مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی منصوب شد

رائد فریدزاده، رئیس سازمان سینمایی در حکمی مسعود نجفی را به عنوان مشاور رئیس و مدیر کل روابط عمومی سازمان سینمایی منصوب کرد. در بخشی از حکم رئیس سازمان سینمایی آمده است: با عنایت به سوابق، درایت و تجارب ارزشمند جنابعالی در حوزه سینما و رسانه، به موجب این حکم به سمت «مشاور رئیس و مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی» منصوب می‌شوید. ارتقای حس اعتماد و همدلی با فعالان حوزه رسانه، تولید و انتشار رسمی و پیوسته اخبار، راهبری روابط عمومی موسسات تابعه و جشنواره‌های سینمایی، برقراری ارتباط موثر با سازمان‌های فرهنگی و اجتماعی، همراهی و تعامل با فعالان عرصه صنعت تصویر، برقراری فضای توام با آرامش، امید و همکاری مشترک در جامعه پرافتخار سینمایی کشور از اولویت‌هایی است که انتظار می‌رود با همیاری و همدلی و ارتباط سازنده با اصحاب عزیز رسانه، منتقدان و سینماگران گرانقدر صورت پذیرد. مسعود نجفی که پیش از این نیز بین سال‌های ۹۶ تا ۱۴۰۰ عهده‌دار این مسؤولیت بوده، متولد ۱۳۵۸ در تهران و دارای مدرک کارشناسی مدیریت و برنامه‌ریزی امور فرهنگی و کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه است. 

***

عسگرپور مجددا رئیس هیأت‌مدیره خانه سینما شد

طبق اساسنامه خانه سینما در نخستین جلسه کاری هیات‌رئیسه منتخب مجمع عمومی صنوف خانه سینما، سمت‌های رسمی اعضای منتخب مشخص شد. بر این اساس به اتفاق آرا، محمدمهدی عسگرپور در این دوره نیز به عنوان رئیس، محسن امیریوسفی نایب‌رئیس، علیرضا حسینی دبیر، آیدین ظریف سخنگو، علی لقمانی، فریبا کوثری و حبیب اسماعیلی به عنوان اعضای اصلی دوره هفدهم هیات‌رئیسه خانه سینما برای ۲ سال مشخص شدند. همچنین محسن استادعلی عضو علی‌البدل اول و کامران ملکی عضو علی‌البدل دوم هیات‌رئیسه خانه سینما هستند. علیرضا نجف‌زاده به عنوان بازرس اصلی و مجید امانی‌زاده به عنوان بازرس علی‌البدل برای دوره یک‌ساله انتخاب شدند.

***

آغاز پیش‌فروش بلیت «کمی شبیه تئاتر»

پیش‌فروش بلیت ‌نمایش «کمی شبیه تئاتر» به تهیه‌کنندگی،‌ نویسندگی و کارگردانی میثم زندی و بازی فاطمه زندی و داریوش رشادت در سایت تیوال آغاز شد. این نمایش از هجدهم آبان، ساعت ۲۰ در سالن قشقایی تئاترشهر روی صحنه می‌رود. در خلاصه موضوع نمایش «کمی شبیه تئاتر» آمده است:‌ «دختر: تو اجرای این نمایش، تلفن همراه خودتونو خاموش نکنید و فقط سایلنت کنین. شما می‌تونید بدون اینکه همراهان و تماشاگران دیگه رو اذیت کنید به پیام‌هاتون جواب بدین./ پسر: اگه خوردنی و نوشیدنی هم به همراه دارید می‌تونید استفاده کنید، مشکلی نیست به ما هم تعارف کنین، به شخصه توی اجرا، همیشه گرسنمه./ دختر: در طول نمایش، اگه خواستید برای کار ضروری از سالن خارج بشید، هیچ ایرادی نداره. البته برگشتن شما به سالن هم هیچ ایرادی نداره، فقط یادتون باشه باعث ناراحتی مخاطبا نشین./ پسر: مشارکت و تعامل شما در اجرای این نمایش خیلی اهمیت داره./ دختر: برخی از اپیزودها با همراهی و بازی شما تماشاگرای عزیز اجرا میشه. امیدواریم با کمک همدیگه اجرای خوبی داشته باشیم». به دلیل تعاملی بودن این نمایش،‌ ممکن است ۱۵ دقیقه در مدت زمان اجرا، نوسان وجود داشته باشد.

