آخرین وضعیت فساد در فوتبال از زبان سخنگوی قوه قضائیه

سخنگوی قوه‌ قضائیه گفت:‌ اخیرا درباره اشخاص حقیقی و حقوقی‌ای که در حوزه فوتبال فعالیت می‌کنند، پرونده‌هایی طرح شده است که نتایج آن به‌موقع اطلاع‌رسانی می‌شود. 

به گزارش فارس، اصغر جهانگیر درباره فساد در فوتبال در نشست خبری گفت: با توجه‌ به ابعاد فرهنگی ـ اجتماعی‌ای که فوتبال دارد، باید با ظرافت به فساد در فوتبال توجه شود. از ابتدا قوه‌ قضائیه تلاش کرد ورودش به حوزه‌های ورزشی حداقلی باشد و اجازه دهد مقررات ورزشی برای نظم و انضباط استفاده شود تا از سوءاستفاده در این امر جلوگیری کند. 

وی افزود: اگر جرمی گزارش شود و فسادی رخ دهد قوه به آن ورود می‌کند و در این باره مسامحه نمی‌کند. از آنجا که فوتبال و ورزش برای ایجاد نشاط، سرگرمی، رقابت و پیشرفت در جامعه مورد توجه است، باید تلاش کنیم نگاه فرهنگی و ورزشی در این موضوع غالب باشد و به اهالی ورزش برای انجام بهتر مقررات کمک کنیم. 

سخنگوی قوه‌ قضائیه ادامه داد: اخیرا درباره اشخاص حقیقی و حقوقی‌ای که در حوزه فوتبال فعالیت می‌کنند موضوعاتی مطرح شد و پرونده‌هایی نیز طرح شده است که نتایج آنها به‌موقع اطلاع‌رسانی می‌شود. امیدوارم نحوه اطلاع‌رسانی به گونه‌ای باشد که افکار عمومی دچار تشویش نشود.

***

آزمون سخت موسیمانه بعد از شکست مقابل الهلال

در جست‌وجوی راهی نو

استقلال و سرمربی تازه‌واردش، پیتسو موسیمانه، روزهای پرالتهاب و پرچالشی را سپری می‌کنند. موسیمانه در 3 رویارویی نخست خود، توفیقی در کسب امتیاز نداشته و شکست‌های پیاپی دامنگیر او و تیمش شده است. این ناکامی‌ها البته به واسطه شرایط خاص و دشواری‌های متعددی به وقوع پیوسته‌اند؛ موسیمانه تیمی را به دست گرفته که بحران‌های داخلی و کمبود بازیکن، آن را به مرز فروپاشی رسانده بود.

در هفته چهارم لیگ نخبگان آسیا، استقلال دوشنبه‌شب مقابل حریف سرسخت خود، الهلال در ورزشگاه کینگدام آره‌نا صف‌آرایی کرد.

الهلال با درخشش الکساندر میتروویچ و هت‌تریک او، بار دیگر برتری خود را به نمایش گذاشت و استقلال، با سومین ناکامی پی‌در‌پی، همچنان 3 امتیازی باقی ماند. موسیمانه، به‌ رغم تلاش‌های فراوان، تاکنون نتوانسته است در قامت فاتح برای استقلال ظاهر شود و تیم او با کارنامه‌ای تلخ به راه خود ادامه می‌دهد.

* پیش‌بینی آینده موسیمانه در استقلال؛ نگاهی به دیدار با مس رفسنجان

هفته پیش‌ رو، استقلال دیداری سرنوشت‌ساز را برابر مس رفسنجان در پیش دارد. شاید این میدان فرصتی برای درخشش موسیمانه نباشد و ارزیابی او و تیمش به دیدارهای آتی در جام حذفی و بازی حساس برابر پاختاکور موکول شود اما دیدار با مس رفسنجان، پرده‌ای از واقعیت‌های استقلال و سرمربی جدیدش را به نمایش خواهد گذاشت.

