دیدار پایانی دوازدهمین دوره لیگ برتر هاکی داخل سالن مردان کشور بین تیم‌های هیات ایلام و هیات گلستان در مجتمع ورزشی فتح دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران برگزار شد. این دیدار مهیج 6 بر 4 به نفع ایلام به پایان رسید و این تیم قهرمان لیگ برتر هاکی داخل سالن مردان کشور در سال 99 شد. هیات گلستان نیز به مقام دوم رسید و تیم‌های شهرداری تبریز و هلدینگ ایرانیان کرمانشاه به طور مشترک سوم شدند.

مهدی طاهرخانی*: برای سنجش «عیار مدیریت» یک باشگاه حرفه‌ای در فوتبال امروز جهان، نه لزوما تعداد جام‌ها ملاک است و نه می‌بینند آن تیم چند بار فاتح فلان تورنمنت شده است. نه اینکه موفقیت و پیروزی درون مستطیل سبز به خودی خود فاقد ارزش و اعتبار باشد؛ هرگز! اما فوتبال تمام اقتصادی هزاره سوم، هیچ شباهتی به ورزش صرفا سرگرم‌کننده چند دهه قبل با المان‌های خاص خودش ندارد. میلیاردها دلار جا‌به‌جا نمی‌شود که تنها بارسا یا رئال فاتح لالیگا و چمپیونز لیگ شوند. آن جام‌ها اهداف ورزشی هر باشگاهی به شمار می‌رود که دست آخر بیش از آنکه مایه تفاخر هواداران و منت گذاشتن آن نسبت به رقبا باشد، کلید و ابزاری است برای پر‌تر شدن گاوصندوق باشگاه، همان جایی که موفقیت اصلی را با آن می‌سنجند. فوتبال با برد و باخت‌ها تعریف می‌شود اما نظام باشگاهداری (خوب یا بد، درست یا غلط) اولویت‌های دیگری دارد به اسم تراز مالی. اینکه چرا می‌گوییم تراز مالی مثبت حتی نسبت به قهرمانی در یک یا ۲ تورنمنت اولی است، به دلیل اهداف بلندمدت همان باشگاه است. شاید در یک تورنمنت بسیار مهم و جذاب مثل لیگ برتر انگلیس، در یک فصل، لسترسیتی قهرمان شود اما آنچه برای بلندمدت تعیین‌کننده‌تر است، پیروزی باشگاه‌ها در اهداف اقتصادی‌شان است. البته این دو رابطه مستقیمی هم با یکدیگر دارند؛ هر چه پیروزتر طبیعتا پولدارتر. 

 

* در پرسپولیس چه خبر است؟

 این مقدمه نسبتا طولانی گفته شد تا برسیم به بررسی وضعیت این روزهای ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس در فوتبال کشورمان. ابتدا درباره پرسپولیس شروع می‌کنیم. تا این نام به گوش شما می‌خورد یاد چه چیزی می‌افتید؟ لابد ۴ دوره قهرمانی متوالی در لیگ برتر و ۲ فینال لیگ قهرمانان آسیا در 3 فصل اخیر. هم اینک قرمزها در صدر جدول لیگ برتر بیستم هستند و هواداران میلیونی این تیم امید بسیار دارند تیم‌شان همان‌طور که فصل قبل موفق شد رکورد چهارمین قهرمانی متوالی در لیگ برتر را به اسم خود کند، امسال هم رکورد صید پنجمین جام متوالی را بزند؛ چه رویایی. خب پس اگر اینها را به یک فرد کاملا غیرفوتبالی یا یک فوتبالی خارجی که هیچ ‌شناختی از فوتبال ایران ندارد بگوییم با قاطعیت می‌‌گوید این تیم با این تعداد هوادار یکی از ثروتمندترین تیم‌های ایران است که موفق شده در طول 5 فصل به چنین موفقیت‌های بزرگی برسد. حالا اما از شما که در ایران هستید و احیانا فوتبالی، می‌پرسیم: اوضاع چطور است؟ منظورمان صدر جدول نیست، خودتان می‌دانید وقتی از اوضاع حرف می‌زنیم هم جدول رده‌بندی را می‌گوییم، هم وضعیت مالی باشگاه را. تا همین یکی دو روز قبل به علت بدهی باشگاه پرسپولیس به بودیمیر، بازیکن سابق کروات این تیم، فیفا پنجره زمستانی‌شان را بسته بود، آنها به هر صرافتی که بود مبلغی حدود 500 هزار یورو را تهیه کردند اما پنجره این تیم کماکان بسته ماند و علتش این بار بدهی‌های داخلی بود. مهدی ترابی که کلید قهرمانی این تیم در این فصل می‌تواند باشد، در آبادان به جای بازی در زمین، روی سکو نشست. چون حالا کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال یک سیاهه طولانی از طلبکاران را پیش روی آنها گذاشته که درونش نام مرحوم مهرداد اولادی هم به چشم می‌خورد! حرف حساب هم این است؛ ابتدا تسویه کنید سپس بازیکن جدید بگیرد. 

