سعید حاجی‌پور* : داستان جماعت ایرانی و آمریکا مفصل است. از 28 مرداد 32 شروع می‌شود تا همین دیروز و امروز و در آینده هم ادامه دارد. کتاب «داستان ما و ایرباس» هم حجم کمی ندارد. بعضاً تأخیرها و نقص‌های فنی، ما و ایرباس را به هم می‌رساند و نقل محافل و رسانه‌ها می‌شود. اما داستان و حکایت ما، ایرباس و آمریکا خیلی زیاد نیست و شاید بتوان گفت 2 مورد بیشتر نیست.
داستان اول: شخصیت‌های اصلی در داستان اول از این قرار است. 12 تیر سال 67، هواپیمای ایرباس A300، پرواز شماره 655 شرکت هواپیمایی ایران‌ایر، پرواز بندرعباس- دوبی، خلیج‌فارس، ناو «یو‌اس‌اس وینسنس»، فرمانده «ولیام راجرز»، شلیک 2 موشک، 290 سرنشین از جمله 66 کودک.
یکی از شخصیت‌های این داستان امیر دریادار سرنوشت، فرمانده عملیات جمع‌آوری اجساد قربانیان حادثه ایرباس در خلیج‌فارس است. وی در مصاحبه‌ای با خبرگزاری فارس درباره این عملیات می‌گوید: «جمع‌آوری اجساد و بقایای هواپیما با به‌کارگیری حدود 80 غواص و تمام امکانات منطقه یکم دریایی، حدود 52 روز طول کشید. 2 ناو تنب و لاوان، 2 فروند هواناو(هاورکرافت) و 4 فروند بالگرد هم در اختیار ما بود که به صورت شبانه‌روزی کار می‌کردیم. درجه حرارت سطح آب به هنگام انجام عملیات، بیش از 50 درجه بود که کار را خیلی سخت‌تر می‌کرد. اجساد را بهم می‌بستیم و در آخرین مرحله که بالگرد یا هواناو در صحنه حاضر می‌شد، آنها را داخل کیسه‌های ویژه قرار می‌دادیم تا خونابه در مسیر نریزد. اجساد اکثرا به دلیل ماندن در آب، باد کرده بودند. شلیک موشک دوم هم باعث شده بود تا پوست سر و بدن آنها کنده شود و مسافران از داخل هواپیما به بیرون پرتاب شده و در هوا متلاشی و به کف دریا ریخته شوند. گوشت بدن اکثر جسدها کنده شده بود و تعداد کمی مثلا کسانی که شلوار جین به پا داشتند، بقایایی از جسد در آنها دیده می‌شد. دل و روده‌ این اجساد بر روی آب شناور بود و ما مجبور بودیم گاهی
50-40 متر این بقایا را جمع‌آوری کنیم. اجساد در تابوت هم جا نمی‌گرفتند و ما به ناچار آنها را در برانکاردهای توری قرار داده و با هواناو و بالگرد به بندرعباس منتقل می‌کردیم.
در نهایت توانستیم جسد 187 نفر از 290 مسافر ایرباس را جمع‌آوری کنیم. پس از جمع‌آوری اجساد به سراغ بقایای هواپیما رفتیم و تمام آن را به همراه جعبه سیاه هواپیما جمع کردیم. جمع‌آوری اجساد، صحنه‌های تکان‌دهنده زیادی داشت به طوری که وقتی تصویربردار صدا‌و‌سیما از صحنه فیلمبرداری می‌کرد، دچار مشکل شد و نتوانست وضعیت را تحمل کند. دوربین را گذاشت و رفت».
