این روزها از آسمان جنوب کرمان خاک می‌بارد اما کمتر از همیشه بحث نجات تالاب جازموریان مطرح می‌شود. این درحالی است که گرد و غبار مردم را خانه‌نشین می‌کند. متاسفانه سیاسی شدن مساله جازموریان سبب شده پرداختن به این مساله زیست‌محیطی به جای اینکه حساسیت بهداشتی و اجتماعی داشته باشد مورد سوءاستفاده قرار گرفته و در نتیجه طرح‌های احیای این تالاب از حساسیت‌های زیست محیطی افتاده است. این روزها مردم شهرستان‌های رودبار، قلعه‌گنج و منوجان و کهنوج از بروز ریزگردها به تنگ آمده‌اند و حتی مدارس نیز در برخی شهرستان‌ها به دلیل شدت آلودگی هوا تعطیل شده است. با سردتر شدن دمای هوا در عرصه‌های شمالی و مواجهه با جبهه هوای گرم در استان‌های جنوبی هر روز شاهد بروز بادهای شدید هستیم و با وزش کوچک‌ترین بادی بستر جازموریان که حالا به بیابانی بی‌آب و علف تبدیل شده به کانون ریزگردها تبدیل می‌شود. نمونه این مساله که در روزهای اخیر رسانه‌ای شد وقوع پدیده ریزگردها در هرمزگان بود که زندگی مردم را مختل کرد. اگر چه اخبار ریزگردهای هرمزگان رسانه‌ای شد اما کمتر به این موضوع پرداخته شده که دلیل بروز این ریزگردها بادهای شمال به جنوب بود که خاک بستر جازموریان را کیلومترها آن سوتر به سر مردم هرمزگان ریخت. در ماه‌های ابتدایی سال جاری مسؤولان استان کرمان با برگزاری جلسات مختلف از جنبه‌های گوناگون دلایل بروز این پدیده را بررسی کردند و رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور به جنوب کرمان سفر کرد و پیشنهاد داد الگوی احیای دریاچه ارومیه برای جازموریان هم عملیاتی شود. هر چند مطالعاتی هم درباره وضعیت و دلایل بروز مشکلات جازموریان و امکان احیای این باتلاق توسط جهاد دانشگاهی صورت گرفت اما هنوز اقدامی برای احیای این حوزه آبریز انجام نشده است.  بیابان جازموریان حالا به کانونی دردسرساز برای مردم منطقه تبدیل شده و ۴ استان اطراف کرمان و تقریبا ۲۵ درصد کشور را در معرض بروز ریزگردهای داخلی قرار داده است. تمام این دردسرها در حالی در جنوب کرمان ایجاد شده که گویا قرار نیست واقعا اتفاقی برای احیای این حوزه آبگیر بیفتد. اما خشک شدن جازموریان پروسه‌ای بوده که از ۲۰ سال قبل در منطقه روی داده است و بتدریج تمام منطقه را فراگرفته است. خشکسالی متهم اول از بین رفتن اکوسیستم منطقه بوده و سدسازی روی هلیل‌رود و بم‌پور هم بر این مشکل افزوده است. نگرانی اصلی مردم این شهرها تنفس هوای آلوده و انتظار بروز انواع و اقسام بیماری‌های تنفسی است که دیر یا زود گریبانگیر آنها خواهد شد. گرد و غبارهایی که گفته می‌شود به ٣٧ نوع فلز آلوده‌است، فلزهایی که عامل بیماری‌های مختلفی ازجمله بیماری‌های عصبی و سرطان است.  محمد اسلامی، کارشناس مسائل زیست‌محیطی که اهل جنوب استان کرمان است در گفت‌وگو با مهر، می‌گوید: بحران ریزگردها در جنوب کرمان جدی شده است و از مرحله هشدار گذشته و مسؤولان باید فکری اساسی برای حل این مشکل کنند. وی افزود: نمی‌شود مردم را در گرد و غبار ناشی از بی‌توجهی مسؤولان در دهه‌های گذشته رها کرد و گفت داریم مطالعه می‌کنیم آن هم توسط سازمانی که تجربه‌ای در این باره ندارد. وی ادامه داد: مردم به صورت عملی با این ریزگردها دست به گریبان هستند و این هوا را نفس می‌کشند و باید از مشاوری کارکشته و ملی برای حل مساله استفاده کرد.  اسلامی افزود: محیط‌زیست باید در سطح ملی برای احیای مجدد جازموریان وارد شود و نباید در انتظار نشست و همه چیز را به نتایج تحقیقات واگذار کرد، چون در کشور موارد مشابه بسیاری وجود دارد و باید از تجربیات آنها استفاده کنیم و به طور خاص باید به دریاچه ارومیه اشاره کرد چون با شرایط جازموریان در عرض چند ماه و با اجرای سیاست‌های مناسب مدیریت آب این دریاچه احیا شد. وی گفت: اختصاص حقابه رودخانه‌ها هر چند به دلیل خشیدگی بستر رودخانه‌ها و دشت‌های اطراف نمی‌تواند در کوتاه‌مدت چاره‌ساز باشد اما باید مورد توجه قرار گیرد چون روی اکوسیستم و بالا رفتن رطوبت منطقه و کاهش میزان ریزگردها موثر است. این کارشناس مسائل زیست‌محیطی گفت: بم‌پور و هلیل‌رود باید نقش مثبت‌تری در احیای این باتلاق ایفا کنند از سوی دیگر نباید فراموش کرد می‌توان با باروری ابرها و جلوگیری از برداشت بی‌رویه آب از منابع زیرزمینی منطقه مشکلات را کمتر کرد.  اسلامی بیان کرد: کشت گیاهان در بستر خشکیده می‌تواند در حفظ رطوبت منطقه تاثیرگذار باشد. وی گفت: این پدیده که هم‌اکنون شاهد آن هستیم در دولت فعلی ایجاد نشده که انتظار داشته باشیم با جوسازی رفع شود باید با تدبیر و همکاری مردم مشکل حل شود اما انتظار از مسؤولان دولت فعلی همراهی و چاره‌اندیشی است. کارشناس مسائل زیست‌محیطی بیان کرد: از یک‌میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار بیابان در جنوب کرمان ۲۹۰ هزار هکتار کانون بحرانی فرسایش است و جازموریان کانون اصلی این پدیده محسوب می‌شود. هم‌اکنون جازموریان با وسعتی معادل ۵۸۰ هزار هکتار به تهدیدی جدی برای مردم تبدیل شده است.

