«لیندسی گراهام» سناتور جمهوری‌خواه آمریکا گفت مردم این کشور در خطرناک‌ترین دوره  از  اواخر دهه ۳۰ (دوران رکود  بزرگ) به‌ خاطر دستور کار  قانون‌گذاری «رادیکال» بایدن و همکاران دموکراتش زندگی می‌کنند. گراهام همچنین پیش‌بینی کرد جمهوری‌خواهان در انتخابات نوامبر به موفقیت‌های بزرگی دست خواهند یافت  و  دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا  در  انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ پیروز خواهد شد.  این سناتور جمهوری‌خواه تندروی حامی ترامپ گفت: «ما یک کشور سوسیالیست نیستیم».

گروه بین‌الملل: ۶ ژانویه شکاف‌های درون ایالات‌متحده را تثبیت و تعمیق کرد و به همین دلیل هم طی سال‌های آینده پیامدهایش در سراسر جهان همچنان انعکاس خواهد داشت. 

یک سال پس از حمله‌‌ عده‌ای از مردم آمریکا، در ۶ ژانویه‌ ۲۰۲۱ به ساختمان کنگره‌ این کشور، ظاهرا در دفاع از ترامپ و اعتراض به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰، نه‌تنها هنوز از اهمیت این حادثه کاسته نشده، بلکه حقایق و تحلیل‌های مختلف، از ابعاد دیگری از این نقطه‌ عطف مهم در تاریخ ایالات متحده پرده برداشته‌اند. فرانسیس فوکویاما، نظریه‌پرداز «پایان تاریخ» در نیویورک‌تایمز در این‌باره یادداشت مهمی نوشته است که در ادامه متن آن می‌آید:

حمله 6 ژانویه سال گذشته به کنگره آمریکا نقطه عطفی در تاریخ این کشور بود و الگوی آمریکایی لیبرال‌- دموکراسی، که قرار بود بر تمام جهان چیره شود، پاره‌پاره شد. پیش‌بینی‌ها درباره‌‌ برتری و استیلای نظام حاکمیتی لیبرال- ‌دموکراسی بر جهان، ناقص بوده و از جمله تحولاتی که این نقص را افشا کرده‌اند، اتفاقاتی بود که یک سال قبل در کنگره‌‌ آمریکا رخ داد.  

 

* تأثیر افول دموکراسی آمریکا بر لیبرال- دموکراسی

این رویداد همچنان در فضای سیاسی آمریکا انعکاس دارد اما تأثیر آن فقط منحصر به داخل این کشور نیست، بلکه در سطح بین‌المللی نیز تأثیر گسترده‌ای داشته و نشانه‌ای از افول چشمگیر قدرت و نفوذ جهانی آمریکا است. ۶ ژانویه را باید در چارچوب بحران جهانی لیبرال‌- دموکراسی تحلیل کرد. طبق گزارش سال ۲۰۲۱ «آزادی در جهان» اندیشکده‌‌ [دولتی آمریکایی] «خانه‌‌ آزادی»، دموکراسی اکنون ۱۵ سال متوالی است در حال افول است و بخشی از بزرگ‌ترین پسرفت‌ها در این حوزه نیز سهم ۲ دموکراسی بزرگ جهان یعنی ایالات متحده و هند بوده است: جهان از اوایل دهه‌‌ ۱۹۷۰ تا زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸ شاهد افزایش چشمگیر تعداد نظام‌های دموکراتیک از حدود ۳۵ عدد به بیش از ۱۱۰ عدد بود. آمریکا نقش حیاتی‌ای در پدیده‌ای داشت که «موج سوم» دموکراسی‌سازی نامیده می‌شود. واشنگتن امنیت را برای متحدان دموکراتیکش در اروپا و شرق آسیا تأمین کرد و ریاست نظام اقتصادی جهانی‌ای را عهده‌دار شد که روزبه‌روز بیشتر یکپارچه می‌شد و تولیدش در همان دوره به ۴ برابر رسید. با این وجود، پشتوانه‌‌ دموکراسی جهانی، موفقیت و دوام دموکراسی در خود آمریکا بود؛ چیزی که «ژوزف نای» دانشمند سیاسی آمریکایی، نام آن را «قدرت نرم» گذاشته است. مردم در سراسر جهان به آمریکا به عنوان نمونه‌ای نگاه می‌کردند که دل‌شان می‌خواست از آن الگوبرداری کنند: از دانشجویان [چینی در] میدان «تیان‌آن‌من» در سال ۱۹۸۹ گرفته تا معترضانی که در دهه‌های بعد از آن «انقلاب‌های رنگی» را در اروپا و خاورمیانه رهبری کردند. جهانِ امروز با جهانی که ۳۰ سال پیش بود وقتی شوروی سابق فروپاشید، تفاوت‌های بسیاری دارد. ۲ عامل کلیدی وجود داشت که من [فرانسیس فوکویاما] آن زمان آنها را دست‌کم گرفتم: اولاً، دشواری ساخت نه‌تنها دموکراسی، بلکه همچنین یک دولت مدرن، بی‌طرف و غیرفاسد؛ ثانیا احتمال زوال سیاسی در دموکراسی‌های پیشرفته. 

