استقرار صنایع بزرگ انرژی از جمله نفت، گاز و پتروشیمی و نیروگاه اتمی در استان بوشهر، بیکاری در استان را از بین نبرده و نیاز است از راهکار‌های دیگری برای رفع این مشکل استفاده شود. استان بوشهر پایتخت انرژی کشور شناخته می‌شود؛ تولید بیش از ۷۰ درصد گاز کشور و استقرار صنایع و تاسیسات عظیم تولید و فرآورش گاز در شهرستان‌های جنوبی استان بوشهر یکی از ظرفیت‌های استان در حوزه انرژی است. بیش از ۹۵ درصد نفت خام کشور از طریق استان بوشهر منتقل می‌شود؛ خطوط انتقال، نفت را از گناوه به خارگ منتقل کرده و از طریق اسکله‌های این جزیره، نفت ایران برای مشتریان در نقاط مختلف جهان صادر می‌شود. وجود صنایع عظیم پتروشیمی و بزرگ‌ترین پالایشگاه‌های گازی کشور در استان بوشهر از ظرفیت‌های دیگر این استان در حوزه انرژی است؛ این صنایع همچنان در حال رشد و گسترش است. نیروگاه اتمی بوشهر نیز نماد دیگری از انرژی، چه در استان بوشهر و چه در سطح کشور است و ساخت 2 رآکتور جدید اتمی نیز در بوشهر کلنگ‌زنی شده است که به گفته مسؤولان، بزودی عملیات اجرایی آن آغاز می‌شود. وجود این دست از صنایع انرژی در استان بوشهر این انتظار را ایجاد می‌کند که با حدود ۱۰۰ هزار اشتغال ایجاد شده، استان یک میلیون نفری بوشهر مشکلی از نظر اشتغال نداشته و بیکاری در این استان بی‌معنی باشد. اما در واقعیت با این فضا فاصله زیادی داریم و هر چند استان بوشهر از نظر رده‌بندی میزان بیکاری در کشور در رتبه‌های خوبی قرار دارد ولی فاصله چندانی با دیگر استان‌ها که از این ظرفیت‌ها بی‌بهره هستند نیز ندارد. واقعیت این است که صنایع انرژی استان بوشهر به جای اینکه مشکل اشتغال جوانان استان بوشهر را حل کنند، محلی برای اشتغال افرادی از خارج استان بوده است و شاهد حضور انبوه کارکنان پروازی در این صنایع هستیم. این موضوع بخوبی نشان می‌دهد که برون‌رفت از مشکلات ناشی از بیکاری در استان بوشهر نیازمند اتخاذ تدابیری اساسی‌تر و حرکت در مسیری جز حوزه صنایع انرژی است. علاوه بر صنعت، کشاورزی نیز یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های اشتغال در استان بوشهر محسوب می‌شود ولی کمبود منابع آبی و مشکلات کشاورزان باعث شده شاهد کاهش رغبت برای ورود جوانان به این عرصه باشیم. صید و صیادی و تجارت و بازرگانی از دیگر مشاغل مرتبط با دریا در استان بوشهر هستند که این مشاغل نیز در سال‌های اخیر با مشکلات متعددی روبه‌رو شده‌اند و بعید نیست در سال‌های آینده برخی افراد شاغل در این بخش نیز از این مشاغل کنار بروند. در مقابل همه این ظرفیت‌ها، گردشگری به عنوان یک صنعت نوظهور در استان بوشهر شناخته می‌شود و در سال‌های اخیر بیش از پیش مورد توجه بوده است. استان بوشهر دارای ظرفیت‌های کم‌نظیری در حوزه گردشگری است که در صورت توجه مسؤولان، ایجاد زیرساخت‌های مناسب، حمایت از بخش خصوصی و تسهیل مسیر سرمایه‌گذاری می‌تواند نقشی اساسی در توسعه استان، ایجاد اشتغال و کسب درآمد داشته باشد. در همین ارتباط معاون گردشگری اداره ‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر در گفت‌وگو با مهر اظهار داشت: استان بوشهر ظرفیت‌های ممتازی در حوزه گردشگری دارد و تلاش داریم زمینه مناسبی برای حضور گردشگران در این استان فراهم شود. ناصر امیرزاده اضافه کرد: برنامه و اولویت ما برای توسعه گردشگری در استان بوشهر، استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی است و حمایت مناسبی را از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی خواهیم داشت. وی بیان کرد: ساخت هتل‌های مجهز و به‌روز، رستوران، اقامتگاه‌های گردشگری، مراکز تفریحی، سفره‌خانه‌ها، کمپ‌های بوم‌گردی، بازی‌های ساحلی و دریایی و... از جمله فرصت‌های سرمایه‌گذاری بخش گردشگری استان بوشهر است. معاون گردشگری اداره‌ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان بوشهر از سواحل و دریای بوشهر به عنوان یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های گردشگری در سطح استان نام برد و افزود: توسعه گردشگری دریایی و ساحلی را به صورت ویژه در دستور کار داریم.
