گروه بین‌الملل: اعلام خروج نیروهای آمریکایی که دونالد ترامپ چهارشنبه‌شب در توئیتش آن را تأیید کرد خیلی دور از انتظار نبود. رئیس‌جمهوری آمریکا فروردین‌ماه نیز در یک سخنرانی از خروج نیروهای آمریکا از سوریه سخن گفته بود با این استدلال که: «7 هزار میلیارد دلار در خاورمیانه خرج کردیم اما هیچ نتیجه‌ای نگرفتیم... وضعیت امروز آمریکا به گونه‌ای است که از بسیاری جهات شبیه یک کشور جهان سومی هستیم و این مایه خجالت است». آن زمان جیمز متیس، وزیر مستعفی دفاع آمریکا توانست ترامپ را راضی کند وضعیت سوریه و منافع و مصالح آمریکا تداوم حضور نیروهای ‌آن را ضروری می‌کند و تا اطلاع ثانوی نباید سراغ آن رفت؛ حال با اعلان تازه، ناظران با دیده تردید اهداف پشت‌پرده اعلام خروج 2 هزار نیروی آمریکایی از سوریه را تحلیل می‌کنند. به باور این دسته از تحلیلگران، بنا به دلایلی تصمیم‌ ناگهانی ترامپ، آنگونه که در ظاهر ادعا می‌شود، پایان یافتن صرف مساله داعش در سوریه نیست. با تامل در شخصیت تاجرمسلک رئیس‌جمهوری آمریکا که هر از گاهی تصمیماتی آنی اتخاذ و سپس از آن عقب‌نشینی می‌کند، این امر را می‌توان مورد تاکید قرار داد که وی در سایه برخی مخالفت‌های داخلی با خروج نظامیان آمریکایی از سوریه، احتمالا از این تصمیم صرف‌نظر خواهد کرد. موضوعی که این فرضیه را تقویت می‌کند، توئیت روز پنجشنبه دونالد ترامپ است مبنی بر اینکه او علاقه‌مند نیست نقش پلیس در منطقه خاورمیانه را ایفا کند. با عنایت به درخواست چندی پیش برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس از ترامپ مبنی بر عدم ترک سوریه و البته جواب ترامپ مبنی بر آنکه ادامه حضور نیروهای آمریکا در سوریه مشروط به تامین هزینه‌های این بقا از ناحیه کشورهای یادشده است، به‌ نظر می‌رسد ترامپ در واقع در سایه این اعلام خروج، منافع اقتصادی کلان‌تری را مدنظر دارد. از سوی دیگر، ترامپ در حالی شکست داعش در سوریه را دلیل خروج آمریکایی‌ها از این کشور اعلام کرده است که در سایه نبردهای گذشته موصل و حلب، این گروه تروریستی به‌طور کامل نابود شد و فقط اعضای پراکنده و مخفی آن در برخی مواقع در گوشه و کنار منطقه عرض اندام می‌کنند. در این شرایط ترامپ نه‌تنها باید به این سوال اساسی پاسخ دهد که چرا پیش از این از سوریه خارج نشده است؟ بلکه در مقابل استدلال واگذاری میدان به ایران و روسیه هم باید پاسخگو باشد. با این تفاسیر، باید منتظر ماند و دید آمریکا کدام قراردادهای سنگین اقتصادی را با کدام‌یک از کشورهای عربی منطقه منعقد خواهد کرد.
