مهدی مرسلی: همه‌ چیز می‌توانست در نهایت آرامش و وقار برای میزبان پیروز به پایان برسد؛ 5 گل رد و بدل شد، سپاهان، پرسپولیس را برد  و جواز حضور در یک‌چهارم نهایی جام حذفی را کسب کرد اما لکه‌ تاریک این پیروزی، نه در تاکتیک‌ها و نه در نتیجه؛ که در حرکتی دور از شأن از سوی میلاد زکی‌پور رقم خورد؛ شادی گلی که نه نشانی از شعف ورزشی داشت و نه در قامت یک بازیکن باتجربه می‌گنجید.

زکی‌پور، پس از ثبت گل سوم، دست به نمایشی زد که از هر زاویه‌ای ناپذیرفتنی بود. او مقابل هواداران پرسپولیس، پیراهنش را از تن به در کرد و در حالی ‌که  همین حرکت یک کارت زرد داشت در اقدامی عجیب، قصد داشت پا را فراتر بگذارد اما در آخرین لحظه منصرف شد. هر چند، آنچه انجام داد، خود به اندازه‌کافی چالش‌برانگیز و خلاف عرف بود؛ حرکتی که اگر از دور می‌دیدی، گویی بازیکنی فارغ از قواعد پوشش درون زمین گام برمی‌دارد.

واکنش‌ها تند بود. حتی هم‌‌تیمی او انزونزی فرانسوی، نتوانست خشم خود را پنهان کند و بر سرش فریاد کشید. انزونزی کارت زرد دوم را حدس زد اما حواس دکتر بیژن و ‌کوبل داوری معلوم نبود به کجا بود.

کارشناسان داوری نیز متفق‌القول بر این باورند داور باید کارت زرد دوم را به او نشان می‌داد. اخراجی که نه‌تنها تیمش را دچار نقصان می‌کرد، بلکه می‌توانست به اتفاقات بزرگ‌تری در ادامه‌ مسابقه دامن بزند.

* تخم کینه را کاشت تا بعد

از سکوهای پرسپولیس و همچنین  همه پلتفرم‌های فضای مجازی، خشم زبانه می‌کشد. زخمی کهنه دوباره سر باز کرد. آیا این مشابه همان جرقه‌ای نبود که چند وقت پیش، در ماجرای تلخ پرسپولیس و ‌تراکتور، شعله‌هایش به نابینایی چشم چپ یک هوادار انجامید؟ این بار قرار است این آتش به کجا کشیده شود؟ در حالی ‌که بازی برگشت با حضور صرفا بانوان برگزار خواهد شد، چه تضمینی هست تنشی تازه متولد نشود؟ سنگی از جایی پرتاب نشود؟ حادثه‌ای دیگر رخ ندهد؟ اصلا سال بعد چطور؟ او ناخواسته  تخم کینه را کاشت.

* واکنش فدراسیون چیست‌؟

اکنون توپ در زمین فدراسیون فوتبال است. کمیته‌ انضباطی چه خواهد کرد؟ اما مهم‌تر از آن، باشگاه سپاهان چه تصمیمی می‌گیرد؟ آیا به روال همیشگی، با سپر گرفتن برابر هر انتقادی، در پی تطهیر رفتار بازیکنش خواهد بود؟ یا برای یک‌بار هم که شده، بر مدار منطق حرکت خواهد کرد و اشتباه را پذیرفته، دست به اصلاح می‌زند؟ چه زمانی می‌خواهیم بستر را برای ورود هواداران خانم مهیا کنیم؟ 

* واقعا جای خانواده‌ها روی سکو خالی بود!؟

ورزشگاه نقش‌جهان به دلیل نداشتن ورودی جداگانه برای بانوان، از معدود ورزشگاه‌های ایران است که همچنان ورود بانوان در برخی بازی‌ها در آن امکان‌پذیر نیست. برای حل این مشکل و فراهم کردن فضا، قطعاً بازیکنان نقش ویژه‌ای دارند. اما سؤال این است: آیا با رفتار خارج از عرف میلاد زکی‌پور می‌توان این مشکل را حل کرد؟

چه دلیلی داشت بازیکنی با تجربه‌ او، بعد از زدن گل، آنچنان از خود بی‌خود شود که تقریباً خودش را ‌عریان کند، آن هم برابر هواداران حریف؟ اتفاقات بازی پرسپولیس - تراکتور که ریشه در کینه هواداران پرسپولیس نسبت به نوع جدا شدن بیرانوند داشت، متأسفانه به حوادث تلخی منجر شد. یک چشم کور شد، نیمی از جمجمه ‌یک هوادار برداشته شد و مسائل دیگری رخ داد که قطعاً هیچ‌کدام ارزش یک مسابقه‌ فوتبال را نداشتند. از دست دادن بینایی یک چشم، حقیقتاً می‌ارزد؟

اما حالا میلاد زکی‌پور با آن رفتار که قطعاً با محرومیت از سوی کمیته انضباطی مواجه می‌شود، تخم کینه‌ دیگری را  کاشت.

