وزیر راه‌وشهرسازی با تکرار تلویحی اظهارات قبلی‌اش مبنی بر «قیم مردم برای بازسازی مناطق زلزله‌زده نیستیم»، گفت: برای زلزله‌زدگان دایه مهربان‌تر از مادر نشویم. عباس آخوندی 8 روز پس از اینکه اعلام کرد «قیم مردم برای بازسازی مناطق زلزله‌زده نیستیم» در کانال تلگرامی‌اش اظهارات گذشته خود درباره مردم مناطق زلزله‌زده را تکرار کرد. متن جدیدترین یادداشت وزیر راه‌وشهرسازی در ادامه می‌آید: «2 هفته‌ای است که مساله اسکان موقت و دائمی زلزله‌زدگان مورد توجه افکار عمومی است و البته گروه‌های نیکوکاری علاقه‌مند به ایفای نقش مثبت در این میان هستند. تعدادی از آنها هم به من مراجعه کرده‌اند. پیش از آنکه بخواهم هرگونه اظهارنظری بکنم تمایل دارم که این سؤال را مطرح کنم که آیا به محض وقوع زلزله حق اعمال اراده بر زندگی شخصی که پایه‌ای‌ترین حق شهروندی است از زلزله‌زدگان سلب می‌شود؟ اگر ما چه به عنوان دولت و چه به عنوان اشخاص داوطلب یاری‌رسانی و با نیت خیرخواهی به‌نحوی عمل کنیم که این اختیار از آنان سلب شود، کاری اخلاقی انجام داده‌ایم؟ ممکن است در پاسخ گفته شود چه جای اینگونه سؤال‌هاست. باید رفت و به مردم کمک کرد و این مسائل را به فیلسوفان واگذاشت ولی در عمل اینگونه نیست! پاسخ درست به این سؤال است که موجب شکل‌گیری یک سیاست درست و کارآمد می‌گردد و پاسخ ناصحیح، حتی اگر از سر خیرخواهی باشد، نه‌تنها موجب کاهش درد و رنج زلزله‌زدگان نمی‌گردد که برای مدت‌ها زندگی آنان را دچار مشکل و عدم استقرار می‌نماید و منابع زیادی از دولت و کمک‌های مردمی را به هدر می‌دهد». آخوندی در بخش دیگر یادداشت خود نوشته است: «از زلزله بوئین‌زهرا در سال 1341 تاکنون تمام مداخلات خیرخواهانه دولت و داوطلبان به دلیل همین بی‌توجهی شکست خورده ‌است. زلزله‌زدگان از آنچه برای‌شان ساخته شد استقبال نکردند. ده‌ها تحقیق در این باره و دلیل شکست مداخلات خیرخواهانه تاکنون انجام شده و نتایج آنها انتشار یافته ‌است. فقط به همین سؤال ساده توجه کنید:
 آیا زلزله‌زده حق ندارد معماری خانه خودش را خودش انتخاب کند؟
 آیا اگر این حق را از وی دریغ داشتیم و سپس او یاری ما را ارج نگذاشت باید از او ناراحت شویم؟ امر تجربه‌شده را دوباره تجربه نکنیم. از همین رو است که روز وقوع زلزله تمام سیاست‌هایی که اینجانب به دولت پیشنهاد کردم مبتنی بر حفظ همین اصل اخلاقی و حقوق شهروندی بود. در بازدیدهایی نیز که از منطقه داشتم اصرارم بر حفظ حق انتخاب توسط زلزله‌زده بود. اگر خانوار زلزله‌زده‌ای تمایل دارد که مبلغ کمک بلاعوض دولت را دریافت کند و خود به‌نحوی که مصلحت می‌داند اسکان موقت و دائم خود را سامان دهد دایه‌ مهربان‌تر از مادر نشویم.

حسن رضایی: رئیس‌جمهور محترم همین چند روز پیش گزارش 100 روزه نخست کار دولت را به مردم ارائه کرد. گزارش را می‌توان اینگونه خلاصه کرد: «ما طی دولت یازدهم برنامه‌‌های عالی و درخشانی را آغاز کردیم و داریم همان را ادامه می‌دهیم. شاخص‌‌های اقتصادی، اجتماعی و... همه رو به پیشرفت است!» خلاصه اینکه اوضاع آرام است و تنها ممکن است مشکلاتی آن هم تک و توک، در گوشه و کنار پیدا کنید.
واقعا چقدر اوضاع خوب است و ما خبر نداریم! در این اوضاع، ما در مقام مخاطب حق داریم یک بار دیگر از دولت محترم بپرسیم: مهم‌‌‌‌‌ترین برنامه شما در دوره اول چه بود که قرار است همان را ادامه دهید و اوضاع را از اینکه هست هم بهتر کنید؟ داریم؟ توقیف نمی‌کنند؟ مغایر امنیت ملی نیست؟ باشد، مستقیما اسم نمی‌آوریم، بلکه بهتر باشد؛ همان که 4 سال تمام، قریب 90 درصد انرژی دولت و مملکت را صرف خود کرد و قرار بود تمام مشکلات را حل کند.
همان که آفتاب تابان و ابر شتابان بود. همان که «ب.ر.ج.ا.م»! خب، از اینکه بگذریم، این وسط مسأله ساعت‏مچی جناب جاسوس چه می‌شود؟ اصلا مهم هست؟ اصلا کسی خبر دارد؟ اینکه در صف مقدم اجرای مهم‌‌‌‌‌ترین برنامه دولت برای زیاد شدن منابع آبی، آمدن سرمایه، احیای بانک‌ها، حل مسأله اشتغال جوانان، محیط‌زیست، صنعت، آب خوردن مردم و لغو- نه تعلیق- تمام تحریم‌‌های مالی، بانکی، بیمه، حمل‌ونقل، پتروشیمی، فلزات گرانبها، تسلیحاتی و موشکی، جاسوس اجنبی خدمت شرافتمندانه می‌کرده است، احتمالا خللی در برنامه‌ها و گام برداشتن مملکت به سمت ترقی ایجاد نمی‌کند؟ بندهای گزارش 100 روزه را جابه‌جا نمی‌کند؟
همه‌چیز خوب است؟ اسرائیل و و انگلیس و تندروهای آمریکا به عنوان دشمنان «ب.ر.ج.ا.م» به دلیل افشای وجود جاسوس‌های‌شان در تیم ما، از «ب.ر.ج.ا.م» خارج نشوند یک وقت؟!
به هر حال، مسأله، مسأله خردی نیست. موضوع امنیت ملی و منافع ملی در میان است و بویژه  حالا که جاسوس‌ها محکوم هم شده‌‌‌‌اند، باید مراقبت بیشتری از «ب.ر.ج.ا.م» کرد. لطفا اجازه دهید کمی واضح‌‌‌‌‌‌تر حرف بزنم. توقیف که آدمکش نیست! به قول جناب رئیس‌جمهور: به جهنم! ماجرا از 26 مرداد 95 شروع شد. آنجا که یکی از اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس از دستگیری یک جاسوس تیم مذاکره‌کننده هسته‌‌‌ای خبر داد. سخنگوی وزارت خارجه در آن مقطع اظهار داشت سخنان مذکور، ادعایی بی‌پایه و اساس، بی‌ربط، کذب محض و قولی غلط است! مقامات قضایی اما چندی بعد، وقتی مقابل پرسش‌‌های متعدد خبرنگاران قرار گرفتند، اصل خبر دستگیری جاسوس را تایید کرده، گفتند فرد مورد نظر پس از چند روز با قید وثیقه آزاد شده است.