پیتسو موسیمانه اکنون در نقطه‌ای حساس ایستاده است؛ جایی که حتی کسب یک پیروزی در برابر حریفی سبک‌تر و در زمین خانگی، می‌تواند بارقه‌هایی از امید و اعتماد را در دل هواداران روشن کند. استقلال که آبان‌ماه را با تلخی سپری کرده و 4 ناکامی را در این ماه تجربه کرده است، اکنون در آخرین دیدار خود در این ماه به مصاف مس رفسنجان خواهد رفت؛ دیداری که استقلالی‌ها در آن مصمم به خاتمه ‌دادن به این زنجیره تلخ هستند.

* استقلال؛ در جست‌وجوی پیروزی و اطمینان‌بخشی به هواداران

مسابقه پیش ‌رو فرصتی مناسب برای موسیمانه است تا فارغ از فشارهای پیشین، تیمش را با چهره‌ای تازه و اراده‌ای استوار به میدان بفرستد. او باید ثابت کند ناکامی‌های آغازین تنها موانعی گذرا بوده‌اند و استقلال در مسیر پیشرفت قرار

دارد.

هواداران بی‌صبرانه چشم به تلاش‌های موسیمانه دوخته‌اند و انتظار دارند او پالس‌های امیدبخش و مثبتی را از زمین بازی به آنان مخابره کند.

آیا موسیمانه می‌تواند استقلال را از زیر سایه سنگین شکست‌ها رهایی بخشد و نخستین پیروزی را در کارنامه خود ثبت کند؟ پاسخ این سوال در جدال شنبه‌شب با مس رفسنجان مشخص خواهد شد.

در تازه‌ترین رده‌بندی اعلام شده توسط سازمان جهانی فوتبال ساحلی، تیم ‌ملی فوتبال ساحلی ایران در رتبه‌ چهارم دنیا قرار گرفت. تیم ملی فوتبال ساحلی ایران در آسیا جایگاه نخست را به خود اختصاص داده است و تیم‌های برزیل، ایتالیا و پرتغال اول تا سوم جهان هستند. البته در این رده‌بندی، روسیه در رده سوم قرار دارد اما به این دلیل که این کشور تحت تحریم فیفا قرار گرفته است از رنکینگ حذف شده است.

باربد بهراد: پرسپولیس، تیمی که بارها در لحظات سخت (در آسیا)، نشان داده حتی در اوج ناامیدی می‌تواند دوباره برخیزد، اکنون با چالشی عظیم در مسیر صعود خود به مرحله بعدی لیگ نخبگان روبه‌رو است؛ تیمی که میلیون‌ها هوادار عاشقانه نتایج آن را دنبال می‌کنند و امید دارند که دوباره به روزهای اوج بازگردد، حالا در آزمونی بزرگ از عزم و اراده خود قرار گرفته است. شکست‌ها و تساوی‌های اخیر این تیم مقابل تیم‌های قدرتمند منطقه، شرایط را برای صعوداش پیچیده کرده است اما پرسپولیس هرگز تیمی نبوده که به‌سادگی میدان را ترک کند.

* تساوی مقابل الغرافه، ناامیدی هواداران

پرسپولیس با امید و اعتماد به نفس به امارات رفت تا در دیداری حساس با الغرافه، نمایشی قدرتمند داشته باشد. بسیاری از هواداران این تیم در امارات گرد هم آمده بودند تا حامی تیم محبوب‌شان باشند و امید داشتند همچون استقلال، پرسپولیس نیز با شکست حریف، به یک قدمی صعود برسد اما سوت پایان داور، امیدها را کم‌ کرد؛ تیم سرخ‌پوش با تساوی در این دیدار نه‌تنها صعود خود را قطعی نکرد، بلکه شرایط خود را پیچیده‌تر از پیش یافت. خوان کارلوس گاریدو، سرمربی پرسپولیس، همراه با بازیکنان و هواداران ناامیدانه به میدان نگاه کردند، شاید به این فکر می‌کردند که سرنوشت تیم‌شان چگونه رقم خواهد خورد.

