در شرایطی که کشاورزی محور اقتصاد گلستان است و بخش عمده اشتغال را به خود اختصاص داده است، آمارها نشان می‌دهد ۲۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی استان با تغییر کاربری از گردونه تولید خارج شده است. تغییر کاربری اراضی در حالی در کشور تبدیل به یک بحران شده که همه می‌دانیم بخش‌های کمی از کشور نیمه‌خشک و خشک ما استعداد کشاورزی دارد و ما در شرایطی نیستیم که برای کارهای غیرمجاز عرصه‌های ملی را به ورطه نابودی بکشانیم و در این زمینه غفلت کنیم. تخریب و تغییر کاربری اراضی کشاورزی هم‌اکنون به زیرساخت‌های اصلی تولید بخش کشاورزی از جمله منابع پایه آب‌ و خاک خسارت‌های جبران‌ناپذیر وارد کرده است. به گفته کارشناسان و مسؤولان امر، طی 5 دهه گذشته کاربری افزون بر یک‌میلیون هکتار زمین‌های زراعی تغییریافته و از گردونه تولید خارج ‌شده‌ است. در این مدت سطح زمین‌های کشاورزی در کشور از میانگین ۹ هکتار به ازای هر بهره‌بردار به حدود 5/2 تا 3 هکتار کاهش‌یافته است. وسعت دامنه این اتفاق به‌قدری گسترده شد که متولیان امر به‌طور صریح اعلام کردند تغییر کاربری اراضی کشور به مرحله بحران رسیده است. متولیان حال می‌گویند در شمال کشور بویژه مازندران و همچنین بخش‌هایی از گیلان و گلستان این تغییر کاربری‌ها بشدت در حال رشد است و تقریباً هر نقطه‌ای از کشور که خوش آب‌وهوا باشد در معرض تغییر کاربری قرار دارد. آمار پرونده‌های تغییر کاربری طی یک دهه گذشته نشان می‌دهد از سال ۸۵ که مرحله دوم تصویب حفظ کاربری بوده حدود
۶۰ هزار هکتار تغییر کاربری وجود داشته و ۵۵ تا ۶۰ هزار هکتار نیز غیرمجاز بوده که از این میزان ۸۰ هزار پرونده در مراجع قضایی وجود دارد با این‌حال اما به‌طور متوسط سالانه ۷ تا ۸ هزار هکتار از اراضی کشاورزی ایران دستخوش تغییر کاربری شده‌اند اما بررسی‌ها نشان می‌دهد گلستان نسبت به مازندران و گیلان از شرایط بهتری برخوردار است، ولی ادامه این روند نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و مدیریت برای مقابله با چالش‌های این بخش است. طبق آمار میانگین زمین‌های کشاورزی در استان گلستان 2 الی 5/2 هکتار بوده در حالی ‌که در استان مازندران به یک الی 5/1 هکتار کاهش‌یافته است. یک کارشناس کشاورزی درباره وضعیت تغییر کاربری اراضی به مهر می‌گوید: حفاظت از کاربری زمین‌های کشاورزی سال‌های زیادی نیست که آغاز شده و به دلایل متعدد از جمله قانون‌های مبهم و ناقص، انجام نشدن طرح‌های آمایش سرزمینی، کمبود نیروی انسانی متخصص و قیمت بسیار بالای اراضی با کاربری مسکونی یا صنعتی، کارآیی لازم را نداشته است. در کشور ما ۸۴ درصد بهره‌برداران کشاورزی، کمتر از 3 هکتار زمین در اختیار دارند. این امر باعث شده کشاورزان به دلیل نبود صرفه استفاده از ماشین‌آلات به سمت استفاده از نیروی انسانی گرایش پیدا کنند و در واقع اراضی به مصارف غیر زراعی تغییر یابند. محمد قربانی می‌افزاید: مهم‌ترین عامل خرد شدن زمین، قوانین مربوط به ارث است. به همین دلیل، سالانه ۲۰۰ هزار هکتار از اراضی کشاورزی به دلیل وجود مقررات موصوف، کوچک و کوچک‌تر می‌شود و امکان مکانیزاسیون و فعالیت‌های فنی و علمی را غیرعملی می‌کند. تاکنون اقدام اساسی برای یکپارچه‌سازی و جلوگیری از کوچک‌تر شدن اراضی به اجرا در نیامده و بدون شک تاوان سنگینی که این تصمیم‌ها برای کشور داشته، به این زودی‌ها جبران نخواهد شد. وی بیان می‌دارد: وضع قوانین متناسب و کاربردی، یکپارچه‌سازی اراضی و جلوگیری از خرد شدن اراضی، اقتصادی کردن کشاورزی و ضمانت داشتن قوانینی که وضع می‌شود می‌تواند در جلوگیری از تغییر کاربری اراضی کشور نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشد. مهم‌ترین اثر منفی اقتصادی کوچک‌تر شدن اراضی، بحث افزایش غیرمنطقی هزینه تولید در واحد سطح است، موضوعی که مدیریت محصولات کشاورزی را به دلیل تعدد زمین‌ها و کشاورزان دشوار می‌کند و نظارت بر زمین‌ها نیز سخت‌تر می‌شود.