مهرماه سال جاری اما سخنگوی قوه‌قضائیه بالاخره خبر از نهایی شدن رسیدگی به پرونده جناب جاسوس داده، اظهار داشت: «آقای عبدالرسول دری‌اصفهانی دوتابعیتی بود که اتهامش جاسوسی و ارائه اطلاعات به بیگانگان بود که با 2 سرویس هم مرتبط بود و دادگاه او را به 5 سال محکوم کرد که بعد از اعتراض این حکم در دادگاه تجدیدنظر قطعی شد و وی باید تحمل حبس کند». دری‌اصفهانی البته حین مذاکرات، مسؤول هیچ‌کدام از حوزه‌‌های «حل معضلات زیست‌محیطی، صنعت، اشتغال جوانان، زیاد شدن منابع آبی، آب خوردن مردم، لغو- نه تعلیق- تمام تحریم‌‌های بیمه، حمل و نقل، پتروشیمی، فلزات گرانبها، تسلیحاتی و موشکی» نبود. تخصص عبدالرسول، بانک بود! او باید کاری می‌کرد که تحریم‌‌های بانکی برطرف می‌شد و چه خوب هم انجام وظیفه کرد.
نشان به آن نشان که بنا به روایت نیویورکر، وزیر امور خارجه طی آخرین نشست وزرای خارجه 1+5 گفته است: «ما هنوز نمی‌توانیم در انگلستان یک حساب بانکی باز کنیم!» طبق اسناد موجود، عبدالرسول خان، ماهانه 7500 پوند از انگلیسی‌ها حقوق می‌گرفته و چنانکه می‌دانیم، پس از پایان مذاکرات هسته‌ای نیز در مراسم «تجلیل از افتخارآفرینان برجام»، به پاس خدمات شایان خود، از حسن روحانی نشان درجه 3 خدمت و سکه طلا دریافت کرده است. مبارک است! آگاتا کریستی زنده نیست. آگاتا 41 سال قبل مرده است. خالق شخصیت مشهور «پوآرو» عادت داشت ایده داستان‌‌های پلیسی و پرکشش خود را در دفترچه یادداشت کوچکی که همواره همراه داشت، کنار لیست خریدهای روزانه‌‌‌‌اش ثبت کند. بسیاری هنوز هم او را پادشاه مسلم داستان‌‌های کارآگاهی می‌دانند. من گمان می‌کنم اگر او اکنون زنده بود، مورد عبدالرسول را کنار یادداشت خرید سیب‌زمینی و کدو حلوایی، در سرلیست تمام سوژه‌‌های داستانی‌‌‌‌اش قرار می‌داد.
آگاتاها اما نمرده‌‌‌اند. وانگهی! پیچ‌‌های داستانی ماجرا با روشن شدن سرنوشت جاسوسان دیگری که به اذعان نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس در تیم افتخارآفرینان برجام نقش‌آفرینی کرده‌‌‌‌اند، بیشتر خواهد شد و جذابیت سوژه فراتر از اینها خواهد رفت. من فعلا در روزهایی که رئیس‌جمهور محترم تازه گزارش 100 روزه‌‌‌‌اش را به مردم ارائه داده، کاری به این ندارم که برجام با بتن ریختن در چرخ‌‌های سانتریفیوژ، چرخ اقتصاد را چرخاند یا نه؟ این را اما می‌دانم که برجام، اصل تراژدی است و جان می‌دهد برای تصاحب گیشه‌‌های جهانی. وقتی شتر گاو پلنگی چون «خالتور» خوب می‌فروشد، شخصیتی چون آقای فخیم‌زاده ابدا نباید از رای دادن به حسن روحانی اظهار پشیمانی کند. چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید استاد! گیرم که برجام، اقتصاد را رونق نداده و آقای روحانی هم به درد هنرمندان نرسیده. برجام، هر گوشه‌‌‌‌اش آبستن یک تراژدی دردناک است. قلم‌ها را روی کاغذ حرکت دهید و فیلمنامه بنویسید. نشان دهید آگاتاها نمرده‌اند!

دکتر محمدرضا مهدیاراسماعیلی*: «ای کاش اقتصاددانان مومن ما بیایند و برای مردم تشریح کنند تدابیری را که دشمن ما در آن سوی مرزها به کار می‌برد تا ما نتوانیم در داخل، اقتصاد محکم و مستقل و قوی داشته باشیم».
بله. «ای کاش...» هم دارد. اگر رهبر انقلاب این وظیفه مهم اقتصاددانان را چنین با حسرت و‌ ای کاش بیان نمی‌کردند، جای تعجب داشت. مگر گفته‌ایم؟! مگر می‌گوییم؟! اصلا می‌دانیم؟!
64  سال از ریخته شدن خون 3 دانشجوی ایرانی که در اعتراض به سیاست‌های امپریالیستی ریچارد نیکسون، جان خود را برای مقابله با مهاجم دادند می‌گذرد و ما هنوز مثل فردای آن روز داریم در مغزمان به امثال نیکسون دکترای افتخاری می‌دهیم! حالا آن روز حکومت طاغوتی بود و او رسماً در دانشگاه تهران واقعاً اینچنین تمجید شد اما امروز برخی از روی بی‌قوتی، هر روز سر سفره نظریات امثال او در مغزشان تند و تند دکترا صادر می‌کنند برای امثالش!
وقتی از تهاجم اقتصادی سخن می‌گوییم، دست‌کم 3 نوع مستقل از این واقعه می‌تواند متصور باشد؛ نوع اول که نوع شایع آن در کشور ما است، مفتون شدن مقابل نظریاتی است که اگرچه به حال اقتصادهای پیشتاز امروزی مفید واقع شده است اما به حال ما مضر است که توضیحش را در همین یادداشت آورده‌ام. نوع دوم تهاجم اقتصادی، غلبه کردن تئوریک بر یک کشور با نظریاتی است که ظاهری اغواگر دارند اما غرضی غیرخیرخواهانه را دنبال می‌کنند. و نوع سوم که عریان‌ترین نوع تهاجم است، ناچار کردن کشورهای تحت سلطه به انجام اعمالی است که رسما به نفع کشور سلطه‌گر و به زیان کشور میزبان است اما به جهت ضعف کشور میزبان، چه او بخواهد و چه نخواهد، مجبور به امتثال امر است. من در این یادداشت بنا دارم به یاد 3 شهید مبارزه با تهاجم این سه روش را تشریح کنم تا لزوم استمرار جریان مقاومت در حوزه اقتصاد نیز مشخص‌تر شود.