 گردشگری فرصت مغفول‌مانده سرمایه‌گذاری
استان بوشهر دارای بیش از ۹۰۰ کیلومتر نوار ساحلی است. داشتن این میزان ساحل در سطح ایران بی‌نظیر است؛ سواحلی ماسه‌ای و بسیار زیبا که دارای جذابیت‌های بسیار زیادی برای گردشگری است ولی هنوز زیرساخت‌های گردشگری در این سواحل شکل نگرفته است. استان بوشهر هر چند در برخی فصول سال هوای گرم و شرجی دارد ولی حدود 8 ماه از سال دارای آب‌وهوایی مناسب برای گردشگری است و می‌تواند جاذبه مناسبی برای گردشگران داخلی و خارجی باشد. ایجاد و راه‌اندازی بازی‌های دریایی می‌تواند جذابیت بالایی هم برای گردشگران و هم برای سرمایه‌گذاران این بخش داشته باشد؛ برخورداری از سواحل بسیار زیبا و طولانی محل مناسبی برای ساخت  پارک‌های آبی و دریایی بزرگ و همچنین ورزش‌های آبی است.
 

حمایت از سرمایه‌گذاران بخش گردشگری در استان بوشهر
استاندار بوشهر با اشاره به حمایت از سرمایه‌گذاران بخش گردشگری اظهار داشت: توسعه گردشگری را به عنوان یک اولویت اساسی در استان بوشهر در دستور کار داریم و در این راستا تاکنون طرح‌های مختلفی اجرا شده است. مصطفی سالاری از ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در حوزه گردشگری استان خبر داد و اضافه کرد: تسهیل در مسیر حضور سرمایه‌گذاران در استان بوشهر در دستور کار است. وی با اشاره به ایجاد و توسعه دهکده‌های گردشگری در نقاط مختلف استان بوشهر، گفت: استان بوشهر می‌تواند به قطب گردشگری جنوب کشور تبدیل شود. استاندار بوشهر تصریح کرد: استان بوشهر حدود ۸ ماه از سال دارای آب‌وهوایی مناسب برای گردشگری است و این در حالی است که بسیاری از استان‌های کشور فصل سردی را که برای گردشگری مناسب نیست پشت سر می‌گذارند. وی تاکید کرد: گردشگری از مهم‌ترین ظرفیت‌ها برای توسعه کارآفرینی و ایجاد اشتغال و کسب درآمدهای پایدار در استان بوشهر است که مستلزم حمایت مناسب از سوی کارآفرینان و سرمایه‌گذاران این بخش است. در حالی که اشتغال در صنایع انرژی استان بوشهر اشباع شده است و هنوز افراد بیکار بسیار زیادی در استان بوشهر وجود دارد، می‌طلبد سرمایه‌گذاری مناسب در حوزه گردشگری به منظور ایجاد اشتغال در این بخش صورت گیرد.

افزایش مصرف گاز طبیعی در آذربایجان‌شرقی
با بارش نخستین برف پاییزی در بخش‌هایی از استان آذربایجان‌شرقی و افزایش برودت هوا مصرف گاز طبیعی در این استان 7 میلیون مترمکعب افزایش یافت. مدیرعامل شرکت گاز استان با بیان این مطلب اظهار داشت: در پی بارش برف و افزایش برودت هوا در روزهای اخیر 7 میلیون مترمکعب به مصرف گاز استان در ۲۴ ساعت گذشته افزوده شده است. مهندس ولی‌الله دینی، این افزایش مصرف را ناشی از راه‌اندازی وسایل و تجهیزات گازسوز از جمله موتورخانه‌ها و پکیج‌ها و بخاری‌های گرمایشی در بخش‌های خانگی دانست و تصریح کرد: متوسط مصرف روزانه گاز در استان در هفته گذشته 24 میلیون مترمکعب بود که پس از ورود موج جدید سرما در استان این میزان به 31 میلیون مترمکعب در روز افزایش پیدا کرده است. وی بر ضرورت مصرف بهینه و ایمن گاز تاکید و اظهار کرد: شهروندان از سالم و ایمن بودن وسایل گازسوز خود اطمینان حاصل کنند.

