سارا شایس و الکس دی وال: در نیم قرن، عربستان سعودی محور سیاست آمریکا در خاورمیانه بود. آمریکا کمک‌های تضمین شده نفتی را از این کشور در مقابل ارائه حمایت‌های تضمین‌شده امنیتی خریداری کرد. واشنگتن به خاطر همپیمانی با عربستان سعودی این کشور را میانه‌رو توصیف کرده و اقدامات استبدادی این کشور و صدور افراطی‌گری وهابی را نادیده گرفته است. شرکت‌های آمریکایی دیدگاهی بسیار تنگ‌نظرانه دارند و معتقدند از درآمدهای نفت عربستان صندوقی برای مبارزه با تروریسم تشکیل می‌شود. در واقع، عربستان سعودی کشور نیست. 2 روش برای توصیف آن وجود دارد: عربستان مانند پروژه‌ای سیاسی است که از الگویی هوشمند پیروی می‌کند یا اینکه پروژه‌ای فاسد است که فعالیت‌هایش مانند یک سازمان تروریستی پیشرفته است؛ ولی ادامه فعالیت آن ممکن نیست و در نهایت (برای همیشه) قابل تحمل نیست. تصمیم‌گیرندگان در واشنگتن از مدتی قبل برنامه‌ریزی برای مرحله فروپاشی عربستان را آغاز کرده‌اند. در مذاکرات اخیر با برخی شخصیت‌های نظامی و دولتی، بسیار تعجب کردیم که آنان چگونه بررسی این احتمال را آغاز کرده‌اند. پادشاه سعودی رئیس اجرایی شرکت تجاری خانوادگی است که از درآمدهای نفتی به عنوان رشوه برای خرید حمایت سیاسی استفاده می‌کند، البته طبق این 2 الگو: کمک‌های نقدی و امتیازات تجاری به فرزندان خاندان حاکم که تعداد آنان در حال افزایش است. یا از طریق تأمین برخی منافع و فرصت‌ها برای برخی عوام. سرویس‌های امنیتی داخلی سعودی نیز سیاست عصا را در نهایت وحشی‌گری با استفاده از تجهیزات آمریکایی به کار گرفته‌اند. آمریکا از مدت‌ها قبل درآمدهایی هنگفت از خاندان حاکم به دست آورده است. آل‌سعود از این اموال برای خرید حمایت و منافع ویژه استفاده کرده است. اما در سایه کاهش قیمت نفت و افزایش خریدهای تسلیحاتی عربستان و ماجراجویی نظامی در یمن و دیگر مناطق دنیا، پول‌های ریاض در آستانه تمام شدن است. با وجود این، تولید نفت برای مقابله با کاهش درآمدهای نفتی افزایش یافت تا اینکه عربستان و روسیه از کاهش نفت در 16 فوریه خبر دادند. تولید نفت در ژانویه 2016 به اندازه بسیار زیادی بالا رفت و این امر بیانگر میزان بالای نیاز به درآمدهای نفتی است. اما مطرح شدن موضوع فروش سهام شرکت آرامکوی عربستان، بیانگر نیاز بسیار زیاد این کشور به ارز است.
هنگامی که هزینه حمایت سیاسی بالا برود چه اتفاقی می‌افتد؛ بازار سیاست نیز از قانون عرضه و تقاضا پیروی می‌کند‌. ملک سلمان پول‌های هنگفتی را برای تضمین حمایت از چهره‌های سرشناسی که عبدالله پادشاه سابق به آنان وعده‌هایی داده بود، هزینه می‌کند. این ماجرا در 2 کشوری که با بحران تورم روبه‌رو شدند، اتفاق افتاد. در سودان جنوبی، نخبگان حریص درآمدهای نفتی این کشور را به جیب افراد خاص ریختند و پس از تمام شدن پول مطالبات بزرگی را مطرح کردند و این امر موجب شد آنان گرفتار آشوب شوند. کشور دیگر، سومالی است که از حمایت سخاوتمندانه حامیان مالی برخوردار است، ولی قیمت‌ها در بازار سیاست بسیار رقابتی است و مشتری‌های دیگری هستند که اهداف امنیتی و جنایتکارانه خاص خود را دارند. شاید مطرح کردن اینگونه مثال‌ها برای سران سعودی توهین‌آمیز باشد، اما آنان می‌دانند که اگر شاخص خرید حمایت همچنان بالا بماند، با ورشکستگی سیاسی مواجه خواهند شد. نخبگان حاکم در عربستان سعودی پروژه‌ای را در پیش گرفته‌اند که شبیه یک پروژه جنایتکارانه پیشرفته است، بویژه هنگامی‌که مردم برای بازخواست دولت پافشاری می‌کنند.