یک- نوع اول از تهاجم، چیره شدن علمی با نظریاتی است که اگرچه به حال اقتصادهای پیشتاز امروزی مفید واقع شده است اما به حال ما مضر است. به عنوان مثال در بررسی اقتصادهای کشورهای پیشرفته، به روشنی دیده می‌شود بخش قابل توجهی- در حدود 50 درصد- از تولید ناخالص داخلی این کشورها به ارزش افزوده از ناحیه فروش خدمات اختصاص دارد. بر همین اساس در پیدا و پنهان بسیاری از نظریات مروجان ایده توسعه حوزه خدمات در کشور، این ریشه وجود دارد که کشورهایی نظیر ایران نیز همچون کشورهای توسعه یافته که سهم بخش خدمات آنها در تولید ناخالص داخلی چشمگیر و همواره رو به افزایش است می‌توانند با حمایت بخش خدمات خود، اقتصاد را رشد دهند و اشتغال‌آفرینی کنند. طرح‌های حمایت از بنگاه‌های زودبازده که هر از گاهی با عناوین مختلف سهمی از وام‌های تکلیفی دولت به بانک‌ها را به خود اختصاص می‌دهند و رسما حیف و میل می‌شوند و نه بیشتر، عمدتا در کنه خود به دنبال همین مسیر هستند. مطالعات نشان می‌دهد این مسیر برای کشوری مانند ایران که هنوز در بخش تولید کالا به بلوغ کافی نرسیده است مطلقا خطا و شبه‌انتحاری است! آنچه ساده‌انگارانه به آن توجه نمی‌شود، اشباع بخش تولید در کشورهای توسعه‌یافته و وجود سرریز نیروی کار از تولید به خدمات بر اثر توسعه فنی و مکانیزه شدن فرآیند تولید در این کشورهاست که نیاز به نیروی کار در بخش تولید را کمتر کرده و آنها را برای طراحی بازارهای جانبی خدمت‌محور، حول صنعت مادر به سمت بخش خدمات سوق می‌دهد. عدم درک این کلید بسیار استراتژیک و مفتون شدن در مقابل آمارهایی که نشان می‌دهد در هر سال درصد شاغلان بخش خدمات کشورهای توسعه‌یافته نسبت به شاغلان بخش تولید مرتباً رو به افزایش است، دمار از روزگار اقتصاد ایران درآورده است. وقتی اقتصاددان ایرانی زبان به تبیین این خطای فاحش تصمیم‌گیران دولتی نمی‌گشاید و اجازه می‌دهد روز به روز به خیل بیکاران سرخورده از بخش خدمات اضافه شود، آیا جز جای «ای کاش...» سخنی می‌ماند؟!
دو- نوع دوم از تهاجم اقتصادی، غلبه تئوریک نظریاتی است که ظاهری اغواگر دارند اما غرضی غیرخیرخواهانه را دنبال می‌کنند. برای مثال زمانی که انگلستان به استعمار هندوستان رو آورد، با کشوری مواجه شده بود که برخلاف خودش جمعیتی بسیار داشت. جمعیت بسیار یعنی بازار مصرف بزرگ و مشارکت در این بازار مصرف بزرگ یعنی پیروزی بزرگ! [دل‌تان خواست بخوانید غلبه بزرگ]. یکی از جذاب‌ترین این بازارها، بازار پوشاک ملت بزرگ هندوستان بود که به مدد اراضی گسترده و حاصلخیز این کشور و وجود کشتزارهای وسیع پنبه، با همه کاستی‌هایش افتان و خیزان توسط ظرفیت‌های موجود در داخل همان کشور تامین می‌شد. رخنه کردن انگلستان در این بازار بزرگ چگونه ممکن بود؟ با قبولاندن «نظریه مزیت نسبی»! نظریه‌ای که می‌گفت هندوستان به جهت اراضی گسترده‌ای که دارد بهتر است فقط پنبه بکارد و انگلستان به جهت صنعتی که دارد فقط پارچه ببافد و اینچنین هر دو در تولید پارچه، مشارکتی مقرون به صرفه داشته باشند! اگرچه این نظریات حتی در همان روزها هم با تناقضاتی شدید دست و پنجه نرم می‌کرد اما متقاعد شدن هندی‌ها برای افتادن در این بازی موجب شد این کشور تا نیم قرن پس از پایان استعمار انگلستان همچنان از ضربه‌ای که در نساجی خود از این ایده انگلیسی خورد رنج ببرد. در آن روز کسی به هندی‌ها نگفت همین انگلستان اگر تحت سیاست‌های مقابله‌ای چرچیل در حوزه نساجی خود علیه کشورهای دیگر قرار نمی‌گرفت، هیچ‌گاه صنعتی نمی‌داشت تا با آن بتواند این بازی کثیف را در هندوستان به اجرا درآورد. اینکه امثال این کلاه‌ها سالی چند بار و هر بار با نامی متفاوت- از مشارکت با پژو و رنو گرفته تا خرید و فروش کیک زرد غنی‌شده- بر سر ملت می‌رود جایی جز همان «ای کاش...» باقی می‌گذارد؟!
سه- و پناه بر خدا از این نوع سوم که عریان‌ترین نوع تهاجم است و آن ناچار کردن کشورهای تحت سلطه به انجام اعمالی است که رسما به نفع کشور سلطه‌گر و به زیان کشور میزبان است و جز با توانمند بودن نمی‌توان در مقابل آن ایستاد و از مصادیقش به یاد آورید تعدد منازعات چین و آمریکا را بر سر الزام چین به افزایش ارزش یوآن مقابل دلار که هر بار با مقاومت چین ناکام ماند و سپس به یاد آورید افزایش ارزش دینار عراق  و افغانی افغانستان مقابل دلار را بلافاصله پس از تسلط آمریکا بر این دو کشور که به دلیل ندانستن موضوع چقدر هم به مذاق بی‌خبرا‌ن‌شان خوش آمد! «ای کاش...»!
وقتی گفته می‌شود ‌ای کاش اقتصاددانان برای مردم تشریح کنند تدابیری را که دشمن ما در آن سوی مرزها به کار می‌برد تا ما نتوانیم در داخل، اقتصاد محکم و مستقل و قوی داشته باشیم، یعنی صحنه، صحنه جنگ است و دشمن به دنبال این است که ما اقتصاد مستقل و قوی نداشته باشیم تا در مقابل تهاجم توان مقاومت نداشته باشیم! امنیت اقتصادی همانند امنیت ارضی است. کشورها برای خود ارتش تاسیس می‌کنند تا امنیت ارضی و بین‌المللی داشته باشند و کشورهای سلطه‌گر آنها را وادار به امیال خود نکنند. یک اقتصاد قوی نیز ارتش مناسب با خودش را لازم دارد تا آن را از تهاجم بیگانه دور نگه دارد.
اقتصاد مستقل و قوی، تمامیتی است که یا به بیگانگان اجازه دخالت نمی‌دهد یا اگر قرار است - با رویکرد حداکثر کردن نفع ملت- به آنها راه دهد، بسان یک میهمان دوزانو نشسته با اقتصاد کشورهای استکبارطلب رفتار می‌کند و دقیقا برای‌شان روشن می‌کند چه ‌کار اجازه دارند بکنند و کجاها نباید بروند! جای بسی خرسندی است که این «ای کاش...» امروز غیرت اقتصاددانان مومن را به جوش آورده و یکصدا و چند صدا، نواهایی ساز شده است. بیش از 20 اقتصاددان همپیمان شده‌اند تا دانش خود را برای جامه عمل پوشاندن به این مهم در اختیار مردم قرار دهند. اگرچه از خیل اقتصاددانان کشور بیش از این انتظار می‌رود اما این باعث نشود فکر کنیم با این چند گل بهار نمی‌شود! 64 سال پیش در همین روزها با 3 گل بهار شد!
*دبیر همایش سراسری تبیین ابعاد تهاجم اقتصادی علیه ملت ایران
 

رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی درگذشت شاعر قرآن و عترت مرحوم آقای حبیب‌الله چایچیان را تسلیت گفتند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، متن پیام حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای به این شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
درگذشت شاعر قرآن و عترت جناب آقای حبیب‌الله چایچیان (حسان) را به جامعه‌ ادبی کشور و شعرای ولایی و آیینی و بخصوص به خانواده و بازماندگان گرامی ایشان تسلیت عرض می‌کنم و حشر با اولیای الهی را از خداوند برای ایشان مسألت
می‌نمایم. شعر خوش‌لفظ و از دل برآمده‌ این شاعر عزیز در شمار یادگارهای ارزنده‌ شعر دینی و آیینی روزگار ما است و در خاطره‌ها و زبان‌ها خواهد ماند ان‌شاءالله. خداوند درجات وی را عالی فرماید.
