محمدرضا کردلو: چند روز پیش در مراسم نکوداشت حمید سبزواری، هر یک از سخنرانان بحق و به انصاف او را «پدر شعر انقلاب» می‌نامیدند. در آن جلسه حرف‌های نویی درباره آقای سبزواری می‌شنیدم، حرف‌هایی که تا به حال نشنیده بودم. واقعا تا قبل از آن مراسم نکوداشت نمی‌دانستم مفهوم و واژه دوست‌داشتنی «جانباز» را، آنقدر که سبزواری در سروده‌هایش به کار برده، معمول شده است.  یکی از سخنرانان در بخشی از مراسم با یادآوری سال‌های فعالیت با حمید سبزواری با خواندن مطلع «خواهرم برادرم ‌ای جانباز، همره دلاورم ‌ای جانباز،‌ ای تو یار و یاورم ‌ای جانباز، نور چشم کشورم ‌ای جانباز» گفت: سبزواری مفاهیم انقلابی را با سروده‌هایش جا انداخت اگرنه خیلی‌ها حتی پس از انقلاب، مجروحان و نقص عضوی‌های انقلاب و دفاع‌مقدس را «معلول» می‌خواندند. مفهوم «جانباز» را او جا انداخت.  سخنران دیگری گفت انقلاب اسلامی در زمان وقوع خود مانیفست و بیانیه نداشت. بهترین بیانیه آن اما در ادبیات ما و با سرودهای آقای سبزواری خلق شد و اینجاست که قدر شاعر شناخته می‌شود. شاعر که به گفته سن‌ژون‌پرس، ادیب فرانسوی، «وجدان ناآرام» عصر خویش است، ساکت نیست، بی‌طرف نیست، حرف دارد و حرف می‌زند.  این مقدمه کوتاه شاید آغاز مناسبی برای گفتن از دغدغه امروز شاعران این سرزمین است. شاعرانی که شعر را صرفا نه برای حال و هوای شخصی که برای دردهای اجتماعی و وقایع هر عصر می‌سرایند. بی‌طرف نیستند و به اصطلاح خودشان تیر هوایی نمی‌زنند! میدان منازعه حق و باطل را همیشگی می‌بینند و متعهدانه معتقدند هر روز نبردی است میان حق و باطل. برای شاعران مسلمان ایرانی این مفهوم آشناتر است. پرچم سرخ گنبد اباعبدالله(ع) نشانه‌ای است براین مبارزه دائمی میان حق و باطل و اینکه هر روز عاشوراست. شاعری چندی پیش غزلش را اینطور به پایان برده بود: «در کرب‌وبلا، بی‌طرفان، بی‌شرفان‌اند/ تاریخ همان است، حسینی و یزیدی»
و اینگونه است که شعر معاصر این نبرد دائمی را می‌فهمد، آنقدر که در حلقه وصل شاعران متعهد، نه‌تنها بی‌طرفی «فخر» نیست که «ننگ» است.
