حسن روانشید*: نمایشگاه بین‌المللی تهران در سال‌های پایانی دهه 40 افتتاح شد. در آن زمان شاید در خاورمیانه چنین وسعتی به نمایشگاه در هیچ‌‌یک از کشورهای منطقه اختصاص نیافته بود که بتواند جوابگوی پذیرش شرکت‌های بین‌المللی از سراسر جهان باشد. این تنها مرکز عرضه آخرین پیشرفت‌های صنعتی جهان در ایران بود. پس‌ از آن و در سال‌های دهه اول بعد از انقلاب اسلامی دومین نمایشگاه بین‌المللی در شهر تاریخی اصفهان و در کنار زاینده‌رود اما زیر چادرهای ضخیم پلاستیکی افتتاح شد. در آغاز قرار بود این برگزاری موقت باشد و در سال‌های بعد در همان منطقه مجموعه‌ای به وسعت نمایشگاه تهران ایجاد شود که بار گوشه‌ای از مسؤولیت پایتخت را به دوش بکشد اما متأسفانه این امر نیز در دست‌اندازهای جاری افتاد و چادرها برای ربع قرن تحت عنوان نمایشگاه بین‌المللی اصفهان در حاشیه زاینده‌رود خشکیده جا خوش کرده است! که البته هنوز هم هست! جدا از معضلات محیط‌زیستی که این مجموعه برای ساحل همیشه سرسبز و زیبای زاینده‌رود بی‌آب ایجاد کرده است، وسعت محدود آن نیز نمی‌توانست در حدود و قواره بین‌المللی باشد. از این نظر اکثراً به برگزاری نمایشگاه‌های استانی یا در نهایت کشوری محدود، در آن قناعت می‌شد که این اواخر با وجود رکود، به بازار مکاره محلی بیشتر شباهت دارد تا نمایشگاه و البته چوب کج‌سلیقگی‌های شهرداری را می‌خورد. اصفهان همچنان وسعت می‌یابد و نمایشگاهی که روزگاری دومین در ایران بود به رتبه چندمین سقوط کرد و مشهد و تبریز گوی سبقت را از آن ربودند. ظرفیت شهر اصفهان که روزگاری منچستر ایران لقب داشت و امروز نیز با دارا بودن صنایع فولاد مبارکه، کارخانه ذوب‌آهن و 2 کارخانه عظیم و قدیمی سیمان اصفهان و سپاهان و صدها صنعت تراز اول که رفت‌وآمدهای متعددی را از کشورهای صنعتی و توریست‌های جهانی شاهد است، همیشه و در همه احوال نیازمند مرکزی قابل‌توجه تحت عنوان نمایشگاه بین‌المللی بوده که جوابگوی انتظارات آن باشد اما همچنان پروسه پشت‌گوش انداختن مهم‌ها مثل همیشه ادامه داشت تا بالاخره پس از سال‌ها غفلت، شورای اسلامی شهر اصفهان و مدیران کلان استان به این نتیجه رسیدند که این مجموعه آن‌ هم در کنار رودخانه زاینده‌رود و حاشیه پارک‌های مفرح آن ناموزون و ناکافی به نظر می‌رسد، لذا محلی را در حاشیه جنوب‌شرقی و رینگ سوم کمربندی شهر که می‌توانست به سالن نیمه‌تمام اجلاس نزدیک باشد بدین منظور اختصاص دادند تا به‌سرعت ساخته و نسبت به جابه‌جایی اقدام شود اما بازهم اقبال به کمک این پدیده نیامد و نمایشگاه به رکود درآمدی شهرداری برای تأمین هزینه‌های ساخت‌وساز برخورد کرد. اکنون نزدیک 6 سال از شروع به ساخت سالن اجلاس، نمایشگاه بین‌المللی و شهرک سلامت که اقدامی از سوی بخش خصوصی برای تمرکز بخش درمان شهر است و در فاصله کمی از فرودگاه بین‌المللی و ایستگاه راه‌آهن قرار دارد و بخش خصوصی نیز در کنار مرکز پزشکی اصفهان برای تأمین نیازهای توریسم‌درمانی گام‌های بلندی