داستان دوم: داستان جدید ما، ایرباس و آمریکا به همین چند ماه اخیر بازمی‌گردد. داستان از سفر رئیس‌جمهور محترم به فرانسه آغاز می‌شود. همان سفری که خورشید تابان برجام تشعشعات خود را نمایان می‌کند و قرارداد خرید 118 فروند هواپیمای ایرباس خبرساز می‌شود. خبری که جماعتی خوشحال می‌شوند چراکه این قرارداد را نتیجه نگرانی موسیو «اولاند» برای اشتغال جوانان ایرانی می‌دانند. حالا با چه منطق و دلیلی، رجوع شود به یادداشت «به نام جوان ایرانی، به کام جوان فرانسوی» انتشار‌یافته در همین روزنامه به تاریخ 21 بهمن 94. اما این داستان اینگونه به پایان نمی‌رسد و اساساً بدون حضور آمریکا قرار نیست به سرانجام برسد. داستان از این قرار است که مسترهای آمریکایی که بعد از نشست‌های بسیار در اطراف و اکناف کره‌ زمین توانستند برجام تابان را به سرانجام برسانند احساس می‌کنند در رقابت با برادرهای فرانسوی‌شان از قافله عقب مانده‌اند و خرید 118 فروند هواپیما از شرکت فرانسوی ایرباس ناسپاسی طرف ایرانی را نشان می‌دهد. حال که ایرانیان اینچنین در مقابل کدخدا ناسپاس هستند چاره‌ای نیست که قرارداد خرید ایرباس معلق شود تا بزرگ و کوچکی جهان مشخص شود. لذا اجرای این قرارداد منوط می‌شود به اجازه‌ وزارت خزانه‌داری آمریکا تا جماعت ایرانی هیچ‌گاه به فکرش خطور نکند که می‌تواند کدخدا را دور بزند.
حال چه باید کرد؟
با کمی تغییر و تحریف می‌توان گفت کدخدا گر ز حکمت ببندد دری، ز رحمت گشاید در دیگری. و آن در دیگر خرید هواپیما از شرکت آمریکایی بوئینگ است. ابتدا فکر می‌کردیم این جماعت آمریکایی واقعا باهوش و با ادب هستند و تلاش می‌کنند این رفتار خود را با سیاست‌ورزی و پنهانکاری مدیریت کنند اما گویا خبری از این حرف‌ها نیست چراکه اخیرا وزیر خارجه آمریکا در مصاحبه‌ای علنا می‌گوید: «بی‌معنی بود که واشنگتن مذاکره کند و کارگران فرانسوی ایرباس به جای کارگران آمریکایی بوئینگ از ثمره آن بهره‌مند شوند». و این یعنی نهایت صداقت طرف آمریکایی در مقابل ناسپاسی طرف ایرانی! نتیجه این داستان هم از این قرار است که تا زمانی که ایران اقدام به خرید هواپیما از بوئینگ آمریکایی نکند و این قرارداد به اجرا نرسد خبری از هواپیماهای ایرباس فرانسوی هم نیست و اساسا اشتغال جوان آمریکایی مقدم بر اشتغال جوان فرانسوی و هردوی آنها مقدم بر اشتغال جوان ایرانی است. چراکه در این وانفسای تعطیلی کارخانه‌ها، خریدهای میلیاردی هواپیما در نگاه مسؤولان- که از مسافران همیشگی آن در مأموریت‌ها هستند- بر اشتغال جوان ایرانی اولویت دارد.
*کارشناس ارشد اقتصاد

استان کرمانشاه در آستانه سفر رئیس‌جمهور در حالی با رشد چشمگیر نرخ بیکاری مواجه است که هم‌اکنون نیز در صدر جدول استان‌های بیکار کشور قرار دارد.  یکی از دغدغه‌های مهم مردم کرمانشاه و البته به اعتقاد بسیاری از کارشناسان دغدغه اصلی آنها، رشد بیکاری است. استان کرمانشاه اگرچه سال‌هاست که با مشکل بیکاری آشنا و همنشین است اما آنچه داده‌های آماری سازمان‌های رسمی کشور از جمله مرکز آمار ایران نشان می‌دهد این است که طی 3 سال گذشته این معضل با سرعتی افسارگسیخته روند صعودی داشته است. عدد و رقم‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد که درست در روزهای ابتدایی آغاز مدیریت جدید استان کرمانشاه در دولت یازدهم (اواخر تابستان ۹۲) نرخ بیکاری فصلی کرمانشاه چیزی حدود 5/10 درصد بوده و این استان پانزدهمین نرخ بیکاری کشور را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که طی 3 سال گذشته استان کرمانشاه همواره در رأس بیکاری کشور قرار داشته و آخرین آمار (پایان زمستان ۹۴) نیز نشان می‌دهد با نرخ بیکاری 1/23 درصد صدرنشین این جدول شوم است. بسیاری از تحلیلگران وضعیت کنونی استان کرمانشاه را حاصل ضعف مدیریت استان می‌دانند نه مشکلات ریشه‌دار بیکاری یا وضعیت اقتصادی کشور.  