مدیر تیم‌ ملی فوتبال عراق برنامه‌ریزی AFC برای مسابقات انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۲ و انتخابی جام ملت‌های ۲۰۲۳ آسیا را مشکوک خواند و به این برنامه «بی‌سابقه» اعتراض کرد. تصمیم AFC در انتخاب بحرین به عنوان میزبان، انتقاد فدراسیون فوتبال ایران را در پی داشت چرا که ایران با توجه به در پیش داشتن ۳ بازی خانگی در این گروه، خود را برای میزبانی محق می‌دانست. از سوی دیگر کشور عراق که به میزبانی بحرین اعتراض نداشت، حالا نسبت به برنامه‌ریزی کنفدراسیون آسیا و ۳ بازی فشرده این تیم در رقابت‌های انتخابی معترض شده و آن ‌را مشکوک دانسته است. 

محمد رشوند: نوشدارو پس از مرگ سهراب؛ این دقیقا واکنش مسؤولان ورزشی و سیاسی کشورمان بعد از بلایی است که کنفدراسیون فوتبال آسیا بر سر ما آورد. درست 48 ساعت بعد از آنکه AFC در حرکتی از قبل برنامه‌ریزی شده، میزبانی بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا را از همه نمایندگان ما گرفت و بعد از آن بحرین را به عنوان میزبان متمرکز بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی تعیین کرد، مدیران ورزشی و سیاست خارجی، گرد هم آمدند تا تصمیم جدیدی بگیرند؛ درست مثل آنکه اول شیمیایی شوید و سپس به دنبال ماسک اکسیژن بگردید! 

این نشست روز گذشته بین مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش، رضا صالحی‌امیری رئیس کمیته ملی المپیک، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم رئیس فدراسیون فوتبال و همچنین سعید خطیب‌زاده سخنگوی دستگاه دیپلماسی برگزار شد. از محتویات این نشست خبری به بیرون درز نکرد اما از صحبت‌های وزیر ورزش مشخص بود آنها مطابق همیشه، همه تقصیرات را گردن تحریم‌ها انداختند تا کوچک‌ترین تقصیری متوجه خودشان نباشد. 

وزیر ورزش می‌گوید کنفدراسیون فوتبال آسیا با این رفتارها عینا در زمین تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان بازی می‌کند اما به این پرسش پاسخ نمی‌دهد چرا تا پیش از حضور آقایان در راس قدرت چنین بلایایی بر سر فوتبال ما نازل نشده بود؟ برجام که سال 94 امضا شد، نه تنها کوچک‌ترین کمکی به بهبود وضعیت فوتبال ما در آسیا نکرد، بلکه دقیقا بعد از آن بود که با سرکردگی سعودی‌ها بیشترین فشار از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا متوجه ما شد.  

نشستی که دیروز برگزار شد، حکم همان نوشدارو بعد از مرگ سهراب را دارد، چرا که همیشه لابی و مذاکرات مخفیانه را قبل از صدور آرا انجام می‌دهند. همان زمانی که همه حواس دستگاه دیپلماسی به مسائل غیرورزشی بود، همان زمانی که مدیران فوتبال و اهالی آن فقط به انتخابات فدراسیون چشم دوخته بودند، همان زمانی که فوتبال به مثابه کودکی سر راهی، بی‌بزرگ‌تر بر سر راه مانده بود و حواس هیچ کس به آن نبود؛ درست همان برهه بود که شیخ سلمان بحرینی برای رساندن کشورش به جام‌جهانی 2022 قطر همه توانش را به کار بست. ما در هیات‌رئیسه کنفدراسیون فوتبال آسیا، مهدی تاج را داشتیم اما متاسفانه چند ماه قبل هیچ کس به فکر فوتبال نبود. در چنین فضایی بود که سعودی‌ها با کمک مخفیانه قطر و بحرین موفق شدند بزرگ‌ترین ضربه را به فوتبال ما بزنند. کنفدراسیون فوتبال آسیا پیش از این قبول کرده بود نمایندگان ایران و سعودی بنا به همان درخواست سعودی‌ها در خاک هم بازی نکنند و کشور ثالث میزبان بازی‌ها باشد اما حالا همان AFC رای خود را نقض کرده و باید استقلال و احتمالا فولاد ۲ نماینده کشورمان در خاک سعودی بازی‌های متمرکز لیگ قهرمانان آسیا را برگزار کنند! 

