دانلود تمام صفحات این نسخه
صفحه 1 : صفحه اول
صفحه 2 : سیاسی
صفحه 3 : اقتصاد
صفحه 4 : اجتماعی
صفحه 5 : اقتصاد
صفحه 6 : ورزشی
صفحه 7 : بین الملل
صفحه 8 : فرهنگ و هنر
صفحات روزنامه + PDF
انتخاب روزنامه :
جستجو بر اساس تاریخ
|
|
|
ارسال به دوستان
اخبار
برگزاری جلسه شورای سینما با حضور عارف و اعضای جدید
طی احکامی از سوی معاون اول رئیس جمهور، اعضای حقیقی و حقوقی شورای سینمای ایران معرفی شدند. سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین سیمایی‌صراف وزیر علوم تحقیقات و فناوری، عبدالناصر همتی وزیر اقتصاد و دارایی، عبدالحسین خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، پیمان جبلی رئیس سازمان صدا و سیما، محمد قمی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، علیرضا اعرافی مدیر حوزه‌های علمیه سراسر کشور، سیدبهشید حسینی سرپرست دانشگاه هنر و رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی به عنوان اعضای حقوقی و منوچهر شاهسواری، محمدمهدی عسکرپور، علی دهکردی، مرضیه برومند، نرگس آبیار، مسعود نقاش‌زاده و سیدرضا میرکریمی به عنوان اعضای حقیقی شورای سینمای ایران معرفی شدند.
در حکم اعضا آمده است: «ماموریت سینما، ارتقای شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی و اعتلای جامعه‌ای است که اندیشه و هنر و معرفت را کیمیای وفاق و پیشرفت می‌داند. سینمای نوین ایران باید منادی تمدن ایرانی - اسلامی، مروج عدالت اجتماعی و بسترساز مخاطبانش باشد.
در این راستا حضور مدیران مشفق و نخبگان زمان آگاه در عرصه سیاست‌گذاری این نهاد جریان‌ساز می‌تواند منشأ تحولاتی مثبت در عرصه فرهنگ و هنر باشد». شورای عالی سینما در دوره دوم ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد و دوران تصدی جواد شمقدری بر سازمان سینمایی تاسیس شد و قرار بود رئیس‌جمهور در جلسات آن شرکت کند که این اتفاق چند بار رخ داد.
پس از آن در دوران ریاست‌جمهوری حسن روحانی این شورا عملاً به حاشیه رفت و در دوره شهید رئیسی تلاش‌هایی برای احیای آن صورت گرفت. حالا اما این شورا مجدداً شروع به کار کرده است ولی بخشی از اعضای آن از میان تعدادی از وزرای دولت و مسؤولان بالادستی حاکمیتی انتخاب شده‌اند.
***
45 اکران سیار برای مردم روستاهای آذربایجان غربی
از ۱۹ شهرستان استان آذربایجان غربی، تنها 3 شهرستان دارای سینما هستند ولی با اکران سیار می‌توان بیش از 50 درصد مردم شهرها و روستاهای استان را از این خدمت بهره‌مند کرد.
مسعود یکانی، رئیس امور سینمایی آذربایجان غربی موسسه بهمن سبز با اشاره به برگزاری 45 اکران سیار با حضور 5000 مخاطب توسط این مجموعه در استان آذربایجان غربی گفت: امسال با توجه به تعریف کارویژه از طرف مدیرعامل، ما نیز به اکران سیار ورود کردیم. نخستین اکران سیار در استان آذربایجان غربی توسط ما اواخر آبان ۱۴۰۳ با فیلم «باغ کیانوش» در شهرستان ماکو برگزار شد که سالن به طور کامل پر شد. ماکو، نقده، شاهین‌دژ، خوی و ارومیه از جمله شهرهایی بودند که ما فیلم‌های ببعی قهرمان، باغ کیانوش و قلب رقه را در آنها اکران سیار کردیم.
وی افزود: سینماهای غیرفعال و عدم دسترسی به آثار سینمایی به‌روز در شهرستان‌هایی که فاقد سینما هستند، مشکلاتی را برای مردم ایجاد کرده است. بسیاری از خانواده‌ها مجبورند برای دیدن آثار سینمایی به سینماهای فعال در ارومیه بروند که این کار زمان‌بر و دشوار است.
