گروه بین‌الملل: رسانه‌های آمریکایی به طور گسترده سخنرانی روز چهارشنبه باراک اوباما، رئیس‌جمهوری این کشور را در دانشکده نظامی وست پوینت، وداع با جنگ‌های دهه‌ای عراق و افغانستان و نیز آغاز سیاست خارجی چندجانبه‌تر با نظامی‌گری کمتر توصیف کردند. در این تفسیر، در واقع مفهوم اصلی متن سخنرانی وی نادیده گرفته شده است؛ زیرا وی در سخنرانی‌های گذشته همواره از سیاست دائمی حمایت از راه‌اندازی جنگ در سراسر جهان به منظور حفظ منافع نخبگان مالی آمریکا دفاع می‌کرد. در واقع مفهوم واقعی این سخنرانی همسو و هم‌معنی با مکانی بود که رئیس‌جمهور برای ایراد سخنرانی خود انتخاب کرد و حتی مخاطبان انتخاب شده برای این سخنرانی نیز همگی لباس‌های نظامی به تن داشتند؛ دانش‌آموختگان دانشکده نظامی که به نهادهای نظامی می‌پیوندند و مشتاقانه راه مداخلات نظامی جهانی واشنگتن را در پیش می‌گیرند. رئیس‌جمهور آمریکا در سخنرانی خود با تجلیل از نقش قابل توجه ارتش و دستگاه اطلاعاتی بر زندگی سیاسی دولت آمریکا، گفت: ارتش ما همتا ندارد و دارای قابلیت‌هایی است که می‌تواند آمریکا را به رهبری جهان برساند. وی تاکید کرد: ارتشی که شما به آن پیوستید ستون رهبری آمریکا در عرصه جهانی هست و خواهد بود؛ اظهاراتی که در واقع تعریف چکیده‌ای از نظامی‌گری‌های آمریکا را در قرن 20 به مخاطبان ارائه کرد. پایگاه اینترنتی ورلد سوسیالیست با اشاره به این اظهارات اوباما، این پرسش را مطرح کرد که آمریکا در چند کشور مداخلات نظامی یا جنگ نیابتی داشته است؟ سخنرانی وست پوینت اوباما با بیان این مطلب دنبال شد که حدود 10 هزار نظامی آمریکایی پس از پایان عقب‌نشینی آمریکا از افغانستان در پایان سال جاری در این کشور می‌مانند و این نیروهای باقیمانده برای مدت زمان نامعلومی در افغانستان خواهند ماند. از سوی دیگر دائما حملاتی با هواپیماهای بدون سرنشین و اقدامات دیگر از سوی آمریکا در یمن و پاکستان و دیگر نقاط جهان صورت می‌گیرد، در حالی‌که نیروهای آمریکایی در سراسر آفریقا به بهانه مبارزه با اسلامگرایان یا یافتن دختران مدرسه‌ای ربوده‌شده نیجریه‌ای حضور دارند. واشنگتن در اوکراین کودتایی را برانگیخت که به تقابل مستقیم با قدرت هسته‌ای روسیه منجر شد و از آن زمان آمریکا نیروهای زمینی خود را به لهستان و جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی سابق گسیل و کشتی‌های جنگی خود را در دریای سیاه مستقر کرد. دولت اوباما در سوریه نیز در حال حاضر مشغول گفت‌وگو درباره برنامه استقرار نیروهای نظامی آمریکا برای آموزش و تجهیز شورشیان است که به موجب آن جنگ داخلی این کشور ادامه خواهد یافت. اوباما در سخنرانی اخیر خود خواستار تشکیل صندوق مشارکت مبارزه با تروریسم با هدف افزایش مداخلات این کشور و نیز تجهیز و آموزش نیروهای سرکوبگر در خاورمیانه، آفریقا و دیگر مناطق کره زمین شد. وی در سخنرانی خود از قدرت نامحدود آمریکا برای کشتارها با هواپیماهای بدون سرنشین و ترورها دفاع کرد؛ اقداماتی که بیش از 5 هزار قربانی برجای گذاشته است.