آن روزی که مهدی علی‌نژاد، معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش مدعی شد ما پیروز این پرونده شدیم، باید امروز را حدس می‌زد و می‌دید چگونه مسؤولان فوتبال آسیا در پس پرده با سعودی سازش می‌کنند و در این بین فوتبال ما قربانی محض می‌شود. 

دیروز آقایان بعد از مدت‌ها غیبت دور هم جمع شدند تا اینگونه به مردم بقبولانند ما در حال تلاش برای گرفتن حق فوتبال هستیم! اما کیست که نداند تصمیم گرفته شده، بویژه درباره بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به هیچ عنوان قابل تغییر نیست. اگر نمایندگان ما بخواهند با تمرد و اعتراض در بازی‌ها شرکت نکنند، آن وقت جرایمی سنگین و محرومیت‌هایی به مراتب سنگین‌تر متوجه فوتبال ما خواهد شد. اما اگر استقلال و احیانا فولاد (در صورت صعود از مرحله پلی‌آف) بخواهند در خاک سعودی بازی‌های‌شان را برگزار کنند، آن وقت چه ضمانتی است که سعودی‌ها فصل بعد در صورت هم‌گروهی با تیم‌های ایرانی پا به خاک کشورمان بگذارند؟ بله! متاسفانه ما بازنده این بازی بودیم و انداختن همه تقصیرات گردن تحریم‌ها فقط شانه خالی کردن از کوتاهی خودمان است. 

 

* نامه اعتراض‌آمیز ظریف و سلطانی‌فر به اینفانتینو

پس از این جلسه، رئیس کمیته ملی المپیک از اعتراضات پردامنه مسؤولان ورزشی و سیاسی ایران به تصمیم اخیر «‌ای‌اف‌‌سی» خبر داد. رضا صالحی‌امیری با اعلام این خبر گفت: از نظر ما این یک تصمیم سیاسی بود، چون بعد از فشارها در حوزه سیاسی و اقتصادی، حالا می‌بینیم در حوزه ورزش این فشارها علیه ایران شکل گرفته است. ظریف رسما در نامه‌ای به اینفانتینو اعتراض خود را اعلام و با برخی کشورهای تصمیم‌ساز در این حوزه نیز رایزنی و مذاکره کرد. همچنین وزیر ورزش نیز نامه‌ای در این باره به رئیس فیفا ارسال کرده است. ما نیز به‌عنوان کمیته ملی المپیک در نامه‌ای به توماس باخ، رئیس IOC اعتراض خود را اعلام کردیم. فدراسیون نیز مقرر شد به فیفا و ‌«ای‌اف‌سی» نامه بنویسد. وی افزود: این یک مسأله ملی است و همه ظرفیت کشور برای آن باید بسیج شود. متاسفانه این تصمیم ناعادلانه گرفته شده و از خلأ مدیریتی فدراسیون فوتبال ایران نهایت سوءاستفاده را کرده‌اند. مسؤولیت این بی‌تدبیری برعهده شخص شیخ سلمان، رئیس «‌ای‌اف‌سی» است. رئیس کمیته ملی المپیک در پاسخ به این سوال که نمایندگان ایران در «‌ای‌اف‌سی» چه اقدامی انجام دادند، گفت: من اطلاع ندارم از این کرسی چه استفاده‌ای کردیم و بهتر است از خود آقایان بپرسید. ما وظیفه خودمان را انجام دادیم و امیدواریم به نتیجه منجر شود. 

