|
پس از شکست آمریکا در شورای امنیت، کودتاچی مورد حمایت کاخ سفید یارکشی توئیتری میکند
تفنگبازی ترامپ درآمریکای لاتین!
گروه بینالملل: نیکلاس مادورو، رئیسجمهور ونزوئلا روزهای سختی را پیش رو دارد تا از یکی از جمهوریهای بولیواری علیه نظام سلطه دفاع کند. مادورو برای رساندن پیام خود به مخالفانش در داخل و خارج ونزوئلا از پادگانهای ارتش بازدید کرد تا رژه اقتدارش را تکمیل کند. آمریکاییها علاقه زیادی داشتند نشان دهند مادورو مقبولیت عمومیاش را از دست داده است اما حضور حامیان رئیسجمهوری ونزوئلا در خیابانهای پایتخت و شهرهای دیگر این کشور عملا نشان داده است کارشکنیهای آمریکاییها برای فلج کردن اقتصاد ونزوئلا نتوانسته است تاثیرات پیشبینی شده را بهجا گذارد. آمریکاهاییها بر این باورند با تنگتر کردن حلقه فشارها بر مادورو و متلاشی کردن اقتصاد نفتی این کشور قادر خواهند بود دولت همسو با خود را بر سر کار بیاورند تا از این طریق دومینوی شکست جمهوریهای بولیواری را کلید بزنند؛ هدفی تاکنون محقق نشده است. ونزوئلا با جوانی 36 ساله روبهرو است که خود را رئیسجمهور میداند و در مقابلش عده کثیری از شهروندان ونزوئلایی قرار دارند با چالش تهیه مواد غذایی، دارو و مواد مصرفی. نباید از نظر دور داشت با وجود بحران گستردهای که در این کشور وجود دارد اما در روز نخست طرحریزی برای کودتا توسط آمریکاییها علیه مادورو، رئیسجمهوری قانونی ونزوئلا، تمام امرای ارتش از او و دولتش حمایت کردند. در این میان اما جامعه بینالملل به 2 دسته کلی تقسیم شده است؛ گروه غربگرا شامل اروپا، کانادا، استرالیا و کشورهای مورد حمایت واشنگتن در آمریکای لاتین خواستار کنارهگیری مادورو هستند اما در اتحادیه اروپایی 2دیدگاه کاملا متضاد غالب است، از یک سو فرانسه و آلمان و از سوی دیگر یونان و کشورهای جنوبی که بر این عقیده استوارند مادورو رئیسجمهور قانونی است و باید از او حمایت شود. در مقابل روسیه قرار دارد که از دولت ونزوئلا حمایت کامل میکند. چین، ترکیه و بسیاری دیگر از کشورها بر این باورند باید حق حاکمیت مردم ونزوئلا را به رسمیت شناخت و به انتخاب آنها احترام گذاشت. در این میان پمپاژ رسانهای غرب بر آن است مخالفان مادورو را کثیر جلوه دهد اما اقدامات «خوان گوایدو» نشان میدهد او چندان هم در خیابانهای کاراکس حامی ندارد و شورشیان بعضا مسلح که با دلارهای سیاه کاخ سفید تغذیه میشوند، با ایجاد هرج و مرج تنها توانستهاند برای عکاسان خبری و خبرنگاران غربی سوژههای عامپسند بیافرینند. در این بین کارشناسان بر این باورند در ونزوئلا احتمال وقوع جنگ داخلی وجود دارد و آمریکاییها در تلاش خواهند بود دولت مادورو را با مجموعهای از اختشاشات برنامهریزی شده سرنگون کنند؛ سناریویی که بارها از سوی آمریکاییها در سراسر آمریکای لاتین شاهد آن بودهایم. گوایدو اما مخالفی توئیتری است؛ او تمام پیامهای خود را از طریق شبکه توئیتر به حامیانش میرساند که روشی کاملا منسوخ شده است. او میگوید روز چهارشنبه(امروز) میتواند شمار بسیاری از شهروندان ونزوئلایی را به