مهدی طاهرخانی: هرچه دست برانکو برای آرایش تیم درون زمین به‌واسطه محرومیت از جذب بازیکن بسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ است، برای توجیه بازی زشت و حالا ناکامی باز باز است. قبل از شروع لیگ و با توجه به جدا شدن چند مهره ثابت و موثر، مشخص بود پرسپولیس به شانس زیادی تا نیم‌فصل، برای تکرار عنوان قهرمانی‌‌‌‌اش نیاز دارد. آنهایی که در طول 2 فصل گذشته از پرسپولیس رفتند همان‌‌‌هایی بودند که بیشترین نقش را در تحول تیم داشتند. برخلاف یک عده بازیکن مانند ماهینی که به‌واسطه خالی بودن دست سرمربی، همیشه جایی در ترکیب دارند امثال وحید امیری، فرشاد احمدزاده، صادق محرمی، مسلمان و مهم‌تر از همه مهدی طارمی و رامین رضاییان، همان ستون‌‌های برانکو برای 2 قهرمانی بودند. پرسپولیس حق جذب بازیکن تا نیم‌فصل را ندارد و وقتی در این وضعیت امیری و فرشاد احمدزاده می‌روند یعنی برانکو باید از ابتدا شروع به زوج‌‌سازی کند. اما تا هفته چهارم لیگ مشخص شده با این بازیکنان بعید است بشود جای آنها که رفتند را پر کرد. بشار رسن به هیچ‌وجه قابلیت‌‌های احمدزاده را برای پست وینگر راست ندارد و فاصله فنی بین فوتبال وحید امیری و امید عالیشاه آنقدر زیاد است که می‌شود بینش چندین اتوبان چهارلاینی بنا کرد. گویا تنها قربانی این ترکیب گادوین منشا است که هنوز نتوانسته جای ثابتی را در ترکیب اصلی پیدا کند اما مابقی خیال‌شان راحت است با هر کیفیتی باز هم بازی بعد ثابت هستند. پس لازم نیست در تمرین خودشان را برای اثبات چندان خسته کنند. اگر به دنبال دلیل افت فاحش علیپور هستید آدرسش دقیقا همین است. او می‌داند در هر صورت بازی می‌کند. بشار رسن مسیر بد شدن را پیش گرفته و هیچ شباهتی به بازیکن نیم‌فصل لیگ قبل ندارد. نفت مسجدسلیمان براحتی در تهران پرسپولیس را متوقف می‌کند و این یعنی تیم‌های دیگر هم قادر به انجامش هستند. پس برانکو باید قبل از آنکه دستش به صورت کامل مقابل رقبا رو شود کمی پیله احتیاط را رها کند. نفت و تیم‌‌‌های نظیرش تنها برای کسب همان یک امتیاز به آزادی می‌آیند و باید صدباره این سوال را از برانکو پرسید چرا مقابل تیم‌‌های تدافعی که نهایت زورشان همان چند ضدحمله است، 2 هافبک دفاعی درون زمین می‌گذاری؟ پرسپولیس در لیگ جدید روی هم رفته تنها 60 دقیقه فوتبال پرگل و تماشاگرپسند بازی کرده و دقیقا این برهه مصادف شد با اواسط نیمه نخست بازی با فولاد که یکی از هافبک‌‌های دفاعی به ناچار زمین را به‌خاطر در رفتن کتفش ترک کرد و منشا با حضور در زمین، ترکیب تهاجمی‌تری را ساخت. اما از شانس خوب کامیابی‌نیا و بد هواداران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، این مصدومیت ظرف چند روز خوب شد تا باز هم شاهد حضور همان ترکیب تکراری تدافعی باشیم. نه اینکه کامیابی‌نیا بد باشد اما بین او و نوراللهی برای تیمی که می‌خواهد هجومی بازی کند، یکی کافی است. اگر 2 نفر در زمین باشند می‌شود 180 دقیقه بازی مقابل استقلال خوزستان و نفت و صفر گل زده! برانکو که یک بار دیده بود در صورت تهاجمی‌‌‌‌‌‌تر شدن چگونه دست‌کم در آزادی رقیب مقاومتش در هم می‌شکند، بدون هیچ دلیلی باز هم همان ترکیب تدافعی را برابر تیم کاملا دفاعی نفت مسجدسلیمان چید تا براحتی 2 امتیاز خانگی را از دست بدهد. دست برانکو باز نیست پس نمی‌شود گله کرد چرا حسین ماهینی در ترکیب ثابت تیمش همچنان بد بازی می‌کند. دست برانکو بسته است پس چاره‌ای ندارد جز تحمل بازی‌‌های ضعیف عالیشاه که 2 سال فوتبال رسمی انجام نداده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. شاهکار طاهری و طارمی نفس تیم را برید و دیگر فرصت این نیست بپرسیم چرا محمد انصاری بعد از 3 سال یک اتم  ناقابل پیشرفت در فوتبالش دیده نمی‌شود؟ دفاع چپی که شاید در طول 40 بازی نهایت 3 سانتر منجر به گل بکشد. پس در این‌باره نمی‌شود دست‌کم تا نیم‌فصل گله‌ای را متوجه برانکو کرد. او تنها 12 بازیکن قابل اتکا دارد و روی نیمکت هیچ بازیکن امتحان پس داده‌ای که لزوما بهتر از ثابت‌ها بازی کند، نمی‌بینیم. اما اتفاق بازی با فولاد نشان داد با همین برگ‌‌های کم هم می‌شود بهتر بازی کرد. در همین بازی با نفت مسجدسلیمان به محض خروج عالیشاه (که فوتبال به کل از یادش رفته) و جابه‌جا شدن پست سیامک نعمتی، شاهد تحولی دیدنی در جناح چپ قرمزها بودیم. پس اگر برانکو کمی جسورانه‌‌‌‌‌‌تر مهره‌چینی کند شاید تا نیم‌فصل بشود با همین بازیکنان اکثرا افت کرده، در کورس قهرمانی باقی ماند. اگر برانکو در بازی مقابل تیمی مثل نفت نخواهد چند جوان کمتر شناخته شده مثل مصلح، علوان‌زاده و همتی را بازی دهد پس زمانش کی می‌رسد؟ 2 تساوی متوالی یک نوع زنگ خطر جدی برای قهرمان 2 ساله لیگ برتر است، اگر از همین هفته تغییری در نگرش برانکو و تیمش نبینیم شاید بعد از ناکامی احتمالی مقابل الدوحیل پرستاره با تیمی ازهم‌گسیخته و بی‌روحیه مواجه شویم که دیگر شجاعت همه عالم هم کفایت درمانش را نمی‌کند.

با برگزاری مراسم افتتاحیه بازی‌‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا- پالمبانگ در شب گذشته، مسابقات رسماً از صبح امروز آغاز شد و در روزهای آینده شاهد رقابتی سنگین و فشرده برای کسب مدال‌‌های رنگارنگ در رشته‌‌های مختلف خواهیم بود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. به گزارش خبرنگار اعزامی «وطن‌امروز» به اندونزی، کاروان ایران از امروز تلاش برای کسب مدال را آغاز می‌کند و خبر خوب اینکه بر خلاف دوره‌‌های قبل بازی‌‌های آسیایی که بیشتر مدال‌‌های ایران در هفته دوم به دست می‌آمد و هفته اول بیشتر شاهد مدال‌آوری رقبا بودیم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، در این دوره ورزشکاران اصلی‌‌‌‌‌ترین رشته‌‌های مدال‌آور کشورمان در هفته اول به میدان می‌روند. این یعنی کسب بخش زیادی از مدال‌ها در هفته اول که قطعا در روحیه همه کاروان ایران تأثیر مثبتی خواهد داشت. رقابت های کشتی (آزاد و فرنگی)، تکواندو و ووشو که اصلی‌‌‌‌‌ترین رشته‌‌های مدال‌آور ما هستند و در دوره قبل در اینچئون کره‌جنوبی جمعا ۲۳ مدال کسب کردند، در هفته اول برگزار می‌شود‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. ۱۱ مدال طلا نتیجه تلاش ورزشکاران این 3 رشته بود یعنی بیش از نیمی از مدال‌‌های طلای کاروان ایران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. پس باید این هفته منتظر مدال‌‌های طلا، نقره و برنز ورزشکاران این رشته‌ها باشیم. کشتی‌گیران دلاورمان که با کسب ۶ طلا، یک نقره و ۵ برنز در دوره قبل بهترین نتیجه را کسب کردند امروز قبل از ظهر به وقت تهران برای کسب ۵ مدال در کشتی آزاد روی تشک می‌روند. حسن یزدانی اعجوبه مازندرانی و قهرمان المپیک امروز می‌تواند به همراه رضا اطری، مهران نصیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، مصطفی حسین‌خانی و علیرضا کریمی 5 مدال خوشرنگ برای ایران به ارمغان بیاورند. کشتی آزاد و فرنگی در ۷ وزن دیگر هم این هفته شانس کسب مدال دارند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.  