به عبارت دیگران
تهدید آیتالله طالقانی به قتل
گردآورنده، تقی دژاکام: بعداز شهادت [مجید] شریفواقفی، منحرفان از سازمان، آیتالله طالقانی را به خانهای میبرند و جریان تغییر ایدئولوژی را با ایشان در میان میگذارند. ولی آیتالله طالقانی نمیپذیرند. از این رو با تهدید به ایشان میگویند اگر شما [تأیید تغییر ایدئولوژی سازمان را] نپذیرید، میکشیمتان و بعد هم تشییع جنازه مفصلی برایتان راه میاندازیم و میگوییم ساواک شما را کشته است؛ شما هر طور شده باید جریان ما را تأیید کنید.
ایشان سخت در برابرشان میایستند و میفرمایند شما هر غلطی میخواهید بکنید. من نهتنها به هیچوجه این جریان را تأیید نمیکنم، بلکه در برابرش میایستم و رسوایتان میکنم.
خاطرات دکتر محمدمهدی جعفری
سازمان مجاهدین از درون
سیدقاسم یاحسینی
انتشارات نگاه امروز
***
این انگلیسیهای دوستداشتنی...
احمدآباد [آبادان]، کثیفترین محلهای بود که در عمرم دیده بودم و حتی توالت هم نداشت و مردم لب آب مینشستند. البته آبادان کلاً اینطور کثیف بود، ولی کانالهایی حفر کرده بودند که با جزر و مد این مدفوع و کثافات به دریا میرفت. ولی احمدآباد این چیزها را هم نداشت.
غالباً بیماریها از آنجا شروع میشد. وضع کارگران بسیار بد بود. یک کارگر که سوابق خیلی زیاد داشت، حداکثر حقوقی که میگرفت 9 تومان و حداقلش 6 تومان یعنی روزی 2ریال بود. کارگرها خیلی با عسرت زندگی میکردند.
انگلیسیها نفت کثیف و به دردنخور را در چالهای میریختند و زنان کارگر برای تأمین سوخت منزل به آنجا میآمدند و پیتهایشان را آورده پر میکردند و میبردند. نفت به سر و کلهشان میریخت. لباسشان پارهپاره بود و از اینرو عورتشان پوشش مناسبی نداشت و انگلیسیها با زنانشان میآمدند و عکس برمیداشتند. این قبیل حرکات انگلیسیها و بدبختی کارگران ایرانی، یک تنفر عجیبی ایجاد کرده بود.
یوسف افتخاری
خاطرات دوران سپریشده
کاوه بیات و مجید تفرشی
انتشارات فردوس
صفحه ۳۲
***
آمریکا چگونه از صدام حمایت کرد
دولت [آمریکا] با تلاش چندین سازمان به حمایت از عراق برخاست. یکی از عناصر مهم این حمایت، موافقت ویلیام کیسی، رئیس سازمان سیا با این مساله بود که ایالات متحده اطلاعات بسیار حساس و ارزندهای مربوط به فعالیت نیروهای ایرانی را در اختیار عراق بگذارد. سایر موارد حمایت علنی بودند؛ از جمله حمایت آمریکا در سازمان ملل متحد از عراق و تشویق فرانسه - عمدهترین دولت غربی فروشنده اسلحه به عراق - به اینکه وام و اعتبار بیشتری در اختیار صدام قرار بدهد. آمریکا به مصر چراغ سبز داد تا این کشور مقادیر عظیمی اسلحه به عراق بدهد. درست است که آمریکا به صورت علنی سلاح تهاجمی و تعرضی به عراق نمیداد اما با اعتبار بزرگ غله که وزارت کشاورزی آمریکا در اختیار این کشور قرار داد، عراق توانست تمام منابع خود را به خرید جنگافزار اختصاص دهد. عراق که در اواسط سال ۱۹۸۳ ذخیره ارزی میلیاردیاش را خرج کرده و طلبکاران کویتی و سعودی را نیز نگران ساخته بود، در وضعیت بسیار بدی به پول نقد نیاز داشت که آمریکا به فریادش رسید و بزودی بهترین منبع وام عراق شد.
کنت تیمرمن
سوداگری مرگ (ناگفتههای جنگ عراق با ایران)
احمد تدین
مؤسسه خدمات فرهنگی رسا
صفحات ۲۰۶، ۲۰۷ و ۳۴۱