مهدی بختیاری: در حالی که ارتش اسرائیل روزبه‌روز کشته‌های بیشتری در مناطق مختلف نوار غزه می‌دهد، اپوزیسیون نتانیاهو به سردمداری «یائیر لاپید» نخست‌وزیر سابق هم بر فشارها بر او می‌افزاید تا بتواند هرچه زودتر و حتی اگر شده در میانه همین جنگ، دولت مستقر را به زیر بکشد. نتانیاهو در هیچ کدام از جبهه‌های سیاسی، نظامی و بین‌المللی وضعیت خوبی ندارد. روزهای گذشته سخت‌ترین روزهای ارتش اشغالگر صهیونیستی در جنگ غزه بود؛ چند نفر از نیروهای‌شان در کمین‌های متعدد رزمندگان حماس که فیلم آن نیز منتشر شد، هلاک شدند و همچنین در یک اقدام اشتباه، تانک اسرائیلی به سمت ساختمانی که نیروهای خودشان در آن مستقر بودند شلیک کرد و چند نفر دیگر را کشت! درست است اسرائیل تا امروز بیش از 35 هزار انسان بی‌دفاع فلسطینی (بیش از 70 درصد آنها زنان و کودکان هستند) را قتل‌عام کرده اما هیچ کارشناس و تحلیلگری این کشتار و جنایات عام را به حساب پیروزی ارتش اسرائیل که جنگ را با هدف نابودی کامل حماس و آزادی همه اسرایش آغاز کرد، نمی‌گذارد.

خیلی واضح و روشن است که ارتش اسرائیل از طریق قانون سانسور، جلوی انتشار بسیاری از شکست‌ها، کشته‌ها و ضرباتی که از مقاومت فلسطینی (و لبنانی) دریافت می‌کند را می‌گیرد اما همین انتشار کنترل شده از کشته و مجروح‌ها هم خشم ساکنان سرزمین‌های اشغالی و مخالفان کابینه اسرائیل را برانگیخته است.

لاپید اخیراً در اظهار نظری دوباره حمله سختی به نتانیاهو داشت و گفت: کشته شدن روزانه سربازان اسرائیلی بر تنفر بیشتر از نتانیاهو می‌افزاید. او ادامه داد: نتانیاهو طوری رفتار می‌کند که گویی حادثه 7 اکتبر اصلاً اتفاق نیفتاده است. نخست‌وزیر پیشین اسرائیل که از سردمداران این نظریه است که مذهبی‌ها هم باید فرزندان‌شان را به ارتش بفرستند، گفت: نتانیاهو باید این بازی را متوقف کند و حریدی‌ها (مذهبی‌های صهیونیست) هم باید به خدمت در ارتش اعزام شوند. چالش‌های نتانیاهو به همین‌جا ختم نمی‌شود. یکی از مسؤولان دفتر سیاسی حماس گفته بیش از 70 درصد اسرای اسرائیلی در دست حماس بر اثر حملات و بمباران‌های ارتش اسرائیل کشته شده‌اند.

اسرای اسرائیلی پاشنه آشیل دولت صهیونیستی هستند. نتانیاهو هنوز نتوانسته از زیر بار سنگین این اسرا کمر راست کند و بعد از جنگ نیز ـ اگر در قدرت بماند ـ باید جوابگوی مساله اسرا باشد. این در حالی است که ارتش اسرائیل به‌رغم ویران کردن بخش‌های زیادی از نوار غزه و اشغال بسیاری از مناطق آن، نتوانسته حتی سرنخی از محل نگهداری اسرا به دست بیاورد، چه رسد به آنکه آنها را از طریق عملیات نظامی آزاد کند. تصاویر و اظهارنظرهایی که از مقامات و فرماندهان مقاومت اسلامی فلسطین و حماس منتشر شده، مشخص می‌کند ساختار رزم آنها همچنان بدون آسیب جدی (که موجب از کار افتادن آنها شود) مشغول فعالیت است.

روزبه‌روز بر فشار حماس بر ارتش مدعی صهیونیستی افزوده می‌شود و کمین‌های سختی که رزمندگان آنها با کمترین امکانات بر سر راه سربازان اسرائیلی قرار می‌دهند، تعجب همه تحلیلگران و کارشناسان نظامی دنیا را برانگیخته است. ارتش اسرائیل اعلام کرده آماده حمله به رفح است اما مانند آغاز حمله زمینی به نوار غزه همچنان مشغول بررسی‌های طولانی است. بسیاری از مقامات سیاسی و حتی نظامی (در کنار مقامات دیگر کشورها) مخالف حمله به رفح هستند. البته آنها دل‌شان برای مردم بی‌پناه غزه که بسیاری از آنها بالاجبار در رفح جمع شده‌اند نسوخته است، بلکه می‌دانند حمله به رفح علاوه بر اینکه وجهه خونریز اسرائیل را در جهان خراب‌تر کرده و آنها را در عرصه بین‌المللی و افکار عمومی تحت فشار بیشتری قرار خواهد داد، موجب دریافت ضربات سنگین‌تر از سوی مقاومت فلسطین نیز خواهد شد.