سیدعلی خامنه‌ای
۱۱ آذر ۱۳۹۶
 

گروه سیاسی: برخلاف آنچه در روزهای منتهی به توافق هسته‌ای موسوم به برجام، توسط محمدجواد ظریف و رسانه‌‌های حامی دولت حسن روحانی ترویج می‌شد، مقامات رژیم صهیونیستی اکنون در زمره مهم‌ترین حامیان برجام هستند و اکنون که این توافق به مخاطره افتاده است، از رئیس‌جمهور آمریکا می‌خواهند به این توافق پایبند بماند.
به گزارش «وطن‌امروز»، علنی شدن حمایت‌‌های اسرائیلی‌ها از برجام پس از آن شتاب گرفت که آنها احساس کردند ممکن است با مواضع و اقدامات دولت دونالد ترامپ علیه توافق هسته‌‌‌ای، ایران از برجام خارج شود. بر همین اساس، آنها اکنون با صراحت بیشتری در حمایت از توافق هسته‌ای موضع می‌گیرند.
در همین راستا، ایهود باراک، نخست‌وزیر و وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی نیز در تازه‌‌‌‌‌ترین اظهارنظر خود گفته است با خروج آمریکا از برجام مخالف است. باراک که همانند نتانیاهو همواره تلاش می‌کند چهره‌ای جنگ‌طلب از خود نشان دهد، در تازه‌‌‌‌ترین اظهارنظر خود گفت گزینه جنگ علیه ایران در تل‌آویو طرفداری ندارد و آنها اگرچه برجام را توافقی خوب نمی‌دانند اما بودن آن را بهتر از نبود آن می‌دانند. بر اساس خبری که خبرگزاری فارس منتشر کرده، «ایهود باراک» بامداد شنبه در اجلاس «سابان» گفت با خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 (برجام) مخالف است. اجلاس سابان هر ساله  از سوی «حییم سابان» تاجر صهیونیست آمریکایی برگزار می‌شود. باراک در این نشست توافق هسته‌ای برجام را «توافقی بد» خواند اما گفت آمریکا نباید از آن خارج شود زیرا این توافق، اکنون انجام شده است. باراک در ادامه به‌گونه‌ای صحبت کرده که دلیل حمایت صهیونیست‌ها از برجام و محدودیت‌‌های اعمال شده در آن علیه برنامه هسته‌ای ایران از آن استنباط می‌شود. او توضیح داده گزینه جنگ علیه ایران در کابینه صهیونیست‌ها طرفداری ندارد و گزینه بی‌فایده‌ای است. باراک در این‌باره گفت او و «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر فعلی رژیم صهیونیستی نتوانسته‌اند کابینه این رژیم را برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران متقاعد کنند. در واقع این اعتراف یک جنگ‌طلب به ناتوانی در راه‌اندازی جنگ علیه ایران است. از سوی دیگر می‌تواند ماهیت حمایت یک جنگ‌طلب از برجام را نیز آشکار کند. باراک در ادامه اظهاراتش در سابان  مدعی شد حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران می‌توانست برنامه هسته‌ای این کشور را بین 3 تا 5 سال عقب بیندازد. اما اظهارات ایهود باراک در حمایت از برجام و مخالفت با خروج آمریکا از این توافق پس از آن صورت گرفت که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز ناچار شد موضع واقعی خود درباره توافق هسته‌ای با ایران را علنی کند. او که پیش از این تلاش داشت به عنوان یک مخالف تمام‌قد برجام شناخته شود، اخیرا در اظهارنظری جنجالی تمایل خود به حفظ توافق هسته‌ای 1+5 با ایران و تداوم محدودیت‌‌های هسته‌ای ایران را نشان داد. نتانیاهو اواسط آبان‌ماه پس از دیدار با ترزا می، نخست‌وزیر انگلیس گفت رژیم صهیونیستی خواستار بهبود توافق هسته‌ای با ایران است و نه لغو برجام. اظهارات نتانیاهو در حمایت از برجام باعث شد رسانه‌های صهیونیستی این اظهارات او را در مغایرت با مواضع پیشینش درباره برجام بدانند. جروزالم پست در همین رابطه نوشت لحن نتانیاهو نسبت به برجام متفاوت شده است. جروزالم‌پست درباره محتوای دیدار نتانیاهو و ترزا می ‌نوشت: نتانیاهو به ترزا می ‌‌گفت هدفش حذف توافق هسته‌ای نیست، بلکه هدف او بهبود قرارداد با اصلاح نکات اصلی آن است. جروزالم‌پست افزود: نتانیاهو بعد از دیدار با ترزا می ‌به خبرنگاران نیز گفت اگر 6 قدرت اصلی امضاکننده قرارداد هسته‌ای با ایران موافقت کنند که گام‌هایی استراتژیک  بیرون از قرارداد هسته‌ای بردارند می‌توانند نقص‌های این قرارداد را اصلاح کنند که مهم‌ترین مشکلات متن قرارداد را نیز در بر می‌گیرد.  وی افزود: «هر قدر کشورهای امضاکننده بر نقص‌های قرارداد توافق داشته باشند، تغییرات بیشتری نیز در راه خواهد بود، چرا که بیشترین تغییرات باید در خارج از ساختار قرارداد هسته‌ای مورد بررسی قرار گرفته و اجرایی شود و به همین دلیل اصلا نیازی به مذاکره با ایران نخواهد بود، بلکه گام‌های جدیدی در این باره باید برداشته شود». اظهارات نتانیاهو به معنای آن است که او تلاش می‌کند برجام حفظ شود اما در عین حال محدودیت‌های جانبی علیه ایران اعمال شود. به عبارتی نتانیاهو معتقد است نیازی به مذاکره بر سر تغییر متن برجام نیست، بلکه اروپا و آمریکا می‌توانند با دفاع از این توافق، به عنوان مثال محدودیت‌های جدیدی علیه برنامه موشکی ایران وضع کرده و شرایط را برای بازرسی از مراکز نظامی ایران فراهم کنند. هاآرتص، دیگر رسانه رژیم صهیونیستی نیز در این‌باره به نقل از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نوشته اسرائیل به دنبال لغو برجام نیست و برای بهبود آن تلاش می‌کند. به گزارش فارس، این روزنامه نوشته: نتانیاهو این اظهارات را در لندن، بعد از دیدار با ترزا می، نخست‌وزیر انگلیس و بوریس جانسون، وزیر خارجه آن کشور مطرح کرده است. هاآرتص نوشت: «نتانیاهو بعد از دیدار با می ‌و جانسون به خبرنگاران گفت اسرائیل اکنون تلاش‌های خود را در جهت لابی‌گری با قدرت‌های جهانی برای بهبود توافق هسته‌ای ایران و لغو نشدن آن متمرکز کرده است». 
موساد هم بله!
پیش از آنکه جنگ‌طلبانی همانند نتانیاهو و ایهود باراک ناچار شوند موضع اصلی خود در حمایت از برجام را علنی کنند، حمایت نهادهای اطلاعاتی این رژیم از برجام اطلاع‌رسانی شده بود.