خیابانهای بیاورد اما بعید است با توجه به همپیمانی ارتش و نیروهای مسلح، گروههای اقتصادی و جریانهای سیاسی موجود در ونزوئلا با مادورو، نمایش خیابانی گوایدو بتواند کاری از پیش ببرد. در همین رابطه اما خبرگزاریها مینویسند: خوان گوایدو، رهبر اپوزیسیون و رئیسجمهوری خودخوانده ونزوئلا در پیامی توئیتری نوشت نخستین اعتصاب سراسری روز چهارشنبه از ظهر تا ۱۴ به وقت محلی است و در آن از نیروهای مسلح خواسته میشود طرف مردم را بگیرند. این درحالی است که فدرال رزرو طبق اعلامیهای اختیار اموال ونزوئلا را به کودتاچی جوان سپرده است. دومین تظاهرات روز شنبه یک راهپیمایی بزرگ ملی و بینالمللی در حمایت از اتحادیه اروپایی و اولتیماتوم انگلیس، فرانسه، آلمان، پرتغال، اسپانیا و هلند است که گوایدو را به عنوان رئیسجمهوری موقت تا زمان برگزاری انتخابات سوم فوریه به رسمیت شناختهاند. اتحادیه اروپایی گفته اگر ظرف 8 روز درخواستی برای برگزاری انتخابات اعلام نشود، اقدامات بعدی را انجام میدهد. استرالیا نیز اعلام کرده گوایدو را به رسمیت شناخته و از وی به عنوان رئیسجمهوری موقت ونزوئلا حمایت میکند. ایتالیا نیز خواستار یک بازگشت سریع به مشروعیت دموکراسی شده است. آمریکا نیز هشدار داده اگر دیپلماتهای این کشور، گوایدو یا مجمع ملی تحت کنترل اپوزیسیون ونزوئلا هدف خشونت و ارعاب قرار بگیرند، واکنشی جدی خواهد داشت. این درحالی است که نیکولاس مادورو، رئیسجمهوری ونزوئلا گفته هیچکس نمیتواند به ما اولتیماتوم بدهد. پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیکهای جهان که قرار است به پاناما برود، گفته برای یک راهحل صلحآمیز و منصفانه که بتواند بر این بحران غلبه کند و بیانگر حقوقبشر است، دعا میکند. پاپ در حالی به دعا نشسته است که آمریکاییها از تهدید با سلاح گرم هیچ واهمهای ندارند. برای آمریکاییها مسیر دموکراسی از صندوقهای رای نمیگذرد، بلکه از خشاب اسلحه میگذرد. گزارشهایی از توزیع سلاح میان اوباش در کاراکس و دیگر شهرهای ونزوئلا منتشر شده است. سناتور لیندسی گراهام اما گفته است به گزینه نظامی فکر میکنند. آمریکاییها در هر دوره ریاستجمهوریشان جنگی را طرحریزی میکنند که نشان از خلأ قدرتهای جهانی و بیتاثیر بودن سازمان ملل متحد در احقاق حقوق ملتهاست. گراهام به رئیسجمهوری آمریکا گفته بود: «خب! شما باید آهسته پیش بروید، چون این میتواند مشکلآفرین باشد». ترامپ هم پاسخ داده است: «خب! مایه تعجب من است که شما میخواهید به همه حمله کنید». گراهام در ادامه پاسخ داده است: «من نمیخواهم به همه حمله کنم. من تنها میخواهم زمانی از ارتش استفاده شود که منافع امنیت ملی ما تهدید میشود». این سناتور آمریکایی همچنین تاکید کرد وقتی بحث ونزوئلا در میان باشد ترامپ «واقعاً جنگطلب» است. با این حال آکسیوس گزارش داد هیچ نشانهای مبنی بر طرح دولت ترامپ برای حمله به این کشور آمریکای جنوبی وجود ندارد. در عوض دولت آمریکا به نظر میرسد خواستار اعمال تغییر رژیم در این کشور از طریق فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی است.