اسرائیل (در واقع نتانیاهو) می‌داند چاره دیگری جز حمله به رفح ندارد. نتانیاهو باید حداقل یک دستاورد برای دفاع از خود در روزهای سخت پس از جنگ داشته باشد و همین اصرار بر یافتن یک دستاورد، تاکنون تنها به دریافت ضربات افزون‌تر و دادن کشته‌های بیشتر انجامیده است. 

حزب‌الله لبنان هم در جبهه شمال بر دامنه حملات دقیق خود افزوده است و سرزمین‌های اشغالی حتی از سوی گروه‌های جبهه مقاومت در عراق و یمن هم زیر تهدید قرار دارد. همه اینها هزینه قمار نتانیاهو برای ماندن در قدرت را بیشتر از قبل کرده است. همانطور که نتانیاهو می‌داند راهی جز ادامه جنگ ندارد (هر چند دست و پا زدن در این جنگ تاکنون به غرق شدن بیشتر او و کابینه‌اش انجامیده)، حماس و گروه‌های مقاومت اسلامی هم می‌دانند که رفح نقطه عطفی برای بقای آنها خواهد بود. هم اسرائیل اعلام کرده آماده حمله به رفح است و هم مقاومت تصریح کرده از رفح دفاع خواهد کرد. آنچه اما از وضعیت میدان به نظر می‌رسد، شک و تردید و عدم اعتماد به نفس ارتش اسرائیل و مقامات نظامی آن (از وزیر جنگ گرفته تا رئیس ستاد ارتش و بدنه نیروها) در مقابل آمادگی، اعتماد به نفس و سرزندگی نیروهای مقاومت فلسطین

نخستین مقصد سفر استانی رئیس‌جمهور به استان خوزستان بود. 5 شهریور 1400 این استان جنوبی در حالی میزبان رئیس‌جمهور بود که از رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به کابینه پیشنهادی دولت تنها 2 روز می‌گذشت. اما آن روزها دولت شرایط سختی را پیش رو داشت؛ سایه ویروس کرونا و محدودیت‌های آن هنوز بر سر جامعه بود و مهم‌تر از همه مساله «اعتماد عمومی» بود که تا حدودی از دست رفته تصور می‌شد. رئیس‌جمهور قبل اصولا قائل به حضور در بین مردم نبود و اگر هم در نقطه‌ای حاضر می‌شد چنان با تشریفات پرطمطراق بود که مردم میلی به استقبال از وی نداشتند. از سوی دیگر جامعه در روزهای مدیریت(!) حسن روحانی شرایطی را تجربه می‌کرد که نوعی بی‌نظمی بزرگ را در دولت نشان می‌داد؛ اهمال‌کاری برای واردات واکسن، عدم توسعه شبکه برق، کمبود کالاهای اساسی، هرج‌ومرج بازار و... همه از جمله موضوعات روز بود که تحرک جامعه را کند کرده بود. جامعه سرخورده و ناامید بدون شک توانایی تحول و پیشرفت ندارد، اگر جامعه احساس کند در دسترسی به بدیهی‌ترین حقوق خود با اختلال همراه است این جامعه نمی‌تواند با یک نگاه افق‌گشایانه و رو به پیشرفت پیش رود.

سفر سرزده و یک‌روزه رئیس‌جمهور برای شنیدن درددل‌های مردم خوزستان و پیگیری مشکلات آنها و رسیدگی به چالش‌های فراروی استان که با همراهی وزیر کشور، وزیر جهاد کشاورزی، وزیر نیرو، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و رئیس سازمان برنامه و بودجه انجام شد اما حامل پیام متفاوتی به جامعه بود. آن روزها هنوز محدودیت‌های کرونایی به طور کامل در جامعه برداشته نشده بود و رئیس‌جمهور و هیات همراه ضمن اینکه باید مشکلات مردم را از زبان خود آنها می‌شنیدند اما نمی‌توانستند در جمع فشرده حاضر شوند و یا تجمع استقبالی شکل دهند. محدودیت‌های کرونایی اما مانع پیگیری مشکلات مردم در سفرهای استانی نشد. پس از سفر سیدابراهیم رئیسی به خوزستان بود که رهبر معظم انقلاب 6 شهریورماه در دیدار هیات دولت سیزدهم با ایشان، بر اهمیت «مردمی بودن» تاکید کردند و درباره جلوه‌های مختلف آن افزودند: رفتن به میان مردم و گفت‌وگوی بی‌واسطه با آنها از ابعاد بسیار خوب مردمی بودن است که آقای رئیسی با سفر به خوزستان آن را نشان داد.

حالا نزدیک به 3 سال از آن سفر خوزستان گذشته است. رئیس‌جمهور پنجشنبه گذشته در چهل‌وششمین سفر استانی خود برای پیگیری مطالبات مردم، افتتاح برخی طرح‌های کلان و بررسی مصوبات سفر دور نخست به استان مازندران سفر کرد. یکی از موضوعاتی که برای اهالی رسانه جالب توجه بود استقبال معنا‌دار مردم از رئیس‌جمهور بود؛ استقبالی که در سفرهای استانی اخیر رئیس‌جمهور نیز وجود داشته است. دلیل این استقبال‌ها از رئیسی چیست؟ آیا امروز امید در جامعه در حال احیا شدن است؟ درباره استقبال مردم مازندران از رئیسی می‌توان چند موضوع را مورد توجه قرار داد.