درست یک ربع قرن پس از جمله تاریخی رجب طیب اردوغان، شهردار وقت استانبول که معتقد بود «هر که کلید استانبول را در اختیار داشته باشد، کلید کل ترکیه را در دست خواهد داشت»، او این شهر کلیدی را از دست داد. حال سوال اینجاست که این تنها رخدادی سیاسی است یا آغاز ‌گذاری اجتماعی برای پشت سر گذاشتن اسطوره‌ای سیاسی به نام اردوغان؟
در انتخابات یکشنبه گذشته شهرداری استانبول، «اکرم امام‌اوغلو» از حزب جمهوری‌خواه خلق با فاصله‌ای به مراتب پررنگ‌تر از انتخابات فروردین ماه گذشته، رقیب سرشناس خود و یار غار اردوغان «بن‌علی ییلدیریم» را شکست داد. اگر در انتخابات اول او با فقط چند هزار اختلاف رای به برتری رسیده بود، این بار با کسب ۵۴ درصد کل آرا در مقابل ۴۵ درصد نامزد حزب عدالت و توسعه، به شهرداری بزرگ‌ترین کلانشهر آسیای صغیر رسید با 775 هزار رای بیشتر.
این مهم‌ترین شکست سیاسی حزب  عدالت و توسعه در طول ۱۷ سال حاکمیت بی‌چون و چرایش بر ترکیه است. البته اگر آن ۱۷ روزی را نادیده بگیریم که امام‌اوغلو پس از اعلام پیروزی‌اش در انتخابات اولیه به عنوان شهردار موقت گذراند. با توجه به دیگر نتایج انتخابات شهرداری‌‌های ترکیه در ماه فروردین، خارج شدن اداره پایتخت‌‌های اقتصادی (استانبول)، سیاسی (آنکارا)، صنعتی (ازمیر و اسکی‌شهر) و توریستی (آنتالیا) و تقریبا 17 شهر بزرگ و کوچک دیگر از دست حزب حاکم می‌تواند زمینه‌ساز آینده سیاسی بسیار مبهمی برای اردوغان باشد. بدون تردید یکی از اصلی‌ترین دلایل نارضایتی و افول حزب اردوغان، حضور پرهزینه‌اش در سوریه و حمایت از گروهک‌های تروریستی در طول سال‌های گذشته بوده که همچنان هم ادامه دارد.
 امام‌اوغلوی 49 ساله پیش از برگزاری انتخابات تکراری استانبول، شکایت رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه درباره انجام تقلب در انتخابات اولیه را که به لغو آن انجامید، بهانه‌ای به نشانه هراس حزب حاکم از واگذاری کنترل بزرگ‌ترین کلانشهر کشور با همه منابع اقتصادی و سیاسی‌اش به رقیب دانست. با این حال رئیس‌جمهور بلافاصله پس از شکست دوست نزدیکش در شهر محبوبش، با  انتشار پیامی، پیروزی نامزد ائتلاف جمهور را  تبریک گفت و آن را نشانه‌ای از تحقق اراده ملی دانست. اراده‌ای که دست‌کم در ربع قرن گذشته همواره بر مدار مدعیان حقیقی یا پوشالی اسلام‌گرایی گشته است.  اردوغان همچنین در پیام خود به رقیب از موضع قدرت آورد: «از این پس نیز همانند گذشته در روند پیش رو بدون عقبگرد از دموکراسی، حاکمیت قانون، صلح، رفاه و ثبات کشور، در چارچوب اصول ائتلاف جمهور با اتحاد و یکپارچگی به سمت اهداف 2023 حرکت خواهیم کرد». گویی او اطمینان دارد که در کاخ سفید آنکارا (آک سارای)  به جایگاهی از ثبات رسیده که گردش قدرت و آمدن و رفتن احزاب معارض  نیز به جایگاهش خدشه‌ای وارد نمی‌کند.