چراغ ‌سبزهای ترامپ به ترکیه
اما ناظران عمده‌ترین دلیل پشت پرده تصمیم رئیس‌جمهوری آمریکا به اعلام پایان حضور کشورش در سوریه را به هشدارهای مکرر رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه درباره عملیات نظامی قریب‌الوقوع ارتش این کشور و متحدان آن در شرق فرات علیه شبه‌نظامیان کرد مرتبط می‌دانند و اینکه معامله‌ای میان ترامپ و اردوغان شکل گرفته است و موید آن، این موضوع است که تصمیم رئیس‌جمهوری آمریکا یک روز پس از آن اعلام شد که نهاد تصمیم‌گیرنده درباره فروش تسلیحات آمریکا به خارج، به قرارداد 5/3 میلیارد دلاری با ترکیه برای فروش موشک‌های پاتریوت به این کشور چراغ سبز نشان داد. ترکیه اگرچه عضو ناتو است، در چارچوب مناقشه با آمریکا بر سر نوع رویکرد درباره کردهای سوریه تهدید کرده بود به خرید موشک‌های اس ۴۰۰ از روسیه دست خواهد زد. همان روز سه‌شنبه یک تماس تلفنی هم میان ترامپ و اردوغان برقرار شد که به ادعای اردوغان، ترامپ در این تماس برای حمله ترکیه به مناطق کردنشین شمال سوریه چراغ سبز نشان داده است. ترکیه «یگان‌های مدافع خلق»- شاخه نظامی نیروهای کرد سوری که با آمریکایی‌ها همکاری دارند- را همپیمان «پ‌ک‌‌ک» و این دو را تروریست می‌خواند. نگرانی ترکیه از قدرت‌گیری شبه‌نظامیان کرد سوریه در سایه همکاری‌شان با آمریکا این است که این روند به دسترسی احتمالی آنها به خودمختاری در چارچوب سوریه منجر شود و در نتیجه مطالبات کردهای ترکیه برای رسیدن به موقعیتی مشابه را تشدید کند. ترامپ با فروش پاتریوت به ترکیه، 2 هدف خود را محقق می‌کند: نخست افزایش فرصت‌های اشتغال در آمریکا و دوم، با باز گذاشتن دست ترکیه به عملیات نظامی احتمالی در شمال سوریه، مانعی در راه همگرایی بیشتر آنکارا و مسکو ایجاد می‌کند.
ترامپ به صورت اسرائیل تف کرد
تصمیم دونالد ترامپ برای خارج کردن نیروهای آمریکایی از سوریه به منزله تیر خلاص به همه اهداف شکست‌خورده اسرائیل از تقسیم سوریه و سرنگونی بشار اسد، رئیس‌جمهور این کشور گرفته تا حمایت از شماری از گروه‌های تروریستی مخالف و جلوگیری از گشوده شدن جبهه جدید مقاومت علیه اسرائیل در بلندی‌های جولان از سوی حزب‌الله لبنان و ایران است. شیمون شفر، تحلیلگر مطرح روزنامه عبری‌زبان «یدیعوت آحارنوت» در این زمینه تاکید کرد سران اسرائیل و جامعه صهیونیست‌ها دچار اضطراب شده‌اند، زیرا آمریکا آنها را در برابر سرسخت‌ترین دشمنان (ایران و حزب‌الله) تنها رها کرده است. شفر گفت: تصمیم ترامپ نشان از ضعف و بالاتر از آن، به منزله خیانت واشنگتن به همپیمانانش و در وهله اول کردهای سوری به شمار می‌رود. اسرائیل نیز احساس نگرانی می‌کند، زیرا اساسا بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل از دخالت در جنگ سوریه پرهیز کرد و به آمریکایی‌ها برای تضمین منافع اسرائیل هنگام پایان جنگ تکیه کرد اما اکنون به نظر می‌رسد سوریه به دست سرسخت‌ترین دشمنانش افتاده است؛ بدون اینکه کسی به منافع اسرائیل توجه کند. «حیمی شالیو» تحلیلگر سیاسی روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز معتقد است تصمیم ترامپ تف کردن به صورت اسرائیل است.  این روزنامه با اشاره به سیلی آمریکا به صورت همپیمان و دردانه‌اش یعنی اسرائیل در زمانی بسیار حساس، نوشت: بسیاری از رسانه‌های دیگر اسرائیلی نیز تصمیم آمریکا برای آغاز خروج نیروهایش از سوریه را مورد بررسی قرار داده و شبکه‌های 12 و 13 تلویزیون اسرائیل این تصمیم را پیروزی‌ای برای بشار اسد، ایران و روسیه و روزی ناگوار برای اسرائیل دانستند که در منطقه تنها باقی خواهد ماند.  شبکه خبری اسرائیل با استناد به منابع سیاسی و امنیتی بلدپایه در تل‌آویو نوشت: خروج آمریکا فضای حائلی را که نیروهای آمریکایی در منطقه القائم در مرز عراق بین نیروهای حشدالشعبی در عراق و حزب‌الله و نیروهای ایرانی در سوریه ایجاد کرده بودند، از بین می‌برد. «دانا وایس» تحلیلگر سیاسی شبکه خبری اسرائیل اشاره کرد اسرائیل با خروج آمریکا از سوریه، برگ برنده مهمی علیه ایران در سوریه را از دست داد. شبکه 10 تلویزیون اسرائیل نیز با ابراز ناامیدی از تصمیم آمریکا، تأکید کرد آمریکایی‌ها شکست‌خورده از سوریه خارج شدند، نه پیروز.