بروز 25 درصد از ریزگردهای کشور ناشی از باتلاق خشک‌شده جازموریان است
نماینده مردم جیرفت و عنبرآباد در مجلس اظهار داشت: فاجعه‌ای که سال‌ها قبل در ارومیه رخ داد هم‌اکنون در جازموریان اتفاق افتاده است و به همین دلیل از دولت و سازمان محیط‌زیست می‌خواهیم طرحی مدون و زمان‌بندی شده برای رفع مشکل مردم جنوب کرمان ارائه دهند.  یحیی کمالی‌پور تصریح کرد: در گذشته‌ای نه‌چندان دور این تالاب یکی از مهم‌ترین حوزه‌های آبریز فلات مرکزی ایران محسوب می‌شد اما هم‌اکنون محل چرای دام‌ها و شترهای مردم محلی شده است و متاسفانه در سال جاری نیز شاهد آبگیری این تالاب نبوده‌ایم.  کمالی‌پور ادامه داد: در کنار صدمات زیست‌محیطی که به منطقه وارد شده، خشک شدن بستر جازموریان و هلیل‌رود موجب بروز گرد و غبار شدید طی ماه‌های اخیر در منطقه شده است هر چند هنوز بادهای محلی منطقه که از اوایل بهار تا تابستان می‌وزد آغاز نشده اما در فصل جاری چندین بار شاهد بروز پدیده ریزگردها در شهرستان‌های جنوبی استان بوده‌ایم. وی افزود: طبق آمار ۲۵ درصد از ریزگردهایی که در کشور روی می‌دهد از این باتلاق خشک‌شده نشأت می‌گیرد. وی ادامه داد: در هر ثانیه باید ۷۰۰ لیتر آب به این تالاب وارد شود اما رودخانه‌های هلیل‌رود و بم‌پور به کلی خشک شده‌اند که در کنار خشکسالی، ساخت سد نیز در این زمینه تاثیرگذار بوده است. وی گفت: در حال حاضر با بحران جدی مواجه هستیم که اگر کنترل نشود در آینده شاهد فاجعه خواهیم بود.

رشد 25 درصدی منابع بانک قوامین
قائم‌مقام بانک قوامین از رشد 25 درصدی منابع این بانک طی یک سال اخیر خبر داد و گفت: بانک قوامین توانسته است طی یک سال اخیر حدود 25 درصد رشد منابع با کیفیت را محقق کند. دکتر نجف‌پور که در جریان نشست تخصصی کارشناسان توسعه بازار بانک سخن می‌گفت با اعلام رشد 25 درصدی منابع این بانک تصریح کرد: با طرح‌ریزی راهبردی، همدلی و زحمات همه همکاران خدوم توانسته‌ایم طی یک سال اخیر رشد قابل توجهی در منابع بانک داشته باشیم و با این رشد منابع در بخش نقدینگی نیز در موقعیت مطلوبی قرار گرفته‌ایم. نجف‌پور در ادامه سخنان خود با اشاره به سند تحول راهبردی بانک افزود: یک سازمان برای کارآمدی و موثر بودن نیاز به تغییر رویکرد و تحول دارد و قطعا تحول در گرو شناخت دقیق و برنامه‌ریزی صحیح میسر می‌شود. وی تصریح کرد: ما می‌توانیم با شناخت موقعیت دیروز و امروز سازمان و در نظر گرفتن چشم‌انداز آینده و با همکاری و پشتکار یکدیگر سند تحول را که با اولویت منافع ذی‌نفعان بانک در بخش‌های مختلف منابع، مصارف، IT و... ترسیم شده است، در بانک اجرایی کنیم.


فعالیت۷۰۰ هیأت مذهبی در شهرقدس
رئیس اداره تبلیغات اسلامی شهرقدس با اشاره به فعالیت ۷۰۰ هیات مذهبی در این شهرستان گفت: بیش از ۸۵ درصد از این هیات‌های مذهبی دارای مجوز و الباقی در حال انجام مراحل ثبت و دریافت مجوز هستند. حجت‌الاسلام والمسلمین ایرج محرابی در گفت‌و‌گو با تسنیم، اظهار داشت: شهرقدس با دارا بودن جمعیتی بالغ بر 300 هزار نفر طبق بررسی‌های انجام‌شده دارای 12 موسسه فرهنگی و مذهبی تشکیل شده یا در حال تشکیل است و بیش از 700 هیات مذهبی نیز در مناسبت‌های گوناگون مراسم‌های متعددی را در سطح شهرستان برگزار می‌کنند. وی با اشاره به اینکه بیش از 85 درصد از این هیات‌های مذهبی دارای مجوز و الباقی در حال انجام مراحل ثبت و دریافت مجوز هستند، بیان کرد: در شهر قدس بیش از 1200 مداح فعالیت دارند که با توجه به پیگیری‌ها و هماهنگی‌های انجام‌شده تاکنون نزدیک به 400 نفر در سامانه طوبی ثبت‌نام کرده‌اند.