برداشته، می‌گذرد اما ساخت نمایشگاه بین‌المللی همچنان به‌صورت لاک‌پشت‌گونه پیش می‌رود و هنوز هم برگزاری آن تحت عنوان بین‌المللی در زیر چادرهای قدیمی و در ساحل زاینده‌رود خشک ادامه دارد که انگیزه‌ای برای متقاضیان برگزاری و علاقه‌مندان به تماشای آن ایجاد نمی‌کند. بد نیست مسؤولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت صنعت و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گوشه‌چشمی به این موضوع مهم داشته و با شهرداری اصفهان در امر اتمام این پروژه‌های مهم فرهنگی مساعدت و همکاری کنند و فراموش نکنند اصفهان همیشه در نقطه دید دیپلمات‌های دنیا بوده و هست که برای مقاصد اقتصادی و سیاسی به آن سفر می‌کنند و نیاز است هرچه زودتر ساخت این مجموعه‌ها در آن به پایان برسد و گامی به جلو برای اقتصاد مقاومتی از جهت پذیرش توریسم سیاحتی، زیارتی و درمانی برداشته شود.                                                                     
*روزنامه‌نگار پیشکسوت

اعمال مدیریت فشار در شبکه توزیع آب شهر مهاجران
رئیس اداره آب و فاضلاب مهاجران گفت: تعویض و راه‌اندازی 2 عدد شیر فشارشکن در منطقه پتروشیمی به منظور تعدیل فشار و کاهش اتفاقات در این منطقه و تعویض 30 مورد از شیرهای اصلی شبکه با قدمت 25 سال برای مدیریت بهتر شبکه و جلوگیری از قطع آب به صورت گسترده در مواقع ضروری از جمله اقداماتی است که در راستای مدیریت فشار و بهره‌برداری بهتر در شبکه توزیع آب شهر مهاجران انجام شد. وحید صفری در ادامه افزود: اجرای رینگ شبکه پتروشیمی به منطقه عمران و رینگ مخازن 2 منطقه پالایشــگاه به یکدیگر برای آبرسانی به مشترکان در مواقع بحران و شست‌وشوی مخازن، تعویض شیر فشارشکن واقع در منطقه فضیلت عمــران برای مدیریت فشار و کاهش فشار شبکه از 9 بار به 5/4 بار که کاهش اتفاقات به میزان 50 درصد را در پی دارد از دیگر اقداماتی است که در راستای مدیریت فشار در شبکه آبرسانی مهاجران و کاهش هزینه‌ها انجام شده است.


اجرای طرح‌های نیمه‌تمام آبرسانی به علی‌آباد کتول
مدیرعامل شرکت آبفای شهری گلستان گفت: پروژه‌های نیمه‌تمام آبرسانی به شهر علی‌آباد کتول از محل تبصره 3 در حال اجراست. محمدهادی رحمتی افزود: با توجه به افزایش جمعیت و رشد بازار، شرکت آب‌وفاضلاب استان گلستان طی 2 سال گذشته برای اجرای طرح‌های عمرانی شهرعلی‌آباد کتول با کمبود شدید منابع مالی روبه‌رو بوده و در این مدت از محل منابع داخلی و درآمدهای تبصره3 توانستیم اقدامات خوبی در این راستا انجام دهیم. وی با اشاره به اینکه از محل طرح‌های عمرانی هیچ ردیف اعتباری طی 2 سال گذشته برای شهر علی‌آباد کتول اختصاص نیافته است، افزود: شهر علی‌آباد طی سال‌های گذشته با مشکل تامین آب شرب مواجه بود و با توجه به عدم تخصیص اعتبارات در این مدت امکان ادامه اجرای طرح آبرسانی میسر نبوده و با پیگیری و تلاش مجموعه همکاران ستادی و امور آب‌وفاضلاب این شهر از محل منابع داخلی بخشی از این مشکلات مرتفع شده است.

