گروه فرهنگ و هنر: بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه مصلای تهران بازتاب گسترده‌ای میان شاعران کشور داشت. در این میان علی‌محمد مؤدب، محمدتقی عزیزیان‌زمانه، نغمه مستشارنظامی، آسیه مرادپور، ام‌البنین بهرامی، محمدعلی یوسفی و متین پسندیده از جمله هنرمندانی بودند که نه تنها درباره خطبه‌های نصر که در پی تحولات اخیر از جمله شهادت سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در حملات رژیم صهیونیستی به ضاحیه بیروت و عملیات موشکی «وعده صادق 2» ایران در پاسخ به جنایت‌های رژیم صهیونیستی، اشعاری را سرودند. 

همین موضوع بهانه‌ای شد تا نگاهی به چیستی و چگونگی شعر انقلاب بیندازیم.

هنر، محصول جامعه است. این جمله مبین آن است که هنر در بستر اجتماعی که هنرمند یا خالق اثر هنری در آن قرار دارد، ظهور می‌کند. هنرمند هنگام خلق آثار هنری خود تحت تأثیر بافت فرهنگی‌ای که در آن قرار دارد و همچنین تغییر و تحولات سیاسی و اجتماعی که در حال وقوع است قرار می‌گیرد، لذا در خلق اثر به نوعی کنش یا واکنش نسبت به آنچه پیرامونش مشاهده می‌کند می‌پردازد. این کنش هنری گاه در تعارض با سیاست و عملکرد حکومت‌ها مانند دوران قاجار و گاه همسو و همراستا با دولت و سیاست است و مورد استقبال حکومت نیز قرار می‌گیرد که اشعار انقلاب اسلامی و جنگ نمونه‌های بارز آن است. 

شایان ذکر است ارتباط آثار ادبی - هنری در هر دوره با تغییر و تحولات سیاسی و اجتماعی دوره مربوط رابطه‌ای نه یک‌طرفه و یکرو، بلکه دوجانبه دارد. بدین معنا که آثار ادبی و هنری خلق‌شده در جامعه تحت تأثیر تحولات اجتماعی و سیاسی است و از سویی، خود این آثار که با توجه به شرایط و بستر اجتماعی تولید شده می‌تواند بر جامعه و ایجاد تحولات اجتماعی تاثیرگذار باشد.

آثار هنری زبان گویای جوامع زنده‌ای هستند که در طریق تکامل خویش، به اصلاح و انقلاب‌های درونی دست می‌یابند. آثار هنری و ادبی، هم سخنگوی تحول و مطالبات یک قوم هستند و هم پرچم شناسنده و هویت‌بخش به فرهنگ آن. در این بین، شعر به عنوان یکی از اصیل‌ترین اثر هنری و ادبی هر فرهنگ، مهم‌ترین بستر ظهور و بروز این رسالت دیرینه در فرهنگ اسلامی ایرانیان است که از دیرباز جدی‌‌ترین ابزار و اهرم و رایج‌ترین زبان مفهومی آنان بوده است. پس از ورود اسلام، شاعران در اصلاح، تحکیم، تجمیل یا تثبیت جریان‌های اجتماعی و تاریخی عمده‌ترین نقش را ایفا کرده‌اند و در ریزش‌ها و رویش‌ها به دنبال آن بودند ترجمان هویت مردمانی باشند که در طول تاریخ خود دیندار بودند و آزاده و عظمت تمدنی خویش را نیز مرهون همین حقیقت می‌دانستند.

انقلاب اسلامی، نقطه عطفی بر یکی از مهم‌ترین برهه‌های فرهنگ اسلامی ایران است که اگرچه ظاهر آن در ساحت سیاست تجلی یافته اما باطن اصیل آن، در عمیق‌ترین لایه‌های فرهنگی این جامعه تحقق یافته است و خواهد یافت. عصاره رسالت انقلاب اسلامی، هویت‌بخشی به جامعه‌ای بود که در عین قوت و استعداد، نیروی حرکت و اعتماد و شکوفایی را از او ستانده بودند؛ جامعه‌ای که نه تنها در مرزهای جغرافیایی یک کشور، بلکه در پهنای وسیع یک امت گم‌گشته تعریف می‌شد. انقلاب اسلامی ایران، منادی عزت و عظمت و هویت برای تمام جهان اسلام بود. در این میان، شعر فارسی ایرانی که خود، رسالت احیا و بازسازی فرهنگ جامعه را به یاد آورده بود، با انقلابی «شگرف در محتوا» و متن مواجه شد که سزاوار است آن را «انقلاب اسلامی در شعر فارسی» بدانیم. این انقلاب هم میراث گرانقدر شعر اصیل و متعهد فارسی را زنده کرد و هم به افق نگاه شاعران ایرانی در مضامین دینی و اجتماعی و سیاسی عمق بخشید، بویژه که از ویژگی‌های انقلاب اسلامی، شناخت دقیق حاجات و آلام و آسیب‌های فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی بود. گرایش دوسویه شعر متعهد و انقلاب اسلامی به یکدیگر، باعث شد تجلیات و نقاط عطف مهمی در تاریخ و سیر شعر پس از انقلاب ظاهر شود. با نگاهی گذرا به تأثیرات متنوع جریانات بر شعر و شاعری در ایران می‌توان تنها به تحلیل گوشه‌ای از این جریان عمیق نائل شد.

در کشور ما همان‌طور که بیان شد، شعر انقلابی فارغ از معنای متداولش، یک گونه از شعر سیاسی به شمار نمی‌رود؛ اگرچه بن‌مایه‌های این نوع شعر، نشأت گرفته از مسائلی است که ارتباط مستقیمی با سیاست دارد اما خود شعر، ارتباط چندانی با سیاست ندارد. شعر انقلاب، مستقیما به سیاست نمی‌پردازد.

البته نباید فراموش کرد که اساسا شعر سیاسی معترض، زمانی وجود خارجی دارد که مردم و حکومت از یکدیگر جدا باشند و وجه مشترکی میان آنها نباشد. اگر بخواهیم دقیق‌تر شویم، می‌توانیم بخشی از شعر انقلاب و جنگ را زیر عنوان شعر سیاسی قرار دهیم و آن شعرهایی که فقط درگیری عاطفی شاعر با مفهومی مثل شهادت است، نمی‌تواند زیر عنوان شعر سیاسی قرار گیرد. شعر انقلاب و جنگ، با مفاهیم مذهبی و عقیدتی بیشتر سروکار دارد تا با مسائل سیاسی.

به صراحت می‌توان گفت در هیچ‌یک از ادوار گذشته شعر فارسی، دوره‌ای را نمی‌توان سراغ گرفت که شاعران، هم طرفدار حکومت و هم طرفدار حقیقت باشند، چرا که تا پیش از این، پرداختن به هر یک از این دو، متضمن وانهادن دیگری بوده است اما در دوره جدید فاصله‌ای میان مردم و حکومت نیست. اتفاقا شاعرانی که به این مقولات نمی‌پردازند، به نظر می‌رسد با مردم سر ناسازگاری دارند. شاعر ناچار از پرداختن به مسائل و حوادث بزرگی است که خود آن را تجربه کرده یا در محیط تجربی آن قرار گرفته است. انقلاب بزرگ اسلامی و حوادث پس از آن، 8 سال جنگ و دفاع و جبهه و آژیر و بمباران شهرها... حتی اگر به استقبالش نرفته باشیم، ما را دربرگرفته و به تجربه آن پرداختیم، پس چگونه می‌توان این همه را نادیده گرفت! بنابراین پرداختن به این نوع شعر، مردمی‌ترین شیوه شعری تاریخ ایران است.

