حضور گزارشگر سابق سازمان ملل در امور ایران در جمع منافقین

رفیق جاوید!

«جاوید رحمان تا ۳ هفته پیش رسما گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران بود. حالا او در جمع اعضای سازمان مجاهدین خلق در کنار مریم رجوی حاضر شده است». این جملات بخشی از توئیت خبرنگار بی‌بی‌سی درباره جاوید رحمان، گزارشگر سابق سازمان ملل در امور ایران است.

سیاوش اردلان در همین باره نوشت: «یکی از ماموریت‌های او (جاوید رحمان) درباره کشتار زندانیان سیاسی تابستان 67 بود. اعضای مجاهدین عمده اعدام‌شدگان را تشکیل می‌دادند».

حالا مشخص شده کسی که خود از اعضای منافقین است، تا کمتر از یک ماه پیش به عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران روی موضوعاتی چون وضعیت منافقین در دهه 60 گزارش تهیه می‌کرد. از همین رو جای تعجب ندارد که رحمان در یکی از گزارش‌های خود گفته بود: «وقایع دهه 60 ممکن است «نسل‌کشی» قلمداد شود!»

پیش‌تر کاظم غریب‌آبادی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه‌قضائیه به عملکرد جانبدارانه جاوید رحمان در حمایت از گروهک تروریستی منافقین اعتراض کرده بود. جاوید رحمان که اهل پاکستان و دارای تابعیت انگلیسی است، اواسط مردادماه امسال، دومین دوره ۳ ساله ماموریت در موضوع حقوق بشر در ایران را به پایان رساند.

با حضور جاوید رحمان در جمع منافقین و بویژه رویت او در کنار مریم رجوی، «ناصر کنعانی» سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: جاوید رحمان خدمات متعددی به سازمان مجاهدین خلق داشته است و انتظار نمی‌رفت در گردهمایی تروریست‌های مجاهدین خلق شرکت نکند.

وی تاکید کرد: همسویی آشکار او با این گروه تروریستی تحت عنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل بارها به مقامات سازمان ملل اعلام شده بود.

***

رئیس قوه‌قضائیه: 

اگر جلوی فساد را نگیریم قابل سرایت به سایر بخش‌هاست

رئیس قوه‌قضائیه گفت: فساد مانند خوره باعث ایجاد مشکلاتی از درون می‌شود. در دولت چهاردهم با همت بالا و با کمک سایر دستگاه‌ها باید در راستای شناسایی گلوگاه‌های فساد همت گمارده شود.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین غلامحسین محسنی‌اژه‌ای در نشست شورای‌ عالی قوه‌قضائیه با اشاره به مقوله فساد و ابعاد آن، اظهار کرد: فساد یکی از مسائلی است که ساری است و در هر ساحتی، چنانچه جلوی آن گرفته نشود، می‌تواند به بخش‌های دیگر سرایت کند. مقام معظم رهبری مکرراً نسبت به مساله فساد طی سال‌ها و دهه‌های گذشته هشدار داده‌اند و دولت‌ها نیز به این موضوع توجهاتی داشته‌اند؛ علی‌ایحال امید داریم در دولت چهاردهم با کمک یکدیگر و همت مضاعف بتوانیم در جلوگیری از شکل‌گیری و شیوع فساد توفیق پیدا کنیم.

***

رئیس جمهور: 