 

* بدهکار حق خرید ندارد

از رقم دقیق بدهکاری پرسپولیس اطلاعی نداریم اما بعضی رسانه‌ها صحبت از چند ده میلیاردتومان کرده‌اند. چند رسانه هم عدد عجیب 30 میلیاردتومانی را مطرح کردند. البته مدیریت پرسپولیس می‌گوید این بدهی‌ها در همه باشگاه‌های ایران تبدیل به یک معضل بزرگ و حالا قدیمی شده و تیمی نیست که به کادر فنی و بازیکنان سابقش بدهکار نباشد. آنها اعتقاد دارند اگر قرار به بستن پنجره به علت بدهی باشد علاوه بر پرسپولیس باید 15 تیم دیگر لیگ برتری هم مشمول این مجازات شوند. به این موضوع ورود نمی‌کنیم اما سوال مهم‌مان این است: چرا باید موفق‌ترین تیم ایران در 5 سال گذشته، اینچنین بدهکار و شاید درست‌ترش در علم اقتصاد و نظام باشگاهداری مدرن، ورشکسته باشد؟

 

* کلاه سر خودمان نگذاریم

امروز کنفدراسون فوتبال آسیا برایش نه قدرت تیم‌ها مطرح است و نه تعداد جام‌ها و عناوین‌شان؛ یک قانون دارد که می‌گوید اگر باشگاهی بدهکار باشد و تراز مالی‌اش نامشخص، حق حضور در تورنمنت مهم لیگ قهرمانان آسیا را ندارد. اگر چه با شعبده‌بازی‌های مخصوص خودمان تا به حال صابون AFC به تن فوتبال‌مان نخورده است اما باید دست‌کم با خودمان روراست باشیم. امروز معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان با افتخار می‌گوید مدیریت ما باعث شده پرسپولیس و هواداران میلیونی‌اش چنین دوره درخشانی را تجربه کنند. همان وزارتخانه‌ای که عینا مالک استقلال است، توضیح نمی‌دهد پس چرا آن یکی تیم با مدیریت وزارت ورزش، سال‌هاست رنگ هیچ جامی را ندیده است؟ از سوی دیگر وقتی بدهی‌های ۲ تیم و وضع مدیریتی آنان را با هم مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم دست‌کم در این یک مورد هیچ تفاوتی بین سرخابی‌ها نیست؛ هر دو با پرونده‌های بزرگ و کوچک داخلی و خارجی مواجه هستند و دولت در حالی که مرتب می‌گوید زیربنای واگذاری ۲ تیم را به بازار بورس و فرا بورس مهیا کرده‌ایم، توجهی به این بدهی‌های کلان ندارد. مثل آن می‌ماند که شما بخواهید خانه بزرگ و زیبای‌تان را بفروشید و مرتب از متراژ زمین و موقعیت ممتازش حرف بزنید اما پنهان کنید سند این خانه به علت بدهی بزرگ در رهن است و عملا خریدار باید علاوه بر پول کلان برای خرید آن ملک، همان اندازه هم پول طلبکاران را بدهد. 