گاف بولتونیزه! ارسال به دوستان
احیای روابط عربی سوریه در «بحرالمیت»
گروه بینالملل: وزرای خارجه عربستان، امارات، بحرین، کویت، مصر و اردن روز پنجشنبه یک دیدار مشورتی در منطقه بحرالمیت واقع در ۵۰ کیلومتری امان برگزار خواهند کرد. یک منبع در وزارت خارجه اردن با اعلام این خبر، تصریح کرد این نشست در کاخ ملک حسین، پادشاه فقید اردن، محل کنفرانسهای منطقهای برگزار میشود. ارسال به دوستان
وحشت ابدی آلخلیفه از شیخ سلمان
گروه بینالملل: دادگاه تجدید نظر رژیم بدوی آلخلیفه، روز دوشنبه حکم حبس ابد شیخ علی سلمان، دبیرکل بزرگترین جمعیت سیاسی مخالف بحرین را تأیید کرد. اتهام وی جاسوسی برای قطر در جریان مشارکت در مذاکرات مربوط به حل بحران این کشور در چارچوب راهکار سیاسی قطر و آمریکا عنوان شده است. در اعتراض به این حکم سیاسی و انتقامجویانه رژیم حاکم بر بحرین علیه یکی از رهبران انقلاب مردمی این کشور، عصر دوشنبه تظاهرات مردمی در 2 منطقه المصلی و ابوصبیع برگزار شد. در همین راستا، شیخ حسین الدیهی، معاون دبیرکل جمعیت الوفاق بحرین یادآور شده است، رژیم آلخلیفه با این اقدام خود ثابت کرد ضعیفتر از زمان آغاز بیداری اسلامی در بحرین در سال 2011 است. رژیم آلخلیفه با گذشت نزدیک به 8 سال از انقلاب در کشور، هنوز هم ضمن اینکه به مطالبههای مردم بحرین بیتفاوت است، بلکه همچنان به خشونت علیه معترضان، فعالان و رهبران سیاسی و مذهبی این کشور ادامه میدهد. خشونت علیه فعالان و رهبران بحرینی از همان نخستین ماههای آغاز انقلاب مردم این کشور به کار گرفته شد. رژیم آلخلیفه همزمان با تهاجم به تظاهرات و زخمی کردن و به شهادت رساندن شهروندان بحرینی، بازداشت و شکنجه معترضان و بویژه فعالان سرشناس و تاثیرگذار را نیز به کرات مورد استفاده قرار داد. تنها در سال 2011 حدود 3 هزار نفر بازداشت شدند که در پایان این سال هنوز 700 نفر بازداشت بودند. اغلب این افراد برای ماهها و سالها بدون تفهیم اتهام و بدون دادرسی حقوقی در زندان حضور دارند و پس از آن نیز برای آنها بویژه برای رهبران حکم حبس طولانیمدت یا ابد صادر میشود که این وضعیت برای شیخ علی سلمان، دبیرکل جمعیت اسلامی الوفاق رخ داد. ارسال به دوستان
فرانسه میدان جدال سرخ و زرد
سیدعلی بیگدلی*: از روز 17 نوامبر 2018 تاکنون فرانسه شاهد تظاهرات و نارضایتی جریان موسوم به جلیقهزردهاست. تا پیش از این، جنبشهای اعتراضی و تظاهراتهای مردمی در این کشور توسط احزاب و بویژه سندیکاها سازماندهی میشد، بنابراین دولت فرانسه برای کاهش نارضایتیها با سران سندیکاها وارد گفتوگو میشد و از این طریق و با دادن امتیازات و تامین مطالبات آنان به اعتراضات اجتماعی پایان میداد. اما جلیقهزردها برای نخستینبار این سنت تاریخی نارضایتی در فرانسه را تغییر دادند و دیگر سندیکاها به عنوان موتور محرک و معمار نارضایتیها مطرح نبودند، بلکه این بار بخشهای قابل توجهی از مردم و اقشار مختلف در تظاهرات شرکت کردند و همین موضوع کار دولت «امانوئل مکرون» رئیسجمهور فرانسه را برای مدیریت بحران و کنترل موج نارضایتیها دچار اختلال کرد. این مساله زمانی پیچیدهتر شد که «مارین لوپن» و به طور کلی راستهای افراطی به تحریک تظاهرکنندگان متهم شدند. راست افراطی فرانسه درصدد است با افزایش تنشهای داخلی، تحریک افکار عمومی و برجسته کردن موضوع مهاجران، جامعه فرانسه را برای انتخابات آتی ریاستجمهوری در این کشور آماده کند. در 3 دوره گذشته انتخابات