استان‌ها برای پیشرفت باید نقشه راه داشته باشند

رئیس‌جمهور گفت: باید برای هر استان نقشه راهی داشته باشیم تا بدانیم قرار است بر اساس ظرفیت‌ها و توانمندی‌هایش به چه نقطه‌ای برسد که بتوان بعد از مثلا ۱۰ سال به شکل دقیق ارزیابی کرد که چه بخشی از مسیر طی شده و چه بخشی باقی مانده است. مسعود پزشکیان صبح دیروز در آیین تکریم و معارفه وزرای سابق و فعلی کشور، ضمن قدردانی از اقدامات و تلاش‌های احمد وحیدی، وزیر سابق کشور در زمینه‌های مختلف بویژه رعایت امانت و صداقت در برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، تصریح کرد: بنده چه در دوران تبلیغات انتخاباتی و چه در معرفی کابینه،‌ در بیان و عمل نشان دادم که به دنبال ایجاد وفاق ملی و تعامل برای به کارگیری همه ظرفیت‌ها در راستای اجرای سند چشم‌انداز، سیاست‌های کلی و قانون برنامه هستم. وی با بیان اینکه هر کس که در کشور مسؤولیت می‌گیرد باید بداند برای انجام چه کاری مسؤولیت گرفته است، گفت: ما بنا نداریم برنامه جدیدی برای اداره کشور ارائه کنیم، کشور سند چشم‌انداز، سیاست‌های کلی ابلاغی و قانون برنامه را دارد که باید تلاش کنیم به بهترین شکل آنها را اجرا کنیم. هر آنچه در کشور انجام می‌دهیم باید در راستای تحقق اهداف سیاست‌های کلی و سند چشم‌انداز و با استفاده از به‌روزترین روش‌ها و ابزارها باشد تا ما را به جایگاه اول منطقه برساند، نه روش‌ها و ابزار قدیمی که ما را از دیگر کشورها عقب نگاه دارد.

***

وزیر کشور: 

استانداران با قوت کارشان را ادامه دهند

وزیر کشور گفت: استانداران با قوت و جدیت کار را ادامه دهند. یکی دو استاندار فعال اعلام کردند که آماده واگذاری مسؤولیت هستند و تا آخرین لحظات هم خدمت می‌کنند؛ همین را هم بیان نکنید. مسؤولیت‌ها امانت هستند و همه کارگزار نظام هستیم. اسکندر مومنی در نشست با استانداران، طی سخنانی درباره بازگشایی مدارس، با تأکید بر لزوم هماهنگی برای انجام این کار بیان کرد: تعداد زیادی از دانش‌آموزان ما برای اولین‌ بار به مدرسه می‌روند و این نقطه‌ عطفی در تقویم سالانه کشور و برای برخی نقطه عطف در دوران زندگی است. وزیر کشور خاطرنشان کرد: امسال زمان بازگشایی بسیار خوب، آرام و امنی را خواهیم داشت. ما بیش از گذشته نیاز به امنیت، آرامش و وفاق ملی داریم. باید تلاش‌ها بیش از سال گذشته شود و پیش برویم. مومنی گفت: استانداران با قوت و جدیت کار را ادامه دهند. یکی دو استاندار فعال اعلام کردند که آماده واگذاری مسؤولیت هستند و تا آخرین لحظات هم خدمت می‌کنند؛ همین را هم بیان نکنید. مسؤولیت‌ها امانت هستند و همه کارگزار جمهوری اسلامی ایران هستیم.

سردار سرلشکر پاسدار غلامعلی رشید، فرمانده قرارگاه مرکزی حضرت خاتم‌الانبیا(ص) در پیامی به مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور تاکید کرد: این قرارگاه هرگونه همکاری و هم‌اندیشی با دولت و اعضای هیات وزیران در جهت اهداف و برنامه‌های دولت جمهوری اسلامی ایران را وظیفه خود می‌داند.

گروه سیاسی: حزب‌الله لبنان بامداد یکشنبه چهارم شهریور مصادف با روز اربعین حسینی، مرحله اول عملیات انتقام ترور شهید فؤاد شکر را با شلیک 320 راکت و چند فروند پهپاد انجام داد. ایران نیز از همان روز ترور شهید اسماعیل هنیه در تهران، بحث خونخواهی میهمان عزیز خود را در بالاترین سطح اعلام کرده و تاکنون نیز بر انتقام سخت تاکید دارد. 