 

* پرسش از صالحی‌امیری: چرا آقای ظریف زودتر وارد نشد؟

مصاحبه کوتاه رئیس کمیته ملی المپیک را خواندید. جناب صالحی‌امیری این تصمیمات کنفدراسیون فوتبال آسیا را تماما سیاسی می‌داند. سوال ما این است: چرا شما با آگاهی از این موضوع، پیش‌ از این وارد عمل نشدید؟ خبر رسمی انتخاب بحرین به عنوان میزبان بازی‌های تیم‌ ملی فوتبال کشورمان، اگر چه روز جمعه رسانه‌ای شد اما نگاهی به آرشیو رسانه‌ها نشان می‌دهد دست‌کم چند هفته قبل بسیاری از رسانه‌های داخلی و حتی منطقه عنوان می‌کردند میزبانی به کشور بحرین می‌رسد. نامه فعلی آقای ظریف و سایر مسؤولان به نظر خودتان تا چه حد موثر است؟ همان‌گونه که دستگاه دیپلماسی کشورمان در موارد سیاسی، قبل از صدور احکام از مدت‌ها قبل رایزنی و لابی را شروع می‌کند و با اهرم‌های در اختیارش می‌تواند ورق را برگرداند، باید درباره ورزش هم همین دیپلماسی با شدت و قدرت بیشتری اعمال می‌شد. اگر دستگاه دیپلماسی چند ماه قبل با جدی گرفتن شایعات و خبرهایی که دلالت بر میزبانی بحرین می‌کرد، وارد کارزار می‌شد و به کمک فدراسیون فوتبال می‌آمد، شاید الان کنفدراسیون فوتبال آسیا براحتی این حق‌خوری بزرگ را انجام نمی‌داد. رابطه ما با کشور عراق از حیث سیاسی بسیار مطلوب است، از سویی براحتی قادر بودیم با استفاده از رابطه‌مان با کشور چین، دو کشور هنگ‌‌کنگ و کامبوج را هم هم‌راستای خودمان کنیم، آن وقت براحتی با آرای بالا قادر به تغییر میزبانی می‌شدیم اما متاسفانه دستگاه دیپلماسی هیچ استفاده‌ای از رابطه حسنه بین ما و کشورهای عراق و چین نکرد تا به همین راحتی شیخ‌سلمان بحرینی، بزرگ‌ترین خدمت تاریخ را به کشور کوچکش کند. اینکه دلاورمردان تیم ‌ملی ما در هر زمان و مکانی قادر به شکست رقبای خود هستند یک موضوع است اما اینکه دستگاه دیپلماسی و کلا دولت، چه کمکی به این دلاورمردان می‌کند موضوع دیگر. 

 

* پرسش از وزیر ورزش: چرا قبلا تحریم‌ها باعث گرفتن میزبانی از ما نمی‌شد؟

بعد از نشست روز گذشته، مهم‌ترین حرف مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان این بود: «تحریم‌ها بخشی از پازل فشاری است که کنفدراسیون فوتبال آسیا روی آن دست گذاشته است و تصمیم ناعادلانه خود را توجیه می‌کند». همان‌طور که انتظار می‌رفت وزیر ورزش بدون آنکه کوچک‌ترین تقصیری را در این باره متوجه دستگاه متبوعش کند، مطابق اکثر مدیران دولت، همه تقصیرات را گردن تحریم‌ها انداخت. تحریم‌های یکجانبه علیه مردم ایران نه به چند سال اخیر مربوط است و نه دشمنی کنفدراسیون فوتبال آسیا با ما چیز جدید و غیرقابل پیش‌بینی‌ای بود اما پرسش‌مان را تکرار می‌کنیم: چرا پیش از این، تحریم‌ها نمی‌توانست به این راحتی موجب از دست رفتن میزبانی‌های ما در حوزه ورزش شود؟ چه اتفاقی در حوزه برجام رخ می‌دهد که اتفاقا از چند ماه پس از امضای آن، میزبانی‌ها یک به یک از ما گرفته می‌شود؟ آنچه بیش از همه به چشم می‌خورد، این است که همه حواس دولت به برجام بوده و دستگاه دیپلماسی کوچک‌ترین توجهی به موضوع مهم ورزش نکرده است. برجام زمانی که آمریکا هم به آن متعهد بود، نه تنها هیچ کمکی به ما در گرفتن میزبانی‌ها نداشت، حتی برعکس مشکلات ما دقیقا از همان زمان شروع شد. 

