در هفته منابع طبیعی حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب‌اسلامی ظهر روز گذشته یک اصله نهال غرس کردند.  به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر رهبر انقلاب در هفته منابع طبیعی، حضرت آیت‌الله‌ خامنه‌ای رهبر  انقلاب اسلامی ظهر دیروز (سه‌شنبه) یک اصله نهال، غرس کردند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای سپس در سخنانی، با تأکید بر ضرورت قدر دانستن گیاهان و درختان که مایه برکت زندگی بشر هستند، فرمودند: همه مردم و مسؤولان باید در حفظ فضای سبز بویژه فضای سبز جنگل‌ها و مراتع، به عنوان یک وظیفه کوشا باشند. ایشان با اشاره به تخریب گونه‌های اصیل و بومی گیاهی بر اثر برخی دست‌اندازی‌ها به جنگل‌ها، خاطرنشان کردند: تهاجم به جنگل‌ها و باغ‌ها خلاف مصلحت است و بیم آن می‌رود که برخی از این‌گونه‌های اصیل از بین بروند، بنابراین وظیفه همه حراست و حفاظت از فضای سبز است. گفتنی است در این مراسم وزیر جهاد کشاورزی، نماینده ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی و شهردار تهران حضور داشتند.

شروین طاهری: ناصرالدین‌شاه و احمد شاه قاجار، امیرخان امیر اعلم، امیرخان گروسی، علی امینی و...  و این اواخر احسان نراقی، شیرین عبادی، محمدعلی سپانلو، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، محمود دولت‌آبادی و... حالا همه با هزاردستان داعش در یک رده قرار گرفته‌اند؛ محمد بن نایف بن عبدالعزیز آل‌سعود. همه این هموطنان مانده و رفته،  از نظر دولت‌های مختلف پاریس طی 150 سال اخیر، خادم فرانسه محسوب می‌شدند و به نشانه  خدمات‌شان به سیاست‌های کاخ الیزه نشان لژیون دونور دریافت کرده‌اند، همان طور که ولیعهد و وزیر کشور سعودی پس از سال‌ها دوره دیدن در اف‌بی‌آی و اسکاتلندیارد در حال خدمت به استعمار نوین روتشیلدهاست، این بار شاخه پاریس. البته که لژیون دونور سینه کسانی را نشانه می‌رود که پیش از  هر چیز منافع فرانسه را تامین کرده باشند. هر چه بگردید هیچ تعریف رسمی دیگری جز این درباره فلسفه عضویت افراد در لژیون دونور (هنگ افتخار)  پیدا نمی‌کنید: «عضویت در اتباع فرانسه محدود شده است. با این حال، اتباع سایر کشورها که به فرانسه خدمت کرده‌اند یا از آرمان‌های آن حمایت کرده‌اند ممکن است به دریافت نوعی از لژیون نائل شوند که تقریبا همان چیزی است که به عنوان عضویت در لژیون شناخته می‌شود». جمله آخر تعبیر محترمانه‌ای است از این که اغلب به غیر فرانسوی‌ها، مدال درجه پنجم لژیون دونور اعطا شده است یا همان مدال شوالیه.
از حدود 3 هزار نفری که بالاترین رده این نشان با عنوان صلیب بزرگ  را دریافت کرده‌اند حدود 1200 تایشان فرانسوی بوده‌اند و اغلب خارجی‌هایی که روبان سرخ و صلیب بزرگ  را حمایل ساخته‌اند، شاهان و رهبران سیاسی دیگر کشورها در اوج روابط‌شان با دولت پاریس بوده‌اند. حتی قرار بود «مارشال پتن»، رئیس‌جمهور حکومت ویشی – تحت اشغال – فرانسه این نشان را به «آدلف هیتلر» هم بدهد. در سال‌های معاصر اما با اهمیت یافتن پروژه نفوذ سیاسی و فرهنگی غرب در جوامع مستقل، این نشان درجه پنجم لژیون دونور یا شوالیه است که در میان روشنفکران شرق و جهان سوم ارج و قرب پیدا کرده است.  شاهدیم این سال‌ها بعضا حتی کسانی به اسم هنرمند و روشنفکر و فعال اجتماعی توسط حاکمان پاریس نشاندار شده‌اند که در جامعه ایران نام و نشانی از ایشان نیست.
اینجاست  که عیان می‌شود آنچه حسین علیزاده در خشت خام دیده بود. او فقط نابغه موسیقی مشرق‌زمین نیست که باید در مقابل نبوغش در غرب‌شناسی و آینده‌نگری هم سر تعظیم  فرود آورد. پاییز پیرارسال (نوامبر 2014) که فرانسوی‌ها خیز برداشتند تا او را هم به لباس خادمان خود درآورند، خالق «نی‌نوا»، به نام خالق هنر دست از افتخاری فرنگی شست و با رد کردن نشان شوالیه ترجیح داد به نام نیک خود ماندگار شود نه با عنوانی بیگانه.  پس از آنکه محمد بن‌نایف، ولیعهد جنایتکار سعودی جمعه پیش در خفا  مدال شوالیه را از دست فرانسوا اولاند دریافت کرد، شاهد تناقضی آشکار در نحوه مواجهه رسانه‌های  فرانسه و عربستان با این خبر بودیم. خبری که البته تا دو روز بعد رسما توسط کاخ الیزه تایید نشد. در حالی که واس، خبرگزاری رسمی عربستان پیشاپیش سایر رسانه‌های سعودی در حال شادی پس از گل بود، مطبوعات فرانسه این خبر را به مثابه گل به خودی اولاند پوشش دادند. لوموند معتبرترین روزنامه فرانسوی در جهان رسانه،  اعطای بالاترین نشان افتخار فرانسه به ولیعهد عربستان را با یک روز تاخیر منتشر کرد. این روزنامه چپگرا تعارف را با دولت سوسیالیست کنار گذاشت و  بلافاصله پس از اشاره به شادمانی رسانه‌های رسمی ریاض از این مدال که «به خاطر تلاش در خاورمیانه و جهان برای مبارزه با تندروی و تروریسم»(!) به وزیر کشور سعودی اعطا شده،  به ماجرای خرید تسلیحاتی بزرگ سعودی‌ها از فرانسه پرداخت. البته لوموند به شکلی دوپهلو خریدهای تسلیحاتی را در راستای همکاری ریاض با پاریس برای جنگ با داعش در سوریه عنوان کرد اما  در ادامه  این گزارش از پرداختن لوموند به موضوع گردن زدن  70 تن از مخالفان از آغاز سال 2016 توسط محمد بن نایف می‌شد به عمق نارضایتی جامعه فرانسه از شوالیه خواندن چنین فردی پی برد.
اما انتقادات فرانسوی‌ها در شبکه‌های اجتماعی به مراتب اعتراضی‌تر بود. برخی  مخفیکاری دولت در این ماجرا را یک رسوایی خوانده و برخی دیگر اعطای نشان افتخار ملی  توسط رئیس‌جمهور فرانسه به وزیر کشور رژیم ریاض را اسفناک خوانده بودند، چرا که همین ماه گذشته نهاد دیده‌بان حقوق بشر، حکومت عربستان را به‌خاطر اعدام‌های گسترده و روش‌های سبعانه آنها از جمله گردن زدن محکوم کرده بود.
حتی در برخی پست‌های توئیتری از سوی فعالان اجتماعی عرب‌تبار بارها به شخصیت مترقی و صلح‌طلب شهیدآیت‌الله نمر، روحانی عربستانی که در زمره قربانیان ولیعهد سعودی بود اشاره شده و او بزرگ‌ترین طرفدار حقوق مدنی شهروندان در شبه‌جزیره عرب معرفی شده بود.