در همین راستا علیرضا جان‌پناه از اساتید اقتصاد دانشگاه‌های استان کرمانشاه به مهر گفت: رشد بیکاری در استان کرمانشاه به میزان بسیار اندکی به مشکلات ریشه‌دار در سال‌های گذشته بازمی‌گردد و عمده دلایل آن رها شدن مدیریت استان و تلاطم‌های 3 سال اخیر است.  جان‌پناه گفت: بهترین دلیل برای این استدلال رهایی استان‌های همنشین کرمانشاه در صدر جدول بیکاری سالیان گذشته از این معضل است. استان‌هایی مانند همدان و لرستان با شرایط مشابه اقتصادی و جغرافیایی و فرهنگی امروز خود را از رده‌های اول بیکاری جدا کرده‌اند و در شرایط بسیار بهتری نسبت به کرمانشاه به سر می‌برند. به گزارش مهر، استان کرمانشاه طی 3 سال گذشته شاهد تغییر مدیریت ارشد استان به خاطر آنچه ضعف مدیریت خوانده شد، بوده است اما آنچه روشن است بسیاری از شاخص‌های رشد و توسعه در استان کرمانشاه از جمله نرخ اشتغال طی دوران مدیریت جدید استان (استانداری اسدالله رازانی) نیز به افت خود ادامه داده است. خروج از این شرایط با نزدیک شدن به سفر رئیس‌جمهور به استان کرمانشاه تبدیل به یک مطالبه جدی شده است به‌گونه‌ای که در جلسات هماهنگی سفر روحانی معمولاً به‌عنوان مطالبه نخست مطرح می‌شود.  استاندار کرمانشاه در یکی از جلسات آمادگی برای سفر رئیس‌جمهور کم شدن فاصله نرخ بیکاری استان با متوسط کشوری را یکی از اولویت‌های پیگیری در سفر رئیس‌جمهور به کرمانشاه عنوان کرد.  اسدالله رازانی گفت: کرمانشاه ۱۴۰ هزار نفر بیکار دارد که سالانه ۷ هزار نفر هم به این آمار اضافه می‌شود.  وی افزود: برای رسیدن به متوسط کشوری که عددی حدود ۷۰ تا ۷۵ هزار نفر بیکار در استان است باید طی ۵ سال بتوانیم ۷۵ هزار شغل ایجاد کنیم و البته برنامه‌ریزی برای زمانی کمتر از ۵ سال هم چندان واقع‌بینانه نیست. وی همچنین قرار گرفتن ۲۴ طرح و پروژه کلیدی در اولویت رسیدگی برای سفر رئیس‌جمهور که هیچ یک از آنها جدید نیستند را نیز از برنامه‌های اصلی دولت در سفر به کرمانشاه عنوان کرد. نماینده مردم کرمانشاه در مجلس در این رابطه به مهر گفت: شعار اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل باید محور کار همه مسؤولان باشد و رفع معضل بیکاری بویژه در کرمانشاه نیازمند همت مسؤولان و عمل به وظایف خود در چارچوب امر مهم اقتصاد مقاومتی است.  عبدالرضا مصری با اشاره به معضل بیکاری جوانان کرمانشاهی گفت: در استان ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های عظیمی وجود دارد اما متأسفانه شاهد وضعیتی نامناسب در بخش اشتغال و توسعه استان هستیم.  وی بر ضرورت توجه جدی دولت به رفع مشکل بیکاری در کرمانشاه تأکید کرد و افزود: استان کرمانشاه در تخصیص بودجه‌های مؤثر عمرانی وضعیت مناسبی نداشته است.  مصری با اشاره به وجود پروژه‌های ناتمام بسیار در استان کرمانشاه، بر اصلاح نظام بانکی و حمایت از تولید داخل تأکید کرد و گفت: اصلاح نظام مالیاتی، کنترل قاچاق و توجه به امر مهم اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل در این باره باید مورد توجه مسؤولان قرار گیرد.  این نماینده مجلس با اشاره به آمار بالای بیکاری در کرمانشاه خواستار توجه جدی دولت به کرمانشاه شد و گفت: بیکاری از مهم‌ترین مشکلات این مردم است و باید به این مشکل رسیدگی شود.  به گزارش مهر، داشتن موقعیت استراتژیک و همسایگی با کشورهای خواهان تجارت با دولت جمهوری اسلامی ایران نظیر عراق، وجود ۲ مرز رسمی در کنار ۵ بازارچه، منابع طبیعی ارزشمند، ظرفیت‌های عظیم در بخش‌های کشاورزی و گردشگری و... از پتانسیل‌هایی است که استفاده مطلوب از آنها می‌تواند جبران عقب‌ماندگی‌های کرمانشاه را به دنبال داشته باشد. همچنین فراهم کردن زمینه برای جذب سرمایه‌گذاری و ورود سرمایه‌گذاران موضوع مهم دیگری است که در راه توسعه استان باید به آن توجه ویژه‌ای شود. به گفته استاندار کرمانشاه، سفر هیات دولت به این استان احتمالاً یک هفته پس از ماه مبارک رمضان صورت خواهد گرفت.