 

* فضای سیاسی آمریکا مدت‌هاست دچار بن‌بست است

مدل آمریکایی مدت‌هاست رو به ‌زوال است. فضای سیاسی این کشور از اواسط دهه‌‌ ۱۹۹۰ به طور فزاینده‌ای چندقطبی و دچار یک بن‌بست ادامه‌دار شده است؛ بن‌بستی که به دولت اجازه‌‌ انجام حتی وظایف اساسی‌اش، مانند تصویب بودجه را هم نداده است. نهادهای آمریکایی، در این مدت با مشکلات واضحی دست‌وپنجه نرم کرده‌اند (از نفوذ پول در سیاست گرفته تا تأثیرات نظام رأی‌گیری‌ای که زاویه‌اش با انتخابات دموکراتیک به طور فزاینده‌ای بیشتر و بیشتر می‌شود) با این حال به نظر می‌رسد آمریکا قادر به اصلاح خودش نیست. دوره‌های قبل بحران، مانند جنگ داخلی و رکود بزرگ، موجب ظهور رهبرانی آینده‌نگر و نهادآفرین شد اما دهه‌های اول قرن بیست‌ویکم این‌گونه نبود؛ دوره‌ای که در آن سیاست‌گذاران آمریکایی ۲ فاجعه (جنگ عراق و بحران مالی با اعطای وام‌های «درجه‌‌ ۲») را رقم زدند و دوره‌ای که سپس شاهد ظهور یک عوام‌فریب کوته‌بین با تکیه بر یک جنبش خشمگین پوپولیستی بود. تا پیش از ۶ ژانویه، شاید می‌شد این تحولات را به چشم رویدادهای عادی در سیاست آمریکا دید؛ مانند اختلاف‌نظر درباره‌‌ تجارت، مهاجرت و سقط جنین اما شورش آن روز نقطه‌‌ عطفی را رقم زد که در آن یک اقلیت چشمگیر از آمریکایی‌ها نشان دادند حاضرند علیه اصل دموکراسی آمریکایی بشورند و برای رسیدن به اهداف خود از خشونت استفاده کنند. چیزی که ۶ ژانویه را به یک لکه‌‌ ننگ (و شکاف) نگران‌کننده بر دامن دموکراسی آمریکایی تبدیل کرده، این است که جمهوری‌خواهان که نیم‌نگاهی به انتخابات سال ۲۰۲۴ دارند (زمانی که ترامپ ممکن است به دنبال بازگشت [به عرصه‌‌ رقابت و قدرت] باشد)، نه‌تنها افرادی را محکوم نمی‌کنند که شورش ۶ ژانویه را آغاز و در آن شرکت کردند، بلکه به دنبال عادی‌سازی این شورش و پاک‌سازی رده‌های مختلف حزب‌شان از آنهایی هستند که حاضر شدند حقیقت را درباره‌‌ انتخابات سال ۲۰۲۰ بگویند. 