با این اوصاف به نظر می‌رسد فرانسوا اولاند دیگر برای هموطنانش تردیدی باقی نگذاشته که احمق‌ترین رئیس الیزه در تمام ادوار جمهوری‌های پنج‌گانه فرانسه است. قبلا هم اسلاف او به یک ولیعهد سعودی یعنی نایف پدر همین ولیعهد، نشان شوالیه داده بودند اما نه در اوج شهرت جهان منفی وهابی‌ها و تکفیری‌ها. با اهدای نشان لژیون‌دونور به محمد بن‌نایفی که بیش از هر چیز نزد افکار عمومی جهان به خاطر موضوعاتی  مثل گردن زدن فله‌ای مخالفان حکومت عربستان، قصابی زنان و کودکان یمن، سَر و سِر داشتن با القاعده  و کمک به تشکیل گروه‌های تروریستی تکفیری در عراق و سوریه و یمن و سرانجام نقش مرموزش در قتل‌عام اخیر دست‌کم  7 هزار زائر خانه کعبه شناخته می‌شود، اولاند خدمات همه آن یک میلیون نفری را که در 213 سال گذشته، از زمان ناپلئون تا امروز، این نشان را دریافت کرده‌اند بی‌اعتبار کرد. درست انگار که نشان شوالیه را بر سینه سرکرده تکفیری داعش زده باشد. این نشان افتخار روشنفکری است بر سینه تکفیری‌ها.
اینک آقایان و خانم‌های مورد اشاره در بالا که شوالیه شده‌اند، خواه ناخواه باید به افتخار ورود عضو جدید  سعودی به «هنگ افتخار» فرانسه بایستند و کف بزنند. حضرت استاد شجریان، جناب کلنل دولت‌آبادی، بانوی نوبل عبادی، شما مهتران جمع هستید، پس بایستید و بخندید و کف بزنید بر افتخاری که با یکی از بزرگ‌ترین جنایتکاران زمانه‌تان شریک شده‌اید.

مراسم نکوداشت 4 دهه فعالیت بازیگر پیشکسوت سینمای ایران در خبرگزاری فارس برگزار شد. در این مراسم که بسیاری از اهالی سینما حضور داشتند، ابراهیم حاتمی‌کیا طی سخنانی گفت: پرویز پرستویی ستاره بزرگی در سینمای ایران است. وقتی با پرستویی همکاری می‌کنم در حقیقت در حال شنا در عالم هنر هستم و اصلاً‌ حضور ایشان را در کنارم حس نمی‌کنم اما زمانی که در کنارم حضور ندارند، بسیار زیاد متوجه عدم حضورشان می‌شوم. در ادامه مراسم پرویز پرستویی به قرائت متنی که خود نوشته بود، پرداخت که در بخشی از آن آمده بود: «سخن از جشنواره فجر است دیگر. از عید صوری سینما!  تحلیل‌های عجیب و غریب و بی‌دلیل و مدرک را شنیدید... چیزی که مایه آزار شد، حاشیه‌های جشنواره بود. و اینک سوال بزرگ این است که چرا جامعه دچار چنین بیماری مهلکی بویژه در بخش فرهنگ شده است؟ چه شده که ما رسالت خود را گم کرده‌ایم و فقط به قلع و قمع کردن یکدیگر می‌اندیشیم؟! به کدامین دلیل، اصل، گم شده و افترا و انتقاد بی‌پایه و اساس، جای آن را گرفته است؟ یادم می‌آید که ما یک شرح وظایف داشتیم؛ کار برای مردم. تلاش برای رضایت آنها. رویای سینمای خوب و باکیفیت... ولی آیا پای این شرح وظایف ایستاده‌ایم؟ آیا تمام هم و غم‌مان را برای حصول به این اهداف صرف کرده‌ایم؟... نه! ما شرح وظایف‌مان را فراموش کردیم... به کلی...من امسال دوباره که نه... چندباره سیمرغ گرفتم و از این بابت خوشحالم، اما اگر تصور می‌کنید که حلاوت این برد را زیر دندان احساس می‌کنم، سخت در اشتباهید! مگر می‌گذارند؟ مگر گذاشتند؟ تریبون‌داران، هنوز عرق جبین ما خشک نشده، داد سخن دادند که حاتمی‌کیا چنین است و چنان. بادیگارد، چنان بود و چنین...و پرستویی را به مصلحت سیمرغ بخشیدند... به من! پرویز پرستویی که در فرآیند ساخت فیلم «بادیگارد» از وجودم مایه گذاشتم و از
3 نقطه جسمم، دچار نقص عضو شدم! که البته منتی بر سر کسی نیست. خودم خواستم که برای لمس روح و روان مخاطبم، از روح و روان و جسمم مایه بگذارم، اما سیمرغ مصلحتی اصطلاحی که امسال آن را اختراع کردند، داستان دیگری است و کمی وجدانم را به عذاب می‌اندازد. اگر سکوت کنم... محض رضای خدا، بگذارید همه در یک راستا و آن هم خدمت به مردم گام برداریم. دست بردارید از گروکشی و انتقادها و برچسب زدن‌های بی‌پایه و اساس. نیم‌نگاهی بیندازید به شرح وظیفه‌تان. شما آمده‌اید که متولی فرهنگ و اشاعه‌دهنده هنر باشید. تریبون وفا ندارد! مردم را دریابید. مخاطبان تشنه سینمای خوب، بازی خوب، فیلمنامه خوب، کارگردان خوب... سیمرغ؟! بارها گفته‌ام و می‌گویم که سیمرغ من که نمی‌توان روی آن قیمت گذاشت، مهر مردم است. لطفی که به من دارند و کلماتی که گاهی آنقدر داغند که بر دلم مهر می‌زنند... سیمرغ؟! آن هم از نوع مصلحتی‌اش؟! مال شما! مال خودتان.... برای من همین کافی است که بدانم مردم مرا در آن نقش، باور کردند یا نه؟ دوست داشتند یا نه؟
 

رسول خادم نامه دیگری به رئیس‌جمهور نوشت. رسول خادم برای بار دوم به رئیس‌جمهور نامه نوشت. او در این نامه دغدغه‌های قهرمانان را نه رسیدگی مالی که حمایت معنوی از ورزشکاران المپیکی عنوان کرده است. متن نامه دوم رئیس فدراسیون کشتی و قهرمان سابق جهان و المپیک به دکتر روحانی به شرح زیر است:
احتراماً، همانطور که مستحضرید مردم عزیز ایران تا حدود 6 ماه دیگر، قهرمانان ملی مدعی مدال المپیک خود را برای شرکت در مسابقات المپیک برزیل، با دعای خیر خود بدرقه خواهند نمود. حضور موفق قهرمانان ملی در المپیک، ضمن اینکه احساس «غرور ملی» و «امید» را در بالاترین سطح ممکن در جامعه ایجاد می‌کند، از بزرگ‌ترین ابزارهای تبلیغات فرهنگی و مدیریتی ملت‌ها و دولت‌ها در عرصه بین‌المللی نیز محسوب می‌شود. از این رو است که بالاترین مقامات سیاسی کشورها و مدیران بنگاه‌های اقتصادی بزرگ در هر کشور در سال المپیک در کنار قهرمانان ملی کشورشان قرار می‌گیرند تا با همراهی آنها در این مسیر سخت و در عین حال پرافتخار، احساس نماینده یک ملت بودن برای کسب افتخاری ملی و ماندگار را به قهرمانان ملی‌شان منتقل کنند.  جناب آقای دکتر روحانی! بسیاری از مدیران، مربیان، داوران و قهرمانان ملی فدراسیون‌های المپیکی کشورمان قبلاً نیز بارها در مسابقات المپیک حضور داشته‌اند. در تمام دولت‌های پیشین در سال المپیک، رؤسای محترم جمهور وقت، با همه مشکلات و تنگناهای اجرایی دولت مربوطه، فرصت‌های ویژه‌ای را برای ارتباطی صمیمی و روحیه‌بخش با قهرمانان ملی و کادرهای فنی و مدیریتی ایشان اختصاص می‌دادند. متاسفانه در زمان ریاست‌جمهوری جنابعالی این ارتباط مستقیم و ضروری به حداقل ممکن رسیده است.  تاسف مضاعف اینکه، مشاوران و مسوولانی که باید تلاش کنند تا با افزایش فرصت ارتباط جنابعالی، به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب مردم ایران با قهرمانان ملی کشور، موجی از امید و انگیزه را در میان فرزندان دلاور سرزمین کشورمان ایجاد کند، با بیان اینکه تعامل مستقیم آن برادر بزرگوار با قهرمانان ملی، شأن و جایگاه رئیس‌جمهور را پایین می‌آورد یا اینکه جنابعالی فرصتی برای پرداختن به اینگونه برنامه‌ها را ندارید، و حتی بیان اینکه رئیس محترم جمهور علاقه‌ای به ورزش ندارند، مانع حداقل توجه شما به ورزش‌های المپیکی شده‌اند.  