 

* داستان مشابه برای استقلال

بی‌رودربایستی این وضعیت امروز پرسپولیس است. نتیجه گرفتن درون میدان و حتی قهرمان شدن در این فصل هم دلیلی بر موفقیت مدیریتی این تیم نیست. شاید هواداران میلیونی‌اش را راضی نگه دارد اما وقتی احکام قضایی به علت بدهی‌های گذشته مطرح می‌شود باید همان هواداران هم نسبت به آینده نه‌چندان دور نگران شوند. در آن سو وقتی قرار است پرونده استقلال را بررسی کنیم، دیگر خبری از قهرمانی‌های چندساله و ۲ فینال آسیا در ۳ سال اخیر هم نیست. پس هوادار این تیم حق دارد به همه چیز مشکوک شود و بگوید چرا در جام گرفتن، ما اینگونه از رقیب سنتی عقب هستیم اما وقتی پای بدهی و ضعف مدیریت به میان می‌آید دقیقا وضعیتی مشابه آنان داریم؟ پنجره استقلال به علت بدهی خارجی همچنان بسته است اما همان‌گونه که قرمزها با تابلوی ایست فدراسیون فوتبال خودمان رو‌دررو شدند، بدون‌شک این تابلو سراغ استقلال هم خواهد آمد. لیست بلندبالایی از مربیان و بازیکنان این تیم در فصول گذشته وجود دارد که پرونده‌شان هم‌اکنون باز است و احتمالا پس از باز شدن پنجره آبی‌ها از سوی فیفا، آنها نیز همانند پرسپولیس با مشکل بزرگ دیگری مواجه خواهند شد. نمی‌دانیم انتهایش چه می‌شود. شاید با چند تماس از بالا و مصلحت‌اندیشی‌های همیشگی، به صورت معجزه‌وار تابلوی ایست داخلی غیب شود اما واقعیت به این سادگی‌ها پاک شدنی نیست. 

 

* چه نمره‌ای به این مدیریت باید داد؟

در سال آخر و ماه‌های پایانی مدیریت وزارت ورزش در دولت دوازدهم هستیم. ۲ باشگاه پرطرفدار پایتخت که طبق قانون مصوب مجلس، صفر تا صد مدیریت‌شان به این وزارتخانه مربوط می‌شود، در باتلاق عظیم و بی‌پایان مشکلات مالی غوطه‌ور هستند؛ یک روز فیفا، روز دیگر داخلی‌ها. حالا شما بگویید آیا ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس با هواداران میلیونی‌شان خوشبخت هستند؟ قبل از یافتن پاسخ به این فکر کنید که وزارت ورزش پیش خود می‌گوید ما تا تابستان 1400 هستیم و این میراث شوم می‌ماند برای دولت و وزارت ورزش بعدی، پس لازم نیست در این مدت باقی‌مانده کار خاصی انجام بدهیم. تردید نکنید قرار نیست در چند ماه پیش رو هم فریادرسی به داد سرخابی‌ها برسد. چون اکثر نگاه‌ها به جا و جریان مهم دیگری است. 

شاید همان کشوی جادویی اتاق دبیرکل فدراسیون فوتبال، چند تماس تلفنی و چند امضای طلایی، فعلا تابلوی حرکت ممنوع را غیب کند اما مادامی که حق‌الناس بر گردن هر تیم و مجموعه‌ای است، آنها رنگ سعادت واقعی را نخواهند دید. از منظر غیرمذهبی و ماتریالیستی نگاه کنید، می‌شود همان ورشکستگی مالی و سقوط حتمی در آینده. درست همان اتفاقی که برای خیلی از باشگاه‌های بزرگ فوتبال جهان رخ داد. شبیه پارما در ایتالیا. اگر هم با عینک و جهان‌بینی مذهبی خودمان به اصل موضوع بنگرید همان حق‌الناس است و عقوبت دامن‌گیرش در ۲ جهان. فقط می‌ماند ترجمانش به زبان فوتبالی که نشانه‌شناسی آن هم کار چندان سخت و دشواری نیست. 