یادداشت‌نویس گاردین بدون اینکه صراحتا به این موضوع اشاره کرده باشد، در شیوه سازمانی که برای نگاشتن مطلب خود انتخاب کرده عملا رجوع دوباره رژیم صهیونیستی به دعوت بن‌گورین برای نادیده‌گرفتن آنچه را ممکن است غیریهودی‌ها درباره رفتارهای صهیونیست‌ها بگویند به‌ عنوان بنیان تصمیمات ارتش و کابینه رژیم اشغالگر قدس در اقداماتی که بعد از هفتم اکتبر سال 2023 علیه مقاومت فلسطینی اتخاذ کرده، معرفی می‌کند. مساله مهمی که در این باره باید به آن توجه کرد این است که عبارات مورد اشاره در مطلب گاردین، عملا موضوع اشغال فلسطین را به بحثی دینی تبدیل می‌کند. اگرچه در طول سال‌های بعد از اشغال فلسطین یهودیان مومن زیادی اذعان کرده‌اند که صهیونیسم با ایمان یهودی متفاوت است. به ‌هر تقدیر دعوت بن‌گورین، آنطور که در یادداشت گاردین آمده چه در سطح دیپلماسی عمومی و چه در سطح نخبگان سیاسی در کشورهای حامی رژیم صهیونیستی تبعات منفی زیادی به دنبال داشته است. در این زمینه یک مقام رسمی وزارت خارجه بریتانیا اذعان داشته است که «ارتش اسرائیل [نیروهای دفاعی اسرائیل] اهمیتی نمی‌دهد که مردم درباره آنها چه فکر می‌کنند. این یک دولت امنیتی است. نمی‌خواهد دوست داشته شود. می‌خواهد از او بترسند و به او احترام بگذارند». به گفته این مقام رسمی در نتیجه اقدامات ارتش رژیم صهیونیستی تلاش وزارت خارجه رژیم در زمینه دیپلماسی عمومی با شکست قابل‌توجهی مواجه شده است تا جایی که رژیم عملا تلاش‌های پیشین برای پاک‌سازی و سفیدشویی جنایات ارتش اشغالگر را کنار گذاشته یا در انجام ‌دادن این وظیفه ناموفق مانده است. 

این ناتوانی در دیپلماسی عمومی رژیم اشغالگر قدس را هم در اذهان عمومی در میان ملت‌های جهان و هم در میان بخش زیادی از دولت‌های مستقل ناکام گذاشته و حامیان غربی آن را تحت‌فشار روزافزونی برای عدم حمایت از کشتار بی‌رحمانه رژیم قرار داده است. انزوای ناشی از خشونتی که استیصال وجودشناختی برای اسرائیل ایجاد کرده تا حدی پیش رفته است که امروز «تعداد زیادی از دولت‌های جهان، اسرائیل را به‌ عنوان دولتی منفور در نظر می‌گیرند». در عین‌ حال در مجمع‌ عمومی سازمان ملل بین 120 تا 150 دولت در مقابل 14 کشور که عموما از کشورهای کوچکی هستند که همواره از  ایالات متحده آمریکا پیروی می‌کنند، جنایات رژیم اشغالگر قدس و تداوم اشغالگری آن را محکوم کرده‌اند.  اگر چه قطعنامه‌های مجمع‌عمومی الزام‌آور نیستند، تأثیری اساسی در کاهش وجهه عمومی رژیم اشغالگر صهیونیستی داشته و نقشی اساسی را در افزایش فشار بر دولت‌های حامی آن ایفا می‌کنند. یادداشت‌نویس گاردین تأکید کرد‌ه است که همین موضوع «اسرائیل را از بابت تداوم حمایت همه‌جانبه ایالات متحده آمریکا نگران ساخته است. این نگرانی مخصوصا وقتی از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود که طبق ادعای نویسنده گاردین «71 درصد از دموکرات‌ها یا رهبران مستقل دموکرات، نتانیاهو را به‌ عنوان شریکی قابل‌اعتماد در نظر نمی‌گیرند». گزارش گاردین این اعداد را از پژوهشی استخراج کرده است که نشان می‌دهد «آمریکایی‌های زیر ۳۰ سال برخلاف دیگر آمریکایی‌ها دیگر با اسرائیل همدلی ندارند»؛ در عین‌ حال بر اساس نتایج این پژوهش «از هر 10 دموکرات 7 نفر دیگر نتانیاهو را به‌ عنوان شریکی مطمئن به‌حساب نمی‌آورند». بی‌توجهی رژیم صهیونیستی به روایت‌های «حقوق بشری»  از اقدامات خصمانه‌ای که علیه مقاومت فلسطین انجام می‌دهد در نهایت باعث شده این رژیم در «نبرد روایت‌ها» بازنده باشد. 

رویکرد تخاصمی کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی نسبت به سازمان‌های بین‌المللی و بی‌توجهی آن به الزامات صادر شده از طرف دادگاه‌های بین‌المللی که به درخواست صدور دستور بازداشت نتانیاهو منتهی شد، از دیگر ضددستاوردهای خشونت ناشی از استیصال وجودشناختی در طرف رژیم اسرائیل است. یادداشت‌نویس گاردین اینطور ادامه می‌دهد که این موضوع از این‌ جهت اهمیت دارد که همه پایه‌های امنیتی رژیم اشغالگر قدس را سست کرده و امکان تداوم انتشار تصویری از آن به‌ عنوان «یک دولت لیبرال مسؤول در محیط بین‌الملل»، چیزی را که دستگاه تبلیغاتی رژیم و حامیان غربی او مدام بر آن اصرار می‌کردند، از بین می‌برد. همه اینها وقتی از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود که می‌بینیم در میان مردمی که دولت‌های‌شان بیشترین حمایت را از رژیم اسرائیل کرده‌اند، گرایش‌های ضدصهیونیستی و تمایلات ضد اشغالگران هر روز بیش از پیش رشد کرده است. برای نمونه گزارشگر گاردین نشان داده است که «جنبش‌های عدم سرمایه‌گذاری که قرار بود توسط دولت محافظه‌کار قبلی بریتانیا غیرقانونی شود، در دانشگاه‌ها فراگیر است» و همین‌طور بر این مساله تأکید کرده است که «اعتراضات در سراسر اروپا نسل جدید را سیاسی کرده است». اهمیت این موضوع در اینجاست که نسل جدیدی از شهروندان دولت‌های حامی رژیم اسرائیل، هویت سیاسی خود را به اعتبار و به نام مخالفت با این رژیم تعیین خواهند کرد. این نسل در انتخاب‌های سیاسی خود در داخل کشورهای‌شان از این به بعد بیشتر به سیاست‌های ضد اشغالگران رأی می‌دهند. همین‌طور برای نمونه درباره بریتانیا «62 درصد از مشارکت‌کنندگان در یک نظرسنجی اعلام کرده‌اند رفتار اسرائیل را غیرمسئولانه می‌دانند». اگر این مساله را در کنار نتایج مربوط به یک نظرسنجی در میان مردم 43 کشور دنیا قرار بدهیم که براساس آن محبوبیت اسرائیل تا حد قابل توجهی کاهش یافته است، منظور ما از شکست رژیم اشغالگر قدس در جنگ روایت‌ها روشن‌تر خواهد شد. براساس داده‌های موجود در یادداشت گاردین پیش‌بینی‌‌های انجام‌شده درباره رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی بیش از 2.5 درصد کاهش داشته است. این تنها یکی از تبعات ویرانگر اقتصادی تداوم اقدامات تروریستی ارتش این رژیم علیه مقاومت فلسطینی است. در نهایت اینطور به نظر می‌رسد که انزوای رژیم صهیونیستی که در نتیجه دست‌زدن به خشونت عریان ناشی از استیصال وجودشناختی در میان اعضای کابینه امنیتی و ارتش آن به وجود آمده، این رژیم را از نظر خطرات وجودشناختی در نقطه صفر 70 سال پیش قرار داده باشد؛ در نقطه‌ای که در آن موجودیت رژیم به شکل بنیادین و سازمان‌یافته‌ای با خطر مواجه شده است. تصویری که یادداشت گاردین از وضعیت رژیم صهیونیستی برای ما ترسیم می‌کند به ما اجازه می‌دهد اینطور ادعا کنیم که وضعیت رژیم حتی از آن زمان نیز شکننده‌تر است، چرا که اگر در ابتدای تأسیس رژیم اشغالگر قدس سازوکارهای حمایت بین‌المللی در میان دولت‌ها و ملت‌های غربی تحت‌تأثیر تبلیغاتی همدلانه با صهیونیسم در حال شکل‌گرفتن بود، امروز و بعد از آشکار شدن ماهیت جنایتکارانه صهیونیسم، این نظام سازمان‌یافته از حمایت و همدلی بین‌المللی، همزمان با فروپاشیدن تصویری که از آن ساخته بودند در حال ویران شدن است.

