طرح انتقال آب به استان خراسان‌جنوبی یکی از مصوبات دولت قبل بوده که امروز بعد از گذشت ۱۲ سال انتظار، وعده‌های جدیدی از این طرح به گوش می‌رسد. اهمیت اجرای این پروژه از زمانی بیشتر احساس شد که منابع آبی روز به روز تحلیل رفت و سال به سال خشک شدن قنات‌ها، چاه‌ها و منابع آبی زمین خشکیده کویر را تشنه‌تر کرد. امروز بعد از پشت سر گذاشتن نزدیک به 2 دهه، خشکسالی‌ها خالی شدن ۷۰۰ روستای استان را رقم زده و ۱۷۹ آبادی را با تنش آبی و ۱۶۴ روستا را نیز با بحران کمبود آب رو به رو کرده و از طرف دیگر امروز بالای ۴۰۰ روستای خراسان‌جنوبی را چشم‌انتظار تانکرهای سیار گذاشته است. طرح انتقال آب از سد دوستی یکی از طرح‌های میان‌مدتی بود که قرار بود درمان موقتی برای درد بی‌درمان بی‌آبی در استان باشد اما روند طولانی اجرای این پروژه نیز خود به یک برنامه بلندمدت تبدیل شده است. هرچند از همان ابتدا نیز بسیاری از کارشناسان به دلیل کمبود آب در استان خراسان رضوی، این پروژه را غیرکارشناسی می‌دانستند اما مسؤولان همچنان آن را در لیست برنامه‌های خود قرار داده بودند و امروز بعد از گذشت ۱۲ سال هنوز هم این طرح مسکوت مانده است. طرح انتقال آب از دریای عمان نیز یکی دیگر از طرح‌هایی است که در لیست برنامه‌های بلندمدت مسؤولان برای تامین نیاز آبی استان قرار داشته که آن هم بعد از گذشت یک دهه هنوز در مرحله مطالعاتی قرار دارد. نماینده مردم بیرجند، درمیان و خوسف در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با مهر با انتقاد از طولانی شدن روند اجرای طرح انتقال آب به استان، اظهار کرد: بیش از ۱۰ سال است که دولت در حال مطالعه این طرح بوده اما اکنون دیگر مطالعات کافی است و باید اقدام عملی انجام شود. حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر عبادی با بیان اینکه از رئیس‌جمهور و وزارت نیرو در این زمینه گلایه داریم، بیان کرد: دولت در این زمینه واقعا در حق استان کوتاهی کرده و این را به خود وزیر نیرو نیز تذکر داده‌ایم. عبادی با تأکید بر اینکه باید در کنار توجه دولت به دیگر استان‌ها به مشکلات خراسان‌جنوبی نیز توجه ویژه شود، عنوان داشت: اگر این اتفاق صورت نگیرد شائبه انتخاباتی صورت می‌گیرد و شاید مردم تصور کنند که دولت به برخی استان‌ها نگاه دیگری داشته و این امر سبب دلخوری مردم شود. وی با تأکید بر اینکه نیاز است که اجرای طرح انتقال آب به استان تسریع شود، ادامه داد: آب مهم‌ترین خواسته مردم استان از دولت است، اگر این طرح تسریع نشود ما همچنان فریاد خود را خواهیم زد چراکه این کار برای منافع مردم است. نماینده مردم بیرجند، درمیان و خوسف در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه دولت در این زمینه نیز کوتاهی کرده و براساس مطالعه عمل نکرده است، عنوان داشت: به عنوان مثال خودکفایی گندم در کشور بسیار خوب است اما دولت باید اقلیم‌شناسی درباره مکان‌های کشت این گیاه انجام دهد. عبادی اضافه کرد: با شرایط موجود منابع آبی، کشت حتی یک کیلو گندم در استان به‌صرفه نیست و ما را در آینده نیازمند به آب خواهد کرد. هر چند مردم خراسان‌جنوبی تاکنون وعده‌های زیادی درباره طرح انتقال آب شنیده‌اند که هنوز هیچکدام آن اجرایی نشده است اما امروز خبرهای جدیدی از طرح انتقال آب به استان به گوش می‌رسد و برگزاری مناقصات و واگذاری پروژه نور امیدی را در دل‌های آنها روشن کرده است. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با مهر با اشاره به طرح انتقال آب از دریای عمان، اظهار داشت: این طرح برای تامین آب شرق کشور شامل 3 استان خراسان رضوی، خراسان‌جنوبی و سیستان و بلوچستان اجرا خواهد شد. حسین امامی با بیان اینکه این طرح برای تامین آب موردنیاز بخش شرب و صنعت استان خواهد بود، بیان کرد: این پروژه شامل تاسیسات آبی و انتقال آب بوده که طرح کلی آن مشخص شده است. وی با اشاره به اینکه این پروژه در فاز نخست حدود ۲۲۰ میلیون مترمکعب آب را در سال شیرین‌سازی خواهد کرد، افزود: از این میزان ۱۹۰ میلیون مترمکعب نیاز آب شرب بوده که وزارت نیرو به قیمت تمام‌شده آن را خرید تضمینی خواهد کرد. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌جنوبی ادامه داد: همچنین از این میزان ۲۵ میلیون مترمکعب در بخش صنعت خواهد بود. امامی با بیان اینکه در این طرح نیاز آبی استان تا افق ۱۴۱۰ دیده شده است، عنوان داشت: طبق برآوردهای انجام شده ۳۰ میلیون مترمکعب در سال برای استان خواهد بود. وی اضافه کرد: همچنین در کنار آن ۲۰ درصد ظرفیت خالی دیده شده که اگر بخش صنعت یا بخش دیگری نیاز داشته باشد وارد خواهد شد.
