ای نشسته صف اول/ کتابستان
این کتاب که در برگیرنده مجموعه اشعار خوانده شده در سال‌های گذشته و به مناسبت‌های مختلف توسط میثم مطیعی است، به کوشش محمدرضا وحیدزاده و به همت انتشارات کتابستان چاپ شده و در حالی که برای نخستین‌بار در نمایشگاه کتاب امسال عرضه شده بود، این روزها به چاپ سوم رسیده است.
چمروش/ شهید کاظمی
چاپ دوم کتاب «چمروش» که روایت زندگی استاد پهپاد ایران است، توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شد. این کتاب روایتی خاص از یک دوستی خالص و بی‌ریاست که ایمان، تقوا و پشتکار شهید کمال شیرخانی  در لحظه لحظه آن موج می‌زند.
دلتنگ نباش/ روایت فتح
کتاب حاضر فرازهایی از زندگانی شهید مدافع حرم، روح‌الله قربانی است که حاصل مصاحبه‌های مولف با همسر شهید و نزدیکان ایشان است. سال گذشته که «دلتنگ نباش!»  چاپ شد، این کتاب به دست رهبر انقلاب رسید و ایشان پس از مطالعه درباره این کتاب نوشتند: «از همسر شهید باید تشکر شود به‌ خاطر فرستادن این کتاب و از ایشان و خانم مولایی به‌ خاطر تدوین این اثر».
وضعیت بی‌عاری/ شهرستان ادب
داستان این رمان در جنوب ایران به محوریت یک جوان و زندگی او در بستر جنگ تحمیلی روایت می‌شود. از جمله ویژگی‌های مثبت این اثر آن است که نویسنده تلاش کرده از فضای بسته و آپارتمانی فاصله بگیرد .

احسان سالمی: اگر اهل حضور در نمایشگاه‌های کتاب باشید، احتمالا هر بار با نام ناشرانی روبه‌رو شده‌اید که بسیاری از آنها برای شما جدید و تازه بوده‌اند؛ ناشرانی که کتاب‌هایی در حوزه‌های مختلف از دیوان حافظ و کلیات سعدی و اشعار فروغ فرخزاد گرفته تا کتاب‌های آشپزی و تعبیر خواب و ... منتشر می‌کنند! اما واقعیت آن است که نبض بازار کتاب حداقل در میان مخاطبانی که به دنبال خواندن کتاب‌هایی تازه و جذاب هستند، در اختیار تعداد محدودی از ناشران است؛ ناشرانی که بعضی از آنها با وجود جوان بودن، کارهای بزرگی در زمینه جلب مخاطب انجام داده‌اند و برخی دیگر نیز بعد از مدتی رکود، دوباره به چرخه اصلی رقابت در صنعت نشر بازگشته‌اند و تبدیل به رقبای قدرتمندی برای بسیاری از ناشران قدیم و کم‌کار و خسته این روزها شده‌اند، هر چند که مشکلات این روزهای صنعت نشر، مشکلات آنها هم هست ولی تلاش کرده‌اند در این رقابت سخت، تنه به تنه بزرگان بزنند.
 

آه از گرانی کاغذ!
گرانی کاغذ این روزها داد همه فعالان صنعت نشر را در آورده است. از روزنامه‌ها و مجلات گرفته تا ناشران کتاب‌های غیرآموزشی و حتی برخی ناشران کمک آموزشی، همه با بحران تامین کاغذ روبه‌رو شده‌اند. نبود اراده از سمت دولت برای تولید کاغذ در داخل از یک سو و مدیریت نادرست توزیع آن از سوی دیگر باعث شده از سال گذشته تا به همین لحظه که شما مخاطب عزیز در حال مطالعه این گزارش هستید، قیمت کاغذ در جهشی حتی فراتر از جهش قهرمانان مسابقات پرش با نیزه المپیک، چند برابر شود و صنعت نشر را تبدیل به یکی از صنایع لاکچری کشور کند! صنعتی که هم تولیدکنندگان آن در مضیقه هستند و هم مصرف‌کنندگانش. کار تا آنجا بالا گرفت که به قول یکی از ناشران که چاپ آخر یکی از کتاب‌های پرفروش انتشاراتش تمام شده بود، «این روزها نمی‌دانیم باید بابت استقبال از کتاب انتشارات‌مان و تمام شدن نسخه‌های آن در بازار خوشحال باشیم یا بابت نبود کاغذ برای تجدید چاپ همان کتاب، ناراحت ؟!»
 