توسعه سازمان‌های مردم‌نهاد از سیاست‌های جدی دولت است
فرماندار تبریز در نشست اعضای مجمع مهندسان جوان آذربایجان شرقی حضور یافت.دکتر رحیم شهرتی‌فر در نشست صمیمی با اعضای مجمع مهندسان جوان استان با بیان اینکه توسعه سازمان‌ها و تشکل‌های مردم‌نهاد از سیاست‌های جدی دولت تدبیر و امید است، گفت: دولت فعلی از تشکل‌های مردم‌نهادی که در موضوعات مختلف از قبیل مسائل اجتماعی، فرهنگی و علمی تشکیل می‌شوند استقبال می‌کند و در این راستا لازم خواهد بود سمت و سوی سازمان‌های مردم‌نهاد متناسب با نیازهای روز جامعه باشد. وی گفت: متاسفانه جامعه نمی‌تواند از پتانسیل‌های موجود به نحو احسن استفاده کند و کارهای اداری هم جاذبه‌های لازم را برای نخبگان ندارد. وی  با اشاره به اینکه دولت تدبیر و امید مانع فعالیت‌های جمعی نیست، افزود: حجم دولت بسیار بزرگ است و درآمدهای دولت نیز صرف هزینه‌های جاری می‌شود و سازمان‌های مردم‌نهاد نباید منتظر حمایت‌های دولت باشند و سعی کنند با حمایت‌های فکری و علمی از دولت، دستگاه‌های اجرایی را وادار به افزایش بهره‌وری کنند.

انتصاب در شورای حفاظت منابع آب استان‏ خوزستان
توسط استاندارخوزستان، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت برق منطقه‌ای خوزستان به عنوان عضو شورای حفاظت منابع آب استان منصوب شدند.  غلامرضا شریعتی طی حکمی و در راستای عملیاتی کردن ماده6 تصویبنامه هیات وزیران درباره «ضوابط ایجاد تعادل بین منابع و مصارف آب»، محمود دشت‌بزرگ، رئیس هیات مدیره و مدیرعامل این شرکت را به عضویت شورای حفاظت منابع آب استان خوزستان تعیین کرد. استاندار خوزستان در این حکم انتصاب آورده است: امید است با اتکال به خداوند متعال و پشتکار و جدیت و به‌کارگیری کلیه امکانات در انجام وظایف محوله موفق و موید باشید.

جمع‌آوری روزانه ۴۲ میلیون مترمکعب گاز همراه نفت در خوزستان
مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب با شرکت در برنامه تلویزیونی شب‌های کارون از شبکه استانی سیمای خوزستان اظهار داشت: هم‌اکنون روزانه ۴۲ میلیون مترمکعب گاز همراه نفت در استان خوزستان جمع‌آوری می‌شود و برای جمع‌آوری سایر گازها پروژه تعریف شده است.  بیژن عالیپور افزود: ۱۳ پروژه با مبلغ ۷۵۰ میلیارد تومان برای ساماندهی ۷ میلیون مترمکعب گاز همراه دیگر تعریف شده و این پروژه‌ها در مرحله اجرا یا ساخت هستند. وی تصریح کرد: با دستور مقام معظم رهبری به صندوق توسعه ملی ۸۰۰ میلیون دلار برای نگهداشت و افزایش تولید به شرکت ملی نفت ایران تخصیص یافت که ۵۵۵ میلیون دلار به ما تعلق گرفت. وی در بخشی دیگر از سخنان خود درباره مدیریت پسماند، یادآور شد: پیش از این در محل استقرار دکل‌های حفاری آب‌های آلوده وارد زمین شده و آب‌های زیرزمینی دچار آسیب می‌شد اما با طراحی و اجرای سیستم‌های جدید مقدار نفوذ آب‌های آلوده بسیار کاهش یافته است.   عالی‌پور با اشاره به اینکه برنامه‌هایی جدی برای احیای کامل تالاب هور هویزه وجود دارد، گفت: تا 3 سال پیش این تالاب به دلیل حفاری چاه‌های نفت خشک بود اما پس از سفر وزیر نفت دستور احیای آن صادر شد و وزیر نفت اظهار داشت که وقتی ما توانایی استخراج نفت از دریا را داریم چگونه باید تالاب هور هویزه خشک شود.