 

اعتبار 4 میلیارد دلاری مورد نیاز برای اجرای طرح انتقال آب از دریای عمان
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌جنوبی از اجرای فاز نخست مطالعات طرح انتقال آب از دریای عمان خبر داد و افزود: در این فاز مطالعات جمعیتی و همچنین نیاز صنعتی و آب شرب استان‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. امامی با بیان اینکه از ابتدای امسال نیز برگزاری مناقصات طرح برای واگذاری طرح به بخش خصوصی آگهی شده است، بیان کرد: تاکنون تعدادی سرمایه‌گذار داخلی و خارجی در این مناقصه شرکت کرده‌اند که در حال حاضر توان مالی و فنی این شرکت‌ها در حال ارزیابی است. وی با بیان اینکه طراحی، اجرا و سرمایه‌گذاری توسط بخش خصوصی انجام خواهد شد، عنوان داشت: دولت نیز خرید آب به صورت تضمینی را در دستور کار دارد. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌جنوبی، اعتبار مورد نیاز برای اجرای طرح انتقال آب از دریای عمان را 4 میلیارد دلار عنوان کرد و گفت: مدت زمان اجرای این طرح نیز حدود 5 سال از زمان آغاز عملیات اجرایی پیش‌بینی شده است. امامی با بیان اینکه امسال پروژه انتقال آب از دریای عمان به استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان‌جنوبی و رضوی در اولویت وزارت نیرو قرارگرفته است، افزود: در حال حاضر برای این پروژه به دنبال جذب سرمایه‌گذار هستیم که امیدواریم تا پایان سال جاری بتوانیم عملیات اجرایی طرح را آغاز کنیم. وی همچنین به طرح انتقال آب از سد دوستی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر مطالعات این طرح انجام شده اما به دلیل نیاز آبی مشهد فعلا این موضوع مسکوت مانده است. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای خراسان‌جنوبی ادامه داد: این طرح تاکنون نه رد شده و نه اقدام عملی برای اجرای آن انجام شده است. آنچه مسلم است بنا به گفته مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان اگر از همین امروز عملیات اجرایی طرح انتقال آب به خراسان‌جنوبی وارد فاز اجرایی شود این پروژه حداقل 5 سال دیگر زمان خواهد برد و مردم استان تا 5 سال دیگر نباید امیدی به طرح انتقال آب داشته باشند.

توسعه شبکه اختصاصی دولت در استان
طرح اتصال ارکان دولت از طریق شبکه دولت در استان گلستان آغاز به کار کرد. مهندس غلامعلی شهمرادی با اعلام این خبر گفت: در راستای امضای تفاهمنامه بین شرکت مخابرات ایران و نهاد ریاست‌جمهوری مقرر شد توسعه شبکه اختصاصی دولت در سطح استان گلستان نیز در دستور کار قرار بگیرد. وی گفت: بنا داریم براساس این طرح  با کمک استانداری و فرمانداری‌های سطح استان تمام ارکان دولت در جای‌جای استان به این شبکه متصل شوند. مهندس شهمرادی اضافه کرد: علاوه بر اینکه در راستای اجرای طرح تکاپو، توسعه شبکه دولت در جمع اقدامات مهم مخابرات منطقه گلستان قرار گرفته بود، بعد از انعقاد تفاهمنامه بین شرکت مخابرات ایران و نهاد ریاست‌جمهوری، ضرورت اجرای این طرح در زمان تعیین‌شده دوچندان شده است. مدیر مخابرات منطقه گلستان از آمادگی مخابرات برای هرگونه مساعدت به دستگاه‌های اجرایی استان خبر داد و افزود: علاوه بر فرمانداری‌ها سایر دستگاه‌ها نیز می‌توانند به شبکه دولت اتصال داشته باشند.