قطب جاسوسی آمریکا در انگلیس
دولت آمریکا در نظر دارد با صرف هزینه‌ای بیش از 300 میلیون دلار یکی از پایگاه‌های نظامی خود در انگلستان را به یکی از بزرگ‌ترین مراکز جاسوسی خارج از آمریکا تبدیل کند. به نوشته روزنامه ایندیپندنت، این تغییر و تحول احتمالا تا سال ۲۰۱۷ کامل می‌شود. این قطب که عملیات جاسوسی و اطلاعاتی در آفریقا را پوشش می‌دهد، ۱۲۵۰ پرسنل خواهد داشت که نمایندگانی از آژانس اطلاعاتی انگلیس نیز از جمله آنها خواهند بود. پایگاه رویال ایرفورس کرافتون که پایگاه نیروی هوایی آمریکا در نورث همپتون‌شایر است، در حال حاضر به عنوان پشتیبان ارتباطات جاسوسی سازمان اطلاعات آمریکا (سیا) فعالیت می‌کند. گمان می‌رود که این پایگاه مسؤول تامین پشتیبانی برای حملات پهپادی آمریکا علیه القاعده در یمن و حملات هماهنگ‌کننده در خاورمیانه و آفریقا باشد. این پایگاه همچنین به صورت مستقیم با آژانس اطلاعات انگلیس در ارتباط است. بنابر گزارش‌های موجود، پایگاه رویال ایرفورس کرافتون در نورث همپتون‌شایر انگلیس برای جمع‌آوری داده‌ها از شبکه‌ جهانی پایگاه‌های جاسوسی در داخل سفارتخانه‌های آمریکا مورد استفاده قرار گرفته و این اطلاعات را به واشنگتن ارجاع می‌دهد. اسناد محرمانه که توسط ادوارد اسنودن، مقاطعه‌کار سابق آژانس امنیت ملی آمریکا به خبرنگاران داده شد، نشان می‌دهد آمریکا در کنار سایر اعضای ائتلاف اشتراک اطلاعاتی انگلیسی‌زبان‌ها موسوم به باشگاه «پنج چشم» از رهبران جهان و سیاستمداران ارشد از جمله رهبران کشورهای متحد ایالات متحده جاسوسی می‌کرده است. همچنین براساس این اسناد، سرویس‌های جاسوسی انگلیس با آژانس امنیت ملی آمریکا همکاری نزدیکی داشته‌اند تا مکالمات تلفنی و ایمیل‌های رهبران خارجی در جریان نشست رهبران گروه 20 در شهر لندن در سال 2009 را شنود کنند. هر زمان که این پروژه جاسوسی آمریکا و انگلیس کامل شود، تمرکز بیشتری بر پایگاه رویال ایرفورس کرافتون گذاشته می‌شود که هدف آن پشتیبانی از فعالیت‌هایی شامل عملیات‌ تهاجمی جهانی است و اخیرا هم سازماندهی‌های امنیتی خود را تشدید کرده است. سیاستمداران و فعالان می‌گویند که یک ضرورت فوری برای بررسی عمومی فعالیت‌های این پایگاه همزمان با افزایش نگرانی‌ها در این باره وجود دارد که انگلیس با هیات‌های آمریکایی در پایگاه‌ هوایی کرافتون همکاری می‌کند. تام واتسون، نماینده پارلمان از حزب کارگر و وزیر پیشین دفاع انگلیس گفت: هزینه جدید این تاسیسات در این پایگاه هوایی به مبلغ ۳۱۷ میلیون دلار شوکه‌کننده است. شکی در این نیست که فعالیت‌های ارتباطاتی باید کاملا مورد بررسی قرار گیرد و سازماندهی و مدیریت استفاده از این پایگاه به‌روز شود. لیندیس پرس، یکی از هماهنگ‌کنندگان کمپین مسؤولیت‌پذیری پایگاه‌های هوایی آمریکا گفت: این تغییر و تحول گسترده و جدید در این پایگاه‌ هوایی برای ارتش و دولت آمریکا از اهمیت ویژه‌ برخوردار است اما آنچه پارلمان یا وزارت دفاع انگلیس می‌گویند، چیست؟ مساله پرداختن به فعالیت پایگاه‌های آمریکا در پارلمان انگلیس مورد مناظره قرار گرفته که یک مناظره معنادار و معتبر است و از جانب مردم انگلیس مطرح شده است.

گروه بین‌الملل: از روز گذشته تبلیغات رسمی برای همه‌پرسی استقلال اسکاتلند آغاز شد که می‌تواند به بیش از 300 سال اتحاد سیاسی این منطقه با انگلیس پایان دهد.