بازی برگشت، به واسطه حکم از پیش صادر شده، همانند بازی رفت در اصفهان  تنها  با حضور بانوان برگزار می‌شود اما قطعاً حضور او در آزادی می‌تواند جو را متشنج کند. ممکن است باز هم سنگی از ناکجا پرتاب شود و شاید یک اتفاق تلخ دیگر رقم بخورد.

* همه شادی گل داشتند اما چرا فقط او؟

بازیکنان ما باید بدانند هر شادی گلی و هر اتفاقی، چه بهایی برای آنها دارد. در این مسابقه 5 گل به ثمر رسید. چرا فقط او؟ مگر 4 بازیکن دیگر که گل زدند، چنین اتفاقی برای‌شان افتاد؟ او برای چه به سمت هواداران پرسپولیس رفت؟ عریان شدنش چه معنایی داشت؟

خوش‌شانس بود، بسیار خوش‌شانس بود که داور مسابقه حواسش به سمت دیگری بود. قطعاً کارت زرد دوم و اخراج باید نصیب او می‌شد و چه‌بسا، همان‌طور که دقایقی قبل از این اتفاق امید عالیشاه با یک اشتباه تاریخی  و اخراج  در دقیقه ۸۰ و 10 نفره کردن تیمش، بخت پرسپولیس را برای پیروزی از بین برد، شاید اخراج زکی‌پور می‌توانست سرنوشت بازی را به گونه‌ای دیگری رقم بزند.

در هر صورت اشتباه کرده و فدراسیون فوتبال قطعاً با وی برخورد می‌کند اما باشگاه فرهنگی-ورزشی سپاهان چه خواهد کرد؟ آنچه تا امروز از آنها دیده‌ایم، تنها توجیه بوده است. فصل بعد، مسابقه‌ رفت یا برگشت در تهران برگزار خواهد شد. اگر باشگاه سپاهان می‌خواهد تخم کینه را از بین ببرد، خودش باید اقدام کند.

آنها بازی را بردند و به مرحله‌ بعد جام حذفی صعود کردند. دیگر دلیلی ندارد از رفتار اشتباه بازیکن خاطی‌شان دفاع کنند. مشکل بزرگ ما، باشگاه‌هایی هستند که به هر قیمتی می‌خواهند اشتباهات بازیکنان خود را نادیده بگیرند.

سپاهان از یک سو می‌خواهد از حق هواداران خانمش دفاع کند تا برای تشویق تیم‌ محبوب‌شان به ورزشگاه نقش‌جهان بیایند، از سوی دیگر برابر عریان شدن بازیکنش موضع تدافعی می‌گیرد و می‌گوید همه لخت شدند مگه چیه!؟

همان بهتر که این بازی با حضور مردها انجام شد، همان بهتر که هیچ خانمی در ورزشگاه نقش‌جهان نبود که زکی‌پور به سمت‌شان برود و نمایش بی‌حیایی اجرا کند. 

جای هیچ دختری مادامی که اینچنین باشگاه‌های فرهنگی - ورزشی ما به بهای یک برد چشم بر حیا می‌بندند خالی نیست، اصلا هم خالی نیست. در همان پوزیشن که صندلی مدیریت‌تان را محکم چسبیده‌اید و با سرچ کلمه درآوردن پیراهن بعد از گلزنی، در فکر ماست‌مالیزاسیون این رفتار شرم‌آور هستید، تصور کنید ناموس خودتان‌ روی آن سکو نشسته و یک بازیکن مقابلش اینچنین تقریبا عریان می‌شود، در ابتدا شورت ورزشی را کمی پایین می‌دهد، سپس منصرف شده و 2 پاچه شورت ورزشی را کامل بالا می‌دهد و فیگور نمایش همه عضلاتش را می‌گیرد!

***

توجیه زشت؛ قبلا هم انجام داده‌ام!