معرفی جدیدترین خدمات شرکت پرداخت نوین در نمایشگاه الکامپ
شرکت پرداخت نوین در نمایشگاه الکامپ که از روز جمعه 30 تیر تا روز دوشنبه 2 مرداد در محل دائمی نمایشگاه‌های تهران برگزار می‌شود، حضور دارد. شرکت پرداخت نوین از جمله شرکت‌های مجموعه گروه اقتصادنوین به شمار می‌رود که با هدف توسعه و گسترش شبکه بانکداری الکترونیکی در سال 1385 تاسیس شد. این شرکت با برخـورداری از تجربه چندین‌ساله و دانش و تخصـص مدیران و کارکنان خود که بزرگ‌ترین سـرمایه این شرکت به شمار می‌روند، به عنوان یک گروه توانمند در ارائه خدمات متنوع در حوزه بانکداری الکترونیک شناخته می‌شود که از جمله این خدمات می‌توان به نصب، راه‌اندازی و راهبری دستگاه‌های پایانه فروش با قابلیت پذیرش کارت‌های عضو شبکه شتاب Online و Offline، دستگاه‌های خودپرداز، دستگاه‌های کیوسک خدمت‌رسانی و نصب و راه‌اندازی پایانه‌‌های فروش نوین خارج از کشور با ویژگی پذیرش کارت‌های عضو شبکه شتاب و... اشاره کرد.
 

حسین قدیانی: عصر جمعه است که نشسته‌ام پای این متن! و هنوز چند ساعت بیشتر از جمکرانی که در شب شهادت امام جعفر صادق علیه‌السلام رفتم، نمی‌گذرد! در این نوشته بنا بر تعریف 2 روایت دارم که اولی مربوط است به آیت‌الله بهجت! نقل است که ایشان هر وقت تهران می‌آمدند، حتما به زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام می‌رفتند! باری اما به در بسته حرم می‌خورند! نیمه‌شبی بوده گویا! همراهان که شاید فکر می‌کردند آیت‌الله بهجت، بسنده به همین حضور تا پای در ورودی می‌کنند و سلامی از همان‌جا، ناگهان می‌بینند ایشان می‌نشینند پشت در، با این تذکر سفت و سخت که همین‌جا می‌نشینیم و منتظر می‌مانیم تا سحر برای نماز، در حرم باز شود! این از روایت اول! روایت دوم اما نقل سخنی از عالم بزرگوار دیگری است: «از خدا بخواهید فرج امام عصر را برساند! غیبت‌شان طولانی شده!» الغرض! جمع این 2 روایت یا 2 حکایت، گمانم سخن‌ها دارد با من و شما! کسی که تشنه بر امری است، کسی که مشتاق زیارتی است، کسی که منتظر دیداری است، کسی که متقاضی واقعه‌ای است، کسی که آرزومند مشاهده‌ای است، کسی که خواهان ملاقاتی است، باید چونان باشد که آیت‌الله بهجت بود! صدالبته از پشت در حرم سیدالکریم هم می‌توان به ایشان سلامی عرض کرد و بسته بودن باب را، دلیل بر ترک مضجع باشکوه ری کرد اما منتظر دیدار، اگر واقعا «منتظر» باشد و اگر از فرط انتظار، به درجه «اضطرار» رسیده باشد، تا رخ دلربای یار را نبیند و تا در گشوده شده حرم را نبیند، آرام نمی‌گیرد! شاید آن شب و آنجا، من و شما بودیم، می‌رفتیم لیکن آن که بر رساله خود، امضای «عبد» می‌زند و تمنایش برای دیدار یار و نهایت شوقش از این وصال، هر زمان که دست داد، دیگر مجال در پرده ماندن ندارد و به عبارتی «شهره» می‌شود، تفاوت دارد با من نویسنده و شمای خواننده! طرفه حکایت اینجاست که زیارت حرم حضرت عبدالعظیم حسنی در ری، ولو آنکه مثل زیارت حرم حضرت سیدالشهدا در کربلا باشد، باز هم ذیل امور «مستحب» تعریف می‌شود! و حالا بگو «مستحب بسیار مؤکد» که جز این هم نیست قطعا! اینجا اگر «ادا کردن حق معرفت» همان کار نمادین و جهت‌دار و پندآموز و درس‌آوری بود که «بهجت‌العرفا» انجام داد، پس چگونه باید باشد کم و کیف انتظار منتظران عظیم‌ترین رخداد هستی یعنی ظهور منجی عالم بشریت؟! بسی جای این تلنگر است که اگر زائر مزار سیدالکریم، آیت‌الله بهجت بود؛ آیا من و شما می‌توانیم خود را اصلا و اساسا در شمار «منتظران مهدی فاطمه» بنامیم؟!
