مهدی طاهرخانی: بدون تردید مهدی رحمتی این روزها را بدترین دوران فوتبالش می‌داند. از یک‌سو جایگاه ثابتش را در استقلال از دست داده و از سوی دیگر با سلیقه عجیب و شایدهم شیطنت‌آمیز کی‌روش به نظر می‌رسد تا پایان فصل کار بسیار دشواری را برای بازپس‌‌‌گیری جایگاهش پیش رو دارد.
مکار مثل شفر
بهتر است ابتدا از اخلاق زیرکانه سرمربی آلمانی آبی‌ها شروع کنیم. به هیچ وجه فریب ناآشنا بودن وینفرد شفر با فضای فوتبال ایران را نخورید. او به اندازه کافی با تجربه است و قبل از قبول هدایت استقلال به اندازه لازم درباره حواشی این تیم و عادت مدیران باشگاهی ایران اطلاع کسب کرده است. او می‌داند در ایران یک دستیار خوب بعضا به معنای پرورش مار در آستین است. یعنی به محض فرا رسیدن روزهای بد ناگهان همان دستیار شماره یک، تبدیل به بزرگ‌ترین رقیب می‌شود. از این رو نه دستیار بزرگ خارجی را قبول می‌کند و نه سراغ داخلی‌‌های دانه درشت می‌رود. او که با کانال نزدیک به فرهاد مجیدی به مدیران استقلال معرفی شد خیلی شیک از فرهاد هم عبور کرد و وقتی به او گفتند محمد تقوی پتانسیل تبدیل شدن به یک گزینه برای جانشینی‌‌‌‌اش را دارد با وجود مذاکره تلفنی مستقیم با این مربی، بعدها مدعی شد اصلا او را نمی‌شناسد. چند هفته حرکات میک مک‌درموت را زیر نظر داشت و وقتی دید مک‌درموت در کنار زمین زیاد فرمان تاکتیکی می‌دهد، ابتدا به او دستور نشستن روی نیمکت را داد و سپس بعد از اتفاق شب داربی، عذرش را خواست. مک درموت در شب داربی واسطه برقراری تماس تلفنی چند تن از اعضای کادر فنی سابق با بازیکنان شده بود تا این افراد به‌زعم خود آخرین راهنمایی‌ها را برای شکست پرسپولیس ارائه دهند. موضوعی که شفر از آن عصبی شد و آن را دخالت در کار خود دانست. حالا میک مک‌درموت نیست و از سوی دیگر بیژن طاهری آنقدر گزینه بی‌خطری است که هرگز مدیران استقلال او را جانشین شفر نخواهند کرد.
رحمتی قربانی مک درموت
شفر به محض رسیدن به تهران درباره مسائل حاشیه‌ای تیم، اطلاعات کافی را از درموت گرفت. متوجه قدرت مهدی رحمتی و نفوذش درون تیم شد و از این رو از همان ابتدا با وجود احترامی که برای رحمتی قائل بود و هست و مرتب از او به عنوان کاپیتان یاد می‌کند ترجیح داد از حسینی درون دروازه بهره ببرد. مهم‌ترین حرف او درباره این گلر جوان مربوط به حضورش در جام‌جهانی 2018 به عنوان گلر سوم تیم‌ملی بود. در صورتی که خود حسینی هم خواب دعوت به تیم‌ملی را نمی‌دید بلافاصله حرف شفر درست از آب در آمد. در صورتی که فروزان این روزها یکی از پایه‌‌های موفقیت تیم پارس‌جنوبی است اما حسینی ناگهان به تیم‌ملی دعوت شد. این دعوت به این معناست که تقریبا دست‌کم تا پایان نیم‌فصل، سید مهدی رحمتی چاره‌ای جز نیمکت‌نشینی ندارد. اگر چه عنوان شد تراکتورسازی و سپاهان در نیم‌فصل خواهان جذبش هستند اما کاپیتان آبی‌ها که فصل قبل به محض نیمکت‌نشینی مقابل سپاهان خواهان دریافت رضایتنامه و خروجش از تیم بود، حالا می‌گوید هیچ کجا نمی‌روم و آنقدر تمرین می‌کنم تا جایگاهم را پس بگیرم.