توانمندسازی افراد جویای کار با توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای
مدیرعامل شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد بر توانمند‌سازی افراد جویای کار و توسعه آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای در سطح جامعه تاکید کرد. سیدمجید منبتی در بازدید مدیرکل فنی‌وحرفه‌ای خراسان رضوی از این مجتمع گازی افزود: تلاش برای بهبود و استفاده مؤثر و از نیروی کار، تجهیزات و ابزار کار و فضای کار متعادل از اهداف تمام مدیران سازمان‌های اقتصادی و واحدهای تولیدی و صنعتی است. وی اظهار داشت: از مهم‌ترین اهداف در هر سازمان ارتقای سطح بهره‌وری آن است و یکی از دستگاه‌های متولی که می‌تواند در این زمینه تاثیرگذار باشد اداره کل فنی و حرفه‌ای در استان‌ها است.  منبتی با اشاره به استراتژی‌های این شرکت در برون‌سپاری فعالیت‌ها و خدمات ابراز داشت: ما از همه شرکت‌های خدماتی که توان ارائه خدمات به پالایشگاه را دارند استقبال کرده و آماده همکاری با هدف دریافت خدمات هستیم.


حضور سامسونگ در بیست‌ودومین دوره نمایشگاه الکامپ
سامسونگ با تازه‌ترین محصولات B2B خود که شامل مانیتورهای خمیده و نمایشگرهای حرفه‌ای می‌شود، در بیست‌ودومین دوره نمایشگاه‌های الکامپ حاضر شده است. نمایشگرهای حرفه‌ای اسمارت ساینیج برای آن دسته از بازدیدکنندگان بزرگ‌ترین رویداد تجاری عرصه الکترونیک کشور که صاحب کسب‌وکارهای متوسط و بزرگ هستند، می‌تواند جالب توجه باشد. مانیتورهای ۲۷ اینچی فوق‌خمیده سامسونگ با برخورداری از انحنایی به شعاع ۱۸۰۰میلیمتر تجربه‌ بصری بدیعی را به کاربران خود ارائه می‌دهد. این مانیتورها به دلیل میزان انحنای مطابق با سطح کروی چشم انسان‌ها، علاوه بر افزایش کیفیت بصری بازی‌ها، موجب خستگی کمتر چشم‌‌ها می‌شود. نرخ به‌روزرسانی ۶۰ هرتزی و زمان واکنش‌پذیری ۴ میلی‌ثانیه‌ای، مانیتورهای خمیده سامسونگ را به نمایشگرهایی ویژه بازی‌های کامپیوتری تبدیل کرده است. علاوه بر این مانیتورها، سامسونگ نمایشگرهای حرفه‌ای اسمارت ساینیج را در غرفه خود قرار داده است.

حسین قدیانی: از یک زاویه، می‌بینم که اتفاقا خوب شد «جلال» نیست والا باید «غرب‌پرستی» را هم می‌نوشت! «غرب‌پرستی» چیزی سوای «غرب‌زدگی» است! غرب برای انسان غرب‌زده، اگرچه عزیز و دوست‌داشتنی است لیکن انصاف بدهیم؛ نه تا آن حد که جای «خدا» را بگیرد! سخن من در این یادداشت، درباره کسانی است که کیلومترها آن سوتر از دوستی استکبار، رسما به ورطه «استکبارپرستی» افتاده‌اند! عنصر استکبارپرست، یک‌جا و فقط یک‌جا اگر بخواهد به جناب روحانی نقد وارد کند، آنجاست که رئیس‌جمهور، تمدید تحریم‌ها را نقض آشکار برجام می‌خواند! نمی‌دانم این چند روز اخیر، سرمقاله این روزنامه‌های زنجیره‌ای را خوانده‌اید یا نه، ولی در صورت مطالعه حتم دارم صحه خواهید گذاشت بر آنچه «استکبارپرستی» می‌خوانمش! روزنامه‌نگار استکبارپرست، بر رئیس‌جمهور خرده می‌گیرد که چرا ذیل نقض برجام خواندن تمدید تحریم‌ها، آمریکا را متهم به عدم وفای به عهد می‌کند! بعد هم در کمال وقاحت، به آقای روحانی متذکر می‌شود که این نوع ادبیات از سوی سران کاخ سفید بی‌پاسخ نخواهد ماند! پس عناصری از این دست را اشتباه محض است که تنها «دوستان آمریکا» تلقی کنیم، بل زیبنده‌تر آن است «بندگان شیطان بزرگ» بخوانیم! مشتی شیطان‌پرست که حتی ناظر بر توافق برجام هم ذره‌ای حاضر نیستند