اکنون که چند هفته از شهادت هنیه می‌گذرد و تماس‌های مکرر میانجی‌ها با تهران هیچ نتیجه‌ای عاید آنها نکرده است و از طرف دیگر حزب‌الله نیز مرحله اول انتقام خود را به انجام رسانده، هیچ شکی باقی نمی‌ماند که ایران به اسرائیل پاسخ خواهد داد. تنها سوال باقیمانده زمان و نحوه این عملیات است که هیچ کسی از جزئیات آن اطلاعی ندارد. در این باره فرضیاتی مطرح است که در این مطلب قصد داریم به آنها بپردازیم. 

سیدحسن نصرالله چند ساعت پس از عملیات حزب‌الله علیه نهادهای اطلاعاتی اسرائیل و خصوصا پایگاه واحد 8200، سخنان مهمی ایراد کرد که می‌تواند به شکل کلی ماهیت عملیات انتقامی محور مقاومت را ترسیم کند. نصر‌الله گفت: «۳۲۰ موشک کاتیوشا، ۱۱ مقر ارتش صهیونیستی و موساد را هدف قرار داد. تصمیم محور مقاومت این بود تا عملیات خود را به صورت انفرادی انجام دهیم و هر یک از طرفین در محور تصمیم بگیرند چه زمانی و چگونه پاسخ دهند. تأخیر در حمله به سرزمین‌های اشغالی برای جلوگیری از شکست عملیات نظامی بود. همه اهداف نظامی محقق شده و ادعای صهیونیست‌ها در رهگیری موشک‌ها دروغ است».

نصرالله تاکید داشت که قرار شده هر کدام از طرفین محور مقاومت خود تصمیم بگیرد چه زمانی و چگونه به اسرائیل پاسخ دهد. بر همین اساس اسرائیل تا اینجای کار دریافت یک ضربه از ایران و ضربه‌ای نیز از یمن بدهکار است! از طرف دیگر حزب‌الله اعلام کرده است که ضربه بامداد چهارم شهریور، تنها مرحله نخست عملیات انتقامی ترور فؤاد شکر است. ضمنا نصرالله به صراحت اعلام کرد: «اگر نتیجه عملیات رضایت‌بخش نباشد حق پاسخگویی را برای خود محفوظ می‌داریم!»

درست از روزی که مقام معظم رهبری در پیام‌شان برای شهادت اسماعیل هنیه از واژه خونخواهی استفاده کردند و دیگر مقامات کشورمان نیز به صراحت بر این نکته تاکید کردند، وحشت و ترس سرزمین‌های اشغالی را فراگرفت. حالا نصرالله می‌گوید اگر بدانیم نتیجه عملیات رضایت‌بخش نبوده، باز اقدام خواهیم کرد! پس صرفا قرار نیست شاهد ناخن جویدن صهیونیست‌ها باشیم! آنها باید ضربه دردناکی دریافت کنند و این‌بار شرایط با زمان عملیات «وعده صادق» تفاوت کرده است. 

به تعبیر دیگر این بار قرار نیست با اعلام قبلی چند 100 موشک و پهپاد به سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شود تا آمریکا و اردن و انگلستان و فرانسه در کنار خود صهیونیست‌ها زمان کافی برای مقابله با این حملات را داشته باشند. این بار گذشته از نتیجه روحی، نتیجه عملی عملیات برای محور مقاومت، همچنین ایران مهم است. 

اصلا معنای واژه خونخواهی که رهبری از آن استفاده کردند یعنی خونی ریخته شده که بهای آن ریخته شدن خون از طرف مقابل است. پس در نتیجه همان‌طور که نصرالله نیز اذعان داشت، یکی از دلایل طولانی شدن انتقام محور مقاومت، هوشیاری اسرائیل، آمریکا و متحدان‌شان است. این بار قرار نیست آنها فرصت لازم برای دفع حملات را داشته باشند. این عملیات باید غیر از حیثیت اسرائیل که در «وعده صادق» چیزی از آن باقی نماند، چنان ضربه دردناکی به آنها بزند تا دیگر به دنبال ماجراجویی در خیابان‌های تهران نباشند.