اینک در «روایت دوم» دوباره دقیق شوید! واقعا از کجا معلوم که قرار بود زمان غیبت، این همه به درازا بینجامد؟! که حتی از عمر نوح هم بیشتر شود؟! از کجا معلوم؟! و این درست که در شماری از روایات، به طولانی بودن زمان غیبت منجی عالم بشریت اشاره رفته لیکن از کجا معلوم اموری مثل همین گناهان ریز و درشت من و شما، زمان غیبت را طولانی‌تر نکرده باشد؟! و جدایی ما را از آن خلاصه خلقت و عصاره آفرینش که آفتاب، تنها یک جلوه‌ از نور علی نور اوست، مفصل‌تر نکرده باشد؟! اگر روزی، روزگاری متوجه شدیم امر عظیم ظهور، قرار بود مثلا 500 سال پیش حادث شود و اموری من‌جمله معصیت‌ها و غفلت‌های ما... آری! ما ابنای خطاکار آدم، تحقق این واقعه شیرین را به تعویق انداخته، آیا باز هم قادریم خود را «منتظر» بخوانیم؟! شگفتا! زمان غیبت این همه طولانی شده و ما اما هنوز «مضطر» نشده‌ایم! و حتی «منتظر» هم! منتظری که هم هست و هم نیست؛ چه می‌فهمد معنای انتظار را؟! و طولانی شدن زمان غیبت را؟! باشد که تجدیدنظری کنیم در مقوله انتظار! هیهات! «انتظار» یک مفهوم انتزاعی نیست که جمعی را شباهنگامی مضمون سخن باشد! و شمع مباحث! پس باید در باب انتظار هم «انقلابی» عمل کنیم! و «انقلابی» دعا کنیم! و چون دری را بسته دیدیم، آن را دال بر رفتن خود نکنیم! و چون زمان بسته شدن این باب را، طولانی دیدیم، غفلت از ثانیه‌ها، دقیقه‌ها، ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها، ماه‌ها، سال‌ها و قرن‌ها نکنیم! و مدام این مهم را به خود تذکر دهیم که چرا پس این همه طولانی؟! در بسی کمتر از این فاصله، هم عمر نوح سرآمد و هم جدایی یعقوب از یوسف و هم دوره دوری موسی! خدایا! بر ما رحم کن، همچنان که بر بنی‌اسرائیل رحم کردی! خدایا! دیری است آدینه‌های ما، به همین منوال می‌گذرد! غمگین و غمگین و غمگین! و این درست که هرگز در خور شأن و مقام «بقیه..‌‌الله» منتظر نبوده‌ایم اما نیک می‌دانیم و بارها نوشته‌ایم که تا او نیاید، هیچ گرهی را باز شدن، نشاید! گرهی هم اگر باز شود، می‌خورد به گره‌های محکم‌تری! تو گویی هنوز، «عیسی» مرده‌ای را زنده نکرده! و «موسی» دریا را نشکافته! و «ابراهیم» بتی را نشکسته! و «نوح» کشتی نجاتی نساخته! تو گویی هنوز «آدم» در فراق بهشت، مشغول ندبه است: «امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء و یجعلکم خلفاء الارض اءله مع الله قلیلا ما تذکرون».

 مسعود فروغی: چند سال پیش در جمعی نشسته بودم که یکی از دوستان خبر خانه‌دار شدنش را با ذوق خاصی تعریف کرد؛ یکی از حضار که از قضا آموزگار ادبیات دبیرستان بود، گفت: «مسکن از کلمه سکن به معنای آرام گرفتن بعد از حرکت و در واقع اسم مفعول ساکن به معنای جایی برای آرام گرفتن است»؛ در نهایت هم با لبخند بزرگمنشانه‌ای آرزو کرد خانه‌ای که خریداری شده است، به جای بهانه‌ای برای فشار فکری سررسید وام یا مشکل با همسایگان یا...، محلی برای آرامش صاحبخانه باشد.