گرانی هر کالایی را شاید بتوان به گردن تحریم‌ها انداخت، بسیاری از مشکلات سیاسی را هم شاید بشود به گونه‌ای به تحریم‌ها مرتبط دانست اما باید پذیرفت فوتبال ما بیشتر قربانی سوءمدیریت از داخل بوده تا مساله تحریم‌‌ها. در اینجا نه بحث انتقال پول مطرح بوده و نه چیزهای دیگر، فقط بحث امنیت و رعایت کردن پروتکل‌های بهداشتی بوده که متاسفانه با کم‌کاری مدیران و همچنین بی‌توجهی وزارت امور خارجه، خیلی راحت، با وجود آنکه ما مهدی تاج را در اتاق تصمیم‌گیری کنفدراسیون فوتبال آسیا داریم اما شیخ سلمان ضربه بزرگی را به فوتبال ما وارد کرد. تنها لحظه‌ای را تصور کنید که تیم‌ ملی فوتبال کشورمان با کارشکنی‌های بحرین، به هر ترتیبی نتواند از گروهش صعود کند! آن وقت هم جام‌جهانی 2022 را از دست داده‌ایم، هم جام ملت‌های بعدی را. به همین راحتی دولت دوازدهم در روزهای پایانی خود زمینی لم‌یزرع و بایر را تحویل فوتبال ایران می‌دهد! کاش کمی، تنها کمی مدیران تصمیم‌گیر ما در وزارت امور خارجه، وزارت ورزش و فدراسیون متوجه بودند میزبان شدن بحرین در چنین وضعیتی چه بهای وحشتناکی برای فوتبال ما در پی خواهد داشت. 

سعید آذری:* نامه‌ای به فدراسیون فوتبال آمد که در پاراگرافی از این نامه اعلام شده این امکان وجود دارد که مسابقات پلی‌آف غرب آسیا به کشورهایی که میزبان مرحله گروهی هستند منتقل شود اما هنوز رسما این مسأله به ما اعلام نشده ولی در بازی پلی‌آف که فولاد میزبان بود نام ورزشگاه شهدای فولاد از سایت AFC برداشته شده است و در تماسی که با مدیر روابط بین‌الملل فدراسیون داشتم، ایشان حذف نام ورزشگاه را تأیید کرد. باید مکاتبه‌ای با AFC انجام دهیم، زیرا درباره فولاد نمی‌توانند به مسائلی که مربوط به گرفتن حق میزبانی از ایران است، استناد کنند.

یک سال پیش بود که به ما خبر دادند در یکی از هتل‌های لوکس امارات، کشورهای قطر، عربستان و امارات جلسه‌ای گذاشته‌اند تا میزبانی‌ها را در سال 2021 از تیم‌های ایرانی بگیرند. این تحرکات از یک سال پیش رخ داده بود و من هم در مصاحبه‌ای همان موقع این مسأله را بیان کردم و به مسؤولان فدراسیون هم این موضوع را گفتم اما گفتند آذری فرافکنی می‌کند و جامعه ورزش را می‌ترساند. این تحرکات برای گرفتن میزبانی از ایران از یک سال پیش شروع شده بود.

از ریاست محترم فدراسیون فوتبال می‌خواهم هر چه سریع‌تر مجمع عمومی فوق‌العاده فدراسیون فوتبال را تشکیل دهد، زیرا در مجامع بین‌المللی مجمع عمومی فدراسیون آن رشته بالاترین مرجع تصمیم‌گیری است. با توجه به اینکه فدراسیون جودوی ما را تعلیق کردند، برخی به دنبال آن هستند از برخی نقاط ضعف استفاده کرده و حقوق دیگر رشته‌های ورزشی ما را هم سلب کنند. گرفتن میزبانی از تیم‌های ایرانی امروز و دیروز رخ نداده و از مدت‌ها قبل‌ این مسائل طرح‌ریزی شده است. جناب سلطانی‌فر وزیر ورزش، صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک و مجمع عمومی فدراسیون فوتبال باید درایتی کنند تا بتوانیم حداقل اعتراض خود را به دادگاه عالی ورزش

برسانیم.