با آغاز رسمی تبلیغات انتخاباتی، شمارش معکوس برای طی مدت 16 هفته‌ای که تا همه‌پرسی باقی مانده، آغاز شد و در این مدت محدودیت‌هایی برای هزینه‌های تبلیغات انتخاباتی، معادل 5/1میلیون پوند برای هر اردوی انتخاباتی، اعمال می‌شود. هم گروه حامیان استقلال و هم گروه حامیان اتحاد در انگلیس از زمان کافی برای پخش برنامه‌های تبلیغاتی در رادیو و تلویزیون برخوردار خواهند بود. سیاستمداران اصلی انگلیس که به اتفاق در مخالفت با جدایی اسکاتلند از کشورشان متحد شده‌اند، ضمن تقاضا برای حفظ اتحاد در انگلیس، به 4 میلیون رای‌دهنده اسکاتلندی نسبت به تبعات اقتصادی جدایی اسکاتلند هشدار می‌دهند. اسکاتلند که یک منطقه نفتخیز است در تولید ناخالص داخلی انگلیس سهم یک دهمی داشته و اگر انگلیس این سهم را از دست بدهد نفوذ دیپلماتیک آن کاهش یافته و کرسی دائمی آن در شورای امنیت سازمان ملل نیز زیر سؤال خواهد رفت. هر دو اردوی حامیان و مخالفان استقلال تلاش می‌کنند رای‌دهندگان را مجاب کنند سعادت آنها به خطر افتاده است. دولت اسکاتلند که رهبری آن به عهده حزب جدایی‌طلب ملی‌گرای اسکاتلند است، به دنبال آن است کنترل مستقیم دولت انگلیس بر خود را پایان داده و در عین حال می‌خواهد آنچه را که دارایی‌های مشترک خوانده شامل واحد پول پوند و سلطنت، حفظ کند. دولت ائتلافی دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس و همچنین حزب کارگر که مخالف آن است، گفته‌اند اسکاتلند اگر جزو انگلیس باشد موفق‌تر و ثروتمندتر خواهد بود. با این وجود الکس سالموند، وزیر اول اسکاتلند می‌گوید استقلال این منطقه و در کنار آن کنترل سهمی از نفت دریای شمال انگلیس توسط اسکاتلند باعث خواهد شد این منطقه تبدیل به یکی از ثروتمندترین مناطق جهان شود. وی اعلام کرده است در صورت استقلال از انگلیس، مردم اسکاتلند سالانه هزار پوند بیشتر درآمد خواهند داشت. براساس این گزارش، هر 2 طرف موافق و مخالف جدایی آمار و ارقام متفاوتی درباره نتایج این همه‌پرسی ارائه می‌دهند. جدیدترین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد در این همه‌پرسی گزینه «نه» رای خواهد آورد اما سؤال اساسی این است که آیا 4 میلیون اسکاتلندی که واجد شرایط شرکت در این همه‌پرسی هستند باعث نقطه عطفی تاریخی در تاریخ انگلیس خواهند شد یا نه. آیا آنها به استقلال اسکاتلند در این همه‌پرسی رای خواهند داد یا نه. به هر روی، ابهام درباره نتیجه این همه‌پرسی زیاد است، زیرا فاصله بین مخالفان و موافقان استقلال اسکاتلند بی‌وقفه در حال کاهش است و باید منتظر روز هجدهم سپتامبر که روز برگزاری همه‌پرسی است، ماند. معاون وزیر اول اسکاتلند نیز نوامبر گذشته اعلام کرد در صورتی که مردم این کشور رای به جدایی از انگلیس بدهند، 24 مارس 2016 میلادی (5 فروردین 1395) روز استقلال اسکاتلند خواهد بود.
 

گروه بین الملل: هفته گذشته سازمان ملل متحد پیشنهاد لوران فابیوس، وزیر خارجه صهیونیست فرانسه مبنی‌ بر مراجعه به دیوان کیفری بین‌المللی برای رسیدگی به جنایات صورت گرفته در سوریه را مردود اعلام کرد. در واقع، پشت ظاهر عدالت‌خواهانه دیوان کیفری بین‌المللی چیزی بیشتر از یک ابزار امپریالیستی برای غرب نیست و هیچ تردیدی برای اختراع جنایات موهوم به خود راه نمی‌دهد تا متهمانش را محکوم کند. در عین حال این سازمان در عملیات مسموم‌سازی فضای ناتو قویا شرکت دارد. با این وجود شواهدی وجود دارد که  همین دیوان می‌تواند بر اساس آنها فابیوس را به‌خاطر جنایاتش در سوریه محاکمه کند.
پنجشنبه به ابتکار وزیر خارجه فرانسه، قطعنامه‌ای برای رسیدگی و محاکمه جنایات سوریه به شورای امنیت پیشنهاد شد. فابیوس حرکت خود را به پشتیبانی اتحادیه‌ای مرکب از 64 کشور در تریبون آزاد عمومی روزنامه لوموند تشریح کرد. او تأکید کرده است طرح قطعنامه پیشنهادی او تنها به دولت سوریه مرتبط نیست بلکه «هدفش تمام جنایاتی است که در سوریه صورت گرفته و می‌تواند شامل هر عاملی باشد». روسیه و چین قاطعانه با این طرح مخالفت کرده‌اند و حتی برای چهارمین‌بار در رابطه با این پرونده از حق وتوی خود استفاده کردند. موضوع این است که این دو دولت که عضو دیوان کیفری بین‌المللی نیستند، می‌دانند ضمانت‌های لوران فابیوس تنها ارزش تبلیغاتی دارد. دیوان کیفری بین‌المللی تنها به داد قدرتمندان رسیدگی می‌کند و در خدمت منافع امپریالیسم است.