در شعرهای آیینی و ادبیات انقلاب اسلامی، فراتر از یک «وجدان ناآرام»، شاعران معاصر، خود به‌عنوان کنشگران فضای سیاسی و اجتماعی وارد عمل شده‌اند. این موضوع و شناخت حق و باطل همواره در تاکیدات رهبر معظم انقلاب به شاعران، وجود داشته است. ایشان در دیدار ماه مبارک رمضان گذشته با شاعران، می‌گویند: «این را در این جلسه و در خیلی از جلسات دیگر گفته‌ایم. بی‌طرفی در دعوای حق و باطل معنی ندارد. یک وقت دعوای مشتبهی است، آن بحث دیگری است، وقتی که حقی هست و باطلی، اینجا بی‌طرفی معنا ندارد؛ باید طرف حق بود، مقابل باطل ایستاد؛ حالا یکی می‌تواند به شکل نظامی بایستد، یکی به شکل سیاسی بایستد؛ به اشکال مختلف می‌شود ایستاد، یک نفر هم با زبان، با بیان، با اندیشه می‌تواند بایستد؛ باید ایستاد. شاعر نمی‌تواند در جنگ حق و باطل بی‌طرف باشد. اگر چنانچه شاعر، هنرمند بی‌طرف بود، تضییع نعمت خدا را کرده. اگر خدای نکرده طرف باطل را گرفت، آن‌وقت خیانت کرده، جنایت کرده. بحث اهمال دیگر نیست، بحث جنایت است. خب، شما ملت‌تان مظلومیت‌های زیادی در این سال‌های متمادی داشته، این مظلومیت‌ها گفتن دارد، این برای دنیا منعکس شدن دارد». شاعران ایران‌زمین نیز البته نشان داده‌اند هیچگاه «پُز بی‌طرفی» را به «تعهد دینی و عقیدتی» ترجیح نداده‌اند و همواره در جدال همیشگی حق و باطل، از سر تکلیف وارد شده‌اند. نه چون روشنفکران ژست دیپلماتیک را در شعر پیش گرفته‌اند و نه در چاله افراط افتاده‌اند. شاعران جوان و البته نامی کشور در کمتر حادثه‌ای هست که میاندار نبوده باشند. آنها شعر را از مد نینداخته‌اند و هنوز از تاثیر آن سخن می‌گویند.
محمدمهدی سیار، شاعر ترانه‌های انقلابی که بیشتر او را با ترانه «مرگ بر آمریکا» می‌شناسند، در این باره معتقد است: بیان صریح هیچ منافاتی با ماندگاری شعر ندارد. بلکه اگر رخدادهای روز با یک دید عمیق شاعرانه نگریسته شوند و به شعر درآیند همان رخداد منجر به ماندگاری شعر می‌شود. همان‌طور که شعر هم می‌تواند منجر به ماندگاری آن اتفاق خاص شود. البته اینکه رهبری به شعر ظلم‌ستیزانه تاکید می‌کنند را باید جدا از شعربازی‌های فضای مجازی دانست که درباره هر اتفاقی ابیاتی سروده می‌شود که سریع از بین می‌رود. اگر دید شاعرانه و عمیقی پشت سر اشعار مناسبتی وجود نداشته باشد به سرعت آن شعر از بین خواهد رفت. اشعار ظلم‌ستیزانه و واکنش صریح شعرا باید شعر فاخر و ماندگار باشد.
علی‌محمد مودب، رئیس موسسه شهرستان ادب که فعالیت‌های فراوانی در حوزه جذب و تقویت شاعران جوان صورت داده، معتقد است: جریانی وجود دارد که به سمت شعر بی‌موضع حرکت می‌کند؛ شعری که کاری به حوادث نداشته و حرفی به کسی نمی‌زند. وقت آن رسیده بود به این جریان شعر جوابی داده شود. شاعر اصولا در نسبتش به زمانه‌اش تعریف می‌شود. درست است که این تنوع شعرها که چندان ارتباطی با زمانه‌شان نیز نداشته و سرگرم مهندسی الفاظ و مضامین هستند دارای جذابیت بوده و به تعبیری وجود این جریان شعری نیز خوب است ولی شعر پیشرو شعری است که با زمانه خود و انسان زمان خودش درگیر شده و حرف و موضعی برای آن داشته باشد. شعری که دارای موضع است ممکن است در طول مسیر خود از نظر فنی افت‌هایی داشته باشد ولی اگر عمر یک شاعر را بررسی کنیم متوجه می‌شویم شاعری که 30 یا 40 سال شعر گفته است، اگر نسبت جدی‌ای با حوادث و وقایع زمان خود داشته باشد، شاعر زمانه و پیشرو خواهد بود. مطالعه‌ای کوتاه از جریان رو به رشد شعر آیینی در کشور نشان می‌دهد از ویژگی‌های خاص ادبیات انقلاب محدود نشدن آن به پدیده انقلاب است. پویایی ادبیات و شعر انقلاب این است که در هر واقعه‌ای رسالت خویش را انجام دهد و به نوعی با واکنش‌های سریع که البته از فخر شعر نیز نمی‌کاهد، بتواند به‌عنوان روابط عمومی انقلاب اسلامی مردم و افکار عمومی را جذب کند. شعر انقلاب، شعری است متعهد، از مردم و برای مردم و برای بیان مسائل آنان. این ادبیات، تفننی و خالی از تعهد و تکلیف نیست. عمل به تعهد و تکلیف، نمودهای فراوانی در شعر فارسی داشته است.