همیشه راه‌حل جایگزین وجود دارد
این انصاف نیست که به قول آن حکایت معروف جناب سعدی که می‌گفت «سگ را گشاده‌اند و سنگ را بسته»، ناشران را نیز درست در روزهایی که فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی همه ابعاد زندگی مردم از جمله کتابخوانی را تحت تاثیر قرار داده، با بحران کاغذ تنها بگذاریم. صنعت نشر این روزها بشدت تحت تاثیر فضای مجازی قرار گرفته و در این میان برنده آن کسی است که بتواند از پیشرفت‌های تکنولوژیک استفاده بیشتری برای معرفی و فروش محصولاتش کند. اتفاقا یکی از بزرگ‌ترین عوامل موفقیت ناشرانی که توانسته‌اند طی چند سال گذشته در این حوزه عرضه اندام کنند، توجه به همین نکته است. توجه به این قالب و پلتفرم جدید برای ارائه محصولاتی از جمله کتاب‌های الکترونیکی و کتاب‌های صوتی یا استفاده از این روش جدید برای تبلیغات گسترده‌تر محصولات تولید شده در حوزه نشر، سهم بسزایی در ارتقای مطالعه بسیاری از مخاطبان و افزایش ارتباط آنها با دنیای کتاب و کتابخوانی داشته است.
 

ناشر داریم تا ناشر!
از «الف» تا «ی»، سالن شبستان نمایشگاه کتاب تهران هر ساله آنقدر ناشر را به ترتیب حروف الفبا گردهم جمع‌ می‌کند که برای یک بازدید کلی و سریع از تمام غرفه‌ها حداقل یک روز کاری کامل را باید به این کار اختصاص دهید اما تعداد انگشت‌شماری از این ناشران هستند که کتاب‌هایی پرمخاطب‌ و جذاب‌ عرضه می‌کنند. طی چند سال اخیر حداقل در جریان ناشران انقلابی، 4 انتشارات «کتابستان معرفت»، «شهید کاظمی»، «روایت فتح» و «شهرستان ادب» جزو معدود ناشرانی بوده‌اند که همیشه کارهایی تازه، پرمخاطب و جذاب برای ارائه به مخاطبان‌شان داشته‌اند؛ ناشرانی که 2 مورد اول آنها هر چند سابقه کمی دارند ولی به سرعت خود را در میان ناشران مهم و جدی جریان انقلابی جا دادند و 2 مورد بعدی نیز پس از یک افت نسبی، با طرح‌هایی ابتکاری و خلاقانه مثل کتاب‌های مدرسه رمان شهرستان ادب یا کتاب‌های مدافعان حرم روایت فتح، با نفسی تازه‌تر به چرخه اصلی صنعت نشر بازگشتند.
 

خلاقیت، کیمیای کمتر دیده شده نشر
اما چگونه ناشرانی همچون انتشارات شهید کاظمی یا کتابستان معرفت می‌توانند با حضور ناشرانی باسابقه و قدرتمند که طبعا امکانات بیشتری هم دارند، نبض بازار نشر را در دست بگیرند؟ آنچه مسلم است، «خلاقیت» و «ابتکار» است که هر فعالیت مرده‌ای را زنده خواهد کرد. انتخاب سوژه‌های جذاب و جدید برای خلق کتاب، اعتماد کردن به نویسندگان جوان و ایده‌های آنها، خلق ارزش افزوده برای کتاب‌های تولید شده توسط ناشر و توجه به ظرفیت‌های رسانه‌ای برای تبلیغ بیشتر کتاب تنها بخشی از فرآیندی است که می‌تواند یک ناشر را در وضعیت فعلی نشر به جمع مدعیان اصلی بازار این حوزه برساند. خلاقیت گاهی می‌تواند تغییر شکل ظاهری برخی کتاب‌های معروف باشد؛ اتفاقی که «روایت فتح» با مجموعه‌های پرمخاطبی مثل «یادگاران» انجام داد و گاهی می‌تواند دست گذاشتن بر ترجمه کتاب‌های مهم و کمتر دیده شده مثل «به من گفتند تنها بیا» باشد که کتابستان معرفت به دنبال آن رفت و اتفاقا استقبال بالایی هم از آن شد. خلاقیت و ابتکار کیمیای این روزهای صنعت نشر است، کیمیایی که داشتنش لازمه رقابت است.
 