دیوانی برای  کیفر مخالفان غرب
از تاریخ تشکیل دیوان کیفری بین‌المللی در سال 2002 ـ با اعتبار جهانی ـ 20 پرونده به این دیوان ارجاع داده شده است ولی تنها اتباع 8 دولت آفریقایی (اوگاندا، جمهوری دموکراتیک کنگو، جمهوری آفریقای مرکزی، سودان، جمهوری کنیا، لیبی و ساحل‌عاج) را محکوم اعلام کرده است و در این 8 مورد، دیوان کیفری بین‌المللی تنها مخالفان قدرت‌های بزرگ غربی را محکوم کرده است. در نتیجه به روشنی می‌بینیم این سازمان به امر دادگستری نمی‌پردازد بلکه از آن به عنوان ابزار استفاده می‌کند.
به همین علت طی اکتبر 2013، نشست اتحادیه آفریقا تصمیم گرفت دیگر به تعهداتش در رابطه با دیوان کیفری بین‌المللی پایبند نماند زیرا این سازمان دائما رؤسای دولت‌هایشان را مورد پیگرد قانونی قرار می‌دهد. منشأ دیوان کیفری بین‌المللی به ماده 227 منشور ورسای (1919) بازمی‌گردد که ایجاد دادگاه بین‌المللی را برای محاکمه امپراتور شکست خورده آلمان، گیوم دوم پیش‌بینی کرده بود و به همین گونه در معاهده لندن(1945) که دادگاه نورمبرگ را برای محاکمه رهبران نازی تدارک دید.
کازامایور، حقوقدان فرانسوی عدالت فاتحان را افشا کرد؛ جنایات نازی می‌توانست موجب مجازات باشد ولی جنایات متفقین نه. او می‌نویسد: «از این تاریخ به بعد، دو نوع حقوق بین‌الملل به وجود آمد؛ یکی برای آلمان‌ها، دیگری برای مابقی جهان». درباره جنایاتی که در منطقه دریاچه‌های بزرگ آفریقا روی داد، مطمئنا به پشتیبانی رهبران آفریقایی بوده ولی اغلب این جنایات توسط قدرت‌های بزرگ غربی هدایت شده است: بریتانیا، اسرائیل، ایالات متحده و فرانسه.
کیفرخواستی علیه فابیوس
سال 1999 لوران فابیوس توسط دیوان دادگستری جمهوری فرانسه به جرم قتل غیر‌عمد محاکمه شد. در مقام نخست‌وزیر، او متهم بود که به نفع صنایع دارو‌سازی تعطیل یک آزمایشگاه داروسازی منع شده از فروش خون آلوده به ویروس اچ‌آی‌وی (ویروس نقص ایمنی انسانی) را به تأخیر انداخته است. در روند دادگاهی که برای او در نظر گرفته شده بود، از او رفع اتهام شد ولی تردید‌هایی هنوز بر جا مانده است. او به عنوان مسؤول، اشتباه سیاسی خودش را پذیرفت ولی به عنوان خلافکاری که سزاوار کیفر باشد معرفی نشد. به این معنا که او اعتراف کرد کار نخست‌وزیری را بخوبی انجام نداده و مشاورانش را به کار گماشته تا تصمیمات اشتباه بگیرند. در گذشته، چنین اعترافی می‌توانست به حذف قطعی او از زندگی سیاسی منجر شود ولی چنین نشد. با توجه به این امر که او گناهکار نبود ولی بی‌مسؤولیتی‌اش را پذیرفته بود، به مقام رئیس مجلس شورای ملی برگزیده شد و طی دادگاه و پس از آن در این مقام باقی ماند (1988-1992) اگرچه قضات از اعضای پارلمان بودند. در دوران ریاست جمهوری ژاک شیراک (1997-2000) او دوباره انتخاب شد، سپس بین سال‌های 2000 و 2002 وزیر اقتصاد بود و از سال 2012 نیز مقام وزیر خارجه را به عهده دارد.
به عنوان وزیر خارجه، لوران فابیوس جنگ علیه سوریه را به حساب اسرائیل و یک گروه آمریکایی راه‌اندازی کرد که عبارتند از هیلاری کلینتون (وزیر خارجه)، ژنرال دیوید پترائوس (سیا)، ژنرال پاتریک اوریلی (سپر ضد موشکی) و آدمیرال جیمز استرادیویس (ناتو). او گردهمایی دوستان سوریه را در پاریس سازماندهی کرد و ابوصالح، جنایتکار جنگی را پشت تریبون کنار رئیس‌جمهور فرانسوآ اولاند جای داد. سپس سازماندهی سوء‌قصد 18 ژوئیه 2012 را تایید کرد که موجب قتل سران شورای امنیت ملی سوریه شد و چنین عملی را محکوم نکرد، یعنی سوء‌قصدی که به بهای جان سپهبد داوود راجحه (وزیر دفاع، مسیحی ارتدکس)، آصف شوکت (معاون وزیر، علوی) و حسن ترکمنی (مشاور امنیت ملی، سنی مذهب) تمام شد. 17 آگوست 2012 در ترکیه، او اعلام کرد: «من به قدرت آنچه می‌گویم آگاه هستم؛ آقای بشار اسد شایسته زندگی روی زمین نیست.» به این ترتیب علنا سوء‌قصد به او را تشویق کرد. تمام این اعمال و خیلی موارد دیگر از دیدگاه نظری می‌تواند برای دیوان کیفری بین‌المللی مطرح باشد و اگر خواهان عدالت است باید خود او را محاکمه کند، زیرا جنگ علیه سوریه تاکنون دست‌کم 160000 قربانی بر جا گذاشته است.