اکنون پرسپولیس با 2 امتیاز از 4 بازی، در وضعیتی است که بیش از هر زمانی به حذف نزدیک شده است. تنها امیدی که همچنان به حیات این تیم در جدول جان بخشیده، خوش‌شانسی و شکست تیم الشرطه مقابل الاهلی عربستان است. این شکست، پرسپولیس را همچنان در رتبه نهم جدول نگه داشت اما باید توجه داشت این موقعیت چندان مطمئن نیست. در صورتی که پاختاکور ازبکستان، الریان را شکست دهد، پرسپولیس تنها یک پیروزی تا رسیدن به منطقه امن صعود فاصله خواهد داشت؛ فرصتی که باید به بهترین نحو از آن استفاده کند.

* شکست‌ها و تساوی‌ها؛ فصل سخت سرخ‌پوشان

فصل جاری لیگ نخبگان برای پرسپولیس سرشار از ناامیدی‌های کوچک و بزرگ بوده است. شکست مقابل الاهلی و السد و تساوی با پاختاکور و الغرافه، همگی نشان از مسیری پر از چالش دارد. شاید بسیاری از هواداران این تیم تصور می‌کردند با گذشت 4 هفته، پرسپولیس باید حداقل 6 یا 8 امتیاز کسب می‌کرد و برای جایگاه‌های اول تا چهارم بجنگد اما نتایج این تیم، دور از انتظار بوده و حالا در شرایطی قرار دارد که حتی امکان سقوط به رتبه یازدهم نیز برای آن دور از ذهن نیست. کافی است العین و الریان در بازی‌های پیش ‌رو به پیروزی برسند تا پرسپولیس در پایین‌ترین نقطه جدول قرار گیرد.

* مسیر دشوار؛ امیدهای زنده

با این حال، هنوز امید برای تیم سرخ‌پوش پایتخت زنده است. پرسپولیس 12 امتیاز مهم پیش‌ رو دارد و بازی‌هایش با تیم‌های الریان (5 آذر)، الشرطه (12 آذر)، الهلال (16 بهمن) و النصر (29 بهمن) سرنوشت‌ساز خواهد بود. با توجه به پیروزی‌های پیاپی الهلال عربستان، پرسپولیس دیگر شانسی برای صدرنشینی ندارد اما در این شرایط همچنان می‌تواند با پیروزی در دیدارهای باقیمانده، برای جایگاهی در نیمه بالای جدول مبارزه کند.

برای پرسپولیس، 2 بازی آینده مقابل الریان و الشرطه از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردارند. 6 امتیاز این 2 دیدار می‌تواند راه این تیم را برای صعود هموار کند. اگر پرسپولیس نتواند در این دیدارها پیروز شود، احتمالا باید آماده خداحافظی زودهنگام از لیگ نخبگان باشد؛ چیزی که نه بازیکنان، نه کادر فنی و نه هواداران پرسپولیس به آن فکر نمی‌کنند. اگر پرسپولیس با 8 امتیاز وارد بازی‌های حساس مقابل الهلال و النصر شود، می‌تواند برای جایگاه‌های پنجم تا هشتم مبارزه کند؛ هرچند این جایگاه‌ها قطعاً برای هواداران و تاریخ این تیم پرافتخار راضی‌کننده نخواهد بود.