اگرچه مردی که همین 6 ماه پیش به عنوان نامزد جمهوری‌خواهان پا به معرکه استانبول گذاشته بود نه به جوانی و جاه‌طلبی اردوغان 25 سال پیش است و نه روند سیاسی در جهان اسلام مشابهتی با آن زمان دارد اما با توجه به اینکه او مهم‌ترین سنگر سیاسی حزب حاکم را از چنگ ییلدریم، نخست‌وزیر پیشین و جانشین احتمالی اردوغان در آورده، می‌توان گفت که تنها گزینه محتمل برای شکستن اسطوره سیاسی اردوغان است.  پیروزی سکولارها در اروپایی‌ترین شهر آسیا، می‌تواند تعادل سیاسی فعلی در آناتولی را به هم‌ بزند به طوری که اگر 3 ماه پیش پیروزی امام‌اوغلو به عنوان پیشروی جریان ریشه‌دار حامی آتاتورک یک شگفتی محسوب می‌شد، امروز همه از رویکرد اجتماعی جدیدی در ترکیه صحبت می‌کنند. در عین حال فتح استانبول توسط دشمنان مردی که 2 دهه پیش به عنوان فاتح استانبول، آنکارا را فتح کرده بود، جان تازه‌ای به همه جریان‌های اپوزیسیون در این کشور، از سکولارها تا کردها بخشید تا به امید اقبال اجتماعی از تنگنا در آیند.
نخستین شهردار سکولار شهری که وارث قسطنطنیه، پایتخت افسانه‌ای عثمانی‌هاست طی ربع قرن اخیر، قاعدتا طبق استانداردهای سکولارها بی‌سواد نیست و تحصیلات دانشگاهی دارد و مدیریت تجاری خوانده اما اینکه امام‌اوغلو سابقا در بخش اروپایی استانبول رستوران‌داری می‌کرده، او را واجد مشابهت‌هایی با اردوغان می‌کند که پیش از رسیدن به شهرداری، سر و کارش با راننده‌های تاکسی استانبول بود. سابقه سر و کله زدن با توده‌ها، به هر دوی آنها توانایی خاصی در بهره‌برداری از عوام‌گرایی (پوپولیسم) بخشیده است.
کارزار انتخاباتی امام‌اوغلو کاملا رویه‌ای پوپولیستی را بازتاب می‌دهد. او با مردم کوچه و بازار براحتی ارتباط برقرار می‌کرد و هرجایی که می‌رفت سلفی‌هایی با طرفدارانش در بازار و کافه‌ها می‌گرفت. اگرچه در دوران‌ بگیر و ببندها و کودتا و خودسلطان‌پنداری آقای رئیس‌جمهور، شعار مبارزه برای دموکراسی و توزیع دموکراسی را انتخاب کرده اما فراموش نکنیم که بزرگ‌ترین مانور او و ائتلاف مخالفان سکولار اردوغان روی «بی‌عدالتی» حزب حاکمی است که عنوان عدالت را یدک می‌کشد. آنها لغو انتخابات نخست شهرداری استانبول در ماه مارس را نماد این بی‌عدالتی معرفی کردند و شبکه‌های اجتماعی را محل یارگیری از نسل جدید قرار دادند به طوری که تعداد دنبال‌کننده‌های حساب توئیتری امام‌اوغلو ظرف 3 ماه از ۳۵۰ هزار نفر به بیش از 75/2 میلیون نفر رسید. همچنین امام‌اوغلو در روزهای حضور موقتش در شهرداری استانبول درست از همان رویه ربع قرن پیش اسلامگرایان و اردوغان تقلید کرد و به انتقاد از هزینه‌های غیرمعقول شهرداری پرداخت که سال‌ها در دست حزب حاکم وقت بود. اینها همه به حامیان اردوغان گوشزد می‌کند که رقیب جدید به طور جدی از عمارت کمال پاشای استانبول به کاخ آک سارای آنکارا می‌نگرد. پیام پیروزی او پس از شرکت در جشن هواداران نیز این نگاه را  بازتاب می‌دهد. شهردار جدید استانبول مستقیما شهردار اسطوره‌ای را که حالا قبای ریاست مملکت بر تن کرده خطاب قرار داده و می‌گوید: «بعد از کامل شدن فرآیند قانونی و تحویل دفتر شهرداری استانبول، مایل هستم در اسرع وقت شما (اردوغان) را ملاقات کنم و نقشه راه و دیدگاه‌های خود را مطرح و به نظرات و دیدگاه‌های شما نیز گوش کنم». انگار او حالا خود را رئیس‌جمهور یک‌پنجم جمعیت ترکیه می‌داند که چنین پیامی پس از یک پیروزی انتخاباتی تاریخی می‌دهد: «این پیروزی نیست؛ این شروع است. این را نیز باید بگویم که از فردا، من با همه 16 میلیون نفر (ساکنان استانبول) به صورت مساوی رفتار خواهم کرد».