املاک و مستغلات یکی از بخش‌های مهم هر اقتصادی است. در ایران نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر، بخش املاک و مستغلات از وزن و اهمیت بالاتری برای اقتصاد کشور، مردم و دولت برخوردار است؛ به همین خاطر، 2 بخش مسکن و خوراک، با سهم 28 درصدی در محاسبه تورم، بیشترین ضریب اهمیت را در محاسبه تورم دارند. علاوه بر آن بازار مسکن جزو صنایعی است که بیش از 100 صنعت دیگر را مستقیم و غیرمستقیم فعال می‌کند و تحرک آن به تحرک صنعت کشور بسیار کمک می‌کند لذا جذابیت خبری املاک و مستغلات چه در سطح سیاست‌گذاری و چه در سطح مردم بسیار بالاست و تحولات آن توسط تمام مردم و فعالان اقتصادی به صورت پیوسته رصد می‌شود. در این بین یکی از محرک‌های اصلی بخش املاک و مستغلات، بخش مسکن است. وضعیت اجاره‌بها و تحولات آن، برای کسانی که سرمایه لازم برای حضور در بخش خرید و ساخت املاک و مستغلات را ندارند، اهمیت دارد. تابستان به دلیل تعطیلی مدارس و مسائل مشابه به‌عنوان فصل نقل‌وانتقالات اجاره‌نشین‌ها به حساب می‌آید و مساله‌ای که هر سال در فصل تابستان دغدغه ذهنی بخش بزرگی از جامعه ایرانی می‌شود پیدا کردن مسکنی با اجاره‌بهای کمتر است.
یکی از مهم‌ترین روندهایی که در بازار مسکن ایران قابل مشاهده است، افزایش سهم مسکن استیجاری است. در حالی که بنا بر داده‌های رسمی منتشر شده توسط مرکز آمار ایران در سال 65 تنها 12 درصد مردم در مسکن‌های استیجاری زندگی می‌کردند، سال 90 این میزان به 27 درصد رسیده است و البته تازه‌ترین نتایج سرشماری در سال 95 نشان می‌دهد 8/30 درصد از مسکن مورد استفاده در کشور، استیجاری است؛ یعنی تقریبا از میان هر 3 خانواده ایرانی، یک خانواده در مسکن استیجاری زندگی می‌کند. شاید اصلی‌ترین جنبه برای آنکه این یک خانواده، مسکن را نه به عنوان یک بار روانی منفی بلکه به عنوان محلی برای آرامش به شمار آورند نرخ اجاره‌بها باشد.
در بررسی بار روانی اجاره‌بها برای مستأجران، می‌توان 2 موضوع اصلی را در نظر گرفت؛ نخست نرخ اجاره‌بهاست که طبق قراردادی معمولا یک‌‌ساله به مالک پرداخته می‌شود و دوم، سهم رهن از میزان اجاره‌بها. در بیشتر موارد ترجیح مستأجران بر آن است که رهن بالاتری پرداخت کنند تا حداقل در فواصل یک‌‌ماهه، مجبور به تحمل فشار مالی اجاره‌بها نباشند. از سوی دیگر، عموما مالکان ترجیح می‌دهند نرخ اجاره‌بهای بالاتری دریافت کنند البته تمایل مالکان به اجاره یا رهن، در شرایط اقتصادی مختلف، متفاوت است.
در سال‌های اخیر که سایه رکود بر اقتصاد کشور سنگینی می‌کند، اصولا افراد راهکارهای ویژه‌ای برای کسب‌وکار نمی‌شناسند و از این نظر ترجیح می‌دهند به جای آنکه وارد کسب‌وکار خاصی شوند یا در کسب‌وکار فعلی خود بیشتر سرمایه‌گذاری کنند، به سرمایه‌گذاری‌ در کسب‌وکار دیگران بیندیشند. طبعا هنگام انتخاب محلی برای سرمایه‌گذاری، 2 معیار «پاداش سرمایه‌گذاری یا همان سود» و «خطر سرمایه‌گذاری یا همان ریسک» در نظر گرفته می‌شود.