رئیس امور سینمایی آذربایجان غربی موسسه بهمن سبز تاکید کرد: اکران سیار می‌تواند در شهرهایی که سینما دارند هم با تمهیداتی انجام شود تا هم مخاطبان اکران سیار و هم کسانی که به سینما می‌روند از فیلم‌ها بهره‌مند شوند. یکانی در پایان گفت: اگر بخواهیم اکران‌های سیار را در تمام شهرستان‌های آذربایجان غربی داشته باشیم، احتمالاً با چالش‌های مربوط به امکانات و سخت‌افزار مواجه خواهیم شد که باید آنها را با کمک دیگر سازمان‌ها و نهادهای فرهنگی استان برطرف کنیم.
***
مایکل لانگلی درگذشت
مایکل لانگلی، شاعر برجسته ایرلند شمالی پس از سال‌ها فعالیت درخشان در عرصه شعر در ۸۵ سالگی درگذشت. به گزارش ایسنا، لانگلی که سال ۲۰۰۰ میلادی برای مجموعه شعر «آب و هوا در ژاپن» برنده جایزه تی‌اس‌الیوت شد، در بیمارستان به دلیل عوارض ناشی از جراحی لگن درگذشت.
رابین رابرتسون، ویراستار دیرینه لانگلی گفت: «افتخار بزرگی بود که با او کار کنم... البته، نیازی نبود که زیاد کار کنم، چون تقریبا همه اشعار او بی‌نقص بود. او آخرین نفر از سه‌گانه بزرگ شعر ایرلند شمالی بود. او و دوستان نزدیکش، شیموس هینی و درک ماهون، بخشی از گروهی آزاد و درخشان از نویسندگان جوان ایرلندی بودند که اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی در گروه بلفاست فیلیپ هابسبام گرد هم می‌آمدند. لانگلی، هینی و ماهون نخستین مجموعه‌های خود را در همان دهه منتشر کردند و سپس به شاعران برجسته بین‌المللی تبدیل شدند.
مایکل لانگلی سال ۱۹۳۹ میلادی در بلفاست به دنیا آمد. او در کالج ترینیتی دوبلین در رشته مطالعات کلاسیک تحصیل کرد؛ جایی که دریافت تنها چیزی که می‌خواهد انجام دهد، سرودن شعر است. او در سال ۱۹۹۴ میلادی مشهورترین شعر خود با عنوان «آتش‌بس» را با امید به پایان درگیری‌های ایرلند شمالی سرود. یک روز پس از انتشار این شعر، آتش‌بس اعلام شد.
لانگلی در طول زندگی حرفه‌ای خود جوایز و افتخارات متعددی دریافت کرد، از جمله جایزه «ویتبرد» در سال ۱۹۹۱ میلادی برای مجموعه «آتش‌های درخت‌های همیشه سبز»، نشان امپراتوری بریتانیا در سال ۲۰۱۰ میلادی و جایزه بین‌المللی «شعر فلترینلی» برای یک عمر دستاورد در سال ۲۰۲۲ میلادی.