در سایه وجود نخبگان سیاسی و فعالیت‌های مرتبط آنان با یکدیگر در شبکه‌ای انحصاری و پول‌هایی که بدون هیچ نظارتی تحت عنوان سرمایه‌گذاری خاص به خارج از کشور انتقال داده می‌شود و خریدهای بزرگی که از خارج کشور صورت می‌گیرد و سوء‌استفاده از دولت برای تحقق این اهداف، می‌توان پادشاهی عربستان سعودی را با حکومت یک حاکم فاسد اوکراینی مانند ویکتور یانکوویچ مقایسه کرد. در سال 2015 مردم بیش از 6 کشور به خیابان‌ها ریختند و در اعتراض به فساد تظاهرات کردند. از میان آنها رؤسای جمهور 3 کشور یا در معرض تهدید قرار گرفته یا باید استعفا می‌کردند. در جایی نیز همین شکایت‌ها باعث شدت گرفتن حرکت‌های افراطی یا شکل گرفتن سازمان‌های جنایتکار در پوشش رابینهود شد. اما تا این لحظه فقط شیعیان عربستان هستند که مطالبات سیاسی دارند. اما در مقابل اکثریت اهل سنتی که دارای تحصیلات عالی هستند و به صورت بی‌سابقه‌ای با دنیای خارج در ارتباطند، انتظار نمی‌رود برای همیشه از پشتیبانی حاکمیت هرمی، راضی بمانند. مسؤولان سعودی مانند دیگر مسؤولان کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس، معتقدند که می‌توانند از خدمات کارگران میهمان فقیر سوء‌استفاده کنند، کارگرانی که آماده هستند در هر شرایطی کار کنند؛ اما امروزه دیگر شهروندان در این کشورها در حال مطالبه حقوق خود هستند. عربستان سعودی طی ده‌ها سال با صدور مخالفانش به خارج فشارها را بر خود کم کرده است؛ مخالفانی مانند اسامه بن لادن که افراطی‌گری را در دنیا گسترش داد ولی این راهبرد می‌تواند نتایجی معکوس داشته باشد، زیرا انتقادهای بن لادن از فساد نظام سعودی در محافل عربی بازتاب داشته است. علاوه بر این، ملک سلمان 80 ساله، در مقایسه با برادر ناتنی خود ملک عبدالله، توانایی و تجربه کمتری در حکومت دارد. در دوران حکومت او شاهد اعدام مخالفان و آغاز جنگ‌های خارجی و دامن زدن به فتنه‌های طایفه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر مطالبات شیعیان عربستان بودیم، همه این اقدامات با پیامدها و خطرات بزرگی همراه خواهد شد. سناریوهای اندکی درباره پایان حکومت در عربستان وجود دارد، همچنانکه سلطه سلمان در حال کاهش است. نخستین سناریو، کشمکش بین اعضای خاندان حاکم است که این امر به قدرت هر فرد در خرید نقدی حمایت‌ها بستگی دارد. سناریوی دیگر جنگ‌های خارجی در یمن و سوریه است. سناریوی سوم، انتظار انتفاضه مسالمت‌آمیز یا جهادی داخل عربستان است.