نمی‌دانم توجه مستقیم جنابعالی به قهرمانان ملی که در قلب مردم جای دارند، چرا باید جایگاه رئیس‌جمهور را پایین بیاورد؟ چرا نمی‌گذارند و نگذاشته‌اند غیر از مراسم تشریفاتی سالانه ورزش حتی یک بار به طور مستقیم در کنار تیم‌های المپیکی قرار بگیرید؟ شاید سکوت و صبوری من و امثال من که تاکنون امیدوار به رفع مشکلات قهرمانان ملی از طریق مذاکرات اداری و تعاملات مدیریتی بوده‌ایم، موضوع توجه و حمایت از تیم‌های المپیکی و قهرمانان ملی را بر مبنای اطلاعات نادرست مشاوران ناآگاه به طور کلی از اولویت برنامه‌ها و سیاست‌های دولت محترم حذف نموده است؟ جناب دکتر روحانی عزیز! مدت‌هاست قهرمانان ملی کشورمان از طریق رسانه‌ها، شاهد هستند، رؤسای جمهور کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای همسایه (روسیه، آذربایجان، ترکیه و...) هر هفته با قهرمانان ملی‌شان در رشته‌های ورزشی گوناگون، دیداری حضوری و اختصاصی آن هم نه در محل دفتر رئیس‌جمهور بلکه در محل تمرین ورزشکاران ملی دارند یا ملاحظه می‌کنند ورزشکاران المپیکی دیگر کشورها به طور مرتب از گفت‌وگوهای شخصی‌شان با رؤسای‌جمهور و افزایش بی‌نظیر انگیزه‌هایشان برای کسب موفقیت در مسابقات المپیک سخن می‌گویند.  به نظر شما مدیران فدراسیون‌ها و مربیان فنی چه پاسخی باید به سوالات متعدد قهرمانان ملی که شاهد این همه تبعیض و تفاوت میان موقعیت خود و جایگاه رقبای خود هستند، بدهند؟ شاید من نمی‌توانم
به خوبی احساس و شرایط یک قهرمان ملی را که تمام سلامت و جوانی‌اش را برای کسب افتخاری ملی، وقف تمرینات سنگین و طاقت‌فرسا، توام با پذیرش انواع آسیب‌های جسمی، روانی و عاطفی و سال‌ها دوری از خانواده به دلیل حضور در اردوهای تیم‌ملی گردیده را به جنابعالی منتقل کنم.  جناب رئیس‌جمهور! من از کمک مالی به قهرمانان ملی صحبت نمی‌کنم بلکه ضرورت توجه و همراهی با قهرمانانی را بیان می‌دارم که باید 6 ماه دیگر در المپیک برزیل، در میدان مبارزه با رقبای سر تا پا حمایت‌شده خود به عشق مردم و به ذوق برافراشته شدن پرچم مقدس کشورشان برای فتح قله المپیک تا پای جان بجنگند و تسلیم نشوند.  مطمئن باشید ارتباط صمیمی شما با قهرمانان ملی، بزرگ‌ترین پیام احترام و توجه به قهرمانانی است که میلیون‌ها نفر از مردم عزیز ایران با پیروزی و شکست آنها زندگی می‌کنند. برخی که بزرگ‌ترین افتخارشان حضور در مسابقات آموزشگاه‌ها است، سر از المپیک درنمی‌آورند.
بنا: مردم از من و خادم مدال طلا می‌خواهند نه روحانی و گودرزی
سرمربی تیم‌ملی کشتی فرنگی بشدت از نحوه برخورد مسؤولان با کشتی انتقاد کرد. محمد بنا در پاسخ به این سوال که فدراسیون کشتی چند ماه پس از مصاحبه‌ای که داشتید با همان موضع از مسؤولان دولت و وزارت ورزش گله کرده است و نظرتان در این باره چیست؟ اظهار داشت: من ماه‌ها قبل گفته بودم فضا المپیکی نیست و همان زمان نیز وزیر ورزش اعلام کرد چنین مواردی را به رئیس فدراسیون بگویید و اکنون هم رسول خادم به عنوان رئیس فدراسیون از این موضوع گله کرده است، با این حال ما چنین فضایی را ماه‌ها قبل احساس کردیم. وی افزود: فدراسیون کشتی نباید سپر بلا شود و اینگونه به حاشیه برود. ما چند روز دیگر باید برای سهمیه المپیک تلاش کنیم و چنین مشکلاتی دودش به چشم خودمان خواهد رفت و متاسفانه فدراسیون‌های دیگر در این شرایط حرفی نمی‌زنند. سوال من این است اگر آنها اعتراضی ندارند آیا بالاترین امتیازها و مدال‌ها را در المپیک کسب خواهند کرد و شرایط به هر شکل برای آنها مهیاست یا فقط کشتی تافته جدابافته است؟ راننده، ماشین شاسی‌بلند، اردوهای مختلف داخلی و خارجی و حضور در کیش برای دیگران امکانپذیر است ولی ما حتی این موارد را هم نمی‌خواهیم و اعتراضی به وجودشان برای دیگران نداریم.  سرمربی تیم‌ملی کشتی فرنگی کشورمان خاطرنشان کرد: 10 سال است در خانه کشتی هستیم و هیچ چیز هم نخواسته‌ایم اما نمی‌دانم برخی می‌فهمند المپیک چیست یا نه؟ البته برخی که بزرگ‌ترین افتخارشان حضور در مسابقات آموزشگاه‌هاست بی‌تردید سر از المپیک در نمی‌آورند. گویا همه وضع‌شان خوب است و پول‌شان را گرفته‌اند، فقط خادم و بنا تافته جدابافته شده‌اند ولی اگر به ما چیزی داده‌اند، خواهشم این است که بگویند. البته منظور من از این حرف‌ها این نیست که وزیر ورزش به خانه کشتی بیاید. وقتی وزیر امکاناتی ندارد، به چه دلیل به اردوی ما سرکشی کند؟ بنا ادامه داد: وقتی رسول خادم می‌گوید ورزش و المپیک در اولویت نیست، منظورش این است که مسؤولان مشکلات دیگر را بازگو کنند. مردم وقتی بنا و خادم را می‌بینند از آنها مدال طلا می‌خواهند نه از روحانی و گودرزی. اگر طلا نگیریم، ما را وسط می‌گذارند و توقع دارند. مسؤولان بیایند و روراست به مردم بگویند ورزش ما در المپیک پیروزی و طلا نمی‌خواهد و سخت نگیریم. تنها می‌خواهیم در المپیک شرکت‌کننده باشیم و توقع هیچ مدالی نداریم یا خیلی راحت به کسانی که مثل ما ادعا دارند، بگویند بروید خانه و شما را نمی‌خواهیم تا ما تکلیف‌مان را بدانیم اما قرار نیست ما وسط آتش باشیم و عده‌ای دیگر گرم شوند.  وی تصریح کرد: 3 روز پس از نامه‌ای که خادم زده‌، آزادکاران و فرنگی‌کاران یک نرم‌دویی ساده هم نمی‌توانند بکنند. من خودم 12 سال است سرپا هستم و تمرینات را با شور و حال خاصی پیگیری می‌کنم اما در این چند روز نشسته تمرینات را دنبال می‌کنم و کشتی‌گیران هم این موضوع را فهمیده‌اند.  آقای خاص کشتی فرنگی عنوان کرد: رودربایستی در کار نیست و کشتی ارث پدرم نیست. من حقوق میلیاردی نمی‌گیرم که بخواهم ترسی داشته باشم. همین رسول جزینی چند میلیون از کار کردن در شورای شهر دریافتی دارد اما این ماه تنها 300 هزار تومان پول گرفته و 2 میلیون هم که از طریق کشتی عایدش می‌شود را باید بابت بلیت هواپیما بدهد. نمی‌دانم این چه سیستمی است و برای چه باید اینگونه از جان مایه بگذاریم اما عده‌ای بی‌خیال باشند.  بنا گفت: 6 ماه مانده به المپیک پکن، یزدانی‌خرم جای طالقانی را گرفت تا طالقانی برکنار شود. 6 ماه به المپیک لندن نیز خطیب جای یزدانی‌خرم را گرفت تا او برکنار شود و اکنون نیز انگار همین سناریو را برای رسول خادم ترتیب داده‌اند تا او نیز برکنار و از کشتی فراری شود.