سخنرانی یکشنبه آبه شینزو، نخست‌وزیر ژاپن به منظور کاهش فشار ناشی از حضور نظامیان آمریکایی در این کشور در هفتادوچهارمین سالروز پایان جنگ اوکیناوا با اعتراض گروهی از مردم همراه شد. در این سخنرانی تعدادی از مردم با سر دادن شعارهایی مانند «این یک دروغ است»، «ما فقط به شعار نیاز نداریم» مخالفت خود را با سیاست‌های دولت ژاپن در تغییر مکان پایگاه نیروی هوایی تفنگداران دریایی آمریکا از منطقه فوتنما به هنوکو ابراز کردند. البته این اولین سالی نیست که در جریان این مراسم صدای اعتراضات به حضور نظامیان آمریکایی شنیده می‌شود و در سال‌های گذشته نیز در جریان سخنرانی آبه شینزو چنین اعتراضاتی انجام شده است که آغاز آن به سال 2015 و قرارداد سازش فرماندار وقت اوکیناوا با دولت مرکزی برای به تعویق انداختن انتقال پایگاه بازمی‌گردد. تاکشی اوناگا، فرماندار وقت اوکیناوا که در آگوست 2018 درگذشت در سال 2014 و با حمایت بسیاری از مردم این منطقه و فشارهای سیاسی که مخالف جابه‌جایی پایگاه آمریکایی بودند به عنوان فرماندار انتخاب شد. آبه شینزو که به صورت مستمر از سال 2013 در این مراسم شرکت کرده، بار دیگر اشاره‌ای با انتقال پایگاه آمریکایی‌ها از فوتنما به هنوکو نکرد. یک دانشجوی 20 ساله از شهر نیشیهارا در این‌باره گفت: هرچند نخست‌وزیر سعی در کاهش فشار ناشی از وجود پایگاه‌های آمریکایی در این منطقه دارد اما او هیچ اشاره‌ای به موضوع هنوکو نداشت و من احساس می‌کنم او در حال کنار گذاشتن موضوع است. این در حالی است که به گفته کارشناسان، این بزرگ‌ترین تظاهرات ضد آبه شینزو در طول دوران حکومتش به شمار می‌رود. ژاپن ساختار سیاسی پیچیده‌ای دارد و طی 10 سال گذشته دولت‌‌های حاکم بر این کشور عموما عمری کوتاه داشته‌‌‌اند. بحران شبه‌جزیره کره در سیاست خارجی و تنظیم مناسبات با آمریکا از جمله اصلی‌ترین مسائلی بود که دولت‌ها در این کشور با آن روبه‌رو هستند.