قبول کنند بدعهدی کاخ سفید را، ولو آنکه اشاره به این بدعهدی‌ها نه از سوی «وطن امروز» که از سوی خود آقایان روحانی و ظریف صورت گرفته باشد! آنکه آمریکا را فقط دوست دارد، مثل هر دوستی دیگری، لاجرم یک حد و مرزی برای این دوستی می‌گذارد اما اینجا سخن بر سر جماعتی است که دشمن اگر با چماق تحریم و تمدید تحریم هم بر سر ملت بکوبد، باز حق را جانب اجانب می‌گیرند و با لحنی آمیخته با تمسخر، خرده بر رئیس‌جمهور می‌گیرند که چرا گفت تمدید تحریم‌ها نقض برجام بوده! بینی و بین‌الله این اگر پرستش آمریکا نیست، پس چیست؟ یعنی سران آمریکا، خودشان هم جایی اعتراف کنند به دشمنی با ملت ایران، اینجا هستند جماعتی که اساس این دشمنی را انکار کنند! یا مدعی شوند اگر هم خصومتی بوده، کاملا قانونی بوده و تعهدی نقض نشده! این خداپنداری کدخدا چنان غلیظ و پرمایه است که من یکی هیچ تعجب نمی‌کنم اگر دو فردای دیگر، یکی از این روزنامه‌های زنجیره‌ای بردارد در ستون سرمقاله خود بنویسد: «آمریکا حتی با تمدید تحریم‌های قدیمی و وضع تحریم‌های جدید هم خیر مردم ایران را می‌خواهد»! همین است دیگر! از نوک پا تا فرق سر، نه «غرب‌زدگی» که «غرب‌پرستی»! نقد به دولتمرد ارشد مملکت، نه به خاطر بیکاری و رکود؛ که چرا گفتی تمدید تحریم‌ها نقض آشکار برجام بوده! که چرا گفتی این کار آمریکا مصداق عهدشکنی است! که چرا با این ادبیات، سخن با خدای ما می‌گویی؟! حقیقت آن است که روزنامه‌نگار آمریکاپرست، ولو برای یک آن، حاضر نیست از محراب شیطان بیرون بیاید! من البته فکر نمی‌کردم عشق به مظهر مسلم استکبار می‌تواند آنقدر عمیق باشد که جماعت را «موحد» کند! آری! عاقبت، این هم نوعی «توحید» است؛ «نیست خدایی غیر از کدخدا!» توحید واژگون! کدخدا دشمنی هم کرد، باید دوستی دیده شود! و «باید»! چرا که بحث «تبعیت» است، آنهم از نوع بی‌چون و چرایش! «هرچه آن خسرو کند، شیرین بود»! ولو نقض برجام! ولو تمدید تحریم‌ها! رئیس‌جمهور هم به‌زعم این شیطان‌پرستان، باید مراقب حرف‌زدن خود باشد، چراکه کدخدا یعنی همان خدا، چیزی جز «خیر» برای بندگانش نمی‌خواهد! و با همین دیدگاه است که جماعت، از ست کردن لوگوی روزنامه خود با رنگ پرچم تروریست‌های تکفیری ابایی ندارند! اگر اول حامی داعش و سایر گروه‌های ضاله، شیطان بزرگ است، پس روزنامه‌نگار آمریکاپرست، چرا باید ترس داشته باشد از آرایش صفحه یک خود به نفع حرامیان؟! و چرا باید پرهیز کند از این تیتر که «سرتیپ حسین همدانی در سوریه کشته شد»؟! القصه! در ماجرای آزادی حلب هم، خیلی خوب این جماعت، آن روی آمریکاپرست خود را نشان داد!
 و نشان داد که حقیقتا خدایی جز کدخدا را به خدایی قبول ندارد! اگر آزادی حلب به دست مقاومت و از شر تروریست‌ها، کاری غیر از خواست خدای‌شان بوده، جماعت هم باید هماهنگ با کدخدا، این‌بار رنگ لوگوی قلب مریض‌شان را با منویات بت بزرگ، ست کنند! و اخبار را همان‌طور پوشش دهند که شیطان بزرگ می‌پسندد. طرفه حکایت اینجاست؛ در روز میلاد پیامبر خرمشهر و حلب و قدس، و قبل از سخنان مثل همیشه گهربار ولی امر مسلمین جهان، سؤال دقیقی طرح کرد جناب روحانی، آنجا که پرسید: «معلوم نیست چرا بعضی از این سران کشورهای منطقه، از آزادی حلب از شر تروریست‌ها شادمان نیستند؟!» باوری دارم ... و آن اینکه مایه ننگ است برای آدمی، اگر جماعت مغموم از شکست تروریست‌های حرامی، بخواهند ولو در مقام حرف، خودشان را طرفدار و در جناح او جا بزنند!