انتقادهای داخلی و خارجی از تصمیم ترامپ
تصمیم ناگهانی رئیس‌جمهوری آمریکا برای خروج نظامیان این کشور از سوریه نه‌تنها انتقاد دموکرات‌ها را به دنبال داشته، بلکه صدای اعتراض هم‌حزبی‌های  او را نیز بلند کرده است. شماری از سناتورهای جمهوری‌خواه خروج نیروهای آمریکایی از سوریه را یک اشتباه بزرگ دانسته و نسبت به پیامدهای منفی این اقدام هشدار داده‌اند. به گزارش روزنامه نیویورک‌تایمز، مقام‌های وزارت دفاع (پنتاگون) تا لحظات آخر در تلاش بودند ترامپ را از این تصمیم منصرف کنند اما در نهایت این تلاش‌‌ها نتیجه‌ای نداشته و ترامپ حتی بدون آنکه در این زمینه با وزیر خارجه یا وزیر دفاع مشورت کند، این دستور را صادر کرده است.
لیندسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه با انتشار چند توئیت بشدت از ترامپ انتقاد کرده و گفته داعش هنوز مغلوب نشده و خروج نیروهای آمریکایی از سوریه «یک اشتباه بزرگ مدل اوبامایی» است. به گفته گراهام، این اقدام دست داعش را برای گسترش حوزه نفوذ خود در منطقه باز می‌گذارد. او خروج سربازان آمریکایی را یک «پیروزی بزرگ» برای بشار اسد، روسیه و ایران دانسته است. کارشناسان امنیتی در آمریکا نیز این اقدام را فکرنشده و بر خلاف منافع این کشور دانسته‌اند. به عقیده آنان، آمریکا با خروج از سوریه عرصه را برای پیشتازی ایران و روسیه خالی می‌کند. اروپایی‌ها نیز همان‌طور که انتظار می‌رفت از اعلام خروج نیروهای آمریکایی از سوریه ابراز نگرانی کرده‌اند. به ادعای پاریس، لندن و برلین، با خروج نیروهای آمریکایی در شرایطی که داعش کاملاً نابود نشده، معادلات مربوط به آینده سوریه در ابهام است و اینکه ترکیه هم برای حمله به شبه‌نظامیان کرد سوریه تهدید می‌کند، خلأیی را می‌سازد که محمل مناقشات و درگیری‌های جدید و احتمالاً بی‌ثباتی بیشتر در منطقه است و آوارگی و مهاجرت به سوی اروپا را دوباره تشدید خواهد کرد. فرانسه اقدام یکجانبه آمریکا را تأکیدی بر موضع اخیر خود هم یافته است که در زمینه نظامی و امنیتی اروپا باید مستقل‌تر شود؛ ایده‌ای که اگرچه تحقق آن آسان نیست ولی همچنان تأییدی بر شناورتر شدن وضعیت مناسبات بین‌المللی است.
ابراز تردید مسکو از تصمیم ترامپ
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه تصمیم ترامپ مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی را محل تردید قرار داده و گفته است: «نسبت به خروج نیروهای آمریکایی از سوریه مطمئن نیستم و درست بودن آن را درک نمی‌کنم، چرا که به طور مثال نیروهای آمریکایی به‌رغم برنامه‌های مکرر واشنگتن برای خروج از افغانستان ۱۷ سال است در این کشور مستقرند».