هفته گذشته بود که «سیپرا» در گزارش سالانه خود درباره توسعه بی‌سابقه تسلیحات هسته‌ای در چهارگوشه جهان هشدار داد. این گزارش به‌طور جدی از احتمال وقوع یک فاجعه هسته‌ای در کره زمین پیش‌آگهی و در عین حال نشان می‌دهد آمریکایی‌ها به شکلی دیوانه‌وار پیشاپیش بقیه 9  کشور عضو باشگاه هسته‌ای در حال توسعه زرادخانه اتمی خود هستند. بر خلاف تبلیغات لیبرال‌ها، این میراثی است که از اوبامای ظاهرا صلح‌طلب به ترامپ ماجراجو رسیده است، چرا که نخستین دکترین حمله هسته‌ای پنتاگون در دوران پساجنگ سرد، در دولت دموکرات‌ها وضع شد و لایحه بودجه تقریبا یک تریلیارد دلاری برای نوسازی زرادخانه‌‌های هسته‌ای آمریکا را شخص باراک اوباما به کنگره فرستاد و توسط لابی تسلیحاتی «رایثئون» آن را در هر دو طبقه مجلس به تصویب رساند. حتی دکترین بسیار خطرناک «حمله هسته‌ای محدود» با توجیه خاص ششلول‌بندهای غرب وحشی؛ یعنی مجاز بودن جنایت کوچک برای پیشگیری از جنایت بزرگ مفروض نیز محصول حکومت 8 ساله دموکرات‌ها در کاخ سفید است. آنها این روزها درباره افتادن بزرگ‌‌‌‌‌ترین زرادخانه غیرمتعارف جهان و حکم حکومتی استفاده از آن به شکل محدود به دست دیوانه‌ای به نام ترامپ هشدار می‌دهند تا بر رفتار غیرمسؤولانه خود در سال‌های گذشته سرپوش بگذارند. طبیعی است که روس‌ها به عنوان رقیب هسته‌ای سنتی آمریکا بیش از سایر کشورها درباره رشد سرطانی دکترین هسته‌ای واشنگتن نگران باشند. با کوتاهی عامدانه اوباما و لجاجت جاهلانه جانشین جمهوری‌خواه او در کاخ سفید، پیمان استارت جدید که 2 سال دیگر به پایان می‌رسد، بلاتکلیف به حال خود رها شده و نه فقط ترامپ، بلکه دولت سایه آمریکا در مقابل درخواست‌‌های مکرر روسیه برای انعقاد پیمان جدید در زمینه خلع سلاح هسته‌ای بی‌تفاوت است.  وزارت خارجه روسیه در آخرین سفر مایک پمپئو به خاک این کشور سندی را منتشر کرد مبنی بر اینکه طرف روس آماده از سرگیری مذاکرات مربوط به ثبات راهبردی و بررسی پیشنهادات مشخص آمریکا درباره انعقاد پیمان جدید در زمینه خلع سلاح هسته‌ای بوده که اوایل سال 2019 ترامپ مطرح کرده بود اما وزیر خارجه آمریکا آشکارا از مذاکره در این‌باره شانه خالی کرده است. در این سند یادآوری شده طرف آمریکایی اجازه نمی‌دهد تا اطمینان حاصل شود که سکوهای پرتاب موشک‌هایی که در چارچوب پیمان مربوط به کاهش تسلیحات راهبردی تهاجمی منع شده‌اند، به وضعیت قبلی خود بازگردند. حال معاون وزیر خارجه روسیه صریحا درباره عواقب خطرناکی که جنون هسته‌ای یانکی‌ها برای کل جهان دارد هشدار می‌دهد. «سرگئی ریابکوف» در مصاحبه‌ای تصویری که دیروز روی تارنمای روزنامه «کامرسانت» پرتیراژترین روزنامه روسیه منتشر شد، نگرانی‌های مسکو درباره این سیاست بسیار خطرناک رقیب