این روزها مساله مدافعان حرم، یکی از جدی‌ترین وقایعی است که نمی‌تواند جامعه ادبی را درگیر خود نکند. شاعران نیز در این واقعه بسیار زودتر از دیگران دغذغه‌مندی خود را نشان داده‌اند، به طوری که می‌توان گفت اولین واکنش‌های رسمی به این مساله از سوی شاعران صورت گرفته است و ادبیات «مدافعان حرم» به واسطه همین سروده‌ها در میان عامه معرفی شده است تا آنجا که در تبلیغات و برنامه‌هایی که برای شهدای مدافع حرم برگزار می‌شود، این شعر شاعران است که سر دست گرفته می‌شود. مدتی قبل و به واسطه اتفاقات
«خان طومان» در سوریه، واکنش‌های احساسی فراوانی در فضای اجتماعی شکل گرفت. بعد از وقایع خان طومان، یکی از تازه‌ترین و زیباترین اشعار در موضوع مدافعان حرم سروده شد. حامد خاکی، از شاعران آیینی کشور، با توجه به همین موضوع شعر جدید خود را به این شهدای مدافع حرم تقدیم کرد:
تا بال و پر باشد کبوتر می‌فرستیم
حرف از گذشتن شد اگر، سر می‌فرستیم
رد می‌شوند از زیر قرآن پدرها
فرزند را با اذن مادر می‌فرستیم
این خاک، نوکرهای خوبی پرورش داد
از خاک سلمان‌ها، ابوذر می‌فرستیم
مازندران، قم، یزد، تهران، کهگیلویه
عشاق را از کل کشور می‌فرستیم
کشتار خان طومان تن ما را نلرزاند
مشتاق‌تر سرو و صنوبر می‌فرستیم
از آن طرف دارند پیکر می‌فرستند
از این طرف داریم لشکر می‌فرستیم
آن قدرها در بینمان فهمیده داریم
هرچه بخواهی نوجوان‌تر می‌فرستیم
در عشق زینب عقل را لازم نداریم
دیوانه‌ایم و باز نوکر می‌فرستیم
برگشتن با سر که شرط عاشقی نیست
سر می‌بُرند و باز با سر می‌فرستیم
من می‌روم تا کار صبرم را بسازند
از سنگ صحنش، سنگ قبرم را بسازند
شاید یکی از اولین سروده‌ها درباره این موضوع را احمد بابایی در محضر رهبر انقلاب خواند که با تحسین ایشان نیز مواجه شد. این شعر را بیشتر با مصرع «پایتان گر طرف کرب‌وبلا باز شود...» می‌شناسند. بخش‌هایی از آن را در زیر می‌خوانیم:
می‌زند قهقهه، «القارعه» بر خامی‌شان
خون دین می‌چکد از «دولت اسلامی»شان
بنویسید: تب ناخلفی‌ها ممنوع!
هدف آزاد شده، بی‌هدفی‌ها ممنوع!
در دل «عرش»، ورود سلفی‌ها ممنوع!
«عرش» یک روضه فاش است که داغ و گیراست
«عرش»... گفتیم که نام دگر سامرّاست
شرق، در فتنه اصحاب شمال افتاده‌ست
بر رخ غرب، از این حادثه خال افتاده‌ست
وا شده مشت و از این چفیه، عقال افتاده‌ست!
گویی از هرچه که زشتی‌ست، کفی هم کافی‌ست!
جهت خشم خدا، یک سلفی هم کافی‌ست!
تا «بهار عربی» روی علف باز کند
جبهه در شام و عراق از سه طرف باز کند
وای اگر دست کجی پا به «نجف» باز کند!