دیروز برای چندمین بار در امسال به دیدن یک اثر نمایشی نشستم که رنگ‌وبوی قصه‌‌های کردستان زیبا و مردم خونگرمش در لحظه لحظه نمایش با حفظ اصالت لهجه و بیان کردی کاملا مشهود بود. کارگردان اثر با تکیه بر بیان و ادبیات عامه کردی، هم در راستای اهداف نمایشنامه گام برداشته بود و هم یکی از مشکلات پیش‌روی زندگی یک خانواده کردزبان را در جامعه تهران امروز مورد بررسی قرار می‌داد و این یعنی وفاداری به اصل و اصالت داستان، با اینکه می‌توانست صرفا در این اثر به لهجه کردی اکتفا کند اما به صورت کاملا زیرکانه و هنرمندانه، در میان هر چند دیالوگ، جمله‌ای به زبان کردی تحویل مخاطب می‌داد؛ آن هم به صورتی که مخاطب با رفتار بازیگر متوجه مفهوم جمله بشود. این یعنی ترویج فرهنگ و افتخار و اعتبار دادن به زبان مادری، این یعنی هنرمند نه‌تنها به آثار خود نگاهی مبتنی بر محتوا دارد، بلکه سعی دارد همین محتوا را به شکلی دلخواه و حتی با استفاده از زبان مادری‌اش به مخاطب ارائه کند و البته مخاطب نیز در نمایش با او ناخودآگاه همزبان و همراه می‌شود. وقتی از سالن نمایش خارج شدم با آنکه اصلا به زبان کردی اشراف نداشتم اما درگیر محتوای نمایش شده بودم و البته مهم‌تر اینکه به این نیز فکر می‌کردم که من به‌عنوان یک نویسنده و کارگردان با اصالت آذری تا به امروز چقدر تلاش کرده‌ام که در خدمت زبان فاخر آذری باشم؟ گاهی به پیشکسوتان خودم در هنرهای نمایشی نیز در ذهنم خرده گرفتم که چرا آثاری را با زبان مطلقا آذری روی صحنه نبرده یا کمتر به این شیوه عمل کرده‌اند. البته حقیقت ماجرا این است که در حال حاضر تئاترهایی با زبان آذری کم روی صحنه نداریم اما تئاترهایی با این شرایط یا مطلقا با موضوع و محتوای طنز روی صحنه است یا در برخی آثار عموما برای رفع خستگی مخاطب یا ایجاد موقعیت کمیک از زبان آذری یا بازیگر آذری‌زبان استفاده می‌شود. ایجاد این تفکر در جامعه که یک نمایش آذری صرفا یک نمایش توأم با طنز یا رقص محلی است ریشه‌‌‌‌اش کجاست؟ البته که رقص محلی و موسیقی فاخر آذربایجان یکی از ارکان مورد استفاده در یک نمایش به زبان آذری است اما به شرطی که در خدمت محتوای نمایش باشد نه اینکه اصل و هدف نمایش را به سمت طنز سوق داده و مخاطب را از تفکر دور کند. البته باید گفت نمایش‌های محلی خاصی هم داریم که کاملا محتوامحور هستند که از قدیم مردم آذری‌زبان با آن آشنایند. به طور مثال، سال‌هاست با تکمچی موسیقی را به خدمت محتوا گرفته‌ایم و این نمایش‌ها مخاطبان خود را در میان عموم آذری‌زبان‌ها داشته و اخیرا در میان جشن‌های نوروزی پایتخت‌نشینان علاقه‌مندان خود را پیدا کرده است، هر چند در مقابل استعداد محتوایی فرهنگ و اجتماع بزرگ آذربایجان بسیار اندک است. در میان تمام هنرمندان آذری‌زبان، شاعران آذربایجان از پیشگامان ایجاد موقعیت همگرایی و ترویج زبان آذری میان مردم جامعه بوده‌اند. به طور مثال، عموم اهل ادب و هنر با اشعار ترکی شهریار مانند حیدربابا مأنوسند یا هنرمندان موسیقی نیز مکرر از این اشعار در قطعات موسیقایی خود بهره برده‌اند، چرا که شهریار با همان زیرکی هنرمندانه در دل اشعار فارسی، مخاطب خود را به دل لطایف و بعضا تفهیم هنرمندانه کلمات آذری می‌کشاند. در هنر نمایش نیز چنین نگاه زیرکانه‌ای احتیاج است که بتواند نمایشنامه‌هایی را ترجمه یا آثاری را از پایه، با زبان آذری نگارش کرده و به دست کارگردانان و بازیگران علاقه‌مند آذری‌زبان برساند. مثلا چه اشکالی دارد یکی از آثار شکسپیر را یک هنرمند به زبان آذری ترجمه کند و روی صحنه ببرد؟ در آخر، سال‌هاست به‌عنوان هنرمند آذری، به یک نمایش بزرگ با موضوع شهریار فکر می‌کنم، به باباخان فکر می‌کنم، به سلیم موذن‌زاده فکر می‌کنم، به پروین اعتصامی فکر می‌کنم... و باز از خود مکرر می‌پرسم آیا ما اسطوره یا داستانی برای نمایش نداریم؟