غربی را مطرح کرد. در این ویدئو ریابکوف گفت: «این استدلال مقامات آمریکایی که جنگ هسته‌ای می‌تواند محدود باشد، سیاستی بسیار خطرناک و بی‌ثبات‌کننده اوضاع بین‌المللی بوده و ممکن است بسیاری از کشورها را تشویق به افزایش سلاح‌های هسته‌ای خود کند. در دکترین هسته‌ای جدید آمریکا نه‌تنها امکان پیروزی در جنگ هسته‌ای مورد توجه قرار گرفته، بلکه قصد این کشور برای توسعه امکانات خود در این راستا، از جمله تسلیحات نظامی دارای قدرت هسته‌ای کم است که امکان استفاده از آنها در میدان جنگ را بعید نمی‌دانند». از نگاه این دیپلمات ارشد 59 ساله روس که از هنگام ورود به  برج مشهور خیابان آربات، مقر اصلی دستگاه دیپلماسی روسیه در زمینه مذاکرات خلع سلاح هسته‌ای درگیر بوده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، یانکی‌ها به مرحله‌ای از توهم رسیده‌‌اند که سر آن ندارند در آینده نزدیک برای تصویب بیانیه مشترک درباره غیرقابل قبول بودن جنگ هسته‌ای و لزوم تقویت امنیت راهبردی  جهان کلامی یا قدمی صرف کنند و حتی پیشنهاد صریح و مستقیم پاییز پارسال از سوی روس‌ها در این زمینه را نادیده گرفتند. ماه اکتبر 2018 بود که مسکو به واشنگتن پیشنهاد امضای بیانیه مشترکی درباره غیر قابل قبول بودن جنگ با استفاده از سلاح‌های هسته‌ای و تقویت ثبات راهبردی را ارائه داد اما مقامات آمریکایی بدون هیچ توجیه رسمی با این کار مخالفت کردند تا نیت خود برای جنگ‌افروزی هسته‌ای را در عرصه جهانی به نمایش بگذارند.  موافقت مقامات واشنگتن با امضای این طرح بخوبی مقاصد ایالات متحده متحده را نشان می‌دهد، در حالی که رهبران این کشور باید به‌ یاد داشته باشند که در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای مسؤولیت بسیار سنگینی بر دوش آنها قرار داده است و نقص سیستم بین‌المللی کنترل تسلیحات می‌تواند عواقب فاجعه‌آمیزی در پی داشته باشد. ریابکوف که 2 سال را به عنوان کنسول در سفارتخانه کشورش در واشنگتن سپری کرده، با شناختی کافی از ذهنیت آمریکایی‌ها می‌گوید: «بدین ترتیب تصویر بسیار نگران‌کننده‌ای جلوی روی ما به‌ وجود آمده است. احساس می‌شود سطح وسیعی از جامعه از جمله نسل بازی‌های رایانه‌‌‌ای، تصور غیرمسؤولانه‌ای درباره استفاده از توان نظامی، از جمله عامل هسته‌ای پیدا کرده‌‌اند که این برخورد بسیار خطرناک است». او عقیده دارد آمریکا با اتهام پیش‌دستانه به روسیه به قصد حمله هسته‌ای محدود، سعی دارد سیاست خود در نقض تعهداتش در این زمینه را توجیه کند. ریابکوف یادآور شد ایالات متحده برای خارج شدن از پیمان مربوط به موشک‌های برد کوتاه و متوسط هم همین برخورد را داشته و اکنون وضعیت مشابهی پیرامون پیمان مربوط به ممنوعیت جامع آزمایشات هسته‌ای به‌وجود آمده است.