مدیرکل بهزیستی مازندران با بیان اینکه  تمام دستگاه‌های اجرایی باید برنامه‌های یک‌ساله خود را در زمینه کاهش  آسیب‌های اجتماعی  بویژه پیشگیری از مواد مخدر،  به دبیرخانه این کمیته (بهزیستی)  اعلام کنند، گفت: باید تمام فعالیت‌هایی که در زمینه پیشگیری از  آسیب‌های اجتماعی انجام می‌شود مستندسازی شده  تا بتوان برنامه‌های اجراشده را پایش و ارزیابی کرد و نقاط ضعف برنامه را مورد بررسی قرار داد. پنجمین جلسه ماهانه کمیته فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر استان با حضور دکتر سیدسعید آرام مدیرکل بهزیستی مازندران، رحمانی معاون امور توسعه پیشگیری بهزیستی، علیرضایی دبیر کمیته فرهنگی و  پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر استان و جمعی از اعضای این کمیته در سالن کنفرانس اداره کل بهزیستی مازندران برگزار شد. دکتر سیدسعید آرام در این جلسه با بیان اینکه  تمام دستگاه‌های اجرایی باید برنامه‌های یک‌ساله خود را در زمینه کاهش  آسیب‌های اجتماعی  بویژه پیشگیری از مواد مخدر،  به دبیرخانه این کمیته (بهزیستی)  اعلام کنند، گفت: باید تمام فعالیت‌هایی که در زمینه پیشگیری از  آسیب‌های اجتماعی انجام می‌شود مستندسازی شده  تا بتوان برنامه‌های اجراشده را پایش و ارزیابی کرد و نقاط ضعف برنامه را مورد بررسی قرار داد. مدیرکل بهزیستی مازندران اظهار داشت: در بسیاری موارد آموزش‌های لازم انجام می‌شود ولی چون هدفمند نیست  نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد. دکتر آرام بیان داشت: میزان مصرف مواد مخدر در کشور افزایش پیدا کرده اما در استان مازندران با توجه به تدوین و اجرای برنامه کاهش آسیب اجتماعی (اعتیاد) و همچنین  آموزش‌هایی که دستگاه‌های اجرایی به مردم ارائه دادند میزان مصرف مواد مخدر کاهش یافت. دکتر آرام با اشاره به اینکه امروز ما شاهد آسیب‌های گوناگون در جامعه هستیم، گفت: آموزش مهارت‌های زندگی بویژه آموزش مهارت تاب‌آوری باید از همان دوران کودکی در مهدها انجام شود.
 

اصلاح روشنایی معابر تبریز
مدیرعامل شرکت توزیع نیروی برق تبریز اظهار داشت: توزیع برق تبریز و شهرداری باید توامان در مسیر اصلاح روشنایی معابر این کلانشهر گام بردارند. عادل کاظمی با اشاره به اینکه عملکرد دوگانه در این زمینه موجب آشفتگی خواهد بود، گفت: با توافقات صورت گرفته با شهرداری تبریز به سمت ساماندهی روشنایی معابر حرکت خواهیم کرد. وی اظهار داشت: با اندکی تغییر در آرایش روشنایی معابر، برخی پارک‌ها و پیاده‌روها نیز روشن می‌شود. در جریان این بازدید، معاون خدمات شهری شهرداری تبریز با تاکید بر تعریف یک روند مناسب در ایجاد و نگهداری روشنایی معابر افزود: شهرداری کلانشهر تبریز حاضر است با ایجاد تعامل با شرکت توزیع نیروی برق تبریز، گام‌های اساسی در این زمینه بردارد. علی مدبر اظهار داشت: آماده‌ایم پروژه‌های مشترک روشنایی معابر را با شرکت توزیع نیروی برق تبریز اجرا کنیم که هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ مبلمان شهری از استاندارد مطلوبی برخوردار باشند.

صعود خبرنگاران به ارتفاعات عون‌بن علی تبریز
خانه مطبوعات آذربایجان شرقی با همکاری هیأت‌های کوهنوردی و ورزش‌های همگانی و اداره ورزش و جوانان شهرستان تبریز، همایش بزرگ کوهنوردی به مناسبت روز خبرنگار را در کوه عون بن علی برگزار کرد. همایش بزرگ کوهنوردی همگانی و خانوادگی با حضور تمام اقشار جامعه بویژه اصحاب رسانه استان، به مناسبت روز خبرنگار در تفرجگاه کوه عون بن علی تبریز برگزار شد. اسد فلاح، رئیس هیأت‌مدیره خانه مطبوعات آذربایجان‌شرقی در این مراسم طی سخنانی با تأکید بر اهمیت ورزش در ارتقای سطح نشاط و سلامت افراد جامعه اظهار داشت: خانه مطبوعات استان آماده تعامل، مشارکت و همکاری با هیأت‌های مختلف ورزشی استان برای جذب و ارائه خدمات و تسهیلات ورزشی به اصحاب رسانه عضو این تشکل و نیز حضور پررنگ‌تر خبرنگاران در برنامه‌های ورزشی تحت پوشش اداره کل ورزش و جوانان استان و اداره ورزش و جوانان کلانشهر تبریز است.