منبع: دیفنس‌وان

گروه بین‌الملل: دفتر صدراعظم آلمان اعلام کرد روسیه دیگر هرگز به جمع کشورهای گروه 7 نخواهد پیوست. از دید آلمان گروه 8 مرده است. نشریه آلمانی «اشپیگل» نوشت هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه مسکو شرایطی را که برای بازگشت این کشور به گروه 8 گذاشته شده است بپذیرد مشاهده نمی‌شود از این رو آمریکایی‌ها بشدت با بازگشت روسیه به گروه 8 مخالفند.  با این حال فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر خارجه آلمان در جریان سفر به ژاپن در اواسط آوریل ابراز امیدواری کرده بود گروه 7 به این صورت نماند. مسکو سال 1998 با پیوستن به جی 7 آن را به جی 8 تبدیل کرد اما پس از حوادث اوکراین و الحاق دوباره شبه‌جزیره کریمه به روسیه عضویتش در این گروه لغو شد و این گروه بار دیگر به جی 7 تغییر نام یافت.  اتحادیه اروپایی نیز در واکنش به پیوستن کریمه به روسیه که با همه‌پرسی از ساکنان این جزیره انجام شد، برخی شخصیت‌ها و شرکت‌های مهم این کشور را تحریم کرد.  این اتحادیه بتازگی اعلام کرده است اگر روسیه شبه‌جزیره کریمه را به اوکراین بازنگرداند، تحریم‌های بیشتری علیه مسکو اعمال خواهد کرد. گروه 7 که متشکل از آمریکا، انگلیس، کانادا، ژاپن، فرانسه، ایتالیا و آلمان است، محلی برای حضور بزرگ‌ترین کشورهای اقتصادی جهان است.
 

گروه بین‌الملل: تلویزیون راشاتودی مستند جدیدی از معاملات نفتی سری داعش با دولت ترکیه منتشر کرد.  این مستند با عنوان «به نام سود» روایتی از تحولات شهر الشدادی در استان حسکه است که اوایل 2016 به دست نیروهای دموکراتیک سوریه تحت حمایت آمریکا آزاد شد. شهر الشدادی به لحاظ استراتژیک در منطقه غنی از نفت سوریه واقع شده و یکی از مناطقی است که زمانی تحت کنترل شبه‌نظامیان داعش و عوامل وابسته به آنها بود.  چندین گذرنامه با مهر ترکیه و در کنار آنها تعدادی از وسایل تبلیغاتی داعش بخشی از اسنادی است که راشاتودی به آن اشاره می‌کند.  علاوه بر این، خبرنگاران راشاتودی توانستند فاکتورهای دقیقی را پیدا کنند که تروریست‌های داعش از آنها برای محاسبه درآمد روزانه از قاچاق نفت استفاده می‌کردند.  مستندسازان همچنین مصاحبه‌هایی اختصاصی با محلی‌ها و نیز اعضای بازداشت‌شده داعش انجام دادند که باز هم برگی دیگر از تجارت نفتی داعش با ترکیه را نمایان کرد. اعضای داعش اعتراف کردند عبور از مرز ترکیه برای آنها بسیار آسان بوده است؛ درست مثل عبور از خیابان. این سخنان در حالی مطرح می‌شود که ترکیه مکررا هرگونه همکاری یا تبانی با داعش را رد می‌کند.
 

گروه بین‌الملل: آخرین ضیافت شام خبرنگاران و وابسته‌های خبری کاخ‌سفید در دوران ریاست‌جمهوری باراک اوباما شنبه‌شب برگزار شد. در این ضیافت که 3 هزار میهمان از چهره‌های مشهور هنری و ورزشی گرفته تا سیاستمداران حضور داشتند، اوباما فرصت را غنیمت شمرد تا چهره مهم‌ترین تهدید ادامه حاکمیت دموکرات‌ها بر کاخ سفید یعنی دونالد ترامپ را مخدوش کند به طوری که برخی معتقدند رئیس‌جمهور آمریکا مرز شوخی با نامزد اصلی جمهوری‌خواهان را پشت‌ سر گذارده و به او توهین کرده است.