صادق فرامرزی: 1- «عالیجناب سرخپوش یک معیار شفاف و دقیق در مقابل تمام نیروهای حاضر در عرصه سیاست قرار می‌دهد. می‌گوید من مرکز ثقل اعتدال هستم، هرکس با من و گوش به فرمان من باشد معتدل است و هرکس با من و دیدگاه‌ها و عملکرد من مخالف باشد افراطی و تندرو است».
اینها نه سخنانی از جانب منتقدان دهه 90 هاشمی‌رفسنجانی که بخشی از رنجنامه دیروز حامیان امروز ایشان است که در دهه 70 خبرساز شد و ادبیات سیاسی را با واژه «عالیجناب سرخپوش» آشنا کرد. قصد ورود به فراز و نشیب رابطه سینوسی اصلاحات و هاشمی نیست، اینکه چگونه یک روز عالیجناب سرخپوش و روز دیگر استوانه نظام و شناسنامه انقلاب لقب می‌گیرد خود شرحی می‌خواهد فارغ از این حاشیه. این صرفا یک مقدمه بود!
2-  فائزه هاشمی برای خود شناسنامه سیاسی کاملی دارد، از نمایندگی مجلس و مدیرمسؤولی روزنامه تا عضویت در شورای مرکزی حزب کارگزاران اما این اکبر هاشمی‌رفسنجانی است که آنقدر سایه بزرگی دارد تا مجبورمان کند فائزه هاشمی را پیش از هر لقب «دختر هاشمی» یا به تعبیر دیگر سخنگوی غیررسمی رفسنجانی بدانیم (که البته همه آن شناسنامه سیاسی هم با همین لقب برای او آماده و مهیا شد). در هفته‌ای که گذشت، باز هم دختر هاشمی در جدیدترین مصاحبه خود خبرساز شد و آنچه را که چندی پیش پدر با کنایه گفت آشکار به زبان آورد و مدعی شد: «انتخابات مهندسی شده بود». اشتباه نکنید! کسی از انتخابات سال88 و ماجرای ساندویچ خوردن او سوال نکرده بود، سوال اصلی از انتخابات سال84 بود و الا تکلیف تقلب در انتخابات سال88 که چند شب پیش از برگزاری آن با نامه سرگشاده و در روز برگزاری با مصاحبه معروف «بریزید تو خیابون‌ها»ی حاج خانم مشخص شده بود؛ در این میان تنها انتخابات سال92 سالم بود که سلامت آن هم پس از بیرون آمدن نام گزینه هاشمی با عبارت معروف «دموکراتیک‌ترین انتخابات جهان برگزار شد» توسط رئیس مجمع تشخیص مصلحت به مرحله اثبات رسید.