التنف تعطیل می‌شود
یک رسانه آمریکایی به نقل از منابع میدانی گزارش داده نظامیان این کشور بزودی پایگاه التنف واقع در مثلث مرزی سوریه، اردن و عراق را ترک می‌‌کنند. یک مقام مسؤول در وزارت دفاع آمریکا هم تایید کرده نیروهای آمریکایی پس از خروج از التنف، در شهر اربیل عراق مستقر خواهند شد. نیروهای ویژه آمریکایی از 2 سال پیش در این پایگاه مستقر شده و مشغول آموزش شورشیان تروریست مسلح سوری هستند. گفته می‌شود آمریکا چند بار از این پایگاه مواضع ارتش سوریه را هم هدف قرار داده است. درباره این موضوع که چرا آمریکا نیروهایش را در اربیل مستقر خواهد کرد، این مساله را نباید فراموش کرد که کنترل مرزهای میان عراق و سوریه به بهانه حضور ایران در این دو کشور، برای واشنگتن اهمیت حیاتی داشته و دارد و بر این اساس می‌توان انتظار داشت ترامپ در تعقیب این هدف، از این پس در اربیل عراق ماجراجویی ‌کند. در عین حال چنانکه از سخنان سارا ساندرز، سخنگوی کاخ سفید استنباط می‌شود، آمریکا همچنان حق مداخله درسوریه را به بهانه ادعایی مبارزه باداعش و آنچه تروریسم می‌خواند، برای خود محفوظ نگاه داشته است.
 

گریس موگابه را دستگیر نکنید!
گریس موگابه، همسر سابق دیکتاتور زیمبابوه، رابرت موگابه است که گفته می‌شود در آفریقای جنوبی زندگی می‌کند. او در سال 2017 ضرب و شتمی را در یک هتل داشت و همسر او هم‌اکنون در زیمبابوه تحت تعقیب قانونی است. در آفریقای جنوبی اما بسیاری بر این باورند که گریس موگابه را نباید دستگیر کرد و بازگرداندن او به زیمبابوه عملا مشکلی را حل نخواهد کرد. بخشی از اعضای خانواده موگابه در آفریقای جنوبی زندگی می‌کنند. آنها در دوران جیکوب زوما، رئیس‌جمهوری سابق آفریقای جنوبی خود را به ژوهانسبورگ رساندند.
رسانه‌های آفریقای جنوبی اما گزارش می‌دهند که زوما قصد دارد برای پارلمان آینده آفریقای جنوبی کاندیدا شود.

آیا اوکراین جنگی علیه روسیه به راه خواهد انداخت؟
بر هیچ کس پوشیده نیست که اوکراین در تنگه کرچ قصد داشت جنگی نظامی را با روسیه به راه اندازد. این نبرد می‌توانست چند روزه باشد و با دخالت غرب و میانجی‌گری بسیاری از بازیگران منطقه‌ای فرو بنشیند اما روسیه در این نبرد همواره یک متهم باقی می‌ماند. روسیه چه کرد؟ شناورهای اوکراینی را متوقف کرد و این توقف در حال حاضر می‌تواند بخش بسیار مهمی از بحران را فرو بنشاند. پترو پروشنکو و بسیاری دیگر از نزدیکانش که در نظام سیاسی فعلی اوکراین مشغول به کار هستند به این جنگ نیاز داشتند تا خود را برای ماندن در قدرت بیمه کنند اما این خواسته آنها محقق نشد. اکنون اگر روسیه با سناریوی مخصوص خود کشتی‌ها را‌ رها کند، عملا آنچه برای پروشنکو رخ می‌دهد مملو از خبرهای بدی خواهد بود. 3 فاکتور مهم در بررسی درگیری میان اوکراین و روسیه مهم است که از این قرار است: جنگ تبلیغاتی که در اوکراین به راه افتاده بود به طور کامل این جنگ را پشتیبانی می‌کرد به گونه‌ای که اوکراین مظلوم و روسیه ظالم شناخته می‌شد.  کشته‌شدگان احتمالی به عنوان قهرمانان ملی شناخته می‌شدند که از زمان جنگ دوم جهانی این مساله بی‌سابقه بوده است و نوعی هویت‌سازی برای اوکراین پترو پروشنکو رخ می‌داد. پروشنکو به یک پیروزی نیاز دارد تا بتواند هم ریاست‌جمهوری را در اختیار بگیرد و هم تمام نیروهای اپوزیسیون را از دور خارج کند و حمایت‌های خارجی در شرایط جنگی می‌تواند برای او تمام این مواهب را به همراه ‌آورد.