اوباما در این مراسم عملا در آخرین ماه‌های ریاستش بر دولت از نقش رسمی خود فاصله گرفت و تبدیل به یک شومن بذله‌گو همانند دشمن شماره یکش یعنی ترامپ شد. او علاوه بر اینکه تند و تیزترین شوخی‌های ممکن را نثار ترامپ کرد، عرف بی‌طرفی رئیس‌جمهور را هم به طور کامل زیر پا گذاشت و پیش‌بینی کرد که نامزد هم‌حزبی‌اش، هیلاری کلینتون رئیس‌جمهور بعدی خواهد بود. البته هیلاری کلینتون در این ضیافت نبود و از سوی دموکرات‌ها تنها برنی سندرز و همسرش در میهمانی کاخ‌سفید حضور داشتند. دلیل حضور سندرز به سابقه دوستی او با اوباما مربوط می‌شود به طوری که گفته می‌شود رئیس‌جمهور فعلی آمریکا در سال‌هایی که هنوز یک فعال جوان و ساده دموکرات بود  و توسط حلقه صهیونیستی دولت سایه ایالات متحده و بنیاد راکفلر جذب نشده بود، به لحاظ فکری مرید استاد سوسیالیست یهودی‌اش سندرز بود. در عین حال هیچ یک از 3 نامزد جمهوری‌خواه نیز در ضیافت شنبه‌شب واشنگتن حضور نداشتند، نه دونالد ترامپ، نه تد کروز و نه جان کسیک. البته غیبت ترامپ که یک چهره رسانه‌ای و یک سلبریتی سرشناس است در ضیافت مربوط به همپالکی‌هایش در کاخ سفید بیشتر جلب توجه می‌کرد و به همین دلیل اوباما غیبت او را سوژه تفریح حاضران کرد و خطاب به محفلی پر از خبرنگاران، غول‌های رسانه‌ای، ستاره‌های هالیوود و لابیگران قدرت در کنگره گفت: «من امشب کمی از اینکه ترامپ نیامده ضربه خوردم. آخرین بار کلی تفریح کردیم. ما یک اتاق پر از خبرنگاران و مشاهیر و  دوربین‌ها داریم و او گفته است که نمی‌آیم. آیا این شام برای دونالد خیلی پیش پا افتاده است؟ چه کار دیگری ممکن است به جای این بکند؟ خوردن استیک ترامپ؟ (کنایه به عادت ترامپ برای نامگذاری هر چیزی به نام خودش) فرستادن توئیت‌های توهین‌آمیز برای آنگلا مرکل؟ چه کار دارد می‌کند؟» در حالی که با چنین شوخی‌هایی صدای سوت، کف و خنده سالن همایش کاخ‌سفید را پر کرده بود، اوباما بدین‌شکل از انتقادهای ترامپ از سیاست خارجی «تعطیل» خود انتقام گرفت: «سردمداران جمهوری‌خواه هم نسبت به اینکه او محتمل‌ترین گزینه‌شان باشد بی‌میل هستند. آنها می‌گویند او فاقد تجربه سیاست خارجی  برای رئیس‌جمهور شدن است. اما اگر منصف باشیم او عمری را با رهبران جهان سپری کرده است؛ دختر شایسته سوئد، دختر شایسته آرژانتین و دختر شایسته آذربایجان!» این شوخی اوباما در حقیقت طعنه به مراسم میس ورلد(دختر شایسته جهان) بود که سال‌ها توسط ترامپ برگزار می‌شد. رئیس‌جمهور شومن آمریکا سپس موضوع شوخی‌های تندش را به خود حزب جمهوری‌خواه کشاند و با کنایه از اینکه سران این حزب مجبورند از بین 2 گزینه نامطلوب‌شان که کنترلی بر آنها ندارند، یکی دونالد ترامپ یاغی و دیگری تد کروز محافظه‌کار، یکی را برای نامزدی نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری انتخاب کنند، گفت: «از میهمانان خواسته شده تا انتخاب کنند که استیک می‌خواهند یا ماهی، در عوض خیلی از شما نوشته‌اید که پل رایان(رهبر جمهوری‌خواهان در خانه نمایندگان کنگره) را می‌خواهید!» و سپس با چهره‌ای مسخره گفت: «مردم این جزو منو نیست!» در حالی که بسیاری تصور می‌کردند اینها بالاترین سطح بذله‌گویی‌های آن شب نفر اول سیاست ایالات متحده باشد اما او از آن هم فراتر رفت و به طنز سقوط آمریکا را پیش‌بینی کرد: «آخر کار این جمهوری هرگز از این بهتر نمی‌شد. به‌خاطر همه توفیقات‌تان، تبریک می‌گویم... حزب جمهوری‌خواه! روند انتخاب نامزد عالی پیش می‌رود». رئیس‌جمهور شومن آمریکا، خانواده سلطنتی بریتانیا را هم از مضحکه‌هایش بی‌نصیب نگذاشت و در توصیف ماجرای دیدار هفته گذشته‌اش از انگلیس و حضور در میهمانی شام در کاخ ویلیام، نوه ملکه بریتانیا به شوخی گفت: «پرنس جورج (فرزند 3 ساله ویلیام) را با لباس خواب به حضور پذیرفتم».