پژوهشگر اندیشه‌های سیاسی *

گروه سیاسی: منابع صهیونیستی روز گذشته از آمادگی ارتش رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران خبر داده‌اند. آنها می‌گویند در پاسخ به عملیات «وعده صادق 2»، برخی مراکز در ایران را هدف قرار می‌دهند. عملیات «وعده صادق 2» واکنش قانونی ایران به نقض حاکمیت ملی ایران توسط رژیم صهیونیستی و ترور فرماندهان مقاومت بود، بنابراین هر نوع حمله رژیم صهیونیستی به ایران به بهانه پاسخ به این عملیات، به معنی نقض حاکمیت ملی و حمله به خاک ایران تلقی می‌شود و ایران از حیث قانونی می‌تواند بار دیگر به رژیم صهیونیستی حمله کند.

البته در ایران، موضوع پاسخ محکم به هرگونه تجاوز رژیم صهیونیستی، تبدیل به یک تصمیم ملی و حاکمیتی شده است. «وعده صادق 2» نشان داد ایران دیگر «خویشتن‌داری» را گزینه‌ای برای تامین امنیت ملی خود نمی‌پندارد و راهبرد بازسازی قدرت بازدارندگی خود را بر وارد کردن ضربات محکم به مراکز و منافع رژیم صهیونیستی قرار داده است. حضور کم‌نظیر مردم در نماز جمعه نصر و همراهی کم‌سابقه گروه‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی با عملیات «وعده صادق 2» نشان می‌دهد در ایران اجماع ملی لازم برای تنبیه جدی رژیم متجاوز صهیونیستی ایجاد شده است. در کنار همراهی مردمی و گروه‌های مختلف سیاسی، دستگاه‌ها و قوای سه‌گانه نیز در هماهنگی کامل به سر می‌برند. این اجماع ملی و حاکمیتی در تعیین راهبرد جدید نظامی ایران علیه رژیم صهیونیستی بسیار مهم است. این راهبرد البته یک «روند» است و متناسب با الزامات موجود، می‌تواند دچار تغییراتی نیز شود. این تغییرات شامل ابعاد حملات و میزان خسارات آن به رژیم صهیونیستی است. ایران بنا دارد در حملات آتی خود به رژیم صهیونیستی زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی صهیونیست‌ها - بویژه در حوزه انرژی - این رژیم را به مرور منهدم کند. 

در راس مراکز نظامی رژیم صهیونیستی که هدف مشروعی برای موشک‌ها و پهپادهای ایران به شمار می‌رود، نیروگاه هسته‌ای دیمونا است. رآکتور دیمونا دارای 9 ساختمان است که سالانه 40 تن پلوتونیوم برای مصارف نظامی رژیم صهیونیستی تهیه می‌کند. بر اساس آخرین اطلاعات، مراحل جداسازی پلوتونیوم در دیمونا، روی زمین قرار دارد و با وجود مراقبت‌های حفاظتی مهم از این رآکتور اما به راحتی در دسترس موشک‌ها و پهپادهای ایرانی قرار دارد. در کنار دیمونا، رژیم صهیونیستی چند مرکز نظامی هسته‌ای دیگر نیز از الجلیل تا تل‌آویو دارد که این مراکز جزو بانک اهداف ایران است. 

پایگاه‌های هوایی رامات دیوید، رامون، نتساریم، نواتیم و رافائل هم جز مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی رژیم صهیونیستی هستند که بخش عمده‌ای از حملات صهیونیست‌ها به نوار غزه و لبنان، از این مراکز انجام می‌شود. پایگاه رافائل که حزب‌الله اخیرا حملاتی را علیه آن انجام داده، هدف مهمی در بانک اهداف ایران به حساب می‌آید.

نکته قابل تامل این است که پس از عملیات «وعده صادق 2»، بخش مهمی از فعالیت‌های پایگاه‌های نظامی رژیم صهیونیستی مختل شده و حملات آنان به غزه و لبنان نیز کاهش چشمگیری داشته است. این موضوع نشان می‌دهد حملات موشکی سه‌شنبه شب گذشته ایران، بخش مهمی از ظرفیت پایگاه‌های هوایی رژیم اشغالگر قدس، مانند پایگاه‌های نواتیم و نتساریم را از بین برده است.

البته در راهبرد ایران برای انهدام زیرساخت‌ها و مراکز مهم نظامی رژیم صهیونیستی، یک تاکتیک مهم نیز در نظر گرفته شده است. بر اساس این تاکتیک، هدف‌های ایران در سرزمین‌های اشغالی باید به گونه‌ای انتخاب شوند که تاثیر آن به صورت مستقیم در جبهه‌های لبنان و غزه نمودار شود. در واقع حملات انتقام‌جویانه ایران علیه رژیم صهیونیستی، بخش مهمی از استراتژی مقاومت در میدان نبرد علیه صهیونیست‌ها خواهد بود. 

فردای عملیات موشکی «وعده صادق 2» به 4 پایگاه هوایی اصلی رژیم صهیونیستی که عملا بی‌دفاع بودن تمام نقاط حیاتی اسرائیل در مقابل قدرت موشکی مقاومت را برملا ساخت، برخی تحلیلگران اقتصادی به این موضوع اشاره کرده بودند که زیرساخت‌های انرژی رژیم که عمدتا در امتداد ساحل غربی فلسطین اشغالی در فاصله بندر حیفا (نزدیک لبنان) تا عسقلان و اشدود (در جوار نوار غزه) قرار گرفته‌اند، کاملا آسیب‌پذیرند.

بر اساس برآورد تارنمای اس‌اندپی گلوبال، یکی از معتبرترین رسانه‌های بررسی ریسک سرمایه‌گذاری در جهان، رژیم صهیونیستی 2 پالایشگاه بزرگ نفت دارد که هر دو می‌توانند تحت تاثیر افزایش تنش تل‌آویو با کشورهای منطقه در خطر قرار بگیرند. طبق گزارش این موسسه تجاری آمریکایی مستقر در نیویورک، 2 پالایشگاه نفتی اصلی اسرائیل، یکی در بندر حیفا به ظرفیت 197 هزار بشکه نفت در روز به مالکیت گروه بازان واقع شده و دیگری پالایشگاه اشدود - در کریدور راهبردی  فلسطین اشغالی در جنوب تل‌آویو - است به ظرفیت 110 هزار بشکه نفت در روز که متعلق به گروه انرژی پاز، بزرگ‌ترین شرکت حوزه انرژی اسرائیل است. 

طبق دیدگاه کارشناسان اس‌اندپی گلوبال، هر دوی این پالایشگاه‌ها که تا 70 درصد سوخت مورد نیاز رژیم را تامین می‌کنند، حتی در صورت اوج‌گیری جنگ با فقط یک جناح مقاومت یعنی حزب‌الله لبنان - و نه حتی ایران، یمن و عراق - اهداف بالقوه خواهند بود. 

وضعیت مشابهی درباره تاسیسات گازی اسرائیل وجود دارد. بر اساس گزارش موسسه آمریکایی، رژیم صهیونیستی با سالانه 24.7 میلیارد متر مکعب تولید گاز مایع، یک صادرکننده مهم در حوزه شرق مدیترانه محسوب می‌شود. این تولید از ۳ میدان گازی تامار، لویاتان و اخیرا کاریش - در مرز آبی با لبنان - به دست می‌آید. با این حال طی گسترش درگیری‌ها با حماس و حزب‌الله و بر اثر حملاتی که توسط انصارالله یمن به جنوب فلسطین اشغالی انجام شد، تاسیسات فراساحلی میدان گازی تامار، بزرگ‌ترین منبع گاز طبیعی در جنوب سرزمین‌های اشغالی طی یک سال اخیر گاه و بی‌گاه تعطیل شده است. 

تحلیلگران اقتصاد انرژی در نیویورک اما معتقدند انجام ۲ عملیات «وعده صادق 1 و 2» طی ۶ ماه اخیر، بیش از هر چیز امنیت زیرساخت‌های انرژی رژیم صهیونیستی را شکننده ساخته است.

وقتی حفاظت‌شده‌ترین نقاط نظامی و امنیتی رژیم که پایگاه‌های هوایی راهبردی مثل نواتیم  و مراکز جاسوسی و ترور مثل یگان 8200 هستند، توسط ایران و حزب‌الله هدف قرار می‌گیرند، هیچ‌یک از زیرساخت‌های انرژی رژیم در امان نخواهند بود.

این شامل ۲ نیروگاه اصلی برق که بیش از ۴۰ درصد برق فلسطین اشغالی را تامین می‌کنند نیز می‌شود که می‌توانند از جمله اهداف مشروع هر یک از جناح‌های مقاومت باشند. جالب اینکه رژیم صهیونیستی برای احتیاط، این نیروگاه‌ها را همچنان متکی به سوخت زغال‌سنگ نگاه داشته است اما حالا آنچه ثبات انرژی اسرائیل را تهدید می‌کند، نه تامین سوخت لازم برای آنها، بلکه حفاظت از خود تاسیسات و شبکه انتقال برق است.