 

عواقب فاجعه‌آمیز نقض پیمان‌‌های هسته‌ای توسط آمریکا
کامرسانت دیروز همچنین بیانیه وزارت خارجه روسیه درباره همین موضوع را منتشر کرد که با یادآوری پیشنهاد اکتبر گذشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، عواقب فاجعه‌آمیز نقض سیستم بین‌المللی کنترل تسلیحات توسط کشوری که مسؤولیت سنگین برخورداری از زرادخانه هسته‌ای را بر عهده دارد، به طرف آمریکایی گوشزد می‌کرد.این بیانیه همچنین بازگشت واشنگتن به دکترین جنگ محدود هسته‌ای را به منزله آمادگی دولت ترامپ برای نقض رعایت پیمان مربوط به ممنوعیت جامع آزمایشات هسته‌ای دانسته است. در این بیانیه آمده است: «لازم است بار دیگر با ابراز نگرانی جدی به این نکته اشاره شود که ایالات متحده در حال بازگشت به برنامه‌های هسته‌ای مربوط به 60 سال قبل است؛ زمانی که جنگ هسته‌ای محدود بین 2 ابرقدرت وجود داشت. این مسأله احتمالاً به دلیل افزایش تمایل طرف آمریکایی برای خودداری از اجرای تعهداتش در چارچوب این توافقنامه است. اظهارات مقامات رسمی آمریکا درباره طرح‌های مربوط به استقرار سلاح‌های هسته‌ای با قدرت کم، حتی در خاک سایر کشورها، به‌ وضوح توجیهی برای گسترش استفاده از سلاح‌های هسته‌ای در نیروهای مسلح آمریکا با هدف تقویت توان نظامی خود در سراسر جهان است... آمریکا با چنین اقداماتی نه‌تنها امکان استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را پایین نمی‌آورد، بلکه نشان می‌دهد دقیقاً این آمریکایی‌ها هستند که بر این دکترین در جهت افزایش تنش تکیه کرده‌اند. این علامت بسیار نگران‌کننده‌ای است که دکترین جدید هسته‌ای آمریکا استفاده از این نوع سلاح برای کمک به نظامیان آمریکا و تأثیر آن بر به پیروزی رسیدن آنها در مناقشات نظامی را مورد تأیید قرار داده است».

گروه بین‌الملل: نشست اقتصادی منامه که امروز برگزار خواهد شد، نخستین گام عملی برای اجرای طرح آمریکایی موسوم به «معامله قرن» است. آمریکا مدعی است که هدف از این نشست در پایتخت بحرین که قرار است 2 روز به طول بینجامد، تحقق شکوفایی اقتصادی و ارائه طرح‌هایی برای پیشرفت مردم فلسطین است که به عنوان مقدمه‌ای برای تحقق صلح فراگیر با اسرائیل معرفی می‌شود ولی به نظر بسیاری از کارشناسان، هدف واقعی این نشست، نابودی رؤیای مردم فلسطین برای داشتن یک کشور مستقل است، البته بسیاری از تحلیلگران و مقامات سیاسی بر این باورند این ایده جنینی است که مرده به دنیا آمده و به همین جهت نشست منامه را پیش از برگزاری باید شکست خورده دانست. خبرگزاری آناتولی با مقدمه بالا، به بررسی ابعاد این نشست پرداخت و نوشت معادله «صلح اقتصادی یا پول در برابر زمین» که آمریکا با تمام قدرت و نفود سیاسی خود در تلاش است آن را اجرایی کند، یک مسأله آسان و مبتنی بر واقعیت نیست، زیرا همه اقشار مردم فلسطین، با وجود اختلافات سیاسی عمیق، بر عدم پذیرش این معامله اتفاق نظر دارند. تاکنون به صورت رسمی از طرح «معامله قرن» رونمایی نشده است ولی بر اساس آنچه در گوشه و کنار گفته می‌شود، مشخص است بر مبنای این طرح، مردم فلسطین مجبور خواهند شد درباره شهر قدس و حق بازگشت آوارگان به فلسطین، امتیازات زیادی به طرف صهیونیستی بدهند. این در حالی است که آمریکا شنبه هفته جاری ابعاد اقتصادی «معامله قرن» را تشریح و تأکید کرد این طرح شامل سرمایه‌گذاری به مبلغ 50 میلیارد دلار در نوار غزه، کرانه باختری و کشورهای مجاور فلسطین خواهد بود. حسن لافی، کارشناس فلسطینی مسائل سیاسی اما بر این باور است هدف آمریکا از نشست منامه و «معامله قرن» این است که مردم فلسطین را مجبور کند از رؤیا و حق خود درباره داشتن یک کشور مستقل به پایتختی قدس دست بردارند و در مقابل شرایط اقتصادی آنان بهبود یابد. لافی به آناتولی گفت هدف واشنگتن این است که ملت فلسطین را به گروهی از مردم تبدیل کند که فقط به فکر تأمین نیازهای اساسی خود باشند و به فکر حق خود در تعیین سرنوشت و نجات از دست اشغالگری [صهیونیست‌ها] نباشند. وی با اشاره به اینکه آمریکا در تلاش است سرزمین فلسطین را به اسرائیلی‌ها بدهد و اموال کشورهای عربی را به مردم فلسطین ببخشد، خاطرنشان کرد آمریکا فکر می‌کند می‌تواند کاری کند که آنان حقوق مشروع خود را از یاد ببرند ولی سرنوشت تلاش‌های آمریکا، تا زمانی که طرف فلسطینی آن را به صورت کامل رد می‌کند، به شکست محکوم است.