اواخر تیرماه امسال «آنتونی بلینکن»، قائم‌مقام سابق وزارت خارجه آمریکا گفت توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 از حمایت گسترده‌ای در جوامع اطلاعاتی و امنیتی رژیم صهیونیستی برخوردار است. بلینکن که در یک کنفرانس امنیتی در شهر «آسپن» در ایالت کلرادو حضور داشت، گفت: «اگر شما از هر مقام ارشد سابق یا فعلی در دستگاه اطلاعاتی یا نظامی اسرائیل سوال کنید می‌بینید همه آنها از این توافق حمایت می‌کنند». قائم‌مقام سابق وزارت خارجه آمریکا با تصریح بر اینکه برخی سیاستمداران رژیم صهیونیستی هم با برجام مخالفند، گفت: حتی «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل هم اخیرا لحن خود را در انتقاد از این توافق نرم کرده است. حمایت «مئیر داگان» رئیس اسبق موساد از برجام نیز قابل تامل بود. مئیر داگان درباره برجام گفته بود: سفر نتانیاهو به آمریکا و حضور در کنگره احمقانه بود. ما باید از توافق اتمی با ایران حمایت کنیم.  از سوی دیگر چندی پس از برجام در روزهایی که برنامه نتانیاهو انتقاد از توافق هسته‌ای بود، وقتی «فرید زکریا» مجری مشهور سی‌ان‌ان با «ران درمر» سفیر رژیم صهیونیستی در واشنگتن گفت‌وگو می‌کرد، در برابر سخنان ضدبرجامی اش به صراحت
به او گفت مئیر داگان از این توافق حمایت می‌کند! درمر پاسخ داد در یک سیستم دموکراتیک نمی‌توان مانع اختلاف نظر شد!
البته فهرست حمایت فرزندان صهیونیسم از برجام شامل یک لیست بلند می‌شود. چندی پیش یک فهرست از تعدادی از مقامات رژیم صهیونیستی که از برجام حمایت می‌کنند منتشر شد. در ادامه بخش‌‌‌هایی از اظهارات این مقامات صهیونیستی در حمایت از برجام را می‌خوانید.
افرائم هالوی، رئیس پیشین موساد در حمایت از برجام گفته بود: قطعا این توافق خوب است. بدون برجام، ایران آزاد است هر رویایی را که در سر دارد انجام دهد و در هر زمینه و موردی که علاقه دارد علیه منافع اسرائیل فعالیت کند.
آیزاک بن اسرائیل، رئیس سابق آژانس فضایی رژیم صهیونیستی نیز در اظهارنظری در حمایت از برجام گفت: این توافق به هیچ عنوان بد نیست، بلکه برای اسرائیل بسیار هم خوب است.
امی آیالون، رئیس سابق آژانس امنیت رژیم صهیونیستی نیز از جمله حامیان برجام است. او درباره این توافق اظهار داشت: ما باید برجام را به عنوان یک توافق صورت گرفته بپذیریم. بدون این توافق چه اتفاقی می‌افتد؟ قطعا ایران به کار خود ادامه می‌دهد و روس‌ها هم دیگر تمایلی به ادامه تحریم ایران ندارند و در این میان، ما بازنده اصلی هستیم.
آموس یادلین، مدیر مرکز مطالعات امنیت رژیم صهیونیستی هم درباره برجام می‌گوید: این یک توافق خوب است و اسرائیل نباید با نظام سیاسی آمریکا بر سر مخالفت با برجام درگیر شود.
یووال دیسکین، رئیس اسبق آژانس امنیت رژیم صهیونیستی نیز در روزهایی که نتانیاهو ژست مخالفت با برجام می‌گرفت، اظهار داشت: نتانیاهو پس از ناکامی در مقابله با برنامه اتمی ایران، حالا به مخالفت با دولت آمریکا پرداخته است. ما باید روابط استراتژیک‌مان با واشنگتن را حفظ کنیم و علیه توافق هسته‌ای فعالیت نکنیم.
یئیر لاپید، رهبر حزب اپوزیسیون «یش‌آتید» نیز در حمایت از برجام گفته بود: من با سیاست اوباما در خاورمیانه موافق نیستم ولی شما باید شرایط بدون توافق را هم درنظر بگیرید. ما نباید فاکتورهای امنیت اسرائیل را به خطر بیندازیم.
زهوا گالون، رهبر حزب اپوزیسیون «مرتز» نیز از جمله صهیونیست‌‌های حامی برجام بود. او در این‌باره گفت: خطرناک‌ترین و آزاردهنده‌ترین رویدادی که در حال حاضر شاهد هستیم، رفتار غیرمنطقی و عجیب و مخرب دولت اسرائیل در برابر توافق هسته‌ای با ایران است.
شلی یاشیموویچ، رهبر سابق حزب کار در سرزمین‌‌های اشغالی نیز در حمایت از برجام گفته بود: توافق هسته‌ای یک قرارداد نهایی شده است و مخالفت با آن، یک اشتباه بزرگ در راستای اشتباهات قبلی نتانیاهو است.
عمر بارلو، فرمانده سابق نیروهای ویژه رژیم صهیونیستی نیز اظهارنظر جالبی درباره حمایت از برجام مطرح کرد. او در این‌باره گفت: بیایید تصور کنیم اصلا خود آمریکا هم توافق را لغو کند؛ چه می‌شود؟ سازمان ملل و کشورهای جهان تحریم‌های ضدایرانی را لغو می‌کنند و ایران هم بلافاصله فعالیت‌های ضداسرائیلی خود را گسترش می‌دهد؛ بدون اینکه مشکلی داشته باشد یا توافقی وجود داشته باشد. تنها بازنده این اتفاق، قطعا اسرائیل است. ما باید از توافق حمایت کنیم.
اوزی برام، وزیر سابق امور داخلی رژیم صهیونیستی نیز در ضرورت حمایت از برجام گفت: تهدید هسته‌ای ایران با این توافق بشدت کاهش پیدا کرده است.
ارل مارگالیت، مسؤول کمپ صهیونیستی نیز یکی دیگر از کسانی بود که نسبت به ژست مخالفت آن زمان نتانیاهو با برجام در موضعی انتقادآمیز گفته بود: رویکردی که دولت نتانیاهو در مقابله با توافق هسته‌ای اتخاذ کرده، اسرائیل را به لبه  پرتگاه می‌برد.

منابع محلی در یمن مدعی شده‌اند پس از شکست مذاکرات میان انصارالله و جناح عبدالله صالح در روز جمعه، درگیری‌هایی میان هواداران 2 طرف در صنعا روی داده که چندین کشته و زخمی بر جای گذاشته است. گفته می‌شود تنها چند ساعت پس از اینکه جنبش انصارالله و علی عبدالله صالح، رئیس‌جمهور پیشین یمن از توقف درگیری‌ها و تنش‌ها خبر داده بودند، برخی منابع مدعی شدند دوباره درگیری‌های شدیدی میان 2 طرف در محله السیاسی در جنوب صنعا رخ داده است. همچنین منابع نظامی و محلی، دیروز ادعا کردند نیروهای مسلح وابسته به انصارالله از بیشتر مناطق صنعا عقب‌نشینی کرده‌اند، در حالی که نیروهای وابسته به عبدالله صالح در اکثر مناطق صنعا مستقر شده‌اند. خبرگزاری سبأ وابسته به انصارالله در این رابطه به نقل از یک منبع نظامی اعلام کرد، پس از تلاش‌های گسترده در راستای مهار اختلافات و درگیری‌ها در صنعا در چند روز گذشته، تنش‌ها پایان یافته و علل آن نیز شناسایی و برطرف شده است. سخنگوی جنبش انصارالله یمن نیز اخبار منتشر شده در رسانه‎های همسو با مواضع ائتلاف متجاوز سعودی درباره سیطره نیروهای طرفدار علی عبدالله صالح بر تاسیسات حیاتی شمال یمن را دروغ خواند. صالح الصماد، رئیس شورایعالی سیاسی یمن دستور تشکیل یک کمیته نظامی و امنیتی با حضور چهره‌های برجسته، شیوخ و شخصیت‌های اجتماعی جهت حل اختلافات میان 2 طرف را صادر کرده است.