 

گروه بین‌الملل:  اگر کسی تاکنون درباره ماهیت تاریک تشکیلات بیلدربرگ شک داشت در روزهای آخر ماه مه ‌امسال شکش تبدیل به یقین شد.
المپین‌های توطئه‌گر اروپا و آمریکای‌شمالی به همراه شرکای جهانی‌شان اجلاس بیلدربرگ 2014 ـ نشستی که به مخفیکاری معروف است و محل جمع شدن قدرتمندترین بانکدارها، سیاستمداران و صاحبان مشاغل دنیاست ـ را با فوت کردن شمع‌های روی کیک جشن‌ تولد 91 سالگی هنری کیسینجر، دیپلمات صهیونیست آمریکایی آغاز کردند. آنها همچنین یک لطیفه مضحک هم به عمو هنری جنایتکارشان هدیه دادند که یکی از موضوع‌های مورد بحث امسال است: «آیا حریم شخصی وجود دارد؟» آن هم در اجلاسی که به نوشته روزنامه بریتانیایی «ایندیپندنت» در فهرست اسامی میهمانانش نام «کیت الکساندر»، مدیر پیشین آژانس امنیت ملی آمریکا به چشم می‌خورد، مردی که همین تابستان پیش با مجموعه اطلاعاتی NSA در سایه افشاگری‌های ادوارد اسنودن در مقابل جهانیان شرمسار شده است. سازمان‌دهندگان کنفرانس امسال که روز پنجشنبه در کپنهاگ دانمارک آغاز شد، سعی کردند تا جایی که امکان دارد وانمود به شفافیت‌سازی کنند و مثلا فهرست کامل تمام نخست‌وزیران، مدیران ارشد اجرایی و فرماندهان نظامی شرکت‌کننده در کنفرانس امسال را به علاوه موضوع‌های کلی جلسات منتشر کرده‌اند اما موضوع اینجاست که برای یک دهه این کار توسط رسانه‌های افشاگر صورت می‌گرفته است.  جورج آزبورن، وزیر دارایی بریتانیا و اِد بالز، همتای او از حزب کارگر بریتانیا در میان سیاستمدارانی بودند که برای بحث و تبادل‌نظر با نخبگان جهان پشت درهای بسته به کپنهاگ، پایتخت دانمارک سفر کردند.
از جمله دیگر میهمانان دعوت‌شده از عرصه سیاست می‌توان به لُرد مندلسون «سومین مرد» حزب کارگر بریتانیا، جاستین گرینینگ دبیر فعلی توسعه بین‌المللی و هنری کیسینجر کارشناس کهنه‌کار سیاست خارجی آمریکا اشاره کرد.  دانه‌درشت‌های ثروتمند عرصه صنعت از قبیل مدیران شرکت‌های شل، بریتیش پترولیوم، ایرباس، اچ‌اس‌بی‌سی، ساب، اکسا، گوگل، لینکدین و مایکروسافت هم در میان شرکت‌کنندگان بودند. این شخصیت‌ها در بیلدربرگ امسال در کنار مقام‌های ارشد بین‌المللی مانند کریستین لاگارد،‌ رئیس صندوق بین‌المللی پول و مقام‌های ارشد بانک مرکزی اروپا پالوده خوردند.  این همه در مقابل چشمان رؤسای سازمان‌های اطلاعاتی انجام گرفت؛ از خود «کیت الکساندر» از ایالات متحده آمریکا گرفته تا سِر جان ساوِرز، رئیس «MI6» که عکس این آخری با مایوی شنا در سال ۲۰۰۹ در فیس‌بوک پخش شد.