***

مدیرکل دفتر برنامه و بودجه ارشاد منصوب شد

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی رمضانعلی حیدری‌خلیلی را به ‌عنوان مدیرکل دفتر برنامه و بودجه این وزارتخانه منصوب کرد. در متن حکم سیدعباس صالحی خطاب به رمضانعلی حیدری‌خلیلی آمده است: نظر به سوابق ارزشمند و پیوسته در وزارت متبوع و بنا به پیشنهاد معاون محترم توسعه مدیریت و منابع به سمت «مدیرکل دفتر برنامه و بودجه» منصوب می‌شوید. انتظار می‌رود با پیگیری‌های لازم، منابع در خور برای بخش فرهنگ را تامین کنید و با تدبیر و هماهنگی با بخش‌های وزارت متبوع، برنامه‌ریزی مطلوب و شایسته‌ای داشته باشید. رمضانعلی حیدری‌خلیلی دارای کارشناسی مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی است. از جمله سوابق مدیریتی وی می‌توان به دبیر شورای فرهنگ عمومی شهرستان‌های شمیرانات و ری، سرپرست هنرستان موسیقی تهران، معاون اداره‌کل پشتیبانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مشاور اجرایی سازمان سینمایی، سمعی و بصری، مشاور برنامه‌ریزی و نظارت معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد. پیش از این علی‌محمدی عهده‌دار این مسؤولیت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.

***

عرضه 11 روایت از زندگی آوارگان فلسطینی در لبنان

کتاب «یازده زندگی» نوشته محمدعلی خالدی به تازگی با ترجمه حبیب یوسف‌زاده توسط انتشارات سوره مهر منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب شرح حال خودنوشت آوارگان فلسطینی در لبنان است. این کتاب 11 روایت از زندگی 11 آواره فلسطینی در لبنان است که هر کدام زندگی، داستان و عقیده‌ای متفاوت را بازگو می‌کنند و از زندگی‌ها، عشق‌ها، حسرت‌ها و ناکامی‌های خود گفته‌اند. برخی روایت‌ها اعتراف‌گونه، برخی رسمی، برخی روایی و برخی دیگر خیال‌انگیزند که در کنار هم چشم مخاطب را به ابعاد مختلف «زندگی در تبعید فلسطینی‌ها» باز می‌کنند. این 11 نویسنده از طریق فراخوان آزاد برای شرکت در کارگاه نویسندگی خلاق، زیر نظر نویسنده شهیر لبنانی، حسن داوود انتخاب شدند. این کارگاه نویسندگی خلاق با عنوان «فلسطینی‌های در تبعید» در موسسه مطالعات فلسطین و با حمایت بنیاد قطان فلسطین و مشارکت صندوق پرنس کلاوس هلند برگزار شد. این کتاب با ۳۳۶ صفحه، شمارگان هزار و ۲۵۰ نسخه عرضه شده است.

گروه فرهنگ و هنر: اواخر دهه 80 پس از برپایی جشنواره‌های متعددی چون عاشوراییان، رضوی و همایش‌های آیینی و مذهبی، سیاست‌گذاران مرکز هنرهای نمایشی در پی آن برآمدند با تجمیع این رویدادها به یک جشنواره مستقل با رویکرد فراتهرانی و در سراسر کشور برسند که در نهایت جشنواره‌ای با عنوان «تئاتر حقیقت» آبان 1389 آغاز به کار کرد. جشنواره در نخستین دوره به صورت غیررقابتی با دبیری علی موذن برپا شد اما در دومین دوره با تغییر نام به تئاتر صاحبدلان از حالت غیررقابتی خارج شد و به صورت رقابتی با محوریت مرکز تئاتر دینی به کار خود ادامه داد. این رویداد تئاتر تاکنون با برپایی 13 دوره به حیات خود ادامه داده و امروز در زمره یکی از تاثیرگذارترین رویداد‌های تئاتری با رویکرد دینی است.