***
تهران، این ام‌القرای جهان اسلام، تقاطعی دارد به نام جلال و شیخ‌فضل‌الله! حرف‌ها بلکه پیام‌ها دارد این تقاطع، با هر که سر سوزنی وجدان و عرق ملی داشته باشد! اگر پیکر رنجور «شیخ شهید» برای «جلال‌آل قلم»، نشانه‌ای از «استیلای غرب‌زدگی» بود، برنتافتن یک جمله علیه آمریکا از زبان «شیخ دیپلمات» یعنی نهایت دریوزگی قلم به مزدان بت‌پرست در برابر بت مستی که این روزها هیچ حالش خوب نیست! آمریکا همان جایی است که حداقل برای 4 سال، مردمانش باید «ترامپ» را «رئیس‌جمهور» بخوانند! زمان جاهلیت، انصاف بدهیم که کلاس بت‌ها بالاتر بود! نه!‌ این قلم‌ها را باید گذاشت تا باز هم بنویسند! تا برای هیچ بت‌پرستی، هیچ آبرویی نماند، من که از سرمقاله زنجیره‌ای‌ها استقبال می‌کنم! زنجیره‌ای‌ها نشان دادند راز عدم تقیدشان به دین، عدم تعهدشان به این مردم و این سرزمین است! و گرایش به دین ندارند، چون اتفاقا «ملی‌گرا» نیستند! اگر با خواندن سرمقاله زنجیره‌ای‌ها، می‌بینید جماعت، «وجدان» ندارند، از آن روست که «قلم» گاه نقش «موریانه» را بازی می‌کند! بگذار بازی کند! بگذار بنویسند زنجیره‌ای‌ها که در عصر حکومت ترامپ بر آمریکا، خدایی جز کدخدا را نمی‌پرستند! این بار استثنائاً، تبر افتاده دست بت‌پرست! منتهای مراتب، گرم است، حالی‌اش نیست!

 

روح‌الله روحانی: «حلب آزاد شد». در روزهایی که صحبت از نقض برجام و عدم پاسخ مناسب به آن است و «فتح الفتوح» روز به روز رو به زوال می‌رود و با خریدهای پرهزینه و ظاهرا شیک ولی «تقریبا هیچ» به آن تنفس مصنوعی می‌دهند، شنیدن آزادی حلب برای جبهه مقاومت و هر آنکه ذره‌ای از امنیت ملی فهم دارد بسیار شیرین و شادی‌آور است. اما پله قبل از آزادی حلب، اشغال آن توسط تروریست‌هاست؛ تروریست‌هایی که مهم نیست نام آنها داعش باشد یا احرارالشام، بلکه روش و منش آنها مهم است که نه برای اقامه «دموکراسی» که برای ایجاد تحولات عمیق ژئوپلیتیک در منطقه و جهان پا به میدان گذاشتند! فهم چگونگی آزادی حلب می‌تواند به راه‌حل رفع مشکلی به نام برجام کمک کند.
۱- رابرت اف کندی، وکیل آمریکایی و برادرزاده جان اف کندی، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در مقاله‌ای که پنجشنبه ۲۳ فوریه ۲۰۱۶ در سایت پلیتیکو منتشر شد، آورده است آمریکا پس از آنکه اسد از پروژه احداث خط لوله گاز دولت قطر حمایت نکرد، تصمیم به برکناری وی گرفت.
خلاصه‌ای از مقاله کندی به این شرح است: «جنگ ما علیه بشار اسد از اعتراضات صلح‌آمیز مردمی موسوم به بهار عربی در سال ۲۰۱۱ آغاز نشد، بلکه از سال ۲۰۰۰ و هنگامی که قطر پیشنهاد احداث خط لوله ۱۰ میلیارد دلاری به طول هزار و ۵۰۰ کیلومتر از طریق عربستان سعودی، اردن، سوریه و ترکیه را مطرح کرد آغاز شد».
میدان گازی پارس‌جنوبی (گنبد شمالی) -غنی‌ترین میدان گازی طبیعی در جهان- بین ایران و قطر مشترک است. گاز قطر تنها در صورتی می‌تواند به کشورهای اروپایی برسد که تبدیل به مایع و از طریق دریا حمل شود؛ مسیری که ظرفیت را محدود کرده و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد.
خط لوله پیشنهادی، قطر را از طریق پایانه‌های توزیع ترکیه مستقیما به بازارهای اروپایی متصل می‌کرد. ترکیه از این طریق می‌توانست هزینه‌های ترانزیت را به جیب بزند. خط لوله مشترک قطر - ترکیه سلطه قطعی «کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس» بر بازارهای گاز طبیعی را موجب می‌شد و قطر، نزدیک‌ترین متحد آمریکا در جهان عرب را قوی‌تر می‌کرد. 2 پایگاه نظامی عظیم آمریکایی و مقر فرماندهی مرکزی آمریکا در خاورمیانه در کشور قطر واقع شده است.
اتحادیه اروپایی که ۳۰ درصد گاز خود را از روسیه تأمین می‌کند نیز از پیشنهاد خط لوله استقبال کرد، چرا که از این طریق می‌توانست به انرژی با قیمت ارزان‌تر دست یابد و از نفوذ سیاسی و اقتصادی پوتین رهایی پیدا کند. ترکیه که دومین خریدار بزرگ گاز روسیه است، برای پایان دادن به اتکای خود به رقیب دیرینه و تثبیت خود به عنوان مرکز انتقال پرسود سوخت آسیا به بازارهای اروپایی مشتاق بود.
خط لوله قطر می‌توانست برای عربستان سعودی با ایجاد پایگاهی در سوریه سودآور باشد. هدف ژئوپلیتیک عربستان این است که قدرت سیاسی و اقتصادی رقیب اصلی خود و متحد نزدیک بشار اسد یعنی ایران را محدود نگه دارد.
اما در این میان روسیه که ۷۰ درصد گاز خود را به اروپا می‌فروشد، خط لوله قطر ـ ترکیه را به عنوان تهدیدی برای موجودیت خود می‌دید. از نظر پوتین، خط لوله قطر توطئه ناتو برای تغییر وضع موجود، محروم کردن روسیه از تنها پایگاه خود در خاورمیانه، رکود اقتصاد روسیه و پایان دادن به قدرت نفوذ این کشور در بازار انرژی اروپا بود.