دکتر محمدرضا مهدیاراسماعیلی: تقریبا سال گذشته در همین روزها بود که جان کری در مصاحبه تلویزیونی زنده خود در ایالات متحده اعلام کرد: «ما به این نتیجه رسیده بودیم که سازمان تحریم‌هایی که برای ایران طراحی کرده بودیم به سوی بی‌اثر شدن گراییده، از این رو ناچاریم ضمن پیمودن راه‌های مذاکره، سازوکار عمیق‌تری را برای کنترل ایران طراحی کنیم».
آن روز که مقامات آمریکایی مکرر بیان می‌کردند ما سازوکاری را در نظر گرفته‌ایم که ایران به‌رغم انجام تعهدات خود، همچنان در تحریم‌های پنهان آمریکا باقی بماند، عده‌ای در داخل خوشبینانه اصرار داشتند بپذیریم آن سخنان مقامات آمریکایی تنها برای مصرف داخلی است.
منظور از طراحی سازوکار تحریم پنهان ایران، همان تحریم‌هایی است که دقیقاً معیشت توده مردم را هدف گرفته بود تا موجب نارضایتی عمومی مردم در داخل کشور شود. اکنون پس از پیمودن یک‌سال از عمر برجام و عدم گشایش تراکنش‌های مالی ایران در سطح بین‌الملل، گروه کاری اقدام مالی موسوم به FATF برای ایران نسخه‌ای را پیچیده است که ظاهرش به بیان ساده این است:
«نظام داد و ستد بانکی دنیا، نسبت به راه دادن شما- ایران- به جمع خود یک نگرانی کوچک دارد و آن این است که می‌ترسد پس از باز کردن امکان تراکنش‌های بین‌المللی ذیل برجام، شما- ایرانی‌ها- از این امکان سوءاستفاده و تروریسم منطقه‌ای را با تزریق دلارهای‌تان تقویت کنید و بر آشوب منطقه بیفزایید. اگر امکان این باشد که ما به مدت 12 ماه آزمایشی تمام فعالیت‌های بانکی شما را دانه دانه چک کنیم که ببینیم پول‌ها از کجا به کجا می‌رود و مطمئن شویم که شما به وسیله پولشویی، پول‌های‌تان را به حساب‌های تروریسم منطقه نمی‌رسانید، اجازه می‌دهیم از ظرفیت‌های بین‌المللی بانکی که اکنون بر شما بسته است استفاده کنید»!
براساس آنچه تاکنون آشکار شده است، معتقدم مساله ممانعت از حمایت تروریسم در منطقه، موضوع گمراه‌کننده‌ای است که اکنون تحت عنوان یک پوشش آبرومند طراحی شده تا موجب انحراف از شناسایی برنامه FATF در قبال ایران شود.
واقعیت این است که مطالعه بی‌پرده یک‌ساله تراکنش‌های بانکی ایران به معنای «تحویل دادن اتاق اطلاعات عملیات اقتصاد ایران» به کسانی است که اقلا بیش از 3 دهه سابقه تحریم ما را داشته‌اند. این کار موجب خواهد شد با توجه به کنترلی که نسبت به جریان‌های مالی و تجاری در ایران رخ می‌دهد، تمام نقاط حساس و استراتژیک نقل و انتقالات بانکی کشور مشخص و در مرحله بعدی اعمال تحریم علیه ایران، با کمترین هزینه از سوی آمریکا، بزرگ‌ترین ضربه به اقتصاد کشور تحمیل شود. پذیرفتن FATF مانند این است که از اقتصاد ایران بخواهند در یک استادیوم که وسط آن یک دوش تعبیه شده است، حمام کند!