 

گروه اقتصادی: رئیس‌جمهور در حالی می‌گوید در 2 سال گذشته یک‌میلیون و ۱۷۹هزار نفر شاغل شده‌اند و سالی ۶۰۰ هزار شغل ایجاد شده که دستیابی به این میزان اشتغال پایدار، نیازمند سالانه ۶ درصد رشد مثبت اقتصادی است.
حسن روحانی در تازه‌ترین اظهارات خود گفته: «درست است جوانان ما برای اشتغال نگاه‌شان به دولت آینده است اما آنهایی که انصاف را در این روزهای انتخابات با بوق‌هایی که در دست داشتند، فراموش کردند، به آنها می‌گویم در دوران رکورد قیمت نفت، در سال‌های گذشته با توجه به اینکه درآمدهای نفتی ما در سال 1390 بالغ بر۱۲۰ میلیارد دلار بود، هیچ اشتغالی برای جوانان ما ایجاد نکردند». روحانی با بیان اینکه باید کار زیادی برای اشتغال جوانان انجام دهیم، اظهار داشت: «من از اقتصاددانان، محققان و اساتید دانشگاه می‌خواهم آمار اشتغال پاییز ۹۴ را در مقایسه با اشتغال پاییز ۹۲ نگاه کنند. در فاصله این 2 سال تعداد شاغلان در کشور یک‌میلیون و ۱۷۹ هزار نفر افزایش یافته است یعنی تقریبا در 2 سال گذشته، سالی ۶۰۰ هزار اشتغال درست شده البته ما نیاز به اشتغال یک‌میلیون نفر و رونق اقتصادی داریم».
در برابر این اظهارات اما کارشناسان می‌گویند به برخی دلایل محکم نمی‌توان به عملکرد اشتغالی دولت تدبیر و امید نمره خوبی داد؛ اولا اینکه دولت در بیش از 2 سال از فعالیت خود هیچگونه طرح و برنامه روشنی برای اشتغالزایی ارائه نکرده و مشخص نیست مشاغلی که از آنها یاد می‌کند و در آمارها آمده، در چه بخش‌هایی و با چه کیفیتی ایجاد شده است؟ آیا می‌توان مشاغل فصلی، دوره‌ای، مقطعی و کوتاه‌مدت را اشتغالزایی با حاشیه امنیت مناسب دانست؟
اشتغالزایی بدون رشد اقتصادی
به‌طور قطع ایجاد چنین اشتغالی نیازمند رشد ۶ درصدی اقتصاد است که البته چنین رشدی حاصل نشده است مگر اینکه بگوییم اشتغال بدون رشد اقتصادی ایجاد شده است! البته محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت نرخ رشد اقتصادی در 9 ماهه امسال را 7/0 درصد اعلام کرده است، نرخ رشدی که در سال ۹۳ حدود ۳ درصد گزارش شده بود.
به گزارش مهر، از سویی این مساله مطرح است که سایه رکود بر سر بازار کار و اقتصاد ایران در یکی، دو سال گذشته نه تنها باعث تضعیف امکان جذب نیروی کار جدید در بنگاه‌ها شده بلکه بسیاری از واحدها را هم در معرض ورشکستگی و تعدیل نیرو قرار داده است. گواه این مساله اینکه در فاصله پاییز سال ۹۲ تا پاییز سال جاری تعداد افراد دارای اشتغال ناقص یعنی کسانی که بیشتر شمایل بیکار دارند تا شاغل، ۳۹۵ هزار نفر بیشتر شده است. بنابراین افزایش تعداد شاغلان ناقص از یک‌میلیون و ۹۱۹ هزارنفر در پاییز ۹۲ به ۲ میلیون و ۳۱۴ هزار نفر در پاییز ۹۴، نشان‌دهنده ضعیف بودن پایه‌های بازار کار و احتمال ریزش هزاران نیروی کار شاغل در اقتصاد ایران است. همچنین این آمارها نشان می‌دهد بنگاه‌های بسیاری در شرایط سر به سر و حتی زیان مشغول به فعالیت بوده و از این رو حتی توان فعالیت روزانه به اندازه ۸ ساعت را هم ندارند و مزدی هم که به نیروی کار پرداخت می‌شود، تامین‌کننده هزینه‌های معیشت نخواهد بود. موضوع دیگری که مدنظر کارشناسان بازار کار بوده و آن را می‌توان مبنایی برای ایجاد اشتغال واقعی دانست، افزایش تعداد بیمه‌شدگان اجباری است.  به بیان ساده‌تر، اگر در دو سال گذشته یک میلیون و ۱۷۹ هزارنفر شاغل شده باشند باید به همین میزان نیز تعداد بیمه‌شدگان اجباری بالا رفته باشد.