ارسال به دوستان
همجنس‌گرایان چگونه در هالیوود منتقدان مشهور را به حاشیه برده و تخریب می‌کنند
دیکتاتوری ناجنس‌ها
هراس سلبریتی‌های هالیوود از همجنس‌گرایان
میلاد جلیل‌زاده: تا چند سال پیش اگر صحبتی از این می‌شد که سینمای غرب، بنا به تبعیت از جهت‌دهی‌های کلانی که سیاستمداران این کشورها انجام می‌دهند، در پی ترویج همجنس‌گرایی است، گوینده چنین سخنی به توهم توطئه متهم می‌شد. این یعنی در اصل مطلب که قبیح بودن چنین چیزی است تردیدی وجود نداشت و حتی کسانی که مدافع لیبرالیسم غربی بودند، ترویج همجنس‌خواهی را یک نوع اتهام به جهان لیبرال قلمداد می‌کردند. حالا اما اثبات چنین نکته‌ای به هیچ نوع استدلال‌تراشی و هیچ تلاشی نیاز ندارد و از سر و روی فیلم‌ها و سریال‌های جریان اصلی گرفته تا جشنواره‌های هنری، پیداست که نه‌تنها عمدی در این زمینه وجود دارد، بلکه تأکید ویژه‌ای هم روی آن است. این موج بزرگ غول‌آسای تبلیغاتی کاری کرده که همجنس‌بازان بسیار بیشتر از چیزی که در واقعیت هستند به نظر برسند، طوری که حدود ۱۰ سال پیش وقتی گالو نظرسنجی کرد و از آمریکایی‌ها پرسید فکر می‌کنند چند درصد از مردم این کشور همجنس‌خواهند، نظرات عمومی روی عدد ۳۰ درصد ایستاد، حال آنکه تعداد واقعی چنین افرادی 2درصد است و بخش قابل توجهی از این 2درصد هم احتمالا برای به دست آوردن بعضی موقعیت‌های شغلی یا امکان پناهندگی سیاسی، خوداظهاری‌هایی از این دست کرده‌اند. این یعنی همجنس‌بازان هنگام انجام آن نظرسنجی ۱۵ برابر بیشتر از آنچه که واقعاً هستند، حضور یا به عبارتی دوپینگ اجتماعی و رسانه‌ای داشتند و حالا که سال‌ها از انجام این پیمایش گذشته، به راحتی می‌شود حدس زد که حباب این پیش‌نمایی بزرگ‌تر هم شده است. اگرچه همجنس‌بازی تقریبا در تمام جوامع دنیا سابقه داشته اما مطلقا در هیچ جامعه‌ای، این مساله عادی نشده و در هیچ‌جا قبح آن به طور کامل نریخته است. چیزی که طی چند سال اخیر جهان غرب روی آن تاکید ویژه‌ای داشته، به سختی توسط عموم مردم قابل پذیرش است و حتی می‌شود گفت هرگز به طور کامل قابل پذیرش نیست و به همین دلیل 2 پرسش عمده در این باره پیش خواهد آمد؛ اول اینکه آنها چرا و به چه انگیزه‌ای تا این اندازه روی این موضوع تاکید دارند و برایش هزینه می‌کنند و دوم اینکه وقتی چنین موضوعی تا این حد با طبع عمومی بشر ناسازگار است، چرا در جهان غرب کسی پرچمی برای مخالفت با آن بلند نمی‌کند؟
تأکید ویژه و عموما تعجب‌برانگیز لیبرال‌های غربی روی همجنس‌گرایی از خاستگاه نگاهی سرچشمه می‌گیرد که عصاره آن را سال‌ها پیش مارگارت تاچر، نخست‌وزیر بریتانیا در یک سخنرانی معروف بیان کرد. او پس از فروپاشی شوروی و سقوط اردوگاه رقیب، گفت از این به بعد آلترناتیوی وجود ندارد
(There is no alternative) و این جمله به یک متد و متر و معیار تبدیل شد. این بیان را می‌توان سرآغاز راهی دانست که به عنوان عصر نولیبرالیسم شناخته می‌شود. تاچر می‌گفت دیگر جامعه وجود ندارد و فرد است که اهمیت پیدا می‌کند. جامعه نهایتاً در مقیاس کوچکی مثل خانواده پذیرفته خواهد شد (و حالا می‌بینیم که آنها با همین واحد کوچک اجتماعی هم کنار نمی‌آیند). تأکید روی مشروعیت همجنس‌گرایی و سلب مجوز برای ایراد هر استدلالی علیه این قضیه، به نوعی اعطای یک مشروعیت مطلق و بی‌قید و شرط به فردگرایی و زدودن هر مشروعیتی از اجتماع است.