چاقو و سیستم اس!
وقت آن رسیده است که به تدریج ایده‌های اقتصادی پائولو گیودس را تغییر دهیم! گیودس یک اقتصاددان متبحر است که در عین حال مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری برزیل ژائیر بولسونارو است. این اقتصاددان راست‌گرا ایده‌ای دارد به نام سیستم اس که قرار است مرحمی باشد بر درد‌های اقتصاد برزیل که طی سال‌های حکومت چپ‌ها مجبور بود تحمل کند. اما سیستم اس نوع جدیدی از سیستم اقتصادی است که نیاز به جراحی دارد. در این سیستم شرکت‌ها به طور مشترک در امر سرمایه‌گذاری و فعالیت‌های اجتماعی مشارکت خواهند کرد اما این وضعیت با توجه به چالشی که اقتصاد برزیل در حال حاضر با آن روبه‌رو است احتمال می‌رود برای بولسونارو مشکلاتی را ایجاد کند و پائولو گیودس باید کمی به آینده رئیس‌جمهور فکر کند و چندان بر ایده‌های اقتصادی خود تاکید نکند.

چین در مسیر توسعه مطمئن است
چین توانست معجزه اقتصادی خود را محقق کند. 40 سال تلاش برای خروج 700 میلیون نفر از خط فقر و توسعه اقتصادی مساله‌ای است که تنها چین توانسته است در جهان مدرن آن را به‌دست آورد. چین با ثبات دولتی و ساختار تصمیم‌گیری درست طی دوران گذشته روبه‌رو بوده است. این ثبات در عرصه سیاسی توانسته است برای چین ثبات در عرصه اقتصادی را نیز به دنبال داشته باشد. ثبات سیاسی در چین در کنار رشد اقتصادی باعث شده است این کشور به تمام برنامه‌های توسعه‌ای خود طی ادوار گذشته برسد. چین در کنار ثبات سیاسی توانسته است رتبه دومین اقتصاد بزرگ جهان را نیز کسب کند.
 

کناره‌گیری نظامی‌ترین فرمانده پنتاگون طی دهه‌های اخیر، ناکارآمدی دستگاه نظامی عریض و طویل آمریکا را علنی کرد. ژنرال 4 ستاره «جمیز متیس» ملقب به «سگ دیوانه»، آخرین شخصیت بارز باقیمانده در راس دپارتمان دفاعی ایالات متحده بود که به «جنگ مسلحانه مستقیم» اعتقاد داشت، آخرین سگ شکاری یانکی که حقیقتا می‌خواست گاز بگیرد. دوران کوتاه 2 ساله‌اش به عنوان بیست و ششمین وزیر دفاع که با افزایش چشمگیر خطر برخورد نظامی ناتو و آمریکا با رقبایش در شرق و غرب جهان همراه بود نیز منعکس‌کننده همین روحیه جنگ‌سالارانه پیرمردی 68 ساله‌ای بود که در همه جنگ‌افروزی‌های آمریکا در دوران معاصر از سومالی و عراق تا افغانستان و سوریه به عنوان یک فرمانده میدانی یا ستادی ارشد نقش داشته است. به همین دلیل می‌توان گفت که از پنتاگون پس از بازنشستگی ژنرالی با تجربه 40 ساله نظامی‌گری در قلدرترین ارتش وقت جهان، فقط یک ماشین نظامی غول‌پیکر به جا مانده که تنها زور چنگ و دندان نشان دادن دارد نه عرضه مستقیم جنگیدن. این سگ دیگر دندان و جربزه گاز گرفتن ندارد، هر چند که برخلاف ادعای منتقدان ترامپ می‌تواند مانند ماری زهرآگین در کمین نیش زدن بنشیند.