 به مثال زیر به دقت توجه کنید: شرکت ایران‌خودرو به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت صنعتی ایران و اشتغالزا‌ترین شرکت کشور با حدود 55 هزار پرسنل مستقیم و 100 هزار شغل وابسته- از بنگاه‌های قطعه‌سازی گرفته تا حلقه‌های پایین‌تر زنجیره ارزش افزوده- در قالب چندین هزار حساب بانکی مربوط به خود یا شرکت‌های وابسته یا بنگاه‌های همکار با آن در اقتصاد کشور مشغول فعالیت است. اکنون تصور کنید کسانی که بیش از 3 دهه اقتصاد این کشور را تحریم کرده‌اند و همین 5 سال پیش بر اثر تحریم‌ها، بازار خودروی کشور را آنطور که همه به یاد داریم به آشوب کشیدند، پشت مانیتور تشریح عریان فعالیت‌های بانکی این شرکت‌ها بنشینند و نظاره کنند مثلاً از بین این چند هزار حساب بانکی که بسیاری از آنها حساب ارزی است، فلان حساب شرکت ساپکو- شرکت طراحی مهندسی و تامین قطعات ایران خودرو- احتمالا مهم‌ترین بازیگر گردش کار این شرکت صنعتی است و مسدود شدن آن اجمالا در معیشت یک‌میلیون نفر- با کم و زیادش- خانواده این 155 هزار شاغل گره می‌اندازد!  
سوال حیاتی این مقاله این است؛ آیا ما در اقتصاد کشورمان سازوکار مقابله با چنین پاتک‌های سنگینی را در زمان تحریم مجدد یا همان جنگ اقتصادی داریم؟! اگر پاسخ این باشد که بله داریم، بسیار خب! از این ساز و کار همین امروز استفاده کنید و بدون افتادن در چاه FATF سوئیفت را در کشور راه بیندازید! از همین سازوکار استفاده کنید و تحریم‌ها را دور بزنید! اگر هم پاسخ منفی باشد که وای بر ما که ابزاری به دشمن داده‌ایم که با اطلاعات آن تنها با بستن مثلا یک حساب می‌تواند یکباره یک‌میلیون نفر از ملت را در معیشت مستاصل کند!  قبلا هم نوشته‌ام رفتارهایی از قبیل تفاهم با FATF  مانند این می‌ماند که رمز عابر‌بانک‌مان را بدهیم بیگانگان برای‌مان انتخاب کنند. این یعنی هر تحرک اقتصادی ما بسادگی توسط اجنبی‌ها شناسایی می‌شود و در صورت نامطلوب بودن از نظر آنها، مسدود می‌شود. جنگ است دیگر! مگر در جنگ رمز عملیات را به دشمن می‌دهیم؟ ما ادعا نداریم اقتصادمان کاملاً مرتب است و مانند ساعت کار می‌کند اما سوال این است: کدامیک از کشورهایی که اقتصادشان مرتب شده است، اجازه چنین دسترسی‌هایی را به دیگران می‌دهند؟ با همه اینها، باز هم این همه آنچه هست نیست! نگرانی بزرگ‌تری نیز وجود دارد که این بار ریشه در تحریم و جنگ اقتصادی ندارد. «هاجون چانگ» اقتصاددان بسیار موفق دهه اخیر، در وصف آمریکا جمله‌ای دارد. او می‌گوید آمریکا همیشه نسبت به کشورهای درحال توسعه– از دوست گرفته تا دشمن- شعارش این است: «کاری را بکن که من می‌گویم، نه آن کاری که من خودم انجام دادم!» او در کتاب خود با بیان اینکه «سرمایه، ملیت دارد» نشان می‌دهد روند افزایش فراملی‌سازی نظارت بر شرکت‌های هر کشور 2 حالت داشته است؛ یا این نظارت فراملی جنبه نمایشی داشته که این حالت به قول خودش فقط ساخته شده برای «اغوا کردن کشورهای در حال توسعه» یا واقعاً رخ داده است که در این صورت هیچ هدفی جز زمینگیر کردن و قتل صنعت نظارت‌شونده نداشته است! این ادعا البته با مثال‌های متعددی تایید می‌شود. سال 1998 که شرکت خودروسازی دایملر- بنز توانست سر از کار شرکت خودروسازی کرایسلر درآورد، دیری نپایید که کرایسلر مجبور شد خود را با او ادغام کند. با این حال کار به اینجا هم ختم نشد و دایملر- بنز که طی 9 سال توانسته بود کرایسلر را به کلی از مسیر خود خارج کند، سال 2007 این شرکت را به صندوق سرمایه‌گذاری سربرس فروخت- و البته از نظر من انداخت!