نیروگاه روتنبرگ در بندر عسقلان و نیروگاه اوروت رابین در شمال تل‌آویو در نزدیک پالایشگاه‌های یادشده در کریدور انرژی سواحل غربی قرار دارند و  روی هم رفته چیزی حدود 5 هزار مگاوات برق تولید می‌کنند که انهدام و حتی اختلال در روند کار آنها رژیم را دچار بحرانی حیاتی خواهد کرد. 

به هر حال ایران با عملیات بزرگ به تل آویو اعلام کرد راهبرد برخورد سخت و محکم با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفته است. اینکه اتاق جنگ تل‌آویو قصد دارد چه واکنشی نشان دهد، هیچ تاثیری بر عزم ایران برای حمله مجدد به رژیم صهیونیستی ندارد. ایران اگرچه ابتدا تلاش کرد نسبت به جنگ مستقیم اجتناب کند اما ترورهای ناجوانمردانه سران مقاومت و تشدید جنایت‌های رژیم صهیونیستی، مقامات ایران را به این باور رساند که باید هرچه سریع‌تر جلوی وحشی‌گری حیوان خشن آمریکا در منطقه گرفته شود. ایران به این تصمیم رسیده که برای یک بار هم که شده، باید همه در منطقه و دنیا با این واقعیت مواجه شوند که قدرت برتر در غرب آسیا، ایران است و نه رژیم صهیونیستی.

گروه سیاسی: عبدالباری عطوان، تحلیلگر سرشناس جهان عرب، پس از عملیات «وعده صادق 2» که آن را «کمرشکن، ویرانگر و دردناک» می‌نامد، اینطور عنوان می‌کند که «من از خونسردی ایرانی‌ها پس از حمله گسترده به سرزمین‌های اشغالی غافلگیر شدم!» چرا که به قول عطوان «منطقه اکنون در آرامش قبل از توفان به سر می‌برد و اسرائیل می‌خواهد به حمله ویرانگر ایرانی‌ها پاسخ دهد». اما عطوان سوالی را مطرح می‌کند که باعث تعجب و غافلگیری‌اش شده است. او می‌گوید: «چرا ایرانی‌ها اینقدر خونسرد رفتار می‌کنند و گویی از هیچ چیز واهمه ندارند؟»

درست یک روز پس از عملیات «وعده صادق 2» مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، به قطر سفر کرد. اگر ساعت‌ها را محاسبه کنیم، هنوز 24 ساعت از این عملیات تاریخی نگذشته بود که رئیس‌جمهور ایران در میان تهدید مقامات صهیونیست و رجز‌هایی که برای ضربه زدن به منافع کشورمان می‌خواندند، برای شرکت در مجمع همکاری‌های کشورهای آسیایی و همین طور گفت‌وگو و تبادل نظر با مقامات قطری، راهی این کشور شد. 

* از قطر تا لبنان و سوریه

هواپیمای حامل رئیس‌جمهور در حالی بر فراز خلیج ‌فارس پرواز می‌کرد که هنوز بوی مهمات استفاده شده در موشک‌های ایرانی، مشام صهیونیست‌ها از شمال تا جنوب سرزمین‌های اشغالی را آزار می‌داد. پزشکیان حتی در قطر نیز پاسخ گستاخی‌های اسرائیلی‌ها را داد و برای شیطنت احتمالی مجدد آنها خط و نشان کشید. او که ساعتی پس از عملیات «وعده صادق 2» خطاب به نتانیاهو گفته بود: «این تنها گوشه‌ای از توان ما است. با ایران وارد درگیری نشو»، در قطر نیز خطاب به رژیم صهیونیستی گفت: «اسرائیل نباید منطقه را ناامن کند که به نفع هیچ‌کس و دولتی نیست؛ نه به نفع اروپاست، نه آمریکا و نه منطقه». پزشکیان تاکید کرد: «اسرائیل اگر اقدامی انجام دهد با پاسخ سخت‌تری مواجه خواهد شد».

با بازگشت رئیس‌جمهور از قطر، سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه کشورمان به بیروت سفر کرد. سفر وزیر امور خارجه به بیروت و انتشار تصاویر فرود هواپیمای وی در این شهر در حالی که همزمان دود ناشی از حملات هوایی اسرائیل در بیروت دیده می‌شد، در رسانه‌های منطقه و جهان بسیار جلب توجه کرد. خود عراقچی در بدو ورودش به لبنان در گفت‌وگو با خبرنگاران گفت: که «شب قبل از ورود ما رژیم صهیونیستی بمباران وحشیانه‌ای را در بیروت انجام داد و صبح قبل از ورود ما هم اطراف فرودگاه بیروت را بمباران کرده بود اما ما به این چیزها عادت داریم و اراده ما سخت‌تر از این مسائل است».

عراقچی نیز از همان بیروت جنگ‌زده پیام قاطعانه‌ای به رژیم صهیونیستی مخابره کرد و به خبرنگاران گفت: «ما قصد ادامه حملات را نداریم اما اگر اسرائیل هرگونه اقدام دیگری علیه ایران کند، اقدام ما سخت‌تر خواهد بود و حتما پاسخ خواهیم داد. پاسخ ما متناسب و کاملا حساب‌شده خواهد بود».

سفر وزیر امور خارجه به بیروت آن هم در میان بمباران جنگنده‌های رژیم صهیونیستی، شگفتی خبرنگار ارشد بی‌بی‌سی (نفیسه کوهنورد) را در پی داشت که گفت: «ما انتظار نداشتیم در چنین شرایطی هواپیمای او به بیروت بیاید». در همین رابطه حتی کاربران صهیونیست نیز از سفر وزیر امور خارجه ایران به بیروت ابراز شگفتی کردند، چرا که سفر عراقچی به‌رغم اعلام ممنوعیت حضور هواپیماهای ایرانی در بیروت صورت گرفت و در همین رابطه یکی از کارشناسان شبکه الجزیره قطر گفت: «وزیر امور خارجه ایران منطقه پرواز ممنوع اسرائیل را به چالش کشید».

* نماز جمعه نصر

سفر 2 مقام ارشد ایرانی به کشورهای منطقه و خصوصا سفری که عراقچی به لبنان و سپس سوریه (2 کشور همسایه و مورد تهدید رژیم صهیونیستی) داشت، این پیام را از ایران به جهان مخابره کرد که مردم و مسؤولان کشورمان از توان و ظرفیت‌های داخلی خود اطمینان دارند و تهدیدهای رژیم صهیونیستی به هیچ وجه نمی‌تواند خللی در اراده این ملت به وجود آورد.  اما شاه‌بیت سیگنال قدرتی که پس از حمله موشکی گسترده سپاه به اسرائیل از ایران به خارج از کشور مخابره شد، برگزاری «نماز جمعه نصر» به امامت مقام معظم رهبری بود که بازتاب فوق‌العاده‌ای در منطقه و سراسر جهان داشت. خصوصا آنکه این نماز جمعه با حضور میلیونی مردم به امامت معظم‌له اقامه شد و بسیاری از مسؤولان نظام اعم از سران سه قوه، اکثر اعضای دولت، برخی فرماندهان نظامی، نمایندگان مجلس، هنرمندان، چهره‌های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و... حضور یافتند و قدرت، وحدت و اقتدار ایرانیان حول محور رهبرشان را به جهان مخابره کردند. 

در نماز جمعه نصر، مقام معظم رهبری در فضایی باز و بی‌پرده مقابل میلیون‌ها نفر از نمازگزاران حضور یافتند و علاوه بر قرائت خطبه‌های پیش از نماز، امامت نمازهای جمعه و عصر را نیز خود برعهده گرفتند. ایشان در خطبه‌های نماز جمعه به صراحت اعلام کردند «کار درخشان ایران در مجازات رژیم خون‌آشام صهیونیستی کاملا قانونی و مشروع بود و جمهوری اسلامی هر وظیفه‌ای در این زمینه احساس کند، بدون تعلل یا شتاب‌زدگی، با قدرت و صلابت و قاطعیت انجام خواهد داد». ایشان تاکید کردند: «همچنان که این کار انجام شد، در آینده نیز اگر لازم باشد، انجام خواهد گرفت».