صادق فرامرزی: 1- نسبت میان «خشت خام» و «آینه» نسبتی مشهور و ادبی در جامعه ایرانی است، نسبتی که برگرفته از بیت «آنچه در آینه جوان بیند/ پیر در خشت خام آن بیند» و در باب «عیان» شدن امور باطنی از ظاهری غیرملموس است. شاید از سوی دیگر این تمثیل بتواند نظری کوتاه بر رفتارشناسی دولت‌ها در دوره دوم انتخاب شدن‌شان نیز باشد، تمثیلی که هرچند ناقص اما به شکلی کارا می‌تواند روایتگر تقسیم‌بندی ناصواب «خشت خام» دولت‌ها در دوره اول‌شان و «آینه» عیان رفتاری‌شان در دوره دوم به قدرت رسیدن‌شان باشد. بیراه نیست اگر بگوییم سنت حاکم بر سیستم انتخابات چنین چیزی را برای دولت‌ها مرسوم کرده است که در دوره اول خود بیشتر در خشت خام بمانند و نمایشی از آنچه دیگران دوست دارند اجرا کنند و در دوره دوم کم‌کم از روی سن تئاتر به پشت صحنه روند و بعد از لحظاتی خود واقعی‌شان را در معرض نگاه بینندگان بگذارند؛ ناگزیریم بگوییم غالبا خود واقعی آنها به اندازه نمایشی که بازی کرده‌اند مورد تشویق بینندگان واقع نمی‌شود و خیلی‌ها ممکن است حتی معترضانه خواستار پس گرفتن پولی بشوند که به بهای بلیت این نمایش داده‌اند.
2- اگر به 4 سال اول دولت جناب روحانی نگاهی اجمالی بیندازیم شاید بشود عناصر کلیدی‌ای را که دولت سعی در معرفی خود با آنها داشته است در چند مصداق اصلی خلاصه کنیم. دولت تدبیر و امید در عرصه معیشت عملکرد موفقی نداشته است، برای گفتن این مساله نیاز نیست که از منتقدان دولت سابق بود، بلکه حامیان آن هم به این مساله هرچند با صدایی خفیف اعتراف می‌کنند اما آنچه ما به ازای این نقصان ارائه می‌کنند مهار شیب تند تورم کشور است، مهاری که هرچند ملموس بود اما به اندازه‌ای بیشتر برای اقتصاددانان مشکوک بود! در ادامه به علت شک موجود در این خشت خام اشاره خواهیم کرد. دولت تدبیر و امید دولتی امنیتی بود، اذعان کردن به این مساله هم نیازمند قرارگیری در صف منتقدان نیست، چرا که با یک جست‌وجوی ساده در پیشینه مردان دولت می‌شود به این مساله گواهی داد اما آنچه مابه‌ازای این گزاره به افکارعمومی القا می‌شد وجود آزادی بیان ذیل حکمرانی این مسؤولان امنیتی بود و طبیعتا در این باب مصداق ملموسی که ارائه می‌شد نقدهای آزادانه منتقدان سیاست‌های هسته‌ای به روند و نتیجه مذاکرات بود، هرچند ده‌ها شکایت از رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران‌شان و فشارهای متعدد به رسانه ملی برای تریبون ندادن به منتقدان مثال نقضی از این امر بود اما خواه ناخواه دولت یازدهم چنین ادعایی را مطرح و روی آن نیز پافشاری می‌کند. دولت تدبیر و امید نتوانست مذاکرات هسته‌ای را به نتیجه‌ای که وعده داده بود برساند، این را نه فقط منتقدان یا حتی حامیان دولت که خود دولتمردان و مسؤولان دولت نیز به زبان می‌آورند اما آنچه مابه‌ازای این ناکامی ارائه می‌شد «هراس» از ایران بدون برجامی بود که در آن خطر جنگ، حتمی و کشور در آستانه نابودی بود. توصیف چنین مرگی برای راضی کردن مردم به تب حاصل از برجام فارغ از کذب، غیراخلاقی و حتی ضدمنافع ملی بودنش مهم‌ترین روش تبلیغاتی دولتمردان برای اثبات کارآمدی خود بوده است. این زنجیره مصادیق را شاید بشود به همین شکل ادامه داد و برایش پایانی متصور نبود اما آنچه گفته شد صرفا مشتی به عنوان نمونه از خروار دولت سابق بود. دولتی که می‌شود 4 سال اول آن را خشت خامی تصور کرد که سعی در نشان دادن خود به عنوان دولتی ضدتورم، دولتی در راستای آزادی بیان و دولتی مانع جنگ و فروپاشی داشت.