حالا که بحث فیس‌بوک شد بد نیست بدانید عضو هیات‌مدیره فیس‌بوک هم جزو مدعوین است. لابد «پیتر تیل» فقط آنجا بود چون بزرگان او را برای بحث اخلاقی«آیا حریم شخصی وجود دارد؟» فراخوانده بودند اما در واقع ماجرا چیز دیگری بود. خیلی وقت است او همراه همتایش در گوگل «لری پیج» با سازمان‌های مخفی آمریکا سَر و سِر پیدا کرده‌اند.  سرانجام وقتی شصت و دومین جلسه انجمن سری موسوم به «بیلدربرگ» دیروز پس از 3روز به کار خود پایان می‌داد، موضوعات مورد بحث تنها به آنچه توسط روابط عمومی تشکیلات اعلام شد، محدود نمی‌شد با عناوینی چون «آینده دموکراسی و تله طبقه متوسط»، «معماری جدید خاورمیانه» و صد البته بحران ژئوپلتیک کنونی در اوکراین.  با توجه به ترکیب دعوت‌شدگان بین‌المللی اجلاس امسال که عمدتا نظامی یا در ارتباط با مسائل نظامی بودند، مثل رئیس دانمارکی ناتو، سرفرمانده نیروی واکنش ‌مشترک اروپا و مدیر سازمان منع ‌تسلیحات کشتارجمعی در کنار رئیس «MI6» و رئیس سابق سیا، آیا می‌توان پیش‌بینی کرد بیلدربرگ به دنبال راه انداختن جنگی تمام‌عیار با روسیه یا نهایی کردن حمله به سوریه باشد؟
   موضوعات واقعی بیلدربرگ
«دانیل استولین» روزنامه‌نگار و متخصص در حوزه گروه بیلدربرگ با استناد به منابعی که در درون راهروهای تاریک این تشکیلات فوق‌سری دارد به برخی موضوعات و دستور کارهای اجلاس سه‌روزه امسال در کپنهاگ دست یافته است.
1- دیپلماسی هسته‌ای: چگونه روسیه، چین و حتی ایران ممکن است با یکدیگر برای پس ‌زدن هژمونی غرب کار کنند.
2- قرارداد گازی اخیر میان چین و روسیه: چگونه چنین توافقنامه‌ای و برنامه‌های همکاری طولانی‌مدتی بین دو کشور در چنان سطحی، وابستگی‌شان به دلار آمریکا به‌عنوان ذخیره‌ای برای واحد پولی ملی کشورها را کم می‌کند.
3- خیزش ملی‌گرایی درون اروپا که ساختار قدرت اتحادیه اروپایی را به چالش می‌کشد: بویژه پیروزی‌های اخیر عوامگرایان (پوپولیست‌ها) حزب استقلال بریتانیا که مخالف اتحادیه اروپایی است گروه بیلدر‌برگ‌ها را عمیقا نگران ساخته است چون «اتحادیه اروپایی» و پول واحد آن «یورو» در حقیقت جزو برنامه‌های بیلدربرگ و در واقع سند چشم‌انداز اجلاس سال 1955 بوده که اکنون محقق شده است.
4- مقررات اتحادیه اروپا برای حفظ حریم شخصی در اینترنت: این، برای ایالات متحده بسیار معنادار است.
5- ظهور جنگ مجازی (سایبری): اینکه یک حکومت می‌تواند از تهدید حملات سایبری برای مستحکم‌تر ساختن فیلترینگ اینترنت و مقررات مربوط به آن در فضای مجازی کشور مربوطه بهره ببرد.
6- از اوکراین تا سوریه: آیا سیاست خارجی اوباما نابود شده است؟
7- برنامه «تغییرات آب و هوایی»: صنعت‌زدایی از کشورهای هدف به بهانه معاهدات و الزامات قانونی مربوط به تغییرات آب و هوایی.
   دهن‌کجی به حقوق بین‌الملل
به‌رغم مانورهای تبلیغاتی صورت‌گرفته برای نمایش شفافیت در بیلدربرگ امسال، دست‌اندرکاران آن حساسیت شدیدی نسبت به نفوذ در مجموعه نشان دادند. دو روز پیش از آغاز اجلاس 3 خبرنگار- که عنوان «جنگجویان اطلاعات» را برای خود برگزیده بودند- توسط پلیس دانمارک دستگیر شدند. پلیس گفت این سه خبرنگار در حالی بازداشت شدند که برای برگزارکنندگان کنفرانس در مقابل هتل کمین کرده بودند. البته مثل همیشه تظاهرکنندگان و افشاگران، در مقابل هتل محل اجلاس حاضر شدند و شرکت‌کنندگان در جلسات بیلدربرگ را «اربابان توطئه در جهان» خواندند. گروهی از خواص که با تبانی و توطئه برای دنیا برنامه‌ریزی می‌کنند.