سال ۲۰۰۹ اسد اعلام کرد تفاهمنامه مجوز ایجاد خط لوله از طریق سوریه را امضا نمی‌کند. پس از آن، اسد بیش از پیش خشم کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را برانگیخت، چرا که او از «خط لوله اسلامی» که مورد تایید روسیه بود و از میدان گازی ایران از طریق عراق به سوریه و سواحل مدیترانه و بنادر لبنان کشیده می‌شد، حمایت کرد. این خط لوله اسلامی، ایران - و نه قطر را - تبدیل به تامین‌کننده اصلی بازارهای انرژی اروپا می‌کرد و نفوذ تهران در خاورمیانه و جهان را به طور چشمگیری افزایش می‌داد.
اسرائیل نیز همان‌طور که انتظار می‌رفت مصمم بود از ایجاد خط لوله اسلامی که باعث قدرتمند شدن هرچه بیشتر ایران و سوریه و احتمالا حزب‌الله می‌شد، جلوگیری کند.
گزارش‌های محرمانه از سازمان‌های اطلاعاتی اسرائیل، عربستان سعودی و آمریکا نشان می‌دهد همان زمان (۲۰۰۹) که اسد طرح خط لوله قطر را رد کرد، برنامه‌ریزان نظامی و اطلاعاتی به سرعت به این نتیجه رسیدند دامن زدن به شورش سنی‌ها در سوریه برای برکناری بشار اسد که با آنان همکاری نداشته است، راهکاری عملی برای دستیابی به هدف مشترک تکمیل خط لوله گاز قطر - ترکیه است».
۲- شکی نیست که سوریه دموکراتیک‌تر از عربستان و قطر است و باز شکی نیست که همان کسانی که قبلا توسط دولت‌های غربی تروریست خطاب می‌شدند، اکنون که نوبت به سوریه رسیده است تغییر نام داده‌اند و «جنگجویان یا مبارزان راه آزادی» نامیده می‌شوند.
بررسی بعد اقتصادی تراژدی سوریه به شفاف‌سازی موضوع کمک خواهد کرد. در واقع مساله اصلی تمام این کشورها و ائتلاف آنها علیه دولت سوریه، چیزی جز منابع انرژی و گاز طبیعی -که در حال تبدیل شدن به عمده‌ترین سوخت در قرن بیست و یکم است - نیست. قطعا غرب مسائل ژئوپلیتیک مرتبط با تولید، حمل‌ونقل و مصرف گاز را بیش از هر موضوع دیگری در راهبردهای خود مد نظر قرار می‌دهد.
در واقع دوگانه‌ای که غرب بر سر راه آن قرار گرفته این است که خط لوله گاز از کدام مسیر به اروپا برسد؟ از ایران به عراق و سواحل سوریه در دریای مدیترانه یا از قطر و عربستان سعودی به سوریه و ترکیه و سپس اروپا. اتحادیه اروپایی بخوبی می‌داند خطوط لوله ناباکو و ترانس آدریاتیک (TAP)، تنها به ذخایر گازی آذربایجان متکی است و این برای کنار زدن روسیه و قطع وابستگی گازی اروپا به این کشور کافی نیست، لذا اتحادیه اروپایی شدیدا تمایل دارد به منابع گازی واقع در خلیج‌فارس نیز دسترسی داشته باشد. سوریه یک حلقه اساسی از این زنجیره است و به دلیل نزدیکی استراتژیک دولت سوریه با ایران و روسیه، غرب پروژه تغییر رژیم را در این کشور به صورت جدی و با هر ابزار موجود دنبال می‌کند. جنگی که هم اکنون با سوریه به نام «دموکراسی» دنبال می‌شود، هدف اصلی آن نه دموکراسی، بلکه هدف‌های ژئوپلیتیک است.
۳- قرارداد کرسنت، قرارداد فروش گاز به شرکتی اماراتی است که اواخر دولت اصلاحات - اوایل دهه ۸۰ - به امضا رسید. مشکل قرارداد این بود که گاز به بهای بسیار اندک، به مدت ۲۵ سال و با شرایطی کاملا یک طرفه به نفع طرف مقابل باید به فروش می‌رسید. پس از مدتی مشخص شد این قرارداد به رغم یک طرفه و فاجعه‌بار بودن به لحاظ حفظ منافع ملی، به این جهت امضا شده است که برخی مدیران و مسؤولان نفتی با رشوه‌ای که از آقای حمید جعفر، طرف اماراتی این قرارداد گرفته‌اند، زمینه امضای آن را فراهم کرده‌اند. در این زمینه پای برخی مدیران نفتی دوره آقای زنگنه در میان است و البته پای آقازاده مشهور «م.ه» و دوست او یعنی عباس یزدان‌پناه یزدی که البته این دو معروف‌ترین دلالان نفتی دوره مدیریت زنگنه نیز به شمار می‌روند.
ایران با اطلاع از این موضوع و پس از رسانه‌ای شدن آن، در دادگاه لاهه طرح دعوا کرد که این قرارداد یک‌طرفه است و با فساد و تبانی امضا شده و بر این اساس قرارداد ملغی است.
