|
ماشین جنگ آمریکا، طبل پرسر وصدایی که صدای آن فقط به گوش ضعفا رسیده است
اوبامای مؤدب بمبافکن!
محمد صادق حاجصمدی: نشریه «نشنالاینترست» در شمارشی ساده بر اساس آمار رسمی پنتاگون و وزارت دفاع آمریکا، یادداشتی را در ژانویه 2016 منتشر کرد که طبق آن، آمریکا فقط در سال آخر حاکمیت اوباما و حزب دموکرات که از سوی غربگرایان ایرانی بهعنوان شریک صلح معرفی میشدند و روزنامههای حامی دولت مخلصانه برای پیروزی کاندیدای آنها در آمریکا دعا میکردند، بیش از 26 هزار بمب انداخته است. این در حالی است که آمار یاد شده تنها شامل بمبارانهای هوایی میشود و حملات موشکی دریا به زمین را که از روی ناوها صورت گرفته یا عملیات ضربتی پیاده نظام را در بر نمیگیرد. نکته جالب در این مورد رقمی معادل 24 هزار بمب است که بر 2 کشور عراق و سوریه فرود آمده است. طبق این آمار، سهم این دو کشور تقریبا مساوی است و چیزی در حدود 12 هزار بمب، در 2900 مورد حمله هوایی در عراق و همین تعداد، در سوریه از هواپیماهای آمریکایی رها شده است. این در حالی است که 14 سال پیش از این دولت صدام سرنگون شده و هیچ ناظری نیز بر اهداف این حملات نظارت نمیکند. در یک حساب ساده اگر تلفات هر یک از این بمبها تنها یک نفر باشد، در سال 2016 باید 12 هزار نفر از اعضای القاعده یا بازماندگان دولت صدام یا هر هدف دیگری در عراق از بین رفته و در سوریه نیز همین تعداد از نیروهای داعش که آمریکا آن را هدف خود در سوریه اعلام میکند کشته شده باشند. رقمی که تقریبا معادل تعدادی است که رایان دیلون، سخنگوی نیروهای ائتلاف، از تمام نیروهای داعش در سوریه تخمین زده است! با اینکه رئیسجمهور تفاوتی آشکار بین اوباما و ترامپ قائل میشود و یکی را مودب و دیگری را بیادب میخواند، آمریکا در آخرین سال ریاستجمهوری اوباما جز عراق و سوریه، به یمن، سومالی، پاکستان و لیبی نیز حمله هوایی کرده است. همچنین بیش از 3 هزار بمب بر سر لیبی در سال 2015 یعنی 5 سال پس از سرنگونی دولت قذافی (که نیروهای ائتلاف به بهانه آن به لیبی حمله کرده بودند) انداخته است. رقمی که شامل حملات هوایی دیگر نیروهای ائتلاف نمیشود. اگرچه آمار یاد شده تنها مربوط به یک سال از 8 سال حاکمیت حزب دموکرات در آمریکاست اما بخوبی نشان میدهد جنگ در آمریکا مسالهای نیست که مربوط به دولت یا فرد خاصی باشد. برای آمریکا، تفاوتی بین جمهوریخواه و دموکرات در جنگ وجود ندارد و برای ما نیز فرقی بین اوباما و ترامپ یا هیلاری کلینتون نیست. اگرچه تعداد کنشهای نظامی این کشور در دوران حاکمیت هر دو حزب تقریبا یکسان بوده است، لکن همچنان عدهای در ایران مصرند هرگونه بدعهدی و دشمنی را به گردن بیادبی ترامپ بیندازند و هر اقدام خصمانهای را ناشی از خلق و خوی او بدانند و به این ظن خودساخته دامن بزنند که دموکراتها، صلحطلبند و جمهوریخواهان جنگجو. همانطور که در ایران هم عدهای معتدلند و عدهای... تا دیروز دشمنیها ثمره بیسیاستی دولت قبل بود و از امروز هر اتفاقی به دیوانگی رئیسجمهور جدید آمریکا مربوط میشود! تا وقتی انرژی هستهای بود تحریمها به آن مربوط میشد و با تعطیلی آن تحریمها سیاست خصمانه ترامپ است. مدافعان برجام نیز از سویی به این واسطه کاستیهای اساسی را در قرارداد پنهان و رفتار آمریکا را محدود به رئیسجمهور جدید میکنند و از سوی دیگر، در پازل دلخواه آمریکا بازی میکنند؛ در مقابل سر و صدای ترامپ امتیازات بیشتری میدهند و دوگانههای جدید ایجاد میکنند تا با ترساندن مردم از یکی، ملت تن به دیگری بدهد. در واقع همه چیز همانطور که کاخ سفید میخواهد پیش میرود بدون اینکه آمریکا در حقیقت بتواند جنگ جدیدی راه بیندازد. همزمان با تهدید نظامی ایران، نگاه مجملی به جنگهای آمریکا در 200 سال گذشته بسیار جالب توجه است! آمارها نشان میدهد کشورهای اندکی هستند که ایالات متحده در آنها عملیات نظامی انجام نداده باشد اما بررسی این