* رقابت در بالای جدول و تلاش برای بقا

اما در صورتی که پرسپولیس موفق شود رتبه پنجم جدول این رقابت‌ها را از آن خود کند، باید با تیم چهارم جدول که فعلا النصر است، دیدار کند. در صورتی که در جایگاه ششم تا هشتم قرار گیرد، ممکن است با تیم‌های السد، الهلال یا الاهلی روبه‌رو شود؛ تیم‌هایی که همگی در بالای جدول قرار دارند و امتیاز میزبانی را نیز در اختیار خواهند داشت. این شرایط، پرسپولیس را در وضعیت بسیار دشواری قرار خواهد داد، چرا که همین رقبا بودند که در ابتدای لیگ نخبگان شکست‌های تلخی را به این تیم تحمیل کردند.

* آیا پرسپولیس می‌تواند به اوج بازگردد؟

زنگ خطر برای پرسپولیس به صدا درآمده است. تیمی که زمانی در اوج رقابت‌ها می‌درخشید، اکنون با خطر حذف زودهنگام مواجه است و اگر نتواند از این بحران عبور کند، نه‌تنها شانس رسیدن به پاداش هنگفت لیگ نخبگان را از دست خواهد داد، بلکه ممکن است به مرور، جایگاه ویژه‌اش در قلب هواداران نیز تحت تأثیر این نتایج قرار گیرد.

در چنین شرایطی، همه چیز به عزم و اراده بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس بستگی دارد. آنها باید در هر بازی با تمام توان به میدان بروند و تا آخرین لحظه بجنگند، چرا که سرنوشت این تیم تنها دست خودشان است.

با این حال راه برای بازگشت پرسپولیس  همچنان باز است. اگر بازیکنان و کادر فنی بتوانند در 4 بازی باقی‌مانده تمام امتیازات را به دست آورند، شاید بتوانند از این پیچ سخت عبور کنند و جایگاه شایسته‌ای در جدول به دست آورند اما این مسیر، مسیری دشوار و پرپیچ‌وخم خواهد بود. تیمی که در نیمه اول مرحله گروهی تنها 2 امتیاز کسب کرده، حالا باید در 4 بازی آینده، با قدرت و همت مضاعف به مصاف حریفان برود تا به سرنوشت دلخواه خود دست یابد.

آیا پرسپولیس می‌تواند بار دیگر شگفتی‌آفرینی کند و از دل سختی‌ها به اوج بازگردد؟ آیا هواداران این تیم دوباره می‌توانند شاهد درخشش یاران سرخ‌پوش خود در میدان‌های بزرگ باشند؟ پاسخ این سوالات در میدان نبرد مشخص خواهد شد؛ جایی که پرسپولیس باید برای تمام شایستگی‌های خود و برای تمام قلب‌هایی که به عشق این تیم می‌تپد، بجنگد و نشان دهد هنوز هم شایسته جایگاه بزرگی است که تاریخ پرسپولیس آن را برایش ترسیم کرده است.

***

عبدالله دارابی: مصاف تیم‌های الهلال عربستان و استقلال ایران، تقابل دارا و ندار، برنامه محوری و فقدان آن، استراتژی داشتن و نداشتن و پیشرفت و درجا زدن در کلیت یک پروسه بود؛ پروسه فهم باشگاه‌داری و تعیین هدف و چشم‌انداز. 

باشگاه استقلال ایران مانند سایر باشگاه‌های ایرانی قبل از بازی و بیرون از زمین، نتیجه را به رقیب قدر و بابرنامه عربستانی خود واگذار کرده بود، آنجایی که الهلال و حتی تیم‌های دیگر آسیایی برای رشد و ارتقای خود به برنامه‌ریزی و کار اساسی رو آوردند تا نتیجه‌اش بشود این اختلاف فاحش در عناوین، داشته‌ها و فاصله‌ها! حالا این وسط یک بازیکن جوان با دیدن ستاره مطرح فوتبال دنیا در تیمی آسیایی ذوق‌زده شود و درخواست پیراهن از وی بکند یا نکند و سایرین او را تخطئه بکنند یا نکنند، چندان در اصل قضیه تفاوتی ایجاد نمی‌کند و گرهی هم از کار فرو بسته فوتبال ما و جایگاه باشگاه‌های ما در لیگ نخبگان آسیا باز نمی‌کند. این بازی و شکست پرافتخارترین باشگاه ایران در آسیا (که روزگاری پرافتخارترین باشگاه آسیا هم بود) از پرافتخارترین باشگاه فعلی آسیا، حاصل خواب خرگوشی چندین ساله ما و بیداری و کار چندین ساله عرب‌هایی بود که نزد ما به تنبلی و بی‌عاری موصوفند! 