3- حال کمی خارج از اعداد سال‌هایی که انتخابات برگزار شد یا انتخابات‌هایی که هاشمی در آنها شرکت کرد (که نیمی از تاریخ انتخابات جمهوری اسلامی را شامل می‌شود) به مساله اصلی بازگردیم: «انتخابات». انتخابات به خودی خود اگر پشتوانه و تضمینی پشت سرش نباشد واژه‌ای است بی‌محتوا، مبهم، عام و تا حدودی هم مجازی. آنچه بخواهد به این واژه ضعیف چنان قدرتی اعطا کند که یکی را از صدر قدرت به ذیل کشد و دیگری را جانشین کند نمی‌تواند غیر از «قانون» باشد پس چه طبیعی که اگر قانونی نباشد هرکس صحنه انتخابات را «صحنه‌آرایی خطرناکی» تصور می‌کند که نباید تسلیم آن شد. حالا راحت می‌توان سوال اصلی را پرسید: خاندان هاشمی پیش، حین و پس از انتخابات چه نسبتی با قانون دارند؟
4- به نظر می‌آید نسبت هاشمی با قانون و انتخابات همان است که با اعتدال دارد: «مرکزثقل». چه؛ اگر پیش از انتخابات باشد و قانون او را از شرکت سه‌باره [پیاپی] منع کند می‌توان با استناد به اصل نانوشته «هاشمی در قالب قانون نمی‌گنجد» طرح مادام‌العمرسازی ریاست‌جمهوری‌اش را به خورد افکار عمومی داد، یا اگر در حین انتخابات بود و هنوز رایی از صندوق بیرون نیامده باشد خود می‌تواند نامه‌نگاری کند و تهدید خویش را سرگشاده بیان دارد و همسرش نیز حکم ریختن به خیابان‌ها را صادر کند یا اگر هم پس از انتخابات باشد که حکم از پیش مشخص است: یا من و یارانم در دموکراتیک‌ترین انتخابات رای آورده‌ایم یا آرا دستکاری شده است! حالا هم در این میان اگر محکومیت قضایی‌ای صادر شود خب طبیعی است که «پدرسوخته‌بازی» در کار بوده است.
5- با این چند سطر راحت‌تر می‌توان پرسش اصلی را مطرح کرد: «مشکل هاشمی رفسنجانی و بیت پرحاشیه‌اش با انتخابات چیست؟» سناریوی مهندسی بودن هر انتخاباتی که او یا یارانش در آن جواب «نه» دریافت کرده‌اند چه زمانی پایان می‌یابد؟ شاید جواب این پرسش از جنبه زمانی ممکن نباشد اما یافتن جواب پیرامون علت آن کار دشواری نیست.
هاشمی و خانواده‌اش خود را مرکز ثقل همه معادلات سیاسی می‌دانند، آنها به جای شرع، قانون و رأی مردم شاخص همه امور هستند و این مردمند که محکوم به همراه شدن با این الیگارشی خانوادگی هستند نه بالعکس و الا خطبه نماز جمعه پس از پیروزی خفیف هاشمی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال72 که در آن گفته شد «هفته پیش بچه فاطی لب پنجره ایستاده بود که به او گفتم بیا کنار ممکن است بیفتی پایین و همانجا نوه من به مادرش گفت بلند شو برویم به جاسبی رای بدهیم!» خود گویای این حقیقت است که حتی اگر قرار بر پیروزی او باشد باز هم نگاهی که در این الیگارشی بر اقلیت مخالف اوست در حد همان طفل بازیگوشی است که صلاح مملکتش را باید خسروان به او بیاموزند.
6- مشکل نه از قانون است، نه انتخابات، نه رای مردم و نه حتی اعتدال! مشکل در مانعه..‌الجمع بودن 2 مفهوم «خاندان» و «مردمسالاری» در ترازویی به نام «قانون» است. مرکز ثقل دانستن خود در اموری که تعیین‌کنندگی آنها برعهده دیگری است همه مفاهیم را با نسبیتی بی‌ارزش روبه‌رو می‌کند که هرگاه بتوان از آن تفسیری در جهت منافع خود ارائه داد. داستان این روزهای خانواده حاج‌آقا و همه رفتار سیاسی آنها در چند دهه اخیر فارغ از آنکه به چه فرجامی ختم شود داستان الیگارشی خانوادگی‌ای است که می‌خواهد مردمسالاری را با خود منطبق کند تا یا «دموکراتیک‌ترین انتخابات دنیا» با پیروزی‌اش وقوع یابد یا در جواب شکستش امر به «بریزید تو خیابون‌ها» بدهد.