دومین مرحله از این دادگاه در روزهای منتهی به رأی اعتماد آقای زنگنه در سال ۹۲ ادامه داشت تا اینکه با معرفی زنگنه و در دست گرفتن وزارت نفت توسط تیم قبلی، طرف مقابل (شرکت اماراتی) این بهانه را به دست آورد که ادعای فساد و تبانی در عقد قرارداد دروغ است، چون مجریان وقت قرارداد اکنون مدیران نفتی هستند و در کشور خود محکوم نشده‌اند. متأسفانه رأی دادگاه در دوره‌ای که آقای زنگنه دوباره مسؤولیت وزارت را به عهده گرفت به ضرر ایران شده است و به گفته آقای علی جنتی، وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت تدبیر و امید، ایران باید حداقل 5/13 میلیارد دلار جریمه به طرف اماراتی پرداخت کند و به قرارداد نیز پایبند باشد!
گاز صادراتی مورد بحث در قرارداد کرسنت، گاز استخراج شده از میدان نفتی سلمان است که مخزنی مشترک بین ایران و امارات عربی متحده است و حجم گاز قید شده در قرارداد نزدیک به ۲۵ میلیون مترمکعب در روز است. امارات در همان ایام (زمان عقد قرارداد) نیز صادرکننده گاز بوده و روزانه نزدیک به ۱۴۰ میلیون مترمکعب، گاز تولیدی این شیخ‌نشین جنوب خلیح‌فارس در آن سال‌ها بوده است. بنابراین واضح است هدف از واردات گاز توسط امارات عربی متحده، نه مصرف داخلی و نه حتی سوآپ آن، که صادرات به بازار مصرفی دیگری بوده است.
همانطور که در بالا گفته شد «گاز قطر تنها در صورتی می‌تواند به کشورهای اروپایی برسد که تبدیل به مایع و از طریق دریا حمل شود؛ مسیری که ظرفیت را محدود کرده و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد». این شرایط برای گاز صادراتی امارات نیز مترتب بوده است! لذا در صورت وجود امکانی برای صادرات از طریق خط لوله، قطعا گزینه مورد انتخاب امارات نیز بوده است.
۴- متأسفانه فساد، خیانت و ضرر سیاسی‌ای که از قبَل قرارداد کرسنت برای جمهوری اسلامی به ارمغان می‌آید فراتر از فساد و ضرر اقتصادی ناشی از آن است!
همزمانی قراردادی ۲۵ ساله با امارات به عنوان یکی از «کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس» -که به عنوان متحدان غرب به دنبال تأمین حداکثری گاز اروپا هستند- و پیشنهاد خط لوله قطر به سوریه، نشان‌دهنده پروژه‌ای پیچیده‌تر از یک قرارداد ساده اقتصادی است! پروژه‌ای که به واسطه غفلت(!) برخی رشوه‌بگیر حرامخوار، هدف از آن افزایش قدرت ژئوپلیتیک غرب و متحدان منطقه‌ای آن و ضعف و کاهش قدرت جمهوری اسلامی ایران و از دست دادن متحدان منطقه‌ای ایران است و هیچ بعید نبوده و نیست که به لطف رشوه بیشتر، برای پشتیبانی بیشتر این پروژه، قراردادهای مشابه دیگری خلق نمی‌کردند!
در دنیایی که برای کسب منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک و در یک کلام، برای کسب قدرت در آن، جان صدها هزار نفر گرفته می‌شود، منطقه‌ای سالیان سال با بحران روبه‌رو می‌شود و تروریست‌هایی پرورش می‌یابند که تاریخ به خود ندیده است و هزاران فاجعه دیگر ابزاری برای رسیدن به قدرت در آن است، عده‌ای عامدانه یا غافلانه(!) پای قراردادی را امضا می‌کنند که عملا اهرم قدرت را از جمهوری اسلامی می‌گیرد و دست ایران را برابر دشمن خالی می‌کند و حتی این امکان را به طرف مقابل می‌دهد که گاز صادراتی ایران به امارات، از طریق خاک اردن به رژیم صهیونیستی نیز رسانده شود! چرا که سیاست رژیم صهیونیستی طی سالیان گذشته، در عین وجود منابع گازی در فلسطین اشغالی، واردات گاز از مصر و اردن به قیمت نازل بوده است!
واضح است «تنها» دلیل بحران و جنگ در سوریه موضوع خط لوله گاز نیست و اخیرا طبق اسناد ویکی‌لیکس فاش شده است سال ۲۰۰۶ و بعد از جنگ ۳۳ روزه و شکست اسرائیل از حزب‌الله لبنان، جلسه‌ای در «سفارت آمریکا» با حضور عربستان و اسرائیل برای ایجاد بحران در سوریه و برکناری اسد به دلیل حمایت از حزب‌الله برگزار شده و بعدا نیز «ترکیه و قطر» به آن پروژه اضافه می‌شوند و در واقع بحران سوریه از برهم نهی هر دوی این منافع برای غرب و در یک کلام برای کاهش قدرت جمهوری اسلامی در منطقه و جهان بوده است!
بارها از مسؤولان داخلی و رئیس‌جمهور قانونی سوریه، بشار اسد شنیده‌ایم و البته تکذیب آن را از کشورهای مرتجع عربی نشنیده‌ایم که قطر و عربستان به اسد پیشنهاد داده بودند دست از حمایت از ایران بردار، «کلید منطقه را به تو خواهیم داد»! اما دولت و ملت سوریه با مقاومت خود و به کمک «مقاومت» لبنان و حشدالشعبی عراق و مدافعان ایرانی و افغانستانی و با حضور روسیه و در یک کلام «برهم نهی» همه داشته‌های خود حاضر به این امر نشدند و با تمام ویرانی‌هایی که تمام دنیای غرب و مرتجعان عرب برای آنها به ارمغان آوردند، حلب را آزاد کردند. اما در جمهوری اسلامی ایران دولت و وزیر و آقازاده‌ای به خود اجازه دادند با امضای قرارداد ننگین کرسنت، در زمین حریف بازی کنند و دست برتر جمهوری اسلامی را در این «جنگ جهانی» خالی کنند! و البته جای تعجب هم ندارد چرا که اینان همان‌هایی هستند که امروز برجام را به این ملت تحمیل کرده‌اند!

