تقدیر حزب‌الله لبنان از حمایت ایران

حزب‌الله لبنان در پی توقف حملات اسرائیل، با صدور بیانیه‌ای از حمایت‌های کامل جمهوری اسلامی ایران و در راس آن رهبر ایران و تحرکات دیپلماتیکی که با سفر سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران به بیروت آغاز شد، تقدیر و تشکر کرد. در بخشی از این بیانیه آمده است: «ما از جمهوری اسلامی ایران به دلیل حمایت مطلق از مقاومت اسلامی لبنان در همه عرصه‌ها که در رأس آن مقام معظم رهبری قرار دارد و در سفرهای پی در پی آقایان عراقچی وزیر امور خارجه و شیبانی نماینده وی و همچنین قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی و لاریجانی مشاور ارشد رهبری در بحبوحه تجاوزات رژیم اسرائیل مشهود بود، کمال تشکر را داریم». در بخش دیگری از این بیانیه با تقدیر از سفیر ایران در لبنان آمده: «جراحت سفیر ایران در لبنان در پی تجاوز رژیم صهیونیستی و همچنین سفرهای شهید امیرعبداللهیان وزیر سابق امور خارجه را فراموش نمی‌کنیم و از حمایت‌های قوی فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سپاسگزاریم».

***

امیر عباس نوری: 1- اسرائیل نتوانست در دستیابی به اهداف اعلامی خود در حمله به لبنان موفق شود. مقامات تل‌آویو بارها اعلام کردند هدف‌شان از جنگ، تبدیل لبنان به غزه بود. نتانیاهو و گالانت مدعی بودند تا رودخانه لیتانی، یعنی تا 20 کیلومتری عمق خاک لبنان پیشروی خواهند کرد. باند تبهکار حاکم بر سرزمین‌های اشغالی بارها مدعی شد ۸۰ درصد توان موشکی و پهپادی حزب‌الله را نابود کرده است. ۵۵ روز پس از آغاز حمله به لبنان اما آنها نتوانستند در جنگ زمینی توفیقی به دست بیاورند. رزمندگان حزب‌الله جنوب لبنان را به قتلگاه نظامیان صهیونیست تبدیل کردند. بر اساس گزارش‌های رسمی رسانه‌های رژیم صهیونیستی ارتش این رژیم روزانه در جنوب لبنان متحمل خسارات فراوان از جمله هلاکت و زخمی شدن نیروهای خود شد.‌ حملات حزب‌الله به تجمعات نظامیان اسرائیل تقریبا جزو اخبار روزانه جنگ بود. حزب‌الله روزانه چند فروند موشک روانه سرزمین‌های اشغالی می‌کرد و اهداف مهمی را مورد اصابت قرار می‌داد. روند جنگ در ۲ هفته اخیر به سمتی رفت که راهبرد بیروت در مقابل تل‌آویو تبدیل به بخشی از عملیات‌های روتین‌ حزب‌الله شد و رزمندگان مقاومت لبنان در چند مورد با موشک‌های بالستیک خود تل‌آویو را مورد اصابت قرار دادند. بحران آوارگان صهیونیست از شهرک‌های شمال سرزمین‌های اشغالی به حیفا و عکا نیز گسترش یافت.‌ نتیجه آن شد که طبق نظرسنجی کانال ۱۳ رژیم صهیونیستی، ۷۴ درصد غاصبان سرزمین‌های اشغالی اعلام کردند اسرائیل در اهداف حمله به لبنان ناکام ماند. نتانیاهو نیز اعلام کرد آتش‌بس با لبنان انتخاب بین بد و بدتر بود. به عبارتی او نیز تلویحا پذیرفت نتوانست در رسیدن به اهداف جنگ علیه لبنان موفق شود. بله! اسرائیل ضربات سنگینی به حزب‌الله وارد ساخت. از ترور شهیدان سیدحسن نصرالله و سیدهاشم صفی‌الدین گرفته تا ترور فرماندهان مقاومت و نیز انفجار پیجرها، همه ضربات سنگین به حزب‌الله بود اما آنچه مسلم است اینکه رژیم صهیونیستی در رسیدن به اهداف اعلامی جنگ علیه لبنان ناکام ماند، بنابراین آتش‌بس با لبنان هرگز به عنوان یک پیروزی برای رژیم صهیونیستی به حساب نخواهد آمد.  