 

* تداوم دوران ترامپیسم

۶ ژانویه به خودی خود به اندازه‌‌ کافی بد هست اما پیامدهای بالقوه‌‌ آن ممکن است حتی از این هم خطرناک‌تر باشد. اگر جنبشی در محکومیت وقایع ۶ ژانویه درون حزب جمهوری‌خواه به راه افتاده بود (همان‌طور که این حزب سال ۱۹۷۴ بالاخره ریچارد نیکسون را رها کرد)، شاید می‌توانستیم امیدوار باشیم آمریکا از دوران ترامپ گذر کند اما این اتفاق رخ نداده و دشمنان خارجی ما، مانند روسیه و چین، با شادی زایدالوصفی به تماشای این وضعیت نشسته‌اند. وقتی مسائلی مانند واکسیناسیون و زدن ماسک، تا این اندازه سیاسی و تفرقه‌انگیز شده‌اند، تصور کنید هر گونه تصمیمی در آینده برای ارائه‌‌ (یا عدم ارائه‌‌) حمایت نظامی از اوکراین یا تایوان چه سرنوشتی خواهد داشت. ترامپ اجماع دوحزبی از اواخر دهه‌‌ ۱۹۴۰ به این سو بر سر حمایت قدرتمند آمریکا از نقش لیبرال بین‌المللی‌اش را تضعیف کرد و پرزیدنت بایدن نیز هنوز نتوانسته این اجماع را دوباره برقرار کند. 

 

* اختلافات داخلی بزرگ‌ترین نقطه ضعف آمریکا

بزرگ‌ترین نقطه‌‌ ضعف امروز آمریکا اختلافات داخلی است. کارشناسان محافظه‌کار برای پیدا کردن یک مدل جایگزین [به جای مدل حکومت‌داری کنونی در این کشور] به مجارستان غیرلیبرال سفر کرده‌اند و تعداد ناامیدکننده‌ای از جمهوری‌خواهان، امروز دموکرات‌ها را تهدیدی بزرگ‌تر از روسیه می‌دانند. آمریکا قدرت اقتصادی و نظامی عظیمی دارد اما این قدرت در غیاب یک اجماع سیاسی داخلی بر سر نقش بین‌المللی این کشور، غیرقابل‌ استفاده است. اگر آمریکایی‌ها اعتقادشان به جامعه‌ای باز، همه‌شمول و لیبرال را از دست بدهند، ظرفیت آمریکا برای نوآوری و پیشتازی به عنوان قدرت برتر اقتصادی جهان نیز کاهش خواهد یافت. 6 ژانویه شکاف‌های درون ایالات‌متحده را تثبیت و تعمیق کرد و به همین دلیل هم طی سال‌های آینده پیامدهایش همچنان انعکاس خواهد داشت.