زهره فلاح‌زاده: در یک بعدازظهر سرد زمستانی، ورزشگاه سردار آزادگان قزوین میزبان نبردی حساس در مرحله یک‌هشتم نهایی جام حذفی بود؛ جایی که استقلال تهران به مصاف شمس‌آذر رفت. این دیدار برای آبی‌پوشان پایتخت فرصتی بود تا انتقام شکست خود در لیگ برتر را از محسن فروزان و رحمتی،  2 دروازه‌بان سابق‌ خود بگیرند. یکی درون دروازه حریف و دیگری در راس کادر فنی.

هنوز چند ثانیه‌ای از شنیدن صدای سوت شروع  بازی نگذشته بود که شمس‌آذر با یک ارسال بلند و اشتباه گلر استقلال، موقعیتی خطرناک خلق کرد. تنها واکنش به‌موقع و تکل نجات‌بخش روزبه چشمی بود که مانع فروپاشی دروازه سیدحسین حسینی در همان ثانیه‌های ابتدایی شد.

* پاسخ استقلال و گل آزادی

پس از این شوک اولیه، استقلال به خود آمد و دقیقه ۱۸، رامین رضاییان از سمت راست ارسالی خطرناک داشت که با واکنش فروزان به کرنر رفت. فشارهای استقلال ادامه یافت تا اینکه دقیقه ۲۶، محمدرضا آزادی با ضربه‌ای دقیق، قفل دروازه شمس‌آذر را باز کرد و تیمش را پیش انداخت.

* نیمه دوم؛ تلاش شمس‌آذر برای جبران

با شروع نیمه دوم، شمس‌آذر برای جبران نتیجه به میدان آمد و موقعیت‌های خوبی خلق کرد. مهاجمان قزوینی فرصت‌های مناسبی داشتند که با واکنش‌های عالی حسینی و بی‌دقتی آنها از دست رفت. استقلال نیز به دنبال گل دوم بود و شوت سنگین محمدحسین اسلامی و موقعیت‌های مسعود جوما و محمدرضا آزادی می‌توانست فاصله را بیشتر کند اما فروزان با درخشش خود مانع گلزنی استقلال شد.

* دقایق پایانی؛ تساوی دراماتیک

در دقایق پایانی، استقلال در چندین صحنه متوالی فرصت‌های عالی برای گل دوم داشت. ابتدا شوت رامین رضاییان توسط فروزان مهار شد و سپس ضربه والی آزادی به مدافع شمس‌آذر برخورد کرد و راهی کرنر شد. در حالی که به نظر می‌رسید استقلال پیروز میدان خواهد بود، شمس‌آذر در آخرین لحظات به گل تساوی رسید. ارسال از سمت چپ به احمدرضا زنده‌روح رسید و او با ضربه‌ای دقیق توپ را به زیر طاق دروازه حسینی فرستاد تا بازی به تساوی کشیده شود.

* وقت‌های اضافه؛ درخشش رضاییان و اخراجی‌های استقلال

با این گل، بازی به وقت‌های اضافه رفت و هیجان و حساسیت بیشتری به خود گرفت. دقیقه ۹۵، رامین رضاییان با پاس زبیر نیک‌نفس در داخل محوطه جریمه حریف صاحب توپ شد و با یک سرتوپ دیدنی و ضربه دقیق گل دوم تیمش را به ثمر رساند. در ادامه، استقلال با اخراج علیرضا کوشکی و صالح حردانی ۹ نفره شد اما با دفاعی جانانه، برتری خود را حفظ کرد و به مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرد.

* نگاهی به عملکرد بازیکنان کلیدی

در این دیدار، رامین رضاییان با یک گل و یک پاس گل، نقش بسزایی در پیروزی تیمش داشت. همچنین سیدحسین حسینی با واکنش‌های به‌موقع، بارها دروازه استقلال را نجات داد. از سوی دیگر، محسن فروزان با وجود دریافت 2 گل، نمایش قابل قبولی داشت و مانع گل‌های بیشتر استقلال شد.

* حواشی بازی

این بازی با حواشی‌ای نیز همراه بود. در دقایق پایانی، درگیری‌هایی بین بازیکنان 2 تیم رخ داد که منجر به اخراج علیرضا کوشکی و صالح حردانی از استقلال شد. همچنین هواداران حاضر در ورزشگاه با تشویق‌های پرشور خود، به جذابیت بازی افزودند.