2- شاید بتوان گفت معجزه جنگ ۵۵ روزه رژیم صهیونیستی علیه حزب‌الله، بازیابی و بازسازی توان رزمی حزب‌الله پس از ماجرای پیجر‌ها‌ و ترور رهبران و فرماندهان ارشد نظامی بود. هر کدام از این اتفاقات به تنهایی می‌توانست ارتش یک کشور را از پا در بیاورد اما حزب‌الله لبنان به تدریج و در یک فاصله کم توانست خود را پیدا و روند بازسازی‌اش را تکمیل کند. در ماجرای پیجرها که یک ترور جمعی ناجوانمردانه و خلاف تمام قوانین جنگی و موازین بشری بود، چندهزار نیروی عملیاتی حزب‌الله آسیب دیدند. به غیر از بار روانی این ترور جمعی، حزب‌الله در صحنه میدانی نیز آسیب بسیار بزرگی دید اما همه دنیا دیدند این گروه ورزیده در مدت چند هفته توانست چنان خود را بازسازی کند که ارتش تا بن دندان مجهز رژیم صهیونیستی را در جنوب لبنان زمینگیر کند. تا ساعات پایانی منتهی به اعلام آتش‌بس، رژیم صهیونیستی به جز چند روستای مرزی، نتوانست یک شهر یا منطقه مهم را در جنوب لبنان تصرف و حضور خود را در این مناطق تثبیت کند.‌ ارتش صهیونیستی به مرور متوجه شد در مناطقی که توانستند پیشروی کنند؛ در واقع در تله حزب‌الله گرفتار شده‌اند و حزب‌الله با کمین به موقع، تجمعات نظامیان صهیونیست را هدف حمله موشکی و پهپادی قرار می‌داد. نتیجه آن شد که ارتش صهیونیستی پس از ۵۵ روز فقط توانست تنها در برخی مناطق تا عمق ۳ کیلومتری خاک لبنان نفوذ کند. غیر از کمین‌‌های حساب‌شده، حملات مستمر حزب‌الله به تجمعات و مقرهای نظامی ارتش صهیونیستی در خاک فلسطین اشغالی نیز باعث شد عملا میدان اصلی جنگ، نه در جنوب لبنان بلکه به خاک سرزمین‌های اشغالی کشیده شود. عملیات بزرگ حزب‌الله علیه مقر تیپ گولانی در جنوب حیفا که منجر به هلاکت بیش از ۱۰ نظامی صهیونیست و زخمی شدن ده‌ها نفر از آنها شد؛ یک ضربه حیثیتی بزرگ به قوی‌ترین و زبده‌ترین کماندوهای ارتش رژیم بود.‌ حزب‌الله به مرور زمین جنگ را تا حیفا و پس از آن تا تل‌آویو و پس از تل‌آویو کشاند. فقط در یک نوبت حزب‌الله بیش از ۲۰ پهپاد به سوی تجمعات نظامیان صهیونیست در این مناطق شلیک کرد. در هفته‌های نخستین جنگ راهبرد «ضاحیه در مقابل حیفا» توسط حزب‌الله عملیاتی شد؛‌ به‌گونه‌ای که شهردار حیفا اعتراف کرد ساکنان غاصب این شهر در حال عزیمت به سمت تل‌آویو هستند. در ماه نخست جنگ؛ عملا حیفا نیز مانند شهرک‌های شمال سرزمین‌های اشغالی، درگیر بحران آوارگان شد. حزب‌الله به مرور غیر از هدف قرار دادن مراکز نظامی حیفا، برخی مراکز اقتصادی و انرژی این شهر بندری را نیز هدف پهپادها و موشک‌های خود قرار داد. در این مدت شبکه‌های تلویزیونی اسرائیل بارها و بارها تصویر ساکنان غاصب حیفا را نشان می‌دادند که با گریه و‌ زاری وحشت خود را از موشک‌ها و پهپادهای حزب‌الله ابراز می‌کردند. ماجرای حمله پهپادی به محل سکونت نتانیاهو نیز از جمله اقدامات مهم راهبردی حزب‌الله در این جنگ بود. حزب‌الله با هدف قرار دادن محل سکونت نتانیاهو موقعیت مستحکم خود در معادلات جنگ را نشان داد. پس از این اقدام نتانیاهو، همان کسی که در ابتدای جنگ علیه لبنان از تبدیل لبنان به غزه دوم سخن می‌گفت؛ از ترس مجبور شد به زیر زمین برود و تمام جلسات خود با اعضای کابینه را در مقرهای زیرزمینی برگزار کند. پس از ۵۵ روز جنگ ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی علیه حزب‌الله که با حمایت‌های نظامی، امنیتی و سیاسی آمریکا و اروپا انجام‌ شد؛ کار به جایی رسید که نتانیاهو با عقب‌نشینی از شروط اولیه خود در آتش‌بس، از جمله حق حمله هوایی به لبنان، مصرانه دنبال آتش‌بس رود. آتش‌بس زمانی برقرار شد که برای نخستین بار در تاریخ جنگ‌های رژیم صهیونیستی و لبنان، حزب‌الله توانست معادله بیروت در مقابل تل‌آویو را عادی‌سازی کند. باند تبهکار احمق حاکم بر تل‌آویو کاری کرد که برای نخستین بار در تاریخ تشکیل رژیم نامشروع صهیونیستی، معادله وحشت دیگر یک‌طرفه نباشد. توافق آتش‌بس در حالی صورت گرفت که همه دنیا دیدند تل‌آویو در مقابل موشک‌های حزب‌الله (دقت کنید! موشک‌های بالستیک حزب‌الله و نه ایران) بی‌دفاع است و بیش از یک میلیون نفر از ساکنان غاصب این شهر روانه پناهگاه‌ها شدند. یکی دیگر از توفیقات بزرگ حزب‌الله در این جنگ، حملات مکرر پهپادی و موشکی به مرکز ۸۲۰۰ بود. حزب‌الله اگرچه پس از ماجرای جنایت پیجرها، در یک نوبت با شلیک چند پهپاد این مرکز مهم اطلاعاتی رژیم صهیونیستی را هدف قرار داد اما در جریان جنگ در چند نوبت به این مرکز بسیار مهم اطلاعاتی صهیونیست‌ها حمله کرد و گزارش‌های موثق حاکی از موفقیت‌آمیز بودن این حملات است.‌ در واقع حزب‌الله با این اقدام، توانایی اطلاعاتی خود را به رخ کشید؛ اقدامی که در حمله پهپادی به مقر کماندوهای گولانی در منطقه بنیامینا نیز صورت گرفت؛ مقری که به اذعان رسانه‌های رژیم، کاملا سری بود و حمله پهپادی به این مقر در واقع قدرت‌نمایی حزب‌الله بود. حزب‌الله در این جنگ توانست میدان جنگ را تا تل‌آویو و آن سوی تل‌آویو گسترش دهد. این شاهکار رزمی حزب‌الله بود که بر اساس یک استراتژی جنگی هنرمندانه، در جنوب با عملیات‌های کمین فوق‌حرفه‌ای، ارتش مجهز رژیم صهیونی را زمینگیر کرد و مانع پیشروی آنها شود، به گونه‌ای که تنها در چند موضع و با آتش سنگین هوایی توانستند تا ۳ کیلومتر در عمق خاک لبنان نفوذ کنند. حزب‌الله همزمان با عملیات‌های هوشمندانه موشکی و پهپادی، در عمق ۵۰ کیلومتری سرزمین‌های اشغالی تنها در یک عملیات ده‌ها کماندوی گولانی را به هلاکت رساند. در‌ واقع حزب‌الله از یک سو با راهبرد فوق‌العاده کمین، همه جنوب لبنان را برای ارتش صهیونیستی تبدیل به تله کرد و از سوی دیگر با اشراف اطلاعاتی خود و انجام عملیات‌های دقیق پهپادی و موشکی، مقرها و مراکز نظامی رژیم را در سرزمین‌های اشغالی ناامن کرد.   