تمسخر ژنرال ائتلاف سعودی- اماراتی در پی گاف بزرگ

تمسخر دروغگو

گاف و رسوایی اخیر «ترکی المالکی» سخنگوی ائتلاف سعودی- اماراتی درباره کارخانه ساخت موشک در بندر الحدیده یمن با واکنش تمسخرآمیز کاربران شبکه‌های اجتماعی و برخی شهروندان سعودی مواجه شد. المالکی اخیرا با نمایش صحنه‌ای از یک فیلم مستند درباره حمله ۲۰۰۳ آمریکا به عراق که سال ۲۰۰۹ توسط کارگردان آمریکایی به نام «کریستین ورج» ساخته شده بود، مدعی شد این فیلم مربوط به یک کارگاه مونتاژ موشک در بندر الحدیده یمن است و از این بندر به عنوان پایگاهی برای حملات نظامی علیه عربستان سعودی استفاده می‌شود، به همین دلیل این بندر یک هدف نظامی قانونی تلقی شده و ائتلاف آن را هدف قرار خواهد داد. وی در ادامه ادعاهای خود افزود: بندر الحدیده، دروازه اصلی ورود موشک‌های بالستیک ایرانی به یمن برای استفاده از آن علیه عربستان سعودی است. در همین رابطه «خالد الجبری» فرزند «سعد الجبری» معاون ولیعهد سابق سعودی که زمانی مرد شماره یک اطلاعات عربستان سعودی بود، با انتشار ویدئوی اصلی این فیلم، این اقدام را به سخره گرفت. الجبری پس از برملا شدن این واقعیت که فیلم نشان داده شده مربوط به عراق است، طی پستی در توئیتر نوشت: «این نوع دلقک‌‌بازی و مسخره‌بازی نظامی از بالا تا پایین، دقیقا دلیل باقی ‌ماندن پادشاهی عربستان سعودی برای ۷ سال در باتلاق یمن است». وی افزود: «تا زمانی که اطلاعات از یک فیلم مستند درباره جنگ عراق ساخته می‌شود، این جنگ، هرگز پایان نخواهد یافت. بعدش چه؟ صحنه‌هایی از فیلم «نجات سرباز رایان» را نشان دهید و ادعا کنید در جنگ پیروز شدیم؛ تمام شد». سعد الجبری معاون ولیعهد سابق سعودی «محمد بن نایف» پیش از کودتای بن‌‌سلمان در ژوئن ۲۰۱۷ بود و پست مشاور امنیت ملی در وزارت کشور سعودی را بر عهده داشت. گفته می‌شود الجبری، اسنادی در دست دارد که می‌تواند بشدت علیه بن‌سلمان به کار گرفته شود و ولیعهد سعودی به همین دلیل دنبال استرداد او به خاک عربستان است. وی که سال ۲۰۱۷ به کانادا گریخته، سال ۲۰۲۰ در دادگاهی در واشنگتن علیه بن سلمان شکایت و او را به تلاش برای ترور خود متهم کرد. «یحیی سریع» سخنگوی نیروهای مسلح یمن نیز ادعاهای ترکی المالکی را یک رسوایی آشکار و ورشکستگی بزرگ دانست و افزود: همه دغدغه ائتلاف متجاوز از ابتدا، دروغگویی، جعل واقعیت‌ها و تلاش برای عوام‌فریبی بوده اما دروغگو آخر رسوا می‌شود. رئیس هیات مذاکره‌کننده دولت نجات ملی یمن نیز تاکید کرد: این یک رسوایی بزرگ است که سخنگوی ائتلاف متجاوز با تقطیع کلیپی از یک فیلم آمریکایی ادعا می‌کند تصاویر آن متعلق به یک سایت موشکی انصار‌الله در الحدیده است. وی افزود: ائتلاف متجاوز می‌خواهد خسارات میدانی خود را با پیروزی‌های ساختگی و مضحک اطلاعاتی و رسانه‌ای جبران کند. «عبدالملک العجری» عضو هیات مذاکره‌کننده دولت نجات ملی یمن نیز گفت: رسوایی المالکی برای او کافی است تا از صحنه غیب شود؛ همان طور که «احمد العسیری» سلف او هم متواری شد. العجری با بیان اینکه رسوایی المالکی به معنای مردود بودن همه ادعاهای ائتلاف متجاوز علیه یمن است، گفت: انتظار نداشتیم سخنگوی متجاوز آنقدر جسارت داشته باشد که اینچنین دروغ بگوید و برای بستن بندر الحدیده به توجیهات مفتضحانه متوسل شود. وی تاکید کرد: رسوایی سخنگوی متجاوز باید باعث شرمندگی جامعه جهانی درباره بسته شدن بندر الحدیده شود. العجری ادامه داد: کشورهای متجاوز از شکست اهداف خود رنج می‌برند و کنترل یمن را از دست داده‌اند و با رفتار تهاجمی خود می‌خواهند القا کنند کنترل اوضاع را در دست دارند. پیش‌تر، «یحیی شرف‌الدین» معاون رئیس هیات مدیره اداره بنادر دریای سرخ یمن گفته بود: الحدیده بندری غیرنظامی است که تمام کشتی‌ها با مجوز سازمان ملل متحد و حتی پس از بازرسی توسط نیروهای ائتلاف سعودی وارد آن می‌شوند. 

***

کارشناس اسرائیلی:

حزب‌الله از برخی کشورهای ناتو قدرتمندتر است

موضوع اشغال نوار غزه باعث بحث و مناقشه در رژیم صهیونیستی شده است، زیرا بیشتر کارشناسان نظامی بر این باورند ارتش اسرائیل هنوز قادر نیست با عملیات نظامی زمینی، جنگ با حماس و سایر گروه‌های فلسطینی را به سود خود پایان دهد. روزنامه الکترونیک رأی‌الیوم به نقل از این کارشناسان گزارش داد عملیات زمینی باعث کشته و زخمی شدن شمار زیادی از نظامیان این رژیم خواهد شد و این مساله در هر جنگ احتمالی با حزب‌الله لبنان نیز صدق می‌کند و در هر صورت، رژیم صهیونیستی شکست خواهد خورد. در همین ارتباط مرکز تحقیقات امنیت رژیم صهیونیستی پژوهشی به قلم «رون تیرا» (Ron Tira) منتشر کرد که در آن، تیرا به صراحت، مخالفت خود را با هر گونه عملیات نظامی زمینی توسط رژیم صهیونیستی اعلام می‌کند. وی در این پژوهش نوشت راهبردی که رژیم صهیونیستی در «جنگ بین جنگ‌ها» علیه حزب‌الله لبنان در پیش گرفت، شکست خورد و مانع رشد زرادخانه نظامی این جنبش نشد، بلکه برعکس مشاهده می‌کنیم که قدرت نظامی تخریبی حزب‌الله رو به افزایش است. تیرا با استناد به منابع بلندپایه در تل‌آویو تأکید کرد با وجود تمام تلاش‌های صهیونیست‌ها ولی حزب‌الله «امروز یک قدرت نظامی بسیار خطرناک است. این قدرت، بزرگ‌تر از قدرتی است که بسیاری از کشورهای عضو ناتو دارند... هر روز نیز بر توانمندی نظامی حزب‌الله اضافه می‌شود که شامل موشک‌های نقطه‌زن، پهپادهای انتحاری و موشک‌های زمین به هواست».

***

19 کشته بر اثر آتش‌سوزی ساختمانی در نیویورک

در جریان آتش‌سوزی در منطقه «برونکس» در شهر نیویورک دست‌کم 19 نفر کشته شدند که در میان آنها 9 کودک دیده می‌شوند. اسپوتنیک گزارش داد دست‌کم 60 نفر در این آتش‌سوزی مجروح شده‌اند که حال تعدادی از آنها وخیم گزارش شده است. «اریک آدامز» شهردار نیویورک این آتش‌سوزی را یکی از بدترین آتش‌سوزی‌ها در تاریخ این شهر توصیف کرد. وی در مصاحبه‌ای گفت: «این یکی از بدترین آتش‌سوزی‌های بوده که ما در تاریخ مدرن شهر نیویورک شاهد آن بوده‌ایم».

شامگاه یکشنبه پس از بروز تنش در پارلمان عراق بر سر تعیین فراکسیون اکثریت و خروج بیش از 120 نفر از نمایندگان گروه‌های مختلف از جلسه، سومین رئیس سنی پارلمان، رای‌گیری برای انتخاب رئیس و معاون رئیس پارلمان را در دستور کار قرار داد. بر اساس آرای به دست آمده از مجموع 228 نماینده حاضر «محمد الحلبوسی» رئیس پارلمان قبلی توانست با کسب 200 رای جایگاه خود را حفظ کند. رسانه‌های عراقی اعلام کردند در شمارش آرا، الحلبوسی ۲۰۰ رأی و محمود المشهدانی ۱۴ رأی کسب کردند و ۱۴ رأی نیز باطله اعلام شد. پس از انتخاب رئیس پارلمان، نوبت به انتخاب معاون اول او رسید. جریان صدر، «حاکم الزاملی» و جنبش «امتداد» برخاسته از تظاهرات‌ اکتبر، «حمید عباس الشبلاوی» را برای تصدی این پست نامزد کردند. سپس شمارش آرای این ۲ نامزد آغاز شد و پس از شمارش آرا، حاکم الزاملی با کسب بیشترین آرا به عنوان معاون اول رئیس پارلمان عراق انتخاب شد؛ فرآیندی که با مخالفت جدی چارچوب هماهنگی شیعه مواجه شد. با این حساب محمد الحلبوسی 15 روز فرصت دارد نامزدهای ریاست‌جمهوری را معرفی کند. الحلبوسی در سخنرانی کوتاه خود تأکید کرد مجلس عراق به مسؤولیت دموکراتیک و قانونی خود عمل کرد. وی گفت موضوع فراکسیون اکثریت را با هیات‌رئیسه بررسی خواهد کرد و موعد جلسه بعدی متعاقبا اعلام خواهد شد. 