درست است اگر ضربه سر رامین رضاییان در دقیقه ۵ بازی با بدشانسی به تیر نمی‌خورد و به تور می‌نشست، شاید سرنوشت جور دیگری می‌شد (البته شاید)، یا در دقیقه ۲۸ ابوالفضل زمانی، بازیکن جوان استقلال، در هجده قدم حریف و در موقعیتی ناب، ضربه سرش را به جای اینکه چون مدافعی از دروازه حریف دور کند، به سمت دروازه الهلال می‌زد باز شاید نتیجه خوشایند دیگری رقم می‌خورد اما واقعیت فوتبال نتیجه‌ای است که در پایان بازی بر تابلو حک می‌شود. 

ما هنوز منتظر و متوقعیم چون دهه‌های پیشین، تعصب و غیرت بازیکنان نتیجه را در بزنگاه‌ها برای‌مان درآورد اما چند فاکتور مهم که خود به آنها معترفیم را فراموش کرده‌ایم.

۱- غیرت و تعصب دهه‌های پیشین که در آن، عرق و عشق اصل اول بود با امروز که پول نقش اول است تفاوت‌های بسیاری دارد. 

۲- اگرچه معتقدیم غیرت ایرانی زبانزد است اما رقبا هم از غیرت بویی برده‌اند؛ هرچند شاید به قوت ما نباشد، لذا این «فاصله در قوت» را با کار و برنامه‌ریزی صحیح و مجهز شدن به ابزار لازم برای پیروز شدن از میان برداشته‌اند؛ چیزی که ما فقط در حرف به آن ملتزمیم، که اگر چنین نبود دیگر نماینده کشورمان

(پرسپولیس) که حال و روز به‌مراتب مساعدتری از استقلال دارد، از پس الغرافه‌ای که بسیار ضعیف‌تر از الهلال است و استقلال بحران‌زده به راحتی آن را ۳ بر صفر در هم کوبید، برمی‌آمد! 

وقتی ارزش تیم الهلال بالغ بر ۲۴۳ میلیون یورو برآورد می‌شود در حالی ‌که ارزش استقلال به ۱۵ میلیون یورو هم نمی‌رسد، وقتی بازیکن تعویضی حریف ستاره بزرگی چون نیمار است و استقلال مهاجم هدف شش‌دانگ ندارد و سرمربی از سر ناچاری ریسک بازی دادن به جوانی چون زمانی را در این دیدار حساس می‌پذیرد، هنگامی که سامان فلاح (مدافع ملی‌پوش و گران‌قیمت استقلال) یک‌دهم مبلغ قراردادش نیز به کار استقلال نیامده و در زمره ضعیف‌ترین بازیکنان این تیم است، زمانی که می‌بینیم اگر چند مهار خوب حسینی و قطع توپ‌های روزبه درون هجده قدم نبود باید شکست سنگین‌تری را شاهد می‌بودیم و هنگامی که بلوغ تاکتیکی الهلالی‌ها و فوتبال روان‌شان را به چشم دیدیم که تا آخر بازی پیرو تاکتیک و برنامه منظم تیمی بود، نه فقط استقلال بحران ‌زده این روزها، بلکه هر کدام از تیم‌های مطرح دیگرمان نیز بودند نتیجه‌ای بهتر از این عایدشان نمی‌شد چون فاصله‌ها و تفاوت کیفیت‌ها این را می‌گوید؛ نبرد نابرابر. 