حال مطابق جدول زمان‌بندی ارائه شده از سوی دبیرخانه این رویداد، کمتر از 3 هفته دیگر به میزبانی استان رشت شاهد برپایی تئاتر صاحبدلان خواهیم بود، آن هم در شرایطی که بیش از 400 اثر به دبیرخانه ارسال شده که در نوع خود کم‌نظیر است. از همین رو فرصت را مغتنم شمردیم و با کاظم نظری از اساتید و کارشناسان حوزه تئاتر که خود پیش‌تر به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد سهم و نقش عمده‌ای را در رشد و شکوفایی این رویداد فرهنگی - دینی داشته است، پیرامون اهداف و رویکردها آن به گفت‌وگو نشستیم.

***

استاد دانشگاه و کارگردان تئاتر در تعریف تئاتر دینی می‌گوید: تئاتر دینی یک ژانر است و در دنیا اجرا می‌شود. تئاتری است که به مذاهب  و ارزش‌های دینی و مذهبی در همه ادیان می‌پردازد و علائم و اصول معنویت و مذهب آن کشور را مطرح می‌کند. هدف از اجرای این‌گونه نمایشی، شناخت و بروز ارزش‌های معنوی تئاتر دینی  و انتقال آن به مخاطب خود است. در واقع تئاتر دینی یکی از اثرگذارترین تئاترهایی است که در دنیا وجود دارد و بن‌مایه فکری دارد.

کاظم نظری ادامه داد: ما از دوران قرون وسطی، نمایش‌های دینی درباره حواریون و کسانی را که به دین مسیحیت علاقه‌مند بودند داریم که می‌نوشتند و اجرا می‌کردند. با گذر زمان و با ظهور دین اسلام نیز می‌بینیم برای حفظ ارزش و باورهای دینی، نمایش‌های دینی برپا شد که جذابیت‌های خاص خودش را دارد. مهم‌ترین رویدادهای اصلی حوزه‌های فکری و ارزش‌گذاری در حوزه ایدئولوژی دینی همین تئاترها و نمایش‌واره‌های دینی هستند که اثرگذارند و در تمام جوامع از آنها بهره‌برداری می‌کنند. 

وی با اشاره به اینکه ما نیز از سال‌های بسیار دور برای مناسبت‌های دینی چه در شادی و چه در اندوه از این‌گونه نمایشی بهره برده‌ایم، اظهار کرد: در پاسداشت قهرمان‌ها و شخصیت‌های دینی، گونه‌های مختلف تئاتر دینی را طراحی و اجرا کردیم. در روایت‌ها، نقالی‌ها و نمایش‌های قهوه‌خانه‌ای و میدانی، تئاترهای دینی به اجرا درآمدند و عظیم‌ترین نمایش‌های میدانی را شاهد بودیم. 

نظری گفت: در غرب، نمایش‌های خود را در فضای بسته صحنه‌ای که قاب صحنه به آن می‌گویند اجرا می‌کردند با تعداد محدودی مخاطب اما ما نمایش‌های مذهبی را در میدانگاه‌هایی اجرا می‌کردیم که بیش از هزار مخاطب داشت. بر مبنای روایت‌ها دسته‌ها و راهپیمایی‌های مذهبی نیز از همین طریق شکل گرفت و علم‌ها، نشان‌ها، کتل‌ها و رفتارهای نمایشی شکل جدی به خود گرفت که بر جذابیت‌های گونه‌های نمایشی ما افزود. در استان‌ها و شهرهای مختلف ما به واسطه فرهنگ و ادبیات خاص خودشان گونه‌های مختلف اجرایی فراهم شد که بسیار دیدنی بود. 

وی افزود: نمونه بارز این‌گونه نمایشی در نقالی، پرده‌خوانی و تعزیه وجود دارد و نمایشنامه‌ها و نسخ زیادی نوشته شده که در موزه‌های مطرح دنیا دیده می‌شوند. نمایشنامه‌های ایرانی ما دارای موقعیت‌ها و شرایط جذاب نمایشی هستند که حتی اروپایی‌ها برای مباحث فاصله‌گذاری یا بحث‌هایی که در درام وجود دارد، از تکنیک‌ها و شیوه‌های نمایش ایرانی که انجام آن در نمایش‌های دینی و آیینی ما دیده می‌شود، استفاده می‌کنند.