هر خانواده یک بیکار
علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره وضع اشتغالزایی در سال گذشته گفته بود: «۶۰۰ هزار شغل ایجاد شده که ۲۰۰ هزار مورد نیز از مشاغل موجود نابود شد». بنابراین وی ۴۰۰ هزار اشتغال ایجاد شده سال گذشته را متناسب با نرخ رشد اقتصادی ۳ درصدی دانسته بود. پس حالا نمی‌توان ایجاد یک‌میلیون و ۱۷۹ هزار شغل را بی‌ارتباط با رشد اقتصادی دانست.  همچنین مردم می‌گویند کمتر خانواده‌ای را می‌توان سراغ گرفت که دست‌کم یک جوان بیکار، آن هم تحصیلکرده دانشگاهی نداشته باشد. جوانانی که دست‌کم ۲ تا چند سال از بهترین سال‌های عمرشان را در کلاس‌های درس گذرانده‌اند به این امید که بتوانند ورود بهتری به بازار کار داشته باشند اما حالا شرایط برعکس شده و آنها نه‌تنها در رشته‌های مرتبط با خود، بلکه در سایر رشته‌ها نیز جایی برای کار پیدا نمی‌کنند. در حالی که نرخ بیکاری عمومی کشور در پاییز سال ۹۲ به میزان 3/10 درصد بود، نرخ بیکاری جوانان 3/24 درصد بوده است، همچنین نرخ عمومی بیکاری در پاییز سال ۹۴ به میزان 7/10 درصد و نرخ بیکاری جوانان نیز 4/25 درصد بوده، بنابراین بیکاری جوانان در دوره فعالیت دولت تدبیر و امید همچنان بیش از 2 برابر نرخ عمومی کشور است و این موضوع نشان می‌دهد تلاش‌ برای حل بحران بیکاری مهم‌ترین گروه جوینده شغل در کشور، ناکافی و تقریبا کم‌اثر بوده است. هنوز هم مردم در رویارو شدن با مقامات دولتی و کشوری و همچنین نمایندگان مجلس اشتغال درخواست می‌کنند و بیکاری به‌عنوان بزرگ‌ترین و جدی‌ترین معضل خانواده‌ها شناخته می‌شود.  رئیس‌جمهور در نشست خبری 2 روز پیش خود با رسانه‌ها اعلام کرد درآمد فروش نفت از ۱۲۰ میلیارد دلار به ۲۰ میلیارد دلار کاهش یافته و حالا مشخص نیست با این وضع افت شدید درآمدی، چگونه می‌توان به صورت میلیونی اشتغالزایی کرد حتی اگر بتوان چنین برداشتی را از گزارشات مرکز آمار ایران استخراج کرد؟
آمارهای جدید از بیکاری جوانان
جدیدترین نرخ‌های بیکاری نشان می‌دهد نرخ عمومی بیکاری جوانان بیش از ۲ برابر نرخ عمومی کشور به میزان 7/22 درصد است. این نرخ درباره مردان جویای شغل 7/18 درصد است.  بین استان‌های کشور نیز چهارمحال و بختیاری با 9/36 درصد، کردستان 1/30 درصد، کرمانشاه 1/40 درصد، کهگیلویه و بویراحمد 8/41 درصد، گیلان 7/30 درصد، لرستان 7/34 درصد و مازندران با 5/35 درصد؛ بالاترین نرخ‌های بیکاری جوانان سنین ۱۵ تا ۲۹ سال را دارا هستند. این نرخ درباره جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله به 5/44 درصد در کهگیلویه و بویراحمد و مازندران نیز رسیده است. در بخش زنان نرخ بیکاری ۱۵ تا ۲۴ ساله در چهارمحال و بختیاری به 8/74 درصد رسیده و در این زمینه یک رکورد ایجاد شده است. بالاترین نرخ‌ بیکاری زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله در استان‌های ایلام با 3/68 درصد، چهارمحال و بختیاری 8/74 درصد، خوزستان ۵۸ درصد، کردستان 5/50 درصد، کرمان 4/63 درصد، کهگیلویه و بویراحمد 6/56 درصد، گیلان 6/59 درصد، لرستان 2/62 درصد، مازندران 2/61 درصد، مرکزی 8/50 درصد و همدان با 4/51 درصد به ثبت رسیده است.

گروه بین‌الملل: نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی بالاخره سکوت خود در قبال تصمیم شورای همکاری خلیج‌فارس و تصمیم بدون اجماع شورای وزیران کشورهای عضو اتحادیه عرب برای تروریستی خواندن حزب‌الله لبنان را نشان داد و گفت: کشورهای زیادی در جهان امروز و بیش از هر زمان دیگری دریافته‌اند که اسرائیل دشمن آنها نیست. بنیامین نتانیاهو در سخنانی در کنست (پارلمان اسرائیل) گفت: تصمیم شورای همکاری تحولی بسیار مهم و خیره‌کننده است. نتانیاهو افزود: تغییرات بزرگی در جهان عرب در حال روی دادن است اما هنوز برخی از محافل سیاسی در تل‌آویو متوجه نشده‌اند که تعدادی از کشورهای عربی در کنار اسرائیل ایستاده‌اند. نتانیاهو گفت: می‌توانیم با این کشورهای «معتدل» عربی تماس‌های جدید و شرایط بزرگی را برای ایجاد تغییر در واقعیت سیاسی منطقه برقرار کنیم و این کشورها امید ما را برای ایجاد خاورمیانه‌ای بهتر و بهبود روابط ما با فلسطینی‌هایی که خواستار سازش و همزیستی با اسرائیل هستند، بیشتر کرده‌اند. رژیم سعودی و کشورهای عرب همپیمان آن را که در مقابل محور مقاومت ضد صهیونیستی صف‌آرایی کرده‌اند، محور معتدل عربی می‌خوانند.  گفتنی است  چهارشنبه گذشته، شورای همکاری با ادعای اینکه حزب‌الله «تهدیدی» برای امنیت کشورهای عربی شمرده می‌شود، آن را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد. درپی آن شورای وزیران کشورهای عضو اتحادیه عرب در پایان نشست خود در تونس با صدور بیانیه‌‌ای، با تصمیم شورای همکاری خلیج فارس مبنی بر قرار دادن حزب‌‌الله لبنان در زمره سازمان‌های تروریستی موافقت کرد و مبارزه‌ این حزب با گروه‌های تروریستی تکفیری را «خطرناک» توصیف و آن را محکوم کرد. اقدام شورای همکاری خلیج‌فارس که تماما تحت نفوذ رژیم سعودی است، نشان می‌دهد خصومت آنها با حزب‌الله، ریشه در همسویی و همذات پنداری بیشترشان با منافع، اهداف و خواست‌های رژیم صهیونیستی و خصومت‌شان با محور مقاومت از جمله فلسطینیان دارد.
 

سیده آزاده امامی: پیش از انتخابات اخیر سیاسیون همسو با دولت به درستی به این تحلیل رسیده بودند که اگر در تصاحب کرسی‎های مجلس دهم ناکام باشند، تداوم دولت روحانی در دور بعد بشدت به مخاطره افتاده و بسته به اما و اگرهای بسیار می‎شود. دلیل آن هم کاملاً روشن است؛ اگر جریان همسو با دولت در نخستین انتخاباتی که در دوران مسؤولیت آن دولت برگزار می‎شود موفق به کسب اکثریت آرا نشود، این امر حاکی از کاهش اقبال مردمی و در واقع افول گفتمانی آن جریان است که در گذشته‎ای نه‌چندان دور توانسته بود برنده تقابل گفتمان‎ها و برنامه‎ها در نزدیک‎ترین انتخابات پیش از آن، یعنی انتخابات ریاست‌جمهوری باشد.
نگاهی تاریخی به رفتار انتخاباتی ملت در سال‎های گذشته نیز نشان می‎دهد معمولا مردم پس از سپردن زمام امور اجرایی کشور به یک جریان سیاسی، در گام بعد اختیار قانونگذاری و نظارت را نیز به همان جریان سپرده‎اند تا همسویی گفتمانی دولت و مجلس منجر به هم‎افزایی سیستمی آنها و پیشبرد برنامه‎ها و وعده‎های انتخاباتی آن جریان شود. به عبارت دیگر تا پیش از این عملکرد دولت‎ها در سال‎های ابتدایی دوران مسؤولیت‌شان به گونه‎ای بود که توانسته بودند رضایتی نسبی را در میان جامعه رقم زده و مردم را برای اعتماد مجدد به گفتمان خود و انتخاب مجلسی همسو با دولت متقاعد سازند. اما نگاهی به ترکیب سیاسی مجلس دهم به روشنی گواه آن است که برخلاف سنت مرسوم، جریان همسو با دولت نه‎تنها در به دست آوردن اکثریت قاطع، حتی در کسب اکثریت نسبی و شکننده آرا هم ناکام بوده و برای نخستین‌بار در اولین انتخابات عمر یک دولت، مجلسی با کمترین همگرایی گفتمانی با آن بر سر کار می‎آید، بویژه اگر بخواهیم برای اصرار شخص رئیس‌جمهور در لحاظ کردن «اعتدال» به‎مثابه گفتمانی متمایز از گفتمان «اصلاحات» محلی از اعراب قائل شویم که دیگر بی‌هیچ حرف و حدیثی گفتمان دولت را باید بازنده قطعی انتخابات به حساب آورد!
واقع آن است که نه مردم و نه سیاسیون این حرف رئیس‌جمهور را جدی نگرفته و میان گفتمان «اعتدال» و «اصلاحات» تمایزی اساسی قائل نیستند.
با همه این احوال باز هم مجموعه جریان‎های همسو با دولت در کسب اکثریت آرا در انتخابات اخیر ناکام بوده و موفق به کسب اعتماد مجدد مردم نشدند.