حضور باشکوه مردم و مسؤولان برای اقامه نماز پشت سر ولی فقیه زمان، آنقدر تاثیرگذار بود که بسیاری از رسانه‌های جهان اقدام به بازتاب گسترده آن کردند. شبکه ان‌تی‌وی ترکیه با بیان اینکه شاهد حضور بی‌نظیر مردم تهران در نماز جمعه هستیم، گفت: «آیت‌الله خامنه‌ای خطبه‌های ظفر و پیروزی ایراد کرد».

* عطوان: ایران براستی خونسرد است

همین خطبه‌های ظفر در نماز جمعه نصر و در میان تهدیدهای رژیم صهیونیستی و حضور گسترده و میلیونی مردم ایران باعث شگفتی عبدالباری عطوان شده است. او می‌گوید: «ایران حقیقتا خونسرد است! یعنی صحبت از حمله اسرائیل با هماهنگی آمریکاست اما ایران کاملا خونسرد رفتار می‌کند. ببینید! وزیر امور خارجه ایران به بیروت می‌رود. رئیس جمهورشان به دوحه می‌رود و آنجا سخنرانی می‌کند و بازمی‌گردد».

عطوان تاکید می‌کند: «فراتر از همه اینها، سیدعلی خامنه‌ای پشت تریبون می‌رود و در هوای آزاد خطبه نماز جمعه می‌خواند. خب! اینها رفتارهای یک ملت مضطرب و ترسو نیست. نه! ایرانی‌ها اعتمادبه‌نفس غیرطبیعی دارند». او همچنین تصریح می‌کند: «حتی وقتی رهبر عالی ایران پشت تریبون رفت، سخنرانی کرد و از شهادت سیدحسن نصرالله ابراز ناراحتی کرد و آن را تسلیت گفت، در اوج قدرت و ابتکار بود. مهم‌تر از همه اینکه او با ما عرب‌ها به زبان عربی که به آن مسلط است به شکل فصیح سخن گفت...».

***

گروه بین‌الملل: حزب‌الله لبنان از تداوم عملیات‌های مقاومت لبنان در دفاع از غزه و ملت لبنان در جنوب این کشور خبر داد. عملیات‌های موشکی و کمین‌های حزب‌الله لبنان علیه سربازان اشغالگر در نوار مرزی جنوب لبنان با شمال سرزمین‌های اشغالی همچنان ادامه دارد و با وجود سانسور شدید رسانه‌ای رژیم صهیونیستی، مقامات و رسانه‌های این رژیم در روزهای گذشته بارها مجبور به اعتراف درباره آمار هلاکت‌ها و نابودی تانک‌های خود شده‌اند. مقاومت لبنان روز شنبه به دنبال عملیات علیه رژیم اشغالگر در دفاع از غزه و ملت لبنان، از چندین عملیات موشکی و کمین علیه تجاوزات ارتش رژیم صهیونیستی خبر داد.

* عملیات موشکی روز شنبه

حزب‌الله لبنان از حملات موشکی به چندین شهرک صهیونیست‌نشین در مناطق شمالی در روز شنبه خبر داد. حزب‌الله لبنان در بیانیه‌هایی در روز شنبه از شلیک 30 موشک طی یک عملیات به شهرک کرمئیل در شمال سرزمین‌های اشغالی خبر داد. پلیس رژیم صهیونیستی نیز در همین ارتباط از اصابت برخی موشک‌ها و خرابی‌های متعدد در این شهرک اشغالی خبر داد. حزب‌الله لبنان همچنین طی چند عملیات موشکی دیگر شهرک‌ها و پایگاه‌های نظامی صهیونیست‌ها در پشت خط مقدم درگیری‌ها را هدف قرار داد. حزب‌الله لبنان روز شنبه پایگاه‌های کتسرین، حستور و کفرگلعادی را طی یک موج عملیات موشکی هدف قرار داد. بیانیه حزب‌الله لبنان از موشک‌باران تجمعات سربازان صهیونیست در کفرگلعادی و تحمیل تلفات جانی و مالی به نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی خبر داد. یگان موشکی حزب‌الله لبنان همچنین از هدف قرار دادن پایگاه رامات دیوید با استفاده از موشک «فادی 1» خبر داد. پس از آن نیز طی یک عملیات موشکی دیگر علیه تجمع نظامیان صهیونیست در شهرک صعصعه، حزب‌الله لبنان از 2 فروند موشک «فلق 2» استفاده کرد. البته هدف عملیات‌های موشکی حزب‌الله لبنان تنها به شهرک‌ها و پایگاه‌های نظامی شمالی سرزمین‌های اشغالی محدود نبود و ظهر شنبه قوای موشکی حزب‌الله لبنان بندر حیفا را هدف حملات خود قرار داد. حزب‌الله لبنان با استفاده از موشک‌های سنگین و دوربرد خود از جنوب لبنان بندر شهر حیفا را با چندین موشک هدف حمله قرار داد که منجر به صدا درآمدن آژیر خطر در سرتاسر این شهر پرجمعیت صهیونیست‌نشین شد. در پی حمله حزب‌الله، رسانه‌های اسرائیل به اصابت موشک‌های حزب‌الله لبنان به ۲ ناحیه از منطقه صنعتی خلیج حیفا اعتراف کردند. رسانه‌های عبری همچنین وضعیت آسمان حیفا را طی حملات موشکی حزب‌الله لبنان جنون‌آمیز توصیف کردند. روزنامه هاآرتص نیز با اشاره به حملات موشکی حزب‌الله لبنان در اواخر هفته گذشته و اوایل هفته جاری، به شلیک بیش از 700 موشک توسط قوای موشکی حزب‌الله به سوی شهرهای الجلیل، حیفا، جولان و اطراف تل‌آویو اعتراف کرد. این اعتراف بر خلاف ادعای نیروی هوایی رژیم صهیونیستی درباره نابودی توان موشکی حزب‌الله لبنان در پی حملات هوایی وحشیانه به مناطق جنوبی لبنان است.

* تداوم کمین‌های پرتلفات حزب‌الله

نیروهای حزب‌الله لبنان در ادامه مقاومت در برابر نیروهای اشغالگر صهیونیست که تلاش در ورود زمینی به شهرهای جنوب لبنان را دارند، از کمین‌های جدید خود و تلفات سنگین ارتش اشغالگر خبر دادند. همچنین حزب‌الله لبنان طی بیانیه‌های جدید خود در روزهای جمعه و شنبه از حمله راکتی به سوی تجمع نیروهای اسرائیلی در اطراف دشت مارون‌الراس خبر داد. حزب‌الله لبنان همچنین از انفجار 3 تله انفجاری جدید در محور مارون‌الراس و آتش گشودن به روی نیروهای ارتش اشغالگر هنگام ورود آنها به شهر مارون‌الراس خبر داد. این کمین تلفات جدی بر نیروهای رژیم اشغالگر وارد کرد و منجر به عقب‌نشینی آنها شد. نیروهای حزب‌الله لبنان همچنین از درگیری و رگبار آتش به سوی سربازان ارتش اشغالگر در اطراف شهر یارون و ممانعت از پیشروی آنها به داخل شهر خبر دادند. حزب‌الله لبنان همچنین از نابودی یک یگان ارتش رژیم صهیونیستی که قصد ورود به شهرک العدیسه را داشتند و تلفات قطعی و هلاکت نیروهای ارتش اشغالگر در 2 محور یارون و مارون‌الراس خبر داد؛ تلفاتی که با وجود انتقال مداوم آنها به بیمارستان‌های رژیم با استفاده از بالگرد سانسور می‌شود. حزب‌الله لبنان همچنین از هدف قرار دادن یک عراده تانک مرکاوا هنگام پیشروی به سمت ارتفاعات البت واقع در جنگل مارون، با موشک هدایت‌شونده خبر داد. با این اصابت تعداد تانک‌های مرکاوای ارتش رژیم کودک‌کش که هدف قرار گرفته‌اند به 6 عدد رسید. 