اسماعیل امینی با بیان اینکه امروز عده‌ای به جای استفاده از کمدی و خنداندن، مدام واژه طنز را فریاد می‌زنند، گفت: این در حالی‌ است که تفاوت این دو را نمی‌دانند و از همین رو در پس تولیدات رسانه‌ای شاهد گسترش اندیشه و عمق طنز نیستیم. به گزارش «وطن‌امروز»، اسماعیل امینی، استاد دانشگاه و کارشناس حوزه ادبیات درباره وضعیت طنز در کشور گفت: امروز در حوزه طنز مکتوب، کتاب طنز و جلسات و محافل، وضع طنز خوب است اما در رسانه‌ها بویژه رسانه‌های مجازی حال طنز اصلا خوب نیست. با نوعی عصبانیت مواجهیم، متاسفانه این عصبانیت در کتاب‌های تئوری هم جا باز کرده و عملا می‌گویند هدف طنز خالی کردن باد غرور دیگران است، در حالی‌ که طنز، دوستانه است و اصلاً نه در پی گرفتن حال کسی است و نه می‌خواهد کسی را از میدان به‌ در کند. من اصلاً اهل سینما و تئاتر نیستم ولی تولیدات اخیر را می‌دانم شرایط خوبی ندارد. متأسفانه ما جای کمدی و طنز را جابه‌جا گرفته‌ایم. نمی‌دانم علتش چیست؟ شاید تصور می‌شود طنز بار معنایی بهتری دارد یا کلاس کاری آن بالاتر است، در حالی ‌که اکثر آثار تولید شده کمدی است و ردپای طنز را نمی‌بینیم. طنز دارای یک اندیشه بنیادی و اساسی است، می‌خواهد حرفی جدی بزند، برای رفع مشکلات و معضلات حرف می‌زند، در حالی‌ که کمدی فقط جنبه خندیدن و سرگرمی دارد و عملاً چیزی به انسان اضافه نمی‌کند.
 

احمد میرعلایی ضمن اشاره به بهبود وضعیت جسمانی جمال شورجه، کارگردان سریال تلویزیونی «موسی(ع)» از آغاز ساخت دکورهای این مجموعه در آینده‌ای نزدیک خبر داد. به گزارش «وطن‌امروز»، سریال تلویزیونی «حضرت موسی(ع)» یکی از پروژه‌های عظیم رسانه ملی است که قرار بود ساخت آن از زمان مرحوم فرج‌الله سلحشور آغاز شود ولی با بیماری و درگذشت او، کار به جمال شورجه سپرده شد. شورجه نیز از مدتی پیش درگیر بیماری شده است اما این پروژه این روزها مراحل مقدماتی پیش‌تولید خود را سپری می‌کند. احمد میرعلایی، تهیه‌کننده سریال «موسی(ع)» در گفت‌وگو با مهر، درباره شرایط پیش‌تولید پروژه تلویزیونی «موسی(ع)» به کارگردانی جمال شورجه نیز توضیح داد: کارهای پروژه «موسی(ع)» در جریان است و با حضور مشاوران شورجه پیش می‌رود. این تهیه‌کننده با اشاره به اخبار جدید از پروژه اظهار کرد: طی روزهای آینده شروع کار ساخت کمپ را خواهیم داشت که مرکزی برای کارگاه‌ها و پشتیبانی اصلی تولید سریال خواهد بود. همچنین در آینده نزدیک ساخت دکورها را نیز در دستور کار خواهیم داشت؛ ۲ شهر اصلی مصر در شهرک سینمایی ایجاد می‌شود و از دکورهای سریال «یوسف پیامبر» نیز استفاده می‌کنیم. میرعلایی در پایان درباره تصویربرداری پروژه در کشورهای خارجی نیز اظهار کرد: تصمیم نداریم به کشور دیگری برویم، برای ما ساخت خوب و قوی سریال مدنظر است و امکاناتی هم که نیاز داریم در داخل فراهم است.