عاشق شیرخدا، وارث شمشیر خداست
سینه «سنی و شیعه» سپر شیر خداست
لخت خون جگر ماست به روی لبشان
کوره دوزخیان، گوشه‌نشین تبشان
لهجه‌ عبری و لحن عربی، مکتب‌شان
«نیل» را تا به «فرات»، آنچه که بود، آتش زد
شک مکن؟ ما همه را «مکر یهود» آتش زد
بی‌جگرها جگر حمزه به دندان گیرند
انتقام اُحُد و بدر ز طفلان گیرند
چه تغاثی ز لب قاری قرآن گیرند
بیشتر زان که از این قوم، بدی می‌جوشد
از زمین غیرت «حجربن عدی» می‌جوشد!
گره، انگار نه انگار به کار افتاده
سایه سرکش ما گردن دار افتاده
چشم بی‌غیرت اگر سمت «مزار» افتاده
صاعقه در نفس ابری خود کاشته‌ایم
به سر هر مژه‌ای یک قمه برداشته‌ایم
سنگ تکفیر به آئینه مذهب؟ هیهات!
ذوالفقار علی و رحم به مرحب؟ هیهات!
دست خولی طرف معجر زینب؟ هیهات!
ما نمک خورده عشقیم، به زینب سوگند
پاسبانان دمشقیم، به زینب سوگند
داس تکفیر، گل از ریشه بچیند؟ هرگز!
کفر بر سینه توحید نشیند؟ هرگز!
مرتضی همسر خود کشته ببیند؟ هرگز!
پایتان گر طرف «کرب‌وبلا» باز شود
آخرین جنگ جهانی حق آغاز شود
دفاع از حرم و تقویت روحیه مقاومت در میان مجاهدان دفاع از امنیت ملی نیز در میان واکنش‌های ادبی و توجه شاعران زبانزد است. تاکید بر دفاع از حرم، وجه مشترک و اصلی انگیزه حاضران در صحنه نبرد و مجاهدت در سوریه و عراق است. به نحوی که بازنمایی این حضور در ادبیات عامه و اشعار آیینی این‌طور تصویر می‌شود:
ما را ز خاندان کرم آفریده‌اند
یک موج از تلاطم یم آفریده‌اند
ما را فداییان پسرهای فاطمه
ما را شهید میر و علم آفریده‌اند
ما را به اعتبار عنایات فاطمه
 گریه‌کنان حضرت غم آفریده‌اند
دجال‌ها و حرمله‌ها را مهاجم و...
... ما را «مدافعان حرم» آفریده‌اند
یا در سروده‌ای دیگر:
با یاد دمشق غرق غم می‌باشم
در بین همین نوحه و دم می‌باشم
با پرچم سرخ یا اباعبدالله
سرباز «مدافع حرم» می‌باشم
و
رفتیم که شمع ظلمت شب باشیم
آغوش گشودیم که در تب باشیم
گفتید «مدافع حرم»، اما ما
رفتیم که در حصار زینب باشیم
روایت‌های زنانه و معصومانه‌ای هم درباره مدافعان حرم وجود دارد. در بخشی از سروده ریحانه ابوترابی اینطور می‌خوانیم:
باز گرم بگو بخند شدی
روی زانو کمی بلند شدی
با ظرافت گلایه مند شدی:
«مگر از نذرهات بی‌خبرم؟»
لرزه بر استکان من افتاد
سوز بر استخوان من افتاد
خنده‌ها از دهان من افتاد
آمد انگار خم شود کمرم
فکر کردم چرا تو را دارم
یادم آمد که نذرها دارم
برو مادر... برو هوادارم...
برو بین مدافعان حرم...
زهرا راجی هم شعری با مضمون نذر مدافعان حرم سروده و تقدیم خانواده آنان کرده است:
با شوق می‌گویم برایش: همسرم بود
محبوب من مجنون زینب(س)، سرورم بود
در سجده‌هایش از خدا پرواز می‌خواست
در جانمازش ردّ چشمان ترم بود
راضی شدم راهی شود...از من ببُرد
راضی شدم... با این که نیم دیگرم بود
محمدحسین جعفریان در سروده تقدیمی به شهدای مدافع حرم می‌آورد:
بیا سعدی از اینجا کن طوافی
بر این مردان سر بر تن اضافی
تو با یک قافیه در عشق ماندی
دمشق آنک پر است از این قوافی
و سروده‌های بسیاری که برای خود یک کتاب پر از معنی است. کتابی در تعهد و شرف شعر انقلاب.