این کارشناس فلسطینی ادامه داد: «هیچ‌کس نمی‌تواند به نیابت از مردم فلسطین این معامله را امضا کند، بلکه موضع آنان است که همه چیز را تعیین خواهد کرد. تا زمانی که از طریق مقاومت مردمی، نظامی و سیاسی آن را نپذیرند، سرنوشت نشست منامه و طرح صلح آمریکا، شکست است». لافی با اشاره به مخالفت صریح همه طرف‌های فلسطینی با نشست منامه و «معامله قرن» اظهار داشت تلاش‌های آمریکا برای حل قضیه فلسطین از طریق اقتصاد، به این دلیل است که طرف اسرائیلی هیچ راهکار سیاسی را نمی‌پذیرد.
نشست منامه برای فروش فلسطین
در همین ارتباط، «فایز ابو شماله» تحلیلگر مسائل سیاسی فلسطینی با بیان اینکه نشست منامه برای فروش سرزمین فلسطین است، تصریح کرد هدف آمریکا، ایجاد طرح‌های اقتصادی «برای ملت فلسطین با پول‌های عربی و نظارت اسرائیلی است تا در مقابل آنان، از حق خود درباره کشوری به پایتختی قدس صرف‌نظر کنند». ابوشماله به آناتولی گفت شعار نهایی نشست منامه این است که «ملت فلسطین، پول به دست آورند تا در خدمت تسلط اسرائیل بر سرزمین [فلسطین] باشند و امنیت راهبردی آن را تأمین کنند». وی با اشاره به تلاش آمریکا برای «تثبیت همکاری و عادی‌سازی [روابط] بین رژیم‌های عربی و اسرائیل»، اعلام کرد اگر توافق ملی فلسطینی بر سر مخالفت با نشست منامه شکل گیرد، اسرائیل متزلزل خواهد شد و آمریکا نیز به اهدافش دست نخواهد یافت. این کارشناس سیاسی در پایان خاطرنشان کرد جنبش «حماس» در غزه، تشکیلات خودگردان در کرانه باختری و مردم فلسطینی حاضر در اراضی اشغالی، باید دست به تحرک عملی بزنند که نشست منامه و «معامله قرن» را به شکست بکشانند.

تهدید ترامپ؛ چین و ژاپن  مواظب کشتی‌های‌شان باشند
رئیس‌جمهور آمریکا با انتشار یک توئیت جنون‌آمیز دیگر، عملا دست به تهدید 2 متحد سیاسی و شریک اقتصادی بزرگ آسیایی واشنگتن زد. دونالد ترامپ نوشت: «آمریکا نیازی ندارد که در منطقه (خلیج فارس) باشد و ما امروز بزرگ‌ترین تولید‌کننده سوخت در جهان هستیم». او همچنین با طرح این پرسش که چرا آمریکا باید از کشتی‌های کشورهای دیگر بدون دریافت حق و حساب محافظت کند، نوشت: «چین، ژاپن و کشورهای دیگر باید از کشتی‌های خود در تنگه هرمز محافظت کنند».