اما در حالی که پایگاه رسمی بیلدربرگ www.‌bilderbergmeetings.‌org رسما این تشکیلات دارای «ذاتی سری» توصیف  شده است، «زندر هینن»، سخنگوی آن در گفت‌وگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس مدعی می‌شود هیچ‌گونه طرح و برنامه اهریمنی در بیلدربرگ دنبال نمی‌شود: «ما تاریخ، مکان، نام شرکت‌کنندگان و موضوعات کلیدی مورد بحث در کنفرانس را اعلام می‌کنیم. بسیاری از گروه‌هایی که با یکدیگر ملاقات می‌کنند، [برخلاف ما] اساساً هیچ اطلاعاتی را درباره برنامه خود اعلام نمی‌کنند و نه می‌گویند چه کسانی در برنامه‌شان شرکت دارند و نه اعلام می‌کنند که موضوع‌های کلیدی نشست‌شان چه مسائلی را دربر می‌گیرد.» هینن اما توضیح نمی‌دهد که چرا همین اعلام خشک و خالی فقط طی چند سال گذشته و به دنبال افشاگری‌های کسانی مثل آلکس جونز باب شده و چرا هنوز تعریف رسمی خود تشکیلات از خودش «اجلاس سری» است؟ اصلا چگونه یک تشکیلات بین‌المللی که طبق اساسنامه‌اش بین چند کشور تعریف شده می‌تواند برخلاف کنوانسیون‌ها و عرف بین‌المللی عمل کند و سیاستمدارانی که نماینده مردم هستند بدون اطلاع آنها از تصمیماتی که به اسم ایشان گرفته‌اند در این جلسات محرمانه شرکت کنند؟
المپین‌های غرب گویی هنوز در قرون وسطی بسر می‌برند. پشت درهای بسته به طرح توطئه در گوشه و کنار جهان می‌پردازند و بعد جلوی دوربین‌ها لبخند می‌زنند و می‌گویند این اجلاس «نه برنامه خاصی را دنبال می‌کند و نه قطعنامه‌ای، نه رأیی و نه سیاستی» را تصویب خواهد کرد.
اما در حقیقت این انجمن مخفی که بیشتر به لژهای ماسونی شبیه است تا اجلاس بین‌المللی، قانونی ۵۹ساله و نانوشته دارد که می‌گوید: «آنچه در بیلدربرگ روی می‌دهد، درون بیلدربرگ می‌ماند». به عبارت بهتر بیلدربرگ نماد دهن‌کجی به حقوق بین‌الملل آن هم توسط نمایندگان دولت‌هایی است که خود را اصلی‌ترین داعیه‌داران حقوق بین‌المللی می‌دانند.
. . . فراتر از بیلدر برگ
براساس پایگاه خود بیلدربرگ، این نهاد «کنفرانسی سالانه برای بسط و ترویج گفت‌وگو میان اروپا و آمریکای شمالی» توصیف شده که در آن «بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ نفر از رهبران سیاسی و کارشناسان صنعتی، اقتصادی، دانشگاهی و رسانه‌ها برای شرکت در کنفرانس دعوت به عمل می‌آید. این سلسله نشست‌ها فرصتی مناسب برای افراد جهت بحث و تبادل‌نظر خصوصی و غیررسمی درباره رویه‌ها و مسائل کلی پیش روی جهان است.» نام «بیلدربرگ» برگرفته از نام هتلی در هلند است که این کنفرانس نخستین بار در ماه مه سال ۱۹۵۴ در آنجا برگزار شد.
حال پس از 62 سال باید پرسید اینکه نام اعضای خاندان‌های اصلی صهیونیسم مثل روتشیلدها، راکفلرها، گلدمن سک‌ها یا واربورگ‌ها، همچنین خاندان‌های سلطنتی اروپا را در لیست دعوت این اجلاس نمی‌بینیم به معنای فرعی بودن این اجلاس است یا این افراد به طور مخفیانه در اجلاس شرکت می‌کنند؟
آیا با توجه به رسانه‌ای شدن بیلدربرگ، این محفل اهمیتش را از دست نداده و آیا محافل مخفی‌تر و سطح بالاتری مثل میزگرد (Round Table) در لندن،کمیته مرکزی شورای روابط خارجی آمریکا Foreign Council ، کنگره جهانی یهود و همچنین سازمان اطلاعات مرکزی بانکداران صیهیونیست «پسران ایلومیناتی یا
بنی اسرائیل»( BCC )که رهبران صهیونیسم در آن شرکت می‌کنند، مخوف‌تر نیستند؟

عون: باید به اسد جایزه نوبل داد
منابعی که در دیدار هیات‌های مارونی با میشل عون، رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح مشارکت داشتند، تاکید کردند که میشل عون در این دیدارها درباره مسائل دیگری غیر از برون‌رفت از بحران ریاست جمهوری لبنان صحبت کرده است. به گزارش روزنامه الجمهوریه، میشل عون تاکید کرد که در کنار بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه می‌ماند و از وی حمایت می‌کند چرا که مخالف شخص جایگزین است. رئیس فراکسیون تغییر و اصلاح با اعتماد کامل گفت که باید به بشار اسد به دلیل مبارزه علیه تروریسم جایزه نوبل اعطا کرد.