نظری با بیان اینکه ما هنرمندان برجسته‌ای در این حوزه داریم، توضیح داد: ما هنرمندانی داریم که نه‌تنها در ایران زبانزد هستند، بلکه در جهان نیز آوازه آنها پیچیده است. پیتر بروک وقتی اجرای هاشم فیاض را دید، از او به عنوان علی‌بابای نمایش شرق یاد کرد. هنرمندان زیادی داریم که ناشناخته هستند؛ هنرمندانی چون اسماعیل محمدی، میرزا احمدی و... که بسیار اثرگذار در تئاتر دینی ما بودند و هستند. 

وی در پاسخ به این سوال که آیا شرایط و مخاطب برای اجرای نمایش دینی در کشور وجود دارد و هنرمندان نیز توجه و تمایل به این امر دارند، گفت: مساله دین و شریعت در وجود و فطرت همه انسان‌ها وجود دارد. وقتی ابوالفضل ورمرزیار از نقالان خوب کشورمان یا مرشد مهدی چایانی در همدان که از بهترین نقالان ایران هستند، نقل می‌کنند، مردم نیز همراهی می‌کنند و پای کار آنها می‌نشینند. در تفرش استاد حیدری وقتی نقلی را اجرا می‌کند یا تعزیه می‌خواند، مخاطب بسیاری دارد. حتی در روستایی به نام «قودجان» در حوالی خوانسار مردم نذر می‌کنند در محرم و صفر یا اربعین بروند تعزیه ببینند. مرحوم قاسمی و برادرش قوام‌الدین قاسمی از بهترین تعزیه‌خوانان ایران بودند که در منطقه تفرش بسیار اثرگذار بودند و برای اجرای آنها هزاران نفر دور میدان شهر جمع می‌شدند و برنامه‌های آنها را می‌دیدند. یا در تهران وقتی استاد دکتر علی رفیعی نمایش «سال‌های دور از شن» را در تالار وحدت اجرا کرد، یکی از بهترین نمایش‌هایی بود که در هر شب سالن مملو از مخاطب بود. یا مدتی قبل نمایشی با موضوع قمر بنی‌هاشم  به کارگردانی سیدجواد طاهری اجرا شد که آن هم پرمخاطب بود. نمایش‌های دینی مخاطب خود را دارند و مردم تشنه فطرت وجودی خودشان هستند و با دیدن این نمایش‌ها به نوعی دریافت‌های معرفتی را برای خود فراهم می‌کنند. خوشبختانه این نمایش‌ها هر روز بهتر می‌شوند و رونق بیشتری می‌یابند. 

نظری درباره رویداد صاحبدلان و نقش آن در جا انداختن نمایش دینی در فرهنگ عمومی بیان کرد: رویداد صاحبدلان یک پشتوانه قوی 12 ساله پربار دارد و صرفا یک رویداد تنها نیست؛ چندین رویداد متعدد دینی را در خود جا داده است و در طول سال برگزار می‌شود و تنها برای یک زمان خاص نیست. برگزارکنندگان این رویداد نیز با تمام قوت با چالش‌هایی که پیش‌رو دارند مقابله کرده و جلو می‌روند. به هر حال تئاتر دینی هزینه‌های خود را دارد و باید از آن حمایت کرد. مانند همه دنیا که این نوع تئاتر را حمایت می‌کنند، باید در کشور به این نوع تئاتر توجه لازم را داشته باشیم. 