تغییر کاربری سالانه  ۲۰۰ هکتار از اراضی استان
رئیس امور اراضی استان گلستان در رابطه با وضعیت تغییر کاربری اراضی استان می‌گوید: میانگین سالانه تغییر کاربری مجاز اراضی استان ۱۰۰ هکتار و میزان تغییر کاربری اراضی غیرمجاز استان نیز حدود ۱۰۰ هکتار است که البته در سال‌های مختلف نوسان دارد. اسدالله محتشمی‌پور می‌افزاید: از ۱۰ سال گذشته شهرها و روستاهای ما رشدی بی‌رویه داشتند که بدیهی است باید برای توسعه شهرها و روستاها این اراضی مورد استفاده قرار گیرد. وی ادامه می‌دهد: حدنصاب زمین‌های کشاورزی در استان قطعات کمتر از یک هکتار است و زمانی که قطعات زمین‌های کشاورزی برای کشاورز از حدنصاب خارج می‌شود کشاورز اقدام به فروش آن می‌کند که در بیشتر موارد این زمین‌ها به ساخت‌وساز غیرمجاز اختصاص می‌یابد. وی تصریح می‌کند: یکی دیگر از عوامل تغییر کاربری اراضی استان برداشت شن و ماسه از برخی اراضی است که اگرچه برخی از آنها دارای مجوز هستند ولی برخی نیز در ساعات غیراداری برداشت می‌شود یا به دلایلی از دسترس ما خارج است و تغییر کاربری پیدا می‌کند. محتشمی بابیان اینکه یکپارچه‌سازی اراضی مهم‌ترین اقدامی است که می‌توان از خرد شدن اراضی جلوگیری کرد، می‌گوید: این موضوع جزو وظایف ماست و در حال حاضر نیز در حال تبلیغ و ترویج این موضوع برای کشاورزان هستیم ولی تاکنون به‌جز موارد اندکی به نتیجه نرسیده‌ایم. حدنصاب زمین‌های کشاورزی در استان قطعات کمتر از یک هکتار است و زمانی که قطعات زمین‌های کشاورزی برای کشاورز از حدنصاب خارج می‌شود کشاورز اقدام به فروش آن می‌کند که در بیشتر موارد این زمین‌ها به ساخت‌وساز غیرمجاز اختصاص می‌یابد. وی اضافه می‌کند: یکپارچه‌سازی برای کشاورزان منفعت زیادی دارد ولی هنوز کار مشاعی و گروهی در کشور و همچنین استان ما جواب نداده و مردم در این زمینه به هم اعتمادی ندارند البته اراضی مشاعی را  به چند شرکت تعاونی واگذار کرده‌ایم ولی به نسبت کل اراضی استان محدود است. محتشمی بیان کرد: قانون اول حفظ کاربری اراضی در سال ۱۳۷۴ مصوب شده بود که در آن تنها جریمه برای متخلفان منظور می‌شد ولی در قانون جدید که مصوب اواخر سال ۸۵ است قانون اصلاح‌شده و جریمه‌ها حذف و در صورت احراز تخلف قلع‌وقمع انجام می‌شود. وی ادامه می‌دهد: تاکنون نیز در استان ۵۰۰ مورد آرای قلع‌وقمع صادر و از این تعداد ۴۳۰ مورد اجرایی شده و ۷۰ مورد باقیمانده نیز به دلیل اینکه مردم در آنها سکونت کرده‌اند باید با تدبیر و آرام و طبق قانون برخورد و قلع‌وقمع صورت گیرد.