* گزینه‌های پیش روی تهران

اما در اینجا سوالی مطرح می‌شود: ضربه غافلگیر‌کننده ایران قرار است چطور صورت گیرد؟ در این باره نظرات و نقل قول‌های متفاوتی از مقامات کشورمان و همین طور کارشناسان مطرح شده است. به عنوان نمونه، چند روز پیش نمایندگی رسمی ایران در سازمان ملل در این خصوص گفت: «پاسخ ایران باید از یک اثر سلبی احتمالی تاثیرگذار بر آتش‌بس احتمالی (غزه) اجتناب کند. احتمالا پاسخ ایران به اسرائیل در زمان، شرایط و به‌گونه‌ای خواهد بود که این رژیم کمترین احتمال را می‌دهد؛ شاید هنگامی که چشمان‌شان به آسمان و صفحه رادار است، از زمین متحیر شوند و شاید هم ترکیبی از این دو».

«تحیر از زمین» نکته اصلی بیانیه نمایندگی ایران در سازمان ملل است. آمریکا و اسرائیل تاکنون طعم موشک‌ها و پهپادهای ایران را چشیده‌اند اما ضربه در روی زمین، بحث جدیدی است. ایران سال‌هاست که در مجاورت اسرائیل پایگاه‌هایی برای خود ایجاد کرده است. حزب‌الله لبنان متحد سنتی ایران در جبهه شمالی سرزمین‌های اشغالی حضور دارد و مدافعان حرم (رزمندگانی متشکل از چند کشور) در سوریه استقرار دارند. آنها تا حمله زمینی به اسرائیل فاصله زیادی ندارند. نصرالله نیز در شاه‌بیت سخنان اخیرش گفت: «شاید روزی ما به سمت شما یورش آوردیم»، بنابراین گزینه حمله نظامی از روی زمین امری دور از ذهن نیست و می‌شود روی آن به صورت جدی فکر کرد!

* پاسخ غیرتکراری

سردار نائینی، سخنگوی سپاه نیز نظرات جالبی پیرامون نحوه پاسخ ایران مطرح کرد. او گفت که «ممکن است پاسخ ایران تکرار عملیات‌های گذشته نباشد!» او همچنین گفت: «زمان در اختیار ما است و ممکن است دوره انتظار این پاسخ طولانی شود. فعلا صهیونیست‌ها باید در بی‌تعادلی به سر‌ ببرند. فرماندهان ما تجربه و هنر تنبیه موثر دشمن را دارند و اهل اقدام‌ شتاب‌زده نیستند».

وی ‌افزود: «هیچ تعرضی به اهداف ایران بدون پاسخ گذاشته نشده است و دشمن باید منتظر ضربات حساب‌شده و دقیق در زمان خودش باشد». سخنگوی سپاه همچنین اظهار داشت: «ما آمریکایی‌ها را به دنبال صلح و آتش‌بس نمی‌بینیم و‌ رفتارهای آنها عمدتا بازی سیاسی است و آمریکایی‌ها را یک طرف جنگ می‌دانیم. در عین حال جمهوری اسلامی از اقدامات صادقانه برای آتش‌بس استقبال می‌کند. زمان در اختیار ما است و باید مجموع شرایط بررسی شود و تصمیم درباره زمان و نحوه پاسخ به شرایط و تدبیر فرماندهان مربوط است. کار هوشمندانه آن است که با بررسی تمام شرایط ببینید کدام پاسخ موثر و بازدارنده است». 