گروه فرهنگ و هنر: هنگامی که درباره موضوعاتی مختلف، اطلاعاتی دقیق و علمی وجود نداشته باشد و زمانی که افرادی غیرمرتبط و غیرمطلع در عرصه فرهنگ و هنر براحتی در این حوزه فعالیت کرده و بدون وجود اطلاعات لازم و کافی قلم بزنند، نتایجی وارونه از اهمیت و اعتبار مفهوم و ارزش خبر و اطلاع‌رسانی رخ می‌دهد و جایگاه والای رسانه را دچار تزلزل می‌کند.  در چنین احوالی چه در موضع نقادانه قرار بگیری و چه در مقام دفاع برآیی، نتیجه اثرت هیچ ارزشی را به همراه ندارد و حتی در ضدیت با هدف اولیه قرار می‌گیرد. برای نمونه در این مبحث مهم می‌توان حکایت این روزهای برخی رسانه‌ها در حوزه فرهنگ و هنر را به میان آورد که بدون وجود کمترین اطلاع از جشنواره‌ای مانند کن چنان شیفته‌وار تیترها و عکس‌های صفحات خود را مزین به نقش و نگاری دلربا می‌کنند که برای آنها که در این زمینه راهی و نگاهی را طی کرده‌اند، چیزی جز تمسخر باقی نمی‌گذارد و افسوس بسیار از عملکرد این بی‌خردان بی‌هنر! البته درباره تاریخچه جشنواره فیلم کن و روند برگزاری و نقد سیاست‌های جاری آن می‌توان مطالب بسیاری را به نگارش درآورد اما برای ارائه اطلاعاتی اجمالی به اینگونه افراد و رسانه‌های تهی مانده از دانش باید عنوان داشت که برخلاف نظرگاه‌های بسیاری از اهالی رسانه‌ای و حتی هنرمندان و دست‌اندرکاران سینما نه‌تنها سینمای ایران در شصت‌ونهمین دوره جشنواره فیلم کن به 2 نخل طلا دست نیافته است، بلکه اصولا درجه و اعتبار جشنواره‌های مختلف خارجی براساس سیاست‌های جاری در آن به گونه‌ای دیگر از تصور ما است، چنانکه در جشنواره بین‌المللی فیلم کن (Le Festival International du Film de Cannes) نخل‌های طلا تنها به فیلم‌های بلند و کوتاه اختصاص یافته و دیگر جوایز تحت عناوین و درجات متفاوتی به برندگان اعطا می‌شود. از این رو در بخش اصلی جشنواره کن که امسال فیلم «فروشنده» ساخته اصغر فرهادی حضور داشت، نشان نخل که به بهترین بازیگران زن و مرد اختصاص یافته است به شهاب حسینی داده شد و اصغر فرهادی صاحب جایزه بهترین فیلمنامه شد و نخل طلای 24 عیار بهترین فیلم که مهم‌ترین بخش جشنواره است به کِن لوچ، فیلمساز مطرح انگلیسی که در آستانه 80 سالگی است برای فیلم «I, Daniel Blak» تعلق گرفت و نخل طلای بهترین فیلم کوتاه هم به خوانخو ژیمنیز برای فیلم «تایم کد» رسید. البته جشنواره کن که فراز و فرودهای بسیاری را در طول تاریخ چه به لحاظ سیاست‌گذاری و چه در شکل اجرایی به خود دیده است، جدا از 8 جایزه در بخش اصلی که شامل نخل طلای بهترین فیلم بلند و کوتاه و نشان نخل بهترین بازیگر مرد و بهترین بازیگر زن و جوایز بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی، جایزه هیات داوران و جایزه بزرگ هیات داوران است- که پیش از این درباره‌اش مفصل نوشته‌ایم- در بخش‌های دیگر مانند فیلم‌ اولی‌ها جایزه دوربین طلایی را هم اعطا می‌کند که در این دوره به فیلم فرانسوی «Devines» ساخته هودا بیامینا رسید. البته در این جشنواره که لقب مهم‌ترین فستیوال هنری جهان را داشته و هر ساله به بهانه برگزاری‌اش، گردشگران بسیاری را در کن شهری واقع در فرنچ ریویرا در جنوب فرانسه به خود می‌بیند، جوایز پرسش‌برانگیز دیگری به شکلی کم‌سر و صداتر از جوایز اصلی با برچسب‌های مشخص موضوعی هم داده می‌شود که نمایانگر دیدگاه‌های برگزارکنندگان آن است؛ جوایزی مانند «نخل سگ» و «نخل دگرباشی» که امسال فیلم «زندگی‌های ترز» ساخته سباستین لیفشیتس از فرانسه صاحب این عنوان دگرباشانه شد!