پس نقطه می‌گذاریم و بحث را همین جا تمام می‌کنیم. این زنگ خطری است برای هواداران پرسپولیس که دلخوش به وضعیت فنی این روزهای تیم‌شان نباشند، چرا که تیم آنها از منظر نظام باشگاهداری مدرن، با آینده ترسناک و چالش‌آوری مواجه شده است و درباره آبی‌ها هم باید بگوییم متاسفانه آنها نیز با این مدیریت اعمال‌شده از سوی وزارت ورزش، حکایت‌شان همان خسرالدنیا و الآخره شده است. وضعیت بغرنج، آینده باشگاه محبوب‌شان را تهدید می‌کند بی‌آنکه دست‌کم همانند هواداران رقیب، چندسالی را با جام سپری کرده باشند. 

این قصه واقعی مدیریت این دو تیم است و اگر دیدید کسی پشت موفقیت قرمزها پنهان شده و از نمد آن کلاهی برای خود می‌بافد، فریب ظاهر را نخورید. واقعیت پیش روی همه ما است. این مدیریت مردودی همه فصول بود. 

* دبیر گروه ورزشی

سردار آزمون در مدار سویا 

یک سایت اسپانیایی اعلام کرد سردار آزمون بیش از یک سال است در مدار باشگاه سویا قرار دارد. سایت

« ‌eldesmarque» در مطلبی درباره نقل و انتقالات باشگاه سویا اعلام کرد سردار آزمون یکی از نفرات مدنظر باشگاه سویاست و این باشگاه اسپانیایی بیش از یک سال است مهاجم ایرانی را زیر نظر دارد. این سایت با عنوان «سردار آزمون، یک آشنای قدیمی در مدار سویا» نوشت: «مهاجم ایرانی تابستان سال ۲۰۲۰ هم در رادار باشگاه سویا بود، چرا که ویژگی‌هایی مطابق سویا دارد. این مهاجم ۲۶ ساله، تجربه حضور در یک تیم سطح بالا و حضور در لیگ قهرمانان اروپا را دارد و آخرین سال قراردادش را با باشگاه زنیت طی می‌کند. آنطور که مطلع شده‌ایم این بازیکن می‌خواهد در چند ماه آینده باشگاه زنیت را ترک کند و سویا می‌تواند وارد این سناریو شود. آزمون تنها بازیکن لیست سویا نیست اما موقعیت خوبی برای پیوستن به این تیم دارد.

***

تیم ملی فوتسال ایران به تورنمنت تایلند دعوت شد

تیم ملی فوتسال ایران به تورنمنت دوستانه‌ای که قرار است اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۰ به میزبانی تایلند برگزار شود، دعوت شده است. فدراسیون فوتبال تایلند در نظر دارد یک تورنمنت هشت‌جانبه فوتسال را با حضور تیم‌های مختلف برگزار کند و دعوتنامه‌ای را به کشورهای مختلف از جمله ایران ارسال کرده است. این تورنمنت قرار است ۲۸ اردیبهشت تا ۲ خرداد در بانکوک برگزار شود. ایران، ژاپن، فنلاند، هلند، اندونزی، کویت، عربستان، ویتنام، امارات و ازبکستان کشورهایی هستند که تایلند برای آنها دعوتنامه ارسال کرده و خواسته است نسبت به حضور در این تورنمنت اعلام آمادگی کنند. برنامه‌ریزی تایلند برای این تورنمنت به‌گونه‌ای است که مسابقات در ۲ گروه ۴ تیمی برگزار می‌شود و علاوه بر تیم‌های اول تا چهارم، مسابقاتی برای تعیین تیم‌های پنجم تا هشتم هم برگزار خواهد شد. مرحله دوم لیگ برتر فوتسال ایران ۲۳ اردیبهشت به پایان می‌رسد و تیم ‌ملی کشورمان هم در این تورنمنت حضور خواهد داشت. 

***

پورتو با پاس گل طارمی پیروز شد

تیم فوتبال پورتو در شبی که مهدی طارمی، مهاجم ایرانی یک پاس گل داد، مقابل ژیل ویسنته در لیگ پرتغال به پیروزی رسید. در یکی از دیدارهای هفته بیست‌ودوم لیگ پرتغال شنبه‌شب تیم پورتو با حضور مهدی طارمی مهاجم ایرانی خود به مصاف تیم ژیل ویسنته رفت و توانست با نتیجه ۲ بر یک به پیروزی برسد. 