اندیشکده‌های غربی نیز درباره نحوه پاسخ ایران به اسرائیل فرضیاتی را مطرح کرده‌اند. اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک 4 سناریویی را که ایران می‌تواند از آن طریق به اسرائیل ضربه بزند مورد بررسی قرار داده است که 3 راه نخست آن قبلا امتحان شده است! این اندیشکده آورده است که ایران می‌تواند از 4 راه، 1- پاسخی خارج از منطقه به اسرائیل بدهد و منافع آن را در کشورهای دیگر مورد حمله قرار بدهد. یعنی ضربه‌ای به منافع اسرائیل در خارج از جغرافیای آن وارد کند. البته ایران این راه را چند بار در موشک‌باران مقر موساد در شمال عراق رفته است و آنچه اندیشکده شورای آتلانتیک به عنوان سناریو مطرح می‌کند برای ایران خاطره است. 

 2- اینکه ایران از طریق نیروهای نیابتی ضربه بزند که این مورد نیز بارها انجام گرفته است. راه سوم حملات حشدالشعبی در عراق به منافع آمریکا است. امری که بارها انجام گرفته است. اما چهارمین راه ضربه مستقیم ایران به خود اسرائیل و کشتن مقامات ارشد این رژیم است. سناریوی چهارم این اندیشکده بکرتر از 3 سناریو دیگر است. جالب آنکه شورای آتلانتیک در مقاله‌اش درباره راه چهارم می‌نویسد: «(سناریوی کشتن مقامات اسرائیل) احتمالا بهترین راه برای بازیابی بازدارندگی ایران است اما خطر پاسخ مستقیم و گسترده رژیم در داخل خاک ایران را در پی دارد». 

به این ترتیب نتیجه‌ای که شورای آتلانتیک گرفته این است که تنها راه بازیابی بازدارندگی ایران در برابر اسرائیل، حمله مستقیم به آن و کشتن مقامات این رژیم جعلی است، بنابراین به نظر می‌رسد تا اینجای کار، گزینه حمله از روی زمین، همچنین کشتن مقامات صهیونیست، 2 گزینه‌ای هستند که بکرتر از باقی گزینه‌ها هستند و بازدارندگی بیشتری دارند. 

ضربه از طریق دریا، حملات با موشک‌های مدرن‌تر و مهیب‌تر چون خانواده فتاح (هایپرسونیک‌ها)، خرمشهر4 و... حملات چندجانبه از عراق، لبنان، یمن و ایران به صورت همزمان و... دیگر سناریوهایی هستند که در این زمینه مطرح می‌شوند. اما آنچه به نظر می‌رسد و نمونه آن را در حمله اخیر حزب‌الله لبنان دیدیم، محور مقاومت قصد دارد انتقام خود را به صورت تدریجی بگیرد. حزب‌الله اعلام کرد که حمله با 320 راکت صرفا مرحله نخست بوده و همین مرحله نیز اگر خوشایند نبود، می‌تواند تکرار شود! 

از سوی دیگر هنوز یمن وعده انتقام خود را عملی نکرده است. کشوری که ماه‌هاست گلوگاه اقتصادی اسرائیل در دریای سرخ و تنگه باب‌المندب را سد کرده است. یمن قول انتقامی سخت داده و چنانکه بارها موشک‌ها و پهپادهایی به سمت سرزمین‌های اشغالی پرتاب کرده و در یکی از آخرین موارد به تل‌آویو حمله پهپادی کرد، نشان داد توانایی ضربه زدن به اسرائیل را نیز دارد. 

شاید پس از یمن نوبت به ایران برسد. یا شاید صفیر موشک‌ها از یمن و عراق و سوریه و لبنان و ایران به یکباره شنیده شود. بلندی‌های جولان سال‌هاست شوق بازگشت به وطن را دارند، مثل موشک‌های هایپرسونیک ایران که پس از آزمون‌های علمی و عملی، مشتاق میدان عملیاتی هستند تا قابلیت‌های خود را بروز دهند... بهره‌گیری از پتانسیل کرانه باختری نیز می‌تواند گزینه دیگری باشد. آنجا بزرگ‌تر از غزه است. مردمانش فلسطینی‌هایی خشمگین هستند که منتظرند مسلح شوند و شاید 7 اکتبر بزرگ‌تری خلق کنند! 

***