تکواندو هم که عملکرد خیره‌کننده‌ای در دوره قبل با کسب ۴ مدال طلا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، ۲ نقره و یک برنز داشت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، با وجود کاهش 2 وزن در این دوره، همچنان از شانس‌‌های اول کسب مدال است‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌. علاوه بر اینکه رشته پومسه هم در این دوره از بازی‌ها شانس کسب مدال ایران را در تکواندو افزایش داده است. همه مدال‌‌های تکواندو هم در هفته نخست توزیع خواهد شد. اما در ووشو به‌رغم حذف سنگین‌وزن، در 2 بخش تالو و ساندا تا پایان این هفته شانس کسب مدال و از جمله مدال طلا خواهیم داشت. جایی که در بخش ساندا خواهران منصوریان و محسن محمدسیفی در کنار 3 سانداکار دیگر از شانس‌‌های کسب مدال هستند.  این هفته همچنین در تیراندازی بویژه در بخش بانوان امید فراوانی به کسب مدال‌‌های خوشرنگ داریم. شمشیربازی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، جوجیتسو، پنچاک سیلات‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، تیراندازی با کمان و قایقرانی هم دیگر رشته‌‌‌هایی هستند که می‌توانند ایران را در این هفته صاحب مدال کنند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.  در مجموع می‌توان این هفته را هفته طلایی ورزش ایران دانست، چرا که بیشتر مدال‌‌های پیش‌بینی شده کشورمان در بازی‌‌های ۲۰۱۸ که نقش اصلی را در تعیین جایگاه نهایی ایران در جدول مدال‌ها دارد در همین هفته تعیین تکلیف می‌شود.

صبح دیروز شنبه که از خواب بیدار شدیم خبر تازه‌ای به دست‌مان رسید؛ اینکه مدیران تیم‌ملی فوتبال مکزیک با نماینده کارلوس کی‌روش برای هدایت تیم‌ملی فوتبال این کشور گفت‌وگو کرده‌‌‌اند. کارلوس کی‌روش سرمربی تیم فوتبال ایران بعد از جام‌جهانی 2018 و درخشش نسبی تیم‌ملی ایران در این تورنمنت سوار بر امواج رسانه‌ای هر هفته در یک موقعیت جدید کاری قرار گرفته که البته هیچ‌کدام از آنها به ثمر ننشسته است. تیم‌‌های ازبکستان، عراق و کره‌جنوبی در آسیا و تیم‌‌‌هایی مثل الجزایر در قاره آفریقا، استرالیا در اقیانوسیه و حالا مکزیک در آمریکای‌جنوبی. البته تیم‌‌های آسیایی با وجود مذاکرات در نهایت چهره‌‌های دیگری مثل پائولو بنتو و هکتور کوپر را برای تیم‌های‌شان انتخاب کردند و تیم الجزایر نیز سرمربیگری تیم خود را به جمال بلماضی سپرد. در استرالیا هم گراهام آرنولد سرمربی تیم‌ملی فوتبال این کشور است و در مکزیک و کلمبیا نیز همچنان گوش به زنگ اخبار هستیم. اما این خبرهای راست و دروغ در شرایطی منتشر می‌شود که تیم‌ملی فوتبال ایران با انتظارات فوق‌العاده‌ای که پس از جام‌جهانی 2018 ایجاد کرده است در قامت یک مدعی پای به جام ملت‌های آسیا خواهد گذاشت اما اتکای صرف به آنچه در جام‌جهانی انجام داده‌‌‌‌‌ایم ممکن است شکست بزرگ و ناامیدکننده‌ای برای فوتبال ملی ما رقم بزند. نکته مهم بلاتکلیفی پست سرمربیگری تیم‌ملی و عدم توافق نهایی با کارلوس کی‌روش، جدی‌‌‌‌‌ترین و تنها گزینه این پست است که مشخص نیست اگر قرار است با تیم‌ملی ایران به توافق برسد چرا اسمش در گوشه‌‌های دیگر جهان شنیده می‌شود و آیا این یک تاکتیک رسانه‌ای برای مجاب کردن فدراسیون به پذیرش شروط است یا واقعا مذاکراتی بین او و سایر کشورها در جریان است. در عین حال سوالی که همواره درباره کی‌روش مطرح بوده اینکه چرا هیچ‌کدام از این پیشنهادها هرگز به نتیجه نمی‌رسند و همواره نام کی‌روش در لیست‌ها قرار دارد و او هدایت تیم جدیدی را برعهده نمی‌گیرد. البته نباید از یاد ببریم که کی‌روش مربی بزرگ و ارزشمندی است و هدایت هیچ‌کدام از تیم‌‌‌هایی که نام آنها برده شده از سوی او تعجب‌برانگیز نخواهد بود اما سوال اصلی درباره نگاه فدراسیون فوتبال به این ماجراست و اینکه آنها چگونه کار را پیش می‌برند. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران با سال‌ها سابقه در بخش صنعت و تجارت، شاید مذاکرات را با نمایش عدم تمایل پیش می‌برد و شاید هم این مساله از سوی کارلوس کی‌روش اتفاق می‌افتد که به هر حال با نمایش تیم‌ملی در جام‌جهانی به دنبال دستمزد بیشتر به نسبت روزهای آغازین در فوتبال ایران است. نزدیکان تاج و کی‌روش هر دو از ادامه کار این سرمربی پرتغالی با تیم‌ملی می‌گویند و عقیده دارند کی‌روش برای فتح جام ملت‌‌های آسیا انگیزه و جاه‌طلبی بزرگی دارد و قطعا هدایت تیم‌ملی ایران را خواهد پذیرفت اما نکته مهم شکل‌‌‌گیری موج منفی علیه این سرمربی پرتغالی است که اخبار ضدونقیض درباره او دیگر روی اعصاب فوتبال‌دوستان رژه می‌رود. در شرایطی که هیچ‌کدام از طرفین حاضر به افشای مسائل فی‌مابین به صورت شفاف نیستند، به نظر می‌رسد اداره‌کنندگان فوتبال ملی باید برای توافق با کارلوس کی‌روش خود را ملزم به یک حدنصاب زمانی کنند و بیش از این موضوع تمدید با مربی‌ای را که 7 سال روی نیمکت ایران نشسته است کش ندهند.

اعلام برنامه روز نخست بازی‌های آسیایی
رقابت ورزشکاران ایران در 9 رشته
ملی‌پوشان کاروان ایران در بازی‌های آسیایی امروز یکشنبه در نخستین روز مسابقات در 9 رشته ورزشی رقابت می‌کنند. به گزارش خبرنگار اعزامی «وطن‌امروز» از اندونزی، هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی به طور رسمی از روز شنبه با مراسم افتتاحیه آغاز ‌شد. مسابقات نیز از امروز شروع می‌شود و ملی‌پوشان ایران در رشته‌های مختلف به رقابت می‌پردازند.
برنامه روز نخست به شرح زیر است:
* تیراندازی
مقدماتی و فینال 10 متر تفنگ بادی میکس
مقدماتی تراپ مردان و زنان
* شنا
200 متر آزاد: علیرضا یاوری
* تکواندو
پومسه: مقدماتی و فینال تیمی و انفرادی مردان و زنان
* کشتی آزاد
86 کیلو: حسن یزدانی
74 کیلو: مصطفی حسین‌خانی
54 کیلو: حسن مرادقلی
97 کیلو: علیرضا گودرزی
57 کیلو: رضا اطری
* ووشو
تالوی مردان و زنان: هانیه رجبی، فاطمه حیدری، زهرا کیانی
ساندای مردان و زنان: مقدماتی
* قایقرانی
رویینگ تک نفره مردان و زنان: مجتبی شجاعی، مهسا جاور
2 نفره جفت پاروی مردان: محسن شادی، عادل حبیبیان
2 نفره جفت پاروی زنان: پرسیا احمدی، مریم کرمی
سبک وزن جفت پاروی بانوان 4 نفره: مهسا جاور، مریم امیدی، مریم کرمی، نازنین رحمانی
* شمشیربازی
اپه تیمی
اپه انفرادی مردان: محمد اسماعیلی، محمد رضایی
سابر زنان تیمی
سابر زنان انفرادی: نجمه سازنچیان، فائزه رفیعی
* سپک تاکرا
ماده (team event): ایران ـ اندونزی
* کبدی
مرحله گروهی مردان و زنان
زنان: ایران – کره‌جنوبی
مردان: ایران - ژاپن
همچنین با توجه به قرعه والیبال ساحلی، مسابقات تیم والیبال ساحلی ایران نیز امروز آغاز می‌شود.