درباره اینکه سلب میزبانی از تیم‌های ایرانی را ناشی از ضعف در رایزنی می‌دانم یا نه، باید بگویم تمرکز ما در یک سال گذشته با توجه به درخواست فیفا روی اصلاح اساسنامه و استانداردسازی این مسائل بود و از این تحرکات غافل شدیم، چرا که یک سال است این تحرکات رخ داده است. درباره اینکه احتمال تغییر میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا وجود دارد یا نه، باید به این موضوع توجه کرد که این مسائل حقوقی در فیفا و AFC آمده است؛ مثلا در AFC اگر ۲ کشور عضو پیشنهاد‌ی بدهند و 5 عضو دیگر آن را تأیید کنند، AFC موظف است این قضیه را بررسی کند. بنابراین باید مجمع عمومی فدراسیون را به صورت آنلاین فعال کنیم و کشورهایی را که به این مسأله معترضند با خود همراه کنیم.

این مسأله برای فولاد خوزستان حادتر هم می‌شود و ما مظلوم‌تر از تیم‌های دیگر هستیم، زیرا هم در پلی‌آف باید در عربستان بازی کنیم و هم در مرحله گروهی در این کشور به میدان برویم. با این حال من بعید می‌دانم اتفاق خاصی رخ بدهد و میزبانی مسابقات تغییر کند. 

* مدیرعامل باشگاه فولاد خوزستان

زینب حاجی‌حسینی: تعویق برگزاری المپیک اگر چه برای برخی ورزشکاران به واسطه فرصتی که جهت بهبود کامل در اختیارشان گذاشت، خوشایند بود اما این تعویق سرنوشت برخی دیگر از ورزشکاران را در حد «شوم» شدن تغییر داد. در طول تاریخ یکصدساله بازی‌های المپیک، جنگ تنها عاملی بود که برگزاری منظم این بازی‌ها را از مدار همیشگی خارج کرد. در واقع در شرایط عادی و زمان برقراری صلح، هیچ عاملی منجر به لغو بازی‌های المپیک نشد تا سال گذشته که کرونا این چالش ناخواسته را درباره این بازی‌ها و برای ورزش جهان ایجاد کرد. تصمیم مشترکی که میان مسؤولان کمیته بین‌المللی المپیک‌‌(IOC)  و مقامات سیاسی و ورزشی ژاپن برای لغو برگزاری المپیک ۲۰۲۰ و تعویق یک‌ساله آن گرفته شد، نشان داد «سلامتی» شرکت‌کنندگان در المپیک در اولویت است، همان‌طور که این فاکتور در تمام اتفاقات اجتماعی باید ارجحیت داشته باشد. 

 

* مزایا و معایب تعویق المپیک برای ورزشکاران ایرانی

همین مهم یعنی «سلامتی» بهانه‌ای بود که دستیابی به آن باعث خوشنودی برخی ورزشکاران از تعویق المپیک شد. پس از قطعی شدن لغو برگزاری المپیک در زمان مقرر سهراب مرادی، حمیده عباسعلی و حسن یزدانی ورزشکارانی بودند که توانستند از تعویق المپیک به عنوان فرصتی برای بهبودی و سلامتی کامل استفاده کنند. زمانی که تعویق المپیک قطعی شد وضعیت اعزام سهراب مرادی به توکیو هنوز مشخص نشده بود -کما‌ اینکه همچنان نیز نامشخص است- چون به خاطر ۲ بار جراحی که یک سال قبل از آن در ناحیه دیسک کمر و کتف دستش داشت نتوانسته بود از حضور در رقابت‌های گزینشی به حد نصاب لازم برای کسب یکی از ۲ سهمیه مصوب وزنه‌برداری ایران برسد. حسن یزدانی به دلیل پارگی مینیسک و جراحی زانو به زمان نیاز داشت تا همان فوق‌ستاره همیشگی کشتی ایران شود و پاسخگوی قطعی امید ایرانی‌ها برای طلایی شدن یا حداقل کسب مدال در توکیو. حمیده عباسعلی هم که یک روز بعد از المپیکی‌شدنش آسیب دید، هیچ چیز به اندازه زمان و فرصت برایش لازم و ضروری نبود تا بتواند ایده‌آل‌ترین شرایط را در میزان آمادگی خود ایجاد کند. لغو برگزاری المپیک در زمان اولیه فرصت لازم را به مرادی، یزدانی، عباسعلی و امثال این ورزشکاران داد تا از وضعیت نه‌چندان مطلوب‌شان فاصله بگیرند اما در عین حال تهدیدی جدی برای المپین‌های دیگر ایجاد کرد که این شرایط امروز گریبانگیر یکی، دو نفر از آنها شده و همچنان در کمین دیگر ورزشکاران هم نشسته است. 