- و کرایسلر سال 2009 رسماً ورشکست شد! امروز من در شرایطی سخن از این جنگ نرم اقتصادی می‌کنم که ملت ما بارها بر اثر سیاست‌های ایران‌ستیز آمریکا طعم تلخ محدود شدن معیشت‌شان را حس کرده‌اند. این همان چیزی است که اوباما در پیام نوروزی‌اش به ملت ایران با لبخند به آن اعتراف کرد. اکنون آمریکا به گواهی پیشین خود در جست‌وجوی ابزاری برای تعمیق و بهینه کردن تحریم‌هاست و تفاهم FATF به عقیده من برابر است با واگذار کردن اختیار معیشت ملت به کسانی که رسماً داعیه تحریم ایران را دارند.
 

استعلام فنی اشتباه مخابرات موجب قطع فیبر نوری شده است
معاون عمرانی شهرداری بندرعباس با اشاره به علت قطع فیبر نوری که موجب قطع بخشی از شبکه تلفن همراه در بندرعباس شده است، تأکید کرد: استعلام فنی اشتباه شرکت مخابرات علت اصلی این اتفاق بوده است. عبدالرضا بهادر درباره اعلام شرکت مخابرات استان مبنی قطع خطوط فیبر نوری تلفن همراه در حفاری شهرداری بندرعباس توضیح داد: هرچند ظاهراً علت عنوان‌شده صحیح است اما روابط عمومی شرکت مخابرات استان علت اصلی این اتفاق را که به خود کارشناسان این شرکت بازمی‌گردد بیان نکرده است. وی با اشاره به انجام حفاری شهرداری بندرعباس برای اجرای یک پروژه شهری در بلوار افروز شهابی‌پور افزود: شهرداری بندرعباس طبق روال همیشگی از دستگاه‌های زیرساختی مانند مخابرات، گاز، آب و برق استعلام لازم جهت حفاری‌ها را می‌گیرد که برای اجرای این پروژه‌ نیز این اقدام صورت گرفته است. وی ادامه داد: طبق اعلام کارشناسان مجموعه مخابرات استان، در محل حفاری شهرداری بندرعباس، خطوط فیبر نوری باید در عمق 7 متری زمین قرار می‌داشت اما ما در عمق 5/1 متری با آن مواجه شدیم.


ایران‌خودرو در ارزیابی‌های شرکت رنو موفق شد
گروه صنعتی ایران‌خودرو برای سومین بار متوالی موفق به کسب مقام تولیدکننده برتر رنو در منطقه آفریقا،‌ خاورمیانه و هند شد.  در آخرین ارزیابی صورت گرفته، محصولات رنو تولیدی در شرکت ایران‌خودرو (تندر) در مرز طلایی کیفیت شرکت رنو قرار گرفته و عنوان کیفیت برتر محصولات تندر در خاورمیانه، آفریقا و هند را کسب کرد. بر مبنای این گزارش، تولیدکنندگان محصولات رنو در منطقه خاورمیانه، هند و آفریقا براساس تقویم اجرایی شرکت رنو همواره به صورت تصادفی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند که در آدیت موسوم به 00611 شاخص‌های کیفیت در هفته گذشته، گروه صنعتی ایران‌خودرو برای سومین بار پیاپی موفق به کسب عنوان تولیدکننده برتر شد.ایران‌خودرو با بهبود مستمر در همه حوزه‌های مرتبط با تولید محصولات رنو موفق به کسب این عنوان شده است.