پرسش دوم از اینجا به‌بعد است که جدی‌تر می‌شود: چرا «جامعه» به عنوان میراث تکامل چند هزار ساله بشر و نشانه عیانی بر خارج شدن او از زندگی فردی و غیرمتمدن، در برابر چنین چیزی با قدرت نمی‌ایستد؟ عبارتی که در کنار همجنس‌گرایی طی سال‌های اخیر وارد ادبیات رسانه‌های مسلط شده، توضیح دقیق این موضوع است؛ عبارت «همجنس‌گراهراسی». آنها چنین چیزی را یک جرم بزرگ القا می‌کنند و با قدرت در برابر هر آنچه کوچک‌ترین تعریضی به این موضوع وارد کند می‌ایستند. اگر نگاهی بیندازیم به سرنوشت چند چهره مشهور هنری که در این باره اظهار نظر کرده‌اند و ببینیم که بر سر آنها چه آمده، بخوبی مشخص می‌شود که چرا تا به حال کسی جرأت نداشت به این موج مسموم، نه بگوید. قبل از اشاره به چند مورد شاخص در این رابطه که قضیه را بخوبی روشن خواهد کرد، بد نیست به این نکته هم اشاره شود که به نظر می‌رسد در دیواره‌های سدی که امثال مارگارت تاچر در برابر هر انتقادی برپا کرده بودند، ترک ایجاد شده و دیگر نمی‌توان گفت از این پس آلترناتیوی وجود ندارد.
* آلن دلون
یکی از معروف‌ترین چهره‌های هنری غرب که علیه همجنس‌گرایی سخنی گفت و با تبعات سنگینی مواجه شد، آلن دلون، ستاره سال‌های دور سینمای فرانسه بود.
اوج این حملات زمانی اتفاق افتاد که در سال ۲۰۱۹ جشنواره سینمایی کن تصمیم گرفت یک جایزه افتخاری به دلون اعطا کند. او از مدت‌ها پیش از آغاز جشنواره و از زمانی که خبر تجلیل از او به رسانه‌ها درز کرد، مورد حمله رسانه‌ای بی‌سابقه‌ای قرار گرفت. بنیانگذار مرکزی به نام «زنان و هالیوود» اعلام کرد «قدردانی از فردی که چنین دیدگاه‌هایی دارد و تأیید کرده زنانی را کتک زده و از راست افراطی در حوزه سیاست دفاع می‌کند، مایه ناامیدی است». او با انتشار یک توئیت نوشت: «دلون با این موضع‌گیری‌ها خودش را با نژادپرست‌ها و ضدیهودی‌ها در یک صف قرار داده است و کن با اهدای جایزه افتخاری به این بازیگر از همین ارزش‌ها حمایت می‌کند». آلن دلون بعدها مصاحبه‌ای کرد و در آن گفت که با همجنس‌گرایی مخالف نیست، بلکه با اعطای مجوز به همجنس‌گرایان برای نگهداری از بچه‌ها مخالف است. اما بوق‌های رسانه‌ای خاموش نشد و حملات علیه او ادامه پیدا کرد، چون او با جریانی وارد چالش شده بود که حتی ذره‌ای عقب‌نشینی نداشت.
* بینی من
بینی من، یک دی‌جی و خواننده جامائیکایی، سال‌ها پیش اشعاری خوانده بود که به همجنس‌گراهراسی معروف شدند. به همین دلیل او پس از اعتراض‌های فعالان حقوق همجنس‌گرایان از جوایز موسیقی ویدئویی ام‌تی‌وی در سال 2004 حذف شد. در همان سال، وضع بغرنج‌تر هم شد و پس از لغو کنسرت این خواننده در بریتانیا، از ورود او به این کشورهم توسط پلیس در فرودگاه هیترو لندن جلوگیری شد. او سپس از طریق شرکت ضبط خود برای اشعارش عذرخواهی کرد. سال 2005، گروه حقوق همجنس‌گرایان OutRage پس از اینکه«بینی من» موافقت کرد آهنگ‌های حاوی اشعار همجنس‌گراهراسی را پخش نکند، مخالفت خود با او را به حالت تعلیق درآورد و او در آن سال بالاخره دوباره در لندن اجرا کرد. اما در سال 2010 همچنان کنسرت‌های او در بعضی کشورها از جمله نیوزلند، بلژیک و هلند لغو می‌شد. در سال 2012، بینی من مجددا از جامعه همجنس‌گرایان به خاطر اشعار ضدهمجنس‌گرایانه قبلی‌اش عذرخواهی کرد: «اجازه دهید این را واضح و صریح بگویم. من چیزی علیه کسی ندارم. صرف نظر از اینکه به کدام اعتقاد مذهبی اعتقاد دارید...» ظاهرا کسی قصد نداشت دست از سر این خواننده بردارد و کار به جایی رسید که او در شبکه‌های اجتماعی عذرخواهی غلیظی ایراد کرد: «لطفاً از شما التماس می‌کنم بعضی آهنگ‌هایی که مدت‌ها پیش نوشته‌ام سر زبان‌ها نیندازید».