دست آخر اوباما با اشاره به برنی سندرز، نامزد دموکرات‌ها که در میان حضار بود با او هم مطایبه کرد، اوباما او را مثل بسته یک میلیون اسکناس یک دلاری دانست که کنایه از ادعاهای سندرز مبنی بر جمع‌آوری هزینه‌های انتخاباتی‌اش از فقرا بود. اما بعد اوباما با پیش‌بینی‌اش سندرز را حقیقتا عصبانی کرد.
او با به کار بردن ضمیر اشاره مونث سوم شخص- SHE -  به حاضران گفت که سال آینده احتمالا «او»  به عنوان رئیس‌جمهور میزبان میهمانی شام خبرنگاران در کاخ سفید خواهد بود که این معنایی جز پیش‌بینی پیروزی هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات سال جاری نداشت.

حسین رویوران*: مشکلات سیاسی در عراق ادامه دارد؛ تلاش‌های حیدر العبادی، نخست‌وزیر این کشور نیز تاکنون نتیجه خاصی در پی نداشته است. باید توجه داشت آنچه امروز عراق را به لحاظ سیاسی دچار تزلزل و بحران کرده، بحث ناکارآمدی دولت است. آغاز این اعتراضات سیاسی نیز تابستان گذشته بود که عده‌ای از معترضان که خواهان خدمات اجتماعی چون تامین آب، برق، امنیت و شغل بودند به خیابان‌ها آمدند. از آن زمان این بحث‌ها آغاز شد و پایان پیدا نکرده است؛ در این میان برخی علت اصلی ناکارآمدی دولت را در مساله سهم‌خواهی می‌دانند. ائتلاف حاکم بر پارلمان عراق شامل سنی، شیعه و کرد است و این ائتلاف قدرت را بین خودشان تقسیم کرده‌اند. یعنی هر کدام پستی دارند ولی این افراد توان مدیریت مناسب در بخش‌های مختلف را ندارند. اعتراضات جدید براساس این تحلیل شکل گرفته است که دولت ائتلافی براساس سهم‌خواهی باید از بین برود و یک دولت کارآمد مبتنی بر گماردن افراد متخصص در زمینه‌های مختلف جایگزین آن شود. استعفای برخی وزرا و انشعاب در مجلس به این مساله باز می‌گردد. افرادی که بعضا صحنه‌گردان تحولات عراق هستند همچون مقتدا صدر و عمار حکیم نیز همین بحث دولت کارآمد را مدنظر دارند اما اجماع درباره یک راه‌حل واحد وجود ندارد. البته گروهی نیز در عراق هستند که معتقدند فعلا به دلیل جنگ با داعش، زمان مناسبی برای طرح چنین موضوعاتی نیست اما در مقابل گروه دیگر بر این باورند که اگر قرار است مقابله با داعش به یک نتیجه مطلوب ختم شود، باید یک کابینه کارآمد روی کار باشد. لذا چنددستگی و دیدگاه‌های متفاوت در عراق در اغلب مسائل وجود دارد. در این بین حیدر العبادی نیز در پی آن است که کابینه جدیدی روی کار بیاورد و 6 نفر را نیز به پارلمان معرفی کرده است. این مساله نشان می‌دهد که شخص نخست‌وزیر نیز قبول دارد باید یک دولت کارآمد در عراق روی کار بیاید. اکنون اختلافات در عراق هم روی انتخاب اشخاص و هم زمان برای انجام چنین اصلاحات و تغییراتی معطوف شده است اما همه روی این مقوله اتحاد و اتفاق‌نظر دارند که باید دولتی روی کار بیاید که در خدمت مردم باشد. در ابتدای شروع بحران در عراق بحث و شعار استعفای رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و رئیس پارلمان مطرح بود اما با گذشت زمان مشخص شد این درخواست‌ها