روز پنجشنبه ابتدا این دونالد ترامپ بود که در توئیتی از بازنشستگی ماتیس طی ماه فوریه 2019 (کمتر از 2 ماه دیگر) خبر داد و نوشت: «ژنرال ماتیس پس از 2 سال خدمت به عنوان وزیر دفاع در ماه فوریه با سربلندی بازنشسته خواهد شد. در دوره وزارت وی بویژه درباره خرید تجهیزات جدید جنگی پیشرفت زیادی داشتیم. ژنرال متیس برای وادار کردن متحدان آمریکا در ادای سهم‌شان از تعهدات نظامی خود کمک بزرگی به من بود». اما استعفانامه‌ای رسمی که متعاقبا توسط متیس منتشر شد نشان می‌داد که اختلافاتی عمیق بین رئیس جمهور و رئیس پنتاگون وجود داشته است که قطعا فرمان عقب‌نشینی تفنگداران آمریکایی از سوریه و کاهش نیروها در افغانستان توسط کاخ سفید آخرین و مهم‌ترین آنهاست. قطعا این یک راز نبود که مقامات پنتاگون و اعضای سیاست خارجی دولت آمریکا با هر دو دستور عقب‌نشینی ترامپ ابراز مخالفت کرده بودند. فرمانی که جریان اصلی رسانه‌های آمریکایی آن را به منزله فرار آمریکا از سوریه و پیروزی ایران و حزب‌الله  برشمرده بودند. رئیس مستعفی دستگاه جنگ واشنگتن به شکل تلویحی از ترک پست خود به دلیل اختلاف نظر با ترامپ خبر داد و نوشت: «بزودی از سمت خود استعفا خواهم کرد، چون رئیس‌جمهور این حق را دارد که وزیر دفاعی داشته باشد بهتر و همسو با خود». او همچنین با زیر سوال بردن جدیت ترامپ در برخورد با دشمنان شرقی بزرگ آمریکا نوشت: «باید در مقابل کشورهایی که منافع استراتژیک‌شان روز به روز تنش بیشتری با آمریکا ایجاد می‌کند عزمی راسخ و رویکردی روشن داشته باشیم...لازم است موضعی غیرمبهم در قبال کشورهایی نظیر چین و روسیه داشته باشیم». سپس اینچنین از 2 اتحاد نظامی مهمی که ترامپ در حال تضعیف آنهاست حمایت کرد: «پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) و همچنین ائتلاف (ضد تروریستی) تحت رهبری آمریکا در سوریه و عراق بسیار حائز اهمیت هستند». طبیعی بود که روس‌ها بلافاصله از کناره‌گیری متیس ابراز خشنودی کنند، همچنان که فریاد شخصیت‌های وابسته به دستگاه جنگ‌سالاری آمریکا در آمده است. کنستانتین کاساچف، رئیس کمیته امور بین‌الملل شورای فدراسیون روسیه (معادل سنا) برکناری متیس از سمت ریاست پنتاگون را علامت مثبتی ارزیابی کرد و گفت: «دیدگاه ترامپ و متیس در برخورد با متحدان خود، در برخورد با روسیه، در تصمیم‌گیری درباره کاهش حضور نظامی آمریکا در سایر کشورها با یکدیگر منطبق نیست و برای رئیس جمهوری آمریکا ادامه این خط‌مشی‌ها به مراتب مهم‌تر از باقی ماندن جیمز متیس در سمت کنونی بود و این مساله علامت جالب و به احتمال زیاد مثبتی است». در مقابل لشکری از سیاسیون و نظامیان آمریکایی و اروپایی به انحای مختلف از بازنشستگی «سگ دیوانه» ابراز نگرانی کرده‌اند.
«اوآنا لانگسکو» سخنگوی رومانیایی ناتو با تاکید بر اهمیت حضور آمریکا در پیمان آتلانتیک شمالی علنا برای رئیس مستعفی پنتاگون  و همکاری ستودنی‌اش ابراز دلتنگی کرد.
ویلیام کوهن، رئیس سابق پنتاگون نیز به بی‌بی‌سی گفته کناره‌گیری ژنرال توهینی از سوی ترامپ و ضربه بزرگی به دولت آمریکا است.