گروه صنعتی ریل‌پرداز در هفدهمین همایش بین‌المللی حمل‌ونقل ریلی و دهمین نمایشگاه تخصصی دستاوردهای صنعت ریلی کشور موفق به دریافت تندیس مجموعه برتر و غرفه ممتاز شد. این همایش 23 و 24 آبان‌ماه در تهران برگزار شد. گروه صنعتی ریل‌پرداز با حضوری فعال در این همایش و نمایشگاه جانبی، قطارهای ویژه فدک را به‌عنوان دستاوردی جدید و اختصاصی در صنعت ریلی معرفی کرد و بخش‌هایی از توانمندی‌ها و دانش فنی متخصصان جوان و مدیران گروه صنعتی قطارهای فدک را به نمایش گذاشت. در مراسم افتتاحیه، وزیر راه و شهرسازی، مدیرعامل راه‌آهن و هیات همراه ضمن بازدید از غرفه اختصاصی گروه قطارهای فدک در جریان تکمیل فرآیند تولید و تجهیز این قطارهای ویژه قرار گرفتند. قطار فدک محصول متفاوت و متمایزی از گروه صنعتی ریل‌پرداز است که مرحله تست و مانور میدانی و آزمایشات فنی و مهندسی خود را با موفقیت و شایستگی به پایان رسانده و بزودی آماده بهره‌برداری در شبکه ریلی کشور و خدمت به زائران حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) در مسیر تهران -  مشهد است.
 

مدیرکل حمل‌ونقل پایانه‌های استان قم با اشاره به اینکه نرخ اتوبوس‌های مهران65 هزار تومان است، گفت: با هرگونه افزایش نرخ کرایه‌های اتوبوس بشدت برخورد می‌شود.
به گزارش فارس، ابوالفضل جمالی در جلسه ستاد تسهیلات زائران استان قم که در سالن امام رضا(ع) برگزار شد، با اشاره به نرخ کرایه‌های اتوبوس برای مرز مهران، اظهار کرد: سقف کرایه‌های اتوبوس 65 هزار تومان است.
وی افزود: در صورتی که رانندگان نرخ بلیت را افزایش دهند، با آنها بشدت برخورد خواهد شد، وی افزود: 70 اتوبوس برای انتقال زائران به مرز مهران آماده شده است.

قزوین، خبرنگار وطن امروز:‌ معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استانداری قزوین گفت: در هفته آتی وضعیت پروژه ساخت نیروگاه خورشیدی در این استان مشخص می‌شود، تا بتوانیم در15 روز آینده کلنگ آغاز عملیات اجرایی را به زمین بزنیم. عباسعلی درافشانی در گفت‌وگو با فارس با بیان اینکه پنجره واحد از هفته آینده به طور رسمی در استان قزوین راه‌اندازی می‌شود، اظهار کرد: با استقرار نمایندگانی از سوی ادارات تأثیرگذار، امیدواریم شرایط سرمایه‌گذاری و رونق اقتصادی در استان قزوین تسهیل شده و مساعدت لازم را در این زمینه داشته باشیم.  
 

بازگشایی دبستان 6 کلاسه در جاسک
بندرعباس، خبرنگار وطن امروز:‌ به گزارش روابط عمومی اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان هرمزگان، دبستان 6 کلاسه سلمان فانی‌اوزی جاسک با حضور فرماندار، نماینده خیر نیک‌‌اندیش، مسؤولان و معتمدان محلی و معاونت توسعه مدیریت و پشتیبانی اداره کل نوسازی مدارس هرمزگان به بهره‌برداری رسید. علی سالاری، فرماندار جاسک در این مراسم گفت: اهمیت و ارزش کار خیران نیکوکار بسیار است و طبق فرمایشات خداوند در قرآن، منافع آن به خود شما بازمی‌گردد. سالاری افزود: حضور در عرصه مدرسه‌سازی شایسته انسان‌های والا و پاکباخته‌ای است که با ازخودگذشتگی و بذل مال و ایثار، فرهنگ نابی را خلق می‌کنند.  