واقع‌بینانه نیست و مطالبات عمدتا به بحث تغییر وزرا و کابینه محدود شد تا وزرای کارآمدی روی کار بیایند. اکنون مشکلات دیگری نیز وجود دارد از جمله آنکه برخی نمایندگان رئیس پارلمان را عزل کرده‌اند اما رئیس پارلمان خود را معزول نمی‌داند و این خود یک معضل جدی است. از سوی دیگر، خطر چندپاره و فدرالی شدن عراق نیز همواره به عنوان یک خطر وجود داشته و دارد اما امروز شاخصی برای این مساله مشاهده نمی‌شود.  اگر نگرانی‌هایی نیز در این رابطه مطرح است به موضع‌گیری کردها مربوط می‌شود، زیرا کردهای عراق بحث دولت کارآمد را مدنظر ندارند بلکه بیشتر بر سهم‌خواهی اصرار می‌ورزند که این رویکرد آنها یک موضع‌گیری سیاسی است. اکنون کردها 17 درصد پارلمان را در اختیار دارند اما آنها تاکید کرده‌اند اگر سهم کردها در کابینه قطع شود آنها نیز با هدف استقلال، رفراندوم برگزار خواهند کرد. این در حالی است که العبادی بارها بر این مساله تاکید داشته که او خواهان تشکیل کابینه‌ای کارآمد و متشکل از همه گروه‌ها شامل کرد، سنی و شیعه است. امروز کردها از وضعیت به‌وجود آمده سوءاستفاده کرده و این بهانه را برای اجرای رفراندوم مطرح کرده‌اند. البته باید توجه داشت که بحث استقلال کردها در عراق تقریبا هیچ حمایتی بیرون از کشور به همراه ندارد و حتی آمریکا نیز خواهان برهم خوردن ثبات در این کشور نیست زیرا استقلال کردها می‌تواند وحدت سرزمینی ترکیه را با خطر جدی مواجه کند. حتی اگر آمریکا نیز خواهان چنین پروژه‌ای باشد بدون همراهی کشورهای منطقه امکان اعلام استقلال کردها وجود ندارد. لذا زمانی که امکان استقلال نیست برگزاری رفراندوم فقط منجر به تحریک افکار عمومی می‌شود و این مساله، شرایط منطقه و عراق را با مشکلات و بحران‌های بیشتری مواجه می‌کند.
*کارشناس مسائل خاورمیانه
 

هم‌پیمانی عرب‌ها با اسرائیل  مقاومت هواداران فلسطین در اروپا
عبدالباری عطوان*: انگلیس این روزها شاهد نبردی سخت میان مدافعان حقوق عربی غصب شده در فلسطین و مدافعان  جنایت‌های اسرائیلی‌ها و لابی صهیونیستی است که همچنان به طور کامل نه فقط بر انگلیس بلکه بر بیشتر دولت‌های اروپایی سیطره دارد. سر و صدای کنونی که جدیدترین حادثه از سلسله‌ای طولانی از تروریسم فکری و سیاسی اسرائیلی علیه هر کسی به شمار می‌رود که از عرب‌های شریف و مساله مرکزی نخست آن یعنی فلسطین حمایت می‌کند، زمانی آغاز شد که این لابی یک پیام الکترونیک از ناز شاه، نماینده مسلمان پارلمان انگلیس به یکی از دوستانش طی تجاوز اسرائیل به نوار غزه در 4 سال پیش را بیرون کشید. در این پیام الکترونیک ناز شاه از آمریکا که با میلیاردها دلار اسرائیل را مورد حمایت قرار می‌دهد خواسته است که اسرائیلی‌ها را پیش خود ببرد و این بهترین راه حل برای مساله فلسطین است. این خواسته که توسط خانم ناز شاه 2 سال پیش از پیروزی‌اش در انتخابات پارلمانی مطرح شد، توسط لابی صهیونیستی برای حمله‌ای سخت علیه وی استفاده و ناز شاه متهم به دشمنی با یهودیت معرفی