واقعیت پیروزی جریان منتقد دولت آن اندازه مسلم است که اگر فرض کنیم انتخابات 7 اسفند انتخابات ریاست جمهوری می‎بود و دقیقا همین افراد و با همین گرایش‎ها و تعلقات سیاسی در آن شرکت می‎کردند، با عنایت به میزان موفقیت گروه‎های سیاسی در تصاحب کرسی‎های مجلس، منتخب ملت به طور قطع و یقین فردی منتقد دولت ‎می‎بود و نه همسو و هوادار دولت و این می‎تواند زنگ خطری جدی برای دولت روحانی به حساب‌ آید. البته این جریان برای فرار از این واقعیت تلخ به تنگ کردن دایره کشور و محدود کردن آن به تهران و «اصالت بخشیدن» به رأی تهران روی آورده‎ و با بزرگنمایی نامعقول آرای تهران درصدد است کل کشور را به نحوی ناموجه وادار به تمکین در برابر خواست مردم تهران، آن هم البته نه همه تهرانی‎ها صرفاً آنهایی که همسو و هم‎جهت با این حضرات هستند، کند. لذا بعید نیست ملت زین پس در کنار لزوم درک پیام «24 خرداد» ملزم به دریافت پیام «7 اسفند تهران» نیز بشود(!)
اما واقع آن است که دوپاره کردن و کیفی کردن رأی ملت و رأی برخی را «رأی‎تر» دیدن، نمی‎تواند بر عدم توفیق دولت در جلب نظر ملت سرپوش نهاده و گواه پیروزی و مقبولیت دولت باشد و تنها نتیجه آن گرفتار آمدن دولت در توهمی خودساخته و دور کردن آن از واقعیات عرصه سیاسی کشور خواهد بود. ضمن آنکه چنین نگاهی نه با مبانی انقلاب و نظام اسلامی سنخیتی دارد و نه به لحاظ قانونی هیچ محلی از اعراب می‎توان برای آن قائل شد.
این هشدار اما برای دولت زمانی جدی‎تر می‎شود که علاوه بر لحاظ پیروزی بشدت شکننده و رأی ناپلئونی روحانی در سال 92، توجه داشته باشیم که نتیجه معنادار انتخابات اخیر در شرایطی حاصل شد که اوج دوران بزک کردن برجام بود و به لحاظ نوپا بودن توافق هنوز تا حدی این امکان وجود داشت که در میدان خالی از منتقد و در فضای تک‎صدایی مطلق دولت، بر اندک دستاوردهای برجام مانور داده و برجام به‎مثابه «فتح‎الفتوح»ی به ملت ارائه شود، حال چه رسد به آنکه با گذشت زمان پرده از حقیقت این توافق کذایی فرو افتد و معلوم شود آن وعده‎های گزاف و اغواگرانه که بنا بود از بهبود وضعیت «آب خوردن» تا انواع و اقسام گشایش‎های رفاهی و مادی را ‎شامل شود، در باغ سبزی- آن‎ هم با کارکردی صرفا انتخاباتی- بیش نبوده  و امامزاده‎ برجام حاجتی روا نمی‎کند! [گو اینکه همین حالا که از انتخابات فاصله چندانی نگرفته‎ایم نیز مدافعان دوآتشه برجام که زمانی به منظور کسب تایید آن برای امری خلاف واقع حتی «سوگند جلاله» هم یاد کردند، امروز لب به اعتراف گشوده و از بدعهدی طرف‎های مقابل و محقق نشدن وعده‎های ادعایی سخن می‎گویند. دیر نباشد که علاوه بر این موضوع، درستی سایر نکات مورد تأکید منتقدان نیز که در سایه غوغا و هیاهوی دولت حتی امکان چندانی برای انعکاس نیافت هم آشکار و واقعیت برجام عریان و بی‎پیرایه بر همگان جلوه‎گر شود].
درواقع اگر دولت و گروه‎های هوادار آن به‎رغم تلاش سیستماتیک و همه‎جانبه‎ای که برای رقم زدن مجلسی همسو و دولت‎ساخته به کار بستند تا آنجا که رئیس‌جمهور و برخی وزرا و مشاوران صریحاً از تمایل‌شان برای تشکیل مجلسی «اعتدالی» پرده برداشتند و در ماجرای توافق با توهین، اتهام و بداخلاقی همه صداهای منتقد توافق را فرونشاندند و انواع هماهنگی‎ها را نیز با طرف‎های مذاکره برای رعایت حال برجام به عمل آوردند بدان «امید» که میوه توافق را در 7 اسفند بچینند، نتوانستند از این «تدبیر» طرفی بربندند، به طریق اولی سال آینده که دیگر این خطابه‎های تبلیغاتی کارساز نیست و ملت از دولتی که همه تخم‎مرغ‎هایش را در سبد دیپلماسی گذاشت و به دست خود توقعات نامعقول از توافق را دامن زد و جز توافق گزینه قابل ذکری برای ارائه به مردم ندارد، جز تحقق انبوه وعده‎هایی که 3 سال عمر خود و هزینه‎هایی بس گزاف را مصروف آن کرد، مطالبه دیگری ندارد، توفیقشان در جلب نظر مردم محل تردید و سوال خواهد بود! با این حساب یک دو دوتا چهارتای ساده البته همراه با نگاهی واقع‎بینانه به فضای کلی کشور و کل فضای کشور- فارغ از نمونه‎ها و چشم‎اندازهای گزینشی که کارکردی جز اغوا و خودفریبی ندارند- می‎تواند تخمین خوبی درباره سرنوشت انتخابات 96 به دست بدهد. ضمن آنکه روشن است در انتخابات 96 فقط مردم تهران نیستند که پای صندوق‎های رأی می‎آیند!
حال سوال این است که آیا آنچنان که در سال‎های 92 و 94 در روزهای بعد از انتخابات خیابان‎های آرامی داشتیم و سطل‎های زباله از تعرض در امان بودند، آیا چنین امیدی را می‎توان برای سال 96 هم داشت؟

 

مهدی جابری: آقای رئیس‌جمهور می‌گوید «بیش از یک‌میلیون و 179 هزار شغل در 2 سال گذشته ایجاد شده است» اما این اظهارنظر شخصی وی در هیچ یک از رسانه‌های دولتی یا حامی دولت تیتر نشد! بنابراین حتی اطرافیان دکتر روحانی هم می‌دانند سخن گفتن از ایجاد این میزان شغل موجب عصبانیت خانواده‌هایی می‌شود که یک یا چند جوان بیکار دارند. مردم ایران در 2 سال و نیم  گذشته بیش از  هر چیز شاهد ایجاد این مشاغل بوده‌اند: «شکارچی گوزن زرد ایرانی، آلوده‌کننده هوای تهران، توزیع‌کننده ریزگرد در خوزستان، قطع‌کننده یارانه مردم، متوقف‌ساز مسکن‌مهر، طراح اقساط مادام‌العمر پراید، گشایشگر 1000 ال‌سی در روز تعطیل، فروشنده نفت مفت، تماس‌گیرنده با شماره‌های کاخ سفید و لندن، تزریق‌کننده بتن به تاسیسات هسته‌ای، نویسنده سریع یا همان سریع‌القلم، منتقد لبوفروش‌ها، توهین‌کننده به رانندگان تاکسی، مدیر معطل و بی‌تدبیر در بحران‌های سیلاب و توفان، مدیر کانال‌های تلگرامی حامی اصلاح‌طلبان، کلیددار جهنم، باطل‌کننده شناسنامه منتقدان، کاهش‌دهنده یارانه مطبوعات منتقد، واردکننده بنزین پاتیلی و سرطانزا به کشور، موافق خرید هواپیما از فرانسه، سازنده رنگ بنفش، واردکننده سیگار مارلبرو، دست‌دهنده با جان کری، لبخندزننده به آل‌سعود، مبارزه‌کننده با سوسک و مارمولک در اوین، خاطره‌ساز همه‌کاره، افزایش‌دهنده محبوبیت از 3 درصد به بالای
50 درصد!»