بهره‌برداری از پل زیارتعلی رودان
بندرعباس، خبرنگار وطن امروز:‌ مدیرکل راه‌وشهرسازی هرمزگان از تکمیل پل زیارتعلی تا دهه فجر امسال در صورت تخصیص اعتبار لازم خبر داد.  مهندس فرشید دستوان با بیان این مطلب در بازدید محمدباقر نوبخت معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی هرمزگان از مناطق سیل‌زده این استان گفت: محورهای جاده‌ای به دلیل پراکندگی که در دورترین نقاط قرار دارند همواره در معرض آسیب هستند از این رو وقوع سیل اخیر نیز خسارت‌هایی به محورهای هرمزگان وارد کرد. وی افزود: در بارندگی‌های اخیر
30 میلیارد و 290 میلیون تومان به جاده‌های هرمزگان خسارت وارد شد.

حسین قدیانی: دیروز از خانه‌مان در منطقه 17 تهران داشتم می‌‌رفتم دفتر «وطن امروز» که در همان بزرگراه شهید سعیدی چشمم به پلاکاردی خورد که خبر از تشییع شهید مدافع حرم سیدمصطفی موسوی می‌داد با فقط 20 سال سن. دقایقی بعد در جلوی مسجد پرخاطره ابوذر، چشمم به جمال 2 شهید مدافع حرم دیگر روشن شد؛ شهیدان مسعود عسگری و احمد اعطایی که روز یکشنبه در قطعه 26 بهشت زهرا سپرده شدند به افلاک. رفته بودم مراسم را. مادر یکی از این 2 شهید، ابتدا خودش درون قبر خوابید و آن هنگام که بیرون آمد، رو به آسمان، فریاد زد: «یا زینب! این قربانی را از من قبول کن». القصه! تا به سر کار برسم، باز هم قصه‌ها بود. در خیابان خوش جنوبی، همه جا پر بود از تصویر شهید مدافع حرم دیگری. جوان دیگری. 20ساله دیگری. جنوب شهری دیگری. بسیجی دیگری. بچه هیأتی دیگری. شهید محمدرضا دهقان. آنجا بود که با خود فکر کردم چه اکسیری دارد این جنوب شهر که این همه شهیدپرور است؟ و به یاد آوردم شهیدان مدافع حرم علی یزدانی و محمد حمیدی هم مال منطقه 17 تهران بودند. واقعا چه اکسیری دارد خاک جنوب شهر، خاک این مساجد کوچک و خاکی، که این همه شهیدپرور است؟ امین کریمی، حاج‌محمدحسین مرادی، عبدالله باقری و دیگر شهدای مدافع حرم را هم که نگاه می‌کنی، باز بچه همین جنوب شهر بودند و همین پایگاه‌های بسیج و همین خیابان‌های نه‌چندان عریض و طویل و همین کوچه‌های تنگ و همین خانه‌های قدیمی که هنوز زور مدرنیته، نه به تاقچه آن خانه‌ها رسیده، نه به باغچه جمع و جورشان. برای پرورش چند تا نسترن دلربا، یک باغچه دو در یک، در یک حیاط باصفای پایین‌شهری کفایت می‌کند؛ خیلی هم لازم نیست دودستی بچسبی به دنیا! وقتی گلوله لعین داعشی، گلوی بچه‌هیأتی‌ترین جوانان این دیار را دریده، خیلی هم لازم نیست توی ساکت در فتنه 88 علیه ایشان نطق کنی و متلک بیندازی که امام حسین بچه‌هیأتی لات نمی‌خواهد! حقا که چه مظلوم است حزب‌الله. هر نیشی را که بگویی نوش جان کرده و هر طعنه‌ای را که بگویی نیز.
