیدن فیلمی که در آن قصه‌ بی‌جهت کشدار می‌شود، رنج کشیده‌ام. فیلمی که مثلا فیلمساز می‌خواسته به فیلمسازانی همچون تارکوفسکی ادای دین کند ولی الان دیگر زمانی نیست که مخاطب وقت بسیاری برای دیدن فیلم داشته باشد. الان زندگی روی ریتم تند است و شما به عنوان فیلمساز باید برای وقت و هزینه‌ صرف شده از جانب مخاطب‌تان ارزش قائل باشید؛ پس باید سریع‌ سراغ قصه بروید و بی‌جهت داستان را کش ندهید. برای همین هم قصه‌ای را انتخاب کردم که اتفاقا بتواند برای چنین کاری به من کمک کند.
 اما به نظر می‌رسد این تمرکز بیش از حد شما بر فرم و اصرار بر بالا بردن ریتم قصه در برخی مواقع از یک‌سو باعث عدم معرفی کامل شخصیت‌ها و ارائه تصویری واضح از آنها به مخاطب شده و از سوی دیگر باعث عدم توجه شما به بحران‌های قصه و تصنعی شدن آنها شده است، به شکلی که یکی از بحران‌های اصلی قصه شما عدم پیدا شدن یک شارژر سوزنی است! اما قبول کنید باور اینکه قهرمان اصلی قصه، طی 3 روز در شهر بزرگی مثل تهران نمی‌تواند یک شارژر سوزنی پیدا کند، کمی سخت است.
بگذارید من اول سوالی را مطرح کنم؛ به نظر شما قهرمان اصلی این قصه کیست؟
 به نظرم امیرعلی دانایی باید قهرمان اصلی قصه باشد.
اشتباه می‌کنید! قهرمان اصلی زهره (همسر امیرعلی دانایی) است. یعنی شخصیتی که در همان دقایق ابتدایی فیلم می‌میرد. این خاصیت قصه‌های مشرق زمین است که ماجرای آنها با مرگ قهرمان آغاز می‌شود. ما برای ایفای نقش زهره با چند نفر از بازیگران سوپراستار سینمای ایران صحبت کردیم ولی آنها گفتند نقش کوتاه است و جای کار ندارد؛ تا اینکه از طرف تیم سازنده کار پیشنهاد شد که خواهرم (لعیا عباس‌میرزایی) این نقش را بازی کند. من به او گفتم این کار خیلی سختی است، چون تو می‌خواهی نقش قهرمان قصه مرا بازی کنی و من نسبت به این نقش خیلی حساس هستم. اتفاقا الحق و الانصاف هم خوب بازی کرد و خروجی کار به قدری خوب شد که خیلی از آن بازیگران سرشناسی که قبول نکرده بودند این نقش را ایفا کنند، بعدها از این کار پشیمان شدند. در این فیلم قهرمان اصلی، کاراکتر «زهره» و شخصیت اصلی کاراکتر «پرویز» است که ما قرار است به وسیله شخصیت اصلی به پرده‌هایی از زندگی قهرمان اصلی قصه برسیم. پس اصلا خود پرویز و شخصیت‌های اطراف آن خیلی مهم نیستند که بخواهیم آن را معرفی کنیم، بلکه همه اینها در کنار هم چیده شده تا شما به خصلت‌ها و ویژگی‌های قهرمان اصلی قصه که همان «زهره» است، پی ببرید. شخصیتی که سعی می‌کند حریم خانواده خود را حفظ کند و آنقدر در این کار موفق است که ما می‌بینیم حتی شوهر او که یک انسان لات و لمپن است و به‌خاطر یک دعوا حاضر می‌شود فردی را بکشد، حالا تحت تاثیر زن خود به قدری به حریم خانواده اهمیت می‌دهد که وقتی در محیطی که فرزندانش حضور دارند، کسی سیگار می‌کشد، سریع فرزندانش را برمی‌دارد و می‌رود.