«اوریبه» در دقیقه ۷ و «سرجیو اولیویرا» در دقیقه ۶۰ برای پورتو گلزنی کردند. پاس گل دوم پورتو را مهدی طارمی داد تا این تیم بعد از ۲ بازی نبردن، طعم پیروزی را بچشد. پورتو با این برد ۴۸ امتیازی شد و موقتا به رده دوم جدول صعود کرد. این تیم با اسپورتینگ صدرنشین ۱۰ امتیاز اختلاف دارد.  

***

جزئیات محدودیت‌های سراسری ورزشی تا اطلاع ثانوی

برای اولین‌بار محدودیت‌ها و تعطیلی‌های ورزشی سراسر کشور در هفته جاری همانند هفته گذشته خواهد بود و شاهد هیچ تغییری در این رابطه تا اعلام بعدی رنگ‌بندی شهرها از نظر شیوع ویروس کرونا نخواهیم بود. به گزارش ایسنا، طبق جدول گروه‌های شغلی، مراکز تمرین و انجام مسابقات ورزشی در گروه شغلی ۲، استخرهای سرپوشیده به عنوان گروه شغلی ۳ و باشگاه‌های ورزشی ورزش‌های پربرخورد از جمله کشتی، کاراته و جودو و نیز باشگاه‌های ورزشی سالنی به عنوان گروه شغلی ۴ تعیین شده‌اند. 

 

* مناطق قرمز

همانند هفته گذشته شاهد تعطیلی مشاغل ۲، ۳ و ۴ یعنی مراکز تمرین و انجام مسابقات ورزشی، استخرهای سرپوشیده، باشگاه‌های ورزشی ورزش‌های پربرخورد از جمله کشتی، کاراته و جودو و نیز باشگاه‌های ورزشی سالنی در ۱۱ شهرستان آبادان، اهواز، بندر ماهشهر، خرمشهر، رامهرمز، دزفول، دشت آزادگان، شوشتر، کارون، هویزه و شادگان که از نظر شیوع ویروس کرونا در وضعیت قرمز هستند، خواهیم بود. 

 

* مناطق نارنجی

در ۳۲ شهر یا شهرستان دارای وضعیت نارنجی یا سطح هشدار 2، محدودیت‌های مشاغل سطح ۳ و ۴ اجرا می‌شود؛ بنابراین استخرهای سرپوشیده به عنوان گروه شغلی ۳ و باشگاه‌های ورزشی ورزش‌های پربرخورد از جمله کشتی، کاراته و جودو و نیز باشگاه‌های ورزشی سالنی به عنوان گروه شغلی ۴ در مناطق نارنجی مجاز به فعالیت تا اعلام جدید نیستند. 

 

* مناطق زرد

همچنین طبق اعلام، ۲۵۱ شهرستان نیز در وضعیت زرد قرار دارند که سطح شغلی ۴ در آنها محدود خواهد شد که شامل باشگاه‌های ورزشی ورزش‌های پربرخورد از جمله کشتی، کاراته و جودو و نیز باشگاه‌های ورزشی سالنی است. 

رفتارهای فدراسیون والیبال باعث ایجاد شائبه بین اهالی والیبال شده که اغلب هم بی‌پاسخ مانده است. 

هر چه به پایان لیگ برتر والیبال نزدیک می‌شویم، بی‌برنامگی و بی‌نظمی فدراسیون والیبال برای اهالی و دوستداران والیبال نمایان‌تر می‌شود. در جدیدترین اتفاق، پس از معرفی رسمی فدراسیون والیبال درباره داوران ۲ بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ برتر، به یکباره اسامی داوران تغییر کرد. 

تغییر اسامی داوران در حالی اتفاق افتاد که سایت رسمی فدراسیون، اسامی اولیه داوران را منتشر کرد اما تنها یک روز مانده به برگزاری این رقابت‌ها اسامی داوران را تغییر داد! این نخستین‌باری نیست که در این فصل این اتفاق رخ می‌دهد. 

در لیگ برتر امسال اتفاقات عجیب و غریب زیادی رخ داد. از جابه‌جایی داوران تا بخشش یک‌شبه یک بازیکن خاطی در سکوت خبری!