و ما هم راستش یک جمله یاد گرفته‌ایم و مدام می‌گوییم، می‌نویسیم، کامنت می‌گذاریم و نشر می‌دهیم که امنیت این روزهای ایران از صدقه سر سردار قاسم سلیمانی و نیروهایش در سپاه قدس است. و چنان هم بعد این جمله، احساس تسلای وجدان می‌کنیم کأنه با شهدای حرم یر به یر شده، وظیفه‌مان را در قبال خون ایشان به تمام و کمال انجام داده‌ایم! صدالبته بر منکرش لعنت! ثانیه ثانیه امن و امان این روزهای ما مدیون قطره قطره خون شهدای حرم است؛ چه می‌گویم که بابت هر نفس، باید شاکر خون مطهر «شهدای شام» باشیم اما مساله اینجاست که شاکر هم باشیم، باز برای دختر 3 ساله شهید مدافع حرم، پدر نمی‌شود! برای از اینجا به بعد یادداشت، جا دارد معذرتی از شما مخاطبان آشنا کنم با ذکر این مهم که تاکنون اغلب نوشته‌هایم درباره شهدا، ان‌شاءالله از دریچه آسمان بوده و عالم بالا. اما آنی باید نشست در همین زمین سرد و از تلخی‌های روزگار نوشت. پس‌فردا دختر همین شهید مدافع حرم، سوار سرویس مدرسه شود، برمی‌داریم طعنه می‌زنیم! و اگر برود دانشگاه «طعنه سهمیه» می‌زنیم! و اگر چند ماه بعد، پسر 9 ساله همین شهید مدافع حرم را با یک توپ چهل‌تکه ببینیم، برمی‌داریم می‌گوییم از «بنیاد شهید» گرفته! آری! غصه‌ها دارد این دل تنگم... والله عروسک کوکی را پدر، قبل از شهادتش در راه دفاع از حریم حرم، خودش برای دختر خردسال خود خریده بود! یعنی نمی‌خواهید بس کنید؟! و نمی‌خواهید تمام کنید این همه زخم زبان را؟! جمله قصار «امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» می‌خواهم ببینم آیا دو فردای دیگر و در روز عقد دختر شهید مدافع حرم، جای خالی پدر را برای او پر می‌کند؟! و از سویی همسران این شهدا... که ازدواج کنند، یک حرف است، ازدواج نکنند یک حرف دیگر!
«امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» که البته هست لکن در قبال این امنیت، حداقل وظیفه ما آن است که رنگ لوگوی روزنامه خود را با پرچم تروریست‌های قاتل این شهدا ست نکنیم و در اوج ناجوانمردی تیتر یک نزنیم «سرتیپ حسین همدانی در سوریه کشته شد»! یعنی که این همه زخم نزنیم! این همه طعنه نزنیم! و هرگز خیال نکنیم با گفتن یک جمله «امنیت این روزهای ما بدهکار خون شهدای مدافع حرم است» بدهی خود را با خون این شهدا صاف کرده‌ایم! باز البته صد رحمت به گویندگان این جمله! بعضی‌ها که اساسا معتقدند امنیت این روزهای ایران، متأثر از برجام است! و آنچه سایه شوم جنگ را از سر این کشور دور کرده، برجام است! این یکی دیگر اوج مردانگی و نهایت فتوت است که گرد یتیمی بر چهره دختر شهید مدافع حرم بنشیند؛ همان دختری که وقتی به دنیا آمد، یک هفته از شهادت پدرش می‌گذشت، آن‌وقت پز حفظ امنیت را حضرات بردارند بدهند! به خدا خجالت هم چیز خوبی است!
***
راستی! قطعه 26 بهشت زهرای تهران هنوز برای شهدا جا دارد. آنجا «قطعه‌ای از بهشت» است که در آن هوا همیشه اردیبهشتی است.