صالح نیز در یک سخنرانی تلویزیونی علاوه بر اعلام آمادگی برای مذاکره با عربستان از مردم یمن خواست علیه حوثی‌ها به پاخیزند. ائتلاف متجاوز به یمن به رهبری سعودی دیروز با استقبال از حملات اخیر طرفداران عبدالله صالح، رئیس‌جمهور پیشین یمن علیه نیروهای انصارالله در صنعا، خواستار حذف همه‌جانبه انقلابیون از این کشور شد و در تغییر موضعی 180 درجه‌ای به نفع صالح اعلام کرد در این کودتا از او حمایت می‌کند. به گزارش واس، خبرگزاری رسمی عربستان، در بیانیه فرماندهی ائتلاف متجاوز عربی در حالی از کودتای حامیان عبدالله صالح تحت عنوان انقلاب جدید نام برده شده که رژیم سعودی و همپیمانان عربی‌‌‌‌اش انقلاب‌‌های قبلی در یمن را شورش می‌خواندند نه انقلاب. همچنین ائتلاف سعودی در حالی از شرافت اعضای کنگره ملی سخن به میان آورده که تا دیروز آنها را خائن می‌خواند.   در واکنش به این درگیری‌ها، سید عبدالملک بدرالدین، دبیرکل جنبش انصارالله گفت: امروز شاهد دعوت‌هایی به فتنه و ویران کردن صنعا هستیم. از شما می‌خواهم رفتارهایی را که هیچ توجیهی ندارد متوقف کنید. وی افزود: اختلافات را می‌توان با گفت‌وگو حل و فصل کرد و متجاوزان برنده اصلی این فتنه هستند. از شخصیت‌های بادرایت برای تامین امنیت صنعا و مقابله با فتنه دعوت می‌کنم. بدرالدین افزود: همه باید برای حفظ ثبات و مقابله با شبه‌نظامیان فتنه‌گر همکاری کنند.اما جنبش انصارالله یمن با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد: «کودتای علی عبدالله صالح علیه شراکت بین حزب کنگره یمن و جنبش انصارالله، مسأله عجیب و غیرمنتظره‌ای نیست. عبدالله صالح مسؤول پیامدهای اجرای دستوراتی است که ابوظبی و ریاض به او داده‌اند».

محمود صادقی، نماینده جنجالی تهران که به تکرار ادعاهای تلویزیون‌های ضدانقلاب علیه مقامات جمهوری اسلامی شهره شده،  سرانجام ناچار شد به دروغ و اتهام اخیر خود علیه یکی از مراجع تقلید اعتراف کند. به گزارش «وطن امروز»، چندی پیش شبکه تلویزیونی صدای آمریکا در گزارشی مدعی شد یکی از بدهکاران بزرگ بانکی به نام «مدلل» داماد آیت‌الله العظمی مکارم‌شیرازی است و به خاطر نسبت فامیلی با این مرجع تقلید، از رانت دریافت وام‌های کلان بانکی و عدم بازپرداخت آن بهره برده است. محمود صادقی، نماینده لیست امید از تهران در مجلس شورای اسلامی که مشهور به تکرار ادعاهای رسانه‌های ضدانقلاب علیه مقامات جمهوری اسلامی است، در اقدامی عجیب این ادعای تلویزیون صدای آمریکا علیه آیت‌الله مکارم‌شیرازی را تکرار کرد. هفته گذشته آیت‌الله مکارم‌شیرازی در انتقادی از دولت خواستار توجه مدیریت اجرایی کشور به مساله معیشت شد و از دولتی‌ها خواست به جای پرداختن به مسائل حاشیه‌ای مثل ورود بانوان به ورزشگاه‌ها، تدابیری برای بهبود معیشت بیندیشند. پس از این اظهارنظر آیت‌الله مکارم‌شیرازی، محمود صادقی در اقدامی توهین‌آمیز در توئیتر خود با انتشار این اظهارات آیت‌الله مکارم‌شیرازی، در جواب این توصیه آیت‌الله نوشت: «خوب است جناب ایشان درباره بدهی‌های کلان معوق جناب مدلل به بانک سرمایه هم توضیح بدهند». ادعای نماینده اصلاح‌طلب با موج گسترده‌ای در رسانه‌های ضدانقلاب همراه شد و این رسانه‌ها اقدام به تخریب آیت‌الله مکارم‌شیرازی کردند. نکته قابل تامل اینکه این اتهام محمود صادقی پیش از این نیز توسط برخی شبکه‌های وهابی علیه آیت‌الله مکارم‌شیرازی مطرح شده بود که همان زمان با بیانیه دفتر آیت‌الله همراه شد. با این حال اما این نماینده مجلس بدون توجه به بیانیه آیت‌الله مکارم‌شیرازی، باز هم این دروغ را تکرار کرد. در این بیانیه آمده بود: «اخیراً دوباره داستان دروغین رابطه دامادی تاجر به‌نام مدلل با آیت‌الله‌العظمی مکارم‌شیرازی در بعضی از سایت‌ها آمده است. مکرر از معظم‌له شنیده‌ایم که هرگز نامبرده را ندیده و نمی‌شناسم و هیچ‌گونه رابطه‌ای با ما نداشته و ندارد؛ اما آنها که نه ایمان‌ دارند و نه وجدان، از تکرار‌ دروغ‌های خود ابا ندارند. کار این افراد، مانند وهابیت است که بارها با دلایل مختلف اثبات کرده‌ایم که شیعه قائل به تحریف نبوده و نیست و در کتب تفسیری و علوم اصول و ... همه این دلایل را آورده‌ایم، اما همه این دلایل را می‌شنوند و دوباره می‌گویند چرا شیعه قائل به تحریف است؟». با انتشار مجدد بیانیه دفتر آیت‌الله مکارم‌شیرازی و نیز آشکار شدن واقعیت، رفتار غیراخلاقی این نماینده نامتعادل مجلس بیشتر ملموس شد. کما اینکه این نماینده جنجالی پیش از این نیز تمایل فراوانی داشت اتهامات رسانه‌های ضدانقلاب علیه رئیس قوه‌قضائیه و خانواده وی را  به گونه‌ای مطرح کند. اما با آشکار شدن عدم ارتباط و نسبت میان آیت‌الله مکارم‌شیرازی با بدهکار بانکی مذکور و افزایش فشار افکار عمومی علیه نماینده جنجالی، این نماینده ناگزیر شد به دروغگویی خود علیه این مرجع تقلید اعتراف کند. محمود صادقی دیروز در توئیتر خود نوشت: «لازم به ذکر است یکی از بدهکاران بزرگ بانک سرمایه آقای سامان مدلل است؛ بنابر اطلاعات اولیه تصور بر این بود که این فرد رابطه کاری با آیت‌الله مکارم‌شیرازی دارد اما با تحقیقات بعدی و نیز با توضیحات فرزند ایشان، نامبرده هیچگونه رابطه مالی یا نسبتی با ایشان ندارد.»  اگر چه این نماینده نامتعادل به دروغ خود علیه یک مرجع تقلید اعتراف کرد اما آیا او جوابگوی صدها هزار مطلب توهین‌آمیزی که با استناد به دروغ او، علیه آیت‌الله مکارم‌شیرازی تولید و منتشر شد، خواهد بود؟ آیا او می‌تواند پاسخگوی هزینه‌های اخلاقی و انسانی دروغ خود و ایجاد یک ذهنیت منفی علیه مراجع تقلید در بخشی از افکار عمومی باشد؟ آیا اساسا چنین فردی صلاحیت حضور در چنین جایگاهی در دستگاه قانون‌گذاری کشور را دارد؟
قوه قضائیه رسیدگی ‌کند
عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان دیروز شنبه گفت درباره وضعیت صلاحیت محمود صادقی، قوه‌قضائیه باید به جرم احتمالی این نماینده رسیدگی کند. در نشست خبری دیروز سخنگوی شورای نگهبان، خبرنگار فارس از وی پرسید: آیا این شورا برای انتخابات مجلس یازدهم صرفا در صورت شکایت رسمی از این نماینده به اتهام افترا به ساحت مرجعیت، نشر اکاذیب را در بررسی صلاحیت وی لحاظ خواهد کرد یا اینکه صرف بازنشر نسبتی دروغ به ساحت مرجعیت از سوی یک نماینده مجلس برای رد صلاحیت او در انتخابات بعدی مجلس کفایت می‌کند؟ کدخدایی نیز در جواب گفت: از ما نخواهید که اکنون درباره رد یا تایید صلاحیت‌ها در دوره آینده مجلس صحبت کنیم اما اگر جرمی در این زمینه صورت گرفته باشد قاعدتا قوه‌قضائیه به آن رسیدگی می‌کند.