شمارش افرادی که در 2 سال گذشته در این مشاغل کاذب فعالیت داشته‌اند شاید ما را به یک آمار خیره‌کننده از اشتغالزایی برساند اما تایید این موضوع که یک میلیون و 179 هزار شغل واقعی در 2 سال گذشته ایجاد شده است، به بررسی‌های بیشتر و استعلام از مراجع صاحب صلاحیت نیاز دارد. بهتر است مدیران و مشاوران دولت بدانند ارائه این آمار اشتباه به آقای رئیس‌جمهور توهین به درک و شعور مردم است؛ چرا که جوانان و خانواده‌های ایرانی با آمار و ارقام شفاهی شاغل نمی‌شوند و حتی احساس اشتغال نیز به آنها دست نمی‌د‌هد! ارائه این آمار غلط موجب بی‌اعتمادی بیش از پیش مردم به دولت می‌شود. انتظار جامعه از مشاوران و آماردهندگان به رئیس دولت این است که آمار و اطلاعات‌شان بر مبنای واقعیت‌های موجودی باشد که خانواده‌ها آن را لمس می‌کنند و با تمام وجود با آن سروکار دارند.
افرادی که به مقامات ارشد دولت آمار اشتباه درباره اشتغالزایی و تولید شغل ارائه می‌کنند، در حقیقت می‌خواهند به خیال خام خود افکار عمومی را «سر کار» بگذارند! البته آنها با «تولید آمار نادرست» بر میزان شغل‌های کاذب در دولت می‌افزایند و احتمالا در ازای فعالیت عوام‌فریبانه خود حقوق و مزایا نیز دریافت می‌کنند!
ادعای دولت درباره ایجاد یک‌میلیون و 179 هزار شغل در حالی است که معمولا در تمام دولت‌ها، سالانه صدها هزار شغل موقت و ناپایدار بویژه در جامعه کارگران روزمزد ایجاد می‌شود اما اصل مهم و شرط اساسی این است که این مشاغل «پایدار» بماند. بنابراین مشاغل موقت و مقطعی را نمی‌توان جزو آمار اشتغالزایی محاسبه کرد و اگر اینچنین باشد، مطابق تعریفی که می‌گوید «حتی یک ساعت کار در هفته نیز شغل محسوب می‌شود» می‌توان نتیجه گرفت سالانه میلیون‌ها شغل یک ساعتی در کشور ایجاد می‌شود!
ادعای ایجاد این میزان شغل در 2 سال گذشته آنقدر عجیب و غریب است که حتی رسانه‌های حامی دولت حاضر نیستند آن را به عنوان «تیتر اصلی» خود قرار دهند! چرا که آنها نمی‌خواهند بیش از این از سوی مردم به غیرواقع‌بینی و زندگی در فضا متهم شوند.  
می‌توان پذیرفت با تغییر دولت در تابستان 92، افراد زیادی به طور «اتوبوسی» به نهادها و ادارات خاصی راه یافتند و عده زیادی نیز با «داس» از کار بیکار شدند اما از پذیرفتن ادعای ایجاد یک میلیون و 179 هزار شغل ثابت و پایدار معذوریم و آن را توهین به فهم و درک رسانه‌ای خودمان می‌دانیم.
دولت یازدهم به همان میزان شغل ایجاد کرده است که دولت‌های هفتم و هشتم ایجاد کردند! رئیس آن دولت‌ها هم مدعی ایجاد شغل بود و زمانی که در تلویزیون از آمار اشتغالزایی صحبت می‌کرد، جوانان بیکارشده با تعجب به صحبت‌های او گوش می‌کردند، پدران شرمنده همراه با خانواده‌شان دور سفره‌ای ساده نشسته بودند و نگهبانان کارخانه‌های تعطیل‌شده، کانال تلویزیون را تغییر می‌دادند!

گروه سیاسی: نوزدهمین اجلاسیه مجلس خبرگان رهبری صبح دیروز سه‌شنبه ۱۸ اسفند به ‌ریاست آیت‌الله یزدی برگزار شد.این اجلاسیه، آخرین اجلاسیه مجلس خبرگان رهبری در دوره چهارم بود و به‌گفته اعضای هیات رئیسه مجلس خبرگان رهبری، خردادماه سال آتی اعضای جدید مجلس خبرگان رهبری اولین اجلاسیه از دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری را برگزار خواهند کرد.
اجلاسیه دیروز مجلس خبرگان رهبری با سخنان آیت‌الله محمد یزدی، رئیس مجلس خبرگان رهبری آغاز شد. آیت‌الله یزدی در ابتدای سخنرانی خود گفت: پس از قرن‌ها به دست امام راحل و پشتیبانی مردم از حضرت امام خمینی(ره) نظام جمهوری اسلامی ایران با عبور از فراز و نشیب‌ها تصویب شد و جهان جمهوری اسلامی ایران را تحت عنوان نظام ولایت فقیه براساس سیستمی که امام برای حاکمیت فقیه - که همان ولایت برای پیامبر و ائمه است - طرح‌ریزی کرده بودند به رسمیت شناخت. رئیس مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه یکی از حساس‌ترین وظایف مجلس خبرگان مراقبت از تغییر نیافتن هویت ولایت فقیه آن طور که امام آن را طرح‌ریزی و اجرا کرده بودند، است، ادامه داد: مجلس خبرگان رهبری باید مراقب استمرار این مجلس باشد و در شرایط لازم به تعیین فقیه بپردازد که به‌طور طبیعی مراقبت از طبیعت سیستم حاکمیت فقیه است. به گزارش تسنیم، آیت‌الله یزدی با اشاره به برگزاری انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در 7 اسفند، گفت: انتخابات آبرومندانه‌ای در کشوری پهناور برگزار شد حتی قطره خونی از دماغ کسی بیرون نیامد که این نشان از آرامش کشور دارد. وی ادامه داد: کسانی بعد از انتخابات شکایت‌هایی به‌طور مثال درباره خرید و فروش رأی یا تخلفاتی که انجام شده داشته‌اند که این موارد در شورای نگهبان در حال بررسی است. رئیس مجلس خبرگان رهبری با خطاب قرار دادن نمایندگانی که به مجلس دهم راه یافته‌اند، ادامه داد: مردم به‌خوبی به وظایف‌شان عمل کرده‌اند و به‌پشتیبانی از نظام با حضور بیشتر از 62 درصد پای صندوق‌های رأی به وظایف‌شان عمل کردند و نمایندگان الان واقعاً باید به مردم خدمت کنند و مشکل آنها را حل کنند. رئیس مجلس خبرگان رهبری با خطاب قرار دادن دولت تصریح کرد: نباید با لبخند دشمن خوشحال باشیم بویژه دشمن شناخته شده که در رأس آنها شیطان بزرگ آمریکا است.وی افزود:‌ افرادی مانند رئیس‌جمهور و بنده که دیگر بزرگ شده‌ایم باید متوجه فریب‌ دشمن شناخته‌شده باشیم و گول آنها را نخوریم. رئیس مجلس خبرگان رهبری افزود: خوشبختانه من رأی نیاوردم و در آینده در خدمت شما نیستم و از این بابت خوشحال هستم. آیت‌الله یزدی اظهار داشت: در چند روز گذشته صحبت‌هایی مطرح شده است که دروغ است و نه بنده و نه جامعه مدرسین از کسی نخواسته‌ایم کنار برود تا من در مجلس خبرگان حضور پیدا کنم و اینها حرف‌های بافته ‌شده است که از سوی برخی ارائه شده است. وی گفت: بعد از اعلام نتایج انتخابات خبرگان صراحتاً اعلام کردم از قانون اطاعت می‌کنم و تسلیم قانون هستم و قانون را بیشتر از همه چیز محترم می‌دانم.رئیس مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: قانون گفته من نیستم و دیگران هستند که به آن احترام می‌گذارم، باری از دوشم برداشته شده که خدا را شاکرم.