 

سعید ملکی : اگر به خاطرات نخبگان جوامع جهان سوم در یک ‌سده پیش رجوع کنیم، احتمالا عمده مخاطرات و دغدغه‌هایی که آنان پیش‌ روی جامعه خویش می‌دیدند، عبارت بود از بحران نوسازی، دغدغه‌های هویتی و در نهایت مبارزه با استبداد و استعمار. به نظر می‌رسد هرچه زمان به پیش می‌آید، بحران‌های جدیدی پیش‌ روی ما پدیدار می‌شود؛ خواه بحران‌های قبلی حل شده یا اینکه همچنان پابرجا مانده باشند. یکی از بحران‌هایی که طی یکی - دو قرن اخیر زندگی بشر امروز را با چالش مواجه کرده، «بحران محیط ‌زیست» است. به همین دلیل است که آنچه تحت عنوان «جامعه مدنی جهانی» نامیده می‌شود، بخش عمده‌ای از فعالیت‌های خود را حول «زیست‌محیط‌گرایی»1 شکل داده است، زیرا برای همگان واضح و مبرهن است بحران امنیتی که جهان امروز و نسل آینده را تهدید می‌کند و می‌تواند خطرات جبران‌ناپذیری به محیط زندگی انسان وارد کند، مساله محیط ‌زیست است. آلودگی هوای شهرهای بزرگ، کمبود آب سالم، خشک شدن آب رودخانه‌ها، آلودگی دریاها و دریاچه‌ها و در برخی موارد بالا آمدن سطح آب دریا و اقیانوس، نابودی تدریجی جنگل‌ها و مراتع، آلودگی تدریجی جو زمین و سوراخ شدن لایه اُزُن تنها برخی از مهم‌ترین مواردی است که انسان امروزی را دچار ترس و وحشت کرده است.
متاسفانه بخش زیادی از آلودگی‌هایی که زندگی اجتماعات را به خطر می‌اندازد در کشورهای جنوب رقم می‌خورد. دلیل این مساله نیز تمایل رهبران این کشورها به توسعه بدون درنظر داشتن معیارها و استانداردهای آن است. در جنوب گسترش شهرها، احداث سدها و قطع درختان به قصد تهیه الوار بدون توجه به آینده مردم منطقه صورت می‌گیرد. همین دغدغه‌های زیست‌محیطی است که باعث ورود مفهوم «زیست‌محیط‌گرایی» به ادبیات
سیاسی- اجتماعی ما شده است. مفهومی که پیش‌تر در جهان غرب متداول بود. «این مفهوم اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 وارد فرهنگ سیاسی غرب شد و دلالت بر موضع یا طرز برخورد سیاسی‌ای دارد که کیفیت زندگی را بیشتر از رشد اقتصادی مدنظر می‌گیرد».2
متاسفانه کشور ما نیز با همان دغدغه‌های زیست‌محیطی مواجه است که به اشکال مختلف در کشورهای جنوب دیده می‌شود. خشک شدن دریاچه ارومیه، مساله ریزگردها در جنوب و غرب کشور، بحران آلودگی‌ها در کلانشهرها و آلودگی آب‌ها تنها بخشی از مهم‌ترین مشکلات «اقلیمی- زیست‌محیطی» است که می‌تواند آینده ایران را دچار مخاطره کند. بنابراین در ایران امروز، اگرچه مساله حیات یوزپلنگ ایرانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است اما به اندازه بحران‌های پیش‌گفته دارای اهمیت نیست. طرح بحث درباره  انقراض یوزپلنگ‌های ایرانی، حربه‌ای سیاسی بود برای آنکه مهم‌ترین بحران‌های زیست‌محیطی ایران از کانون توجه خارج شوند. از این رو، «معصومه ابتکار» رئیس سازمان محیط ‌زیست در دیدار با سپ بلاتر، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال از او خواست فدراسیون فوتبال ایران  اجازه داشته باشد تصویر یوز ایرانی را بر لباس بازیکنان حک کند. این ایده حسن دیگری نیز داشت. در کانون توجه قرار گرفتن «خانم رئیس» به عنوان چهره‌ای اثرگذار و شاخص در زمینه حمایت از محیط‌زیست در عرصه جهانی!
همه آنچه درباره وضعیت محیط ‌زیست ایران گفته شده، بیانگر اهمیت وافر نهادی است که در ایران امروز تنها به شکلی نمایشی و نمادی و با کارکرد تبلیغاتی فعالیت می‌کند. سازمانی که ریاست آن کاملا براساس مولفه‌های سیاسی و نه کارشناسی عمل می‌کند. نهادی که در تقسیم قدرت به اعضای حزب منحله مشارکت واگذار شد. سازمانی که به دلیل آنکه با نگاهی سیاسی اداره می‌شود، فاقد شایسته‌سالاری است و به دغدغه‌های زیست‌محیطی ایران نگاه گزینشی دارد. سازمان محیط‌زیست ایران، تنها زمانی در تیتر خبرها جای پیدا می‌کند که وضعیت محیط ‌زیست در گوشه‌ای از کشور به نقطه بحران رسیده و نمایندگان، رسانه‌ها و مردم زبان به انتقاد گشوده‌اند.