3- در روزهایی که گذشت زمزمه‌ها، خبرها و تحلیل‌ها حکایت از عیان شدن زودهنگام قافله تدبیر و امید داشت، عیان شدن آینه‌ای که برای منتقدان قابل پیش‌بینی و برای حامیان دولت کمی بهت‌آور بود. معرفی کابینه‌ای که اصلا مورد انتظار حامیان دولت نبود و ایجاد شکاف میان آنچه در ذهن می‌پنداشتند و آنچه با چشم می‌دیدند مانع از آن شد که به برخی سخن‌ها کمتر پرداخته شود. فی‌المثل اکبر ترکان مشهور به «ابوالمشاغل» دولت که عادت به رک‌گویی دارد سخنی گفت که به رنگ باختن قافیه افسانه‌ای دولت در مهار تورم کمک کرد. در حالی که منتقدان خشت خام دولت، مهار تورم را نه حاصل ثبات که میوه رکود مرگبار حاصل بر اقتصاد می‌پنداشتند و بابت آنکه دولت تعمدا کشور را در چنین رکودی نگه داشته تا با مهار ظاهری تورم برای خود کارنامه‌ای قابل دفاع تهیه کند به ملامت دولتمردان رو آورده بودند، ترکان در سخنی صریح گفت: «اکنون شرایط کشور به گونه‌ای است که شاید برای ایجاد رونق اقتصادی دولت از مهار تورم کوتاه بیاید و با آزاد گذاشتن آن شرایط را برای رونق در اقتصاد کشور مهیا کند». اعتراف غیرمستقیم ترکان به کاذب بودن ثبات قیمت‌ها شاید به اندازه تعبیر او از محدود بودن تخصص ایرانی‌ها به طبخ «آبگوشت بزباش» در رسانه‌ها انعکاس پیدا نکرد اما گویای رو شدن بخشی از چهره حقیقی بازیگران دولتی تئاتر تدبیر و امید بود. ارائه برنامه محمدجواد ظریف برای دولت دوازدهم و وجود بندی مبنی بر «نظام دادن به تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در حوزه سیاست خارجی و ایجاد سازوکار قانونی پیشگیری از مداخله و اظهارنظر مقامات غیرمسؤول در مسائل سیاست خارجی» نیز گویای عیان شدن بخش دیگری از آینه مطلوب دولت بود، دولتی که فخرفروشی‌اش از گسترش آزادی بیان محدود به چند نقد کارشناسی توسط منتقدان سیاست خارجه‌اش بود، راه کارآمدی را این بار در «شکستن قلم‌ها» و «بستن دهان‌ها» جست‌وجو می‌کند تا بتواند تناقض دولت امنیتی‌ای را که مدعی آزادی بیان است بهبود ببخشد. در این میان شاید آنچه بیش از همه تفکیک آینه از خشت خام دولت را تسهیل کند سخنان محتاطانه دولتمردان در باب نقض‌های آشکار ولی به تعبیر خودشان «نه‌چندان فاحش» برجام است. دولتمردان از یکسو ناچار به اندک موضع‌گیری‌ای در این باب شده‌اند و از سوی دیگر بیم شکل‌گیری چنین مطالبه‌ای از سمت جامعه را دارند اما آنچه در این بین محل بحث است تفاوت میان برجام نقض شده واقعی و تصویر خیالی‌ای است که از برجام نمایش داده شده بود. قطعا سوال از اینکه آیا پاسخگویی به نقض برجام مقدمات جنگی را که ادعای رفع آن توسط برجام شده بود فراهم می‌کند یا خیر، احتمالا می‌تواند رسواکننده‌ترین سوال بی‌جوابی باشد که فرق میان آنچه صورت می‌گرفت و آنچه توصیف می‌شد را عیان کند.
4- سخنان، اعترافات و اقدامات این روزهای دولت گواهی است بر وجود تضاد میان تصویر ارائه شده از عملکرد دولت توسط تریبون‌هایش و آنچه واقعا رخ داده بود. دولت با سرعتی عجیب می‌خواهد از قالب نقشی که 4 سال تحمل بازی کردنش را داشته بیرون بیاید و آینه واقعی خود را مشهود کند. اگر در خشت خام دولت چنین تصور می‌شد قرار بر ساخت عمارتی باثبات اقتصادی، آزادی بیان برای نقد و رفع تهدیدهای مرگبار است، آنچه امروز در این آینه مشهود است همگی بر غیر از این گواهی می‌دهد. عدم تغییر در سیاست‌هایی که ماحصلی جز رکود اقتصادی، انفعال بین‌المللی و وادادگی فرهنگی نداشته است نمی‌تواند معجزه‌ای جز تداوم وضع نامطلوب موجود بکند، وضعی که حتی تداوم آن با باقی ماندن غالب وزرای سابق بیم را شریک اردوگاه حامیان دولت کرده است؛ اردوگاهی که شوکه بودن این روزهایش بابت دیدن چند جلوه از آینه‌ای است که منتقدان سال‌هاست آن را خشت خام اما بزک شده تدبیر و امید دیده‌اند.