آیت‌الله جنتی: شورای نگهبان سربلند شد
آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان به‌عنوان شخصیت مدعو و میهمان در آخرین اجلاس مجلس خبرگان پیرامون روند برگزاری انتخابات هفتم اسفندماه گزارشی ارائه کرد. براساس ماده 52 آیین‌نامه داخلی مجلس خبرگان رهبری از آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان به‌عنوان شخصیت مدعو و میهمان ویژه دعوت به عمل آمد تا در آخرین اجلاس مجلس خبرگان رهبری که دیروز در مکان مجلس قدیم برگزار شد،  پیرامون روند برگزاری انتخابات هفتم اسفندماه گزارشی ارائه کند. آیت‌الله احمد جنتی نیز با اشاره به تلفیق دو انتخابات خبرگان رهبری و مجلس شورای اسلامی از محاسن و معایب تجمیع این دو انتخابات سخن گفت.   دبیر شورای نگهبان با بیان اینکه عده‌ای در تلاش بودند شورای نگهبان را به چالش بکشند که این امر نیاز به بررسی و واکاوی بیشتری دارد، ادامه داد: بحمدالله شورای نگهبان با تکیه بر مبانی اصیل انقلاب و آرمان‌های حضرت امام و رهنمودهای مقام معظم رهبری، این بار نیز از آزمایش سربلند بیرون آمد. آیت‌الله جنتی با انتقاد از کثرت ثبت‌نام‌کنندگان در انتخابات خبرگان و مجلس شورای اسلامی، این موضوع را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داد و افزود: در این ایام، فشار سنگینی بر شورای نگهبان وارد آمد، در حالی که اگر در حین ثبت‌نام نامزدهای دو مجلس یک چارچوب مشخص معیّن می‌شد از حجم این فشار کاری کاسته می‌شد؛ چرا که مثلاً برای کاندیداتوری مجلس خبرگان رهبری که اعلمیت و شرایطی دیگر وضع شده افرادی ثبت‌نام کرده بودند که اساساً تحصیلات حوزوی نداشتند و در ابعاد دیگر هم فاقد شرایط اولیه بودند. دبیر شورای نگهبان تصریح کرد: افرادی نیز بودند که از نظر علمی مورد تایید بودند اما در سایر شرایط، صلاحیت آنها احراز نشده و عده‌ای همین را مستمسکی برای فشار به شورای نگهبان قرار دادند. آیت‌الله جنتی در پایان درباره جایگاه والای ولایت فقیه مطالبی بیان کرد و گفت: «تضعیف جایگاه ولی‌فقیه و رهبری نظام نتیجه‌ای جز به مخاطره انداختن نظام اسلامی و کشور ندارد. چرا عده‌ای نمی‌خواهند ببینند وجود و حضور ولی‌فقیه چگونه کشور را از بحران‌ها بویژه بحران‌های منطقه‌ای که امروز در کشورهای همسایه شاهد آن هستیم حفظ کرده، امیدواریم خداوند به مقام معظم رهبری، سلامتی و طول عمر با عزت عنایت فرماید».

گروه سیاسی: مرحله نهایی رزمایش موشکی «اقتدار ولایت» توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گستره جغرافیایی تمام ایران آغاز شد.به گزارش «وطن‌امروز»، مرحله نهایی این رزمایش صبح دیروز با حضور سردار سرلشکر محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران و سردار امیرعلی حاجی‌زاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه آغاز شد. نکته قابل توجه در این رزمایش شلیک موشک‌های بالستیک سپاه با بردهای متفاوت، از «سیلو» بوده است البته در رزمایش دیروز شلیک موشک‌های بالستیک دوربرد، میان‌برد و کوتاه‌برد در مناطق گوناگونی از کشور انجام شد تا یک رزمایش پیچیده موشکی در مقابل چشم بدخواهان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قرار گیرد. فرمانده سپاه پاسداران در همین راستا گفت: برنامه‌ریزی سپاه، تدبیر سیلوی موشکی در همه گستره کشور بوده است. سرلشکر محمدعلی جعفری افزود: با شلیک این موشک‌ها گوشه‌ای از عملیاتی بودن سیلوهای موشکی سپاه که در سراسر کشور گسترش یافته‌اند به نمایش درآمد. وی با اشاره به تأثیر تحریم‌ها بر ارتقای توان موشکی سپاه گفت: بحمدالله امروز تقریباً صددرصد تولیدات ما بومی بوده و متکی به خارج نیستیم؛ ما در تحریم‌ها رشد کرده و خودکفا شده‌ایم. سرلشکر جعفری با بیان اینکه مسؤولان ارتقای توان موشکی را خط قرمز نظام دانسته و بر آن وحدت نظر دارند، گفت: دشمنان ما نیز این را دریافته‌اند که گسترش تحریم‌ها و فشارهای امنیتی تأثیری بر ارتقای توانمندی‌های ما نداشته است، لذا با اعمال تحریم‌های اقتصادی درصددند ما را در حوزه موشکی محدود کنند. فرمانده کل سپاه پیام رزمایش اقتدار ولایت را امنیت برای ملت ایران و کشورهای همسایه منطقه عنوان و تصریح کرد: امنیت ایران، امنیت کشورهای منطقه است و تمام تلاش ما در راستای برقراری امنیت کشورمان است. وی با تأکید بر اینکه دست‌های سپاهیان اسلام در برابر دشمنان همواره بر روی ماشه است، گفت: دشمنان انقلاب اسلامی و امنیت منطقه باید از غرش موشک‌های سپاه در هراس باشند. سرلشکر جعفری در پایان با بیان اینکه بیشترین تهدید متوجه جمهوری اسلامی ایران از سوی صهیونیست‌هاست، گفت: هرکس بیشتر با ایران اسلامی دشمنی دارد به طور طبیعی از این آمادگی‌ها و توانمندی‌ها در هراس و وحشت است و از آنجا که برد غالب موشک‌های ما رژیم غاصب صهیونیستی را در بر می‌گیرد، از این رو بیشترین نگرانی را آنها دارند.
تولید انبوه عماد، سوخو 30 در راه
سردار سیدمسعود جزایری، معاون ستاد کل نیروهای مسلح نیز دیروز از تولید انبوه موشک
دوربرد عماد خبر داد. سردار جزایری درباره آخرین وضعیت خرید سامانه اس300 و دیگر تجهیزات نظامی از روسیه گفت: خبر شفاف در این زمینه این است که قراردادها و توافقنامه‌های لازم در این زمینه بین ایران و روسیه به انجام رسیده است و در شرایط امروز مشکلی برای انتقال اس300 وجود ندارد. وی در پاسخ به این سوال که «آیا خرید تجهیزات جدید از روسیه از جمله سوخو30 نقض برجام به حساب نمی‌آید و اگر آمریکایی‌ها در این زمینه مجدداً جوسازی کنند واکنش جمهوری اسلامی ایران چه خواهد بود و در این زمینه چه تعاملاتی با وزارت امور خارجه کشورمان خواهید داشت؟» تصریح کرد: اگر این مساله در اختیار آمریکایی‌ها باشد هر اقدامی که جمهوری اسلامی ایران بر‌خلاف نظر آنها انجام دهد، بر‌خلاف برجام هم هست. وی در پاسخ به این سوال که آیا در رزمایش موشکی سپاه از موشک‌های بالستیک جدید نیز رونمایی خواهد شد یا خیر، اظهار داشت: در رزمایش موشکی ما تست موشکی خواهیم داشت که در وقت مناسب اطلاع‌رسانی خواهد شد و ان‌شاءالله در این زمینه اتفاق خوبی رخ خواهد داد.معاون ستاد کل نیروهای مسلح درباره تولید انبوه موشک‌های عماد نیز گفت: ما از این مرحله عبور کرده‌ایم.