ریاستجمهوری راست افراطی میزان آرای خود را از 5 درصد به 35 درصد افزایش داده است، بنابراین راست افراطی با حمایت پنهانی از جلیقهزردها و دامن زدن به تنشها، خیز بزرگی برای انتخابات ریاستجمهوری برداشته است. همزمان با این تحولات داخلی، تحت تاثیر عوامل بینالمللی نیز راستگرایی در سراسر جهان سرمایهداری نهتنها در حال گسترش است، بلکه در برخی کشورها نیز قدرت را به دست گرفته است. ما این پدیده را در آمریکا شاهد هستیم و همین مساله خود را به نحو دیگری در برزیل نشان داده است، بنابراین احتمال تکرار این تجربه در اروپا نیز بسیار جدی خواهد بود. این تحولات داخلی و پارامترهای تاثیرگذار بینالمللی، رئیسجمهور فرانسه و تیم حاکم بر الیزه را بسیار نگران کرده و آنان را به در پیش گرفتن سیاستهای متناقض و متنوع مجبور کرده است. در ابتدا مکرون برای مهار جریان جلیقهزردها، ابتکار عملهای خوبی از خود نشان داد. وی توانست با بخشهای قابل توجهی از نیروهای سازماندهنده جلیقهزردها به تفاهم و توافق دست یابد. این موضوع باعث کاهش تدریجی میزان تظاهرکنندگان شد، زیرا آنان به بخش بزرگی از خواستههای خود دست یافتند. اما این سیاست در میانه راه متوقف شد، همچنین راست افراطی نیز با تحریک بخشهایی از جلیقهزردها مانع خاموشی کامل این جریان شد. اگرچه این نکته را نباید از نظر دور داشت که بخش قابل توجهی از خواستههای جلیقهزردها به کارکردهای نظام سرمایهداری جهانی مرتبط است و در اینجا نیز کار رئیسجمهور فرانسه برای مهار نارضایتیها سختتر میشود. به عبارت دیگر سیاستهای کنونی سرمایهداری جهانی قابل دوام نیست، سرمایهداری به یک نوع بازنگری و بازبینی همهجانبه نیاز دارد و در صورتی که این بازبینی انجام نشود نهتنها فرانسه بلکه همه کشورهای غربی در معرض بحران و روی کارآمدن راستهای رادیکال قرار دارند. در این میان و به علت عدم پیگیری توافق کامل با جلیقهزردها، افزایش تدریجی راست افراطی و همچنین بحران فراگیر سرمایهداری، مکرون به یک اشتباه استراتژیک دست زد. مکرون با راهاندازی جریان موسوم به «شالقرمزها» به نوعی از صفآرایی در مقابل جلیقهزردها و مخالفان خود دست زد. اگرچه هنوز درباره خاستگاه شالقرمزها گمانهزنیهای بسیاری وجود دارد و تحلیلهای مختلفی درباره آنان صورت میگیرد اما مکرون با این راهبرد دچار یک خطای سیاسی شده است، زیرا این استراتژی نهتنها نخواهد توانست مسائل بنیادین جامعه فرانسه را حلوفصل کند، بلکه تبعات و پیامدهای مخاطرهآمیزی نیز برای این کشور در پی خواهد داشت. اگر رقابت میان این دو جریان یعنی شالقرمزها و جلیقهزردها و صفآرایی خیابانی آنان باعث کشته شدن یکی یا چند نفر از تظاهرکنندگان شود، این مساله خواهد توانست جامعه فرانسه را به انحرافات بیشتری بکشاند و وضعیتی دوقطبی در این کشور ایجاد کند. همچنین تعارض و جدالی که در میان سرخها و زردها بهوجود آمده است بر ساختارها و بنیادهای جامعه فرانسه تاثیرگذار خواهد بود. در صورتی که امواج این تنش به میان تودهها کشیده شود قابل کنترل نیست و این موضوع، بنیانهای مدنی و دموکراتیک فرانسه را سست میکند و این کشور را نیز به یک انقلاب درونی خواهد کشاند، بنابراین مجموعهای از تحولات و بویژه اشتباه استراتژیک رئیسجمهور فرانسه برای استفاده از کارت شالقرمزها این کشور را در معرض تهدیدات جدید و جدی ارسال به دوستان
چهارگوشه
انصارالله: به توافق سوئد پایبندیم ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|