|
گفتوگوی «وطنامروز» با محمد فراهانی، راننده اسنپ به بهانه بحثهای اخیر درباره قانونمند شدن تاکسیهای اینترنتی
نظارتی در کار نیست
اسنپ نه مسؤولیت راننده را قبول میکند نه مسافر را
میکائیل دیانی: بیسامانی تاکسیهای اینترنتی و وضعیت رانندگان آنها موضوع دیروز و امروز نیست؛ از همان روز اول هم این نکته محل دعوا بود که باید سامانهای برای رسیدگی و کنترل و نظارت در اینباره وجود داشته باشد اما مدیران تاکسیهای اینترنتی زیر بار این موضوع نمیرفتند. حالا اعتراض رانندگان تاکسیهای اینترنتی هر روز بیشتر میشود. از طریق یکی از دوستانم که در تاکسی اینترنتی اسنپ کار میکند، عضو یکی از گروههای تلگرامی رانندگان آن شدم؛ گروهی حدود 8000 نفری از رانندگان تهران و کرج که تجربیات، گلایهها و... خود را با هم به اشتراک میگذارند. طرح بحث کردم و خواستم اگر کسی موافق گفتوگو است اعلام کند. ابتدا گاردشان بسته بود اما وقتی کمی حرف زدیم راحتتر شدند، هر کس ایرادی میگرفت؛ «نداشتن بیمه»، «کم بودن حقوق به نسبت کار»، «کمیسیون بالای شرکت» و... . دست آخر یکی به نمایندگی حاضر به گفتوگوی حضوری شد. «محمد فراهانی» راننده 50 سالهای است که 3 سال است در اسنپ مشغول کار است؛ پیش از آن لوازم خانگی میفروخته که به هم ریختن بازار اقتصادی در چند سال گذشته او را مجبور کرده به کار با خودرو روآورد. قرارمان ساعت 12 در دفتر روزنامه بود، ساعت 11 تماس گرفت که مسافری به سمت چهارراه ولیعصر دارد و از آنجا به سمت ما میآید. چهرهای آفتابسوخته و شکسته که مشخص بود کار در فضای باز باعث آن شده اما او دلی بزرگ دارد و فردی خوشبرخورد است. متن زیر گفتوگوی ما با آقا محمد است.
کارتان در اسنپ چطور است؛ بهتر از شغل سابق است؟ ارسال به دوستان
گزارشی درباره مسؤولیتهایی که تاکسیهای اینترنتی در جهان بر عهده دارند
دنیای تاکسیهای اینترنتی
محمد شفیعی: «Ride Sharing» در لغت به این معناست که وقتی صاحب ماشینی میخواهد مسیری را طی کند، اگر از اطرافیانش، هممسیری پیدا کرد او را هم به مقصد برساند. این فلسفه اصلی شکلگیری چیزی است که امروز ما آن را با نام «تاکسی اینترنتی» میشناسیم. بزرگترین شرکتی که چنین خدماتی را در دنیا ارائه میدهد، شرکت آمریکایی اوبر (Uber) است اما برخلاف تصور، این شرکت اولین ارائهدهنده چنین خدماتی نبوده است! ارسال به دوستان
درباره این ادعا که «دولت نباید بر بخش خصوصی کنترل و نظارت داشته باشد»
افسانه بیدولتی!
صادق فرامرزی: 1- دخالت یا عدم دخالت دولت در روند تحولات بازار را میتوان از مناقشهبرانگیزترین مباحث معاصر در فلسفه سیاسی و اقتصاد سیاسی دانست. دیو و دلبر ساختن از نهادی غیرقابل انکار به نام «دولت» باعث شده در عمده مباحثی که پیرامون مفاهیم توسعه، پیشرفت، نوسازی و... مطرح میشود، دولت بهعنوان دیوی که مانع به وقوع پیوستن این مفاهیم یا دلبری که باعث به وقوع پیوستن آن است، لقب گیرد. برخی دولت را بهعنوان مزاحمی که روند «خودتنظیمگر» بازار را به چالش میکشاند نکوهیدهاند و شاهد مثال خود را از کارآمدی برخی اقتصادهای بازار آزاد آوردهاند و گروه دیگر نیز این استدلال را میآورند که دولت همچون قدرتی مبتنی بر مصلحت عمومی باید به سامان سیاسی و اقتصادی هر جامعهای برسد و زمانی که طفل نوپای خود را به سن بلوغ رسانید، کمکم ردپای خود را در زندگی او کم کرده و برای استقلال عمل آمادهاش کند. طرفداران اقتصاد بازار آزاد همواره دولت را همانند نگهبانی شبانه که مانع از به یغما رفتن ثروت اندوخته مردمش در روز است تعریف میکنند و معتقدند اگر نگهبان خود وارد عرصه رقابت شود امنیت ثروت عمومی به مخاطره میافتد و در مقابل، طرفداران دخالت و نظارت دولت بر امور اقتصادی، این نهاد را چیزی فراتر از یک نگهبان صرف میدانند و برای آن نقشی تعیینکننده قائل هستند. ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|