* جمع‌بندی

استقلال با این پیروزی سخت و نفسگیر، نشان داد برای رسیدن به قهرمانی در جام حذفی، از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. هر چند این تیم با چالش‌هایی مواجه است اما با اتحاد و همدلی بازیکنان و کادر فنی می‌تواند به هدف خود دست یابد.

مهدی طارخانی: از لحظه‌ای که پرسپولیس مغلوب سپاهان شد و از جام حذفی کنار رفت، نشانه‌های خشم و اندوه بر سیمای اسماعیل کارتال آشکار بود. مرد ترک‌ نیمکت سرخ‌ها که در فاصله‌ای کوتاه، دومین جام داخلی را از کف داده بود، با چهره‌ای عبوس و نگاهی پر از تفکر، در تمرین تیم حاضر شد اما آنچه بیش از همه توجه را جلب می‌کرد، سکوت سنگین او بود.

* زخم‌های تازه و چالش‌های بزرگ

پرسپولیس دیگر فرصتی برای افسوس خوردن ندارد. دوشنبه‌شب، آزادی میزبان یکی از حساس‌ترین نبردهای فصل خواهد بود؛ جدالی سرنوشت‌ساز برابر النصر عربستان، تیمی مملو از ستاره‌هایی که هر کدام می‌توانند سرنوشت بازی را تغییر دهند. شکست در این مسابقه، می‌تواند تمام امیدهای پرسپولیس را برای ادامه مسیر در لیگ نخبگان آسیا نقش بر آب کند. اما کارتال در حالی تیمش را آماده این جدال می‌کند که نشانه‌های ناامیدی را باید از روح بازیکنانش بزداید. پرسپولیس که پیش از این در ریاض برابر الهلال شکست خورده، می‌داند دیگر جای لغزش نیست. برای سرخ‌پوشان، پیروزی در این مسابقه تنها یک موفقیت فنی نخواهد بود، بلکه مرهمی بر زخم‌های اخیر نیز خواهد شد.

* تمرین در سکوت، جنگ در زمین

تمرین پنجشنبه، بیش از آنکه پرنشاط باشد، رنگ و بوی سنگینی داشت. بازیکنان اصلی که برابر سپاهان به میدان رفته بودند، برنامه‌های سبک‌تری را دنبال کردند، در حالی که دیگر بازیکنان زیر نظر کادر فنی مشغول تمرینات تاکتیکی بودند اما آنچه از همه مهم‌تر بود، سکوت و بی‌تفاوتی ظاهری کارتال بود.

عدم برقراری ارتباط مستقیم با بازیکنان، شاید یک تاکتیک روانی از سوی مرد ترکیه‌ای باشد. او می‌داند هر کلمه‌ای در این شرایط می‌تواند تأثیری عمیق بگذارد، پس ترجیح داده سکوت کند و اجازه دهد بازیکنان خودشان ابعاد این ناکامی را درک کنند. اما این سکوت، بی‌شک به معنای بی‌اعتنایی نیست، بلکه نشانه‌ای از توفانی است که در روزهای آینده در انتظار پرسپولیس خواهد بود.

* فرصتی برای رستاخیز

با توجه به فشردگی مسابقات، تمرین روز جمعه تعطیل اعلام شد تا بازیکنان نفسی تازه کنند. اما این استراحت کوتاه، فرصتی برای رهایی از فشارهای ذهنی نیز هست. از روز شنبه، تیم با 2 جلسه تمرین، آماده نبرد حیاتی می‌شود؛ نبردی که شاید سرنوشت این فصل پرسپولیس را رقم بزند.

هواداران پرسپولیس که هنوز خاطره شکست برابر الهلال را فراموش نکرده‌اند، این‌بار از تیم‌شان انتظار واکنشی متفاوت دارند. پیروزی برابر النصر، تنها یک صعود به مرحله بعد نخواهد بود، بلکه می‌تواند سرخ‌پوشان را از بحران اخیر خارج کرده و روحیه‌ای تازه به تیم ببخشد. حالا پرسش اصلی این‌ است: آیا کارتال و شاگردانش می‌توانند از این ناکامی‌ها پلی بسازند برای بازگشت به مسیر افتخار؟ یا اینکه این زخم‌ها، بیش از آن عمیق شده‌اند که به این زودی‌ها التیام یابند؟ پاسخ این پرسش، در مستطیل سبز آزادی رقم خواهد خورد.