 

* موضع صدر و الکاظمی درباره انتخاب حلبوسی

«مصطفی الکاظمی» نخست‌وزیر عراق در پیامی توئیتری انتخاب محمد الحلبوسی را به عنوان رئیس پارلمان و انتخاب حاکم الزاملی و «شاخوان عبدالله» به عنوان معاونان اول و دوم رئیس مجلس عراق را تبریک گفت. «مقتدا صدر» نیز با انتشار بیانیه‌ای انتخاب رئیس مجلس و نایبان وی را «بشارت‌دهنده تشکیل دولت اکثریت ملی» خواند. او ضمن تبریک این انتخاب به ملت عراق، تأکید کرد: این گام نخست در مسیر ساخت عراق آزاد مستقل به دور از سرسپردگی و فرقه‌گرایی و نژادپرستی و فساد است. صدر افزود: از این مجلس دولتی ملی و پاکدست و خدماتی برخواهد آمد که برای حفاظت از حاکمیت ارضی عراق و تضمین آن و رسیدگی به ملت و حفظ کرامت آنان و برای اصلاحات واقعی و جدی تلاش می‌کند. صدر بیانیه خود را با هشتگ «دولت اکثریت ملی» به پایان رساند. 

 

* استقبال بارزانی از انتخاب هیأت‌رئیسه

«مسعود بارزانی» رئیس حزب دموکرات کردستان عراق از انتخاب هیات‌رئیسه پارلمان جدید به عنوان سرآغازی خوب برای اصلاح روند سیاسی عراق نام برد. بارزانی تاکید کرد: انتخاب هیات‌رئیسه مجلس گامی مهم در روند سیاسی در عراق است و به همین مناسبت به محمد الحلبوسی به عنوان رئیس و حاکم الزاملی و شاخوان عبدالله به عنوان معاونان اول و دوم آن تبریک می‌گویم. 

 

* مخالفت کمیته هماهنگی شیعیان با نحوه انتخاب الحلبوسی به ریاست پارلمان

چارچوب هماهنگی نیروهای سیاسی شیعه که بعد از وقفه یک ساعته به همراه برخی دیگر از نمایندگان حاضر به شرکت در جلسه مجلس نشد، در مشروعیت این جلسه تردید و تأکید کرد موضوع را از طرق قضایی پیگیری خواهد کرد. شامگاه یکشنبه ستاد هماهنگی شیعیان موسوم به «الاطار التنسیقی» (چارچوب هماهنگی)، به انتخاب مجدد محمد الحلبوسی به عنوان رئیس پارلمان این کشور اعتراض کرد. این کمیته با انتشار بیانیه‌ای تأکید کرد انتخاب الحلبوسی به عنوان رئیس پارلمان و حاکم الزاملی به عنوان معاون وی را به رسمیت نمی‌شناسد، زیرا رئیس سِنی در جلسه حضور نداشته است. کانال تلگرامی شبکه النجبا ضمن نقل این بیانیه گزارش داد حمله به «محمود المشهدانی» رئیس سِنی پارلمان باعث شد نتواند سرپا بایستد و به بیمارستان منتقل شد و این هرج‌ومرج محکوم است. این ستاد تأکید کرد جبهه‌بندی که در جلسه اول پارلمان رخ داد، از خطر بزرگی خبر می‌دهد و «باعث انزجار ما شد». چارچوب هماهنگی تصریح کرد: «ما فراکسیون بزرگ‌تر با بیشترین تعداد را بر اساس اقدامات قانونی، ثبت کردیم و در برابر این یکجانبه‌گرایی غیر‌مسؤولانه در تصمیم سیاسی خواهیم ایستاد». این نهاد شیعی با اشاره به اینکه مانع سوق دادن عراق به سمت بی‌راهه‌خواهد شد، خاطر‌نشان کرد در راستای منافع مردم، امتیازات بسیاری داده است. 