وی  با اشاره به اینکه چه تئاتر صحنه‌ای باشد، چه میدانی، کارکرد خاص و مخاطب خاص خود را دارد، گفت: من بارها در حاشیه تئاترشهر شاهد اجرای گونه‌های مختلفی از تئاتر دینی بوده‌ام که مردم با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. تعزیه حضرت مسلم(ع) یا حضرت ابوالفضل(ع) چند ساعت است و در خیابانی که سروصدا و تردد بسیاری در آن وجود دارد و حواس مخاطب را پرت می‌کند، او متمرکز نشسته روی زمین و در گوشه خیابان یک نمایش دینی را نظاره می‌کند و می‌بینیم چقدر صحیح ارتباط برقرار کرده و همراهی او را در طول نمایش می‌شنویم و می‌بینیم. نمایش‌های دینی صحنه‌ای نیز به همین شکل هستند. من تجربه‌های مختلفی در اجراهای متعددی مانند نمایش «خورشید کاروان» داشتم و گاهی در ارائه دیالوگ‌هایم دچار مشکل می‌شدم، چون مخاطب با صدای بلند و هق هق گریه واکنش نشان می‌داد و صدای گریه‌اش در سالن می‌پیچید و طنین می‌انداخت. 

نظری اظهار کرد: برگزاری رویدادی مانند صاحبدلان در این زمینه قطعا اثرگذاری دارد و متولیان عرصه فرهنگ و هنر کشور باید از این میراث دینی حمایت و پاسداری و حتی موزه تئاتر دینی را راه‌اندازی کنند، چرا که نشانه فرهنگ عامه ما است و می‌توان بسیار از این نشانه‌ها دید. باید به آن ارج بنهیم و از همه مهم‌تر حوزه پژوهشی آن را نیز تقویت کنیم که متاسفانه بسیار ضعیف است. باید پژوهشگاه‌هایی شکل داد و این رویدادها را  ثبت و ضبط کرد و در اختیار پژوهشگران قرار داد. باید رساله‌های دانشگاهی بر این مبنا شکل بگیرد تا این هنر رونق و توسعه یابد. توسعه نیاز به پژوهش، دانش و حمایت دارد. اگر ما این کار را نکنیم کشورهای دیگر از ما پیشی خواهند گرفت. افراد بسیاری در دنیا روی تعزیه ایران پژوهش و تحقیق کرده‌اند اما خود ما این کار را انجام نمی‌دهیم، در حالی ‌که پژوهشگران خوبی همچون دکتر ناصربخت، فرهنگ، کاموس، جولایی و... داریم که در این حوزه بسیار کار کرده‌اند. متاسفانه این تحقیقات ویترین وزارتخانه شده و در اختیار دانشجویان دانشگاه‌ها قرار نمی‌گیرد. امیدوارم این اتفاق میمون رخ دهد و دانشجویان شاهد تلاش عزیزانی که در حوزه فرهنگ عامه و دینی ایران کار می‌کنند باشند. 

وی در پایان بیان کرد: رویداد صاحبدلان باید هنرمندانی را که در این عرصه فعالیت داشتند و ناشناخته باقی مانند معرفی کرده و از آنها تقدیر کند. در روستاهای مشهد، اردبیل، تهران، تفرش و شمال کشور افراد بسیار زیادی داریم که در حوزه تعزیه بسیار موثر هستند. روح همه گذشتگانی که برای تعزیه کشور فعالیت کردند شاد باشد و خداوند به همه عزیزانی که در حوزه تئاتر دینی فعالیت می‌کنند قوت دهد. این فرهنگ بومی و پیشرو باید به مخاطبان عرضه شود که این امر نیز توسط اصحاب رسانه و همراه با برگزاری رویدادهای متعدد میسر است.