به نظر می‌رسد در فدراسیون والیبال نبود افراد دلسوز و متخصص باعث چنین رفتارهایی می‌شود، چرا که در گذشته این اتفاقات کمتر رخ می‌داد و با جواب قاطع و منطقی فدراسیون همراه بود. یادمان نرود ایران در جایگاه هشتم جهان قرار دارد و ادامه این روند برای فدراسیون والیبال اصلا خوب نیست. 

رفتارهای فدراسیون به جای اینکه نشان دهد به همه تیم‌ها با یک چشم نگاه می‌کند، این شائبه را ایجاد کرده که از تیمی خاص حمایت می‌شود. سوال اصلی و اساسی این است: چرا باید فدراسیون چنین رفتارهایی را انجام دهد که باعث ایجاد حاشیه و شائبه شود؟

فدراسیون والیبال امروز حال خوبی ندارد و مشخص نیست اگر بخواهد با همین روند جلو برود و اصلاحاتی را انجام ندهد، والیبال ایران به کجا خواهد رفت. اکنون فدراسیون باید به اذهان عمومی درباره این رفتارهای مخرب و ایجاد حس بی‌اعتمادی بین تیم‌ها و علاقه‌مندان پاسخ قاطع و منطقی دهد. بهانه‌هایی مانند اشتباهات اداری و... قابل پذیرش نخواهد بود، چرا که اگر خود را جای دیگر تیم‌ها بگذارید، این حرف‌ها برای شما غیرمنطقی به نظر خواهد رسید. 

این قبیل اتفاقات نشان‌دهنده نبود افراد متخصص در ارکان این فدراسیون است. البته فدراسیون جدیدا مایل به پاسخگویی درباره تصمیم‌های خود نیست و باید دید این موضوع هم بدون جواب خواهد ماند یا خیر.

نوید مؤمن: عقب‌نشینی تروئیکای اروپایی (مهره‌های واشنگتن) در شورای حکام درباره صدور قطعنامه‌ای جدید علیه کشورمان، مولد تحلیل‌ها و بعضا گمانه‌زنی‌های گوناگون درباره چرایی بروز این رفتار بازیگران غربی بوده است. در این میان، برخی رسانه‌های طرفدار «دیپلماسی غرب‌گرایانه» و «اقتصاد تحریم‌محور»، عقب‌نشینی طرف مقابل را محصول «دیپلماسی فعال دولتی»(!) دانسته و تاکید دارند استمرار این رویکرد در حوزه سیاست خارجی کشورمان، امتیازات بیشتری را برای ایران به ارمغان خواهد آورد! 

«مصدریابی جعلی» واقعه اخیر، یعنی عقب‌نشینی آمریکا- اروپا از صدور قطعنامه ضد‌ایرانی، منجر به ارائه آدرس‌های گمراه‌کننده‌ای به افکار عمومی شده است! «استراتژی مقاومت فعال» همان خط قرمز سیاسی، رسانه‌ای و تبلیغاتی جریان غربگرا در کشور محسوب می‌شود. واکنش آمریکا و اتحادیه اروپایی در قبال «دیپلماسی التماسی» یا «استراتژی تبدیل دشمن به دوست» کاملا مشخص و محرز بوده است! دولت اوباما در واکنش به همین استراتژی بازدارنده و ناکارآمد، پس از انعقاد برجام به بسیاری از تعهدات خود عمل نکرد و تروئیکای اروپایی نیز اقدامات نقض‌کننده برجام توسط آمریکا را مورد تایید قرار داد! دولت ترامپ نیز در واکنش به همین دیپلماسی معیوب، براحتی از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد و «ایده‌‌آل‌گرایی برخی مسؤولان نسبت به انجام تعهدات غربی‌ها» را به «نقطه ثقل» بازی ضدایرانی خود در خروج از برجام و اعمال فشار حداکثری علیه کشورمان تبدیل کرد! 