به نظر می‌رسد بهبود وضعیت محیط‌ زیست در ایران منوط به ارتقای وضع سازمان محیط زیست، به عنوان متولی این امر است و این ارتقا صورت نمی‌گیرد مگر آنکه تغییراتی اساسی در این نهاد انجام شود. در وهله اول لازم است مدیریت این سازمان از دست شخصیت‌های سیاسی خارج شود و کارشناسان و افرادی که در محیط‌ زیست صاحب نظر هستند متولی این امر شوند. جالب اینکه در برخی دانشگاه‌های کشور، از سال‌ها پیش دانشکده محیط‌ زیست تاسیس شده و افراد صاحب‌نامی به عنوان کارشناس و متخصص کار می‌کنند اما در مقابل، مدیریت سازمان محیط‌زیست ایران به فعالان سیاسی[سیاست‌باز] سپرده شده است. در وهله دوم، مدیریت این سازمان باید تعامل خود را با نهادهای اجرایی و نظارتی دیگر گسترش دهد. لازم است نهادهایی چون وزارت بهداشت، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان بازرسی و مجلس شورای اسلامی بیشتر در جریان سیاست‌گذاری‌های سازمان محیط ‌زیست قرار بگیرند و هرگونه تصمیم‌گیری زیست‌محیطی با توافق نهادهای مرتبط و نه به شکل خودسرانه و سیاسی انجام شود. علاوه بر این ضروری است جایگاه این سازمان از معاونت ریاست‌جمهوری به وزارتخانه ارتقا پیدا کند؛ تا به‌شکلی هم‌سطح با وزارتخانه‌های دیگر به تصمیم‌گیری درباره وضعیت زیست‌محیطی کشور مبادرت کند و پاسخگو نیز باشد. نباید فراموش کنیم در دنیای امروز دغدغه‌های زیست‌محیطی به مثابه یکی از امنیتی‌ترین مسائلی که می‌تواند زیست جهان انسان را دچار مخاطره کند، دارای اهمیت است. کارشناسان معتقدند در جهان امروز، 4 مشکل مهم زیست‌محیطی وجود دارد که بر کشورهای در حال توسعه تاثیرگذار است:
«1- تغییرات آب و هوایی، 2- بیابانزایی و جنگل‌زدایی، 3- تشدید و تعمیق فقر به دلیل الگوهای استفاده ناصحیح از زمین، 4- سیاست‌های توسعه اقتصادی که هیچ یا اندک توجهی به حفظ و پایداری محیط‌ زیست ندارند».3  قطعا این مشکلات درباره کشور ما نیز صادق است. اهمیت مشکلات زیست‌محیطی در دنیای امروز آنچنان است که نظریه‌پردازان مکتب کپنهاگ از مسائل زیست‌محیطی به مثابه مشکلی امنیتی یاد می‌کنند. آنان در عین حال که هر مساله نظامی‌ای را به عنوان مشکل امنیتی تلقی نمی‌کنند، بر این باورند مشکلات زیست‌محیطی در دنیای امروز از اهمیت دوچندانی برخوردار شده‌اند.4
به نظر می‌رسد اولین گام برای حل بحران‌های زیست‌محیطی در ایران، عزم رئیس‌جمهور محترم برای یک خانه‌تکانی اساسی در سازمان محیط‌زیست و تغییر مدیران و کارشناسان سیاسی و جایگزینی افراد شایسته، اهل فن و متخصص در این سازمان باشد.
----------------------------------
پی‌نوشت‌ها
1-  Environmentalism
2- علی آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، تهران، نشر چاپار، 1383، چاپ اول از ویرایش ششم، ص 219
3- جفری هینز، مطالعات توسعه، ترجمه: رضا شیرزادی و جواد قبادی، تهران، نشر آگه، 1390، ص 238
4- باری بوزان، گفت‌وگوی علمی: آشنایی با مکتب کپنهاگ در حوزه مطالعات امنیتی، مجله مطالعات راهبردی، پاییز 79، شماره 9، ص 11.