* کوین هارت
کوین دارنل هارت، هنرپیشه سینما و تلویزیون، نویسنده، تهیه‌کننده و استندآپ کمدین آمریکایی، یکی دیگر از کسانی است که یکی‌دو جا علیه همجنس‌گرایی سخنی گفت و حتی با اینکه از آنچه گفته بود ابراز ندامت کرد، ناچار شد بهای سنگینی برای آن بپردازد. بین سال‌های 2009 تا 2010، کوین هارت در توئیتر و استندآپ‌های ویژه‌اش یکی‌دو بار جوک‌هایی درباره همجس‌بازان گفت که بعدها برایش دردسر درست کرد. به عنوان مثال، او در یک توئیت گفت اگر معلوم شود پسرش همجنسگرا است، خانه عروسکی را بالای سرش خواهد شکست. یا یک بار دیگر در برنامه ویژه خود در سال 2010، این نکته را تکرار کرد که اگر پسرش همجنسگرا باشد، رفتاری تند با او خواهد داشت. هارت بعداً به رولینگ استون گفت: «امروز آن لطیفه را نمی‌گویم، زیرا وقتی آن را گفتم، زمانه به اندازه الان حساس نبود». با این حال چند سال بعد وقتی اعلام شد هارت قرار است در سال 2018 مجری اسکار باشد، شوخی‌های گذشته او دوباره احضار شد و پس از واکنش شدید همجنس‌بازان، هارت از میزبانی اسکار کنار رفت. او در توئیتی نوشت: «من تصمیم گرفتم از میزبانی اسکار امسال کناره‌گیری کنم... به این دلیل که نمی‌خواهم در شبی که باید توسط بسیاری از هنرمندان بااستعداد شگفت‌انگیز جشن گرفته شود، باعث حواس‌پرتی شوم. من صمیمانه از جامعه LGBTQ به خاطر کلمات بی‌احساسم در گذشته عذرخواهی می‌کنم».
* آزیلیا بنکس
آزیلیا بنکس، رپر و خواننده-ترانه‌سرای آمریکایی، بابت چیزی مواخذه شد و او را مجبور به عذرخواهی کردند که در واقع حتی هجمه به همجنس‌بازان نبود. او یکی‌دو بار وقتی در بعضی مکان‌های عمومی با کسی دعوایش شده بود، برای فحاشی از ناسزاهای جنسی استفاده کرد اما بعداً مواخذه شد که چرا تعابیری مترادف با معنای همجنس‌گرایی را به عنوان فحش استفاده کرده است. سال 2015، این خواننده پس از درگیری با یکی از مسافران هواپیما، در حال فریاد زدن بر سر مهماندار هواپیما توسط یک دوربین موبایل شکار شد. در این ویدئو بنکس به مهماندار هواپیما فحشی می‌داد که معادل واژه همجنس‌گرایی بود.
او بعداً وقتی واکنش‌های رسانه‌ای به این جریان را دید، درباره این حادثه توئیت زد و نوشت: «این حرف‌ها برام مهم نیست. (چنین کلماتی را) قبلاً هم گفته‌ام و باز هم خواهم گفت».
مدتی بعد در سال 2016، او از این کلمه برای حمله به خواننده‌ای که همکار یک رپر دیگر به نام زین مالک بود در توئیتر استفاده کرد و همین منجر به غیرفعال شدن حساب کاربری‌اش شد. رفته‌رفته فشارها روی این خواننده رپ موثر واقع شدند و او دیگر نمی‌توانست بگوید برایش مهم نیست درباره‌اش چه قضاوتی می‌کنند. او سال 2016 اعلام کرد که دیگر هرگز از کلماتی معادل با توهین به همجنس‌گرایان استفاده نمی‌کند.