فاطمه خداوردی: کتاب «ربات جنگلی» «The Wild Robot» نوشته پیتر براون، یک داستان مهیج برای کودکان و نوجوانان است که به زبان ساده اما عمیق، به بررسی مفاهیم حیات و ارتباط میان موجودات زنده می‌پردازد. این کتاب که در ایران با عنوان «ربات جنگلی» از سوی انتشارات پرتقال با ترجمه آناهیتا حضرتی کیاوندانی منتشر شده است داستان «رز» را روایت می‌کند؛ رباتی که برای یک محیط شهری پیشرفته طراحی شده اما به‌طور تصادفی در جزیره‌ای بیابانی و وحشی سقوط می‌کند. برخلاف دیگر داستان‌های علمی - ‌تخیلی که اغلب ربات‌ها را با توانایی‌های ماورایی نشان می‌دهند، شخصیت «رز» یک ربات ساده و کاربردی است که ابتدا با جهان طبیعت بیگانه است. او مجبور است در این محیط وحشی بقا یابد و به‌تدریج، از محیط و حیوانات اطرافش می‌آموزد. داستان «ربات جنگلی» به‌طور هوشمندانه به مضامینی چون قدرت طبیعت و هم‌زیستی بین گونه‌های مختلف می‌پردازد. رز به عنوان یک ربات، از طبیعت چیزی نمی‌داند اما در تلاش برای بقا، یاد می‌گیرد که باید با سایر موجودات همکاری کند و برای بقا به آنها احترام بگذارد. او ابتدا با گسستگی از دنیای تکنولوژی و نبود دانش برای تعامل با حیوانات جزیره دست ‌و پنجه نرم می‌کند اما با گذر زمان، ویژگی‌های منحصربه‌فردی از خود نشان می‌دهد. او با به‌کارگیری عقل و احساسات، ارتباطی نزدیک با حیوانات برقرار می‌کند؛ در واقع، «ربات جنگلی» داستان رستگاری و کشف و خودشناسی یک ربات است که در تعامل با طبیعت، به انسانیت نزدیک‌تر می‌شود. این داستان به کودکان و نوجوانان می‌آموزد که حتی یک ربات نیز می‌تواند معنای دوستی، فداکاری و توجه به دیگران را بیاموزد.

اقتباس انیمیشنی این داستان توسط دریم‌ورکس با عنوان «ربات وحشی» به کارگردانی کریس سندرز در ۱۰۱ دقیقه تولید و به زبان فارسی نیز دوبله شده است. انتخاب سندرز به عنوان کارگردان که به دلیل آثار موفق در حوزه انیمیشن کودک و نوجوان فردی شناخته‌شده است، نوید یک اقتباس تصویری زیبا و تأثیرگذار از داستان رز می‌دهد. این پویانمایی علمی - ‌تخیلی و ماجراجویی آمریکایی محصول ۲۰۲۴ از جلوه‌های تصویری پیشرفته برای نمایش مناظر بکر و حیوانات جزیره بهره برده است، همچنین تلاش می‌کند پیوندهای احساسی عمیق بین ربات و حیوانات را با ظرافت به تصویر بکشد. از آنجا که انیمیشن به مخاطب این امکان را می‌دهد تا بیشتر به دل جهان داستانی و شخصیت‌های آن نفوذ کند، «ربات وحشی» می‌تواند درک عمیق‌تری را از پیوند انسان با طبیعت ارائه دهد و به مخاطبان جوان، نه‌تنها ماجرایی سرگرم‌کننده، بلکه نگاهی اخلاقی به همزیستی با طبیعت و احترام به حیات آموزش دهد.

این انیمیشن که برای نوجوانان بالای ۱۳ سال مناسب است، داستان یک ربات وحشی و باهوش به نام رازوم ۷۱۳۴ (به اختصار راز) است که پس از غرق ‌شدن یک کشتی، در جزیره‌ای خالی از سکنه سرگردان می‌شود. در ادامه او به شکل اتفاقی باعث مرگ یک مرغابی مادر می‌شود و حالا باید جوجه او را با کمک یک روباه بزرگ کند. او برای زنده‌ ماندن در این محیط طاقت‌فرسا، با حیوانات جزیره دوست می‌شود و از جوجه‌مرغابی یتیم مراقبت می‌کند. نقدها، این انیمیشن را به دلیل تصویرسازی‌های خیره‌کننده و مفاهیم عمیق درباره ارتباط، فداکاری و زندگی در هماهنگی با طبیعت ستوده‌اند و آن را اثری متفاوت از آثار دریم‌ورکس می‌دانند.

«ربات وحشی» نخستین‌بار در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو در ۸ سپتامبر ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و ۲۷ سپتامبر نیز در ایالات متحده اکران شد.