نخستین نشست پارلمان جدید عراق که قرار بود ساعت ۱۱ صبح یکشنبه به وقت محلی برگزار شود، پس از چند ساعت تاخیر، شامگاه یکشنبه برگزار و به تنش کشیده شد. برخی نمایندگان پارلمان بر سر مساله فراکسیون بزرگ‌تر با یکدیگر به صورت لفظی درگیر شدند و پس از آن، یکی از نمایندگان به رئیس سِنی پارلمان حمله کرد و پس از متشنج شدن فضای موجود در صحن پارلمان و وخیم شدن وضعیت جسمی المشهدانی، یک آمبولانس او را به بیمارستان «ابن‌سینا» در منطقه سبز بغداد منتقل کرد. رسانه‌های عراقی اعلام کردند پس از آنکه المشهدانی به دلیل انتقال به بیمارستان، از صحن پارلمان خارج شد، نمایندگان حاضر از «عامر الفایز» به عنوان دومین رئیس سنی پارلمان خواستند نشست را اداره کند اما وی از این کار امتناع ورزید و سپس «خالد الدراجی» به عنوان رئیس سِنی سوم پس از المشهدانی و الفایز اداره جلسه پارلمان را در دست گرفت اما اعضای فراکسیون چارچوب هماهنگی احزاب شیعی جلسه پارلمان را ترک کردند. سپس نمایندگان ائتلاف «الجیل الجدید» و «اشراقه کانون» (اتحادیه میهنی کردستان) صحن پارلمان را ترک کردند. علاوه بر نمایندگان این ائتلاف‌ها، «خالد العبیدی»، «مثنی السامرائی» و «طلال الزوبعی» نیز از نشست رأی‌گیری برای انتخاب هیأت‌رئیسه پارلمان خارج شدند. 

 

* رایزنی نخست‌وزیر عراق با العامری درباره حل اختلافات سیاسی

نخست‌وزیر عراق به منظور رایزنی درباره راهکارهای حل اختلافات سیاسی جاری در کشور به دیدار رئیس ائتلاف فتح رفت. «هادی العامری» رئیس ائتلاف الفتح دیروز در دفترش در بغداد میزبان مصطفی الکاظمی بود. به نوشته پایگاه خبری «السومریه» به نقل از بیانیه دفتر العامری، ۲ طرف در این نشست درباره بحران سیاسی جاری در کشور، نتایج روند سیاسی و یافتن راه حل‌های مناسب برای آن با توجه به اختلافات موجود گفت‌وگو کردند. 

 

* نامزدهای احتمالی ریاست‌جمهوری عراق

«مهدی کریم» نماینده حزب دموکرات کردستان عراق به خبرگزاری رسمی این کشور (واع) گفت: «۲ حزب دموکرات و اتحادیه میهنی کردستان بر معرفی ۲ نامزد برای ریاست‌جمهوری به توافق رسیدند و ۲ کاندیدا از سوی اتحادیه میهنی معرفی خواهد شد». او ادامه داد: «این مساله از سوی فراکسیون‌های کرد و سایر فراکسیون‌ها مانند فراکسیون تقدم (به رهبری محمد الحلبوسی) یا جریان صدر (به رهبری مقتدا صدر) قطعی شده است و همان‌گونه که رئیس پارلمان و معاونان آن انتخاب شدند، رأی‌گیری برای تعیین نامزد کردها برای ریاست‌جمهوری نیز براحتی انجام خواهد شد». طبق گفت‌وگوهای انجام شده ۴فرد از شانس بیشتری برای تصدی این منصب برخوردارند. «برهم صالح» رئیس‌جمهوری فعلی عراق شانس بیشتری را برای تصدی مجدد این پست دارد و از حمایت حزب اتحادیه میهنی کردستان عراق برخوردار است اما نامزدی او با وتوی حزب دموکرات کردستان عراق و برخی احزاب شیعه مواجه خواهد شد. نام «عدنان المفتی» از رهبران اتحادیه میهنی کردستان عراق نیز به‌ عنوان یکی از برجسته‌ترین نامزدهای این پست مطرح شده است. همچنین محافل کرد عراق و نزدیک به حزب دموکرات نام «هوشیار زیباری» از رهبران این حزب را به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی مطرح کرده‌اند. وی سیاستمداری کهنه‌کار است که در دولت‌های گذشته چندین سمت از جمله وزیر دارایی و وزارت خارجه عراق را بر عهده داشته است. «نچیروان بارزانی» رئیس اقلیم کردستان عراق نیز یکی از گزینه‌های احتمالی حزب دموکرات کردستان عراق برای تصدی پست مذکور است.