دستیار ارشد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از آغاز مرحله دوم اجرای طرح شفافیت در این وزارتخانه خبر داد. به گزارش «وطن‌امروز»، حسین انتظامی، دستیار ارشد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه مرحله اول شفاف‌سازی سال گذشته با ۸ اقدام اجرایی تعریف شد که بخش قابل توجهی از آن اجرا شد، تصریح کرد: اینک مرحله دوم پس از ارزیابی مرحله اول و اضافه کردن اقدامات اجرایی جدید در کنار تقویت اقدامات قبلی جمعا با ۱۴ شاخص توسط شورای معاونان وزارتخانه ابلاغ شده است. در مرحله دوم، الزاماتی گذاشته شده که ضمانت تحقق شفافیت باشد، از جمله اینکه تخصیص بودجه همه معاونت‌ها و موسسات مرتبط منوط به اقدامات چهارده‌گانه شده است. در این مرحله، انتشار برنامه‌ها، بودجه‌ها، آمار و اطلاعات برای تسهیل برنامه‌ریزی‌های فعالان فرهنگ و هنر، فهرست آثار ثبت شده از حیث صیانتی و حقوق مالکیت، علاوه بر ۸ محور قبلی تکلیف شده است. همچنین معاملات که قبلا فقط شامل معاملات کلان بود، در این مرحله شامل معاملات متوسط هم شده و تمام زیر مجموعه‌های وزارت فرهنگ موظف شده‌‌اند تصویر قرارداد‌های خود را منتشر کنند. بویژه آنکه از سال گذشته به همه بخش‌ها ابلاغ شده بود که این بند را در قرارداد‌های خود اضافه کنند تا انتشار آن موجب سوءتفاهم برای طرف قرارداد نشود. در مرحله دوم اجرای شفافیت در وزارت فرهنگ، انتشار گزارش‌های حسابرسی موسسات مشمول از جمله فارابی، موسسه نمایشگاه‌های ایران و حدود 20 موسسه دیگر الزامی شده است. شفافیت، پیش‌بینی‌پذیری است و فقط به انتشار هزینه‌ها محدود نمی‌شود، بلکه شامل انتشار ضوابط روشن و صریح نیز می‌شود، به نحوی که ذی‌نفعان پیش از مراجعه به نهاد مربوط بتوانند پیش‌بینی کنند که خودشان یا رقیب‌شان مشمول مجوزها، خدمات و حمایت‌ها می‌شوند یا خیر و چرا؟ در واقع ذی‌نفعان باید بتوانند پیش‌بینی کنند که چه جوابی از دستگاه مربوط می‌گیرند و بتوانند فرمول‌های محاسباتی یا نوبت‌ها را به صورت دستی محاسبه کنند. طبعا در این حالت، دستگاه‌ها پاسخگو‌تر می‌شوند و برای تک‌تک تصمیمات و اقدامات و حتی رویکردهای‌شان توجیهی مبتنی بر ضوابط اعلامی‌شان خواهند داشت و باب رفتار و پاسخ‌های سلیقه‌ای یا تبعیض‌آمیز بسته می‌شود.