شیطنت کی‌روش
کارلوس کی‌روش عملا با دعوت از رقیب رحمتی بار دیگر ضربه‌ای مهیب به گلر استقلال زد. شاید هر روز کی‌روش در حال دیدن همان ویدئویی است که رحمتی در آن بزرگ‌ترین اشتباه زندگی ورزشی‌‌‌‌اش را کرد و با تمسخر کی‌روش او را دستیار خوب معرفی کرد نه سرمربی شماره یک. کی‌روش کینه سختی را از او به دل گرفت و نه‌تنها رحمتی را از تیم‌ملی برای همیشه (دست‌کم تا زمانی که او در ایران است) خط زد بلکه حالا وضعیتی را پدید آورده که رحمتی حتی شانس بازی در تیمش را هم نداشته باشد. ساده‌انگارانه است شیطنت کی‌روش را عامدانه ندانیم. بدون شک حسینی که اینک خودش را ملی‌پوش می‌بیند با روحیه‌ای چند برابر نسبت به قبل تمرین می‌کند و صاحب اعتماد به نفس بالایی خواهد شد. همانطور که بازیکنان دیگر مثل سیدمجید حسینی و زکی‌پور که برای نخستین‌بار به تیم‌ملی فراخوانده شدند روحیه‌ای دو چندان می‌گیرند. اما سوال اصلی این است که  رحمتی می‌ماند و می‌جنگد یا ترجیح می‌دهد ولو برای یک نیم‌فصل هم از استقلال برود؟ قطعا جواب سوال را در 4 بازی باقیمانده تا پایان نیم‌فصل خواهیم یافت.
4 بازی سرنوشت‌ساز
حسینی در بازی با نفت مرتکب چندین اشتباه فاحش شد و اگر از خوش‌شانسی‌‌‌‌‌اش، منوچهری آنگونه موقعیت‌سوزی نمی‌کرد شاید مقصر اصلی ناکامی آبی‌ها شناخته می‌شد. وینفرد شفر می‌داند تنها راه ماندنش برای فصل بعد بیرون کشاندن استقلال از این وضعیت است. مادامی که حسینی مرتکب اشتباهات فاحش نشود و استقلال کم کم به بالا بیاید، کار رحمتی برای بازگشت دشوار و شایدهم ناممکن باشد. اما بدون تردید با عملکرد ضعیف حسینی و شکست‌‌های احتمالی استقلال، شفر برای حفظ صندلی‌‌‌‌اش هم که شده سراغ کاپیتان اول تیمش خواهد رفت، حتی اگر کی‌روش در اردوهای آتی باز هم بخواهد از حسینی استفاده کند. استقلال 4 بازی تا پایان نیم‌فصل دارد که شاید آسان‌‌‌‌‌ترین آنها نبرد با گسترش فولاد در تهران باشد اما در 3 مسابقه بعدی باید یک بار به مشهد برود و برابر سیاه‌جامگان قرار بگیرد؛ بازی در مشهد به هیچ وجه آسان نیست حتی اگر رقیب در انتهای جدول باشد. 2 بازی هم مقابل پیکان مدعی و سپس سپاهان در تهران دارد.
در این 4 نبرد احتمالا تکلیف رحمتی و حسینی مشخص می‌شود. اگر گلر جوان استقلال بتواند نمایش در خور توجهی ارائه دهد، بعید است رحمتی ریسک نیمکت‌نشینی در نیم‌فصل دوم را به جان بخرد اما اگر نتایج آبی‌ها و همچنین عملکرد سینوسی حسینی ادامه داشته باشد آنگاه شاید شفر مجبور به استفاده از رحمتی شود. بدون شک این 4 پیکار سرنوشت‌ساز‌‌‌‌‌ترین بازی‌های رحمتی است. عملکرد او بر خلاف گفته‌‌‌‌اش در تمرین به هیچ عنوان متر و معیار بازگشتش نیست. فقط اشتباهات حسینی و نتایج استقلال تکلیف او را روشن می‌کند.