کنشها نشانگر آن است که آمریکا هیچگاه سراغ هیچ کشور قدرتمندی نرفته و اگر هم رویاروی یک نیروی واقعی قرار گرفته، جنگ گزینه روی میز نبوده است. ایالات متحده برخلاف آنچه در رسانهها و فیلمهای سینمایی به نمایش در میآید و دقیقا خلاف آنچه آقای ظریف فکر میکند، کشوری نیست که با هیچ قدرتی در جهان روبهرو شده باشد. در تاریخ آمریکا چند اتفاق شاخص که بهعنوان بزرگترین رهاورد حضور نظامی این کشور در معادلات جهانی شناخته میشوند، عبارتند از: بمباران اتمی ژاپن، پایان دادن به امپراتوری آلمان، رویارویی با بلوک شرق و جنگ با تروریسم (حمله به افغانستان و سرنگونی صدام) ارسال به دوستان
فهم نادرست مسؤولان از کاتسا
امید رامز: واکنشهای چند ماه گذشته و بویژه چند روز اخیر برخی مسؤولان که اتفاقا با برنامه اقدام مشترک نیز ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم داشته و دارد، نشان میدهد متاسفانه آنها از جزئیات و نحوه تاثیر تحریمهای ذیل قانون «مقابله با مخالفان/ دشمنان آمریکا با تحریم(Countering America’s Adversaries Through Sanctions Act)» یا به اختصار کاتسا که آگوست2017 پس از تصویب قاطعانه در کنگره و سنای آمریکا به امضای دونالد ترامپ رسید، در خوشبینانهترین حالت آگاهی کافی ندارند. چند روز پس از تصویب قانون فوق در مرداد ماه امسال صدای مشترکی از مسؤولانی که مستقیما در امضا و تصویب برجام نقش داشتهاند به گوش رسید، مبنی بر اینکه تحریم مصوب، تحریم جدیدی نیست؛ تجمیع تحریمهای قبلی است؛ غیرهستهای است و سخنانی از این دست که واقعا تأسفبار بود. در همین راستا نیز اخیرا مصطفی کواکبیان، نماینده اصلاحطلب مجلس و یکی از افرادی که تحت لیست پرحرف و حدیث امید به مجلس شورای اسلامی راه یافت، اظهارنظر قابل تاملی داشته است؛ اینکه «خوشبختانه مادر تحریمها، موش زایید؛ دیدیم که افرادی که قبلا هم تحریم شده بودند مجددا در لیست تحریم قرار گرفتهاند». ارسال به دوستان
اوضاع تراز تجاری بدتر از آمارهاست!
میثم مهرپور :حدود 2 سال پیش خبری کوتاه تحت عنوان «تراز بازرگانی ایران برای نخستینبار در 37 سال گذشته مثبت شد» در رسانهها منتشر و حامیان دولت از آن به عنوان نقطه عطف و ماحصل عملکرد باثبات دولت یازدهم نام بردند. این موضوع تا آنجا مورد اتکای دولتیها قرار گرفت که دولت یازدهم در انتخابات ریاستجمهوری سال 96 از این موضوع تحت عنوان اقدام قابل تقدیر خود(!) یاد میکرد. موضوعی که اگرچه همان زمان نیز از سوی کارشناسان اقتصادی مورد انتقاد قرار گرفته و مواردی چون غیرواقعی بودن آمار صادرات غیرنفتی به واسطه صادرات مواد خام و محصولات نفتی به نام غیرنفتی، آن را بیاعتبار کرده بود اما مورد فخر دولت روحانی میشد. در این میان دولت حسن روحانی بارها از کاهش شتاب تورم و مثبت شدن تراز تجاری کشور به عنوان 2 اقدام اقتصادی بزرگ خود طی این سالها نام برده است. ارسال به دوستان
ببین امانوئل؛ آنها «وان یکاد» دارند!
حسن رضایی: آقای عباس عراقچی طی حضور اخیر خود در صحن مجلس شورای اسلامی گفته است: «کشورهای اروپایی به طور کاملا صریح و مشخص با سیاستهای آمریکا و بدعهدیها و تخلفات این کشور مخالفت کردند». وی در ادامه مدعی منزوی شدن دولت آمریکا در سطح جهان شده و آن را حاصل زحمات دستگاه دیپلماسی کشور دانسته است. بله! دستگاه دیپلماسی کشور واقعا زحمات طاقتفرسایی متحمل شده است. اینکه شما ابتدا کشوری را رئیس، همهکاره، آقابالاسر، کدخدا و همهکاره جهان بدانی و 4 سال آزگار برای نزدیک شدن به او و به دست آوردن دل کلفتش، وقت بگذاری، بتن بریزی و سانتریفیوژ بشکنی، تا درنهایت «منزوی کردن» او را یگانه دستاورد این زحمات معرفی کنی، واقعا باید عملیات پیچیده و طاقتفرسایی باشد! اساسا عملیاتهایی که نتیجه معکوس میدهند، همیشه پیچیده هستند! ابهامات این عملیات تاریخی البته ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|