سبقت آبیار از تبریزی در گیشه سینماها
در حالی که جدیدترین ساخته نرگس آبیار، نیم میلیارد تومان از آخرین ساخته کمال تبریزی عقب افتاده بود، پس از 3 هفته از آغاز اکران این عقب‌ماندگی را جبران کرد و به صدر گیشه فروش فیلم‌های اکران عید فطر آمد. به گزارش فارس، «ما همه با هم هستیم» کمال تبریزی که از پانزدهم خردادماه گذشته در سینماهای کشور اکران شده و طی این مدت صدرنشین گیشه فروش بود، بالاخره روز گذشته این جایگاه را به «شبی که ماه کامل شد» نرگس آبیار واگذار کرد. این تغییر در فروش گیشه ثابت کرد تبلیغات چهره به چهره از دیگر گونه‌های تبلیغ مؤثرتر است. به همین دلیل، «ما همه با هم هستیم» ـ با وجود بهره‌مندی از بازیگران مشهور ـ به دلیل اینکه در نظرات مردمی فیلمی گنگ و نامفهوم اعلام شده، روند فروش نزولی را طی کرده است. در مقابل، فیلم جدی و نفسگیر «شبی که ماه کامل شد» پس از تمجیدهای بسیار از سوی تماشاچیان، روز به روز مخاطبان بیشتری پیدا کرده و روندی صعودی را در گیشه تجربه کرده است. البته از نظر تعداد مخاطب همچنان «ما همه با هم هستیم» جلوتر از «شبی که ماه کامل شد» قرار دارد اما فروش آن کمتر است. احتمالاً دلیل این موضوع، پرمخاطب شدن در سانس‌های نیم‌بهاست. تا پایان روز دوم تیرماه، «شبی که ماه کامل شد» ۶ میلیارد و ۶۴۳ میلیون تومان بلیت فروخته، در حالی که «ما همه با هم هستیم» ۶ میلیارد و ۵۶۳ میلیون تومان فروش داشته است؛ یعنی ۸۰ میلیون تومان کمتر.


تصاویر دیده نشده از آسیب‌های مواد مخدر در شبکه مستند
مستند «مخدر، کلاف سردرگم» به کارگردانی محمد کارت در بیست‌وهشتمین قسمت از فصل سوم برنامه «به اضافه مستند» روی آنتن شبکه مستند خواهد رفت. به گزارش «وطن‌امروز»، جدیدترین قسمت از برنامه تلویزیونی «به اضافه مستند»، با پخش و بررسی مستند «مخدر، کلاف سردرگم» به کارگردانی محمد کارت از شبکه مستند پخش خواهد شد. در این قسمت و پس از پخش مستند، سردار زاهدیان، رئیس پلیس مبارزه با مواد مخدر و محمد کارت، کارگردان این مستند میهمان این برنامه خواهند بود و با موضوع مبارزه با مواد مخدر در کشور، عملکرد ارگان‌ها و سازمان‌های درگیر با این موضوع و فعالیت‌های اجتماعی تشکل‌ها صحبت خواهند کرد.  مستند اجتماعی - تلویزیونی «مخدر، کلاف سردرگم»، گزارشی موشکافانه و انتقادی از فعالیت ارگان‌ها و سازمان‌های مسؤولیت‌دار در حوزه مبارزه با مواد مخدر است و نگاهی به وضعیت کنونی کشور در این حوزه دارد. این مستند 48 دقیقه‌ای که به کارگردانی محمد کارت تولید شده است، برای نخستین‌بار در برنامه به اضافه مستند پخش خواهد شد. این قسمت از برنامه سه‌شنبه 4 تیر ساعت 20:30 از شبکه مستند پخش خواهد شد.


کتاب‌بران، یک اتفاق ویژه کتابی در قلب فرهنگی تهران
آیین کتاب‌بران از ترنجستان سروش به فروشگاه جدید «کتاب اسم»، پنجشنبه ششم تیرماه برگزار خواهد شد. به گزارش «وطن‌امروز»، در این آیین همراهان و مشتریان و اهالی فرهنگ و ادب به یاری اداره‌کنندگان فروشگاه کتاب اسم خواهند آمد تا کتاب‌های خود را به فروشگاه جدید برده و خانه خود را آنجا بنا کنند. فروشگاه کتاب اسم از هفته آینده در خیابان انقلاب بین ابوریحان و فلسطین با 400 مترمربع مساحت و 7 بخش بازگشایی خواهد شد و آماده استقبال از مشتریان خواهد بود.
 

فیلمنامه‌های «اورکا» به تهیه‌کنندگی سیده‌فاطمه ابوالقاسمی و کارگردانی سحر مصیبی‌هروی، «جنایت بی‌دقت» به تهیه‌کنندگی نگار اسکندرفر و کارگردانی شهرام مکری، «کافه عشق» به تهیه‌کنندگی محمدحسین فرحبخش و کارگردانی آرش معیریان و «آژیر بی‌صدا» به تهیه‌کنندگی سیدامیر پروین‌حسینی و کارگردانی رضا مقصودی پروانه ساخت گرفتند.