در این میان، چند نکته امیدوار‌کننده  در بازی استقلال به چشم خورد.

الف - جسارت موسیمانه در بازی دادن به جوان‌هایی چون زمانی که اتفاقا خوب نیز بازی کرد؛ موثرتر از خیلی نامی‌های استقلال. 

ب- بهبود کیفیت بازی تیم نسبت به قبل 

پ- شناخت ضعف‌ها و کمبودها که سرمربی آفریقایی بخوبی آنها را درک کرده و در صدد رفع آنهاست؛ از جمله نیاز به تغییرات گسترده در بازیکنان تیم. 

متاسفانه برخی تغییرات لازم برای بهبود شرایط و درست شدن اصولی کار در حیطه اختیارات موسیمانه نیست...!

تنها ۳ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامیِ خمینی بود که روحانیان مبارز شیعی در امتداد بزرگ‌ترین انقلاب قرن، «حزب‌الله» را تاسیس کردند. «حزب‌الله» همان منطق قوی جهد و اجتهاد و جهاد در برابر رژیم جعلی و نامشروع است تا همه بدانند تکلیف این است که رژیم نحسِ نجس از صحنه روزگار محو شود. منطق «حزب‌الله» به سازمان رزمی تبدیل شد که سال 2000، ارتش رژیم جعلی را از جنوب لبنان اخراج کرد و در جنگ 33 روزه 2006 با شکست صهیونیست‌ها، پروژه خاورمیانه بزرگ آمریکایی را بر باد داد. آمریکا - طاغوت بزرگ - سناریوی جدیدی به میدان آورد و از «داعش» رونمایی کرد تا به زعم خود کار «مقاومت» را  یکسره کند ولی اینجا هم از نقاط درخشان «حزب‌الله» است که پای کار آمد و «مقاومت» توانست به سیطره «داعش» پایان دهد.  

«حزب‌الله» پس از توفان الاقصی باز هم در سمت درست تاریخ ایستاد و به ۱۰۰۰ بهانه و توجیه و محاسبه دنیایی، صحنه مبارزه را خالی نکرد و برادران ایمانی خود در حماس و غزه را تنها نگذاشت.  

سیدالشهدای مقاومت از سال 1992 تا هنگام شهادت (۳۳ سال) بر راهی که انتخاب کرده بود پایبند ماند و در مکتب خمینی و خامنه‌ای درخشید و امروز زنده‌تر از همیشه است. راه همه مقلدان خمینی(ره) در زمانه معاصر حرکت در مسیری است که آن غده سرطانی را ریشه‌کن کنند و امروز دنیای منهای رژیم جعلی، یک مطالبه بحق است.  

راه «حزب‌الله»، قبل و بعد از آیت‌الله سیدحسن نصرالله (سومین دبیرکل حزب‌الله) بر مبنای مکتب امام بوده و خواهد بود. جالب است در زیارتنامه شهید سیدعباس موسوی، دومین دبیرکل حزب‌الله لبنان می‌خوانیم: «السلام علیک و علی من التزمت بنهجه و سرت علی هدیه و اخلصت لولایته و احبک و احببته علی الامام الخمینی العظیم».

شیخ نعیم قاسم هم راه سیدحسن و سیدعباس را در مکتب خمینی و خامنه‌ای خواهد رفت تا پیروزی نهایی با اقامه نماز در قدس شریف محقق شود؛ ان‌شاءالله.

و بالاخره این گفته امام عزیزمان را نصب‌العین می‌کنیم که فرمودند: «با اطمینان قلب حرکت کنید و مطمئن باشید مرکز قدرت که خدای تعالی است نسبت به شما عنایت دارد، قدرت‌های دیگر پوشالی هستند، قدرت خداست که باقی است... مطمئن باشید از قدرت‌ها کاری ساخته نیست... شما جنود خدا هستید و پیروزید».