شادی جنجالی زکی‌پور نقطه سیاه برد درخشان زردها

منشور بی‌اخلاقی

عبدالله دارابی: پرسپولیس برای سومین بار در کمتر از ۲ ماه این بار در جام حذفی به مصاف سپاهان اصفهان رفت. پرسپولیسی‌ها که در ۲ بازی قبلی (بازی رفت لیگ برتر و سوپرجام) به ترتیب با هدایت گاریدو و کریم باقری به زردپوشان اصفهانی باخته بودند، این بار تحت رهبری اسماعیل کارتال (بهترین مربی خارجی آمده به ایران به زعم رضا درویش) برای سومین بار پیاپی مغلوب تیم کارترون شدند!

این بازی جذاب که ۱۲۰ دقیقه به طول انجامید، پرگل نیز از آب درآمد و ۵ گل داشت که ۴ گل آن با ضربات سر و از حوالی نقطه پنالتی به ثمر رسید؛ گل‌هایی که کار گروهی هم در آن نقش بارزی داشت. تقابل ۲ تیم در جام حذفی، باز خالی از حاشیه نبود؛ از سنگ‌پرانی روی سکوها و این بار با استفاده از تیروکمان! به سوی سپاهانی‌ها تا اخراج عالیشاه و الفاظ نامناسب او به داور، اخراج کامارا، شادی بحث‌برانگیز زکی‌پور پس از گلزنی و حمله پیروانی به فیلمبرداری که‌ آی‌دی‌کارت هم داشت! فعلا کمیته انضباطی فقط به مورد زکی‌پور واکنش سریع نشان داده و این بازیکن را تا اطلاع ثانوی محروم کرده است. این تصمیم اعتراض سپاهانی‌ها را موجب شده که چرا توهین کاپیتان قرمزپوشان به داوران و رفتار زننده سرپرست آنها مشمول چنین سرعتی در تصمیم‌گیری نشده است! 2 رفتار ناشی از تفکر حرفه‌ای نیز در این اثنا نباید نادیده انگاشته شود؛ اعتراض جدی انزونزی به زکی‌پور که مانع ادامه‌دار شدن آنگونه شادی کردن وی پس از گلش شد؛ یک رفتار حرفه‌ای از یک بازیکن حرفه‌ای که تجربه قهرمانی جام‌جهانی و حضور در سطح اول فوتبال دنیا را نیز در کارنامه دارد و در قبال شادی افراطی هم‌تیمی‌اش، واکنش بجایی نشان می‌دهد تا از بروز حوادث بدتر در درون و بیرون زمین جلوگیری کند. دومین رفتار حرفه‌ای هم سخنان اسماعیل کارتال بود که با واقع‌بینی، باخت تیمش را به عوامل خارجی ربط نداد و اخراج کاپیتانش را دلیل اصلی این شکست دانست و از درخواستش برای جریمه وی توسط هیات مدیره باشگاه گفت. کارتال به جای جانبداری نادرست و افراطی از بازیکن تیمش که اتفاقا در فوتبال ما مد نیز هست و برای نخستین بار خلافش را مشاهده کردیم، نشان داد واقعیت‌ها و اصول کار برایش اهمیت دارد؛ تصمیم و تفکری که اگر جای درستی در فوتبال ما ‌داشت، برخی مسائل آن حل می‌شد و بازیکنان و همچنین مجموعه باشگاه‌ها، نسبت به وظایف حرفه‌ای خود دید صحیح‌تری داشتند و قصور خود را طلبکارانه متوجه سایرین نمی‌کردند و متعاقبا از حواشی ضمنی آن نیز کاسته می‌شد. واضح است کارترون، در تیم سپاهان اثرگذار بوده است که می‌تواند در ۳ بازی پیاپی، رقیب مدعی خود را مغلوب کند و ذهنیت برنده در شاگردانش بعد از ۲ برد قبلی برابر این حریف سرشناس، تقلیل نیافته است. هر چند برای نظر دادن درباره کارتال هنوز زود است اما بعید است او نیز اثرگذار نباشد. اگر چه برخلاف نظر جوگیرانه مدیرعامل پرسپولیس، او بهترین مربی خارجی آمده به فوتبال ما نیست ولی سیستم اتخاذی سرمربی قرمزپوشان در نیمه دوم بازی با الهلال و موضع حرفه‌ای آشکار وی بعد از باخت به سپاهان، نشان از حرف‌هایی است که کارتال برای گفتن دارد.