* هشدار نایب‌رئیس شورای سیاسی حزب‌الله

نایب‌رئیس شورای سیاسی حزب‌الله لبنان در گفت‌وگو با الجزیره اعلام کرد: موشک‌های ما اکنون به عمق ۱۵۰ کیلومتری سرزمین‌های اشغالی رسیده و رزمندگان ما همچنان به شلیک این موشک‌ها به دشمن صهیونیست ادامه می‌دهند. وی در ادامه افزود: ما در جبهه زمینی بر ارتش رژیم صهیونیستی برتری داشته و آماده پیشروی علیه مواضع دشمن هستیم. دشمن صهیونیست باید بداند به هر منطقه‌ای از لبنان که وارد شود، به قبرستان سربازان و تانک‌هایش تبدیل می‌شود. محمود قماطی با اشاره به سفر عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران به بیروت، گفت: عراقچی نزد ما آمد تا تاکید کند ایران کاملا در کنار مردم لبنان ایستاده است. ما اکنون در حال نبرد هستیم و وارد گفت‌وگو زیر آتش دشمن نخواهیم شد. زمانی که صهیونیست‌ها به توحش خود پایان بخشند موضع خود را درباره مذاکره اعلام می‌کنیم.

* حادثه امنیتی در مرزهای شمالی

رسانه‌های رژیم صهیونیستی و همچنین منابع محلی و شهرک‌نشینان در منطقه کریات شمونه از حادثه امنیتی بزرگی در شامگاه جمعه خبر دادند. طبق اعلام رسانه‌های محلی عبری، تصاویری از درگیری و شلیک مداوم در شهرک کریات شمونه در جمعه شب منتشر شده است. در ویدئوهای منتشر شده صدای شلیک ممتد و پرواز هلیکوپترها به صورت مداوم شنیده می‌شود. کانال 12 رژیم صهیونیستی نیز از نفوذ غافلگیرانه نیروهای یگان ویژه رضوان حزب‌الله لبنان به منطقه الجلیل و پیاده‌سازی کمین موفق و درگیری و تبادل آتش خبر داد. منابع محلی همچنین از پرواز هلی‌کوپترهای رژیم صهیونیستی و شلیک آنها در شهرک کریات شمونه خبر دادند. در اخباری دیگر برخی منابع محلی در شمال سرزمین‌های اشغالی از نفوذ گروهی از مبارزان حزب‌الله به شهرک مارگالیوت و تبادل آتش در این شهرک خبر دادند. رسانه‌های عبری و مقامات محلی رژیم در شهرک‌های صهیونیست‌نشین شمالی از وقوع 7 اکتبری دیگر توسط حزب‌الله لبنان در شمال سرزمین‌های شمالی ابراز نگرانی کرده‌اند. افزایش درگیری‌های نظامی در نزدیکی شهرک‌های اشغالی در حالی است که ارتش رژیم صهیونیستی با پروپاگاندای رسانه‌ای مدعی اشغال روستاهای جنوب لبنان و پیشروی نیروی زمینی ارتش رژیم اشغالگر در این ناحیه است.

***

گروه اقتصادی: موضوع اقتصاد کلان در کشورهای منطقه خاورمیانه موضوعی پیچیده و با مسائل استراتژیک در هم تنیده است. صعوبت این امر غالبا بدان دلیل است که کشورهای این منطقه به علت تنوع نظام‌های سیاسی و البته اتکا به ابزار نفت، در بحث اقتصاد هر یک شیوه عملکردی خاص خود را دارند. با این حال چرخه اقتصاد در رژیم صهیونیستی هرگز کامل نبوده و با شرایط پیش‌آمده در سال اخیر نیز بیشتر رو به زوال رفته است و خلل و فرج‌هایی دارد که کمتر بدان پرداخته شده است. به بهانه فشارهایی که در این مدت بر این رژیم جعلی وارد شده است این چالش‌ها را در گزارشی بررسی خواهیم کرد.

***

سقوط رتبه اعتباری مالی رژیم صهیونیستی

در روزهای اخیر موسسه اعتباری مودیز در اطلاعیه‌ای از تقلیل رتبه اعتباری مالی رژیم صهیونیستی در پی خطرات ژئوسیاسی ناشی از وخامت درگیری این رژیم با لبنان خبر داد.

فلسطین الیوم گزارش داد این موسسه در اقدامی معنادار 2 رتبه به یک باره از اعتبار مالی این رژیم را کاهش داد و از A2 به Baa1 رسیده است.

در گزارش موسسه اعتباری مودیز درباره اعتبار مالی موسسات مالی این رژیم، دلیل این کاهش رتبه «خطرات فزاینده ژئوسیاسی همراه با چشم‌انداز وخامت درگیری با حزب‌الله و ارزیابی از وقوع یک جنگ طولانی‌مدت» ذکر شده است.

این برای دومین بار است که رژیم صهیونیستی طی سال جاری شاهد سقوط رتبه اعتباری خود نزد موسسات اعتبارسنجی جهانی است.

گفتنی است این کاهش شدید رتبه، چشم‌اندازی ضعیف برای اقتصاد رژیم صهیونیستی در میانه درگیری‌های ارتش رژیم در غزه و در لبنان ترسیم می‌کند.

در همین حال هم باید مد نظر داشته باشیم که رژیم صهیونیستی به نوعی یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان منطقه محسوب می‌شود و در سال‌های اخیر آذربایجان و قزاقستان سالانه حدود یک میلیارد دلار نفت به رژیم صهیونیستی صادر می‌کنند که تقریبا ۶۰ درصد کل صادرات نفت به رژیم صهیونیستی را شامل می‌شود. حجم صادرات امارات به رژیم صهیونیستی نیز بین سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ به ۶۳۲ میلیون دلار رسیده است. از سویی ترکیه 6.2 درصد از کل واردات رژیم صهیونیستی را تامین می‌کند؛ ترکیه پنجمین کشور صادرکننده به رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۲ بوده که بر اساس اخبار این کشورها قصد قطع این صادرات به رژیم صهیونیستی را دارند و با وجود اینکه برخی تهدیدهای کشورهای اسلامی نظیر این کشورها عملی نشده ولی در صورت پیوستن این کشورها به تحریم رژیم صهیونیستی، این رژیم جعلی با مشکلی بزرگ‌تر از جنگ مواجه خواهد شد.

***

جنگ چگونه رژیم جعلی صهیونیستی را ضعیف کرده است؟

جنگ غزه تأثیرات گسترده‌ای بر اقتصاد رژیم صهیونیستی داشته است. برخی از مهم‌ترین این آسیب‌ها عبارتند از:

۱- کاهش رتبه اعتباری: موسسات اعتبارسنجی بین‌المللی مانند S&P رتبه اعتباری رژیم صهیونیستی را کاهش داده‌اند که این امر می‌تواند هزینه‌های استقراض این رژیم را افزایش دهد.

۲- کاهش تولید ناخالص داخلی (GDP): جنگ و درگیری‌ها باعث کاهش فعالیت‌های اقتصادی و تولیدی شده است. سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) گزارش داده که رژیم صهیونیستی یکی از شدیدترین رکودهای اقتصادی را تجربه می‌کند.

کارنیت فلوگ، رئیس سابق بانک مرکزی رژیم صهیونیستی اول اکتبر به سی‌ان‌ان گفت: اگر تشدید تنش‌های اخیر به جنگی طولانی‌تر و شدیدتر تبدیل شود، تلفات سنگین‌تری بر فعالیت و رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی خواهد گذاشت. بانک رژیم صهیونیستی در ماه مه برآورد کرد هزینه‌های ناشی از جنگ تا پایان سال آینده در مجموع به ۲۵۰ میلیارد شکل (۶۶ میلیارد دلار) می‌رسد که شامل هزینه‌های نظامی و هزینه‌های غیرنظامی مانند هزینه‌های مسکن هزاران اسرائیلی خواهد بود که مجبور به ترک خانه‌های خود در شمال و جنوب می‌شوند و معادل تقریبا ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی رژیم صهیونیستی است.

۳- افزایش کسری بودجه: جنگ غزه باعث افزایش کسری بودجه رژیم صهیونیستی شده است. پیش‌بینی می‌شود کسری بودجه در سال‌های آینده نیز ادامه داشته باشد.

در همین راستا دولت رژیم صهیونیستی انتشار بودجه سال آینده را به تعویق انداخته است، زیرا با تقاضاهای رقابتی دست و پنجه نرم می‌کند. این درگیری باعث شده است کسری بودجه رژیم صهیونیستی - تفاوت بین هزینه‌های دولت و درآمد، عمدتا از محل مالیات - از 4 درصد قبل از جنگ به 8 درصد تولید ناخالص داخلی برسد و ۲ برابر شود.

۴- ضربه به صنعت گردشگری: صنعت گردشگری رژیم صهیونیستی بشدت تحت تأثیر قرار گرفته و تعداد گردشگران به سطح ۲۰ سال پیش بازگشته است.