7- تاریخ سیاسی 3 دهه اخیر گواهی روشن بر آن است که «دولت» و «ملت» در قاموس هاشمی و یارانش مفاهیمی دم‌دستی هستند که با هر انتخاباتی معنای خود را از دست می‌دهند. «دولت همان ملت است» به شرطی که او پیروز انتخابات باشد و طبیعی است که وارد کردن کوچک‌ترین نقدی به این دولت معنایی جز ایستادن در برابر نظر ملت و پیام تاریخی‌شان در انتخابات ندارد، حتی اگر مانند انتخابات خرداد 92 تنها 37 درصد واجدان شرایط به کاندیدای مدنظر او رای داده باشند. «دولت همان است که ملت در برابر آنند» به شرط آنکه او شکست خورده آن انتخابات مهندسی شده باشد پس طبیعی است که هرکسی کوچک‌ترین ارتباطی با دولت داشته باشد عنصری در برابر ملت است، حتی اگر مانند انتخابات خرداد 88 بیشترین میزان رأی ممکن در تاریخ انتخابات کشور را رقیب او آورده باشد. نحوه برخورد هاشمی و یارانش با نمایندگان مجلس در طول عمر دولت‌های مطلوب و مغضوب او خود گواهی روشن بر این ادعاست که هرگاه دولت مطلوب او نباشد حمایت هر نماینده‌ای از آن به معنای «وکیل‌الدولگی» است و هرگاه دولت مغضوب او نباشد هر نقدی توسط منتخب مردم به آن دولت معنای «کاسبی سیاسی» برخلاف منافع مردم است.شاید در این میان دست بردن در جمله معروف «دولت یعنی من» ژنرال دوگل جایز باشد وقتی در قامت عالیجناب «ملت یعنی من» است.

ریاست محترم دادگاه
و اعضای محترم هیأت منصفه
با سلام و احترام
اینجانب حسین قدیانی با سابقه 15 سال روزنامه‌نگاری، هفته نخست بهمن‌ماه 1392، 4 متن درباره توافق هسته‌ای وقت نوشتم که در کمال تعجب، دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی از هر  4 متن شکایت کرد! چه نوشته بودم اما در آن مطالب؟ بگذار مستند لیکن به اختصار بگویم. در نخستین متن به تاریخ اول بهمن 92 ضمن اشاره به عدم پایبندی دشمن به تعهدات، نوشته بودم: «هسته‌ای تعطیل شود، در ازای اینکه قلیل‌ترین حق تو را قسطی آیا بدهند، آیا ندهند؟!» روز بعد یعنی دوم بهمن 92 با اشاره به تذکر مشفقانه حضرت آیت‌الله جوادی آملی مبنی بر «لزوم بازشماری انگشتان دست، بعد از مصافحه با دشمن جلاد آمریکایی» تصریح کردم که متاثر از توافق صورت گرفته، «ساختمان تحریم» برجای خود باقی می‌ماند. یعنی باز هم متوجه کردن مردمان عرصه دیپلماسی به خباثت دشمن و اینکه مبادا از لبخند سران کاخ سفید، این فراعنه جلاد روسیاه، تلقی به آدم شدن «شیطان بزرگ» نمایند! در ادامه بخشی از متن مذکور را می‌آورم: «آنچه سی‌ام دی‌ماه 92 نقدا لرزید، ساختمان صنعت هسته‌ای کشور بود، نه ساختار تحریم... آنچه مخل چرخیدن چرخ کارخانه‌های ما بود، چرخش سانتریفیوژها نبود، سانتریفیوژها خود بخشی از کارخانه‌های ما هستند... آیا بهتر نیست به جای مفت فروختن سرمایه‌ای که شهدای هسته‌ای برای ما به ارث یعنی به امانت گذاشته‌اند، با کار و تلاش مجدانه در داخل، ضمن خنثی کردن اثر تحریم، سرمایه‌ای به سرمایه قبلی‌مان اضافه کنیم؟!» ششم بهمن 92 اما در متن دیگری، ضمن انتقاد از مواجهه دوستانه با دشمن و دشمنانه با دوست، من‌باب خیرخواهی از دولت محترم خواستم نقد منتقد مشفق را با جان و دل بپذیرد لیکن حتی در آن متن هم عمده خطابم ناظر بر بدعهدی طرف آمریکایی بود! در آن متن از قول سخنگوی وقت کاخ سفید، آورده بودم: «بعد از توافق نهایی، ایران باید بخش قابل ملاحظه‌ای از تاسیسات هسته‌ای خود را کنار بگذارد» و این در حالی بود که دوستان مدعی بودند در خلال توافق، آمریکایی‌ها صنعت هسته‌ای ما را به رسمیت خواهند شناخت!  