 

حمیدرضا پگاه، بازیگر سینما و تلویزیون:
یاد «مدافعان حرم»
 را زنده نگه‌ داریم
حمیدرضا پگاه، هنرپیشه تلویزیون و سینما گفت: خوشحالم که به خاطر زحمات، جانفشانی‌ها و حضور مدافعان‌حرم برای امنیت ما جشنواره مدافعان حرم برگزار می‌شود. به گزارش فارس، پیام حمیدرضا پگاه به جشنواره فیلم مدافعان حرم چنین است: «امیدوارم با برگزاری این جشنواره، از مدافعان حرم سپاسگزاری کنیم. باید به مدافعان حرمی که برای این مرز و بوم از جانشان می‌گذرند نگاه جدی‌تری شود. خوشحالم که به خاطر زحمات، جانفشانی‌ها و حضور آنها برای امنیت ما این جشنواره برگزار می‌شود. امیدوارم که بتوانیم با برگزاری جشنواره مدافعان حرم یاد آنها را زنده نگه داریم و اندکی از آنها سپاسگزاری کرده باشیم. در نهایت امیدوارم با عجله، برگزاری جشنواره را خراب نکنیم و به آن عمق بدهیم».

پیشنهادی برای دوری از فضای مجازی
رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران گفت: عمده فعالیت‌های فرهنگی شهرداری برای این است که جوانان را با فضاهای فرهنگی مشغول و از فضای مجازی دور کنیم. به گزارش فارس، محمود صلاحی، رئیس سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در مراسم اختتامیه نخستین نمایشگاه «فرهنگ و هنر تهران» گفت: هدف اصلی از برگزاری نمایشگاه فرهنگ و هنر این بود که مردم تاریخچه سازمان فرهنگی و هنری را در یک فضای شفاف و در قالب هنر ببینند. صلاحی اضافه کرد: سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران با تدبیر مقام معظم رهبری ایجاد شد که متشکل از هیأت امنای بسیار ارزشمند از دولت، روحانیت، نخبگان و شهرداری تهران است که ایجاد آن حرکت بسیار مثبتی بود و امیدواریم بتوانیم در این راه مثمرثمر باشیم. وی با بیان اینکه باید تلاش کنیم مردم شهر بویژه جوانان را به فعالیت‌های فرهنگی مشغول کنیم، گفت: عمده فعالیت‌های فرهنگی شهرداری برای این است که جوانان را با فضاهای فرهنگی مشغول و از فضای مجازی دور کنیم.

داوران نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم معرفی شدند
از سوی دبیر نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم، داوران این جشنواره معرفی شدند. به گزارش فارس، حمید یادروج، دبیر نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم طی احکامی جداگانه ابراهیم حاتمی‌کیا، علیرضا رضاداد، مسعود ده‌نمکی، مصطفی رزاق‌کریمی و محمد خزاعی را به عنوان داوران جشنواره معرفی کرد. نخستین دوره جشنواره فیلم مدافعان حرم به دبیری حمید یادروج در 2 بخش مستند و نماهنگ به همت خبرگزاری فارس و با همکاری موسسه فرهنگی- هنری کتیبه نوای فاطمی از هشتم تا دهم خردادماه سال جاری برگزار می‌شود.

