دانلود تمام صفحات این نسخه
|
|
|
راهکاری برای قانون بقای شغل
درآمدی بر مکتب «حاجی جانیسم»
مالک شیخی*: بچه‌تر از حالا که بودیم، در دوران دانشگاه، دوستی داشتم به نام «محمدمتین باستانی». شخصیتش همان قدر ثبات داشت که ترکیب «محمد» با «متین». بنا به درخواست خودش، در کلاس‌های معارف او را «محمد» و در کلاس‌های جامعه‌شناسی با قسمت دوم نامش، یعنی «متین» صدا می‌زدیم. شرح ظاهر و پوشش این آدم نیز مانند نامش در محیط‌های مختلف متغیر بود. مواردی که مستلزم گذشت زمان بود را هم با حفظ هر دو جنبه رعایت می‌کرد، مثلاً مدل ریش جالبی داشت، یک ته‌ریش ملایم که ریش قسمت‌های چانه کمی بلند‌تر بود. به نوعی «ریش پروفسوری» همراه با «ته‌ریش». بقول خودش یک ادغام ابداعی از مدرنیته و سنت! باستانی در مواجهه با همه کسانی که به نحوی از انحا موقعیتی بالاتر از او داشتند، آنها را با تکیه کلام و پیشوند «حاجی‌جان» خطاب می‌کرد؛ از رئیس حراست دانشگاه گرفته تا مسؤول انجمن اسلامی. با خضوعی که مخصوص خودش بود، گردنی همیشه کج و سری پایین. به گفته خودش، او این همه را از پدرش که جزو رجال بانفوذ شهر بود به ارث می‌برد. ارسال به دوستان
دموکراسی در خدمت استبداد!
سیده‌لیلا موسوی: سازمان سیا همواره ارزیابی بسیار مثبتی از عملکرد سیاسی «فرح دیبا» در هیات حاکمه ایران، به کاخ سفید گزارش می‌داد، به نوعی که او را به‌عنوان جانشینی مطلوب برای روزی که محمدرضاشاه نباشد، در نظر گرفته بود. این نکته نشان از مهارت فرح در بازی سیاسی در درون حکومت استبدادی شاه داشت. فرح پهلوی از هنگام ورود به دربار با انجام فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مردم‌گرایانه تلاش کرد چهره‌ای متفاوت از دیگر افراد بانفوذ دوران پهلوی دوم از خود نشان دهد اما این سیاست‌ها تا چه حد واقعی بود و آیا توانست در عمل تاثیری بر سرشت استبدادی رژیم پهلوی بگذارد؟ ارسال به دوستان
رونمایی از فیلم یک عمر انصراف
مصطفی پارسا: نشست خبری فیلم «یک عمر انصراف» ساخته محمد شکلاتی و با نقش‌آفرینی محمدرضا عارف در پردیس سینمایی امید برگزار شد. این فیلم که با سرمایه‌گذاری کمپانی برادران کارگزار تولید شده، از امیدهای امسال سینمای ایران برای کسب جوایز در فستیوال‌های جهانی است. در ابتدای این نشست، محمدرضا عارف که بازی‌اش در این فیلم تحسین منتقدان را به دنبال داشته، گفت: «فیلم یک عمر انصراف، فضایی رئال دارد و بر پایه داستانی واقعی ساخته شده. در واقع من از کودکی با خود عهد بسته بودم که انصراف را سرلوحه زندگی‌ام قرار دهم و در هر عرصه‌ای که ممکن باشد انصراف دهم. البته ممکن است در میان افکار عمومی انصراف‌های بنده صرفا از سال 92 به بعد دیده شده باشد که چنین نگاهی محصول تخریب‌های صورت‌گرفته توسط اردوگاه رقیب است. من از سال‌ها قبل پدیده انصراف را دنبال می‌کردم و شاهد مثال آن هم انصرافم از کاندیداتوری در انتخابات مجلس هشتم در سال 86 و ریاست جمهوری دهم در سال 88 است. اتفاقا به خاطر همین تجربه موفق بود که آقای شکلاتی در سال 92 ایده ساخت فیلم یک عمر انصراف را به من داد و بنده نیز با توجه به علاقه ذاتی و تجربه کاری‌ام، این پیشنهاد را پذیرفتم. بعد از سال 92 هم تا