این وضعیت باعث شد از تل‌آویو تا جنوب لبنان تبدیل به منطقه‌ای کاملا ناامن برای ارتش صهیونیستی شود. این وضعیت لجستیک و پشتیبانی ارتش صهیونیستی برای پیشروی در جنوب لبنان را مختل کرد. شاید به همین دلیل بود که یوآو گالانت، وزیر جنگ برکنارشده رژیم صهیونیستی از ابتدا مخالف جنگ علیه لبنان بود. همو‌ بود که در همان ماه نخست جنگ علیه لبنان، خروج نظامیان صهیونیست از خاک لبنان را مطرح کرد. گالانت حتما می‌دانست این جنگ، معادله میدان را به سود اسرائیل تغییر نخواهد داد. آنها نه توانستند حزب‌الله را از بین ببرند و نه قادر شدند برای تامین امنیت بازگشت آوارگان به شهرک‌های شمال، منطقه‌ای حائل در جنوب لبنان ایجاد کنند. این همان چیزی است که نفتالی بنت دیروز درباره آتش‌بس گفت. بنت اذعان کرد این آتش‌بس یک شکست تمام عیار برای اسرائیل است.

به نکته ابتدایی برگردیم. این آرایش میدانی و واقعیات جنگ اخیر است. چهره‌های مطرح رژیم صهیونیستی در حالی از شکست تمام‌عیار در مقابل حزب‌الله می‌گویند که حزب‌الله ۲ ماه قبل، در کمتر از ۲ هفته، هم ۴ هزار نیروی فعال میدانی را در ماجرای انفجار پیجرها از میدان نبرد خارج دید، هم فرماندهان ارشد‌ش به شهادت رسیدند و هم رهبر بی‌نظیر و افسانه‌ای خود سیدحسن نصرالله که ستون مقاومت لبنان بود را از دست داد. شهادت سیدهاشم صفی‌الدین نیز ضربه هولناک دیگری بود که حزب‌الله پس از شهادت سیدحسن متحمل شد. حزبی که در همان ابتدای جنگ همه از پایانش می‌گفتند، حالا اینگونه جنگ را به پایان برد. این معجزه مقاومت است. 

اگرچه نقش پررنگ مستشاران ایرانی و حضور فداکارانه آنان در میدان جنگ، در این پیروزی مشخص است اما واقعیت بزرگ این است که این خود حزب‌الله بود که نخست با تکیه بر نیروی ایمان و سپس با نیروی انسانی زبده و پرتعداد خود توانست به سرعت خود را بازیابی و بازسازی کرده و رژیم صهیونیستی را مجبور به توقف جنگ و آتش‌بس کند. می‌گویند آنچه تو را نکشد، قوی‌تر‌‌ت می‌کند.  

ترور رهبران و فرماندهان حزب‌الله اگر چه یک موفقیت برای رژیم صهیونیستی بود اما آنچه این موفقیت را در کام آنها تلخ کرد توان بازسازی حزب‌الله بود. حالا آنها با تشکیلاتی مواجه هستند که اگر همه فرماندهان آنان را در یک فاصله زمانی ۲ هفته‌ای از میان بردارند، باز هم توان بازسازی سریع و پیگیری استراتژی‌های جنگی خود را دارند. اسرائیل با اینها چه می‌تواند بکند؟ این معجزه شهید سیدحسن نصرالله است؛ سازمانی با ۱۰۰ هزار رزمنده، با ۱۰۰ هزار فرمانده!