گردشگری نیز در این رژیم با کاهش شدیدی در سال جاری مواجه شده است. وزارت گردشگری رژیم صهیونیستی تخمین ‌زده است کاهش گردشگران خارجی به 18.7 میلیارد شکل (4.9 میلیارد دلار) درآمد از دست رفته از زمان شروع جنگ تبدیل شده است. نورمن بوتیک یکی از هتل‌های تل‌آویو اعلام کرد مجبور شده است برخی از کارکنان خود را اخراج کند و قیمت‌های خود را تا ۲۵ درصد کاهش دهد، تا حدی که برخی از امکانات آن - از جمله رستوران ژاپنی روی پشت‌بام آن - برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها بسته شده است.

۵- تأثیر بر بازار کار: بسیاری از کسب‌وکارها به دلیل جنگ و درگیری‌ها متضرر شده‌اند و نیروهای ذخیره مجبور به ترک کارهای غیرنظامی خود شده‌اند که این امر به کاهش بهره‌وری و افزایش بیکاری منجر شده است.

آوی هسن، مدیر عامل استارت‌آپ نیشن سنترال، سازمان غیرانتفاعی صنعت فناوری رژیم صهیونیستی گفت عدم اطمینان فقط برای اقتصاد و سرمایه‌گذاری مضر است. هسون در گزارش اخیر، هشدار داد انعطاف‌پذیری کنونی قابل‌توجه بخش فناوری رژیم صهیونیستی در برابر عدم اطمینان ایجاد شده در نتیجه درگیری طولانی‌مدت و سیاست اقتصادی مخرب دولت پایدار نخواهد بود.

این عوامل نشان می‌دهد جنگ غزه نه‌تنها تأثیرات فوری بلکه پیامدهای بلندمدتی بر اقتصاد رژیم صهیونیستی داشته و این خسارات ادامه خواهند داشت.

***

بنادر؛ پاشنه آشیل اقتصاد رژیم صهیونیستی

اصلی‌ترین درآمدهای بندری رژیم صهیونیستی از بنادر حیفا، اشدود و ایلات حاصل می‌شود. این بنادر نقش حیاتی در اقتصاد رژیم صهیونیستی دارند.

۱-بندر حیفا: این بندر اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین بندر رژیم صهیونیستی است که سالانه حدود ۳۰ میلیون تن بار و بیش از ۲ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند. این بندر به عنوان مرکز اصلی واردات و صادرات کالاهای مختلف، از جمله محصولات صنعتی و کشاورزی شناخته می‌شود.

۲- بندر اشدود: این بندر نیز یکی از بنادر مهم رژیم صهیونیستی است که نقش مهمی در واردات و صادرات کالاها دارد. اشدود بویژه در حمل‌و‌نقل کالاهای سنگین و صنعتی اهمیت دارد.

۳- بندر ایلات: این بندر در جنوب سرزمین‌های اشغالی واقع شده و به دلیل موقعیت استراتژیک خود در دریای سرخ، نقش مهمی در تجارت بین‌المللی دارد. ایلات بویژه در واردات خودروها و کالاهای مصرفی نقش دارد.

این بنادر به دلیل موقعیت جغرافیایی و زیرساخت‌های پیشرفته، سهم بزرگی در اقتصاد رژیم صهیونیستی دارند و هر گونه اختلال در عملکرد آنها می‌تواند تأثیرات منفی بر اقتصاد این کشور داشته و این رژیم را فلج کند.

***

نفت و گاز؛ رگ حیات رژیم صهیونیستی

درآمد رژیم صهیونیستی از نفت و گاز عمدتاً از منابع زیر حاصل می‌شود که با فاصله ۲۰ تا ۸۰ کیلومتر از بندرهای این رژیم به طرف جزیره قبرس قرار دارند.

۱- میدان گازی لویاتان: این میدان یکی از بزرگ‌ترین میادین گازی در دریای مدیترانه است و نقش مهمی در تأمین گاز طبیعی این رژیم دارد. استخراج گاز از این میدان به رژیم صهیونیستی امکان می‌دهد نیازهای داخلی خود را تأمین کرده و مازاد آن را صادر کند.

۲- میدان گازی تامار: این میدان نیز یکی دیگر از منابع مهم گاز طبیعی رژیم صهیونیستی است که در نزدیکی بندر حیفا واقع شده است. تامار به عنوان یکی از منابع اصلی تأمین گاز طبیعی برای مصرف داخلی و صادرات به کشورهای همسایه شناخته می‌شود.

۳- میدان گازی کاریش: این میدان در نزدیکی مرزهای دریایی لبنان قرار دارد و اخیرا با توافقی بین رژیم صهیونیستی و لبنان، استخراج گاز از آن آغاز شده است. این میدان نیز به عنوان یکی از منابع مهم درآمدی برای رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.

۴- واردات نفت خام: رژیم صهیونیستی بخش عمده‌ای از نفت خام خود را از کشورهای آذربایجان و قزاقستان وارد می‌کند. این واردات به پالایشگاه‌های داخلی ارسال می‌شود و بخشی از نیازهای انرژی اسرائیل را تأمین می‌کند.

این منابع به رژیم صهیونیستی کمک می‌کنند نیازهای انرژی خود را تأمین کرده و بخشی از درآمدهای خود را از طریق صادرات گاز طبیعی به دست آورد.

***

مشکلات اقتصادی رژیم صهیونیستی در صورت ورود به جنگی بلندمدت

اگر رژیم صهیونیستی به جنگی دچار شود که منجر به نابودی بنادر و چاه‌های نفت و گاز این رژیم شود، با مشکلات اقتصادی جدی و چندجانبه‌ای مواجه خواهد شد که بخشی از این مشکلات به شرح زیر است.

۱- کاهش درآمدهای نفتی و گازی

نابودی چاه‌های نفت و گاز به معنای از دست دادن منابع مهم درآمدی برای دولت رژیم صهیونیستی است. این امر می‌تواند به کاهش شدید بودجه عمومی و تأثیر بر پروژه‌های زیرساختی و اجتماعی منجر شود.

۲- افزایش هزینه‌های نظامی

در صورت ادامه جنگ و گسترش آن، رژیم صهیونیستی مجبور به افزایش هزینه‌های نظامی خواهد بود. این هزینه‌ها می‌تواند بر سایر بخش‌های اقتصادی این رژیم فشار وارد و نیاز به تخصیص بودجه بیشتر برای تأمین امنیت را ایجاد کند.

۳- نابودی زیرساخت‌ها

جنگ معمولا به نابودی زیرساخت‌ها منجر می‌شود. این امر می‌تواند به اختلال در خدمات عمومی از جمله آب، برق و حمل‌ونقل،  همچنین خسارت به ساختمان‌ها و املاک خصوصی منجر شود.

۴- کاهش سرمایه‌گذاری خارجی

وضعیت ناپایدار اقتصادی و سیاسی می‌تواند موجب فرار سرمایه‌گذاران خارجی شود. این امر باعث کاهش رشد اقتصادی و ایجاد بی‌ثباتی بیشتر در بازار کار خواهد شد.

۵- تأثیر بر صنعت گردشگری

صنعت گردشگری که یکی از منابع مهم درآمدی برای رژیم صهیونیستی است، به‌شدت تحت تأثیر جنگ و ناامنی قرار دارد. کاهش تعداد گردشگران می‌تواند به ورشکستگی کسب‌وکارهای مرتبط با این صنعت منجر شود.

۶- افزایش بیکاری و نارضایتی اجتماعی

کاهش فعالیت‌های اقتصادی و اختلال در تجارت می‌تواند به افزایش بیکاری و نارضایتی اجتماعی منجر شود. این وضعیت می‌تواند به اعتراضات و ناآرامی‌های اجتماعی دامن بزند.

۷- تأثیرات روانی و اجتماعی

تنش‌های جنگی و ناامنی می‌تواند تأثیرات روانی عمیقی بر جامعه داشته باشد. کاهش روحیه عمومی و افزایش اضطراب می‌تواند باعث بروز مشکلات اجتماعی و اقتصادی بیشتر شود.

در مجموع، جنگ گسترده و نابودی بنادر و چاه‌های نفت و گاز می‌تواند اثرات ویرانگری بر اقتصاد رژیم صهیونیستی داشته باشد.

***

مقایسه ایران و فلسطین اشغالی از نظر وسعت و جمعیت

1- ایران

 مساحت: حدود ۱,۶۴۸,۱۹۵ کیلومتر مربع. ایران یکی از بزرگ‌ترین کشورهای خاورمیانه و دهمین کشور بزرگ جهان از نظر وسعت است.