پارلمان انگلیس تخلیه شد
در پی هشدار آتش‌سوزی، پارلمان انگلیس تخلیه شد. خبرگزاری‌ها در همین راستا اعلام کردند نمایندگان پارلمان با شنیدن صدای آژیر هشدار آتش‌سوزی و احتمال تهدید جانی از ساختمان خارج شدند. پیش‌تر و به دنبال آتش‌ گرفتن کلیسای «نوتردام» در پاریس، درباره احتمال آتش‌سوزی در ساختمان پارلمان انگلیس هم هشدار داده شده بود. در پی آتش گرفتن کلیسای نوتردام، سقف این ساختمان فرو ریخت. این حادثه واکنش‌های فراوانی را در سطح جهانی به دنبال داشت. اطلاعات رسمی بیشتری از واقعه هشدار آتش‌سوزی در پارلمان انگلیس منتشر نشده است.

سوسیال دموکرات‌های آلمان  بدون رهبر واحد
سوسیال دموکرات‌های آلمان به عنوان شرکای ائتلاف چپ میانه‌روی متعلق به آنگلا مرکل قرار است تصمیم بگیرند چطور و چه زمانی رهبر جدید خود را انتخاب کنند؛ تصمیمی که می‌تواند مشخص کند دولت مرکل تا چه زمان دوام خواهد آورد. در حال حاضر سوسیال دموکرات‌های آلمان بعد از کناره‌گیری «آندریا نالس» از رهبری این جناح بعد از شکست‌هایی که در انتخابات مربوط به پارلمان اروپا در ماه گذشته میلادی متحمل شدند، درگیر سردرگمی و افول جایگاه‌شان در نظرسنجی‌ها هستند. تاکنون هیچ‌کس کاندیداتوری‌اش را برای کار سخت رهبری این حزب اعلام نکرده و 3 معاون رهبر این حزب که به صورت موقت و مشترکا بعد از استعفای نالس این حزب را اداره کرده‌اند، هیچ‌کدام مایل به اعلام کاندیداتوری‌ نبوده‌اند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، رهبران این حزب دیروز نشستی درباره فرآیند و رویه انتخاب رهبر جدید خود داشتند. «لارس کلینگبیل» دبیرکل حزب به شبکه تلویزیونی ARD اظهار کرد اعضای این حزب می‌خواهند حق اعلام نظر داشته باشند و او شخصا حامی این است که در آینده این حزب با 2 رهبر به صورت مشترک اداره شود.

پمپئو در ریاض
وزیر خارجه آمریکا برای دیدار با مقامات ریاض وارد عربستان سعودی شد. سلمان بن‌عبدالعزیز، پادشاه سعودی از مایک پمپئو آمریکا استقبال کرد. به جزئیات دیدار پادشاه سعودی و پمپئو اشاره‌ای نشده است. این در حالی است که نماینده ویژه آمریکا در امور ایران نیز به مسقط سفر کرده تا با مقامات عمانی گفت‌وگو کند. تحولات منطقه خاورمیانه محور اصلی این گفت‌وگو‌ها محسوب می‌شود.

بازداشت یک شاهزاده دیگر سعودی
منابع معارض عربستانی از بازداشت «نایف بن‌حثلین» از شیوخ قبیله «عجمان» و دوست نزدیک پادشاه سعودی خبر می‌دهند. «بن‌حثلین» در نامه‌ای محرمانه درباره اوضاع کشور و اقدامات محمد بن‌سلمان، پادشاه سعودی را نصیحت کرده بود که همین امر موجب صدور دستور بازداشت وی از سوی بن‌سلمان شده است. «محمد العتیبی» از فعالان حقوق بشری عربستان نیز در صفحه توئیتر خود نوشت «بن حثلین» از 2 روز قبل عید فطر دیگر دیده نشده و کسی هم نتوانسته با او ارتباط برقرار کند. العتیبی افزود: «بن حثلین فردی خوشنام است و بسیاری از بازداشت وی شوکه شده‌اند. او از نزدیکان پادشاه است و همواره به طور علنی از وی و ولیعهد تعریف و تمجید می‌کرد اما به نظر می‌رسد بن‌سلمان حتی تحمل یک نصیحت آن هم به صورت مخفیانه را هم ندارد؛ حتی اگر او از نزدیکان پادشاه باشد».