تحریم‌ها هم جملگی در همان روز امضا یا اجرای توافق لغو می‌شوند! اینک برویم سروقت متن آخر که 7 بهمن 92 با عنوان «هسته‌ای ملت و دیپلماسی دولت» در «وطن‌امروز» منتشر شد. در آن متن با یادآوری عداوت ذاتی و ریشه‌ای آمریکا با ملت عزیز و سلحشور ایران، تصریح کردم در فرآیند مذاکرات، فرض است ناظر بر تنها هدف تعیین‌شده یعنی «لغو بالمره تحریم‌ها» مفاد توافق را تنظیم کنیم و الا راه را با دست خودمان برای بدعهدی بیشتر دشمن باز گذاشته‌ایم. در متن مورخ 7 بهمن 92 صرفنظر از ضعیف خواندن مفاد توافق معطوف به لغو تحریم‌ها، به نقد سخن یکی از مشاوران ارشد رئیس‌جمهور محترم پرداختم و خاطرنشان کردم رئیس‌جمهوری با هر تعداد رای ولو 7/0 درصد، رئیس همه جمهور است و تحت هیچ شرایطی تقسیم‌بندی ملت به‌گونه‌ای که خطر تفرقه را زنده کند، صلاح دولتمردی و مملکت‌داری نیست.
سروران ارجمند!
امروز اما نهم آبان‌ماه سال 1395 هجری خورشیدی است و به‌روشنی خورشید، صحت صحبت‌های قریب به 3 سال پیش نگارنده به اثبات رسیده است. از شما بزرگواران سوال می‌پرسم: آیا دشمن به تعهدات خود عمل کرده است؟! آیا همه تحریم‌ها، نه حتی در روز توافق، بلکه امروز... آری! امروز نهم آبان 95 لغو شده است؟! آیا دشمن با ما مهربان شده؟! آیا چون ما در قلب رآکتور مظهر خودکفایی سیمان ریختیم، ولو یک ذره از خباثت دشمن کم شده؟! آیا مشکل دشمن فقط هسته‌ای ما بود؟! آیا مکرر در مکرر و در اوج وقاحت، خواهان امتیازات بزرگ دیگری از ما نیست؟! شگفتا! هر چه 3سال پیش تذکر داده بودیم، امروز داریم با همین چشم‌های خودمان می‌بینیم و از این همه شگفت‌تر که به جای تشکر، خودمان را درون دادگاه می‌بینیم! براستی اگر هم به اعتراف خود دولتمردان و هم به تایید زمان، سخنان دلسوزانه ما درست بوده، پس چیست وجه این شکایت؟! باز هم از شما سوال می‌پرسم: آیا توافق هسته‌ای آنطور که جناب آقای روحانی وعده داده بود منجر به لغو همه تحریم‌ها شد؟! اگر شد ـ‌که نشده ـ دقیقا چیست وجه این شکایت؟! مگر من چه نوشته بودم و مگر ما چه گفته بودیم؟! جای بسی حیرت را برای خود محفوظ می‌داریم که هم به تایید روزگار و هم به  اعتراف خود دولتمردان، از صدر تا ذیل آن 4 یادداشت مهر تایید می‌گیرد؛ اما به دادگاه هم باید احضار شویم! و شکایت دولت محترم را هم متحمل شویم! و در کمال بی‌انصافی متهم شویم به «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی»! طرفه حکایت اینجاست؛ من در تمام آن 4 متن، تنها و تنها «تحلیل»‌ ارائه داده‌ام و فوق فوقش، دولت محترم می‌تواند ادعا کند که من تحلیل تو را قبول ندارم! دیگر «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» چه صیغه‌ای است؟ مگر من خبری به دروغ گفته‌ام که این باشد اتهامم؟! واقعا خوب است دولتی که شعار مظلوم «تدبیر» را سر دست گرفته، لااقل هنگام شکایت از امنای قلم و اصحاب تحریر،  اندکی تدبیر پیشه سازد و برای یک تحلیل درست، جرم «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» نسازد! خنده‌دار است یا گریه‌دار، ‌نمی‌دانم اما آن 4 متن من اگر «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» بود، چه باید باشد اتهام رئیس بانک مرکزی، آنجا که می‌فرماید: «عایدی ملت ایران از برجام «تقریبا هیچ» است»؟!
در نهایت پناه می‌برم به خدا که جز او مرا پناهگاهی نیست...
19 آبان 95