برخی منتقدان می‌گویند هدف این انیمیشن برانگیختن احساسات بیننده است از طریق تلاش یک ربات برای درک احساس مادرانه و اینکه به مکانی تعلق داشته باشد. این انیمیشن با اینکه داستان یا حرف جدیدی ندارد اما در نمایش یک روایت احساسی و عمیق موفق عمل کرده و به‌خوبی توانسته است لحظات احساسی بسیار خوب و باکیفیتی خلق و ارائه کند. فداکاری شخصیت اصلی داستان که ابتدا برای یک جوجه‌مرغابی و در ادامه برای حیوانات جنگل است، باعث می‌شود شاهد شکل‌گیری داستانی احساسی و جذاب باشیم. درست است که عمده دقایق این انیمیشن به شخصیت ربات و تنها دوست و فرزندش تعلق دارد اما سندرز به‌خوبی توانسته است لحظاتی را خلق کند که باعث شود بیننده برای هر شخصیت ارزش قائل شود. شخصیتی مثل رهبر مرغابی که با فداکاری‌اش لحظاتی جذاب را خلق می‌کند یا دیگر شخصیت‌های انیمیشن که هر یک تلاش می‌کنند هدف سازندگان را به‌خوبی جلو ببرند.

به همین دلیل زمانی که به صحنه دفاع از جنگل می‌رسیم، تعجب نمی‌کنیم که حیوانات جنگل در حال همکاری هستند، چرا که سندرز از قبل زمینه آن را ساخته است. با این ‌حال بخشی که بیشتر باعث شده است منتقدان انیمیشن

 «The Wild Robot» را بالاتر از بسیاری از آثار چند سال اخیر دریم‌ورکس قرار دهد، مسیر به پایان رسیدن این انیمیشن است. درست است که این انیمیشن به‌طور کلی می‌خواهد یک نمایش احساسی ارائه کند اما در نهایت نشان می‌دهد حتی اگر مثل ربات داستان، انواع فداکاری‌ها را نیز انجام دهیم، باز هم قرار است تنها بمانیم.

تنهایی بخشی از زندگی است و پذیرفتن آن شاید برای بسیاری سخت باشد اما ما در نهایت با خودمان تنها خواهیم ماند؛ شخصیت اصلی این داستان نیز باید به‌تنهایی تصمیم سختی بگیرد که به نفع همه باشد. پایان‌بندی این انیمیشن نقطه قوت نهایی آن است و سندرز به ‌جای اینکه صرفا یک پایان شاد به بیننده تحویل دهد، یک پایان واقع‌گرایانه ارائه کرده است. در این انیمیشن شاهد این موضوع هستیم که هرچقدر هم شخصیت ربات در انیمیشن فداکاری کند، او در نهایت جایگاهی در جنگل ندارد و صاحبانش بارها به جنگل خواهند آمد تا او را با خود ببرند.

پس از تمام اتفاقاتی که در داستان رخ می‌دهد، شاید دیگر اهالی جنگل او را به شکل یک هیولا نبینند یا پسرش بالاخره او را به چشم یک مادر ببیند اما سرانجام، رز باید برای محافظت از آنها فداکاری بزرگ انجام دهد؛ حتی اگر این فداکاری به قیمت پاک ‌شدن حافظه و تنهایی و نابودی او باشد. در واقع، پایان‌بندی این انیمیشن حکم امضای روایت و روند داستانی آن را دارد که باعث می‌شود بیننده در اوج اینکه احساساتی می‌شود، احساس رضایت کند و انیمیشن را به‌راحتی لمس کند، چرا که شخصیت‌ها شاید ربات و حیوانات جنگل باشند اما کاملا انسانی و ملموس به تصویر کشیده‌اند.

به‌طور کلی، هم کتاب و هم انیمیشن «ربات جنگلی»، تجربه‌ای آموزشی و جذاب برای کودکان و نوجوانان فراهم می‌آورند که آنان را با مسائلی چون ارزش طبیعت و قدرت دوستی آشنا می‌کند، همچنین این داستان پیامی فراتر از سرگرمی دارد و کودکان را به تفکر درباره دنیای اطراف و مسؤولیت‌های‌شان در قبال آن ترغیب می‌کند.