نکته دیگر این است که من اساسا این الگوهایی که خیلی‌ها می‌گویند یکی باید شخصیت باشد، یکی تیپ باشد و... را قبول ندارم. شما به سینمای هالیوود نگاه کنید؛ در آنجا شخصیت اصلی بیرون از قاب تعریف می‌شود؛ چرا؟ چون خود آنها نیز امروز به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توان در 2 ساعت فیلم ابعاد مختلف شخصیتی را به طور کامل به مخاطب ارائه کرد، چون اساسا قاعده این دنیا بر نقص است.
 با فرض اینکه نگاه شما در ارتباط با شخصیت‌پردازی کار درست باشد ولی باز هم دلیل انتخاب این نوع از موسیقی و استفاده از آن برای سریع‌تر کردن ریتم قصه را متوجه نمی‌شوم.
موسیقی از بدو نوشتن فیلمنامه اینگونه طراحی شد که باید شخصیت داشته باشد. موسیقی باید ما را دچار قضاوت کند. یعنی ما باید آن لحظه‌ای که «پرویز» می‌فهمد شارژر سوزنی همسرش داخل ماشین رفیقش است، به این قطعیت برسیم که  او بابت خیانت دوستش او را خواهد کشت ولی او این کار را نکند. یعنی حال درون آن شخص را توصیف کند ولی او باز هم این کار را نکند. جالب است که بگویم وقتی برای جشنواره
«Camera Image» به لهستان رفته بودم، خیلی‌ها به من می‌گفتند این موسیقی خیلی خوب بود و به ما کمک می‌کرد به فضای درون قصه تو نزدیک‌تر شویم.
 شاید به‌خاطر این است که سینمای ما بیشتر دیالوگ‌محور است و برای مخاطب نیز دیالوگ از اهمیت بالاتری برخوردار است.
در سینمای خارج از ایران نیز دیالوگ اهمیت دارد. اتفاقا یکی از مخاطبان آنجا به من گفت آنقدر موسیقی اثر تو کامل بود که ما نیازی به دیدن زیرنویس‌ها نداشتیم و به طور کامل متوجه قصه شدیم. اصلا مخاطب ایرانی نیز این اثر را دوست دارد. ما در سینما از مردم فاصله گرفتیم. سینمای مردم‌پسند ما دنبال قهرمان‌ است. مخاطبی که امروز می‌نشیند و آنلاین به محض ورود سریالی مثل «بازی تاج و تخت» آن را می‌بیند، عاشق سینمای قهرمان‌محور است ولی ما از این نوع سینما فاصله گرفتیم.
 مشکل این است که بخش زیادی از فیلمسازان ما هم «بازی تاج و تخت» را آنلاین دنبال می‌کنند ولی خروجی آنها چیزی برخلاف آن سینمای قهرمان‌محوری است که به آن اشاره کردید.
برای اینکه نگاه سینماگران ما دیگر در خیلی از موارد اصلا به فروش داخلی نیست، بلکه به جشنواره‌های خارجی و گرفتن جایزه از این جشنواره‌هاست. انتهای نگاه سینمای داخل ما فعلا کمدی‌های زرد است، در حالی که من این را درک نمی‌کنم که اصلا چرا ارشاد با ساخت چنین آثاری موافقت می‌کند؟ 
 البته این تعریفی که شما از قهرمان قصه ارائه می‌کنید با تعریف عرفی قهرمان در سینما فرق دارد، چون فهم ما از قهرمان این است که یا کسی که نقش اول فیلم را برعهده دارد، قهرمان است یا کسی که کارهای خیلی عجیب و خارق‌العاده‌ای انجام می‌دهد که در هر دو صورت با تعریفی که شما از قهرمان ارائه می‌کنید، متفاوت است.
این تعریفی که شما می‌گویید، تعریفی است که برای شخصیت اصلی ارائه می‌شود و در ترجمه به اشتباه به عنوان قهرمان معرفی شده است اما طی سال‌های گذشته ما از این تعریف فاصله گرفتیم و جالب است که بگویم مسیر فاصله گرفتن ما از این موضوع با فیلم‌هایی ایجاد شد که در ارتباط با شهدا می‌ساختیم. برای مثال محمدعلی فارسی مستندی در ارتباط با شهید صیادشیرازی ساخته که قصه آن مربوط به بعد از شهادت اوست و در آن روح صیادشیرازی به مرور زندگی خود از بچگی تا شهادت می‌پردازد. من بعد از دیدن این مستند با آقای فارسی صحبت کردم. ایشان می‌گفت یک شهید قهرمانانه فضای زندگی را ترک می‌کند و تو اگر با چنین فضایی قصه خودت را شروع کنی، همه می‌گویند چه شد که او به این مرحله رسید و دیدن قصه‌اش برای مخاطب جذاب‌تر می‌شود. شما اگر به ورود شخصیت‌های ماندگار سینمای جهان نگاه کنید هم می‌بینید که دقیقا همه آنها نیز به همین شکل به قصه ورود کرده‌اند.
 اما مخاطب وقتی از سینما بیرون می‌آید، «پرویز» را به عنوان قهرمان قصه می‌شناسد نه «زهره».
این دیگر به همان خطایی که در تعریف قهرمان وجود دارد بازمی‌‌گردد که باید در ذهن مخاطب رفته رفته تعریف درست قهرمان را جا انداخت. لزومی ندارد قهرمان در همه فیلم حضور داشته باشد؛ ممکن است که قهرمان فقط در 5 دقیقه از فیلم حضور داشته باشد ولی اگر این قهرمان را بازیگر سرشناس‌تری بازی کند، مخاطب از دیدن حذف شدن او بیشتر شوکه می‌شود و نتیجه آن کنجکاوی بیشتر او برای فهمیدن دلیل حذف این قهرمان است. مثلا شما فرض کنید اگر به جای خواهر من، خانم لیلا حاتمی این نقش را بازی کرده بود و به یکباره در دقایق ابتدایی فیلم حذف می‌شد، می‌دانید چقدر تاثیر آن بیشتر می‌شد؟ اینجا دقیقا جایی است که عدم اعتماد به ما کارگردان‌های فیلم اولی باعث لطمه خوردن به فیلم و اثرگذاری آن می‌شود. دلیل این موضوع هم تعیین قهرمان قصه از روی میزان حضور او در فیلم است و نه تاثیرگذاری آن بر روند قصه.
 نسخه نمایش داده شده در اکران عمومی با نسخه جشنواره چقدر تفاوت دارد؟
هیچی! چون یکی از بزرگ‌ترین ثمره‌های ساخت «انزوا» برای من این بود که باید خودم باشم. سینمای من همین است. البته در سینمای ایران مدل‌های مختلفی در زمینه ارائه آثار به جشنواره فجر و نسخه ارائه شده برای اکران عمومی وجود دارد. روال معمول این است که چون اغلب فیلمسازان در ماه‌های آخر مانده به جشنواره دست به کار می‌شوند، ترافیک کاری آنها را وادار می‌کند تلاش کنند تا فقط اثرشان را به جشنواره برسانند و بعد از جشنواره سرفرصت به برطرف کردن نقاط ضعف آن بپردازند. البته یک مدل دیگر هم در ارتباط با مجوز گرفتن آثار سینمایی وجود دارد. آن هم این است که گروهی اثرشان را به نحوی برای اکران عمومی در ایران آماده می‌کنند که به هر شکل ممکن از فیلترهای مربوط به مجوز نمایش عبور کند ولی همان فیلم را به شکلی دیگر تغییر می‌دهند که وقتی آن را برای جشنواره‌های خارجی می‌فرستند آنجا خوش‌شان بیاید و به این فیلم جایزه بدهند.
 کمی هم در ارتباط با مشکلات پیش آمده در ارتباط با اکران عمومی فیلم و اعتراضات شما به این موضوع صحبت کنیم؛ چرا از وضعیت اکران فیلم‌تان ناراضی هستید؟
به اعتقاد من ما به عنوان تنها کشور شیعی جهان باید برای ماه محرم و صفر از مدت‌ها قبل برنامه‌ریزی کنیم که برای این دو ماه محصول فرهنگی ویژه آن را داشته باشیم؛ چه در سینما و چه در سایر حوزه‌های فرهنگی. فیلم من اصلا برای این فضا تولید نشده است و نباید در این بازه زمانی پخش شود.
 من یک سوال هم در ارتباط با محتوای فیلم شما دارم. ببینید! شما به عنوان مستندسازی که بیشتر کارهایش در ارتباط با شهداست وارد حوزه فیلمسازی داستانی شدید اما برای نخستین اثر داستانی خود دست بر سوژه قضاوت کردن گذاشتید که تقریبا طی این سال‌ها سوژه محبوب جریان شبه‌روشنفکری سینمای ایران بوده است؛ این برای من سوال شد که چرا مرتضی‌علی عباس میرزایی برای اولین اثرش سراغ چنین سوژه‌ای رفته است؟
حوزه اخلاق به نظرم اتفاقا یک حوزه فرهنگی و اسلامی و ایرانی است که هرکسی در ارتباط با اخلاق کار کند در واقع در ارتباط با یک ارزش کار کرده؛ مرزی بین من و تو و دیگران نیست. همه در واقع یک حرف مشترک را می‌زنیم. می‌دانید اختلا‌ف‌ها از چه زمانی آغاز شد؟ از زمانی که ما احساس کردیم همه درست‌ها برای ما است و همه اشتباه‌ها برای آنها! آنها کی‌اند واقعا؟ من روشنفکر نیستم؟ روشنفکر کیست و چه شکلی است؟ متاسفانه نگاهی طی این سال‌ها در سینمای ما به‌وجود آمده که گویی که آنها باید حتما درباره موضوعاتی مثل قضاوت کردن صحبت کنند و ما حق نداریم به این حوزه ورود کنیم و باید صرفا درباره انقلاب و شهدا و... حرف بزنیم ولی به نظر من اینگونه نیست. البته شاید شما این را ندانید ولی من چند سال پیش خودم را کشتم که درباره یک شهید که قصه خیلی جالبی داشت فیلمی بسازم ولی از من حمایت نکردند. شما می‌دانید آقای وحید جلیلی چند سال پیش چقدر تلاش کرد تا من فیلمی درباره موضوع تحریم‌ها بسازم ولی باز هم هیچکس پشت‌سر من نیامد؟ شما باورتان می‌شود من می‌خواستم فیلمی درباره یک جانباز مدافع حرم بسازم ولی به من اجازه ندادند؟
 یعنی شما می‌خواهید بگویید نگذاشتند شما به چنین موضوعاتی بپردازید؟
شاید حالا از دید عده‌ای من چون دست بر سوژه‌ای مثل قضاوت کردن گذاشتم، حالا تبدیل به فیلمسازی از جریان «آن طرفی‌ها» شده باشم اما اصلا از این موضوع ناراحت نیستم؛ چرا؟ چون خیالم راحت است که خودم هستم و نه دروغ می‌گویم و نه زیرآب کسی را می‌زنم. 
 تا آنجا که خبر دارم شما دغدغه‌هایی هم در ارتباط با ساخت اثری در ارتباط با ماجرای آغاز جنگ و شهید جهان‌آرا دارید؛ آن را چه زمانی تولید می‌کنید؟
ما چند وقت پیش مستندی در ارتباط با این موضوع ساختیم ولی توقیف شد! واقعیت این است که در حال حاضر شرایط به شکلی است که فعلا نمی‌شود زیاد در ارتباط با این موضوع صحبت کرد.
 باز هم سینمایی می‌سازید یا می‌خواهید به حوزه مستندسازی بازگردید؟
ان‌شاءالله اگر شراط مهیا شود می‌خواهم یک فیلم سینمایی دیگر بسازم.