سنگین‌تر شدن وزنه ائتلاف مالکی در پارلمان
ائتلاف دولت قانون روز گذشته اعلام کرد که تعداد کرسی‌های خود را به 136 عدد رسانده است. به گزارش الغد پرس، فواد الدورکی، عضو ائتلاف دولت قانون با اعلام این خبر گفت: رایزنی‌ها با برخی دیگر از گروه‌های سیاسی عراق برای رسیدن به اکثریت در پارلمان برای تشکیل دولت آینده همچنان ادامه دارد. ضمن اینکه برخی فراکسیون‌ها از داخل همپیمانی ملی که در قبال نخست‌وزیری مجدد «نوری المالکی» ملاحظاتی دارند تنها به دنبال گرفتن امتیازاتی در دولت آینده هستند. مالکی برای نخست‌وزیر شدن به حمایت 165 نماینده از 328 نماینده پارلمانی نیاز دارد.

حکم حبس برای بن‌علی و همسرش
دادگاه تجدیدنظر تونس زین‌العابدین بن‌علی، ‌رئیس‌جمهور مخلوع تونس و لیلی طرابلسی، همسرش و رضا قریره، وزیر املاک سابق این کشور را به اتهام فساد مالی که مربوط به ساخت مدرسه بین‌المللی قرطاج است به 4 سال زندان محکوم کرد. به گزارش الجزیره، پیش‌تر دادگاه نظامی در استان «صفاقس» در جنوب شرقی تونس، زین‌العابدین بن‌علی را به حبس ابد محکوم کرد. حکم‌های صادر شده در ماه گذشته انتقادها و نگرانی‌ها را درباره بازگشت شخصیت‌های نظام سابق به عرصه سیاسی کشور افزایش داده است.

ترکیه آب فرات را بست
منابع مطبوعاتی اعلام کردند دولت ترکیه آب رودخانه فرات را روی عراق و سوریه بسته است. به گزارش خبرگزاری نهرین، به گفته این منابع به دنبال قطع آب فرات از سوی دولت ترکیه، دو کشور سوریه و عراق که شاخه‌هایی از رودخانه فرات در خاک آنها جریان دارد، با فاجعه بزرگی مواجه خواهند شد زیرا سطح آب این رودخانه بویژه در سوریه 6 متر پایین آمده است. یک منبع آگاه در این باره گفته است، میزان آب موجود پشت سد دریاچه الاسد در سوریه که روی رودخانه فرات احداث شده است، به تازگی از سطح طبیعی نیز کاهش یافته و ذخایر این سد میلیون‌ها متر مکعب کمبود آب دارد. به گفته وی، در صورت ادامه کمبود آب ذخیره پشت سد الاسد، احتمال ترک‌خوردگی و حتی فروریختن این سد وجود دارد.

اشک مبارک در دادگاه
حسنی مبارک، دیکتاتور سرنگون شده مصر روز گذشته برای اولین بار با لباس آبی زندان و چهره‌ای اشکبار در جلسه دادگاه حاضر شد. به گزارش الیوم السابع، حسنی مبارک به اتهام قتل تظاهرکنندگان مسالمت‌جو در جریان حوادث انقلاب 25 ژانویه و خسارت زدن به اموال عمومی از طریق صادرات گاز با قیمت بسیار پایین به رژیم صهیونیستی محاکمه می‌شود. مبارک پیش از این در پرونده دیگری به 3 سال زندان محکوم شده بود.

سودای ریاست‌جمهوری حفتر
سخنگوی فرماندهی ارتش ملی لیبی اظهار کرد: اگر مردم لیبی بخواهند خلیفه حفتر سرلشکر بازنشسته ارتش لیبی نامزد انتخابات ریاست جمهوری خواهد شد و راه عبدالفتاح السیسی را پیش خواهد گرفت بویژه اینکه السیسی در انجام ماموریت دشوار خود که آن هم بازپس‌گیری مصر از دست اخوان‌المسلمین است، پیروز شده است. به گزارش العربیه، وی افزود: نیروهای حفتر با این موضوع که خلیفه حفتر پیشرو ژنرال السیسی باشد مخالف نیستند بلکه برعکس آنها معتقدند تجربه السیسی همه تفکرات و مشاهدات را محقق می‌کند زیرا آینده مصر به پیروزی وی در این باره وابسته است.

ارتش تایلند: کودتا ضروری بود
ارتش تایلند، روز پنجشنبه اعلام کرد کودتا برای جلوگیری از سیر این کشور به سمت جنگ داخلی ضروری بود و ارتش بر اجرای انتخاباتی آزاد و شفاف تأکید دارد. به گزارش رویترز، معاون رئیس ستاد مشترک ارتش تایلند به خبرنگاران گفت: بانکوک می‌توانست به سوریه یا لیبی یا عراق تبدیل شود اما مدیریت امنیت کشور زمینه وقوع چنین شرایطی را از بین برد. بعد از کودتای ارتش در تایلند، همه سران سیاسی و چهره‌های برجسته‌ای که در ناآرامی‌های 22 ماه مه ‌بازداشت شده بودند، آزاد شدند.