دلیل استعفای ناگهانی داور سرشناس انگلیسی فاش شد
نشریه سان فاش کرد دلیل کناره‌گیری ناگهانی بابی مدلی از دنیای داوری، جدایی از همسرش بوده است. بابی مدل 32 ساله که از سال 2013 به جمع داوران لیگ برتر پیوست و در این مدت 91 بازی را در این رقابت‌ها سوت زد، روز پنجشنبه به طور غیرمنتظره‌ای از دنیای داوری کناره‌گیری کرد؛ اتفاقی که شایعات عجیبی درباره او به همراه داشت. در شبکه‌های اجتماعی شایعاتی درباره انتشار یک ویدئوی غیراخلاقی از این داور منتشر شد اما هیچ ویدئویی از این داور در این مدت دیده نشده و این شایعه در حد حرف باقی مانده است.  اکنون نشریه سان ادعا کرد در تماسی که با خانواده این داور جوان داشته، آنها با رد شایعات، تایید کرده‌اند که او از همسرش راشل، جدا شده و این مساله باعث شده تا او تصمیم به کنار گذاشتن داوری بگیرد.

وزنه‌برداران چینی از حضور در بازی‌های آسیایی محروم هستند
وزنه‌برداران چینی با توجه به اینکه هنوز محرومیت یک‌ ساله‌شان به پایان نرسیده اجازه حضور در بازی‌های آسیایی را نخواهند داشت. فدراسیون جهانی بین‌المللی به دنبال دوپینگ‌هایی که کشورهای مختلف در وزنه‌برداری داشتند به مدت یک سال آنها را از حضور در میادین محروم کرد. چین یکی از 9 کشوری بود که به دلیل دوپینگ ورزشکاران در المپیک پکن و لندن به مدت یک سال محروم شد اما کمیته ملی المپیک این کشور 14 ورزشکار را برای حضور در بازی‌های آسیایی راهی اندونزی کرده است. چینی‌ها امیدوار بودند در جلسه هیات‌رئیسه فدراسیون‌ جهانی محرومیت‌شان برای حضور در بازی‌های آسیایی برداشته شود که این اتفاق رخ نداد. حسین‌المسلم، مدیر اجرایی شورای المپیک آسیا در این باره تاکید کرد که همان روند فدراسیون جهانی طی خواهد شد. وی در این باره اظهار داشت: فدراسیون جهانی نشست خود را برگزار کرده و هیچ چیزی به ما درباره اینکه چین و قزاقستان اجازه داشته باشند در بازی‌های آسیایی شرکت کنند، نفرستاده است.

روز شماری که از ماه‌ها پیش برای برگزاری بزرگ‌ترین رویداد ورزش آسیا آغاز شده بود، دیروز با برگزاری مراسم افتتاحیه صفر شد تا هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی به صورت رسمی در اندونزی آغاز شود. همچون بسیاری از کشورهای آسیایی، کاروان ورزشی ایران نیز در این دوره بازی‌ها شرکت دارد و پانزدهمین حضور در این آوردگاه را تجربه خواهد کرد. آوردگاهی که پرداختن به پیشینه حضور ورزش ایران در آن چیزی جز تکرار نیست و حتی مرور روندی که تیم‌ها و ورزشکاران برای آماده‌سازی حضور در آن سپری کرده‌اند؛ آن هم در شرایطی که مهم‌ترین پرسش در رابطه با این حضور هنوز پاسخ داده نشده است. کاروان ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ چه نتیجه‌ای می‌گیرد و آیا می‌تواند جایگاه پنجمی دوره قبل را تکرار کرده یا ارتقا دهد؟ این پرسشی است که وقتی هنوز کاروان ایران تشکیل نشده بود هم مطرح بود اما هرگز پاسخ شفاف و روشنی از طرف مسؤولان به آن داده نشد. درحالی که عوامل زیادی در ورزش حضور دارند و اتفاقا اقدامات زیادی از طرف آنها انجام شد که حداقل باید به یک «پیش‌بینی» ختم می‌شد اما تا به امروز جز ابراز امیدواری، چیز دیگری در رابطه با عملکرد کاروان ایران مطرح نشده است.
مسؤولان پیش‌بینی نداشتند؛ چرا؟
«پیروزی، سکو و مدال» فاکتورهای اصلی و تعیین‌کننده مسؤولان برای تشکیل کاروان بازی‌های آسیایی بود. آنها با تاکید بر کیفی بودن کاروان، از میان رشته‌های کاندیدا برای اعزام تیم و ورزشکار به اندونزی به جمع‌بندی رسیدند. این جمع‌بندی در قالب نشست‌های تخصصی با فدراسیون‌ها  و ستاد عالی بازی‌های المپیک و آسیایی به دست آمد. یکی از مهم‌ترین موارد مورد تاکید در همین نشست‌ها،  شانس مدال‌آوری رشته‌های کاندیدا بود که نقشی تعیین‌کننده در اعزام‌شان داشت. علاوه براین قاعدتا ناظران کمیته ملی المپیک هم باید گزارشی از وضعیت فدراسیون‌ها ارائه کرده باشند که در تصمیم‌گیری‌ها بی‌تاثیر نبوده است؛ با این اوصاف نداشتن پیش‌بینی از عملکرد کاروان ایران غیرمنطقی است. قاعدتا مسؤولان ارشد ورزش از عملکرد کاروان ایران در جاکارتا و پالمبانگ پیش‌بینی دارند اما با نگاه علمی و احتمالا جلوگیری از ایجاد بار روانی برای ورزشکاران، از اعلام آن امتناع کرده‌اند که اگر غیر از این باشد (پیش‌بینی نداشته باشند) تحلیل آنها از ورزش کشور زیر سوال می‌رود  و اینکه نظارت اصولی و منطقی روی فدراسیون‌ها و مدیریت‌شان نداشته‌اند.
کاروان ایران به این دلایل باید در بازی‌های آسیایی موفق باشد
درست است که برای این دوره از بازی‌های آسیایی، اندونزی میزبان در رابطه با وضعیت رشته‌ها و چگونگی حضور برخی سبک‌ها و اوزان آنها تغییرات زیادی به نفع خود ایجاد کرده که بعضا به ضرر ایران تمام خواهد شد اما این هم نادیده گرفته نشود که بر خلاف همیشه کاروان ورزشی ایران با بهترین شرایط ممکن راهی یک میدان بزرگ شده به گونه‌ای که از این حیث هیچ بهانه‌ای برای عدم موفقیت ندارد. برگزاری بموقع انتخابات کمیته ملی المپیک در سال گذشته، گام بزرگی بود برای جلوگیری از فرصت‌سوزی و اینکه مدیران این کمیته و فدراسیون‌ها زمان کافی برای هماهنگی و همکاری با یکدیگر در راه آماده‌سازی حضور در بازی‌های آسیایی را داشته باشند آن هم با اوضاع خوب مالی که در این دوره نصیب ورزش شد. طی سال‌های گذشته همواره در آستانه رویدادهای بزرگ اینچنینی، مسؤولان ورزش - از کمیته المپیک گرفته تا فدراسیون‌ها - و حتی خود مربیان و ورزشکاران از بی‌پولی گله‌مند بودند و با مطرح کردن آن به استقبال ناکامی رفته یا آن را توجیه می‌کردند. این دوره اما جای هیچ گله و شکایت مالی برای فدراسیون‌ها نبود، چرا که آنها تا ۲۲ خردادماه، ۷۰ درصد بودجه خود را از کمیته ملی المپیک دریافت کردند ضمن اینکه کمک ۶۸ میلیاردی وزارت ورزش به فدراسیون‌ها هم نباید نادیده گرفته شود. علاوه بر این آرامشی که طی ماه‌های گذشته به واسطه تعامل کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش بر ورزش حاکم شده نیز امتیازی برای کاروان اعزامی است. این آرامش و تعامل اگر به نتیجه‌گیری ورزشکاران و کاروان ایران کمک نکند، چه سود دیگری می‌تواند برای ورزش داشته باشد! دیگر اینکه کاروان ایران نسبت به دوره گذشته بازی‌های آسیایی ۱۰۲ ورزشکار بیشتر در اختیار دارد. همین افزایش تعداد ورزشکاران اعزامی به خودی خود یعنی افزایش مدال‌آوری بویژه اینکه  انتخاب آنها بر اساس شانس مدال‌آوری‌شان انجام شده است.