میهمانان عزیز خدا

گروه بین‌الملل: ماه رمضان امسال برای اهالی غزه با وجود تمام دردها و رنج‌های تحمیل شده بر تن و روح خسته آنها فرصتی برای زندگی فراهم کرده است. تصاویر سفره‌های افطاری اهالی غزه در میان خرابه‌های این باریکه کوچک نشانه‌هایی بزرگ از ادامه حیات و زیست پس از تمام جنایات 16 ماهه رژیم صهیونیستی است که بدون وقفه بر سر آنها به شکل بمب و موشک بارید. در نوار غزه برای نخستین‌بار پس از گذشت 16 ماه  جنگ نابرابر و بی‌وقفه، صدای اذان مغرب بدون غرش جنگنده‌ها و انفجارها در محله‌های ویران شده غزه طنین‌انداز شده است. با پایین رفتن خورشید، خانواده‌ها گرد هم می‌آیند تا روزه خود را در سایه آتش‌بسی شکننده باز کنند؛ آتش‌بسی که پس از پذیرش مقامات صهیونیست و با فشارهای بین‌المللی ماه‌ها دیرتر از زمانی که باید به سرانجام رسید. این آرامش موقت، به مردم غزه فرصتی داده است شکوه شب‌های رمضان و مراسم افطاری را بار دیگر تجربه کنند، آن هم با حضور گسترده مردم که نمایانگر همبستگی آنهاست؛ همبستگی و نشاطی که در کمتر ملت جنگ‌زده‌ای که تحت ظلم، ستم و نسل‌کشی قرار گرفته است مشاهده می‌شود. در محله‌های مختلف باریکه غزه، خیابان‌هایی که تا چندی پیش زیر سایه ترسناک بمباران‌ها از زندگی خالی شده بود، حالا سرشار از جنب و جوش، پر از سفره‌های مردم شده است. میزهای موقت در کوچه‌ها برپا شده و روی آنها ظروفی از سوپ، خرما و سینی‌هایی از غذاهای سنتی فلسطینی خودنمایی می‌کند. درهای مساجد و مراکز مردمی که بسیاری هنوز زخم‌های ناشی از بمباران و گلوله‌باران را بر پیکر دارند، به روی صدها نفر از جمله خانواده‌های آواره‌ای که خانه‌های‌شان به ویرانه تبدیل شده، باز شده است. این همان رمضانی است که مردم غزه از گذشته به یاد داشتند. البته مردم غزه مدت‌هاست روزه هستند و گرسنگی و تشنگی بخشی از زندگی آنها شده است اما اکنون این روزه اختیاری است و آسایش نسبی آتش‌بس خنده بر لبان آنها آورده است. خندیدن در بین ملتی که در هر خانواده آن شهیدی وجود دارد که چند ماه قبل در بین آنها حاضر بوده است، تنها نشانه امید نیست، بلکه نشانه مقاومت نیز هست. 
* همیاری در سایه سکوت جنگ
این روزها در نوار غزه نهادهای خیریه محلی که در روزهای جنگ و درگیری زیر فشار وحشتناک جنایات رژیم صهیونیستی بودند، به سرعت برای توزیع افطاری میان آسیب‌دیدگان بسیج شده‌اند. جمعیت هلال‌احمر فلسطین مشغول توزیع هزاران پرس غذای گرم در شهر غزه شده است. داوطلبان، بسته‌های غذایی را به خانواده‌هایی می‌رسانند که در پناهگاه‌ها زندگی می‌کنند. در حیاط بیمارستان‌های آسیب‌دیده و سوخته، کادر درمان مشغول مداوای مجروحان با زبان روزه هستند و در این وضعیت نیز دست از کار نمی‌کشند؛ هر چند چالش‌ها همچنان پابرجاست. کمبود سوخت و قطعی برق ناشی از محاصره، بسیاری را مجبور کرده به کنسروها و کمک‌های اهدایی امید داشته باشند.  کنسروهایی که در نتیجه کارشکنی صهیونیست‌ها زیاد نیستند اما وضعیت بسیار بهتر از چند هفته قبل است؛ روزهایی نه چندان دور که مردم در شمال غزه تحت محاصره غذایی و دارویی قرار گرفته بودند و بسیاری از گرسنگی به شهادت رسیدند. اکنون نیز وضعیت چندان بهتر از قبل نیست اما فرصت زندگی در محله‌های مخروبه به آنها داده شده است؛ فرصتی که امید به حفظ آن چندان مستحکم نیست اما مردم غزه نمی‌توانند فرصت استفاده از آن را از دست بدهند. درست مانند فرصت توفان الاقصی یا فرصت تبادل اسرا که بخوبی از تمام آنها استفاده حداکثری می‌کنند، این فرصت نیز از نگاه مردم این باریکه کوچک مقاوم دور نمی‌ماند. تصاویر سفره‌های افطار، چراغانی و جمع‌های کیلومتری نشان‌دهنده قدرت فلسطینیان غزه است؛ قدرتی که به مردم جهان یادآوری می‌کند این سرزمین متعلق به چه کسانی است؛ سرزمینی که با وجود تمام جنایات رژیم صهیونیستی و نابودی غزه همچنان برای آنها مقدس است، زیرا این سرزمین با خون عزیزان آنها سیراب شده است و زنان، کودکان، سالمندان و خانواده‌های آنها در این سرزمین زیر آوار مدفون هستند. همین روحیه نیز منجر به مخابره شدن اخباری تعجب‌برانگیز از سفره‌های افطاری پر‌شور و محبت‌آمیز شده است. روز 11 اسفند مصادف با اول مارس، سفره‌ای طولانی در شهر رفح در جنوب غزه برپا شد که 5 هزار نفر از اهالی غزه را میزبانی کرد؛ سفره‌ای که در میانه خرابه‌های انبوه، به زیبایی تمام برپا شده بود و زن و مرد و پیر و جوان را گرد هم آورده بود. رسانه‌ها طول این سفره را بیش از یک کیلومتر عنوان و منابع محلی اعلام کردند برای برپایی این سفره طولانی، اهالی غزه غذای خود را با یکدیگر تقسیم کرده‌اند؛ غذایی که در همین روزهای آتش‌بس نیز به سختی یافت می‌شود و برای دریافت آن باید در صف‌های طولانی به انتظار ایستاد اما تمام این سختی‌ها مانع گردهمایی فلسطینیان نشد. گزارشات همچنین از سفره افطاری مشابهی در کنار بیمارستان کمال عدوان خبر می‌دهند؛ مکانی که در روزهای منتهی به آتش‌بس کانون توجهات قرار گرفته بود و مدیر این بیمارستان توسط رژیم صهیونیستی بازداشت شد و اکنون نیز در بازداشت به سر می‌برد. تمام این جنایات اما منجر به توقف روزه‌داری فلسطینیان و تجمعات دلگرم‌کننده آنها در افطارهای ماه مبارک رمضان نشده است. حتی اگر پهپادها و جنگنده‌های رژیم صهیونیستی گاه و بی‌گاه بر سر سفره آنها پرواز کرده و آزار و اذیت خود را حتی در روزهای آتش‌بس برسانند، در تسلیم کردن این مردم مقاوم و با رگ و ریشه موفق نخواهند نشد.