کوهن همچنین از دور زدن پنتاگون در ماجرای مذاکرات صلح ترامپ با اون پرده برداشت و گفت:« وقتی که ژنرال متیس و دیگران گفتند تا وقتی خواسته‌های واشنگتن و پیونگ‌یانگ دقیقا از مذاکرات صلح مشخص نشده رئیس جمهوری نباید با رهبر کره‌شمالی ملاقات کند، باز هم رئیس جمهوری این توصیه را رد کرد». لیندسی گراهام رهبر جمهوری‌خواهان نومحافظه‌کار و لابی صهیونیستی در سنا، نانسی پلوسی رهبر دموکرات‌های خانه نمایندگان کنگره و چاک شومر همتای دموکراتش در سنا از استعفای متیس، ابراز تاسف کردند. اما مارکو روبیو، سناتور جمهوری‌خواه از این هم فراتر رفته و استعفای این ژنرال پیر 4 ستاره را تحولی ترسناک خواند. او مدعی شد متیس جزیره ثباتی در میانه هرج و مرج دولت ترامپ بوده است، حال آنکه رئیس پنتاگون در میان همتایان نظامی خود با القاب «آشوب» و «مجنون» شناخته می‌شود. از نظر روبیو، یکی از آخرین سنگرهای «عقلانیت» در برابر کارهای ترامپ سقوط کرده و باید منتظر تلاطم بیشتری در سیاست‌های واشنگتن بود. «جفری گلدبرگ»، سردبیر نشریه تحلیلی آتلانتیک نیز با دلسردی از دلایل استعفای متیس سخن می‌گوید. او در مقاله‌ای که در نخستین ساعات بامداد جمعه منتشر کرده نوشته است: متیس با کناره‌گیری خود ثابت کرد هیچ امیدی به تغییر نقص‌های فاحش ریاست‌جمهوری ترامپ باقی نمانده است. گلدبرگ فاش می‌کند در آخرین ملاقاتش با ژنرال که به 2 سال پیش و تنها چند روز پیش از انتصاب او به وزارت دفاع مربوط می‌شود، شاهد انتقاد متیس از سیاست‌های کلی واشنگتن علیه ایران در دوره اوباما بوده است.
 او می‌نویسد: «اوباما این ژنرال 4 ستاره نیروی دریایی را از ریاست مرکز فرماندهی آمریکا (2013) خلع کرد، چرا که مشاورانش معتقد بودند متیس درباره مسائل مربوط به ایران بیش از حد نظامی و لجوج است. در مقابل متیس هم به من گفت: مدام می‌گویند: ایران، ایران، ایران. باشد این یک تهدید است اما به نظر من مردم دیگر از شنیدن این صداها خسته شده‌اند». بدین ترتیب آتلانتیک فاش می‌کند که متیس با همه دیوانگی‌اش، متوجه شکاف واقعیت‌گرایی و پروپاگاندا در سیاست «ضدایرانی» واشنگتن شده بود؛ سرابی که به شکلی شتابزده و غیرواقعی آمریکا را چه در دوران اوباما و چه ترامپ، به مرز تقابل غیرممکن با نظام ایران سوق داد ولی به سرعت با افشای حقیقت ناتوانی آمریکا در این تقابل به خمودگی و تغییر سیاست‌های کاخ سفید حتی طی یک دوره 4ساله انجامید. اگر راهکار جایگزین دولت اوباما برای مقابله با ایران، راه انداختن موج رسانه‌ای و براندازی و تروریسم منطقه‌ای داعشی بود، حال ترامپ هم پس از همه آن های و هوی‌ها به نتیجه‌ای مشابه رسیده است.

کورت ولکر: اوکراین آمادگی پیوستن به ناتو را ندارد
کورت ولکر، نماینده ویژه آمریکا در امور اوکراین می‌گوید این کشور آمادگی پیوستن به ناتو را ندارد. این مقام آمریکایی در عین حال می‌گوید: درهای ناتو به سوی اوکراین در آینده باز است اما این کشور در حال حاضر شرایط پیوستن به این پیمان را ندارد و ناتو نیز قادر نیست عضوی با شاخصه‌های اوکراین را در درون خود بپذیرد. این مقام آمریکایی همچنین گفت اوکراین نخستین کمک‌های آمریکایی را در روزهای نخست سال 2019 دریافت می‌کند که چیزی حدود 250 میلیون دلار خواهد بود و بخش دوم این کمک‌ها در سال بعدی به این کشور داده می‌شود. اولویت اصلی سیاست خارجی اوکراین از سال 2014 تاکنون پیوستن به پیمان ناتو است و مجلس این کشور «رادا» 2 لایحه در این باره تصویب کرده است. پترو پروشنکو اما در همین حال می‌گوید اوکراین برای پیوستن به ناتو به یک همه‌پرسی عمومی نیاز‌مند است.