* جی‌کی رولینگ
جی‌کی رولینگ نویسنده سری داستان‌های «هری پاتر» با دفاع از محققی که وجود هرگونه ژن یا جنسیت بیولوژیک که به همجنس‌گرایی مرتبط باشد را رد می‌کرد، گروه همجنس‌بازها را برافروخت. رولینگ با استناد به این تحقیقات گفت جنسیت بیولوژیکی قابل تغییر نیست و به این ترتیب جنجال بزرگی علیه خودش به راه انداخت. فشارها از جانب جامعه LGBTQ بر جی‌کی رولینگ ادامه داشت تا اینکه رسید به ماجرای دفاع خالق هری پاتر از زنی که به خاطر ترس از همکار همجنس‌بازش از کار اخراج شده بود. «مایا فورستیتر» که خانم رولینگ در پیام خود از او حمایت کرد زنی شاغل در لندن بود که در سپتامبر ۲۰۱۸ به خاطر اینکه اعلام کرده بود نسبت به همکاران همجنس‌بازش نوعی «ترنسوفوبیا» دارد و خواستار جابه‌جایی شده بود، از سوی مسؤولان و کارفرمایانش از کار اخراج شد. او در «مرکز جهانی توسعه» در لندن مشغول به کار بود. رولینگ در دفاع از این زن در حساب توئیتری خود نوشت: «لطفا هرچه دوست دارید بپوشید، و خود را هر آنچه دوست دارید بنامید. با هر کس دوست دارید باشید. در صلح و امنیت زندگی کنید، اما زنان را به خاطر بیان نظرشان درباره جنسیت از کار اخراج نکنید (هشتگ من کنار «مایا» ایستاده‌ام)». فشارها روی خانم رولینگ همچنان ادامه دارد، هرچند شهرت افسانه‌ای مجموعه هری پاتر هنوز اجازه نداده گروه همجنس‌بازان موفق به نابودی حرفه او شوند.
* مل گیبسون
مل گیبسون یکی از مشهورترین ستاره‌های هالیوود است که طی سال‌های اخیر به دلیل تاکید روی مواضع سنتی و مذهبی‌اش مورد هجمه‌های فراوان قرار گرفته است. او هم بازیگر بسیار محبوبی بود و هم کارگردان آثار شاخصی مثل «مصائب مسیح» و «3 تیغ اره‌ای» است. گیبسون را عموماً به یهودستیزی متهم می‌کنند اما چالش او با همجنس‌گرایان هم ویژه و قابل توجه است. گیبسون سال 2001 در مصاحبه‌ای با روزنامه اسپانیایی «El Pais» گفت: «با این قیافه، چه کسی فکر می‌کند من همجنسگرا باشم؟ من خودم را درگیر چنین سردرگمی‌ای نمی‌کنم». آیا شبیه همجنس‌گراها هستم؟ باید مثل آنها حرف بزنم؟ در طول دهه 90، گِلَد یا گلاد، یک سازمان مردم‌نهاد آمریکایی که گفته شده برای پایش رسانه‌ها در موضوعات مربوط به افراد ال‌جی‌بی‌تی جهت پیگیری و پیشگیری از تبعیض تاسیس شده است، بارها به فیلم‌های گیبسون که محتوایی اصطلاحا همجنس‌گراهراس داشتند اعتراض کرد اما این بازیگر حاضر به عذرخواهی نشد. او در واکنش به این اخبار گفت: «وقتی جهنم یخ زد، عذرخواهی می‌کنم» که اشاره‌ای بود به عقاید مذهبی‌اش در رد و مخالفت با موضوع همجنس‌گرایی. مواضع مل گیبسون علیه همجنس‌گرایان شاید چیزی باشد که تا حدود زیادی معلوم کند چرا او بعد از اینکه نسبت به اظهاراتش علیه یهودیان عقب‌نشینی کرد و حتی در فیلم «3 تیغ اره‌ای» یک بازیگر یهودی را به کار گرفت، همچنان در هالیوود با مشکلات فراوانی درگیر ماند.