اینجاست که سیستم غلط اقتصادی ایران بسیاری را به یک تله انفجاری هدایت کرده. سیاست‌های پولی و مالی که به‌جای تقویت بخش تولید، بانک‌ها را به دلال پول تبدیل کرده است با فاصله معناداری که بین سود تولید و سود سپرده بانکی به‌وجود آورد، نقدینگی جامعه را به جای بخش تولید به سمت سپرده‌های بانکی هدایت کرد.
نرخ سود تولید در حالت معمول حدود 8 درصد است اما نرخ سود بانکی بالای 16 درصد همه از جمله صاحبان خانه‌های استیجاری را مجاب می‌کرد پول‌های خود از جمله پول پیش مسکن را به سمت سپرده‌گذاری هدایت کنند.
در سال‌های اخیر که فاصله معناداری بین تورم و میزان سود بانکی وجود داشت و امکان دریافت سود نسبتاً بالایی از یک سرمایه‌گذاری بدون ریسک به وجود آمده بود، معمولا مالکان در برابر دریافت رهن بیشتر مقاومت خاصی نشان نمی‌دادند و همین موضوع سبب می‌شد اکثر مستأجران چالش خاصی از بابت پرداخت رهن به‌جای اجاره نداشته باشند (البته اگر از چالش دیگر که همان میزان اجاره‌بها باشد، بگذریم!).
از سال گذشته که بالاخره بعد از چند سال، بدنه اقتصادی دولت متوجه آفت خانمان‌سوز اقتصاد کشور شد و تصمیم به کاهش سود بانکی به 15 درصد گرفت، بار دیگر اختلاف ترجیحات مالکان و مستأجران بالا گرفت و دغدغه جدیدی به مستأجرانی که بیشتر آنها جزو طبقه متمول جامعه به شمار نمی‌آیند، اضافه شد. البته از آنجا که بنا به دلایل مختلف که در حوصله این نوشته نیست، سود پرداختی توسط بانک‌ها و مؤسسات مالی با خطایی بعضا
17 درصدی(!) بالاتر از نرخ مصوب سود بانکی بود، این دغدغه مستأجران به‌طور آزاردهنده‌ای محسوس نبود. اما بعد از تحقق پیش‌بینی‌های ناخوشایند کارشناسان اقتصادی از آفت بالا بودن سود بانکی مانند عدم توانایی مؤسسات مالی در بازپرداخت سود و حتی اصل سپرده مردم و بحران‌های ایجادشده در موسسات بزرگ مالی مانند کاسپین بی‌اعتمادی به بانک‌ها از سطح کارشناسان اقتصادی و بدنه نخبگان جامعه به عموم مردم تسری پیدا کرده است؛ به همین دلیل، در این روزها، بیشتر مالکان که دیگر می‌دانند ممکن است عدد نمایش‌داده‌شده در صورت‌حساب سپرده، توسط بانک پرداخت نشود، با فشار بر مستأجران به دنبال حداکثرسازی اجاره دریافتی هستند. تابستان امسال براساس تحلیل‌های میدانی از بنگاه‌های املاک عموم خانه‌های رهنی به سمت استیجاری با اجاره‌بهای ماهانه بالا رفته است و نرخ اجاره‌بهای خانه‌ها بعضا حتی تا 2 برابر رشد داشته است. در حالی که اجاره‌بها تابع قیمت مسکن بوده و قیمت‌ مسکن این روزها از ثبات نسبی برخوردار است اما گزارش‌ها از افزایش بی‌ضابطه اجاره‌بهای مسکن در بازار نشان از همین تغییرات در نظام پولی و مالی کشور بویژه بانک‌هاست که اثر روانی وحشتناکی را بر حوزه مسکن گذاشته است. این مساله به تعبیر ساده یعنی فشار کمرشکن بر گرده کسانی که در خانه‌های استیجاری بوده‌اند و حالا باید در فصل نقل‌وانتقالات مسکن معادلات اقتصادی زندگی‌شان را شکست خورده ببینند. هرچند بیرون آمدن اقتصاد ایران از منجلاب سود بالای بانکی و اصلاح نظام پولی کشور، اثرات جانبی مختلفی می‌تواند داشته باشد که بسیاری از آنها اجتناب‌ناپذیر است و از طرفی چاره‌ای نیز جز پایین آوردن سود بانکی وجود ندارد
و الا اقتصاد ایران به یک باره فرو می‌ریزد اما شاید بهتر باشد تصمیم‌گیرندگان، به حال فشار فزاینده این روزها بر «یکی از هر سه خانواده ایرانی» فکری کنند تا لااقل با سیاست‌های کنترلی جلوی رشد فزاینده اجاره‌بها گرفته شود.