پوتین: تحریم؟! کدام تحریم؟
ولادیمیر پوتین، رئیس ‌جمهوری روسیه در کنفرانس مطبوعاتی پایان سال خود به سوالات خبرنگاران در حوزه‌های مختلف پاسخ گفت. پوتین ضمن تاکید بر اینکه او نیز زندگی خصوصی دارد، گفت: من و همسر سابقم سال 2013 از یکدیگر جدا شده‌ایم و من 2 دختر از همسر سابقم دارم. پوتین 65 ساله بار دیگر اشاره‌ای به زندگی عاشقانه مخفیانه‌اش با آلینا کابائوا، قهرمان ژیمناستیک 35 ساله نکرد اما او در پاسخ به سوالی درباره تحریم‌های غرب علیه روسیه گفت: درباره کدام تحریم صحبت می‌کنید؟ تولید ناخالص روسیه در حال رشد است و تحریم‌ها روی ما تاثیری نگذاشته است. تولید داخلی در روسیه 8/1 درصد رشد داشته است و ذخیره ارزی روسیه از 432 میلیارد دلار به 464 میلیارد دلار رسیده است. تحریم‌های غرب علیه روسیه با 3 محور فعالیت‌های سایبری، تلاش برای مسموم کردن اسکریپال و همچنین تحولات اوکراین پیش رفته است.

پاپ فرانسیس با استعفای  اسقف لس‌آنجلس موافقت کرد
پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان یکی از صریح‌ترین نظرات خود را درباره بحران جنسی در کلیسا عنوان کرد. پاپ گفت: برای تمام آنهایی که به خردسالان تعرض کرده‌اند یک پیام دارم؛ بیرون بروید و خود را برای قضاوت الهی آماده کنید. رهبر کاتولیک‌های جهان همچنین طی روزهای گذشته با استعفای اسقف اعظم لس‌آنجلس به علت تعرض جنسی موافقت کرده بود. این در حالی است که بحران تعرض به خردسالان در کلیسای کاتولیک ابعاد گسترده‌ای دارد و طی سال‌های گذشته تاکنون بسیاری از سران کلیسا مجبور به استعفا شده‌اند.


سفارت آمریکا، عربستانی‌ها را به تظاهرات اعتراضی فراخواند
سفارت آمریکا در ریاض و کنسولگری‌های آن در جده و ظهران، پنجشنبه فایلی ویدئویی را منتشر کردند که واکنش شدید مقام‌های عربستان سعودی و فعالان رسانه‌ای این کشور را در پی داشته است. در این توئیت‌ها که به زبان‌های عربی و انگلیسی است، از مزایای اعتراض‌های مسالمت‌آمیز گفته شده و در توضیح فیلم تحت عنوان «قدرت اعتراضات مسالمت‌آمیز» آمده است: «فیلم [زیر] را ببینید تا پی ببرید چگونه اعتراض‌های مسالمت‌آمیز به تغییر‌ها و [اصلاحات] اجتماعی و سیاسی مثبت منجر می‌شود». فعالان رسانه‌ای در عربستان این توئیت را تحریکی علیه حکومت ریاض و دعوت به تظاهرات و ایجاد هرج و مرج در عربستان ارزیابی می‌‌کنند؛ امری که به مثابه مداخله آشکار در امور داخلی سعودی است که به گفته این فعالان، باید متوقف شود. زمان‌بندی این توئیت و انتشار آن در شرایطی است که بر روابط سعودی- آمریکایی با تنشی که به نظر چشمگیر می‌رسد، حاکم است و همچنین منتشر شدن این توئیت از سوی سفارت آمریکا در ریاض نمی‌تواند صرفا تصادفی باشد و بلکه اقدامی هدفمند است که سیاست جدید آمریکا با عنوان «تلاش برای تحریک توده‌های مردمی در عربستان سعودی به شکل گسترده جهت فشار وارد کردن به مقام‌های حاکم سعودی برای انجام اصلاحات سیاسی و اجتماعی و آزاد کردن صدها فعال سیاسی بازداشت‌شده پشت میله‌هاست» را بازتاب می‌دهد.