تجدید چاپ کتاب مرحوم آقاسی در یازدهمین سالگرد عروج
یازدهمین سالگرد عروج مرحوم محمدرضا آقاسی با عنوان «دلداده‌ای دردآشنا» روز پنجشنبه 6 خردادماه برگزار می‌شود. به گزارش فارس، «دلداده‌ای دردآشنا» عنوان برنامه‌ای است که به مناسبت یازدهمین سالگرد عروج مرحوم محمدرضا آقاسی تدارک دیده شده است. براساس این گزارش، این مراسم روز پنجشنبه ششم خردادماه جاری در بهشت زهرا(س)، قطعه 25 و از ساعت 18 آغاز می‌شود. در این مراسم شاعرانی چون یوسفعلی میرشکاک و نادر بختیاری شعرخوانی می‌کنند و سعید قاسمی و جمعی از مسؤولان سپاه نیز حضور خواهند داشت. این مراسم از سوی دفتر گردآوری و تدوین آثار این شاعر مهیا شده است. همزمان با یازدهمین سال درگذشت مرحوم محمدرضا آقاسی، مجموعه اشعار این شاعر بزرگ تجدید چاپ شد. علی‌اصغر بهمن‌نیا، مدیر انتشارات «نارگل» با اعلام این خبر گفت: کتاب «بر مدار عشق» سروده شاعر اهل بیت مرحوم محمدرضا آقاسی پس از 4 سال توقف انتشار، دوباره منتشر می‌شود. وی افزود: چاپ چهارم این کتاب در مراسم سالگرد این شاعر آیینی رونمایی می‌شود. پیش از این 3 چاپ از این کتاب به صورت ناشر مولف منتشر شده بود که چاپ چهارم این کتاب در مراسم سالگرد مرحوم آقاسی  رونمایی خواهد شد.

تبریک تحلیلی افخمی
به خاطر موفقیت «فروشنده»
مجری برنامه هفت به اصغر فرهادی به خاطر فیلم فروشنده تبریک گفت.  به گزارش تسنیم، بهروز افخمی نوشت: «تبریک می‌گویم به آقایان اصغر فرهادی و شهاب حسینی به خاطر موفقیت و درخشش آخرین فیلمشان در جشنواره کن. شهاب حسینی نشان داد آنقدر خوب بازی می‌کند که حتی فرانسوی‌ها می‌فهمند؛ با اینکه زبان فارسی سرشان نمی‌شود و نحو و لحن و ظرافت‌های زیر و بم این زبان بسیار لطیف را دریافت نمی‌کنند.  اصغر فرهادی هم با دریافت این جایزه، شیرین کاشت و خودش را در بالاترین سطح فیلمسازی هنری دنیا تثبیت کرد. نکته‌ای که عوام نمی‌دانند و روشنفکران وانمود می‌کنند که نمی‌دانند این است که جشنواره کن غیر از آنکه به فیلم‌های خلاف اخلاق امتیاز مخصوص می‌دهد، نقاط ضعف دیگری هم دارد که به ژست و قمپز فرانسوی‌ها مربوط می‌شود.  جشنواره کن هیچ دوست ندارد فیلمسازی را که پیش‌تر به وسیله آمریکایی‌ها کشف شده و اسکار گرفته تایید کند و جایزه بدهد. فرانسوی‌ها از 60-50 سال قبل که جشنواره کن را به راه انداختند همیشه ادعا داشته‌اند اغلب فیلمسازان هنری دنیا را خودشان کشف و معرفی کرده‌اند حتی فیلمسازان هنری آمریکایی را از توی آمریکا پیدا کرده‌اند و با جشنواره کن برای اولین بار به دنیا شناسانده‌اند.  با این ژست و این قمپز خیلی برای کن زور داشت که فرهادی را بعد از اسکاری که از آمریکایی‌ها گرفته، تحویل بگیرند و در واقع نظر آمریکایی‌ها را تایید کنند. البته فشاری که روی جشنواره کن به خاطر نادیده گرفتن فیلم قبلی فرهادی، یعنی «گذشته» وجود داشت، اینقدر زیاد بود که نمی‌توانستند زیاد مقاومت کنند و مجبور شدند ژست و قمپز عاقل اندر سفیه خودشان را در مقابل آمریکایی‌ها فراموش کنند».