 

* آنهایی که از برگزار نشدن بموقع المپیک ضربه خوردند

باید روی دیگر سکه را هم در نظر گرفت که گویای وضعیت ورزشکارانی است که هنگام تعویق المپیک مشکلی از حیث اوضاع جسمانی نداشتند اما امروز در فاصله کمتر از ۵ ماه مانده به موعد جدید برگزاری بازی‌ها با معضل آسیب‌دیدگی مواجهند. آرمین هادی‌پور نمونه بارز این دسته ورزشکاران است؛ یکی از ۲ تکواندوکار المپیکی ایران که آسیب‌دیدگی قدیمی زانو داشت اما با همان شرایط به تمرینات و مسابقاتش ادامه داد. حالا که المپیک نزدیک‌تر از همیشه است اما شرایط پیچیده‌تری برایش رقم خورده، چون با پارگی رباط‌ صلیبی مواجه شده است. درمان پارگی رباط صلیبی فقط جراحی است اما در صورت تن دادن هادی‌پور به این کار قطعیتی برای بهبود وضعیت او تا زمان اعزام به توکیو وجود نخواهد داشت، چون فرصت ۴ ماهه باقیمانده تا المپیک برای این بهبودی کافی نیست. اینکه تکواندوی ایران با وجود اسم و رسم و ادعایی که دارد، به‌قدری دارای ظرفیت نیست که بتواند طبق شرایط المپیک فرد دیگری را در وزن هادی‌پور جایگزین او کند، موضوع مهمی است که پرداختن به آن جای بحث زیادی دارد. موضوع مهم در اینجا وضعیت آسیب‌دیدگی هادی‌پور است که باید روزها با آن مدارا کند، در حالی که یک سال پیش که بحث تعویق المپیک مطرح شد و حتی در بازه زمانی‌ای که قرار بود این رویداد برگزار شود، اوضاع او تا این حد حاد نبود که حکم ورزشکار «یک پا»ی ایران را در توکیو داشته باشد؛ البته در صورتی که اوضاع از این بدتر نشود و به منع هادی‌پور برای اعزام نینجامد. مجتبی عابدینی هم دیگر ورزشکاری است که طی یک سال تعویق المپیک با بحران مصدومیت دست‌وپنجه نرم کرد و حتی به خاطر آن یکی، دو مرحله اردوی تیم‌ ملی شمشیربازی اسلحه سابر را هم از دست داد. موضوع جراحی از احتمالات در نظر گرفته شده برای بهبود کتف عابدینی هم بود اما خوشبختانه بخت با او یاری کرد و مداواهای دیگر برایش آنقدر مؤثر بود که مجبور به پذیرفتن تیغ جراحی نشود.

جلسه مشترک به منظور رایزنی درباره تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا با حضور مسؤولان رده‌بالای ورزش و همچنین سخنگوی وزارت امور خارجه در محل وزارت ورزش و جوانان برگزار شد. 

مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش، رضا صالحی‌امیری رئیس کمیته ملی المپیک، سعید خطیب‌زاده سخنگوی وزارت امور خارجه و شهاب عزیزی‌خادم رئیس فدراسیون فوتبال دیروز یکشنبه نشستی مهم را در محل وزارت ورزش و جوانان برگزار کردند و موضوع رد میزبانی ایران در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2022 توسط این نفرات مورد بررسی قرار گرفت. 

سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه در این باره اظهار داشت: جلسه خوبی با رئیس فدراسیون فوتبال، وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک برگزار کردیم. این تصمیم از نظر ما ورزشی نیست و سیاسی محسوب می‌شود. از لحظه شروع کار یک دیپلماسی ورزشی را آغاز کردیم و سعی داریم بهترین نتایج را در این زمینه برای فوتبال‌دوستان به دست آوریم. 

وی افزود: باید به هر نحو ممکن تلاش کنیم فوتبالیست‌های ایرانی خواسته‌های مردم را اجرایی کنند و ما هم با همه توان در کنار آنها هستیم.