به امروز، در هر عرصه‌ای که توانسته‌ام انصراف دادم و اگر در موارد معدودی انصراف ندادم، به این خاطر بوده که منفعت و نظر دوستان را بر منفعت و نظر خودم مقدم دانستم؛ اگرنه همه می‌دانند که اگر من در یک تصمیمی با 2 گزینه مواجه شوم که یکی از آن 2 گزینه، انصراف باشد؛ من بدون تردید انصراف را انتخاب می‌کنم. در انتخابات هیأت رئیسه مجلس هم دوستان لطف کردند و با در نظر گرفتن تمایلات قلبی من، در نهایت نتیجه‌ای را رقم زدند که بی‌شباهت به انصراف نبود؛ فلذا جا دارد همین جا از آنان بابت این لطف‌شان تشکر کنم. و اما در انتخابات هیأت رئیسه کمیسیون آموزش هم که اخیرا از آن انصراف دادم، باید بگویم بنده از ابتدا به دنبال انصراف بودم که الحمدلله این بار نیز با عنایت مجدد یاران امیدی‌مان، توانستم انصراف بدهم. لکن متأسفانه اخیرا دوستان کم‌لطفی کرده و بنده را برای ریاست مجمع نمایندگان استان تهران در مجلس انتخاب کردند که به نظرم بی‌انصافی بود؛ البته بالاخره آنها هم برای این رأی‌شان توجیهاتی داشتند و لابد تحلیل‌شان این بوده که برخلاف موارد متعدد قبلی که به انصراف من می‌انجامید، این پست اساسا سمت مهمی نیست، بنابراین اجباراً بنده را انتخاب کردند و نگذاشتند انصراف دهم. در پایان دوست دارم از این فرصت استفاده کنم و از آقای شکلاتی به خاطر اعتمادشان به بنده تشکر کنم، ایشان بودند که زودتر از همه، توانایی‌های من در زمینه انصراف را کشف کردند و همواره بر انصراف بنده و دورکردن من از سمت‌های مهم، نقشی کلیدی داشتند. من خودم را مدیون اعتماد ایشان می‌دانم [بغض آقای عارف]. درباره این فیلم هم باید بگویم خوشحالم که از این تریبون اعلام کنم با توجه به تصمیم آقای شکلاتی و کمپانی برادران کارگزار، قرار است قسمت‌های بعدی یک عمر انصراف را با عنوان «روزهای پسا انصراف» بسازیم». در ادامه، کارگردان فیلم که به دلایل مشخصی نتوانسته بود در این نشست حضور یابد، با ارسال پیامی تصویری بیان کرد: «اساسا برخلاف تصور بازیگر عزیزمان آقای عارف، این فیلم با هدف به تصویر‌کشیدن پدیده انصراف ساخته نشده و فیلم پیام‌هایی در چند لایه دارد. در واقع انصراف برای ما یک نماد از تحمیل اراده جامعه مدنی به بازیگران بدلی است. لذا ما برای ساخت این فیلم، 2 فهرست از بازیگران سیاهی‌لشکر انتخاب کردیم تا با نقش‌آفرینی همزمان تمام افراد هر دو فهرست، بتوانیم لایه‌های عمیق‌تر فیلم را از چشم مخاطبان پنهان سازیم که خوشبختانه این اقدام‌مان مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت. آقای عارف هم هنرمندانه و مو به مو، نکات هنری و دستورات عوامل فیلم را اجرا کردند و فکر می‌کنم مهم‌ترین عامل موفقیت فیلم، همین اعتماد ایشان به کارگردان و بزرگان عرصه بازیگردانی بوده است». ارسال به دوستان
|
با سلام
احسنت. یاد پستی قدیمی در وبلاگ خودم افتادم که به موضوع اختاپوس های سیاسی پرداخته بودم. مطلب من و شما به نوعی مثل هم هستند.
http://ghadir110.samenblog.com/%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D8%A7%D9%BE%D9%88%D8%B3-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C.html
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