شجاع‌نوری از سینمای ایران رفت
پخش برنامه هفتگی «سینمای ایران» برخلاف ادعاهای ابتدایی چندان موثر واقع نشد و تکرار برنامه‌هایی که پیش از این از تلویزیون درباره سینما پخش می‌شد، باعث شد این برنامه سینمایی شبکه 4 به شکلی بی‌خاصیت روی آنتن برود.  به گزارش مهر، طی تغییر و تحولاتی که در این برنامه خواهد بود، قرار است علیرضا شجاع نوری، سردبیر و مجری برنامه «سینمای ایران» از آن جدا شود و او رسما از این برنامه خداحافظی کرد. علیرضا شجاع‌نوری در پاسخ به پرسشی درباره رویکردهای جدید این برنامه گفت: یکشنبه دوم خردادماه به مدیر محترم گروه ادب و هنر شبکه 4 اعلام کردم دیگر با این برنامه همکاری نخواهم داشت.

موضع نویسندگان علیه «ترامپ»
کمپینی متشکل از 450 نویسنده از جمله «استفن کینگ» و «لیدیا دیویس» برای اعتراض به کاندیدا شدن «دونالد ترامپ» در انتخابات آتی آمریکا نامه‌ای سرگشاده نوشتند. به گزارش ایسنا، 450 نویسنده که در میان آنها برندگان جوایز «پولیتزر» و حلقه منتقدان کتاب ملی آمریکا هم به چشم می‌خورد، «تعصب و بومی‌پرستی» دونالد ترامپ را محکوم کرده و به کاندیداتوری او برای ریاست‌جمهوری آمریکا اعتراض کردند.  «استفن کینگ»، «مایکل چابون»، «آنتونی مارا» و «جنیفر ایگان» از جمله افرادی هستند که پای این نامه را امضا کرده‌اند.  در بخشی از این نامه که در نشریه «لیتراری هاب» منتشر شده، آمده است: ما به خاطر وجدان‌مان به نامزدی «دونالد ترامپ» در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا اعتراض داریم زیرا اعتقاد داریم دانش،‌ تجربه، انعطاف‌پذیری و هوشیاری تاریخی از خصوصیات ضروری برای یک رهبر است، چون تاریخ دیکتاتوری، تاریخ سوءاستفاده، فاصله‌ها، عوامفریبی و دروغ است. همچنین جانی دپ، ستاره سینمای هالیوود در جدیدترین موضع‌گیری، معاون نخست‌وزیر این کشور را به باد تمسخر گرفت.  جانی دپ که در برنامه شبانه جیمی کیمل شرکت کرده بود گفت به نظر او بارنابی جویس، معاون نخست‌وزیر استرالیا به جای خون، آب گوجه‌فرنگی در رگ‌هایش دارد.

به دلیل پخش تیزرهای غیرمجاز ماهواره‌ای
تهیه‌کنندگان «۵۰ کیلو آلبالو» و «ابد و یک روز» دادگاهی شدند
براساس نقدها و یادداشت‌های اعتراضی که درباره پخش تیزرهای تلویزیونی رخ داده است، تهیه‌کنندگان فیلم‌های «50 کیلو آلبالو» و «ابد و یک روز» به دلیل پخش تیزر فیلم‌هایشان از شبکه ماهواره‌ای جم (GEM)  دوشنبه همین هفته در دادسرا حضور پیدا کردند و قرار شد این تهیه‌کنندگان برای پاسخگویی بیشتر درباره عمل انجام‌شده، یکشنبه هفته آینده به دادگاه بروند.  سعید ملکان و محمد شایسته تهیه‌کنندگانی هستند که باید هفته آینده برای پخش تیزر فیلم‌شان در شبکه‌های ماهواره‌ای در دادگاه حضور پیدا کنند.