 

نشست خبری جشنواره فیلم عمار، دیروز ـ یکشنبه 28 آذرماه ـ با حضور نادر طالب‌زاده، ‌ وحید جلیلی و سیدرسول منفرد در حسینیه هنر برگزار شد. به گزارش تسنیم، وحید جلیلی در این نشست گفت: در ادوار مختلف مردم کشور با جشنواره فیلم عمار چه در ایام 9 دی و چه در سایر ایام سال همراه بودند و امسال هفتمین سالی است که این جشنواره برگزار می‌شود. در این چند وقت فرصت پیدا شد تا چند اثر را مشاهده کنم؛ با صراحت می‌توان گفت امسال در جشنواره فیلم عمار با یک شگفتی روبه‌رو هستیم. سیدرسول منفرد، دبیر اجرایی جشنواره فیلم عمار نیز اظهار کرد: جشنواره فیلم عمار در یک سال گذشته اکران مردمی فیلم «هنگامه» را داشت و این اکران مردمی به صورت بلیت‌فروشی اختیاری صورت پذیرفت. این بلیت‌فروشی اختیاری به این صورت است که فیلم در مسجد، پایگاه‌های بسیج، خانه‌ها و... به نمایش در می‌آید و در آخر تماشاکننده فیلم هر چقدر که خود می‌تواند به صورت اختیاری پرداخت می‌کند. در این بلیت‌فروشی اختیاری اتفاقات خوبی افتاد و توانستیم فروش خوبی داشته باشیم؛ برای مثال خانم خانه‌داری در بندرعباس در یک روز اکران در خانه خود توانست حدود یک میلیون بلیت بفروشد. وحید جلیلی در ادامه این نشست گفت: امسال در هفتمین جشنواره فیلم عمار از ابوالقاسم طالبی و خانواده شهید خزایی، خبرنگار صداوسیما که در سوریه به فیض شهادت رسید تجلیل می‌شود، همچنین تجلیل ویژه‌ای از مجموعه زنان انقلابی صورت خواهد گرفت؛ زنانی که در طول نهضت حضرت امام خمینی(ره) نقش‌آفرین بودند، زنانی مانند خانم دباغ. امروز چالش سینمای ایران سازمان تولید نیست، بلکه سازمان تماشاکننده است. تعارف را کنار بگذاریم؛ جریان‌های رسانه‌ای توانسته‌اند با حمایت‌های بی‌شائبه‌ای که از آنها می‌شود سازمان خود را ایجاد کنند. فیلم‌هایی که از نظر محتوایی چیزی ندارند با حمایت شبکه‌های ماهواره‌‌ای به فروش میلیاردی دست می‌یابند. به جرأت می‌توانم بگویم امسال یکی از بهترین سال‌های سینمای انقلاب اسلامی بود، از فیلم «یتیم‌خانه ایران» گرفته‌ تا فیلم‌هایی مانند «سیانور» و «ایستاده در غبار» و «ابوزینب»؛ اینها هرکدام فیلم‌هایی هستند که ما در گذشته هر 15-10 سال یکبار می‌توانستیم در سینمای انقلاب اسلامی ببینیم. سپس نادر طالب‌زاده دبیر این جشنواره که به علت بیماری بسیار دیر به نشست رسیده بود، گفت: خیلی خوشحالم که در این دوره در جشنواره مردمی فیلم عمار حضور دارم. قدرت‌های بزرگ که به طرق مختلف در مقابل انقلاب اسلامی ایستادند در بسیاری از مواقع نتیجه عکس گرفتند؛ یکی از آنها داعش بود که برای‌شان نتیجه عکس داشت و حالا خودشان تفاوت آنچه را ایران به عنوان اسلام ناب از آن یاد می‌کند با آنها می‌بینند و می‌فهمند. ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور جدید آمریکا چندی پیش عنوان کرد حضور اخوان‌المسلمین در آمریکا غیرقانونی شود. در این شرایط ما نیاز به یک رسانه خوب داریم. این جشنواره محلی است برای تربیت نیروهای انقلابی که انقلاب اسلامی را در جهان معرفی و از درون نقد کنند. وی ادامه داد:‌ همواره شاهد بودیم حقوق ایران در بخش‌های مختلف پایمال شده است که یتیم‌خانه ایران به این موضوع می‌پردازد. در یتیم‌خانه ایران بدرستی از بازیگران خارجی در نقش خودشان استفاده شده است. ما باید برای اینگونه آثار جوسازی کنیم، 9 میلیون ایرانی در آن شرایط تلف شدند. این عدد مگر شوخی است! فیلمسازهای دیگر هم می‌توانند فیلم و آثار سینمای تکی بسازند اما حرف من این است که بحث‌های کلیدی و مهمی زمین مانده است. حقوق ایران نباید آنقدرها هم بی‌ارزش باشد. نمی‌فهمم چطور می‌توانید تا این اندازه منفعل باشید؟! آیا بعضی‌ها حرام خورده‌اند که زبان‌شان باز نمی‌شود؟