* پاریس هیلتون
موردی که برای پاریس هیلتون، بازیگر و مدل آمریکایی در ارتباط با همجنس‌بازان به وجود آمد، به واقع یکی از عجیب‌ترین و زورگویانه‌ترین موارد چنین فهرستی است. سال ۲۰۱۲، یک فایل صوتی ضبط شده از پاریس هیلتون در تاکسی به بیرون درز کرد که نظرات شخصی او را حین گفت‌وگو با یک مرد افشا می‌کرد. بر اساس گزارش‌ها، او با یک مرد همجنسگرا که برنامه دوستیابی همجنس‌گرایان گریندر را به او نشان می‌داد، در حال گفت‌وگو بود. هیلتون در این مکالمه می‌گفت: «مردهای همجنسگرا بی‌عقل‌ترین مردم جهان هستند. آنها منزجرکننده هستند. رفیق، احتمالاً اکثر آنها ایدز دارند... اگر من یک همجنسگرا بودم خیلی می‌ترسیدم. دوست دارید از ایدز بمیرید؟» مسؤول رسانه‌ای هیلتون تأیید کرد صدای این فایل واقعا متعلق به هیلتون است اما تأکید کرد که اظهارات او به دنبال همجنس‌گراهراسی نیست. هیلتون در یک بیانیه عذرخواهی کرد و گفت: «من به‌شدت متاسف و ناراحت هستم که برای دوستان همجنسگرا، طرفداران و خانواده‌های آنها دردسر ایجاد کردم. همجنس‌گرایان قوی‌ترین و الهام‌بخش‌ترین افرادی هستند که می‌شناسم». مساله قابل توجه درباره مورد پیش‌آمده برای پاریس هیلتون این است که او چنین اظهاراتی را در یک محیط شخصی و خصوصی انجام داد اما در محیطی عمومی ناچار شد بابت‌شان عذرخواهی کند. از آنجا که فرد مقابل هیلتون هم یک همجنسگرا بود، احتمال قوی وجود دارد که این قضیه، برنامه‌ای از پیش طراحی شده باشد. یعنی کسانی که می‌دانستند این چهره مشهور و محبوب چه موضعی نسبت به همجنس‌گراها دارد، برای پیشگیری از مواضع علنی او در آینده، او را در چنین موقعیتی قرار دادند تا اظهاراتی از این دست بکند و بعد با دیدن واکنش‌ها مجبور به عذرخواهی شود.
* آیزایا واشنگتن
آیزایا واشنگتن زمانی ستاره مورد علاقه بسیاری از مردم در سریال موفق ABC Grey’s Anatomy بود و در چند فیلم از اسپایک لی، فیلمساز مشهور سیاه‌پوست هم بازی کرد اما در سال 2006 زمانی که او حین مشاجره با پاتریک دمپسی، به همبازی‌اش
«تی آر نایت» که هنوز سر صحنه نیامده بود فحاشی‌هایی کرد، امکان متهم کردن او به همجنس‌گراهراسی فراهم شد و حرفه‌اش به خطر افتاد.
مدت کوتاهی پس از علنی شدن وضعیت، نایت فاش کرد که همجنس‌گراست و همین قضیه شروع چالش‌های واشنگتن بود. واشنگتن یک عذرخواهی عمومی برای استفاده ناگوار از کلمات در طول حادثه اخیر در صحنه صادر کرد و همان سال در مراسم گلدن‌گلوب برنده بهترین درام شد. او در نشست مطبوعاتی گلدن‌گلوب هم در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران گفت: «نه، من نایت را یک ولگرد صدا نکردم». با این حال، نایت در مصاحبه‌ای با الن‌دی‌جنرس گفت که «همه این توهین را شنیدند». واشنگتن پس از آن توسط استودیوی خود، تلویزیون تاچ استون (که اکنون استودیو ABC است) سرزنش شد و بیانیه‌ای صادر کرد و در آن برای بار دوم به دلیل استفاده از این عنوان در بحث با پاتریک دمپسی عذرخواهی
کرد.
پیرو این عذرخواهی‌های مکرر، در 30 ژانویه 2007، منبعی به مجله People گفت واشنگتن به مجموعه آناتومی گری بازگردد. اما در 7 ژوئن 2007، ABC اعلام کرد تصمیم گرفته است قرارداد این بازیگر را تمدید نکند و او از این برنامه کنار گذاشته خواهد شد.
ارسال به دوستان
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