شد که این حمله توانست حزب کارگر را وادار به تعلیق عضویت او  کند. لابی صهیونیستی اکنون در آزادی تمام و بدون هیچ‌گونه مقاومتی توسط عرب‌ها و حکومت‌هایشان که اسرائیل را نه فقط دوست خود بلکه همپیمان اصلی برای قومیت سنی جدید می‌دانند، کار خود را می‌کند. کارمان به جایی رسیده است که هر روز گزارش‌هایی درباره پروازهای اسرائیلی سازماندهی‌شده به برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس، افتتاح سفارت‌های علنی و سری، هماهنگی امنیتی و نظامی، تبادل تجاری روزافزون و  گزارش‌هایی درباره روزنامه‌نگاران و ورزشکاران و کارشناسان نظامی و امنیتی اسرائیلی که در فرودگاه‌های عربی فرود می‌آیند و برای‌شان فرش‌های قرمز پهن می‌شود، می‌خوانیم. 2 روز پیش رئیس اتحادیه جمعیت‌ها و موسسات فلسطینی در فرانسه نامه‌ای برایم فرستاد و خبر داد فعالیت‌هایی که قرار بود در پاریس برگزار شود و سخنرانان فرانسوی درباره سالروز نکبت سخنرانی کنند به دلیل تهدیدهای سازمان‌های صهیونیستی از جمله تهدید به تعدی جسمی به مشارکت‌کنندگان، لغو شده است. هنگامی که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان اشک سوزناکی برای کشته‌های اسرائیلی می‌ریزد و مرگ ژنرال‌های اسرائیلی را رسما تسلیت می‌گوید و به هماهنگی امنیتی افتخار می‌کند، پس چرا لابی صهیونیسم در میدان‌های بدون رقیب یکه‌تازی نکند؟در عوض تشکیلات خودگردان محترم ما از 80 درصد سرزمین تاریخی فلسطین چشم‌پوشی کرده و آن را به اسرائیل هدیه داده است و ظرف
20 سال گذشته برای 20 درصد باقیمانده همچنان در حال مذاکره بسر می‌برد و نیروهایش را برای حفظ امنیت اشغالگران و شهرک‌های آنها بسیج کرده است. شهرک‌هایی که تعدادشان سه برابر افزایش یافته و به 700 شهرک در کرانه باختری و بیت‌المقدس رسیده‌است. اما ما در کشورهای آزادمنش حق نداریم فریاد برآوریم و سخن بگوییم و اعتراض کنیم.
*تحلیلگر برجسته جهان عرب


کشته شدن 3 پلیس ترکیه
انفجار شهر غازی عنتاب، ترکیه را به لرزه انداخت. در این انفجار 3 پلیس کشته و
13 تن مجروح شدند. خبرگزاری آناتولی ترکیه تاکید کرد این انفجار پیش از ظهر یکشنبه مقابل ساختمان اداره امنیت شهر غازی عنتاب (جنوب ترکیه) روی داد. این ساختمان در مرکز شهر غازی عنتاب قرار دارد. دیروز همچنین 3 سرباز ترک در جریان درگیری با عناصر
پ ک ک در شهر «نصیبین» در استان ماردین (جنوب ترکیه) کشته شدند. 14 سرباز نیز در این درگیری‌ها مجروح شدند.

هزاران زائر پیاده درکاظمین عراق
حرکت میلیونی زائران از کشورهای مختلف به سوی شهر مقدس کاظمین برای شرکت در مراسم شهادت امام موسی‌کاظم(ع) همچنان ادامه دارد. براین اساس، اقشار مختلف مردم از مناطق مختلف عراق با پای پیاده در حال حرکت به سوی کاظمین هستند. محمد الشویلی، سخنگوی اداره گذرگاه‌های مرزی عراق نیز روز یکشنبه اعلام کرد، زائران امام موسی‌کاظم(ع) از ایران، دانمارک، سوئد، پاکستان، هند و چند کشور عربی مانند کویت، بحرین و لبنان به عراق آمده‌اند.