تصمیمات شتابزده و گاها احساسی سرنوشت فصل هفدهم استقلال را طور دیگری رقم زد تا جایی که شاید با حضور شفر مجبور به سرمایه‌سوزی شوند و برای رفع نقص درون تیم دست به جا‌به‌جایی‌هایی بزنند که نتیجه‌اش از بین بردن سرمایه‌های پیشین و در نهایت هزینه کردن دوباره است. سرمربی جدید استقلال می‌داند در 4 هفته باقیمانده تا پایان نیم‌فصل اول باید با همان بضاعت قبلی ادامه دهد اما شاید مجبور شود لیستی را در اختیار باشگاه قرار دهد که در آن نام‌هایی است که باید به در خروجی راهنمایی شوند. به چهره‌های مغموم روی نیمکت اگر نگاه کنید نگاه مغموم همراه با حسرت پادوانی نشان می‌دهد این مدافع برزیلی یکی از همان بازیکنانی است که فعلا به نیمکت چسبیده و در نیم‌فصل دوم شاید دیگر جایی حتی روی نیمکت برای او نباشد. یعقوب کریمی، حسن بیت‌سعید و چند بازیکن دیگر نیز چنین شرایطی دارند و خودشان هم زیاد راغب به ماندن نیستند. استقلال در ابتدای فصل مجتبی جباری را خریداری می‌کند که مشکلات مصدومیت او در گذشته و حتی در حال حاضر باعث انتقاد منتقدان می‌شود اما پیشینه این بازیکن در استقلال، 8 شاکی را بین هواداران این تیم محبوب کرده و آنها فارغ از هرگونه انتقادی او را روی شانه‌های خود به تمرین تیم هدایت کردند اما خیلی طول نمی‌کشد که مجتبی جباری قربانی یک اتفاق ناخواسته می‌شود و مدیرعامل استقلال به دلیل اینکه از ابتدا با آمدن او مخالف بوده است تابلوی ورود ممنوع را مقابل او قرار می دهد. دیگر بازیکنی که با سروصدای زیادی همراه مجتبی از قطر به تهران آمد، در جریان تمرینات استقلال از ناحیه‌ای مصدوم شد که فصل پیش هم مصدوم شده بود و همین نکته باعث شد منتظری نیز از استقلال دور شود و تا نیم‌فصل دوم نرسد.  سجاد شهباززاده را می‌توان یکی از خریدهای احساسی دانست. این بازیکن فصل گذشته در لیگ ترکیه ناموفق بود و در لیگ ایران هم به همراه نفت تنها کار مفیدی که انجام داد گل نفت در فینال جام حذفی بود. داریوش شجاعیان گران‌ترین بازیکن نقل و انتقالات هم تا حالا بازی چشمگیری نداشته و خیلی‌ها معتقدند هزینه‌ای که استقلال صرف خرید این بازیکن کرد بیهوده بود.

افشارزاده و افتخاری ۲ مدیری که از سوی وزارت ورزش دولت یازدهم به مدیریت باشگاه استقلال منصوب شدند، در عرض ۲ سال بیشتر از نصف ۷۰ سال گذشته در استقلال بدهی به بار آورده‌اند. با این دست‌فرمان اگر بدهی‌های سال 96 هم اضافه شود در ۳ سال به اندازه 70 سال بدهی اضافه شده. به گزارش سازمان بازرسی دقت کنید: استقلال طی 70 سال (تا سال 93) 619.178.722.176 ریال بدهی دارد و البته در 2 سال 94 و 95، مجموعا 365.794.401.794 ریال! یعنی در عرض ۲ سال استقلال در زمان مدیریت آقایان بهرام افشارزاده و سیدرضا افتخاری بیشتر از نصف همه 70 سال قبل بدهی به بار آورده است! این در حالی است که سال 94، 32 میلیارد تومان به استقلال کمک شده و البته هنوز سبک‌دست و شیرازی از استقلال شکایت نکرده‌اند! این همه در حالی رخ داده که در آن 70 سال از اسپانسرهای چند ده میلیاردی هم خبری نبوده است؛ ضمن اینکه فراموش نکنید واحد‌های فرهنگی تا همین چند سال قبل اصلا به سازمان مالیات پول نمی‌دادند و این قانون جدید است که از بدو تاسیس تاکنون مالیات برای استقلال در نظر گرفته‌اند! نکته دیگر اینکه از سال 92 قانون شد که بازیکنان مالیات‌شان را خودشان بدهند. حالا هم که محرومیت احتمالی به دلیل بدهی در پیش است. وقت آن است وزارت ورزش برای رفع مشکلات ساختاری مدیری توانمند برای دوره‌ گذار فعلی انتخاب کند تا جایگزین کسانی شود که آورده‌ای برای استقلال نداشته‌اند جز بدهی‌های سنگین! بعد از مدتی هم که استقلال با مدیر منجی به ساحل آرامش رسید، طبعا باید یک مدیر بااستعداد جوان برای اداره باشگاه برگزیده شود؛ کسی که نگاه مدرن ـ با حفظ موارد مثبت مدیریت سنتی و کنار گذاشتن مدیریت آبگوشتی ـ به مدیریت دارد، زبان‌دان‌ هم باشد، باانگیزه باشد، برنامه‌هایی برای تغییر وضع فعلی داشته باشد و برای ایجاد تحولات اساسی، هم جسارت و شجاعت و هم انرژی داشته باشد.