 

محمد نجارصادقی: هر روز اخباری از کشف کالای قاچاق که از مبادی رسمی وارد ایران شده‌اند منتشر می‌شود. کار هم از کیلو و تن گذشته و معیار اندازه‌‌‌گیری قاچاق ورودی حالا کانتینر شده است.  به گزارش «وطن‌امروز»، وقتی رئیس فراکسیون مبارزه با مفاسد اقتصادی مجلس شورای اسلامی خبر از ورود روزانه 3300 کانتینر کالای قاچاق می‌دهد، باید زنگ هشدار این موضوع برای دولتی‌ها به صدا درآید. 1128 کانتینر کالای قاچاق که مدتی پیش توسط وزارت اطلاعات کشف شد عمق این فاجعه را نشان می‌هد. البته گمرک و کلا مسؤولان دولتی این مساله را تکذیب می‌کنند و حتی وزیر اقتصاد مدتی پیش اعلام کرد نمی‌شود بسیاری از کالاها را قاچاق نامید بلکه تخلف اداری است!  وقتی سخن از ورود هزاران کانتینر قاچاق از مبادی رسمی به میان می‌‎آید مشخص است یک جای گمرکات کشور لنگ می‌زند و نفی آن بیشتر گول زدن خود است. روزانه هزاران کانتینر از طریق مبادی گمرکات وارد ایران می‌شود و به دلیل حجم بالای ورودی امکان بازرسی از تمام کانتینرها وجود ندارد، قوانین بین‌المللی هم این اجازه را به گمرک داده تا تنها بخشی از کالاها را مورد بازرسی قرار دهند و بخش دیگر از آنها را پس از خروج از محیط گمرک بررسی کنند که این کار در اصطلاح گمرکی به «حسابرسی پس از ترخیص» مشهور است. به گفته مسؤولان گمرک، تنها 20 درصد کانتینرهای ورودی به کشور در ایکس‌ری یا بازرسی فیزیکی قرار می‌گیرند. 80 درصد دیگر کالاها بدون هیچ تشریفاتی وارد کشور می‌شوند و گمرک وظیفه دارد ظرف 6 ماه حسابرسی پس از ترخیص برای آنها انجام دهد. گمرک برای سهولت بازرگانان و تسریع در امور 3 رویه سبز، قرمز و زرد را طراحی کرده که در رویه سبز و زرد (80 درصد) کالا با بررسی جزئی وارد کشور می‌شود ولی در مسیر قرمز (20 درصد) کالا برای ورود به کشور حتما باید از صد ایکس‌ری عبور کند.  حسابرسی پس از ترخیص یکی از مزیت‌هایی است که سامانه «پنجره واحد» در اختیار گمرک قرار داده است. در حسابرسی پس از ترخیص گمرک مدارک تشریفات گمرکی را با میزان پرداختی عوارض ورود و مالیات پرداخت شده (4 درصد علی‌الحساب) بررسی می‌کند و اگر تناقضی بین این موارد وجود نداشت پرونده گمرکی آن محموله بسته می‌شود و سازمان امور مالیاتی آماده دریافت مالیات مانده کالاها می‌شود اما در صورت تناقض گمرک گزارش تخلف را در اختیار مراجع قانونی می‎‌گذارد. در این روند 2 نکته مهم وجود دارد، اول اینکه گمرک پس از خروج کالا از مرز دیگر دسترسی به آن ندارد و نکته دوم اینکه در مدت زمانی که طول می‌کشد گمرک به حسابرسی یک محموله بپردازد، به دلیل نقص رویه هویت‌سنجی بازرگانان، به کلی بازرگانی وجود ندارد... اما چگونه؟ اغلب کالاهای وارد شده به ایران با هویت‌های جعلی و تحت عنوان کارت‌های بازرگانی یکبارمصرف بوده است. به گفته رحیم زارع، سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، با کارت‌‌های بازرگانی یک بار مصرف یا یک ساله، به‌طور میانگین ۹۰ برابر کارت‌های بازرگانی که تمدید می‌شود کالا وارد کشور می‌شود! این یعنی هر چقدر گمرک مجهز و سیستماتیک هم عمل کند وقتی نمی‌تواند در نهایت شخص اصلی وارد‌کننده کالا را پیدا کند تمام سیستم‌‌های الکترونیکی ایجاد شده ارزشی ندارند. بر این اساس قاچاقچی با هویت مجعول کالا را وارد کشور می‌کند و تحت رویه سبز بدون بازرسی از گمرک عبور می‌کند و وقتی نوبت به حسابرسی پس از ترخیص می‌رسد گمرک با یک فردی مواجه می‌شود که به کلی از تجارت و بازرگانی چیزی نمی‌داند! علی‌القاعده هم گمرک نمی‌تواند با این افراد کاری داشته باشد.
شرکت‌های «قاچاق‌شویی»
مسیر ورود کالا به همین سادگی نیست. به گفته صاحبان اصناف، در حال حاضر برای این امر شرکت‌های تخصصی ایجاد شده‌اند که هم هویت جعلی و هم شرکت جعلی برای قاچاقچیان ثبت و اقدام به واردات می‌کنند. در همین باره، مجتبی درودیان، رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان ایران گفته است: در حال حاضر دفاتری در سطح شهر تهران وجود دارد که کالایی را که وارد‌کننده می‌خواهد به داخل کشور بیاورد تحویل می‌‎گیرند و با برگ سبز در تهران به شما تحویل می‌دهند. این شرکت‌‌های «قاچاق‌شویی» با تمام روال بازرگانی آشنا هستند و با دریافت سهمی از قاچاقچی، مسیر قاچاق را برای او سهل و قانونی می‌کنند؛ نکته قابل توجه اینجاست که این کار به مرور زمان و برای بارهای با ارزش بالا صورت می‌گیرد. نحوه فعالیت این شرکت‌ها اینگونه است که کالا را در خارج از کشور از قاچاقچی تحویل می‌گیرند، در مرحله اول یک هویت فروش را پیدا کرده و با شخصیت‌‌سازی برای او کارت بازرگانی دریافت می‌کنند سپس چندین بار کالاهای با ارزش پایین را وارد گمرک می‌کنند، پس از مدتی نام این بازرگان در سیستم گمرک به عنوان بازرگان معتمد قرار می‌گیرد و در مسیر سبز (بدون نیاز به بررسی فیزیکی با ایکس‌ری) ثبت می‌شود. در شرایط مناسب مرحله دوم شروع می‌شود و این شرکت‌های قاچاق‌شویی اطلاعات مانیفست صادر‌کننده را جعل می‌کنند، برای مثال به جای اینکه به گمرک ایران ورود یک «کامپیوتر کامل و یک شارژ» آن را اظهار کنند که بالای 30 درصد عوارض گمرکی دارد، تنها شارژ را اظهار می‌کنند که عوارض 5 درصدی دارد و از این طریق حجم بالایی کالا را با نپرداختن عوارض گمرکی وارد کشور می‌کنند و در تهران با برگ سبز تحویل قاچاقچی سرمایه‌گذار می‌دهند! گمرک اگر هم متوجه خلاف صورت گرفته شود با یک کارت بازرگانی یک بار مصرف و یک هویت برای فروش مواجه است! راه‌حلی که می‌توان برای رخ ندادن این معضل پیشنهاد داد سیستماتیک شدن نهادهای دست‌اندرکار تجارت است. در حال حاضر گمرک پس از خروج کالا از حوزه استحفاظی خود دیگر دسترسی به کالا ندارد؛ این یعنی عملا حسابرسی پس از ترخیص در حد اسناد واردات است، در حالی که گمرک باید بتواند مسیر و محل نگهداری کالا را مشاهده کند. متاسفانه به دلیل وجود دستگاه‌های فراوان متولی تجارت رصد کالا پس از خروج از گمرک بر عهده سامانه تاسیس نشده وزارت صنعت، معدن و تجارت به نام سامانه جامع تجارت قرار گرفته است.