جمعیت: حدود ۸۵ میلیون نفر (بر اساس برآوردهای ۲۰۲۳). ایران یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای خاورمیانه است.

2- فلسطین اشغالی

مساحت: حدود ۲۲,۰۷۲ کیلومتر مربع. رژیم صهیونیستی به عنوان یک منطقه کوچک در خاورمیانه شناخته می‌شود و مساحت آن کمتر از 1.5 درصد مساحت ایران است.

جمعیت: حدود 9.5 میلیون نفر (بر اساس برآوردهای ۲۰۲۳). رژیم صهیونیستی دارای جمعیت بسیار کمتری نسبت به ایران و جمعیت آن با نرخ پایین‌تری نسبت به ایران در حال رشد است. 

ایران به لحاظ وسعت و جمعیت به‌مراتب بزرگ‌تر از رژیم صهیونیستی است. ایران با وسعتی بالغ بر 1.6 میلیون کیلومتر مربع و جمعیتی حدود ۸۵ میلیون نفر، یکی از کشورهای بزرگ و پرجمعیت خاورمیانه به شمار می‌آید که این وسعت در کنار قدمت تاریخی موجب شده زیرساخت‌ها و معادن خوبی را در اختیار داشته باشد و از نظر ژئوپلیتیکی در محلی از کره زمین قرار دارد که شاهراه ترانزیتی شرق به غرب به حساب می‌آید.

 در مقابل، رژیم صهیونیستی با وسعتی حدود ۲۲ هزار کیلومتر مربع و جمعیتی نزدیک به 9.5 میلیون نفر، منطقه‌ای کوچک‌تر با جمعیت کمتر، حدود یک‌هشتادم ایران است که ساکنان آن هم از کشورهای مختلف دنیا گرد هم آمده و فرهنگ‌های گوناگون دارند و به نسبت ایران همبستگی و وابستگی‌ای به این خاک ندارند.

***

تنش‌ها و جنگ‌ها چه مشکلاتی برای رژیم صهیونیستی به وجود آورده است؟

شرایط اقتصادی رژیم صهیونیستی در سایه تنش‌ها و جنگ‌ها درگیر مشکلات بسیاری شده است.

۱- هزینه‌های نظامی و امنیتی

ورود به جنگ و درگیری‌های مداوم، بویژه در غزه و لبنان، به افزایش هزینه‌های نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی منجر شده است. این هزینه‌ها شامل تأمین تجهیزات نظامی، استخدام و نگهداری نیروهای نظامی و همچنین هزینه‌های مرتبط با حفاظت از 

زیرساخت‌ها است.

۲- تأثیر بر اقتصاد داخلی

جنگ و ناآرامی‌های ناشی از آن به کاهش فعالیت‌های اقتصادی داخلی منجر شده است. بسیاری از کسب‌وکارها در مناطق مرزی یا در معرض خطر با کاهش مشتریان با تعطیلی مواجه شده‌اند. این امر می‌تواند به بیکاری و نارضایتی اجتماعی دامن بزند.

3- کاهش سرمایه‌گذاری خارجی

وضعیت ناپایدار اقتصادی و سیاسی می‌تواند باعث فرار سرمایه‌گذاران خارجی می‌شود. کاهش سرمایه‌گذاری به کاهش رشد اقتصادی و ایجاد بی‌ثباتی در بازار کار منجر شده است.

۴- تأثیر بر صنعت گردشگری

تنش‌ها و جنگ‌ها به‌شدت صنعت گردشگری را تحت تأثیر قرار داده است. کاهش تعداد گردشگران خارجی به دلیل نگرانی از ناامنی، به ضرر اقتصاد رژیم صهیونیستی که به گردشگری وابسته است، تمام شده است.

5- نوسانات نرخ ارز و تورم

شرایط ناامنی به نوسانات در نرخ ارز و افزایش تورم منجر شده است. این وضعیت می‌تواند قدرت خرید مردم را کاهش دهد و باعث افزایش هزینه‌های زندگی شود.

۶- سیاست‌های اقتصادی و تحریم‌ها

دشمنی با کشورهای همسایه بر صادرات و واردات رژیم صهیونیستی تأثیر گذاشته است. این امر می‌تواند به افزایش هزینه‌ کالاها و کاهش دسترسی به بازارهای خارجی منجر شود.

در مجموع، رژیم صهیونیستی در شرایط اقتصادی پیچیده‌ای قرار دارد که تحت تأثیر درگیری‌های نظامی و تنش‌های سیاسی با کشورهای همسایه است. هزینه‌های نظامی بالا، نوسانات اقتصادی و کاهش سرمایه‌گذاری خارجی، از جمله چالش‌های جدی هستند که این رژیم با آنها مواجه است.

***

نقاط ضعف اقتصادی رژیم صهیونیستی

۱- وابستگی به بخش فناوری: هرچند رژیم صهیونیستی به عنوان یک مرکز نوآوری و فناوری شناخته می‌شود اما وابستگی به این بخش می‌تواند خطرناک باشد. در صورت بروز بحران‌های جهانی یا کاهش تقاضا برای فناوری، اقتصاد می‌تواند به‌شدت آسیب ببیند.

۲- نابرابری اقتصادی: نابرابری درآمد و ثروت در رژیم صهیونیستی یکی از مشکلات جدی است. تفاوت‌های اقتصادی بین اقلیت‌ها، یهودیان ارتدکس و سایر گروه‌ها می‌تواند به تنش‌های اجتماعی و نارضایتی عمومی منجر شود.

۳- هزینه‌های نظامی بالا: هزینه‌های بالای نظامی و امنیتی که به علت تنش‌های مداوم با همسایگان و تهدیدات امنیتی ایجاد می‌شود، می‌تواند بر بودجه عمومی تأثیر منفی بگذارد و منابع مالی را از حوزه‌های دیگر مانند آموزش و بهداشت دور کند.

۴- بازار کار غیرانعطاف‌پذیر: بازار کار رژیم صهیونیستی به دلیل قوانین سخت‌گیرانه و عدم انعطاف‌پذیری نمی‌تواند به‌سرعت به تغییرات اقتصادی پاسخ دهد. این موضوع می‌تواند مانع بهبود واقعی شرایط اقتصادی شود.

5- وابستگی به واردات: رژیم صهیونیستی به‌شدت به واردات کالاهای اساسی از جمله انرژی و مواد غذایی وابسته است. این وابستگی می‌تواند در شرایط بحران یا جنگ مشکلات جدی ایجاد کند.

۶- چالش‌های مسکن: افزایش قیمت مسکن و کمبود واحدهای مسکونی در برخی مناطق، بویژه در تل‌آویو و دیگر شهرهای بزرگ، به یکی از معضلات اصلی تبدیل شده است. این می‌تواند به نارضایتی اجتماعی و مشکلات اقتصادی برای قشر متوسط و پایین دامن زند.

7- نقص در زیرساخت‌ها: زیرساخت‌های ناکافی در برخی مناطق، بویژه در زمینه حمل‌و‌نقل و انرژی می‌تواند رشد اقتصادی را محدود کند و هزینه‌های عملیاتی را افزایش دهد.

******

اساسا تاویل گفتمان مقاومت بدون «قاطعیت» و «درایت» امکان‌پذیر نیست. به عبارت بهتر، در رصد و تحلیل رویکرد دشمن (در تمام ابعاد) و نحوه کنشگری یا واکنش در برابر آن، لازم است این ۲ مؤلفه مبنایی و اصولی با یکدیگر ترکیب شده و نمود خود را در میدان نبرد ترکیبی (نرم و سخت) با دشمن نشان دهد. این همان چارچوب قاعده‌مند و نهادینه‌شده‌ای است که استناد و اتکا به آن، مولد نصرت و پیروزی‌های متعدد در برابر توطئه‌های بی‌پایان دشمنان شده است. دشمنان قسم‌خورده بشریت و در رأس آنها آمریکا و رژیم صهیونیستی، از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران و شکل‌گیری جبهه مقاومت در منطقه، تلاش زیادی در راستای نقض یا مهار هر یک از این ۲ مؤلفه و متعاقبا ترکیب موثر این ۲ با یکدیگر صورت داده‌اند اما تحت تاثیر قدرت گفتمانی و رهبری جبهه مقاومت، در این مسیر با شکست و ناکامی مواجه شده‌اند.

رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی *