استقلال با آمدن شفر وضعیت خوبی پیدا کرده است. مربی آلمانی، تیم بحرانی که حضور در جایگاه انتهایی جدول را نیز تجربه کرده بود به لیگ بازگرداند و اگر نگوییم آبی‌ها مدعی قهرمانی هستند، یکی از شانس‌های اصلی کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا به شمار می‌روند. با این حال اتفاقاتی در این تیم بعضا رخ می‌دهد که می‌تواند ترمز آبی‌ها را بکشد.
استقلال پس از حضور شفر روی نیمکت منهای داربی در هیچ دیداری بازنده نشده، خط دفاع فاجعه‌آمیز استقلال که به هیچ تیمی «نه» نمی‌گفت، چندین و چند بازی گلی دریافت نکرد تا حسینی دروازه‌بان این تیم صاحب رکورد تاریخی شود اما چیزی که مسلم است اینکه هیچ تیمی وجود ندارد بتواند همه دیدارهایش را با پیروزی پشت سر بگذارد، هرگز گلی دریافت نکند یا همه فرصت‌هایش را به گل تبدیل کند. مساله‌ای که ظاهرا درک آن برای هوادارانی که جمعه در ورزشگاه از نزدیک شاهد دیدار تیم‌شان برابر سایپا بودند آسان نبود.
در پایان بازی قربانی مهاجم آبی‌ها به دلیل از دست دادن فرصت طلایی گلزنی مورد شماتت شدید هواداران قرار گرفت و اشکش در آمد. اتفاقی که به هیچ وجه حرفه‌ای نبود و جز تاثیر منفی روی روح و روان قربانی و حتی سایر بازیکنان استقلال اثر دیگری نداشت.
آبی‌ها در شرایطی که بیش از نیمی از فصل سپری شده، شرایط بسیار حساسی دارند. در روزهایی که فولاد و پیکان با تمام قوا برای گرفتن سهمیه تلاش می‌کنند و ذوب‌آهن هم با آمدن قلعه‌نویی یکی از مدعیان شده، آنها فرصتی برای از دست دادن امتیاز ندارند. کادر فنی و بازیکنان پس از یک نتیجه نامطلوب باید با تمام توان به بررسی نقاط ضعف و مشکلات بپردازند.
استقلال در هفته‌های قبل به نظر می‌رسید مشکل گلزنی‌اش را حل کرده است. این تیم با 2 یا 3 بار گشودن دروازه حریفان قدرت‌نمایی می‌کرد اما این هفته برابر سایپا به مشکل خورد. خط دفاعی این تیم که 9 بازی بدون گل خورده را در کارنامه داشت، از هم گسیخت. در شرایطی که کمتر تیمی می‌توانست روی دروازه آبی‌ها موقعیت ایجاد کند، سایپا 2 بار تیر دروازه حسینی را به لرزه درآورد و چند بار دیگر تا آستانه گلزنی پیش رفت اما بازیکنان و کادر فنی استقلال به جای اینکه فرصت و انرژی بررسی دلایل این مسائل را داشته باشند، حالا باید تلاش کنند شرایط روانی قربانی را جمع کنند و به او روحیه بدهند. مراقب کامنت‌های اینستاگرام باشند و دل هواداران را به دست بیاورند.
در واقع آبی‌ها انرژی خود را بابت زخمی که از خودی خوردند هدر می‌دهند. مسلما هیچ بازیکنی از عملکرد ضعیف خود خوشحال نیست و بارها پیش آمده یک بازیکن به دلیل اشتباهی فاحش بسیار ناراحت شده و خود را مدیون تیم و هواداران دانسته و در چنین شرایطی است که هواداران به او روحیه می‌دهند تا بتواند خود را بازیابی کند اما این اتفاقی نبود که در پایان دیدار تیم‌های استقلال و سایپا رخ داد.
استقلال در فکر حذفی، داربی و آسیا
با توقف استقلال مقابل سایپا، اختلاف امتیاز این تیم با پرسپولیس به 16 امتیاز رسید. اگر تا 2 هفته پیش به واسطه پیروزی‎های پیاپی و پرگل استقلال، کورسوی امیدی به نزدیک شدن این تیم به پرسپولیس و حضور در کورس قهرمانی دیده می‌شد اما امروز و با نگاهی واقع‌بینانه، استقلال شانسی برای قهرمانی در لیگ برتر ندارد. می‌شود گفت لیگ برتر برای استقلال به پایان رسیده و مدیران و کادر فنی این تیم باید اهداف دیگری را در ادامه فصل دنبال کنند. موفقیت در 3 رویداد مهم پیش رو می‌تواند ناکامی استقلال در لیگ برتر را قابل هضم کند.
حالا که استقلال شانسی برای قهرمانی در لیگ برتر ندارد، بهتر است اولویت خود را به نتیجه گرفتن در رویدادهای دیگری اختصاص دهد. نخستین‌ و البته در دسترس‌ترین موفقیتی که برای استقلال وجود دارد جام حذفی است. آبی‌ها به مرحله نیمه‌نهایی این مسابقات رسیده‌اند و فقط 2 بازی تا قهرمانی و البته گرفتن سهمیه باارزش مستقیم لیگ قهرمانان آسیا در فصل آینده فاصله دارند. صنعت نفت آبادان نخستین‌حریف آنهاست و در صورت پیروزی بر این تیم، برنده خونه‌به‎خونه و استقلال خوزستان در فینال منتظر آبی‌ها خواهد بود. با هر متر و معیاری، جام حذفی باید اولویت اصلی استقلال باشد. قهرمانی در این جام، آن هم در فصلی که قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر از الان قابل پیش‌بینی است، دلخوشی بزرگی برای این باشگاه و هوادارانش خواهد بود.
دومین رویدادی که استقلال می‌تواند روی آن تمرکز کند داربی برگشت است. این بازی در هفته بیست‌وپنجم برگزار می‌شود و از روی تصادف، تبدیل به بازی‌ای شده که می‌تواند قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر را قطعی کند. شاگردان برانکو با ادامه روند فعلی، می‌توانند با پیروزی در شهرآورد برگشت، در فاصله 5 هفته به پایان لیگ برتر قهرمانی خود را جشن بگیرند اما پیروزی استقلال در این بازی، علاوه بر به تعویق انداختن قهرمانی پرسپولیس، برگ برنده‌ای برای این تیم و هوادارانش در لیگ هفدهم خواهد بود.
هدف بلندمدت‌تر استقلال اما باید لیگ قهرمانان آسیا باشد. آبی‌ها از اواخر بهمن‌ماه وارد این رقابت‌ها می‌شوند و در سخت‌ترین گروه ممکن به دنبال موفقیت و صعود هستند. صعود از گروهی که غول‌های فعلی غرب آسیا یعنی الهلال عربستان، العین امارات و احتمالا الریان قطر در آن حضور دارند برای استقلال یک موفقیت بزرگ به شمار می‌آید که البته بعید است با «استقلال این روزها» اتفاق بیفتد. آبی‌ها قطعا برای حضوری موفق در آسیا نیاز به تقویت دارند و جذب یکی- دو مهاجم خوب و گلزن بزرگ‌ترین نیاز این تیم در حال حاضر است و می‌تواند امید آنها برای صعود از مرحله گروهی را افزایش دهد.

 تیم پرطرفدار و خوش‌سابقه فوتبال ایران یکی از بدترین فصول خود را سپری می‌کند. تیمی که با پشتوانه هواداری خود در فصول گذشته جزو مدعیان به شمار می‌رفته و همیشه برای تیم‌های دیگر دردسرساز بود این فصل به کبریت بی‌خطری تبدیل شده‌ که امتیاز نگرفتن از آن کاری بسیار دشوار است. اما این افت چه دلایلی می‌تواند
داشته باشد؟
ساختار و الگوی کاری باشگاه چندان حرفه‌ای به نظر نمی‌رسد. تراکتورسازی به دلیل ساختار خود اجازه جذب بازیکنان سرباز را دارد اما این مساله به جای امکان تقویت و بهبود شرایط مالی وضعیت را برای این تیم بدتر کرده است. بازیکنان عرق و تعصبی نسبت به تیم تراکتورسازی ندارند، چرا که به دوران حضور خود در این تیم صرفا به چشم یک بازه 2 ساله نگاه می‌کنند که باید آن را به هر شکلی سپری کنند تا بتوانند کارت پایان خدمت دریافت کنند. اکثر این بازیکنان به محض پایان دوره نظام‌وظیفه اقدام به ترک باشگاه می‌کنند و این نشان می‌دهد صرفا به چشم یک وظیفه به آن نگاه می‌کنند.
مساله استفاده از بازیکنان سرباز باید به نوعی به کمک تیم تبریزی بیاید. آنها این قابلیت را دارند که بتوانند با استعدادیابی، ستاره‌های مطرح لیگ را که مشمول شده‌اند بدون پیش‌پرداخت و قراردادهای چندصد میلیونی به خدمت بگیرند اما این اتفاق عملا رخ نمی‌دهد و حتی بازیکنان سرباز که به این تیم می‌پیوندند در قالب مسائلی مانند پاداش و... پول خوب دریافت می‌کنند. این مساله جز به‌هم خوردن تراز مالی باشگاه و ضعف در خرید بازیکنان کارآمد سود دیگری برای باشگاه نداشته است.
رفت و آمدهای متوالی در تیم تراکتورسازی باعث شده این تیم در هر فصل حداقل نیمی از شاکله و بدنه اصلی‌اش را از دست بدهد. تغییرات مداوم مربی نیز باعث می‌شود تا این انسجام حتی روی نیمکت هم وجود نداشته باشد. به همین دلیل جای تعجب نیست که این تیم یک فصل با قدرت تمام به دنبال قهرمانی باشد و فقط 3-2 ماه بعد در نیمه پایینی جدول دست‌و پا بزند.
سیستم مدیریت باشگاه درک صحیح و جامعی از ورزش و بالاخص فوتبال ندارد؛ برای رسیدن به موفقیت دست به دامان مربی خارجی می‌شوند، همان مربی را اخراج کرده و باز 2 ماه بعد همان مربی اخراجی را سرکار می‌آورند!
مدیران باشگاه تراکتورسازی در راستای بازگشت به دوران اوج اقدام به استخدام یحیی گل محمدی کردند تا این مربی جوان که کارنامه خوبی از خود در ذوب‌آهن بر جای گذاشته بتواند بار دیگر اقتدار را به این تیم بازگرداند اما شرایط این باشگاه به قدری نابسامان است که در اواسط فصل کار برای گل‌محمدی مظلوم و کم‌حاشیه به جایی رسیده که می‌گوید همین نتایج از سرتان هم زیاد است!
سیستم نامطلوب اداره باشگاه صدای هواداران را هم درآورده است به گونه‌ای که هواداران پرشور این باشگاه پس از شکست ناباورانه برابر نفت تهران، به جای اعتراض علیه بازیکن و مربی و کادر فنی، مدیریت باشگاه را نشانه رفتند و اعلام کردند تیم نظامی نمی‌خواهند.
تراکتورسازی با اتکا به سرمایه هوادارانش می‌تواند یکی از تیم‌های باثبات لیگ باشد و مسلما وضعیت این تیم با تیمی مانند استقلال خوزستان که یک فصل قهرمان می‌شود و یک فصل فانوس به دست در انتهای جدول تلاش می‌کند باید تفاوت داشته باشد.

تنش بین ۳ کشور عربی بالا گرفت
احتمال لغو لیگ قهرمانان آسیا
از یک طرف امارات و عربستان اصرار دارند در خاک قطر به میدان نمی‌روند و از طرف دیگر قطری‌ها اصرار دارند حاضر نیستند در کشور ثالث برابر سعودی‌ها و اماراتی‌ها بازی کنند و این باعث شده کنفدراسیون فوتبال آسیا با یک چالش بزرگ مواجه شود. ‌به نقل از الکاس، لیگ قهرمانان آسیا معتبرترین رقابت باشگاهی در قاره آسیا است. اختلافات بین 3 کشور عربی که در راس آن عربستان قرار دارد باعث شد لیگ قهرمانان آسیا دستخوش تغییرات زیادی شود و حتی احتمال لغو آن هم مطرح شود.
همه چیز از درخواست عربستان برای بازی کردن با ایران در زمین بی‌طرف آغاز شد و کنفدراسیون فوتبال آسیا هم براحتی مطیع سعودی‌ها شد و با این درخواست موافقت کرد. اختلاف سیاسی عربستان و امارات با قطر باعث شد سعودی‌ها و البته اماراتی‌ها این بار درخواست بازی کردن با قطر در زمین بی‌طرف را هم بدهند با این تفاوت که قطری‌ها مانند ایران حاضر نیستند تن به چنین خواسته‌ای بدهند و اصرار دارند تنها در خانه خود از تیم‌های عربستانی و اماراتی پذیرایی خواهند کرد.
با وجود اینکه کنفدراسیون فوتبال آسیا با فرستادن هیاتی بلندپایه به قطر و عربستان تلاش دارد بین این دو کشور آشتی برقرار کند و با این توجیه که فوتبال جدا از سیاست است، آنها را به بازی کردن در خانه همدیگر ملزم کند اما اماراتی‌ها و سعودی‌ها راه دیگری را در  پیش گرفته‌اند.
محمد  الرمیثی، رئیس هیات ورزش امارات در این باره گفت‌: هیچ کسی نمی‌تواند ما را به بازی کردن در کشوری که آن را دوست نداریم وادار کند. با وجود اینکه ما به رقابت در لیگ قهرمانان آسیا سخت نیاز داریم اما در قطر به میدان نمی‌رویم و کسی هم نمی‌تواند ما را مجبور به چنین کاری کند. حتی اگر قرار باشد از این رقابت کنار گذاشته شویم یا در قاره دیگری رقابت کنیم بازهم به چنین خواسته‌ای تن نمی‌دهیم؛ یا بازی در زمین بی‌طرف یا خداحافظ لیگ قهرمانان آسیا.
عادل عزت، رئیس فدراسیون فوتبال عربستان هم چنین خواسته‌ای دارد. او گفت: به هیات کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کردیم سلامت بازیکنان خود را به خطر نمی‌اندازیم و اصلا در قطر بازی نخواهیم کرد. قرار است کنفدراسیون فوتبال آسیا در فوریه جواب بدهد. اگر ما را مجبور به بازی کردن در قطر کنند، انصراف خواهیم داد. انصراف ۶ تیم اماراتی و عربستانی باعث خواهد شد لیگ قهرمانان هم لغو شود.
این درخواست‌های عجیب امارات و عربستان، در حالی است که  فدراسیون فوتبال قطر هم تاکید کرد به هیچ‌وجه حاضر نیست در زمین بی‌طرف به مصاف عربستان و امارات برود و به این ترتیب احتمال لغو لیگ قهرمانان آسیا بسیار زیاد است.

مسی سالانه بیش از ۱۰۰ میلیون یورو دستمزد می‌گیرد!
۲۵ نوامبر گذشته لیونل مسی قراردادش را به طور رسمی با بارسلونا تا سال ۲۰۲۱ تمدید کرد. بر اساس اسناد فوتبال لیکس که مدیا پارت فرانسه منتشر کرده است، ارزش قرارداد مسی به ۱۰۴ میلیون یورو افزایش پیدا کرده است. این برای نخستین بار در تاریخ است که یک بازیکن چنین دستمزد گزافی می‌گیرد. اسناد فوتبال لیکس فاش کرد مهاجم بارسلونا هر سال ۷۱ میلیون یورو (به همراه ۱۵ درصد حق تصویر) دریافت می‌کند. او به خاطر تمدید قراردادش 63/5 میلیون یورو کسب خواهد کرد و اگر تا پایان قراردادش باشگاه کاتالانی را ترک نکند، پاداش دریافت می‌کند. اگر این پاداش‌ها بین 4 سال تقسیم شود، مسی ۷۱ میلیون دستمزد خواهد گرفت و علاوه بر این سالانه 8/15 میلیون پاداش به خاطر تمدید قراردادش و 5/17 میلیون یورو به علت وفاداری دریافت خواهد کرد. با در نظر گرفتن این پاداش‌ها، دریافتی ستاره آرژانتینی از باشگاه به ۱۰۴ میلیون یورو می‌رسد.
 با این حال باید به این رقم افزود چون در قرارداد جدید مسی مانند گذشته پاداش‌های زیادی وجود دارد. به عنوان مثال اگر او در ۶۰ درصد بازی‌های بارسا حضور داشته باشد، سالانه 1/9 میلیون یورو دریافت می‌کند. همچنین اگر آبی‌اناری‌ها بتوانند فاتح لیگ قهرمانان شوند ۱۲ میلیون یورو به دست خواهد آورد. با احتساب این پاداش‌ها و دستمزد‌ها مسی در یک سال می‌تواند
بیش از ۱۲۲ میلیون یورو به دست آورد.

اعتبار از دست رفته زیدان
فقدان شهامت
توانایی زین‌الدین زیدان برای مدیریت رختکن پرستاره رئال‌مادرید همیشه یکی از نقاط قوت او به شمار می‌رفت اما حالا که تیمش با مشکلات متعددی مواجه است، روابط او با کهکشانی‌ها هم رو به افول گذاشته و به نظر می‌آید متزلزل شده است. رئال با بارسلونا فاصله قابل توجهی پیدا کرده و 16 امتیاز عقب افتاده، در رده ناآشنای چهارم قرار گرفته و امیدهایش برای دفاع از عنوان قهرمانی مدت‌هاست که کمرنگ شده. از سهمیه لیگ قهرمانان هم نمی‌شود چندان با اطمینان حرف زد. ادامه این شرایط فشار بیشتری را به زیدان وارد می‌کند، حتی با وجود آنکه در 2 سال مربیگری‌اش در رئال 8 جام برای باشگاه کسب کرده است. مربی فرانسوی بعد از باخت 3 بر صفر مقابل بارسلونا بشدت مورد انتقاد رسانه‌های اسپانیایی قرار گرفته و بعد از تساوی 2-2 مقابل سلتاویگو و همچنین تکرار این نتیجه برابر نومانسیای دسته دومی در جام حذفی اوضاع برای او بهتر نشده، هرچند رئال به‌خاطر پیروزی 3 بر صفر بازی برگشت به مرحله یک‌چهارم‌ نهایی صعود کرد.
روزنامه ال‌پاییس روز پنجشنبه در مقاله‌ای، زیدان را به‌خاطر اصرار بر بازیکنان و تاکتیک‌های خودش بعد از نتایج ناامیدکننده ملامت کرد: «زیدان ترجیح داده هیچ ریسکی نکند و با وجود اشکالات آشکار در انتخاب‌هایش از هرگونه تغییری خودداری می‌کند. زیدان به همان بازیکنان همیشگی اعتماد دارد؛ کریم بنزما با آن همه عصبانیت هواداران، مارسلو و بازی دردسرسازش و تونی کروس با آن افت شدیدش در ترکیب اصلی مانده‌اند».
او سه‌شنبه اعلام کرد قصد انتقاد از کسی را ندارد و نمی‌تواند تیمش را به هم بریزد و این نشانه دیگری بود از اینکه به اندازه کافی برای گرفتن تصمیمات سختی که تیمش به آن نیاز دارد، قوی نیست. البته بی‌میلی زیدان در تغییر اوضاع را می‌توان در فعالیت‌های محدود رئال در فصل نقل‌وانتقالات تابستانی دنبال کرد. گزارش‌های رسانه‌ای حکایت از آن دارد که رئال از تلاش برای جذب کیلیان امباپه برای این دست کشید که کریستیانو رونالدو، بنزما و گرت بیل دلخور نشوند؛ 3 بازیکنی که در لیگ روی هم 10 گل زده‌اند.
امباپه در عوض به پاری‌سن‌ژرمن رفت و رئال اجازه داد خامس رودریگس و آلوارو موراتا به ترتیب به بایرن‌مونیخ و چلسی بروند که دومی با وجود آنکه فصل قبل فرصت بازی خیلی کمی به‌دست آورد اما مشارکت فوق‌العاده‌ای در موفقیت‌های تیمش داشت.
تنها بازیکنان جوانی اضافه شدند؛ تئو ارناندس، دنی سبایوس و دیگو یورنته که این فصل میدان چندانی به آنها داده نشد، چون اعتماد زیدان به تیم موسوم به «ب» که فصل قبل عملکرد خوبی داشتند، از بین رفته است. رئال بشدت از فرم خود خارج شده مگر اینکه زیدان بتواند تیمش را دوباره شکل دهد، در غیر این صورت دوران مربیگری‌اش در رئال همانقدر که موفق بوده، کوتاه هم خواهد بود.


مشکل دفاع اتوبوسی نیست
تورج عاطف: اصطلاح دفاع اتوبوسی چند سالی است در فوتبال مد شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. قهرمانی یونان در یورو ۲۰۰۴ و اوج‌‌‌گیری تیم‌‌‌هایی تحت رهبری ژوزه مورینیو- که شاید بارزترین آن بازی تیم اینتر به رهبری مورینیو در نیمه‌نهایی چمپیونزلیگ
10-2009 مقابل بارسلونا بود- دفاع اتوبوسی را در فوتبال بر سر زبان‌ها انداخت. مورینیو با شعار تخریبگر، خود را به فوتبال شناساند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. پرس شدید و دادن کمترین فضا به تیم صاحپ توپ از مشخصات مهم این سیستم است. این سیستم در فوتبال وجود دارد؛ خواه مورد پسند باشد یا مورد انزجار قرار گیرد.
پرسپولیس در مقابل نفت تهران و سیاه‌جامگان و... با این سیستم مواجه و حرکات تیمی‌‌‌‌اش با مشکل روبه‌رو شد و منتقدان اعتقاد داشتند برانکو در مقابل این سیستم با مشکل روبه‌رو می‌شود. بازی برگشت پرسپولیس و سیاه‌جامگان که تبدیل به مشکی‌پوشان شده، جز در دقایق اول نسخه کپی شده  بازی رفت و شاید بازی هفته گذشته این تیم برابر نفت تهران بود اما اگر به بازی با دقت نگاه می‌کردیم متوجه می‌شدیم پاتک برانکو در مقابل سیستم دفاع فشرده و تجمع در زمین خودی حریف موثر بود اما مشکل اصلی در جایی بود که ضربه آخر از سوی منشا، علیپور و احمدزاده با تمرکز مناسب زده نمی‌شد. پرسپولیس زمانی به گل رسید که تا آخرین دقایق تمرکز خود را حفظ کرد. مثلث نعمتی، امیری و علیپور گلی را زدند که ماحصل عدم تمرکز دفاع سیاه‌جامگان بود.
پرسپولیسی‌ها در بازی با سیاه‌جامگان ثابت کردند مشکل آنها دفاع اتوبوسی نیست، چون در روزی که بهترین پاسور خود را نداشتند موقعیت‌های خوبی داشتند اما تمرکز در ضربه آخر نیاز به تمرین بیشتری دارد.