میلیاردها تومان واردات با شرکت‌های 100هزار تومانی
دیده‌بان شفافیت در گزارشی که منتشر کرده  آورده است: طبق اطلاعات به‌دست‌آمده، برای مثال تنها ۲۴ شرکت بازرگانی با سرمایه جمعا ۶۳ میلیون تومان در طول چند ماه گذشته بالغ بر ۸۰۳ میلیون دلار معادل ۲۵۶۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان انواع کالای خارجی با استفاده از کارت‌ بازرگانی افراد ناآگاه وارد کشور کرده‌اند. جزئیات این کارت‌ها نشان می‌دهد اکثر این شرکت‌ها با سرمایه حداقل ۱۰۰ هزار تومان ثبت شده‌اند اما توانسته‌اند میلیون‌ها دلار کالا بدون هیچ نظام ارزیابی و اعتبارسنجی وارد کشور کنند.

همزمان با انتظارها برای نتایج مشورت‌های سران لبنان در کاخ بعبدا و چگونگی ضمانت‌هایی که به عربستان پس از ماجرای استعفای اجباری سعد حریری، نخست‌وزیر لبنان و به تعلیق درآوردن آن داده خواهد شد؛ نگاه‌ها به مرحله پس از تعلیق استعفا و گروه‌بندی‌ها بویژه به گزینه‌ها و ائتلاف‌های حریری نیز دوخته شده است. بر اساس گزارش روزنامه الجمهوریه، در داخل فراکسیون المستقبل تغییرات بر اساس تکیه بر افراد وفادارتر در دست اجراست؛ از روزهای اول خروج حریری از عربستان مشخص شد تیم نزدیک‌تر به او که در آزادی وی از بازداشت در ریاض نقش داشتند، تیم دائمی و گروهی خواهند بود که مشخص می‌کنند چه کسانی وفادار و چه کسانی خیانتکار هستند. در المستقبل تغییراتی مانند عوض کردن اعضا و ساکت کردن برخی قبل از عوض‌ شدن قابل پیش‌بینی است. به نوشته الجمهوریه، این تغییرات نشان از آمادگی برای مرحله جدید خواهد بود، مرحله‌ای که شاهد محکم شدن ائتلاف حریری - عونی (میشل عون) و پیش رفتن در آشتی سابق خواهد شد؛ مرحله‌ای که حریری امیدوار است با تغییرات انجام شده بتواند عربستان را نیز راضی کند و این به معنای پاک کردن المستقبل از گروه‌های آشوبگر علیه این آشتی و راه‌حل سیاسی است؛ افرادی که باید بین 2 گزینه حرکت در مسیر سیاست حریری یا خروج و سکوت و امتناع نهایی از ارتباط با اتاق‌های تصمیم‌گیری در عربستان، یکی را انتخاب کنند. الجمهوریه نوشت: اطلاعات ما حاکی ا‌ست حریری تصمیم گرفته مسیر حل و فصل سیاسی را ادامه دهد. وی دریافته که هر تلاشی برای مقابله با حزب‌الله بی‌فایده خواهد بود. او می‌گوید حزب‌الله 35 سال است که متولد شده و من مسؤول این نیستم؛ امروز از من می‌خواهند در مقابلش بایستم و تمام مسائل داخلی، عربی و بین‌المللی [فعلا] اجازه این موضوع را نمی‌دهد. الجمهوریه در ادامه نوشت: راه‌حل بازگشت حریری از استعفا به شکل بیانیه‌ای رسمی خواهد بود که در آن تأکید بر بیطرفی در مسأله یمن می‌شود، همانگونه که تأکید می‌کند حملات رسانه‌ای و سیاسی بر عربستان متوقف شود و حزب‌الله در این باره تعهد خواهد داد. در پایان این گزارش آمده است: اگر این راه‌حل، رضایت عربستان را جلب کند روند آشتی سیاسی در لبنان ادامه خواهد داشت اما موضع عربستان در این باره مورد سوال است و ممکن است این کشور بر موشک‌ بالستیک شلیک‌شده از یمن به ریاض تمرکز کند و مسیر بازگشت از استعفا دوباره به نقطه صفر برسد. با این حال، میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان در حاشیه سفرش به ایتالیا، با تاکید بر اهمیت تمرکز بر وحدت ملی در این کشور و ثبات امنیتی و مالی، اعلام کرد بحران ایجاد شده پس از استعفای سعد حریری، از بین رفته است و در راه حل‌وفصل نهایی است. ژنرال عون اخیرا نیز در حمایت از سلاح حزب‌الله گفته بود  حزب‌الله با گروه تروریستی داعش در داخل و خارج لبنان می‌جنگد و هرگاه که جنگ علیه تروریسم پایان یابد، رزمندگان این حزب به کشور بازخواهند گشت.
پیام سید‌حسن به حریری
در بحبوحه رایزنی‌ها در لبنان برای رسیدن به اجماع ملی، سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در پیامی به سعد حریری، تأکید کرده است که حزب‌الله از وی چه ظالم باشد و چه مظلوم، حمایت می‌کند. در همین راستا منابع سیاسی نزدیک به حزب‌الله دیدار قریب‌الوقوع سید حسن نصرالله و حریری را نه رد و نه تایید می‌کنند. طبق اعلام این منابع، در حال حاضر موانع زیادی در مسیر این دیدار وجود دارد. به‌نظر می‌رسد حریری برای این‌کار منتظر چراغ سبز عربستان سعودی است. منابع یادشده افزودند: یک مسؤول بلندپایه در حزب‌الله بعد از بازگشت حریری از عربستان سعودی، با وی دیدار و پیام سیدحسن نصرالله را به او منتقل کرده است که در این نامه، سیدحسن نصرالله تأکید کرده است حزب‌الله با حریری برای تقویت ثبات لبنان، جلوگیری از فتنه، حفظ دولت و حفظ جان حریری همکاری خواهد کرد. به گفته این منابع، این مسؤول بلندپایه حزب‌الله به حریری اطمینان‌خاطر داده است که حزب‌الله در تمام پرونده‌های مورد اختلاف، با او هماهنگی خواهد کرد.