در حال حاضر نیز دولت جو بایدن به همراه شرکای اروپایی آمریکا، به همین «دیپلماسی التماسی» دل خوش کرده‌اند! آنها معتقدند «سیاست خارجی تحریم‌محور» از یک سو «قدرت چانه‌زنی و امتیازگیری» آنها در قبال کشورمان را افزایش داده و در مقابل، «هزینه‌های مقاومت در برابر غرب» را افزایش خواهد داد. بدون شک استناد به دیپلماسی غرب‌گرایانه در حوزه سیاست خارجی کشور و قرار دادن همه تخم‌مرغ‌های حوزه دیپلماسی در سبد تروئیکای اروپایی نتیجه فاجعه‌باری برای ایران داشته و اصرار دوباره بر این دیپلماسی (که امتحان خود را به بدترین نحو ممکن در طول سال‌های اخیر پس داده است) نیز خطایی مضاعف و جبران‌ناپذیر محسوب می‌شود. در هر حال آنچه منجر به عقب‌نشینی غرب از صدور قطعنامه ضد ایرانی در شورای حکام شد، «دیپلماسی التماسی» نبود. هشدار جمهوری اسلامی ایران مبنی بر «ابطال هرگونه توافق با آژانس» و فراتر از آن، به وجود آمدن زمزمه‌هایی مبنی بر «واکنش سخت ایران نسبت به قطعنامه ضد ایرانی جدید در آژانس» از جمله حرکت به سوی غنی‌سازی 60 درصدی و فعال‌سازی ظرفیت‌های خاص برنامه‌های هسته‌ای کشورمان، جایی را برای ریسک‌پذیری غرب در این معادله باقی نگذاشت. به عبارت بهتر، آمریکا و بازیگران اروپایی به نقطه‌ای رسیدند که «هزینه بازی ضد‌ایرانی» آنها بر «فایده» این بازی غلبه پیدا کرد. بدیهی است در چنین شرایطی طرف مقابل چاره‌ای جز عقب‌نشینی و تسلیم پیدا نمی‌کند. اساسا اصلی‌ترین ویژگی استراتژی «مقاومت فعال» این است که «هزینه بازی دشمن» را در مقابل «فایده» آن افزایش داده و در نهایت، آن را وادار به عقب‌نشینی از تصمیمات و مواضع خود می‌کند. 

اصرار جریان غربگرای داخلی بر «وارونه‌نمایی مصدر ماجرا» و ایجاد ارتباط میان «عقب‌نشینی اخیر غرب در شورای حکام» و «دیپلماسی مبتنی بر تساهل با غرب»، منجر به سوءاستفاده آمریکا و بازیگران اروپایی شده است. در حال حاضر، واشنگتن و تروئیکای اروپایی سعی دارند عقب‌نشینی اجباری خود از صدور قطعنامه ضدایرانی را به مثابه یک «امتیاز» (امتیازی که از سوی غرب و به صورتی سخاوتمندانه(!) به ایران داده شده است) مدنظر قرار دهند. حتی در بیانیه‌هایی که آمریکا و تروئیکای اروپایی پس از عقب‌نشینی از تصمیم خود در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منتشر کرده‌اند، این عقب‌نشینی را مصداق فرصتی دانسته‌اند که به دیپلماسی در قبال برنامه هسته‌ای ایران داده‌اند و قاعدتا کشورمان نیز باید آن را ارج بنهد! باید پذیرفت بخش مهمی از جسارت مشترک آمریکا- اروپا علیه ایران در بیانیه‌های متعدد ماه‌های اخیر و تلاش آنها برای ارائه آدرس نادرست به افکار عمومی جهان، ناشی از استمرار نگاه منفعلانه در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان است. بدون شک اصلی‌ترین وظیفه وزارت امور خارجه، ارائه پیام‌های محکم و قاطعانه‌ای است که آمریکا و اروپا را در قبال خروج از برجام و بی‌تعهدی نسبت به توافق هسته‌ای، «بدهکار» نشان دهد نه «بستانکار»! واشنگتن و متحدان اروپایی آن، در همان حال که از «دیپلماسی منفعلانه غرب‌محور» استقبال می‌کنند، نسبت به «استراتژی مقاومت فعال» و تبدیل آن به یک الگوی کلان در حوزه سیاست خارجی کشورمان وحشت‌زده هستند. در چنین شرایطی باید به تقویت این نوع استراتژی پرداخت، نه آنکه با ارائه آدرس‌ها و نشانه‌های وارونه، دشمن را نسبت به تبلور و تثبیت «سیاست خارجی تحریم‌محور» در کشور امیدوار کرد.